Habakuk, vates olim Hebraeus imprimis ipsius hymnus denuo illustratus adiecta est versio theotisca

1쪽

VATES OLin HEBRAEUS,

ILLUSTRATUS

4쪽

Primum totum Prophetam, aut, quodcunque aliud carmen sibi sumerent non ita lectitasse videntur, ut res tractatas temporumque conditionem satis clare in perspicue animo suo subjectas haberent atque praesormatas, sed potius in singulis commatibus oculisque erue dis ita plerumque subsistunt, ut Mi cula quaedam operose pertractata singulorum series uncturaque plane ex animis eorum evanuerit, ac sine omni phantasmatum, quibus poeta perculsus

fuit, sensu in t ita interpretatio non possit non quin sileat.

Deinde interpretes ad interpretati nem accedunt prius, quam saepissime lectitando poetam ipsi hauserunt quasi, atque imbiberiint; aduocant statim suum Mugium, Grotium, Cocceism, aliosque et Mysticos et bene spirituales , si Diis placet, interpretes. Unde ut sibi

persuadeant, unam certe earum opinionum esse admittendam: Cum tamen

fieri possit, ut nullus priorum interpre tum locum, vem interpretati sunG te intellexerit. Tum

5쪽

, Tum interpretes sacrorum potissimum libellorum pleruinque non satis expendunt, sibi rem esse, cum scriptoribus ex aevo antiquissimo, ubi homines parum exculti et sere in cogitandi et subtiliter disserendi arte plane rudes, ubi eorum mores ac instituti, ingenia et opiniones, vivendi denique ratio multo alit erant comparati, quam quidem haec

omnia cultus nostrae aetatis exquisitiovinstituit. Enimvero eruditiores interpretes, etsi haec omnia sciunt tame

interpretando in usum suum vertere is atque, quoties ipsi scriptorem veterei lectitant, ita semper recogitare, ut asantiquissimi aevi genium componatuuinterpretatio, saepissime, negligunt. Porro non pensitant plerumque illi interpretes, scriptores sibi interpreta dos esse, in quibus, propter incultam adhuc hominum argutandi vim sermo

reperitur radios, nulla Grammatica arte politus, in quibus voces nόndum Philosophia quadam finitae sunt et stabilitae qua de caussa fit, ut propria vocum potestas quam maxime sit ex

6쪽

iunctura cognoscenda, ut dictiones inter se invicem non Grammatica quadam arte, sed ad sensum tantummodo quam saepissime jungantur. Exempla vel ab optimis ac celebratissimis nostrae etiam aetatis interpretibus, qui ad haec non respexere, repetere facile id possem, nisi hoc animi arrogantiam prae se ferre videretur.

Tandem potissimum cadit in multos, qui sacrorum librorum carmina imprimis Prophetica interpretari solent, ut carminum apprime sublimiorum rationem ac naturam nescientes accedant ad haec antiquissima aetatis carmina explicanda. Unde existi eiusmodi carminum sacrorum tractatio, ut, si quis carmina, ut vocant, profana hac ratione exponat, interpres habeatur ineptis simus. Non assequi ideo possunt inte pretes plenamqui sublimiora vatis sacriphantasmata non sentiunt sententiarunt vocumque inversiones saepius audacio res non formam dictionum citra Grammatica praecepta assurgentium iusto modo expedire valent; imprimis eas quae

7쪽

-ν quae multis temporibus post ad nonnain dialecti Arabicae ab hominibus prisci illius sermonis admodum ignari consuta sunt non respiciunt argumentum

ac rationem totius ramunis, non, qua ratione sententiae carminis inter se cohaereant, qua ratione ad finem usque procedant; non edocere valent lectorem, quid ad sententiam ipsam quiri

ad eius cultum atque ornatum pertu

me sunt gravissimae caussae, inseres, quare sacri prae ceteris libri eo rumque potissimili carmina tam male solent, uicari, et cur nobis in meipso carmine enarrando a via reliquorum vestigiis hucusque trita recede dum videatur. Equidem, dum aliorum vestigia me terrent, omnem navabo me , ut interpretandi periculum facturus tramia te recto incedam, rei peritis judicium relinquens, ritene ac seliciter processerit qualiscunque mea hac in re opera, nec ne Hudicia certe, quamvis sen-

8쪽

tentiae meae Contraria, idoneis tamen rationibus confirmata, quam lubentissime accipiam , et in meum usum convertam. Enimvero etiamsi passim me peccasse animadverterint lectores periti; facile spero juvenili aetati, cui nondum licuit, uni studiorum generi multum temporis impendisse, distractissimo scilicet academico plurimarum diversissimarumque rerum studio juvenili an ano id, inquam, aetati tribuent, ut de omni qualicunque hac opera humaniter judicent. Quodcunque boni passim apud interpretes invenerim, ingenue declarabo nonnunquam autem placita aliorum hoc consilio commemin rcto, sive, ut contra illorum interpromtionem veritatis specie sese in lecto-xum animos insinuantem sententiam meam defendam, sive propter auctorum Celebritatem et famam, quorum aucto-m te multi, imprimis tirones, facile

tu At, priusquam ad proposi

tan DRredior, liceat mihi, quaepio, uiat, ut alias in coetu mic :ς0, hic publice profiteri, nimi- quid sit in me rite intereretan di

9쪽

dis cultatis, 'inne id me debere Viris

nunquam satis colendiS, Praeceptoribus autoribusque pumis Summum Reverendo D Zachariae et Illustri Hegni, quorum et praeceptis et usu in rite interpretandis Graecorum et Hebrae oram libris priscis quam optime proso cisse, ex aetatem mihi celebrandum est. J in rem ipsam exordiamur. Tempus, quo scripsit vates noster, curri. ex aliis historiae monumentis cognosczi non possit, videamus, an possimus, x ipsis oraculis colligere. Prima libelli pars continet preces, quibus nomine nationis suae queritur Coram Deo, rerum publicarum populi sui conditionem esse corruptissimam, .

lege prorsus rigere, plebejos premi

ab hominibus potentioribus, omnem iustitiae curam pessum ire. Precatur Deum, ut hanc populi calamitatem, lit tollere, et potentiorum iniquitatem Coercere. Haec sere hunc in modum Theo .

10쪽

mui: Ad hanc precationem divino spiritu 'URtus Propheta accipit oraculum, Rimuinenture praeter spectationem/VR 'o redit, ut omnimoda reipubli-ου, ς sione illa mala, de quibus quo Qt vates, ostiari tollanturi Fore