Andreae Recicii ... Accusationis in Christophorum Sborouium actiones tres. De fide publica. De praescriptionibus ante iudicium oppositis. De criminibus

6쪽

ANDREAE RECICII

INSTIGATORIS REGII V. NOB.

ACCUSATIONIS IN CHRISTOPHORUM SBORO VIVM ACTIONES TRES.

. Deside subseca. Depraescriptiovisus ante is tum oppossis.

8쪽

ANDREAE RECICII

INSTIGATORIS REGII V. NOB.

aec .nonas in Chrisophorum noro Dium actio prima

De fide publica.

V M primo Christophorum

Sborovium Serenissime Rex, amplissimiq. SenatoreS,Consiliorum ac societatis contra remp.cum immanissimo hoste eius Mosco initae,inque ipsum Regem maiestatis reum laci;ita causam agere c5stitueram, ut quod in quibusdam rebvsp. lege sancitum fuisset, id ego consilio ac voluntate praestarem: aliamque orationem nullam , quam quae ad crimina ipsa demonstranda pertineret, in actione hac adhiberem . sive enim accendendi animi eorum essent, qui de eo cognoscerent, quem res ipsa tam atrox non commovisset, oratione mea commotum iri qui sperare poteram Θ sive ad reip. curam revocandi : ab eo, qui suae ipsius salutis cura, quam una clim omnium appetitam videret, non afficeretur, ut publicae rationem haberet, ne postulandum quidem Α a videba

9쪽

videbatur. inod consilium meum ut mutarem, rei

institutum facit. qui alia ratione in hoc iudicio pugnandum sibi putat , quam ab aliis reis in aliis iudiciis solet. Non enim id agitur, ut innocentiam sit. am, ut integritatem mihi opponat: ne inficiatione quidem criminum, aut occultandi ea spe, nulla denique si non honesta, probabili tamen ac usitata defensionis ratione magnopere nititur: id, quod nemo tam improbus reus est, qui postulare audeat, ne omnino iudicium subeat, vel si subterfugere id non polSit, ut paenam tamen effugiat, contendit. Qui conatus eius,consilla,postulata in proximis condentibus nobilitatis fuerint, iam antequam dies dicta ei esset: quae orationes ad invidiam iudicio huic conflandam accommodatae, quae misericordiae imploratio, deploratio libertatis, seruitutis denunciatio, neminem esse arbitror, quin memoria teneat. inor' sum haec omnia, nisi ut iudicio, cui innocentia fretus' committere se non audeat, turbis, ac intercesisionibus eripiatur 3 At qua ratione P Ea,quae vel maxime ad vindicandum valere debebat: ne novum genus quaestionis decernatur , petunt: queruntur de Senatus consulto eo, quo ut ad causam dicendam eum Rex vocaret,satis frequens Senatus author

Regi fuerate in usitatum ac in auditum pene in hac rep. csse dicunt, subiectum a principe maiestatis ac

10쪽

satum, aut tali crimine in iudicium vocatum suisse. Quae si ego concedam, illi vicissim mihi concedant, necesse est; nec in qua rep. minora ac priva ta delicta animadvertantur, in ea grauissima peccata , quae rempub. ipsam oppugnent, impunita esse debere: nec leges aut iudicia, si exerceantur, accusanda, sed audaciam tantam, improbitatemque lingularem, quae tam inusitato scelere rempub. violare non dubitarit, eo maiori odio dignam esse. Quid enim est ὸ tu cum atrocissimi criminis accuseris, non quomodo te purges, quaeras; sed ne omnino causam dicas,pugnes: crimen transferre a te non coneris ὸ novitate commemoranda invidiam iudicio te conflaturum existimes P sed tamen in qua tan- dem repub. haec ab illis disputantur P in ea nempe, in qua Spitho Melsteinius clarissimo patre natuS, auis, maioribuS quamuis mortuus in iudicium pertractus, maiestatis condemnatus, nudusque publice abiectus fuit ; ut cum ipse sensum doloris morte iam effugisset , tam nefarii tamen sceleris paenamgnominiam corpus non effugeret. In ea deinde, in qua cum reliquas sere causas omnes a iuris civilis

ratione seiunctas luis quibusdam legibus ad reipub.

huius formam accommodatis maiores nostri circumscriberent, hoc iudicium & ipsum uel diligentissime conitituerint. Extat enim lex, quae de cri-