Commentaria Iunilii Flagrii T. Galli et Gaudentii in Virgilii septem priores eclogas... Particula IIV.

발행: 1852년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 시학

1쪽

- 8 2atein intemporale, et Sire et vet. Tertia.

. . . Quarta.

ter Pirector Dr. n. m. Mulier.

2쪽

Iunilii Ragrii T. Galli et Gaudenti in Virgilii eclogas et georgicorum libros commentariorum ineditorum, quos e codice Bernensi ira descripsi, nunc secundam partem publicandam curabo, puto ore, ut plerique hoc conatum et inceptum non vituperent. Nam etsi negari non potest, mulla iis contineri inepta et insulsa, ut tota sere illa carmina Virgilii allegorice eo modo interpretandi alio, quo ab his grammaticis factum est; lamen etiam concedero debemus, specimen perbonum hos commentarios praebere, quo modo Virgilii carmina medio aevo grum malici interpretali sint, et nonnulla lectu digna in iis inveniri. AEua domus sagaces harum rerum iudices et publice in ephemeridibus litterariis et epistolis mihi scriptis eam mihi provinciam dederunt, ut quam primuin hos commentarios edam. Quum mihi igitur nunc occasio oblata sit annalibus gymnasii ridericiani ad aries liberales spectantia nonnulla adiiciendi, ante hos quinque annos inceptos commenlarios edendos esse duxi, et iam ab allegorica interpretatione, quae legentibus in quoque sere versu eclogarum obtruditur, et raro tantum turbatos ea ad veram poetae sententiam adire patitur, is ipsis grammaticorum verbis ad eclog. VIII. s. 32. indicatur: dissicile est, per singula allectoriam unam serrari inde Onsiderandum, utrum per insula sit inquirenda allegoria, non, et utrum dieres allectoria in iisdem personis per diserra Ioea, ad meliorem et doctiorem interpretationem georgicorum librorum me verto.

3쪽

Haec ecloga in honorem Agin ii Pollionis, vel filii eius Salonini seripla est, ut aiunt 3, ei allegorico caesaris. In hac eclogdi personae duae veterum pastorum historialiter inlimanda sunt moe genus carininis κοινον Vel ιιικτον dicunt Haec ecloga φαρμακίς appellatur, nam duas personae introducuntur Damonis et Aphesiboei, qui repudiatorum amores narran Damon amissam queritur ) X0rem, Aphesiboeus eius mulieris refert actus, quae viro iii dedita suerat Damon queritur, , Alphesiboeus remedia agit ille iustum amorem contemptum ei sordidum appetitum canit, hic venisicia excurrit amoris alterius, quibus iustum amorem nititur disrumpere Damon Puellam, Alphesiboeus puerum ama civΝixius dicit. - a ceeloga inpari numero epigrammatum gaude Haec ecloga proprio βουκολικον ). Haec toga sive in Hispania sive in Gallia canitur et in agro canitur, ut inmemor herbarum quos est mirata iurenea. IzMLius dicit. --llegorice Damon, id est Cornifieius, poeta Antonii, amissam queritur ' Mantuam sub nomine Nisae Alphesiboeus, qui est ' Virgilius, sub nomine Daphnidis Augustum insinuat. Vs. l. Musam Damonis et Alyhesiboei dicemus. iamonis, cornificii, Alphesiboei, Virgilii poeta autem Virgilius, quasi de ali narrans sic incipit dicens pastorum Musam

et reliqua. Musam pro carmine Musam Damoniis et Alphesiboei id est carmen suum et cornificii sub nominibus pastorum. Vs. 2. Inmemor, oblita, herbarum, pastus - Iurene pro armentis posuit. Mira inermenta varietatis iuvenca.

Vs. 3. Manees, lupi emtarioli ). Linees sera Liberi patris sacris dedicatae, pantherissimiles, caudas tamen graciles habent. - Lances pro omnibus seris. R. 4. Et mutata, id est natura mulantia D. - Flumina pro carminum dulcedine, sed allegorie pro auditoribus accipi potest. Vs. Dieemus, repetemus. Vs. 6. Tu mihi seu muni superas et reliqua. Asinium Pollionem pelit Salonitarum victorem, qui proprie non minus poeticae, quam oratoriae, vel imperatoriae laudis avidus fuit; nam et multa carmina et varia poemata scripsit, unde est illud sola Sophoeteo L. reliqua. Huic post victum Antonium apud)u Perusiam successor datus est Alphenus Varus, qui iratus Mantuanis agros eorum parti Cremonensium V iunxit Causa autem iracundiae haec suit. elavius Musa enim civis Mantuanus idemque magistratus, cum tributum δ' ab Augusto fuisset indictum, pecora Vari capta pignori tamdiu in foro clausa tenuit, nam Varus possessor Mantuanus erat, donec inedia Lmorerentur, unde molestiam Mantuanis

super millendis agris intulit Varus Virgilio tamen pepercit, quoniam condiscipulus eius suera Eiusdem autem Vari est tragoedia Thyestes omnibus tragicis praeserenda aliud nihil eius legitur ThSestes nomen artis. IuΝiLin diei Tu mih et reliqua. Allegoricesimgillus tangit Caesarem Octavianum navigantem in Illuricum Φ' . Superas, transgrederis. τι- madi locus, in quo Antenor condidit tritatem Timavus sumen de Rhipaeis montibus oriens U), inter Asiam et Europam serpens Maeotidas paludes auget vel Timavus sturius est Venetia magno sonte exoriens x ). Vs. 7. Oram, litus Illyrici, Adriatici; mis, consideras, vel praeteris, vel legis per Liburnas navigans aequoris, maris. En erit optantis voces En erit unquam ille dies mihi eum Ileeat, id est usinam mihi liceat tua lacta meis carminibus digno exponi. Te Pollionem vel Caesarem allegorice adolatur δ' et optat, ut praesente caesare vel Pollione

posset eorum lacla canere. - cod. aeripta sit aiun t. 1 cod. ceno vel micto die a cod. parma ei es. 4 cod. querit. Q cod. propria bucolicon in cod. queri et cod. qui et M A nato

lupi cervarii nominantur. 2 Si in Cod. Fortasse legendum naturam mutantia. In cod. apuLII Cod. eri monensium in cod. iunc xit. In cod. cives IH cod. trit unum. ML:

media. In cod. xliri eum. Im cod. horiens. In cod. ex horiens. In cod. addatur.

4쪽

Vs. 8 Tu disera facta, expugnationes urbium et bella. . . En erit, optantis vox. O ieeat eadem repetii. - tum ferre per caerbem, id est O ulgare ' per orbem. Vs. 10. Sola Sophocleo, id est sola tua carmina possunt aequari carminibus quae Sophocles composuit is enim primus tragoediam omposuit. - Sophoeteo Sophocles Poeta tragicus, qui primus tragoediam scripsit, eximiae gravitatis habitus, et ideo Pollionem huic comparat, quia seripsit Polli tragoediam in illo tempora, sed comelius D Gallus potest existimari Dona, similia sola dona, hoc est, nullus dignus honore Sophoclis, nisi tu. - Cothurno. Est cothurnus genus vestis praeclari hominis id est vel genus calciamentiti quo pedi conveniens Cothumo, carmini, pro altitudine carminis posuit est proprie: nus calciamenti D, qu tragoedi utuntur. . 11. A te, Pollio A te pris emimn hyperbolice loquitur. Aeripe, subauditur

digno. - te principium, tibi desinet, id est nemo ante te tragoediam scripsit, nec post in scripturus erit δ). Utrumque dignitatis est, cum diei a te initium et a te finis. Accipe iussis, pates, quia aut a Caesare, aut a Pollione iussus est hanc eclogam scribere. Aeripe iussis carmina eoepta tuis. Ne loquitur, quasi a Pollione hissus sit ista scribere, quod factum non est; sed hic sensus est accipe iussis carmina coepta tuis, ut desit digne hoc est, quis eris ab agris meis recede, et haec in te armina digne scribam. Vs. 12. Atque hanc hederam id est hanc eclogam. Sine, verbum, id est admittes ' inter tuos δ' triumphos aut tragoedias et meum poema. Vs. 13. Inter tetriera et reliqua. Asinium Pollionem significat, qui et poeta fuit, sed quoniam Salonas devicerat, utraque corona dignus suit, lauro / victor, hedera poeta, ut Pollio et ipse Dei nota armina. IuxiLius dicit. ederam allegorice hoe aranen; inter lauros, triumphos, quia sic ad Pollionem et ad Caesarem allegorico diciti Vietri-ees lauros, quia victores lauro coronabantur. Semere id est humiliter vel molliter proe dere est autem sensus permitio, o Auguste, vel Pollio, inter laudes triumphorum tuorum meum carmen adesse. Hucusque praelatio poetae de se nune incipit Damonis texere earmen, quem Cornificium vult esse. Inter ictri chedemn D et reliqua. Quoniam solent poetae coronas hederae habere, quia pallida est, ei qui versificantur pallidi sunt, et vietores lauro in certaminibus coronantur, quod Asinio Pollioni conventi, qui versiscus sui et inter Dalmatas triumphavit. Vs. 14. Frigida eis aeto et reliqua. Quando nox finita D est, mane prorumpebati Nunc poeta locum tempusque designat. - Frisida eis eaelo et reliqua. Poeta adhuc loquitur tempus locumque designans, ac si dicerei cum aliorum opera quasi inmissa lueeflorescerent, tunc me de amissa coniuge tenebrae in aserunt. Vs. b. Cum ros in tenera herba, subaudi deciderat. - Cum ros in tenera et reliqua inllestorice latitudinem triumphi signiscati

Vs. 16. Detimbens quasi pro trissilia per se consistere non valens. Teriti rotundae. Olieae, arbori vel baculo ex oliva ut pastor. - Damon. Poeta de se dicit. Si eoepitolitae, huc usque tempus et locus. V. 17. Naseo et naseor. Naseere, oriri diem desiderat. Praeque diem eniens, ut ante diem veniens, aut diem praeveniens, elio. - seere et reliqua. Allegorice fruere iucunditate tua, dum ego Oerore consumor, o Caesar. 9 Lucifer. Loquitur autem ad Luciferum, quam stellam D Veneris inunt, a qua putabant amorem dari. - se , adduc, veho metire diei tempora. Almum, lucidum. Minus tria genera significat, ut tua alma,

ealeia inenti utroque pedi eo venient quo turno in cod. erat. m cod. diei ante m locis nonnulla exeidisa videntur ve seri adam ali viisquis ea re cod. oderam. d. e

5쪽

id est eandida, et parim it almus asser, id est sertilis, et alma parenti, id est sancta.

In Liva dicit.

Vs. 18. Indigno inpari. Coniugis indigno et reliqua, amatoria vox est, qui

sua uxore destitutus. Indisno, id est magno, ut indisnas hiemes ' , id est magnas. Inmcidi dicit. Ex indigno amore, id est inpari, possumus y conicere dignum amorem, idos parem. Deceptus, M. Vs. 9. Queror, adloquor dum queror, dum querelas D facio, ut IumLivs dicit. Diros, allegorice Caesar, vel Pollio. Vs. 20. Extrema vilae meae, scilicet moriens pro asperitato exilii et amoris. Vs. i. Incipe Maenalios Maenalum eiusque lucos laudat et frequentiam pastorum canentium versus Maenalios vocat. mi Lius dicit ni δ versus calares dicuntur, quia subinde repetuntur, et ornatus causa per schema hoc facitur ' . GADDκΝTic dicit. I ibi stipula, vel libi id est calami. - Maenulios, Arcadios, hoc est a Maenalo, monto AD Arcadiae. Hic sensus est ut sic possim amorem cantare, quasi an in Arcadia Nympham cantavit, ut praediximus in secunda ecloga, et hic metalepsis est, et ideo tropico vult Pana intellegi, quia ipse est inventor fistulae pastoralis. Vs. 22. Arsutum, stridulum ' ex iteratione resonantis reciproce vocis, id est echo. Argutum nemus a venio motum Pinosque loquentes pro Musis posuit Pinos, allegorico poetas plurimos semper habet. V. 23. instorum id es Apollinis vel aliorum. Amores, querelas q). . 24. Panaque accusativus est, id est pinosque loquentes et Pana habet. Non

passus, id est non passum calamos eras inesses. Inertes tacentes, sine canis, vel inhabiles, vel non canoros.

Vs. 26. Mopso indigno homini. Nisa, uxor. Hoc pastor dicit de pastore, cui sua coniux nupsit Mopso Nisa datur. Nunc adnotali incipit usque ad finem M . Indignatur enim Nisam Mopso alam et se spretum. Iurii Mus dicit. Quid non speremus amantes i. o. quando hoc contigit, nihil est, quod fieri non possit. Quid non speremus amantes. quia in amore est semper sperare, id est, quid est, quod non semper sperare debemus. Mopso Nisa datur, hoc est pastor uxorem suam pastori alii datam indignatur Mopsus Allicus vales suit, Nisa locus in Asia, ei indo alio ingeni per poetas intellegendum esti Mopso allegorico Theocrito M vel Ari centurioni. Aisa, ager Virgilii, vel omissicius de Virgilio dicit, cui Mantua vel agri redduntur. Quid non speremus et reliqua. Allegorice, quare non habemus duciam, ut nobis reddantur m cum eis, qui simile aliud secerunt, redditi sint. V. 27. Iungentur iam gryphes ' equis. Haec contra naturam sunt M). Griphes aves serae qua sunt in Scythia, vel animal, quod in Hyperboreis locis nascitur, semper equos assectans, sed ad nocendum, quod rostrum habet et pennas quattuorque pedes, imago leonis, caput aquilinum et ungues hoc est, sicut haec contra naturam fiunt, Sic contra veritalem Mopso Nisa datur. - Gryphes δ' animal est in Hyperboreis montibus simile leoni, alas habens et rostrum in similitudine aquilae, quis inimicissimum. Vs. 28. Cum canibus et reliqua, quod est contra naturam. Timidi pro timidae; mutavit ' genus, ut in georgicis ' θ: Ut talpae. - Damae M), genus animantium, id

est caprae. -

. 29. Mopse nonus incide faces. Incide, scinde saces incidere iubetur, quia seiseet nuptae ad sacem deducebantur. Tibi ducitur Duxor, pro eo, quod est a te ducitur '.

m cod. ad εο Vid. Virgil. Georg. II, 373. l cod. possimus. 2 cod. querellas.

M Cod. Maenalium. 44 cod. eanentia. 44 cod. vii 4ε Sio eod. o Cod. amando montem. 48 cod. metalem sis. M Cod. stridolum. ω cod. querellas sit cod. pan Mycod.: inhertes. In hortes. 13 Ad Georgie. L. N. haec adscripta sunt neu, heu traetatus deest ab ho loco usque ad ingens. 4 Cod. quidem quod οβ cod. te hoerito. M Cod sero seniper:

6쪽

oativus enim pro ablativo positus est. - mpae noras incide aera, allegorieo ad Virgilium

rospicit Tibi ducitur ' uxor inlicita, superstite eius viro. G. 30. Sparse marite nuees. Ita enim primo lactii est, quando Iuno Iovi iuncta Ost, ut Homerus, et abhinc apud antiquos moris sui in nuptiis nuces spargere propter vene-1ieia Sparse marite nuces Virgilio para laetitiam Tibi deserit, in tuum honorem incipit. Hesperus, stella, id est nox adest. Oetam, mons Thessaliae, unde Hesperus Oritur, id est vesper. - Sparse marite nuces, id est desine iam nucibus ludore, sive quia mos erat in nuptiis nuces spargere D. Tibi deserit uesperus et id est dum oecidit D esperus tibi, relinquit Oetam montem Thessaliae tuis lilitatibus, nox superventi vel tibi deserit, sicut alii volunt, oriendo Hesperus enim et Lucifer idem esse dicitur, dicitur autem Hesperus

aece, Ialine Vesper. Vs. 32. O digno coniuncta iro. Per ironiam dicit hoc deridendo vel antiquo voeabulo Dum despicis omnesu dum enim ipso despicitur, Omnes despici putat. - Dimicile est per singula '' allegoriam unam servari inde considerandum, utrum per singula sit inquirenda allegoria, annon et utrum diversa allegoria in iisdem personis per diversa loca. Vs. 33. Dumque tibi est odio mea sistula, id est meum carmen. - Fistula, rusticum carmen sive studium humile, id est patrimonitum. - Dumque repellae sunt capellae, humile patrimonium. Vs M. iirsutum pilis hispidum. Promissa barba, pendens, vel inculta. . 35. Ne curare deum credis mortalia quemquam Deum pro deorum posuit; diei hoc minando, id est non putas, quod dii talia considerant. - Nec curare deum cum dis mortalia quemquam Nisi virum istum sunt enim alii, qui non credunt esse deos. V. 37. Sepibus in nostris. Non semper superba suisti. Parrum, exprobrat veteres suos amores et incongrua dici se contemptum. Maior iniuria ' hic apparet, cum ab insantia secum fuit. Iuruitiis dicit. - epibus in nostris, vel circa sepos, vel prima coniunction amoris, vel in nostra vicinia, quae est maior iniuria, veteres etenim idem amores exprobrat Roscilla rorem habentia. Vs. 38. Duae est rester erum, ego vobis ducalum regebam vel praecedebam vos. Allegorice capras D suas alloquitur. - Lesentem, colligentem vel deliciosam. Vs. 39. Tum me iam acceperat, quando convenimus ' ). Vs. 40 Frisiles, nexibiles. Iam rasile poteram, tunc ego iuvenis eram. Vs. 4l Ut ridi, mox, lalim. Ut perii, id est valde. Ut me, idem, quemadmodum. Malus abstulit error, quia inpar amor et non reciprocus. it ridi, ut perii, id est mox, ut te vidi, amor tu elangui Mutua error. Ex malo errore bonum errorem conicimus. Malus error, id est malus amor putavi enim, quod mea esses, et non amasti, sed in speetum in habes.

Vs. 43. Nunc scio. Hoc desinitionem moris ponit. Nunc scio, quid sit amor, quam durus, vel quare tam durus. Duris, hoc non do nobis, sed de duris dura, quae non molliuntur, generantiar. tibus, saxis colis sit diminutive eoticula. Vs M. Aut Tmarus aut Rhodope edit Tmarus et Rhodope montes Thraciae, pro habitatoribus dicit. Aut extremi Garamvntes. Populi Africae in extremo mundi constituli. Apud δ eosdem autem Garamantes coniugia sine eleel γε haberi Ethlanius in chorographia P testatur. - ut eatrem Garamantes id est populi Alaicae, apud quos dicuntureoniugia sine delectu haberi. Vs 4b. Nec generis nostri nee sanguinis. Non ex nostris elemeniis generant id est, non ex nostro sanguino nascitur. Nee seneris nostri, mire ' quasi ex homine natus

sit amor inhumanum magis quam ut ex de natum et potentem dixit 'uerum, id estra cod. dicitur m cod. aspargere. α cod. oeetam. Praeterea fere ubique in hac daotalione scribitur oetha vi cod. oeciditur. 7 Cod. singulam. d. in isdem Mycod. :ia iuria hic coit d. praeco ham τι cod. capra suas rix 4. eonvenien us m odi ἰaput τε cod. intellectu. 5 cod. in toro grasi a m cod. mirae , Cod. quem

7쪽

cupidinem, quem et Amorem vocant. Nec generis nostri puerum, id est, non do nobis, sed de duris rebus et quae non molliuntur generatur amor. Edunt, generant. Vs. T. Saenus amor docuit natorum an tu matrem. Incertum, quam matrona dicit, plures enim hoc vocabul dignae sunt; nam et Procne Terei umor ab amore Terei filium suum interiecit, et Medea suos filios propter Iasonem interfecit; sed magis hane dixisso aeeipienduin, quae damno communis sobolis maritum Iasonem assecit. IuNivius dicit. matrem, Procnen ' vel Medeam. Vs. 49. Crudelis et reliqua, interrogative. Mater, Medea, Arelae filia, regis Colchorum. Puer amor. Inprobus, inoportunus. - Crudelis mater, Medea, Aeetae silia. Ille, Iason, qui mortem filiorum petierat. Sensus est sic me amor docet inepta sacere. Ille puer, id est Iason, cuius illa ainore compulsa est silio interficere, vel puer inprobus Amor, qui tale facinus advexerit. Vs M. Crudelis tu quoque mater, omnia haec ad amorem reseruntur crudelem. V. 2. Nun et eis et relRua. Contrariis miscet adversa, quibus iniquam coniunctionem Nisa ostendat et Mopsi ei se despectum ' esse convenienter probat lusi tua dicit. - Fufiat, imperative ), vel interrogviive. Nunc et odis. Nunc, inquit ), at,

quicquid contra rerum est naturum. Sensus Si quicquid. . . . M . Vs. 3. Mala. Rit metum et malum, ut melum crebra decerpere manu. - V-eisso, genus storis. Ioreat, imperative. Vs. 4. Sudent, imperative. Electra, succinum. ricae genus arboris medicae. Uectra, gemmae succinae quod genus vitis est, cui vis et nomen talenti est deuuro et argent constati. Vs. b. Certent, imperative tacuis, cimus a canendo. - Ululae aves de ululatu dictae, cuius diminutivum est ullueeus, sicut Itali dicunt quam vel Galli cara nuncupant ' 3. Ulula autem dicta est a sono propriae vocis. Si Tityrus Oaheus. Talis mela, qualis Orpheus, sit Tityrus. Sit Tityrus Orpheus in silvis, hic anadiplosis. Sit Tityrus inpheus Tityrus velut Orpheus polleat in carmine, Orpheus enim dicitur citharis, silvas et

Vs M. Orpheus in mitris quasi inter pastores ). te delphinas Arion Arion poeta summus et citharoedus Methymnaeus natione ab agone Medens in piratas incidit et inpetravit, ut sibi eodem habitu, quo in scena introire adsuesset D canere liceret, et cantu cum delphinas adlicuisset, in mare se praecipitavit exceptusque ab eis in terram perlatus est; sic et Phineus lusiLius dicit. Inter delphinas Arion, quod tame factum est, sed pro miraculo Tityrus velut Arion polleat in carmine dicitur enim Arion cantu '' ciathara delphinas advocasse.

Vs M. Omnia e medium a mare. Prius diluvium optat, deinde vel medietatem mundi perire, et omnia, inquit confundantur satius enim mihi mori, quam haec perpeti. Omnia etiam profundum omnia e medit m a mare. Prius optavit omnia, deinde vel medietatem perire. Sunt enim insanientis verba prae amore vel indignantis. Vinite, id

est valete. Vs. 9. Praeceps aerii, id est de specula alti montis praeceps in undas deseram Aerii excelsi. ecula de montis de scopulo eminenti. Vs. 60. Deferar, optativo modo. Deferar ad mortem. Extremum hoc munus, π-iem meam, ut ne moritura tenet crudeli funere Dido, id est si vis mori. morientia habeto, uxor Nisa, vel Mantua.

Vs. 61. Desine l. e. fit finis carminis et vitae, vel carminis sae finem, sicut et vitae. Desina. Petit a Musis, ut desinerent ' λ quia postulata non procedebanti

8쪽

vs. 62. aec Damon. Poetae verbum, quasi dixissit hare in persona olus J. - Vos uuae responderit Alphesiboedis, quae nunc dicet. Vs M. Dicite, insinuate, quae possim sub persona mea de eo cantare. Pierides. Invocat Musas, invocatis namque Musis incrementum carmini suo tribuit. - Omnia, similia possumus, nisi vos adiuvetis. με omnia possumus omnes, sicut et Cicero dixit' pavet

ranum possunt utrumque nemo.

Vs. 64. Esse aquom et cetera Alphesiboeus sub persona uxoris Daphni hae dixit; feri vox Daphnidis. Dicit ad suam ministram, id est praesaga diei ad eam. Fit Ama- ollis ' De Amaryllida. Amarillidam ' ministram id est ancillam eius. - se aquam uxor dicit ad suam ministram, quae nititur venesiciis despicientem se maritum ad amorem

revocare. Vitta sacerdotum insula. Vs. b. Verhenus, genus herbae castissimae vel ex loco sancto D sumptae, ut Tκ-κNκmus et Imrimus dicunt, vel verbenas, olivae ramos, vel carnes pingues, vel frondes; iam omnia, quae virent, verbenae dicuntur. - Mascula, sortia, pro musculina. Mas Iatura, tura, quae in modum testiculorum sunt. s. 66. Contusis mariti, id est apimidis Sanos, non amantes, nam qui amant aegrotant quasi morbo Aeertere, ut amenti Coniugis et reliqua Forsitan et haec ali

gorice eopatrae Antonio iunctae conveniunt quae Caesarem odibilem habuit et Τ magicis

sacris nunc veneficiis eum invitat.

Vs. 7. Nihil hine, post sacrificium conlatum ). Bene desperanti Iunt carmina necessaria, ut vel sic abigat ad consensum. - Nihil hic nisi ea in desunt. Bene desperanti carmina sunt necessaria, ut vel sic ducat ad consensum. Desunt figurato pro

absunt.

H. 68. Dueitchue. Domum, id est ad domum meam, sed adverbium. Ducite et reliqua. Allegorice Virgilius hoc de Augusti vocatione ad Musam suam audiendam dicit. Ab urbe i. o. Roma. Domum, Musam vel carmen Daphnim amore, vel Caesarem. Daphnim vel genitive D legendum ut alii, quod sensum commulat. Daphnim. Virgilius mutavit nomen possessionis suae et eam appellavit Daphnim. - Ducite ab urbe domum, id est reducito ab urbe domum Daphnim, hoc est amatorem suum. Allegorice Virgilius

loquitur ad sua carmina, ut ab urbe Roma ad suum amorem caesarem Augustum adtrahant. Vs. 69. Carmina et reliqua, id est, non solum Daphnim, sed lunam ipsam deducere melo possunt. Vel saltim eri etiam Possunt pro adserunt. Deducere lunam Panadieunt deduxisso caelo lunam carminibus suis. - Carmina re caelo possunt deducere tunam, possunt pro adposuerunt. Deducere lunam. Dicitur Pan de caelo lunam ea inibus adduxisse.

Vs. 70. Carminibus, veneficiis Gree, Solis filia, quae sertur venisiciis socios lixis in bestias vertisse. - Socios mutarit Ulixis comites eius in aves conversi sunt. Apparet quod omni constituta circo ista' agit malineia vel Circe dispulatoria D erat, et qui adgrediebantur, illis illa adserebat: Tu ursus es, tu canis, quia nihil scis, et poetae acceperunt, quasi vero in seras verteret. Vs. l. Frsidus, nocens, vel quia rigidos morsu facit. Hic sensus est licet venenosus sit, tamen Dangitur carmine. Haec incantatores faciunt. - Cantamdo rumpitur, dum

ei carminibus canitur.

Vs. 72. Domnim Daphnis laurus dicitur latino, unde putatur Virgilius Daphnim proslla OSSessione posuisse.

Vs. 73. Terea hostia, quae terea est. Tibi, Daphnis. Terna novem intellegimus. Meersa colore triplici, tria alba, tria rosea uia nigra. - tibi haec primum triplici

9쪽

dipersa colore, quae novem sunt, id est alba ), rosea nigra omnia trinum numerum ha bentia. - Triplici diversa colore allegorice varietas carminum. Vs. 74. Licia, quasi ligamina ), per qua ligantur stamina. Bene utitur liciis, quae Dmentem adolescent in alligant. Terque haec altaria circum essiem duco. Haec laciunt malefici facientes veneficia, id est estigium amatoris circumserunt ), unam ex ligno, alleram ex luto, tertiam ex cera me altaria quae in honorem Augusti consecrata sunt. Greum e siem, circum imaginem haec veneficia sunt β), quibus ad amorem pervenitur. Lieia, quibus iunguntur lamina. . b. Detra pro omnes dii. Inpare pro inpari. Par numerus adversis convenit, ut, quater ipso in limine portae substitit atqtis' utero sonitum quater arma dedere, quod excidio civitatis convenit, et alibi: eu quattuor aras Neptuno, quod arsuris navibus convenit inpari vero uiner deus gaudet. Iure iras dicit. Vs. 77. Nunc ad concubinam suam dicit. Tribus nodis' ), in augurium Amarylli,

vocativus casus Amarylli. mulier. - Ternos olores id est laneos colores. Vs. 78. Amarylli, vocativus casus St. Veneris, cupidinis, vel inoris. - Veneris sineida die necto. Cum ligare coeperis, amorem te ligare dicito. - Veneris dic incula necto, metro anapaestic in honorem Cupidinis consecrato. et liquescunt, sic Caesar reinollescat amando nos, et noster amor in eo durescat. - Limus

rei hic durescit et cetera. Limus terra mollis ex aqua soluta igni durescit codemque igni

solis cera liquescit. -

Vs 8L Ignit sole. . 82. Pars molam, inpone laborem. Ancillam vel concubinam alloquitur, vel collegam U). Parue Olum, fraginentum molle ut mittas in ignem, vel molere debes, cum ignis ardet. - Frsyiles, exibiles, id est quae' possint eum flecter Bitumine Bitumendo fulgore nascitur, quo naves iunguntur. Bitumine, quod glutinat' et ardet, ut glutinet et ardeat ' auros, in quam Daphnis conversa est, dum Apollo cam sequeretur.

Vs 83. Daphnis me altra urit, amore. - ω hanc adversum in Nihnide laurum, id est um, ut urat eum hoc. . M. Daphnim genitivus in forma accusativi Oualis cum fessa iurencum, eleganter amorem suum pecoris amori comparat. LNIM dicit. Iurencum, taurum. leganter amorem suum rusticus amori pecoris comparavit. Vs 86. Quaerendo bucula, sic discurrimus quaerentes caesarem, ut bucula. - Bucula vacca, Vel vaccula.

Vs. 87. Propter iuxta Aquae ritum, illum sperans. - Viridi, herbosa. In utra, in valle, vel ulva herba Hic sunt parabolice de amore. Vs M. Gerae, tardae. Nec meminit decedere, sed manere. Vs M. Teneat optativo modo. Talis mor teneat, subauditur nos vel te. - Πω sit, prosit. Mures, ablativus vel nominativus mederi , sanari. Vs . l. Exurias. Exuviae vestes diciae ab exuendo. Exurias et reliqua. Pastor

de collega, de puero dieit, Medea de fratre suo Virgilius do Oclariano Caesare, aut mulier do amatore suo dicit. - Exurias, pars agri, quae secum remansit Persidus, malae fide, Persidus, id est dignus magicis carminibus, dum perfidus sit. Iuni Lic dicit. Vs. 92. Pignora eam sui. Pignora rerum, pignora filiorum, relictus licet ara effuspignora confitetur. - Limine in ipso, sub limine depono, id est, in loco sacro vel in templo

Vestae. 8 cod. id est ab eo se a. 4 cod. ligna. o Cod. qua It cod. ei reum fue r. l: quem. cod. stant. H cod. adque. 5 cod. t modis. In cod. lanea. In cod. eo ill- eam in cod. quo an cod. glutinet in cod. glutinetur et ardet. cod. apolliae

sequeretur oti cod. a maior elu. 43 cod. rustica.

10쪽

Vs M. Terra tibi mando, terra Vesta' , de terrae. Hic sensus est dona, quae dedi mihi libi do, ut eum ducas ad me. - Debent, i. e. reducere haec pignora Daphnim, ex quibus maiora speravi. - . b. Has herbas, id est has artes et haec auguria. Vs. 96. Moeris huius rei peritissimus. - Moeris, magus peritissimus in magica arte, 'pastor quoque et tutor. Hic Virgilius de magica arte loquitur. Vs. 7. His es saepe lupum sieri. His herbis, per has herbas Moeris se lupum

saciebat. - Lupum eri inter seras ambulantem, et se condere silpis. Nam agnoscietacacissima earinina exemplis ostendit, et sorsitan per haec possim deducere te. Vs. 98. Saepe animas arcire, revocabat his herbis in vitam animas Excire, om- movere. - mis sepulcris, quia in sepulcris conduntur. Vs. 99. Satas, segetes seges interea et ipsa erra dicitur et quod continetur. Alio adverbium. Traducere, decipere, a propria sestivitate removere messes iam in culmum

turgent .

Vs. 101. Fer effer se ministranti dicit, id est uxor. - Amarylli, concubina, vel ancilla. . 102. Transque aput 'D. Hoc augurium est et venescia, quibus ad amorem traxit alios mos enim apud veteres sui auguria semper observare Nec respexeris. Ne sorte respicias maiestatem. iis, veneficiis. Vs. 103. Daphnim adurediar, illi insidiabor adfrediar id est carminibus. Sicut hoc dixit quasi adventum eius quaedam carmina dixerat, dum ille sacriscium despexit M. Hoedicitur Ciceroni ab uxore sua onligisse. Vs. 10b. Adspice, forsitan ancilla dicit. Morripvit invasit Vs. 106. Sponte sua, sine igni subito ex ipsis cineribus stamina arserint. - Dum

ferre moror. Ferre, esserre proicienda cinis ipse, tantum modo. Bonum sit, ut bonum sit, vel credo quod bonum erit. Vs. 107. Nescio quid, nonne Dr gaudio Certe, verum 'Ias, nomen canis convenit hic fieri canem. In limine latrat, latratus reo nimio gaudi figurat ' domini

adventum.

Vs. 108. Credimus, verum esse credebam. qui suam ipsi sibi somnia sin- sunt. Quia qui amant, quae cupiunt, ea vident. insunt, i. e. sibi somnia fingunt, id est mihi ostensum est per hoc augurium, vel in somnio.

'as. 109. Pareite et reliqua. Pastor de puero suo, vel Medea de Dalre, vel poeta decollega, vel de Caesare haec dicit Parcite. Hic non dixit desine qui enim desinit, finem saeit, qui vero parcit, suspendit quod agat ivius diciti marcite, desinite avgurium sacere. Venit, quasi dixisset, scio sum venturum ad nos, eum sic ignis erupit.

Virgilius hanc eclogam in honorem amicorum suorum scripsit. ' Hoc genus carminis δραματικον vel μιμητικον dicitur. Haec ecloga in Gallia canitur vel in Hispania et in agro unitur, ut an quo via ducit in urbem D. In hac ecloga personae introducuntur,qime inpari numero epigrainmatum decurrunt. Haec ecloga proprie βονκοώκον. In hac ecloga personae duorum pastorum in via fortuitu convenientium et fugietiliuni milites et alloquium atque consilium habentium historialiter inliniandae sunt. IvΝIMus dicit. - in hac

ecloga Moeris, id est Virgilius, fingit, se ad querelas iturum Roinam, nam cum claudio.

SEARCH

MENU NAVIGATION