장음표시 사용
31쪽
existimarent, apparet ex multis prodigiis eo tomporo nunciatis: bubones frequentes in urbem Venere, fulmine domus in Albana, in ii iam consules sacra facientes divortero solebant, icta fuit; cometa, qui jam permultos dies apparuerat, in saces abiit; incondio multa urbis aediscia ac Romuli tabornaculum conflagrarunt, quum in id corvi carnes ignitas ab ara quadam rapias
Quod ad Agrippao progeniem attinet, tres uxores eum duxisse vidimus. Ex Pomponia ei filia nata est Vipsania, quae xix unum annum nata Τiberio Claudio
desponsa est 2ὶ; cujus uxor non per longum tempus fuit; etenim jam repudiata anno 7 42 postea Asinio Gallo, Pollionis filio, nupsit. Rus ex Tiberio filius Drusus erat; o matrimonio cum Λsinio Gallo nati Mintquinque silii 3ὶ. Vipsania una omnium Agrippae liberorum eaecessit miti obitu 4). Ex altero matrimonio cum Marcella liberos genitos suisse adseverat Suetonius 5ὶ; at de iis nihil amplius
constat. Tandem cum septem annis post Iuliam uxorem duxisset, quam Verosimile est infelicem ei domesticam
vitam reddidisse, ei nati sunt tres filii: Crius anno
32쪽
tos ex silia adoptavit et successores constituit Augustus 3ὶ, sed Liviae ope ex Italia missi Caius anno 756, in Lycia, Lucius anno 755 Massiliae mortui sunt 4J; Agrippa Posthumus anno 742 post patris mortem natus 5ὶ, qui, in insulam Planasiam relegatus, ibi jussu Tiberii occisus est 6ὶ; et duae siliae Iulia, uxor L. Aemilii Lepidi, quae vestigia matris Secuta, iustas flagitiorum poenas dedit 7ὶ, et Agrippina, uxor Germanici, cujus sata satis nota sunt 8ὶ.
33쪽
Mirum et rei naturae contrarium existimat Abbas Le BIond in commentatione de vita numisque Agrippae, apud poSteros nomen Agrippae minus laudibusolatum esse quam Maecenatis, liret hie longe minus inter aequales illustris fuerit. Id scilicet perspicuum est inde, quod Masecenatis imago nusquam in numis adest; contra permulti numi cum aurei et argentei, tum aenei non solum Romae sed et in provinciis, nempe in Cyrenaica, Carthagine, Gadibus et Nemausi reperti, Agrippae nomine et capite ornantur ij; atque eo ipso tempore, quo usus numorum imaginibus Ornandorum apud Romanos recens admodum erat. Nimirum post C. Iulium Caesarem et Triumviros Agrippa primus suit, cujus caput plerumque una cum Λugusti semigio in numis excusum sit. Neque Agrippa a poetis
34쪽
sui aevi neglectus est; Horatius in uno illo carmino si cum majori laude prosequitur quam unquam Maecenati tribuerat. Neque Virgilius de eo tacuit 2 . Cur igitur Maecenas Agrippae sama apud posteros
praecelluit 2 Causam esse opinatur idem vir doctus, quoniam illi cum poetis et literatis aetatis aureae major fuerat necessitudo; ipse autem literis operam navans omnibus orat praesidium et dulce decus. Hinc putaverunt viri docti et antiquitatis studiosi sibi mot ipsis honori codero quaecumquo in laudem Maeconatis dicerentur , unde Scripta ortum duxere, quibus abunde extolleretur, quale, exempli gratia, Moibomii Maecenas. Agrippae contra non nisi eae laudes obtigere, quae rebus ab eo gestis deberi censerentur et si quid Varius de eo peculiare cecinerit nobis aevum abstulit 3ὶ . Addi possit, Horatium, qui vituperio adulationis erga Augustum non prorsus Vacat, metuisse ne, extollendo
Agrippam, Augusti laudes obscuraret 4ὶ.
3ὶ Πist. de Paeassi des Inser t. ete. Tom. XL. P. 38 et seq. 3Λ. IVxicuΕnet de Lucii Varii et Cassii Parmenidis vita et carminibus Grimae a . IMG, p. 22 et M. 4ὶ W1ΕLAND in Praef. sua ad Epist. Lib. II. Ep. I ad Auc. Agrippam ideo eredit ab Horatio minus eelebratum, quia adversarius fuerit Cassio et Bruto, quo duce ipse Horatius arma pro libertate gesserat. Verum objici possit eandem eausam impedire debuisse, quominus in Augusti honorem carmina laeeret poeta. Tum etiam a ceu satio illa mera formula fuisse videtur. Diuitiam by Corale
35쪽
0uem locum autem in historia lenore Λgrippa debuisset, satis superque ex rebus sejus gestis hoc spo- cimine adumbrandis apparebit. Quid univorse de Agrippa homine et cive judicandum, jam videamus, licet in
tam ardua re persequenda incertos admodum duces habeamus Veteres auctores, quamobrem Summopere dolenda est commentarii, quem do vita sua Scripserat,
Natum esse Agrippam ignobili familia vidimus. At novitas familiae ei haud obstitit, quominus ad multia plices consulatus triumphosque et complura sacerdotia eniteretur, ut ait Velleius 2ὶ. Igitur suas ipse sortunae artifex suisse videtur, quod, quamquam SaepiuSper turbas civiles quam quieto tempore accidere solet, nihilominus semper ingenii praestantiam testatur. Λttamen ut sunt mortales et alii interdum invidia moti ortum ignobilem ei exprobrarunt, et ipsum nominis novi puduisse interdum videtur. Vipsanii enim nomen quasi argumentum paternae humilitatis sustulerat, et M. Agrippadieebatur. Cum defenderet reum, fuit aestusator, qui diceret M. Igrippam et quod medium est: nolebat Vipsanium inte
ligi 3ὶ. Fortasse etiam jussu Augusti ne quis Vipsa
l) Commentarii hujus mentionem facit PHiLARGYnius ad VIRG. Georg. Lib. II. vs. 161. PLixius Hist. Nat. Lib. XXXVI. I 24. n. s. adjicit ait ipse εn aedilitatis suae commemoratione tet. 2 Lib. II. eap. 127. Idem Scriptor cap. 96 novitatem suam ait multis rebus nobilitaverat. 3ὶ SENE A RHEτ. controv. Lib. II. e. 12.2
36쪽
niae gentis nomine ossenderetur in viro, quem ad summos honores evexerat, eo abstinuit ij. Quamdiu praejudicata illa opinio mentibus hominum inhaeserit, intelligitur ex fatuo et insulso Caligulae mendacio, qui nollet Agrippae hominis novi nepos dici, sed perhiberet matrem suam ex incesto Augusticum Iulia natam 2). Unam in judicio de Agrippa serendo dissicultatem parit quod et amicitia cum Augusto junctus fuerit et
liberao reipublicae desiderium lavisse videatur, imo si Dioni Cassio credamus libertatis fautor in principis
consilio fuerit. Apparet hoc ex oratione coram Augusto habita, qua antiquae reipublicae leges servandas et imperio abstinendum esse suasit, cum in advorsas partes iret Maecenas. Licet enim non credibilo sit orationem illam iisdem prorsus Verbis conscriptam, quae pronunciaverit Agrippa, at potius, ut
solent historici veteres, adornatam esse a Scriptore, tamen omnibus historicae fidei praeceptis repugnaret, si Dio alias opiniones oratoribus illis tribuisset, quam quas fovisse ipsos appareret. In ea oratione Agrippa primum reipublicae, deinde ipsius Octaviani commodis optime prospectum lare demonstravit, si vetus regiminis forma restitueretur. Inprimis illud urgebat ab omni propriae utilitatis studio abhorrere suum conSilium, cum libera regiminis forma
37쪽
nobilium et optimatium partes rursus extolleret, a quibus ipse ignobilis respueretur. Porro iurium aequalitatem et antiquam regiminis formam laudabat. Dein Senatui Populoque Romano imperium restituendum, quod uni tantum imminentis periculi vitandi causa commisissent, itaque bonam fidem probandam. Si vero imperium sibi retineret, omnes proceres adversarios et invidos fore. Τum et seditiones magis timendas esse monarchico imperio ', tributa quoque et militiam lubentius a populo libero praestari. Denique Augusti valetudinem onus imperii non ferre putabat, et exempla abundo in historiis inveniebat tyrannorum, qui usurpata rerum Summa miserum exitum habuissent; at complurium, uti Marii,
Syllae, Pompeii, qui opportuno tempore so abdicantes vitam et saniam servassent iij. His et aliis argumentis frustra amorem libertatis prodidisse legitur 2J.
Eandem mentem jam antea manifestaverat peculiari quadam opportunitate, quae ab Appiano narratur: Marcus sive Murcus) enim legatus Bruti, imperatore Suo mortuo, servi habitu onitus est a Barbula Antonii legato. Romam cum venissent fraus detecta est; tum per Agrippam a Caesare impetravit ut ex pro Scriptis eximeretur Marcus 3ὶ; quod rogasse illo tempore jam
38쪽
Jam, qui sieri potuit, ut patriae libertatis quo aniantissimus vir et ab initio Caesarianis partibus laverit, otpostea rerum potito Octaviano sidus adsuerit 3 Illius rei causae multae aderant; praesortim Vero familiaritas, qua
a teneris inde cum Octaviano junctus fuerat I), ita ut
in publicam vitam prodeunti vix ei licuerit optionem sacere inter partes illas, quibus respublica dilaceraretur. Τum quoque ut de Bruto Cassioque taceam, initio bellorum civilium non ita facile discerni poterat, quo victore melius consultum foret Populo Romano, sive Sexto Pomprio sive Antonio sive Octaviano. Et postea dilapsis prorsus veteris libertatis sulcris specimen sane egregium
optimi civis dedit Agrippa, cum, licet non ad ipsius
consilia agendi rationem accommodaSset Augustus, operam
dare tamen non desiit, ut patriae utilis esset. Quam divorsus in hoc a multis illis, qui ideo, quod non ad
suam voluntatem respublica administrabatur, patriam privarunt beneficiis, quae ei in rerum gestione conserre potuissent. M. Agrippa autem, ut Verbis utar Senecae, vir ingentis animi solus eae his, quos eivilia bella
Barbula se Servum simulans ab in Seio Mareo, qui Augusto conciliatus inter Caesarianos duces eontra Antonium pugnavit, emtus est; exposita tota re Octaviano, Mareus obtinuit ut sibi par liceret pari referre. Postea eadem fortunae similitudo eos secuta est, cum Romae ambo simul consulatum gesserint. 1ὶ Ν1cOL. D ΜΛsc. De Inst. Λvc. NEPos in ATT. e. 12. APP. ibid. Lib. V. cap. 3I. Agrippam φίλτατον κ αἰσ α ρε V Delli.
39쪽
elaros potentesque fecerunt, fetis in publicum fuit si .
Intelligebat noster quantum etiam in monarchico regimine prodesse posset Suis consiliis, quae semper multum apud Λugustum valebant; iis certo tribuendum est imperium temperatum fuisse; quod luculentor apparet ex Augusti querela, cum imprudenter familiae suae dedecora publicasset et in adulteros Iuliae saeviisset, exclamantis fore ut nihil horum errorum accidisset si Agrippa aut Maecenas adhuc vixisset 23. Ipse quoque Augustus ideo fortasse Agrippam supra omnes sero extulit, quod pluris ducebat virum adeo
patriae amantem consiliarium et amicum habere quam caeteros, qui a principis gratia omnia exspectarent. Hinc morito maximi momenti ratus est virum tantis laudibus eminentem, quique populo tam gratus erat, sibi conciliare. Eam ob rem ad summos honores eum ovexit, ter consulem creari curavit, censoriam et deinde tribuniciam potestatem cum eo communicavit 3ὶ, sibi sere parem reddidit auctoritate; imo tentorium sui simile habere usque jussit, quoties una ad bellum ambo proficiscerentur 4 . Tandem duplici nuptiarum vinculo primum Marcellae, dein Iuliae sibi obstrinxit. Imo jampridem Agrippa ad tantum sastigium pervenit ut Maecenas aliquando illud dictum memorabile pronunciaverit: τηλικουτον αυτον fAgrippam iij Epist. si. 2) SENEcA de Benes Lib. VI. e. 32.
40쪽
Familiaritatis illius, qua Λugustus ei a teneris junctus suerat, vinculum semel tantum ruptum idebatur dissidiis ortis cum Marcello, de quibus jam egimus i 2 . Hoe autem mortuo Imperator Statim eum revocaIit, et semper majoribus honoribus ornavit. Numquam autem Agrippa potestate sua abusus est', imo semper Augusti in rebus auctor et adjutor dici meruit, nihil alienae gloriae sibi arrogans, honores et opes sa ore principis tribulos non nisi in reipublicae commodum et Imperatoris gloriam convertebat 3ὶ, quorum etiam in testamento condendo euram proba it sibi cordi
osse s 4ὶ. Ex Τaciti quodam loco i5 revera socium imperii suisse illum conjici possit; at cum nusquam hoc diserte m
Dio. CAss. Lib. LIV. ta P. G. 2ὶ In Capite Primo, p. Io Seq. 3 Dio. CAss. Lib. LIII. cap. 23. 4ὶ Dio. Cass. Lib. LIV. cap. 29.. 5 Histi Lib. I. eap. I 5, ubi in oratione Galliae ad Pisonem haeelegimus: Nune me, Deorum hominumque eonsensu ad Imperium voeatum, praeelara indoles tua et amor patriae impulittit Principatum, de quo majores nostri armis eertabant, bello adeptus, quiescenti osseram, eae Io B. Augusti, qui sororia sitium, Nareellum, dein generum, Agrippam, moa nepotes suos, postremo Tiberium Neronem, privignum, in proinimo sibi fastigio eonlocavit. Sed ausustus in domo auecessorem quaesivit; ego in Republiea.