장음표시 사용
431쪽
ομεν T. R. a βουλευεα Θ T. Sed illa omitia uti cuncta ambiente ταξις facientem, vel procedentem in ip p. ad Lu-
coinplexus est legislator tenetur itaque ian. IX. p. 475. Bip. , ὁποι μεγι την και lege illa non miles modo in acie, sed et ita in τιμι ἡ εχει καὶ Θλοις καὶ ἐπαλοις. De vi civis in civitate nam ei quoque assignata praemiorum it Republica praeclarus quo- ibi sua est statio. Non ergo hic loci vi que est locus in Dial de caus corr. eloqu. tium est sed circa σφοδρο ἴσα δε εα σφό c. 7. BECKER. h ακριβολογουιλενος, aut διαιρουμενος quae 'Eξω οὐ πραγμιατος λεγων Posterius autem legislator, non divisione usus nimis quid signi licet, docet Lycurg. g. ζ . A πο- in inuta atque diligento, satis habuit uno δεδωκα τον αγωνα ορΘῖς και δικαιως, οἴτε τον complecti nomine speciali, docunt ibit αλλον βιον διαβαλων, ἴτ' εξω οὐ πραγματος ne tale generici non exhauriente illo lotam οὐδἐν κατηγορησας. DECRER. Dein OSlli. de admissi criniinis magnitudinem tametsi Cor. f. ε' ινα κηδεὶς ὁ χοῦν τοῖς ξωθεν λόγοις legislator uno illo vocabulo voluerit ob ἡγμενος. et in eaer. g. β'. ξω τῆς γραφῆς MOXios reddere omnes, quicunque contra πολλα κατηγορῶν. SANN. Vim et Sententiam legis agant; ibi vestra Παντων τοπωτατονl Desideraveris τι. debet accedere interpretatio de senientia at eo supersederi posse monuit Heindor- legis et judicium vestrum debet exem itus ad lat. Org. 7. p. 65. SANN. Plum ieri posteris. ονομ ατι παντα προσ- ουλευεσθε Abaldo, Stephano Caeleris-αγορευσας. I, Cur poster. REIS L. Post que qui Lycurgo operam dederunt, ex - προσαγορευσα int . εν Ἀσοις HECEL R. cudebatur βουλεα Θε Quem crassissimum Schul Zilis σφοδρα κριεῶς maluit. Os ANN. errorem cuin versione Lolliceri pariter Fuit cum διείλη φεν mallem. ΕΚΚER. reformavi. TAYLo R. PeSAilii USuS On-Tουτων Tot του et mox οριοιοις. HEIN silio Taylor pro βουλεσθε in editione sua RICH. dedit ζουλευεσθε. . Recte habet vulgata, Kατε νης ΤισιμενοιJ An κατεψη νισιχενον qualia damnat . Idem est ac si dixi Sset
432쪽
omnino ibi recte dicitur. Sed a. l. βου-
λεσθε unice retinendi ini. Pertinet ni in ad verba συμιεουλευουσιν περὶ τοῦ κοινοῦν
πραγματων de iis vero qui piiblice ot de rebus publicis ad populum veri, facie halit usitatu in sui dicere : γνωμη απτοφαίνεο Θαι. Deniost h. Philip p. l. p. o. . R.
Reis h. Recte igitur Reis h. Lycurgo nostro velerem restituit lectionem. Sens. Neutriιm Mero est liselle, neqtie de rebi s pii blicis 1pimere Seutentium, lito ros iu dices etion vi illis, teque et . Orniores enim, itum judices a re ipsa ali ducer vellent, si ager solebant, quod Aulis notum est Demosthenis et Eseliinis Drr. legentibus, quanquam iidem conclaniantes hunc Perversum morem, ab oci so ipsi saepissinae corripi patiuntur uitare LV curet f. ε . a iudicibus postulat, ut sequantur Areo pugilaruni iii, titulum, aluid quos
nemini ἔξω τοῖ πραγματος lo lui licitu insit, quod idem testatur et prohat Aristolet.
Eυορκοτατην ψηφον Cic. in Verr. I. c. a. ' religiose judicare. V Mont s. Avε το λογου P. τους εὐτοὶ λόγου Iiι Cur post Rris κ. Sin ulla suspicione corruptionis latius loci verti I utile erus fieri enim non potest, it Sine oratione, non juste edocti bi stum eratis sit ffragium. Alterum sane ad sententiam exponendam susticere. Non ante igitur Morus veri, supra Scripta unciliis inclusit Verba addita esse videntur ad explicandum μη δικ. διδαγμενους. Sed, quutuit omitilius edd. inveniuntur, penes Codd. esto an retinenda sint vel in posterum ill icienda. EcgER. At invita Minerva. Sine MSS. en in talia Praeserit in in oratorem ita re non ausim .isANN. Iino alii totam
existimaru iit. Sed locus sanissimus. Vid. Not. scit piusdem ad vers. Germ.JUIN ZQ. E. R. Inclii sit Ite iniichius. 'Eν OG αιτο et Pariani accurate lis o Lonicero redduntur. Tu nulem, ἐν μῖν αυτοῖς domi, inter vos ipsos. Fama talis judicii cunt caiisa se agebatur hominis ignoti , rectene an secus latum esset, Non exiisset ad peregrinos, de lio autem παρα
λοις υμεῖς. Ad quem locum Muret. Vnr. Lec t. i. 7. Ciceronem in Vorr. i. c. 3.eilat qui ἰr:Deos imitali tr. DECRER.
433쪽
a sine limatiorem vulgat CO die X Paris. SUM. 177. post exicon Graecum hanc AEschinis epistolam continens sol. 284.
'Eπιφανης τε Deest vulgo τε Cur Schaubius γε pro τε in aluerit, me latet.
'Επαγγελιαν nuncium. On credo. Veteres constanter in eo Sensu απαγγελίαν. Sic ii 400. l. 9. απηγγελεν, ως ο Ἀμεν
αστυ της πολεως εαλωκος καταλιποι, et P.
401. l. ant. τε Λεωκρατης αὐτ απἡγγειλε. Ad eam igitur normam rescribe T. LOR. Taylorum caeteri usque adieckerum uno Hau Pt manu excepi secuti sunt nos liu-jus generi scrupulos, etiam ubi offendimus, invitis IIS S. violenta manu non statim expedimus. OSANN 'Eπαγγελιαν etiam retinuit in Zgerus. Tῶν ἐμω ρρων τοῖς ἐπιδημουσιν ἐκεῖ 'Επιδημοῖσιν, non quaestus gratia Rhodum appellantibus sulum modo, eoque consecto domum reversuris, verum Orta SSe, qui
Collegium Morcatorum ibi instituerant, laribus in Insula positis.
P. CLODIUS ATHENIO. NEGOCIANS SALSARIUS. Q. Q. CORPORIS NEGOCIANTIUM MALACITANORUM. ET AECANTIA SUCCESSA . CONIUNX EIUS. VIVI FECERUNT SIBI. ET LIBERIS SUIS ET . LIBERTIS LIBERTABUSQUE SUIS POSTERISQUE EORUM.
Gruter DC XL. VII. 1.Ηujusmodi ortasse sunt, quos memorat Marm. Oxon. C. LXXX. I.
ΘΕΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ ΑΝΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟΛΛΩΝΙ. Iidem sunt, quos memorat Demosthenes adu Phormion. p. 907. 2. d. eis h.
Πολλῶν ημα κακιζονταὶ και μαλιστα τῶνεμ. πόρων τῶν ἐπιδημησαντων. Quod illus trahit alium locum istius Scriptoris adv. Zelioth. p. 884. 15. ΣωΘει ης εις Κεφα
Nimirnm egit cum collegio Massiliensium, qui iii Cephalenia sedes posuere. Atque hoc interest, si Ctos audiamus, uter Mereatores et ego iantes, quod hi sitit Cives Romani, qui in Provinciis sedem
ac domicilium fortunarum suaru in habent, et rarissime iti urbem commeant, Te Seorum urbanas expediente Patrono illi contra, qui Romae vivunt, peregre autem aliquando mercaturae exercendae gratia
IIo loco quantum ad structuram sat intricato uitus eiskius offendit, τους ἐπιδη- ιοῖντας Suspicans, uti Lycurgum, si accurate scribere voluisset, scripturum quidem fuisse crediderim. De re post Taylorum erudite admodum disseruitiati ul- Rochelio Deu Leti res fur authenticite des inscriptions de Foua mont Paris. 1819. 4t O. P. 131. unde juvat inscriptionem Amrclis, loco hodie Σκλαεο ηαρια dicto, repertam ibique a Fouritio litio descriptam iii in ironum usum minutis literis ex
434쪽
adverso aJlorianis hic ponere, ut quae conjecturis certissimis restitia tam summa non Solum euin, item Lycurgus respicit, de edidit, qualemque in schedis Four- negotiatorum apud Graecos statui egregie montianis servari ipse testor, qui eandem illustrat, sed etiam ab scripturae antiqui meum iu usum, quum Parisiis verSarer, tale magnopere commendatur . En ipsam, descripserim qualem Rochetlius libro cit. p. 123 ipsius
Tουτω πλειατον aut τουτου, aut rουτων ὀργίζεσΘ recepit vereor, ne riti terces' lole g. vi Is R. Soliui κ. mei si ii sententia alii structurae tenore mutueros orationis τουτου edidit, Vulgaris grainniaticae irae corru inpal. Oratores initim et si verbo CDPti Sanu uoco inodatius. mos in iunio δειριαι, recto monentes meiski ad Me-COdiCuin consonsu cilianum correctricem mi sit, in Pol3clein p. 1 207. 6. d. Reish. coii Pe Scuimus. UsANN. et inlinitiviim et viperati v viii jungunt. ita Δια τελους Νcit. εὐμενοῦς quod noscio a inen illia in pratuleruiit, ut inperativus au addenduin sit livis R. . Id simpliciter tot locis pra serti tu in captatione talionis ab auditoribus pol 1 re solenne erat Orn bono volentiae initio rari,Silii usurparetur,toribu κ Sio Andocili des Mysi. g. contra inlinitivo senio sit Scepto, etiam ubi Tαδε δ' ἱμῶν iurara, μετ' ευνοια ριου την alii id nunciatum cuin alnii structura μ' ασι της απολογίας ποιεῖσθαι - ἀκροα vulgaris interponeretur, usque ad sinetuσαμνεους δε δια τελους τῆς πιλογιαρ, τοτε pluries uterentur Ita Demosili in te-uic. adseripsimus locu in propter licii L. Phan. I. P. 1011. δεομαι δ παντων ριων qui in Lycurgo ευμενως insorer volebat. καὶ ἱκετευο καὶ αντιβολῶ, πραὶ ο μεν εἰνοῖ
435쪽
cundum Diodor Sic. XII. 39. Pericles ille dein suadebat Atheniensibus initio belli Peloponnesiaci IDEM. Ei: τὰ γυλ. J εἰς ταρ φυλ ΗFINRICH.
Schulgio ει abundare videtur. OSANN. TI 'AΘηναιων - δοκῆ 'AΘην cires Athenienses. Tῶ αλ. οἰκ 'Aθ. sunt ξενοι, quitum in urbs habitabant os C. 14 4 Si-g0n Rep. Athen. p. 220. - Καθ' o τι δοκῆ cohaeret ο τι αν τῶν 'Aθην. ιι i quid Atheniensiit in vel peregrinorum etc. Plutarch. l. C. κατα το δοκοῖ αυτοῖς. Mo R.
Cf. Andocid de Myst. . . qui hunc locum illustrat. HECKER. 'Εξορριώσης Lege ἐξορμουσης, am illa
altera vox non est proba. 'Oομεω, quod nos dicimus, o ride at anchor. Ut Antipho de caede Herodis . δ' οἴ- πλοιον ἄρμει τουτο. Demost h. c. I acritum . f. T ε .is πλοῖον α ριαε ενταυθα πλείους η πεντεκαθεικοσι η αερας Heliodorus Ethiop. init. 'Ολκας απο πρυμνησίοιν ωρμει. 'Eξορμέω de
navigiis jamjam stationem relicturis. onnego etiam legi ἐξορμ.ωσης Verum ae live sumi debere . hucyd. VII. 34. λίγοι τῶν ναυτῶν ἐξορμοῦντές τε ναῖν, και ξυνεχοντες
τὴν ε ζεσιαν navem e statione deducere.
TAYLOR. V. Gragv. ad Luci an Pseud. i. X. P. 469. Bi p. de hoc verbo disputantem, qui docet, et ah solute usurpari interdum εξορμῶν pro Teo, proscis or, quan quam optimi scriptores Attici ac live utantur. ECRER. ξορμουσης dedit Iein ricla. Eιρηνιδο: Deci renide Leocratis ainica Athenaeus S. P. O ,6. F. t. v. P. 121. Seliis et gli. Os ANN. Κατα μεσην ἡ ακτὴν Intelligit te uiri Athenis την 'Aκτην dictu in interpres Ger- in anicus quem alius hujus orationis locus meliora dicere potuisset . ιδ . ubi Ἀκτὴ nihil aliud nisi litus ipsu in signis caro Potest. Neque inihi de hoc vici nominequio situm adhuc innotuit, ita ut . . in animo habuisse suspicer antiquum Atticae
nomen 'Aκτη, de qua v. Menandr Rhetor.
p. 124. Plura dabiti steterus de Cranae insula Laconica, Coloniae Brandenburgica
1696. p. 1 D. Contra quae lal in memoratur πυλις, Proprium Portae cujusdam Athenis versus mare sitae it Inen sui SKe videtur, uti conjicio e Demosthenis loco orat in Euerget et Milesibii l. p. 1146. ed. R. στερον αὐτῶ περιτυ χοῦν περι τον 'Eρμην τον iterρος τῆ πυλιδι qui cum jungenda sunt Harpocrationis v. προς τῆ πυ- λιδι 'Eρμης p. 155. Gron. Φιλοχορος ἐν τῆ
Quae Lexio verba vitiis scatentia, e cod. V ratis lavi ensi gymnasii Magdalenens. qui
verbi περ του - ως Omissi αρξαμ ένα νPraebet, sananda ita mecum distingue Φιλόχορος ἐν τῆ τέ M.qπτη 'Aθηναίων φησι, αρξα μενων τειχιζειν etc. Iden codex etiamino βουλῆ Alio Harpocrationis loco . 'Eρμιης προς τῆ πυλιδι, p. 75. ubi idem Philochori locus assertur, πυλῶν 'Aττικος haec porta appellatur. Cui Philochori deportulae situ testimonio, ex quo verSus 1 irae eum locum ejus suisse apparet, adde aliud ortasse etiam sortius e Xenophontis
436쪽
ώπηκγίλεν . R. - Πειραιέα T. R. Hellen 2 4 3. τὸ δε απογρα Γαριενο αειδια τῆς πυλιδος rii τη θαλατταν ἐξιεναι. Plato igitur, quia in alius Ortulae prope Lyceum sit seq. ysidis initio P. 203. A. naen tionem iiijiceret, ne olim illa confunderetur,
scite accuratius locutu e St: κατα την πυ
λίδα ὁ γ Πανοπος κρἡνη. Caeterum de illo Mercurii signo, sive fuerit Hernia, nihil in promptu est, nisi huc referre ea velis, quae de statua Mercurii publice OKita, quae vulgo nonien Ερὶμοῖ του νιθυριστου tulerit, narrantur in exico Beli heri Anecd. r. io in i P. 317. IDEM.Ουτετην Ουδε την - .HE INRICH. Sed admisit ii l. Lycurgus ana colu liton Verbi: in sinitum εφοβηθη inserens pro participio, seductus ut videtur illis participiis ας,ορῶν πια προδιδους. Noli in igitur locu in cuni Uekkero pro corrupto habere. IN ZGEI T ἱερον του Διος τοι Σωτῆρος De Delubro Jovis Servatoris consule EZech. pan- hem ad Aristoph. Plut 1176. Vales ad IIarpocr. P. 57. Meurs in Cecropia c. 27. TAYLO R. Hem stertius ad Iuut P. Di . sqq. ach. ud Xenoph. Eoui . . .
'Aφορων Pro ας,οροῦν Morus ἐφορῶν conjecit rion netuit litiιeri et prodere templa. Ernesti pro tria posteriora verba delenda
esse censuit. I, os vulgal retii luimus. 'Aφοραν versiis tem yla Prospicere, ut est a P. Deniost h. P. III. P. 147 2. τὸν πατρίδα ἐνθi, δε καθ' καστn ἡμεραν φορῶ. Sed versu Athenas prospiciebat Leocrates cum sensu inteliore se Proditorem esse omnium rerum, illas Iliodo cerneret. B LCKΕii Apio cuni lino loco Vulcheliae-rius ad Eur Hippol. 3l confert Alliena il. 1. I. p. 594. . verba qua nivis corru-
ent in est l. d. is uoliginquo, prospicere.
σεται Ita edendum curavi, non cum vulgatis σαασα rας, quod est putidissimum. Ita f. p . επικαλεσεται τούς θεοῖς σωσοντας αυτον vel αὐτον) εκ τῶν κινδυνων. Verum haec emendatio tibicine non eget, neque milii est otii in confirmare argui lentis,
quod legenti re ipsa Palel. TAYLO R. Καταχθεις Thucycl. vii I 2 MOR Us. Ευαγγελιζομιενος Demostii de Cor. . e .
Οὐκ επι α ἐν τοῖς τε ζων Στυχημασι - αιδρος ἐγὼ και γεγηθῶς - περιερ cομαι, καὶ εὐαγγελιζομενος τουτοις Ους αν παγγελεῖνο α μαι. MECKER. T με αστυ τῆς πολεως Duo postrema verba niihi valcle suspecta sunt. Sapiunt explicatibneni librarior uin, quarum Sane Sat ni agnus in nostra ratione invenitur numerus. Nunquali enim, quod sciani, alibi legitur αστυ της πολεως, Sed ubicula
que illud simplicitor urbem signiscat, ita
Ut ο Πειραιευς opponatur illi vocabulo. In historia XXX tyratinorum noli sunt οἱ εξίστεος et οἱ ἐκ Πειραιως. I. s. c. Erato Sili. g. ιε. Et sic Demosth de Cor. f. cis. duin inertia circa civitatem memorat: ου- τοις iliquii ἐτείχισα την χίμαν, οὐχὶ τὸν
Tei ἡρει e naves longus, bellicas, instrue
hant, luthus τα πλοια, iat es onerarias, merciatorias, in in nostrates, Atheniensiuin,
qua in alias alior uin depraedarentur, et inportum suum deducerent captas. I xi SE
437쪽
απηγγείλε . R. ιλεν Φυρκινου T. R. uncosmin T. R. Tα πλοια κατῆγον, ut instri etis tri oriundi erant, vel alias quasdam notas adremibus bellicishri aves praetervehentes dere, quibus hi ab aliis sejusdem nominis in suum portum dedit cerent visacta . MOR. distinguerentur Parum igitur aberat, Demosthene vero P. 63. 19. et ex orat quin corrigerem : την του εν. . . e υρνίκου de laed. c. Alexandro p. 227. 10. videmus, μαρτυρ Idem valet de verbis P ως καὶ hoc factum Rhodiorum quantopere dis μεγαλα και λαζους ειη, quae Rei Sh retinuit. plicuerit Athe iliensibus, quum hi, qui a Gul. Canter. ov. Lec t. VIII. 20. audave vi captas in portum suum deducerent, cissime emendavit: Mεγαρα καὶ αλλα cis maris imperium allectare viderentur. Igi ιη tot Aius Act Liter. VII. . p. 219. tur baeo enarrat Lycurgus, ut Leocrati εβλαμιιχένος ε ει η Certiora dabunt judicum invidiam conciliet. EcxΕΡ. Codd. os interim meiskii conjecturam
'Εν τω τλω τούτω Ι. e. Athenis Alii de 3st. g. γ. Flures enim conducebant Rhodi. Perperam BECRER. τὴν πεντηκο την h. e. vectigal quinquage- γευγονταI Iλυγόντα c. Leptin. g. γ. F. simae, quod pendebatur de mercibus sub -Α. o LP Cui adstipulatitur Simon us euiitibus ' et exeuntihus v. Harpocr. h. et Heliaricli ius vo o Maus s. ad h. l. i. 241. 'moeckli Eις Ροδον . Construm cum απηγγελλε Siaatsh de Athen. I. p. 36 uncti
crim Leocrates haec Rhodum, i. e. ad Rho vero, qui Oo vectigal Conduxerant, πεν-dios, nuntiaret Quali quain haud inter τηκοστολογοι vel μετεχοντες τῆς πεντηκοστης cedam si quis εις Ροδον cum παραγενοῦ κενων eonstruat, et accipiat pro ἐν 'Pοδα , quitum Rhodi aderunt. REI SK. Mεν Φυρκινου In εχ ἐν videtur nomen Proprium a Meu incipiens latere, ut e C. Me Ilandri, aut Menecratis, aut Menippi Invocabantur. HECKER. οἱ πολλοι Exspectassem aut πολλοι sine articulo, aut οἱ πλεῖστοι OSANN. 'sὶς καὶ κεγαλα και λαβους ει etc. JLeocrates utique in societate, quam cum
Donnullis civi huc inivit te redimendis Φυρκινου ori latet Θορικίου aut Φορμιισιου. vectigalibus, idem sesellit; ob iam quo I DE H. rem ilina ad judices ventum est Hoc Tm με Φυρκινου Locum amictum ali liquet ex loco, de quo agimus ' Verum
quando prorsus si ,rtasse sanabunt Codd. quid velint illa non stra orationis μεγαλα Mess. Ingeniose suspicatur eisk in vo και ελαβου εἴη Repolle: ως και μεγαλα cabulo ab ἐν latere ninen proprium velut ελαβε, η, τῆς πεντηκοστῆς ρετε ciuri αυτοδ.Μενανδρου etc. . Sicut in Φυρκίνου, quod sine cister . θ' τους προγόνους της παλαιας dubio corruptum est, ni, men οὐ δημου cui δοξης ποστερε σετε, και τους Vλους πολιτας i Ste ME . . . ai in ulnerabatur v. o. Θο- ριεγαλα λαψετε. Demost h. . eaer. g. ρέμου aut Φορμ ισίου. Fort. Φυρνίκου am κη . ι τι εκ τῶν βασανων λαφθείησαν αι φυρνη quoque de in os erat pυλῆς Antiochi ανθρωποι, ποτινειν ο τι βλαεείησαν. Lecto
dis Quod quid om propterea habet se rein tamen meum interea non defraudabo risii uisiuit dinem, quutu oratoribus, qui sor iis, Nuto sol ipsi Gul. Cante rus IIII. consuetudinem imitibantur, proprium est, ov. ecl. 20. licet Portento Simili 0rari semiuibus propriis vel δημιον, laude isti sint, quam Emendationi. Sic autem ille:
438쪽
De liis, quae medio sunt loco posita, cum verbis μετέσχ ο δ αυτοὶ οἶτοι παντε οι πα- sensu in tabero mullum possint, aliquid χασυλλεγεντες lleis kii conjectura αυτ pro primum siet, si pro με γοα scribatur Mε- αυτο in textum recipietida sit. Delii lue γαρα Leocrates enim, reliciis in thenis, πεντηκοστ , quod Lucii rgo vindicavi se Rhodum et Megara sere petierat, ut ex Sugges Serunt tres mei codices: quod ideo oratione tota cognoscitur Deitide, Pro notandum, quod hunc vel hi μετεχειν nu- ελαεου quid commodiu possit si ibstitui, musativo utincti stim. Poetis qui dein aquam ἀλλαχο ε non equidem nunc video. Brunckio ad Theognid. 903. concessum, His porro duobus concessis, tertium retiam pro Sae Scriptoribus concedendunt nemo non dabit, pro εἴ videlicet esse AES Se a nemine, quantum scia in adhu oscribendum ἴη Sic ergo mendis tribum animadversum viderim. Ut ne dicam dolio loco sublatis, recte dicetur Leocrates ratione, qua Verbo ut it ερος τινος recto accusatus, quod Megara se aliaque ad id ditur, exemplis, quae augeri possent.
loca contulisse l. Haec vir doctissimus. Irmata ab He in dors ad Plat Sophist. 42. TAYLon. . Mihi videtur ita locus esse l. 338. . provoco ad ahucydidis i. 40.
emendandus: et πολλα και μεγάλα κατα- α eii Ophon Hier. 2. 6. οι τυρα ν ταν με-cλαβεις εχ REIsΚ. Conclamatus hic locus, οἰστα δε αγαθῶν ἐλαχ ιστα μετεχουσι. De cui emendando ne ni ei quidem cauteroquin iique Lexici auctor, a nobis ad Philemo R. optimi codices susticiunt, in vulgata es Gramna. P. 253. editi, e Demost liene haeo και μεγαλα καὶ λαβους ε conspirantes, claudat γ μετεχοντες την αυτην δόξαν τοῖς editorum acumina frustra adhuc exercuit. Λακεδαιμονιοις quem locum in edito e Sine codicum auxilio vix aestituendiis D prehendere nondum milii cessit. SANN. unde de pervetusto hujus loci vitio licet medit scit os annus Ἀγκαι μεγαλα κατα- suspicari. Non male conjecit Taylorus es βλαβε γει την πιντηκοστῆν μετεχων αὐτοῖς.
ὼς και μεγαλαελαζείη,της πεντηκοστῆς ιαετ Ili Orta ius i ῶς πολλα καὶ μεγαλα κατα- εχων αὐτοῦ quod adeo Schulgius in tex βλαβεὶς in της πεντηκοστης μετεγα χύτοις. tum suscepit: melius ainen, licet au- me inrichius: ὀ και μεγαλα ----- και dentius Reis kiusa rui: πολλὰ και κεγαλ - - πλάζου - - εἴη τῆς πεν 1κοστῆς μετε- καταβλαβεις ιη' reliquis e vulgala serva χωναι τ', . qui tamen in margine si ως και tis, atque ita edi alior lac et Beckerus μεγαλα τῆν πόλιν κοινῆ πασαν ηδι κηκε, και jusserunt Alii etiam aliter vix momi Ἀδι πολλοῖς λαβους αξιος ιη . r. A. αυ-
nandi Cante rus Nov. Lecl. 3. 20. Mε τοδ Pro καὶ ἔλαζου viil Passovius αι - γαζα και αλλαχοσε M lolgius actis πιος ελαβους. in Egerus denique lectionem Literar. VII. . p. 219. βεβλαριμένοe εω Perte Vitiosam in extu nutare nou uu- Equidem Reis kii conjectura partim usus, raus e St. cautior certe sui, adhibita levissima mu Mετε ζωνJ De verbo μετεχειν accusatitati oti particulae καὶ in κατα quae millies um secum ducente v. Matth. r. Gr. f. ita in HS X. contandi conflat in reliqua 359 P. 484. not. . SANN. nemo non etiam Oti Inoire lite eis kio en Aυτοῖς Cum leo rato Pula, ejusquetarit C: elerum de rarior participi ζλα. collegis MEIS R. βεῖ forma, cujus loco Atticis ελας, θεὶς At Πρα κε ζουλομαι διαλεχ γηναι Hoc locoticista acriter vindicant, ad eas in ip p. ad usus tueor vulgatam Dinarchi c. Aristo g. M Dr. P. 106. L ,beck ad Phryilich. p. P. B0 4. d. Reis h. βραχε ει ὰν καταβῆ, 3IT seq. Adde . Esch3li Agani. 120. a Reis kio temere sollicit alam. Adde Quod autem αυτοῖς itinet, haud opus vi 2Eschin Ctesiph. g. p . ζα ci ζουλομαι
detur auctore a lori, cuin αυτ commu- προειπεῖν, ipsius Lycurgi locum infra g. tari, quum Praemi Ss τῆς πεντηκοστῆ no λt'. et Dento Sth de Cor. . . SANN. mille, Per αὐτοῖς quivis videat non nisi υτ τας παρασκευας - ξαιτουμεν-Jejus socios intelligi posso, qui proprio Plura sui ii, quae iudicos impediunt, quo-nPPellantur πεντηκοστολογοι vel etiam πεν minus veram et justan pronunciare Pos- τηκοστευοντες, ut docetur in exico Beli sint sententiam. Non modo παρασκ. . heri necd Graec. T. 1. P. 192. Contra κρινομεν- i. e. accusilli riim machinationes in Andocide de myster. f. κγ'. ide in argu clari leStina', ed etiam δεησ.τ εξαιτο α iv. ,
mentum tractante nullus dubito, qui in Treces omini, qui reis latrocinantur cf.
439쪽
- αμνημιονεῖν T. R. de his Nostr. y λε . , denique testiun tergiversutio. UECKER. H Ara μνημονεῖν Dei et istud legativum Stephanus ita margine suae editionis, itemque caliger in notis MSS. ad hanc orationem in Bibliotlieca Bodleiana. Corrige ergo interpretationem. TAYLO R. Non in μι videtur viti uin latere, sed in
dum militi testes passi sunt sibi persuaderi ut iiij udieiis ereusare)u me in orice sua iu-jirmitatem, se non bene meminisse, aut
memoria non valere. ευ et, in stis inter se permutari saepiSSime, res nota e St. REI SKa
Plane corrupta. Sensus est multi testes allecti sunt, ut aut non enirent, aut . Non. Reiskio placuit χη εὐ ονη μονετν, memoriae iri firmitatem proetendunt. Sic Demost h. c. Dionys. p. 1296. . d. R. τα κεν ουν περὶ του πραγματος δίκαια βραγέα ἐστὶ καὶ ε υμνημόνευτα. Huic emendationi
fortasse Codd. favebunt. Nos interim seculi sumus Steph. et caliger inelu dendo λη. Caeterum, ne quis Mori judicium de textu plane currupto. Sequatur,
cogitet, OSi επεισΘ. . ραρτ. E sequentibus προ c γα ' εὐρειν huc trahendum esse ;sc quum in judici adsint, excusant testes αμνημονεῖν, vel absentes causam excogitant, quare ad testimonium edendum in judicio adesse nequeant, . . morbuin, iter necessarium, aliaque. BECRER. An
omittunt Schulgius, sani ius, e inrichius, et in Egerus : cum Rei,hio faciunt Thoriacius e Si in Onu S. Tας χαριτας μαν IIo Subobscii redictum videtur. An Lycurgus scripserit :
g. η' B ΚΕ n. Equidem nihil scrupuli OR' κλητευσομεν .sendi, quum genitivum a verbo pendereriem non statim Videat. SANN. 'H λαβόντας et ιερα I. e. τον ζωμον. Andocid de Mysi. g. κα . λαβομυενος του βωμου υμ οσεν Sole hant testes jurejurando
confirmare testimonium, idque vel ad aram, unde Proverbium usque ad aras Geli. a. S.), vel ad aTum Suid. v. λιθος.
'Eξομυοσασθαι Iale interpres 'Eξομο- σασθαι est te, timonium ejurare Lucem da liniit Valesius ad arpocr. Uerat d. Animadu in Salinas. Observat ad usAllic et Roman. c. 16. aliique, quibus negotium est has res explicare. Oxαλητευσομεν non cum editis κλητευ α μεν ex iisdem explicari pot0st. Sigilificat autem testimonium de nunciare quod est Actoris. Λεγεται, ait Harpocr. ἐπὶ καρτυ-
ρων, τα ' υπακουα)σι προς την μαρτυρίαν ἐν τοῖς δικαστηριοις, και εστι ἐπιτιμιον κατ'αυταν δραυμα χιλιαι αὐ ' σαῖος εν τοὐυ τε Πυ Θωνος, ἀποστασίου. Addere etiam
potuit Eschinem . Timarchum, quem Tacon Sules, . ια . Pollux VIII. 6. ον υ
nam Conditione in proponit testibus, aut 1 testandi prompte et ingenue quae conditio finitur in verbis μιμεῖσθαι Λεωκρατην , aut 2 ejurandi testimonium rite legitimis iam caerimoniis h. e. jurejurando assirmandi se non posse testari, aut tolle, gravibus et legitimis de causis propterea addit: αν δὲ μηδετεριν τουτων ποιοῦσιν. REI SK. Κλητευσομεν, cogemus eos ad testimo-
440쪽
τον φίλον Αντ Ξυπετεῶνα T. R. nium dicendum. ain aut lio debent a versum sive prope significat Aristi d. Cere, aut mulctam zire, vel jurare. Ἀλη Panath. t. 1. 138 ed. Jebb. πεμιῶν ἐκ γει - τεύειν tertinet ad los, qui denunciati, τονων ἐστι τα παραδε ματα. f. AriStoph. te Stimonium recusare voluerant Mon. Plut I35. et lysis tr. 701. Guidas . 'Eπειδὴ χρονος ἐγ . Ibam, postquam tem ἐκ γειτόνων. 'Eκ γειτονων της μεγαλοφζοσυνης poris aliqui intercesserat Diod Sic. XX. παροικοῖ σαν τη αλαζονειαν ἐκφευγε αντι τού109. πειτα χρόνου γενοὶ κενου BECRER. γειτνιῶσαν Plura dabit Sohaeserus ad Bos. Προστατην Marpocr. Ο των μετοίκων Ellips. 296 G12. Os ANN. ἐκ γειτόνων AΘηνησι προεστηκοτε Προσταται ἐκαλοῖντο dedit He in ricli ius quoque et PinZgerus. αναγκατο γα ην καστω τῶν μετοίκων, πο- Ξυπετεῶ ναJ Hic populus irequentius λιτην τινα 'AΘηναίων νεμ ει προ ατην. E. scribitur Ξυπεταιών. Peccant Librarii saeno Stro discinius, eundem quoque in cae penumero in cistis vocalibus. Et πεται Ateris Graecipe civitatibus obtinuisse nio in Marmore Salid vicensi l . . TAYLO R. rem, quem Rhetor modo Atheniensibus uuin eadem forma h. v. legitur in De- tribuit. IDEM. mostli. c. Neaer. f. ια . Di Og Laert. VII. 'Aλλ' ἐς γειτόνων τῆς ἐκΘρεψαση etc. 10. et saepius ex Harpocr. Συπεταιῶνα Mavult Scaliger πο της ἐκθρεψασηζ Sed dedimus. BECRER Scripturam ii ominis recepta lectio lene constare potest, uti Ξυπεταιὼ a nobis recepta in de cujus veripatebit ex interpretatione. . Lon. Post tale me in riclitus, quippe qui vulgatam γειτόνων intellige τοπον. Solennis est et retinet, dubitare adhuc videtur, firmat mari lor, cujus in Scriptionem, a L. d. I.
Dubois Catalog d Alitiq. Egypt Grecq. RO in et Celtiq. Paris 1318. p. 76 descriptam propter insignem ipsius vetu-lipsi. in ἐν vel 4 γειτόνων, de qua vid Rei et ad Luc. Conviv. t. ix. P. 364. Bi P. DECRER. liorluctus ἐς γειτόνων ἐκ τῆς