장음표시 사용
441쪽
ἐπι τουτοις T. R. m. T. R. Ἐπι τουτοις Και απι τουτου sannus et
ehiu S. Tobe ερανους διενεγκειν De notione τοῖἐρανου coii Sule auctores, quos laudavi ad Midianam . 'Eρανου διενεγκεῖν videtur dici in pilositione του ἐρανους εἰσενεγκεῖν, quod scribitur a lieophrasto in Elta. νι-
γκεῖν, alii dicunt ἐρανους διαλύσατΘ αι. Vide Luci an in Dein ost lienis encomio g. 45. JErat autem ρανος mittia quaedam SpecieS, sed gratuiti, amicoruin stipes collatitia, quam non potuit Creditor repetere rigido jure et ubi ei ita visui fuerit, verum juxta cona moditatem Debitoris. Unde liquebit, quam parum fidum nacti sumus Lycurgi interpretem. TAYLOR. Casauh. ad Athen. VIII. 10. et imprimis Salmas. de Usur. c. B. et Misceli SalmaS. C. 1-S.
Tοκου Lege τοκον, appositive, ut aiunt. Nam ista una mina erat scenus argenti, quod solvere non potuit Τimochares. AYLOR. Ita Lysias de Aristophan reb. g. e. τετταρας δε μνας τοκον λἡ ιεσΘαι. GAANN. τοκου MA'ΥΡΕΣ . R.
'Eκεῖνον αυτον παρειχομ ην Fortasse legend. v. παρ quanquant iii terdum in huc orationis structura, etsi rari Sstine, Particula desideratur. De hoc usu imperfecti indicativi apud Graecos, ubi Latini conjunctivum plusquam persecti ponere solentos. Jens ad Lucian. I. p. 351. Ei p. Matth. Gr. r. P. 11. h. ΕCKER 'A recte Omitti posse annotavimus ad Philem.
'Aπελαβε Iterum queror de Interprete, qui totum hunc locum Ohscuravit Philomelus et Menelaus erant reditores Leocratis, qui ab Amynta. ut erat in imperatis pecuniam creditam receperunt. Multum certe interest, ut ad historiam celeberri inam alludam, et Halonesum
Philippus, an reddat. Quintil. III. B.
Xολαρευς Π. ολαργευς. . STEPHAN. Lege Xολαργεύς. Fuit pagus seu demus Atticae ολαργος vel ολαργον, quibuSdam etiam Xολαργεῖς. Rus demi mentionem fecerunt Aristophanes in Acharnensibus, et ibi Scholiastes, Demosthene o Androtionem, schines c. Τimarchum, Plutarctius in Periete, Hesychius, Stephanus,
Mενέλαος Unus e creditoribus Leocratis Vir nobis ignotus, et Atheniensibus
442쪽
τού om T. R. τα ανδραποδα T. R. με om T. R. . fortasse, nisi orator qu eum notavisset. Civem Atheniensem fuisse propterea vix eredibile, quod tuni δῆμος, cui ali nutu Crabatur, vocat iis suisset. An idem sit, que ni Demostii Plii l. . . f. ii ominat, addubito proi ter temporis rationem BECKER A ΥPIA ΣΥΝΘΗΚΑΙ m. T. R.
PII AN Omnino cum Stephano ξηρκει vel ἐπ- ακεσε. Quo ruin utrumque Probum St. Noster pag. 408. l. 2. υκ ἐξηρκεσεν αὐ
Capti autem mihi testimoni viii I imocharis, iiiiii venderset domum et urgentum secuniistius. qui ab Am3nta mancipia redemit leportaret, ex oratoris sententia, Megara XXXV minis, atque etiam Iacta ton Q trans ini : rari jussit Dionys Halic. p. venta, quae cum titynia secit de Pectinii 54. yth. τους δε Θεοῖ, τουτου 'Pωματοι solvenda. Testes audivistis, caetera. Vid. μεν πιενατας ' καλουσι. Virgilius morem Pag. 405. TAYLon. ' λαβε ubivis in Graecorum poetaerum iecutus En al. Al icoria in scriptis pro vulgari λαβε re 702. seri hendum iudico iungit ante 4DΝ Atti . . . . .
qui uno Consensu praeceptum, si nostri P0 homines ille nes glexerunt, quod in SS. Dinarch. i. Demostli. p. 43. Rei in haec ubi vis λαε sibi offerri a iiiiii advorteroiit, sacra rapi' sella πατρωαν ἐστἰαν, et in Or. non cogitasse videntur. Slis itis vulga c. Aristo g. p. ti his quoque moliunt eniari hus multo antiquiores suill paullum ne patrum in urbe posita antium eravit. Item dicam nihil in decernendis istius generis Lesbon. προτρ. p. 12. Reisk conjungit rebus trihuendum esse: praeterea' in ἱερα πατρωα ei Ἀχνηματα BECEER. Gi-MSS. conΝlanter λαβε serri, nil mirum, monus, πατρῶα, ait, ii et πατρια Com quum uno vocis inodulationem au tori ii tui ala sitiit: quod e litidem noli dixerim. bus comiti unis dialecti propriam , suis so Dentost h. Epist. p. 1481.ed licis L. θυον diserte trudatur Acula sutit et tuli viro περ ἱμῶν τα πατρωου Θυ 'ας ε Δελι γοῖς. digna quae do lioc imperativo contulit lueuit et de Cor. p. 274 τον 'Aπολλω τι Πυθιον, mannu Au Ssithrlicti Gilectis rite praeli o πατριζος ἐστι 6 πολε ι. Memoratur tale lire g. 1 O. . 'l'. I. i. Ἐ63. si it Aildo men πατριος 'Aπόλλω in Lex .lle L L. An eod. Arcadium, o a cent. l. Ilis. 26. et δε Graec. i. i. p. 29 l. seq. Igitur quae infra λαβε καὶ δε παρ' η αἰνιαε βαρύνονται, παρα . r. leguntur τὶ ae πατρια. et f. δε 'Aττικοῖς ξυνεται. SANN. λαβε quo tuo L. in Θεους τούς πατρίους Otiii credi-Πe inrichius derint cum το ς πατρώοις Commutata esse. Tῶν μαρτυρα νJ malim με interpolii. II ullo initia uallor est vocis πατρωος
443쪽
και νομίμοις T. R. νομ οις . R. J μἐν om. 'I'. R. 3 1μῶν . R. uticos in . . R. contra dii patrii, Nepos The in . . Cic.
Phil. II. 30. Tam promiscuus aiatem et varius apud Graecos harum vocum Sus est, ut nonnisi iii universum Odolis. Hermanni de iis praecepta vera ESSE dicas, in Classi caldourna 182O. O. 42. P. 56. reviter scribsentis: U πάτρια, quae Sunt patri πατρῶα quae a Putre Veniunt: πατροκα qualia patris Sunt.' Quoru in trium adjectivorum discri in enmulto aliter traditur in exico Bekkeri I. c. p. 17. Ut redeam ad Lycurgum, de religione sacroruin a patrihus traditorum apud Athenienses conferre uva locum Lesbonactis si in illimuin orat. 2. 5. P. 12 od Orest l. Ετι δε καὶ laρα υρον οἱ πατερες
Aυτῶ Post αυτα videtur χρωμενω deesse hac conditio)ιe, si vestris ritibiιSatque juribus utatur. REI SK. Καὶ τὴν cούρα in κατεῖχον V. quae ad Philemonem Grammaticum p. 255. an notavimus. SANN. 'ΟΘνεῖα Harpocr. 'ΟΘνεῖος, 'Iσαῖος ἐν τῶ κατα Στρατοκλέους, αντὶ του αλλοτριος, ως και παρα Πλατωνι ἐν πρώτω νομων. Mauss. p. 229 A ΟΘοι iaciunt οΘε Grammatici, et a voΘεῖον per υπερβιζασμονοθνεῖον. Hoc alienum et extraneum signi scat. Illud illegitimum et spurium pomnia spuria et notha extranea sunt et aliena. BECRER. Καὶ οἱ πατερες μων PLege : καιτοι οἰ πατερες μουν Atqui majores nostri. ΑY
LXIV. 'Αρχ ατον η γένος των αυτο cΘόνων καὶ πρωτω 'AΘηναιων, κητεζα μεν την Γῆν αὐχοῖνται, τροφην δ τῆν ἡμητραν, ε πώνυμον δὲ και συμιμιαχον τὴν 'AΘηναν. Vide de lio cognomine AlictoreX, llo Slaudat Meiarsius de Fortuna Allienarum cap. I. Deest post an vocem, vel τιμωντες, vel αιδουριενοι, vel ali sit id simile. TAYLon. III ihi videtur si esse leg. tque distinguendum 'Aθηνῶν τιμῶντες, ως πν χώραν ε ληχ υιαν, μωνυμον αυτ 3 τὴν πατριδα et o majores, honoris orgo inserum habendi, ut ei, quae Solum lio XOrtita esSet, atriam Suam urbem hanc de nomine Minervae, Athenas ap-
Pellaruiit. REIs R. Thoria eius addidit ει δοτε: is Apollod. iii 14. et Gotti eber. ad Plato ii MeneX. e. vii BECTER. V. Moreti ad Aristi d. r. adv. Leptin P. 184. Apposite alius ejusdem oratoris locus de Minerva conferri potest, ex Panath. t. i. P. 106 sq. λαβουσα leg. λαχουσα δὲ τας In ρους η θεος, ἡ επωνυμίαν
444쪽
τρας εἰς Ἀευκριδα σιτήγει καὶ κεῖθεν εἰς Κορινθον.
Ei: Ελλαδα ἐο ἡ γει καὶ ἐκεῖΘεν εις ΚορινΘον Ex anterioribus iit leprendume,Se, εις εγαρα σιτηγει etc. Quid enim foret εἰς Ελλαδα, καὶ κεῖΘεν εἰς ΚορινΘονῖQuasi Corintlius non fuisset εν 'Eλλαδι. Sed εἰς ἐγαρα optime convenit ei, qui Megara liabitabat non longe a Corintho. PALMER. Recte fortasse Palmerius.
Cleopatra, si id nescis, erat Philippi M. Filia, Alexandro Epiri regi, nuptum data, in quihus nuptiis celet, randis Plit
lippus a Pausalita interficitur Justin. IX. 6. Paulo ante actam hanc ausum, istius inperii sutilinam ad regiam ano
Ctesiph. . 9. Quae ratio fortasse
eodem anno, quo hinc contra Leocratem, habita fuit. AvLon Hellas appellabatur tota illa regi O, ii Acaritaniam, A tolia in insulas inris Ionii Pliocin et Boeotia iii cornplectebatur. Quare nolim hic ilicquam titulari. Sin tamen mutati duin quid sit, prae serum equi dein Λευκαδα. ΕIs L. I inino certis si in uni est L curgiam uti causam Paullo alite Demost lienis γα ρα de Corona iisti litisse, qtaod prodit Eschiii. c. Ctesipli. . 93. Et opportuno Iluupi in annus excitu locum Pompon. Mel. ii. o. 1. Os . in suo e t egurensii in tractus isthmon t- lingit, qui ligusto tranatio II elladi
Corinthus, olim clara opibus. V DLCRER. Ελλαδ Beckerus frustra psendere tu det os ANN. Ελλαδα quoque retinuerunt Heliarichius et Pin Zgerus. 'Εαν τις 'Aθ. - ὼς ὐρεας Mor conjeo. ἡμας - Verba legis reperiuntur apud Demosthen adv. acri t. p. 941. . d. Reis h. s. c. Dionysiod. p. 1286. 1. et Saepius ea in leviter angit orationibus
Privatis. Voc σιτηγεῖ exercere frumentaritim naviculariam signiscat. At omnino mirum est hane legein, quae non laetio ulli Athe iliensiuin ignota es Se Potuit, citari ab Oratore. anteii, quum ad explicationem oratoria in verborum περιτουτων apta sint haec verba, Suii toleranda, done Codd. certiora dabunt ΗΕCΚΕR. Aλλοσε ποι ulgo αλλοσε πη, quodliaud memini ali hi, si Ionicae dialecti
auctores excipio, sine suspicione corruptelae ni legisse. Contra αλλοσε ποι,
Xenoph. II ipparch. 1. 18. In ipsa haelege, quam taligit orator, in Demostii in Laerit p. 941. plenius obvia, codice in lioris nolet bini locis, ubi eis kius αλ-
'Eπειτα τον F. scribendum : εἶτα τον- αποκτενεῖτε ut est infra c. B. 16.
ait modum ratioque Praecepit cit ephanus,
445쪽
ραθυμότεροι T. R. uncos o m. T. R. non cum ditis παραδέ ελατος. Stius
inendi origo neminem, credo, latere O-test. Ecce eii inara και παραδείγμ.ατος τοῖς αλλοις ανθρώποις ποι ησετε. AYLO R. s. Isocr. Pane g. g. ι . SANΝ. ΡαΘυμοτατοι Soliauhius apte conserti'. 45. 9. d. Steph. παντων γα ανθρωπων ἔσεσΘε αγνα μιινέστατοι Adde Dentosili in
Timocr. p. 733. 29 et in Lacri t. p. 941. 20. d. Rei SL. SANN. 'Υπε τηλ. Corrige mes τηλ. Notissi
Δωσοντας λ. Sc. verbis. Et statim P0St δωκοτας, se eo quod ante illis accidit, nempe, quod retenti sunt a Leocrate. Credo teste nunc Prodire, qui jam actis convicerunt Leocratem. MOR.
Παρεκαλεσα λην Minime, sed προυκαλε- σαμιm. Nam ea vox legi lina a Si προυκαλεσα λην αυτούς, προκλησιν - γραψας. HarPocrat. Προκλησις. ιαθεσαν, πλε δικαζοιντό τινες, ξαιτε ν ἐνιοτε Θεραπαινας Θεραποντας ει εασανον η εις μαρτυρίαν του πραγματος, α τοῖτο ἐκαλεῖτο προκαλεῖσθαι τ δε γραρυμ, ατειον το περ τουτου γραφομενον, ωγοὶκαζετο πρόκλησις. Antiph. Orat. I. p.
112. ed. Steph. Ε olis εν γαρ αυτω ἐξουσία
LO R. Taylor obsecuti sunt Beckerus et Heliarichiu S. Λεωκρατη ςJ' Λεωκρατης, ratisi. Unde
terpone ii dum ipse ii sese dicebat testimo- Nitim, ipse sese deferebat. ΕIs K. Sine
PHAN. NesCio, quare lectionem solii citareti Stephanus. Supererunt multa in hac oratione, ubi Crisin selicius exercere poterat. Quod ni centenis ad minimum locis ostendi, nae ego libenter ferrem inter cis numerari, qui bonas literas negligunt, vel si quid est eo hominu in genere κακοδαιμονέστερον TAYLO R. Mihi videtur sic leg ο γαρ τον παντων scit. ἐλεγγων ἰσχυροτατο χλεγχον φυγάν. Certe deest aliquis tali superlativus, aut μέγι
στον, aut σαφεστατον, ut δικαιοτατον, aut ραστον, aut tale quid. REI SK. τῶν παντων
συνειδοτων egregie codd. . et ratis l. , applaudente Passovio Symbol erit in Scripti Graec et Rom. P. O. restituerunt. Igitur Becherus valde vituperandus videtur, qui audacissimam eiskii conjecturam non solum probaverit, Sed etiam in textum susceperit. SANN. Thor lactuc τον μέγιστονJ παντων. eiu richius Θοντανέπανταν συνειδοροων. PH
446쪽
160 η θεραπαιναι συνειθ σι α Οεῖ, τουτους ελεγχειν καὶ βα
οσο εγω μεν βουλομην β τοῖς ἰδίοις κινδυνοι ἐν τοῖς Λεω-
' του ιδιους κινδυνους . R. quum c. 10. Jcurgus dicit, decere PrOditionis reum ιιηδένα τῶν αμζ.βειπτατα νἐλ ἐκχα ν ς ευγειν, Reis kii emendationem, probante II oro, in textum recipere placuit imprimis quum simillimus est locus Antipli. de Caedo Herod. p. 724. ed. Rei sic. Και εἰ αἱ εγοῦ τον ανδρα ἡ φανισα η μ. ἡθε -
λον κδοῖναι τούτοις, , αλλον τινα φευγον
ελεγχον, αὐτοὶ δἡ τούτοις σχυροτατοι γεις ταπράγματα χρῶντο. BECKER. Δημοτικον Malim aut δημοτικατατον, aut μαλιστα δημοτικόν REIS R. Et dedit δημοτικα τατον Ide in rich. Δημότικον Superlativum δημοτικατατον eXSPectamuS, quem Rei Sh proposuit, vel μαλιστα δημοτικο v. Interdum qui dena diversos gradus junctos videmus apud scriptores Sed verum esse puto, quod
Reish anim ad Dion3s Hal. V. 675. Observat: facillime potuisse in hujusmodi
rebus errores subrepere ex eo, quod librarii Graeci consuerunt terminationes comparativorum et superlativorum eadem sigia exprimere ut saepissime causae dubitandi incidant gravissimae, et te Sit monia quamvis multarum editionum, quarum Onines o Steriores ex una principe derivatae sunt, quocirca consen Sus earum Omnium non potest nisi pro unico sus a-gio haberi, contra necessitatem e naturare et modo loquendi exsistentem nil valeant. II ECEER.
AHaῖ Vel scribe μὴ δεῖ, vel supplealiquid post L c. α δεῖ μαρτυρεῖν, auth νυειν Hujusmodi suspicor. TAYLO R. Post arat videtur deesse γινώσκειν μας.RRI SK. I'erperam. SANN.' δεῖ Cogit συνειδείναι. i. e. cori Vincere, quod sciuiit. - Scitis enim, justum esse et populare, in re ambigua feri inquisitionem in ervos atque ancillus conscias ita ut convinciaritur, quod consciverint, quibus apto
ruti magis res ipsa sitim fucit, quam accusatoris oratio. Sententiam ostri illustrat Antipli de caede Herod. p. 49 23. Q. Reis h. BECKFR. Οσον ἐγὼ μεν Mεν addidit Osannus, et Pin Z Ierus. De cujus particulae inquitos annus post promimina positae vi s. Di id orie in in hiersch. Act Phil. Mon. v. i. DSc. 1. P. 66. Addo Aristopb. ub. 645. Tους ἰδιους κινδυνους Forte τοῖς δίοις,
Subaudi μαυτοῖ, κινδυνοις mei met ipsius periculo privato nam qui Servunt aut an
cillam ad tormenta postularet, is hero restiti iere debebat servi pretium, si ima tormentis sorte debilitaretur. REI SK. τοῖς ἰδιοι κινδυνοι e Reis kii conjectura, prs eniatibus Schulet. Thoriae. Becker. et He in rich. J, edidi; nauci putans quae ad defendendam vulgalam a V. D. usque allata sunt. Infra habes f. κζ' τοῖς ἰδίοιο
Tobe δ.ους κινδυνους An addendum ἀξιωσας volui meum pericut inaci cum volui tune, tu de testibus quaereretur. IIo R. Reis ii conjecturam recepimus. Dinarcii. c. Demost h. p. 26 ed. Reis k de Cliari de
uin χρησιμ.ος ἱμειν οὐ λογοι α λ' ἔργοις βου- λοιμενος γενεα Θαι, καὶ τοῖς ἰδίοις τοῖς αὐτοῖκινδύνοις ἱμ. ν και τοῖς. αλλοις Ελλησι βρυλο-
ουτος κατα την αγορα ἐλογοποaι. - Qui vero Servum aut ancillam ad tormenta
Postulaverat, is iero servi a tormeniis furto debilitati preti uni restituere debebat. Id statim in sormula προκλήσεως abaco iis utore pronaittebatur, ut legimus in Demost h. o. Neaer. P. 1. 37. 23. d. Reisk. FCΚΕ R.
Tον λεγχον Delet caliger. Verum, si quid exterminandum sit, nae illa jubeo
in superiori Parte sententiae, iten P τους
ἰδίου κινδυνους. 'id enim L 'Eγω ἐβουλο.
447쪽
γαγεῖν ' si τους οἰκετας J. κριτα φυσιν τοι νυν βασανιζομενοι
10 φρασε ιν ι ικεται και αἱ Θεραπαιναι ἀλλα τουτους Λεωκρατη παραορυναι φυγε, καὶ ταυτα ου ἀλλοτρίους
ἐαυτὸν T. R. uncos m. . R. 4m is τοῖς Λεωκρατους ινιεται καὶ θεραπαί- Κατεψευσαντο CL Cic. pro Roso Amer. ναις Πασανισθεῖσι 'ον Ἀλνγχον γενεσΘαι. - . 41. MAI PTM. TAYLon. Δεινα νya rnesti λεγειν addere voluit, et 'Eαυτον Π ἐαυ-ω. H. STEPHAN. Recte hoc omnino usi latius est. Tamen absolute TAYLon. Ego vulgatam reliqui, quia con quoque interdum pollitur Philostr de . jecturam cillam clametsi admittas, non Soph. 1. p. 499. de Antiphonte Rhamnu- tamen ideo persanatus est locus ' Si nihil sio δεινος α δικανικα, i. e. in rebat foren- hic deest, leg est αυτον pro ἐαυτον , quod sibiis terribilis et metuenda erat hujus ra- reseretur ad τον ἔλεγχον P et sic erit di toris versutia. ΕCKER. stinguendum : δια το συνειδλαι, irro οὐχ Alta τοῖτοJ F. leg. 4 τουτο REI SK. υπέμuνεν aut i quid deest, sic leg. δια το Sed eniendatione opus non adstipulante συνειδέναι αυτ αδικοῖντι αυτο ου οὐ πε- sanno est Sensus: vii, qui lacundia μεινεν REI SK. Ita erat epitan coiajectura pollent et calumniari solent, hoc simul praeter Reiskium omnes editores. chau sibi permittunt, ut loco inquirant et sal-bius mecun haec communicavit probanda : Iacias, quibus raudulenter pugnant ad- Stephano assentior corrigenti εαυτῶ 's. versus accusato S. ECKER. Lysiae reopag. g. η . ἐδόκουν αν ἐμαυτῶ 'AποδεικνυντοινI Seil ἔργον στίν. v. ξυνειδεναι qui locus docet, ξυνειδεναι αυτ 10. REI SK. idem significare posse quod ξυνειδέναι 'Ωσπερ ἡμιεις Scit φαινομιεθα ποιουδετες. αυτ αδικουντι et pro Pol3str. g. β . οι δ' In ΕΜ. σπερ ὁμιεῖς dedit Osannus Quae ουχ ὐπεμειναν, καταγνοντες σφῶν αυτω αδι Scilicet audientium rappollatione linquit κεῖν quo altera quoque Reishii quocum . D. orator ad animos sibi eoueiliandos facit MucasP conjectura. αὐτον. inutilis utitur. Supple enim λαινεα Θ ποιουντες. repellitur. Os ANN. ους οικετας Prorsus otia illunt SannusTῶν λεγομενων Desideres Interpretis et Pinetgerus fidem Vertex eorum, quem allegantur. Και ταῖτα AElliptice, ut Supra P. 144. TAYLOR. 6. d. Reish. Eodem modo Aristophanes
448쪽
Δοκε Mali in ἐδοκει ob prae inissu in vi p. 11. 15. LISK. Quod conversio ite Simoniis expressit: tuo nainime o Plis videtur. SANN. F χαγωγησαι Poratoris artificium est, qui auditores ad sententiam sua in Pertra-liit, persuadendo aut docendo. ristotcles
co uel liubis tibi auditorem, nisi eum gratia et sua litatis dictione veluti insta scinti veris. Sic veretur Esclitiae de s le g. P. 139. d.
Rei h. ne adversarius Oratione sua auditoria in antinos iii fascinaverit. Verba sunt: εφοSn θη ρι is γαζ, και τι και νῖν τεθοζυβημιαι,μη τινες μῶν γνοησωσί με ψυχαγωγη Θέντες τοῖς επιρεβουλευμενοι καὶ κακοἡΘεσι του - τοις αντιθετοις. De verbo ψυχαρογειν egit Spantiem ad Iulian. p. 20. ii eo loci ostri oblitus est. BI CKEll. Καὶ τῆν γροτητα αυτῶν του nΘους - προαγαγεσθαιJjudicit in uitiini nollitieni bicrymis ad misericordiam perduc re. In usu est in tii Plii, rara de virtute liqua oratoris: cujus oratio sus est et trac Dibilis, ut Cic. de Orat. II. 15. dicit. 3peri dein Propterea lati dat Loiigiti . . , l. 2. I ἐν ἴγρα;
πνευματι διεξοδευσαι. cytiod molliter spirans cur1uru los, it traire virtus, luto judice Loiigilio Dent Osilieni prorsiis deest. De iii do 2 Noster ud niores liniit inuit laxos, re inissos transfert, et tui dein salis uu- ducter, ut recte, in ea lui dein Sententia,
iudieat Morus in disp. de cognation histori; et elo tu cum Poesi P. 29. IDEM.'Eνται ΘαJ huc s. ad ios se cilia vertit Leocrates. IDEM.
lue es ἐνταὐθα Λεωκρατης - τα ἔργα ἐληλυθεν ουδεν τερον η φοζουμενος, μη ἐκ της αὐτ ποικιας ορο τ εξελεγχοντες, και ἐξελεγχομενος γενηται Verte autem : in eum utique locum que in adeo suspiciosum esse vobis dixi revera pervenit Leocrates, riihil aliud metu eris, quam ne eae eadem doliis et redarguentes et redargutus prodirent. AYLO R. OPPO-n utitur inter se 'γγα ελεγχος et ο εργω ἔλεγχος, illa mera est in si Daulatio, criminati accusatoris. Servorum autem consessio tormentis expressa est convictio rebus ipsis. REIS R. Vulgata in retii luimus. g. dixerat orator ii causis publicis oportere τοῖς ἔργοις μαλλον τοῖς λογοις πιστεύειν Iain opponitur h. l. ο λόγω ξλεπιχος et ο εργω ἔλ. Illa ori ininatio accusatoris esse potest haec ver Coia sessio fiervorum tormentis expressa est convictio rebus ipsis. BE RER. Fru tra Ta)lorus. OSANN.
opit est excusationibus Mon. 'Aπλοῖν - αληΘἐς Forte ob oculos habuit orator Eurip. in Phoeniss. v. 479. Sq. ubi ha c poeta:
Aπλους ο μυ Θο τῆς ἀληθειας ἔφυ, Κου ποικιλω δεῖ τανδιχ' ἐρμηνευματων Εχει γαρ αυτα καιρον, ὀ δ αδικος λογος N σῶν ἐν αυτοῦ ς αρμακων δεῖται σοqγων. Caeterum observanduin Orato is artificium. Brevitate eniti ei iuncta toruin gravior fit oratio, cujus usura nil niciendam δεινοτητα uti ei Ores Sirpo coiiiiii endunt, vel illi Demetr de Elo c. c. p. IJi anus. Iul. helor. Vol. V. Reis h. p. 37 d. IIvi mogen de Fornia r. II. p. 333. Laur. HECRE n. Παραδιδονα και ασανιζειν Dele istud καί παραδιδον ι βασανιζειν nonnunquan legitur eadciti uictite, o παροδιδονα εις το
449쪽
Υπερειδου . R. βασανίζειν, ad quaestionem subeundam tradere, vel, uti Demostlienes loco u me modo laiidato dixit 'A πολλοδωρος προυκα -
του γραμ. κατείου. Antipta. Orat. 1. P. 12. Πειραιεως . R. mentis eaeam inare. BECRER. καὶ omittunt Schulae et Si in n. includit He in rich. Xρηὶματιοῖσαν deliberaturus de praesidio. De veri, ρημ ατίζειν v. Mor ad Socr. Paneg. . 42. ΕCΚER. Πραττει λεσκευασm νymaeo posterior antep. d. Steph. δόντες βασαν αι τα αυ- est VOX Tactica. Διεσκευασμενοι, ἡτοιμα τῶν ανδραποδα Lysias Orat Areopa νit. I. σμενοι, νοπλοι, ξι pi ρεις εις πόλεμον. HeSych. n . τοι μος ὁ μην θεραποντας), εἴ τινα ου placiti Senatum Quingeritoriιm Piraeeum λοιτο παραδοῖναι βασανίζε Similiter . descendere - et sub armis cavere, Ne quid AgUrat . . ιζ' καταγγοντες αυγου Θανατον, espublica detrimenti capiat Male haec a απιτυμ πανίσαι παρέδοτε. Noster similiter Lonicero vertuntur, quem fugisse arbitror
ἡξίου δουναι τον βασιλεα θάψαι. Et istam socis proprietatem. Quod autem Di hesi moueo potissinium, hoc est Vim istius locutionis uotavit aliquis olim ad vocem f. r. ex Euripide, Eγα δε δωσω ἐν μὴ παῖδα σιτανε ν.
et sincera glossa est. Tu igitur eas voces in linea superiori delebis. Quale enim foret, dicere t καταβαίνειν - ἐν τοῖς πλοις εδοξε, καὶ α ραττειν ἐν τοῖς πλοις , τι αν Indiceni Lysiae, voc. Infiniti vias. δοκη si δὴ χω συμ φέρον εἶναι Tantundem TAULO R. Haud me fugit παραδιδόναι ζα enim dicit, cum ilicit πραττει διEσκευασμε- σαν. ζειν idem esse posse, atque παραδ προ νην, ut vidimus. AYLO R. Peci OSam a το παγαν ζειν, vel επὶ τα ζα ' verumtamen is quam veram esse hanc Ii Oistionem ni Videtur καὶ servandum esse. Saepe vorhorum ἐν πλοις existimo. Si enimberi PSi servos suos explorabant. R is x. Hesychii explicationem attente conSide-κα, inservit gradationi oportebat tradere ras, dubitesne Lycurgum Sino elegantiae 4er β, et si opus erat quaestionum tor offensa si seribere potuisse Latiniquum
450쪽
και αἱ Τ. R. et om T. R. eodem modo armati et instructi conjungunt, quis vituperabit In Graecis vero et Latinis scriptori biis tum, quum afflori
suspicio glossa vera esset, quam multa loca essent corrigenda Locum igitur intactum reliquimus. BECKER. Heli triclitus: Πειραιῶς Ἀδοξε και πραττειν ἐν τοῖς λλοις
agitur. TAYLou. Milii salis lacet vulgata ιερεων. Silio acerdotibus sacra lilia possunt fieri qui civitate in ergo prodit,liacerdotes una quo lue Prodit, et cum liis sacra Pari modo ιρ μοι δ καὶ αἱ νυλακαιτῶν τειχῶν, Pr ερημα δἐ και τα τείχη τωνι γυλα καπ. REI SK. eo praetermittendum in omnibus, quos Taylor ad emendationem suam stabiliendam assert, locis, voc ἱερα significare lares a Leocr. Athenis Megara arcessitos. HECRER. τῶν ιερεω includunt He inrichius et Pit 2 gerus. 'o Θη δ' ἐν ἡ πολις Iboni cerus recte a lintem se civitas gerebat in iis, qriae acciderant calamitatibus. Perperam. Immo cives arrectos metu a uinios obebant Isocr. de Big. g. s. 'Ορθης δε τῆς πολεως γενομέρος
δια το μεγεθος των αιτιων. Et in simili Prorsus narratione Diod. Sic. XVI. 84. η με πολις ορ Θ δια τον ζο ην ubi De Ilio stli de ii r. c. 5., Diodori narrationem egregie illustrat. DECRER.
Οραν δ' - γυνα κα ἐλευθερα : Similliina est Livii XXII. . descriptio terroris et inelus, quo olitani, Flaminii ad
Trasimen uni exercitii Prolligato astici e-hantur. M uoinae nil Prirnii in illicium cladis, ingenti terrore ac tu ui ultu concursus in foruli populi extri actus. Matronae Vaga Per vicos, tuae repens clades allata, quaeve sortii ita ΑΝ et Oxero istis obvios Percontanti ir. - 1 osteri die ad Portas ina-jor in ulterum Props luam viror niti mulli. tudo fuit, aut suorum alique in Rutilantium