Hipparchus, de religioso negotiatore, disceptatio mediastinum inter ac Timotheum quæ negotiatio a religioso statu abhorreat. Lucubratio Renati a Valle magistri in theologia

11쪽

ut vir ω Minoli oraculum c probetuis Est quastim me, pietas cum susscientia. Negare lane non possinni s, esse qui praebe

hoc tempore, occasionem iustam renouandi querelas illas Petri Ble iasis Tractatu in Iobum ,sub ini lium ad illud,Mati sunt riseptemfli', cstc. Urfuitpin fessio eius ac familia multa nimis. f Nonachi &Cnonici regulares , qui via in visae arctioris & sanctum otium elegerunt, simplices quide sunt ut C lumbae; sed vultu, non actu; habitu, sed non es ctu. Uenient sinquit Dominus in admos in vestinien ris ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces. Non est hodie aliquod serum iudiciale aut venale, cui se viri Religiosi non immisceant, & cui se impore ni h non importent. Mundum enim quadam simulatoria Religione Allentes, falluntur pessime, α mundo mortui negotiantur , dc Venantur quae mundi sunt. J Addit ali, in eandem sententiam, a modum flebilibus modis. Hanc igitur Scabiem de Ecclesiae corpore extergere operaepretium est. 3. Neque verb est quod quis expostulet aduer-sta huiusmodi disputationem, vel ex ea scandalum infirmis ingenerandum , vel hanc sere secrorum quorumdam ordinum impetitionem, ex impudentia potitis quam ex dicendi libertate sincta de religiola profectam. Hoc inquam iniuria expostularetur: Nam scandalum quidem,timendum hac ex parte ego domesticis, negat CasSanus L . cap.is. haud parce referens sordes Monachorum varias, ex caeca argenti cupiditate & philargyria. Externorum verbscandalum, cui ibidem timiuat Cassianus, idcisco vetans communicari cum eis librum suum , nequacuam in extimescendum est ; - nihil his sinus V prodam

12쪽

pr0ducturi , quod non Hirb in eanemorum incusezat oculos. Itaque profari intrepide possum illud Bernardi Epist. 8.ad SuHerium Abbatem &Dionysu , cum vulgMurus et quaedam sacrorum hominum probra, offensionem mouentia. Nescio quid prosit , si quod mundus clamat, ego tacuero 3 om niumque passam naribus injecto Letore, solus disi1imulo pestem , nec audeo nasum contra pessimum Putorem, propria munire manu. J Quare perporam injicitur nactus, scandali infirmis ex hic disceptatione ingenerandi. Nec minus falsb obtenditur laceratio, vel sugillatio alicuius Religios ordinis. enim hic indecora Religioso statui monstro turi sumus. J Etsi fieri videntur in ordine, abiit i men ut sint de ordine. Nullus quippe ordo quippiam recipit inordinatum Quod vero inordinatum est, ordo non est. Unde non aduersus Ordinem, sed pro ordine disputare dicendus ero , non ordinem in hominibus, sed hominum vitia reprehendens. Et quidem diligentibus ordinem, in hac re mes stum me fore non timeo , quinimo gratum procul

dubio accepturi sunt, si persequimur quod & ipsi oderunt, Si quibus vero displicuerit, ipsi se manifestant, quia Ordinem non diligunt, cuius utique corruptionem, id est vitia damnari nolunt. Ipsis

itaque illud Gregorianum respondeo ; Mes sm scanda m oriatur , quam ut veritas retituri tur. 4Verba sunt Sancti Bernardi in Apologia ad Gulielmum Abbatem, cum in quasdam abusiones scio geret stylum , quae non sunt miniis huic loco & n gotio accommodata.Imo eo ipso quod desectus ordinum non dissimulantur, honorifico agitur erga

sacros Ordines ; quia vivere unossiuntur sib de

13쪽

imiuria cineribus prunae virtutum ; alioqui abstin

istur cal Io conatu cineres per flacum excitandi, prout Petrus Dam. Opusc. s. c. i. reprehensionem

ad quain aggrediebatur, defectum sui ordinis excu-lsauit.

. Imponitur denique sincero studio extirpationis corruptelarum, nomen impudentiae, sed a Gnoronibus , & Guel fis, ac Crysanthiis; sic enim Ei 'napius, hominem natum ad annuendum ,&omnia quantumuis absurda probantem,ut placeat eis quorum potentiae lenocinatur, non sine spe ad clauum semper sedendi, nomine Crysanthii repraesentat: Apud eos item pessime audit dicendi libertas dc ingenuitas , apud quos improbitas insulse & incondite choreas agit, iuxta Isidorum Pelusiotam l.r.epist. qui obseruat, nonnullos eorum quibus Magisterij thronus commissis est , caeterorum inquam Moderatores atque Praesectos, tamcisi tales sint; ut eorum vita longe abhorreat a persona quam distinent, tamen id unum nulla venia dignum du-ccre, si quispiam liberam ullam vocem emittat. Γ Metuentes enim, inquit,) ne quis existat, qui ea quae ab ipsis perpetrantur, reprehendat, cum alia omnia bona, tum maxime loquendi libertatem a moliri conantur, ut deinceps libere ac sine ullo metu peccent. J Ab istis loquendi libertas quantumuis sancta, de prudentiae sale condita, ad impudentiam& procacitatem refertur, sed maligne atque perue se. Nam, ut ideminet Isidorus hac macula dehon status, ob increpitos impios praefectos , ZoZimum, Maronem, ac gregales recte respondit l. 3. epist M.

Neque loquendi libertissest impudentia, neque icissim impudenti lo pacita y est libertas appellanda

14쪽

danda. Sed lapsos pulchre reprehelidens, libertas est

dicendi. Qui verbrecte agentes conuiciantur, comrum impudentia est nominanda. Illa quidem medicinae est instar ; haec verb pestilenti tui comparatur. Illa aegrotos sanos reddit,haec vcrb valentes contu . bat. J Qv re evanescit postrema illa criminatio,qua discussio abusionum , petulantiae & impudentiae i simulabatur ; siue per eos quorum interest, & verse talis expressionem,ignominiam suam interprctatur: siue per eos qui gnari mutire duntaxat non cloqui, turpe silentium & ignauam abblanditionem, imis subselliis praecligunt, pecuinum plane ac mediastinum, vereque seruile cum seruilitate, bipedum g nus. Ioannes Sarisber. l. 6. Polycr. c. 18. ab huiusmodi Gnarthonicis veri professionem coqquari cri' mini maiestatis professias, addit l. 7.c a . . OmneS be- compositos,illam sanctam libertatcm approbare; Tyrannicam duntaxat rabiem eam perhorrescere, dc impedire: Et Tyrannidem appellat, peruersionem lacrae praefecturx; ut etiam censuit Indo. Pelus. l. 2. episto. iὶ .& 23 . addens nominatim, expelli ab

eis, qui libere loquunti c, idque Tyrannidis patens

indicium esse contestans s. si emotis Disceptationis obicibus, aduerperambulans in tenebris descenda mus in arenam, dextro cornu Crucis armati: sic enim faciendum admonci Sanctus Bernardus serm- deS Andraea. Larua quippe honestatis, mercimoniis Religiosortim obducitur ψ ut hamus mortiser

quaestus leuerius glutiatur. Ferum, inquit ibi Be nardus,) Si quis iniquum aliquid tanquam iustum

persuadere tentat, a dextris est mihi iste; sed ludas ςst ; Osculo me prodit ,:& dextro cornu crucis, ne

15쪽

gotium perambulans, in tenebris , necesse est propulsari. J Hoc cornu armatus, nihil est quod exti inescat in oppugnatione et ruisionum & propugnatione Iustitiae , per negotium istud in tenebris perambulans , diuexatae. Thomas quidem Cantiprat: ms l.2. Apum c.ra. n.2.post abutus quosdam in Cc

nobia tinuectos, liberi iudicij falce luccisos,post in terpellatam Rechorum Ecclesiae sollicitudinem illis vocibus ; f O quis veniet o quando venturus est summus Pontisex, cuius aequitate librata, miseria . ' ista 3c insania corrigatur I J subdit. ΓSed dicetur forsitan mihi, nec dubito quin dicatur. Quis est

iste qui posuit os in coelum, de ad arcam foederis, etiam inclinatam, manum indignus extendit Z Ira' stentur seria mihi , sed non Dominus , cuius vices semper dolui & dolebo ; pro cuius veritate & Iustiaria, utinam dignus essem membris omnibus dissipari. Scio tamen, quicunque, quantuscunque ex his

scri tis indignabitur , se debitae reprehensioni o noxium iudicabit. likI. Negotiario , emercottam per munera,

Religiosas dignita tes,seponitur.

. N O u instituitur diste alio deor cunque. negotiationis modo , sed de sela comm nitet de pulariter dicta negotiatione, cuius h nestas quoad Religiosas persenas videri potest ana' bigini. Itaque seponenti est illa aperte foeda , &multiplici ex capite perspicue peruersa negotiatio,

qua aliqui intra Religiosum ordinem exercent mercaturam praesecturarum ac dignitatum , dantes Maccipientcs eo intuitu muner a.

16쪽

ν, - . . . 7 . .

l. Non debeo videri incredibilia proferre , cam certa prosem. Esse enim Religiolos , qui sceduint. huiusnodi mereimonium exerceant, & apud sanctum Anselmum legimus , l. 3. epist. Izo. itemque, Pud creditum Cyprianuari sub finem ' Prologi de Oper. Card. & utinam nullis esset recentibus e , emplis testatum. Nec ago de minutiis munerum, a qualia s. Antonius suis beneflchoribus transiniit i bat, ex S.Athanasio in vita c.26. aut qualia Eust i chius mittebat Sancto Hieronymo epist.is . armili Ias, columbas, canistrum cerasis plenum et Aut quintia eidem transinittebat Marcella, cereos, sellam, saccum , calices, de quibus gratias agit Epist. ib. Eiusdem generis sunt, pyxis exigua cereis agnis p

ris aut conuestitis reserta, theca una aut altera cumsito instructii, pileolus,calutra lecticaria, sacerdo tale Breuiarium, pius quispiam libellus, de alia Giusdem rationis, vel minutiora. 49: vel amicitiae vel obseruantiae pignora, ab iis qui dare sine labe possunt dilata, nerno i ii cluserit; praesertim si purus sit dantii animus , lihi 'hamatum munus porrigat, alii, ilibus, uel in eodem senere potioribus inuncandis intentus ' quod qui si urit, 1lliberal, talis de auuitiae a Philon. hinnantur l. de Plantat. Noe, conserunt quec.ni iscatoribus, qui escam parites, pisci glutiendam apponunt, ut totum pissecem prehendant. Has munerum minutias volo due

missas, sicut etiam itandarisiari 'opter eas Ord, natorem , si absit pactum, dixit Alex.III. parte Io.Cbnc. Later. c.3. Ago igitur dς muneribus magni momenti, cuiusnodi aliquando exhibita nouimus. V.G. de centum duplionibus aureis Hispanicis, de quinquaginta Breuiariis Sacerdotalibus exquisitio-

17쪽

i is se ape,dc concinne compactis,quorum pretiun

aureos centum excedat. Haec enim non sunt munerum minutali. a, nec ad mer m testimonium religi

iae charitatis aut obseruatitiae reserri possunt, cum ni c qipiam e magnatibus dantur, penes quos est summa rerum. Dantur dilux ut' mollitus accipientis animus, refundat quod habet ad manum, & tam

beneuplo muneratori gratus, nolit esse sub Odiq, quem anctus xeniis delinitus , intellectui lenocinatus, bonum dc amabilem, atq; e adeb promotione dignum exhibet. Ignem spinis supposui.Sed tanti est, veritatem Dei in iniustitia non detinere,quod Apostplus censuit probrosissimum. 7- inuis autem haec dignitatumnqndinatio, nomine mercaturae & negotiationis Venire queat, planeque pyssit integrariri vera emytic me & venditione, ut negotiationes aliae proprie dictae; tamen vix est quod in tali negotiatione exagitanda ponamus operam : quandoquidem quatenus vere est sincrarum i 'tatum empΠ0. c. enditio , iren discru

inendae tem se chanti consciitane*. tamen colores Praetextus , nequaquam purgant simoni*m, cum n imus pecuniarium, , aut ali i id pecuniae aequi iens,c0nscrtur arataccipitur tanquam pretium me; Ic intcntuni, cxhibitum aut captatum ad parandam

18쪽

vel compensandam religiosam praesecturain; tamet si seclusa sormali & sensibili pactione de conserendo eo pretio.Nihilominus enim pensitationem mu- .neris, eiusve acceptionem , aut utramque, si vie que eum quem dixi animum indue fit, este simoini cam,clarum est ex notione simoniae mentalis. Quod tamen ij, quos attigi, praetextus quaerantur , & nemo adeb effrons sit, ut palam & publicd profiteri

ausit tale mercimonium ; argumento euidenti est, eius sceditatem non egere eductione, vel discussa ne. Quare mercaturam illam hoc loco seponamus, tanquam apertὸ auersandam, nec ancillitis malitiae; praesertim si venalitate proprie dicta ibrdeat. D. plex quippe in hac re secerni potest venalitas : una proprie dicta per veram emptionem & venditi nem , saltem mente exercitam ; alia similitudin ria, quae seclusa rigorosa ratione mercis ac preiij, in

praefecturarum collatione aut acceptione, aeque t men intuitu dignitatum sacrarum exhibet aut asmittit munera. Neutram exagitare iusta tractati . ne est animus, ob causam propositam.

8. Tantum, quia alterutra in recte alioqiii constitutas Religiones variis praetextibus obrepit, a smoneamus obiter; priorem nou modo illiberalem dc sordidam , sed aperte sacrilegam impiam esse; 'cum contineat emptionem ac venditionem spiritualis iurisdictionis,quae nullo humano pretio aestimari potest, cum sit perfusa Christi sanguine, de a.

Christi institutione trahat originem. Argumentari praeterea contra eam iniquitatem licet ex crebrati honestate, & indignitate venalitatis praesecturarum secularium, quae pure humanae stant, & citra Onamilcm cc inparationem despicatiores. Verum est a j

19쪽

inter politicae doctrinae Traelatores, an ossicia humana de praesecturae seculares, possint absque labe venales exponi, & diuendi accurrentibus, 'tuariis locis fert usus. Idque per se loquendo, gr ui, aut etiam quacunque culpa liberant non pauci Theologi; damnant autem alij, per se item rem spo ando, inter quos Adrianus in q. q. de usura g.Mehu suboritur, Ioannes Medina q. . de Ysuris , & q. a6. de restit. & Torres . r. in12. disput. 2y. dub.2. Rem videtur attigisse Caietanus in summa V. Miciorum jecularium venalitas ; docens, speculatita loquendo , nTotiationem circa illas praefecturas ex nte necemtate publica, innoxiam esse;quia vonalitas in ea ossicia & praefecturas intrudi potest ratione variorum annexorum ; puta xatione emine

tiae supra caeteros , quae est aliquid pretio aestimabile; Item ratione excessus iusti stipendij. Stipendia enim ossiciorum, praesertim sublimiorum , solent esse aucti a , quam praecise ex iustitia deberentur, quia ita ischat ad Principum dignitatem, dc praγγecturae amplitudinem; unde ratione illius excessis stipendij, praesectura renalitati subesse haud immeritb potest. Denique suppetit titulus alius eiusdem venalitatis , ex oppommitatibus licite auge di rem domesticam , & suos promouendi, ac multos extraneorum sibi viis honestis obstringendi. Haec sunt, quae per se rem spectando, ossicia secularia negotiationi obnoxia faciunt, & subiecta venalitati, si publica necessitas ad eam venalitatem adigat. Per accidens tamen , dc penes varia extrinseca capita, venalitatem publicorum ossiciorum cum publico bono pugnare posse , atque adcb frequenter esse mortaliter grauem, optime prosequitur supra CD

20쪽

ietanus, 3c praeiuerat Samstus Thomas opusc.ar. ad inmm quaesito; subscribuntque Soto I. 3. de Iust.

q.6. arti . Azor Tomo s. l.8. c. . de venditione. R bellus 2.p. l. s. q. t 8. seist. 2. Less l.de Iust. c. 2. n. 28. Auersantur quoque eam venalitatem Petrus Gregorius l. 7. Syntag. cap. i. & Adamus Gontgen l.7. polit.c.22. n. i6. ac i8. post Novellam 8. Coll.χ. tit. 2.

in praefat. 9. Ratio est , quia per huiusmodi venalitatem, viri alioqui digni, vel coguntur annumerato protio emere quod propter virtutem debebant gratis

accipere ; vel squod frequentissimum est,) coguntur carere publicis officiis seu dignitatibus , non absque aliquo dedecore, & magno publici boni dotrimento. E contrario autem indigni, quia Vt plumrimum abundant opibus, ficile ad publica officia

prouehuntur, quae grauis est deceptio Reip. contrae iustitiam commutatiuam, ac proinde obligans ad restitutionem, ut Lessius xeiste notauit, lib. de Iust. c. a. n. 129. Ad haec, per eam venalitatem obtundi tui ingeniorum acies, hebescitque vigor mentium,

quae ad studia & dotes publicis ossiciis consentaneis conniterentur, si illhac aditus ad honores pateret.

Denique qui prius emit ossicium ut Basilius Impe,

rator in commonit. ad Leonem filium c. s. proba monuit,) tam non emerit nisi ut lucretur ι eb ferEvenit, ut sigillatim vendat, quod uniuerse compa, rauit pretio, captetque cum Iustitiae dispendio, ite ratum vacuati marsupij tumor ren: quod tametsi immoniacum re vera non est, ut Petrus mesensis epist.

93. male existimauit,est tamen foedum & iniquum Haec omnia stequentissimὸ, tametsi per accidens, praefecturarum secularium venalitat comm car