장음표시 사용
111쪽
tu cape , ne quaesunt Ecclesie ad te trahens , magno crimini obnoxius fias ,
Date scriptum est) quae sunt Caesaris Caesari , & quae lunt Dei Deo, oc. . Ex quibus confici videtur, nullum essejus Principibus saecul
ribus, aut eorum ministris, de rebus spiritualibus cognoscendi, consequenter nec ad examen suum revocandi, quae a Pontificibus circa eas res constituuntur; proinde nec sistendi executionem hujusmodi Decretorum , donec Placito Regio m
Dicerent aliquid ,qui haec movere solent,si Placito uterentur Principes, ut circa res fidei aut doctrinae,ipsi ut Judices sententiam suam interponerent;eo pertinent quae adducta sunt,& quae de eodem argumento Gratianus congessit in Distinctionem nonagesimam sextam, veluti illud Joannis Papae: a Si Imperator Catholicus en, =hω es, non Prasul Eccusa:quod ad Bel
112쪽
gionem competit, discere et con renit, non docere. In Conc. Gen. Imperatorum munus numquam fuit decidere, d
finire voto, ut loquuntur,judiciali, quod late confirmat Bellar min. μ2. . Sed non propterea, nullς fuerunt Principum partes in hujusmodi conventibus , nec nullum eorum ossicium in sacrarum sanctionum eXecutione & promulgatione. Ab initio prope nascentis Ecclesiae ad nostram usque memoriam, dc interfuerunt Imperatores ac Principes
Conciliis maxime his, in quibus deside agebatur, δέ una deliberarunt,ic quae videbantur, suggesserunt, subscripserunt etiam & promulgarunt,& legibus luis ea, quae sancita fuerant, roborarunt, uti de singulisjam patebit De eorum praesentia ita Nicolaus Papa ad Michaelem Imp. b Imperatores, ait, Sunodalibus conpentibu3 intem fuerunt,
a In Tractat. de Conciliis. b Can. ubi nam dis. 96.
113쪽
qua universalis est, qua omnium commmnis est, qua non solum ad Clericos, v rum etiam ad Laicos, ct omnes omnino
pertinet Christianos. . Ad deliberationem Principum spectat illud Aug. a An forte de Religione fas non est, ut dicat Imperator, aut quos miserit Imperatori De subscriptione, fidem faciunt Conciliorum plerorumque acta. Imo licet Arausicana secunda Syn dus nihil aliud tractasset , quam de peccato originali, gratia, & det
bero arbitrio, antequam tamen eXecutioni mandaretur, visa dcl subsignata fuit a septem Consularibus viris; hoc modo, Petrus, Μarcellinus, Felix , Liberius V. C. ct IliuIIm Praefectus Pratorii Galliarum , amque Patricius consentiens subscripM ,
De promulgatione est illa d Patru
114쪽
Catholicorum: a Imperator constans, ab Obitu suo dignus omni memoria, hanc sidem omni cura ct diligentia conscriptam promulgavit. Omnia denique acta plena fiant confirmationibus Principum, quibus Conciliorum Decreta, & Sacros Canones sua audioritate munive
eundi Oecumenici,ad Theodofium, ita habet: Rogamus tuam Clementiam, ut per litterra quoque tua pietatis cons metur Concilii Decretum, uiscuti liti ris , quibu3 nos convocasti, Ecclesam lis reprosecutus es, etiamfnem eorsim, qssa decreta sunt, obsignes. In Synodo Chalcedonens, Martianus Imperator inter caetera dixit: h Nos ad ydem confirmandam , non ad potentiam ostendendam, exempla Religiosismi Principis Cosantini Synodo
intea In Epistola priori Synod Ariminens ad Congan. cum illa adhuc catholica esset.b Can. Nos ad irim dist. 96.
115쪽
interesse volumia, ut veritate rnventa , non ultra multitudo prapis doctrinis attracta discordet. 2y. Neque haec olim tantlim, sed in novissima Generali Synodo, quae Tridenti habita fuit . observata sunt ; mandato enim Caroli V. quo tribus Oratoribus vices suas commisit , ita continetur : Λ Νostrum I cum ut Oratores ct mandatam nostri habere , res θ negotia Religionis o fidei ct alia quacumque in pradicto Concilio
tractandi una cum aliis , M. Per omnia adesse , concilium, votum o decretum, nostro nomine dare, impertiri a que interponere. Cui simile est Ferdinandi Caesaris mandatum, datum die I. mensis Januarii anni 1 Locum o vices nostria in omnibus sesonibuι , consuli tionibus, deliberationibus, tractationibus, ct actibus obtinere, o gerere , tam situm, sugfragium, votum O decretum, nomine nostro dare, ferre, ct interponere:
116쪽
BELGARUM. III aliaque omnia θ singula agere, tractare , exercere , concludere ,
minare possint, o debeant, quae ad com siluendam vera fidei, Religionis concordiam is uuaonem , α Christiana Reip. salutem o conservationem promovendam facere o spectare videbuntur. 26. Cum ex his liqueat, solere in Generalibus Synodis Principes interesse , in commune consulere, consentire, subscribere,confirmare,
promulgare, sanctiones poenarum apponere, & ad hoc ossicium a Pontificibus & Patribus Eccksiae, non tantum ad misit, sed provocati sint: quae malum, nunc invidia, aut prava ambitio est, insciis ac neglems Principibus omnia, quae doctrinam aliqua ratione respiciunt, in Rempubl. velle invehere, etiam ea quae non definitionem dogmatum, sed
auctorum & librorum conde nationem continent, quae plurimum s
isti habere &accen seri non posse in- fallibilibus decisionibus,supraostensum est ' In te,
117쪽
Intelligebant olim Ecclesiae Pisceres , ad retinendam concordiam .& tranquillitatem publicam pluri- .mlim interesse , consciis & auxiliantibus Principibus , omnia peragi; definitiones Ecclesiasticas vix ef. iactum habere, nisi terrore tacui eis potestatis, homines in officio contineantur. Martianus Imper tor Decreta Concilii Chalcedonensis tribus Edictis confirmavit: paenis in Clericos pariter ac in L icos comstitutis , exilii ac confiscationis bon rum. H Id pluribus sanctionibus imitatus est Iustinianus , quae in Libris Juris Civilis obviae sunt. Inter caeteras est Novella 42. ubi ita: Rem non insolitam Imperio o nos facientes, ad praebentem venimur legem. Quoties enim Sacerdotum siententia quosdam indignos sacerdotio , de Iioris Sedibus deposuit suemadmodum Ν 'riam, Eutychem, Arium, . toties
118쪽
BELGARUM. a I9 Imperium ejusdem sententia, ct ordia
nationis, cum Sacerdotum auctoritate fuit sicque divina humanaque pariter comcurrentia , unam consonantiam rectis
sententiis fecere. Ac deinde Menae Patriarchae dat in mandatis , ut ad Metropolitas suae Dioecesis mittat, qua Sacerdotio visas i , ct ab IN
Quae Catolus Magnus, quae Ludovicus Pius, & alii melioris notae Galliae Reges; in hoc rerum genere ediderunt, Gallorum Historiae& monumenta loquuntur. Caroli V. Imperatoris Edicta, adversus surgentes superiori saeculo haereses, Codices Belgii, nuper in lucem emissi, representant. Haec piorum Principum studia, ab Ecclesia numinquam improbata sunt: pleni sunt Veterum libri contestationibus linsorum Pontificum, quibus Imperatores & Reges ad hanc curam PrOVocantur , ut auctoritate sulfulciant rem Ecclesiasticam. Leo. Pontifex
119쪽
Pontifex , Imperatorem sibi cognominem, egregia oratione compellat: a Debes, inquit , incunctanter advertere , Regiam potestatem tibi non solum ad munia regimen, sed maxime ad Ecclesia prasidium esse collatam, ut ausius nefarios comprimendo, o qua benesunt statuta defendas, ct veram pacem iis, qua sunr turbata , renitura. Sanctus Gregorius ad Gennadium Exarchum Africae , haec scribit r. Scito , Excellentissime Fili, s victorias quaris, Ide commissa vobis Provincia securitate gloriamini , nihil iurabis magis ad hoc proficere , quam zelare Sacerdotum vitas , ct intestina Ecclesarum, quantum posibiis est, bella compescere. Alius illustris locus est, ex Synodo Parisina sumptus , quae sub Lothario Rege Anno 839. fuit coacta , quem refert Gratianus e Cognos
120쪽
BELGARUM. 121 ε Cognostant Principes saeculi, Deo debere se reddere rationem propter Ecclesiam, quam a Christo tuendam pus piunt. Nam sve augeatur pax σdisciplina Ecclesa per Fdeles Principei , sive solνatur, ille ab eis ratronem exiget , qui eorum potestati suam Eccl sam credidit.
Nemo non videt, quantum recedant a priscis Ecclesiae moribus, qui
TeS novas , non in coetu universa:
Ecclesiae , sed in Romano aliquo Consistorio conceptas, nullo Princiape conscio, sola promulgatione in Acie Campi Florae , omnes Christianos adstringere hoc ipso volunt, eosque poenis urgere ad parendum , dcringuntur, si Principes Catholici, ut quieti publicae consulant, ad notitiam suam deferri velint Edictum Romanum, priusquam emanet in vulgus, & inusitatis clausulis& poenis populum turbet. F 27. Ap-