Annales ecclesiastici Francorum. Auctore Carolo Le Cointe Trecensi, congreg. Oratorij D.N. Iesu Christi presbytero

발행: 1683년

분량: 873페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

io4 ANNALES ECCLESIASTICI

. promissum fuerat, aucta fuissent, ramen ut in Imperio posa patrem rimi essens,

uterque laborabat. At illa, per quos tunc res publica tractabatur, oluntati eorum resi ebant. Ludovicus Boioar Rex pravo Lotharii statris consilio deceptus contra patrem primus insurrexit, de ad Monasterium usque Sancti Nagarii seu Laureshamense, quod ultra Rhenum in Dioecesi V bimatiensi positatum est, cum copiis accessit. Imperator audito Boioarici tumultus nuncio, cum apud Aquit granum liyemulct, seque itineri iam ad Aurelianense Placitum accingeret, mutato statim consilio Moguntiam pio icctus est,& Walam Abbatem, ne transiret ad castra Ludovici Regis, e Germania, ubi tunc exulabat, ad veterem Coinciam remisit. De perbrevi mora, quam Wala fecit apud Germanos, Auctor vitae sic scribit. In eratim, ad quod pervenerat Monaseerium, non dis rursis licuit permanere, ne forte Gratia i Ludovicum Bojoariae Regem tralatitio nomine sic appellatὶ Elis in parii-bus mssiceretur consitio vel colloquio, quoniam ipse ubique idem erat, o secundummum quae semel melle debere deliberaverat, infatigabiliter tenebas, ne virt- animi ullis frangeretur mole harum injuriis. I uid plura Z Reducitur adproprium eisdem privatus honoribus Carnobium, quia venerabamr ubique, ne locum haberet contra voluntatem semei inlanam agendi. aeua de Gus cum redisses, non minus min- rore quam gaudio seu usi simu , quia hinc maesti, quod eam salum videre meruissemias, nobisiumque habere licuisset. Wala laudatur ab hoc Encomiaste, quod in reatu perseveret obstinatissime, nec unquam rcbellionis animum semel susceptum deposuerit. Haec autem cum ita se habeam, insignem prorsus Imperatoris agnosce prudcntiam , seu Corbeiensem illum Abba Lem, qui filiorum contra patiem tumultuantium partes sequitur, de disccordias in Regia familia pro viribus fovet, e Monasterio pellit, ablegatque ad lacuni Lemanum, seu Coenobio reddit, cxilii sede ter mutata, semel propter Lotharii viciniam, iterum propter suspectam Pippini fidem, tertio propter imminentem Ludovici defectionem. Auctor proxime citatus, ne noceat malae, causamque tam festini reditus ad Somonam prodat, nullam motus Boioarici mentionem facit. At audi quae scribuntur ab Astronomo. Memis sane rigore transacra, ct vernali succcssu reducto, nu ciatum es Imperatori quosdam motus excitatos in Myoaria. Ad quorum compressionem sesinus abiit. Et a Thegano '. Post Pasbia auditum est, qaod Nui 'cus filius ejus cum consilio Loibarii voluisset misi ture patrem inhonese, or venitu que ad Monasterium Sanm Nararii, o modico tempore ibi residens, usique dum Raur ejus Moguntiam veniens, o coadanato exercitu secutus est eam. Necnon fusius ab Atinatista Bertiniano , sic. Subito perienium s ad aures Piissimi Imperatoris, Ladaicum cum omnibus Isoariis liberis se servis, O MIavis, quos ad se vocare poterat, Alemaniam qua ratri suo Carolo a patre jamdudum data secrat, in redi velle, eamque vastare o diripere ac suo Regno adunare, cunctum q- populum Regni Elias ei Melitatem promistere, es hioperactis in Franciam cum ius exercitu hostiliter venire, or de Regno patris sui quanto plurimum ρε- ruisset invadere sibique Fuficere. Cumque hoc compertum esset, flatim Domnus

Zerator mutato Placito, omnes Francos occidentales se Au ales, necnon se Sa Aus, obvium sibi xi v Kalend. Maii Maguntium venire praecepis- Hoc audientes omnes alacriter ad Domnum Imperatorem venire festinaverunt, ei in em nitas auxilium praetere cupientes. Astronomus res ultra Rhenum ab Imperatore gestas brevissime sic pe stringit. Nunciatum est Imperatori quo Iam motus excitatos in Balloaria. Ad P ram compressanem festinus abiit, ad Audurgum a que pervenit, insurgentia sedavit, continuo rediis. Annalista Fuldensis id mense Maio consectum sic affirmat. Imperator mensi Mais contra Hiariumcum filium ad Augustum Vinde δε- cam cum exercitu venit. Rex Bojoariae revertens domum, ut Thegamus h letatatur, expectamit adventum patris, se voluit se defendere. Pater itaque veniens

242쪽

o non diu malus dio cum guassio magno amore diis serunt s. De his multo AN. CH.

sussu, ae distinctius Annalista Bertinianus. Domnus Imperator cum Magantiam 8 - , mois, abi es ad PIucisam, quod eu confisuerus, omnis popalias occarrit, mox in - βιrusinam cum malivi Francoram ct Saxonum manu Rheno or Noin flaminabus D , is , is transtas, circa Talarim visium castra meratus est. Ludovicus vero stius ejus in iieii Iaxta u. Miam in mista, qais macular L ngiariarim cum suo exercisa re- coMposit

Hai, manu piaricisationisus dem suum habens intentam, qώia hoc illi a sis Motus Bosramisam es, necnon , ab aliis, qai cum eo eram, comissius o Va uris D, ni io A n ι AE. Imperatoris o Caroli, at omnes Australes Franci es Saxones et aaxilium fored herent. ει hoc maxime Mas idas AI se misitusus es maclinatas est, cui a. alis' Domnus Imperator anno priore, cam ad monem dyadicatus fueras, situm omembra o hareiuraiem habere concessi. Cumae Ludoicus patrim fiam cum sania sit .m copia Rheium transio cognomit, minorata est eyus audacia, or expetitisi usa prioriae ses aiausa est. Nec mora, cam sis hominuas gaseariam per eamdem viam qua veneras fesinanter remersas est, plurimisue eorum, qui cum ista erunt, ad Domnum Imperatorem regressunt. Oadiens Domnas Imperas, δελ- raneam evas remersonem perrexit is locum, de quo ille redierat, ili e plurima iam uia Monit, quae omnia a res, sicut ei mos es, distento otii, o tintaniavi non tiam persequendo, cum omni exercitu in Atimaniam perrexis, ρεν--

ause menire fuit, ac siis a pietate, qua contra se facta fuerant, omxsa ιά iκλιμ. 'ui tamen 1ureyarando promisi, ne ahra ratia perpetrarer, neque atiis is

hoc con oraret.

Firmata pace, quae patri filium apud Augustam Vindelicorum reconci- V. liavit, stias domi uas, o parer retemus es in Franciam. Verba sunt The-gani . Nec dissimilia scribit Annatista Bertinianus. Pera Io, inquit, Pti- p 3y. Gio, filiam suam Imperator cum pace E sarium reaere permis , o exercisa ἀ- Lorn musis ipse per Aoriam ad SH venis, ibique iis Domna Imperastix o iam oc--sus

Aantianis habenAm, Esqtie antimae ae s em hiare adsensu. De loco, ubi Lotharius patri se stitit, non convenit Theganus ν, reponit enim Fran- . Cap. 44. cosurtum ad Moenum. Sed haec discrepantia levis cst momenti, quia Francosurtum quatuor tantum leucis a Moguntiaco distat. Facile credimus Lotharium in conspectum patris apud Franco num venisse , simulque Mogiantiacum secundo Moeno devectos fuisse. Gm ergo venιι Imperatoris palatiam Francon ari, ibi ob:iam ei merit Louarius suus ejus, po ians

patrem ut semetipsum pari care Iicuisset, quod nec per voluntatem evas, nee per exhortationem fato e as uetas molestias parri fecisset. Sed quod verum hoc si, nonnasgis est cognitam. Ita Theganus. A die, quo Hilduinus Abbas in gratiam cum Ludovico Augusto rediit, V I. ut anno priori dictum est, Hinc rus praus potuit, cum Imperatore o praefato Abbate, sus Epis portim auctorirati l oratis, at ordo Monasticus in praediso Manas ris Sancti Dionysii qaoramdum mota ana fultione dia delapsis remararetur. Es ut opere quoque assimpleret, quodsermones duas, etiam ipse religisse

conversationi eam utiis se se Miau, castitans corpus sum, o risisti sis iciens

vitati. Haee Flodoardus s. Imperator Moguntia digressi is, cum ad Au- IA. e. r.

relianense Placitum proscisceretur, iter per agrum habuit Parisiensem, EMi xxiiduoque Praecepta dedit septimo Kalendas Septembris, in Monasterio PRμεντα Sancti Dionysii prope Parisios, hoc anno. Imperii sui decim nono, Indie- ζης Mori tione decima. Primum, quod totum est de Monastice ibi restituta, Tomo P φη 'secundo Conciliorum Gallicanorum a Jacobo firmondo sic editum reperies. In Nomiae Domini Dei es Sa&auris nosses 's Chri , tilia iras ἀ- vina ordinante promidentia Imperator Augusas. Divinis praceptis Di monitis inritamur, sed se Imperatorii regiminis Uscio commonemur, αι pro δε-

243쪽

AN. CH. 832.

1o6 ANNALES ECCLESIASTICI

clesiae flatu atque Sanctae Religionis augmento, impigro semper vigilemus assecω,

ac pernecessario su fluctuoso stadioiisue laboremus cinctu, or si quid usiquam reprehensoni invenitur obnoxium, Regia auctoritati osticitudine corrigamus r quatinus avia r acantes, super a amputantes cosia a quoque reparemus, atque rotarata , se ab Ecclesiasticis viris apostolorumque Domini successoribus, Spirita Sancto regente , bene flatura, Edictis Imperialibus confirmemus. Maia dignum profecta es, uι quod Sacerdotalii dignitas divino istaminata Spirita corpori ciarissi, good est Ecclesia 9usdem Dei ac Domini se Misatoris nostra redempta sanguine, assinvenit in salute, viel reformata flatuit in Retigionis augmento, id Imperialis mystis inviolatiliter permansurum in perpetuum potessatis sua studeat roborare Praecepto. uoniam quicquid in huyusmodi negotiis laboratum, seu pio cultu a nobis fuerit dedicatum, hoc proculdubio nora a mansuetudinis regno O populo regendo credimas sterialius profuturum. Idcirco notum esse volumus omnibus elibas, praesentibus scilicet se futuris, quia postquam Deo ausice Imperium puernum Iusicepimus, studii nobis semper maxime suis, ut Domini Ecclesia, 9us magn .entia humilitati nos, divinitus regenda tuendaque commissa, felicibus to uret successbus, eamque, quantum nos attinet Augustae devotioni, incesanieris meliora provehere, O ab Aga quicquid noxium erat eradicare, atque in ea incrementa Urtutum plantare. αuapropter so me Sacerdoteι Domini, quorum id

osscii esse noveramus, admonere curavimus, ac nostram Principalem aut Dinatem afutricem ad eorum ministerium juxta voluntatem Dei exequendum prompte exhibuimus, ut quicquid in ordinibus Ecclesia cis vel in quacumque persona emen datione dignum invenirent, Pastorali auctoritate, postposita qualibet torporis negligentia, vel personarum acceptione, incunctanter corrigere, or ad flatum ne I tudinis perducere decertarent. Verum cum Vsi, nos uia exhortatione admoniti, suaque sessiciti vigilantia, de flum o profectu Sancta Ecclesia, o furis O

dinibus, ct iis, quae emendatione digna videbantur, Conventu apud Parisius jussione nos habito , Ibenua se devota persicacitate tractarent, inter cetera visum

s sitas, ut Monasterium praeclarissoni or eximii Christi Martyris beati mos sit,

sociorumque ejus, quod conflat tantorum Martyrum nomine Deo dedicarum, is a Regibus Francorum progenitoribu que Gloria nos amplissimis rebus ditatum, quo in eo Monasticus ordo religiose Deo deserviret, magna emendatione se conectione opus haberet, quoniam ab eo idem ordo ad mustorum Hsirimen, nubta necessitaterraepediente, nullius rei inopia obsissente, penitus erat avulseus. αuam causam tam per se quamque o per venerabilem virum Hilduinum, memorati Mona erit Religiosum Abbatem, nostra Serenitatis auribus intimaverunt, uti nos a pii a Imperiati potestate per eorum auctoritatem corrigeretur. Unde rignitas Imperis nostri tantorum virorum saluberrima admonitione, or ejusdem venerabilis Auriis Hildoini neces humillimas more tranquillitatis nos a solito gratanter benigneques Viens, atque in omnibus emendabile judicans, ne tanti ordinis con o I alutis nobis quoquomodo fieret damnatio, ad eosdem Praesules Ecclesiarum idem censimus referre negotium, uι nonisi Principatus aucuritate, eorumque Iussicio, quibus ianta es coliata potestas a Domino, idem ordo in eodem loco absque retractatione restitueretur. Veniens ergo AEdricus Metropolita Senonicus cum Susaganeisseis, necnon o Elbo Metropolita Durocortarum cum suis S retaneis ad memoratum Monasterium, habito Conventu, primum quod idem Monasterium ordini

Monastico con unum, dediculum, se rebus ditatum fuit, , in eo irae ordo usque ad tempus quo sceptra Imperialia superna largiente gratia Clementia nos se epit, o Apra memorati Hilduini Abisatis Praelationem ibidem utcumque viguerit mariseuis indiciis Regumque antiquis se modernis Praeceptis, ct Episcoporum Privilegiis, ac fidesium donationibus, palam cunctis est factum. Deinde diligentem inquisitionem fecerunt seper iis, qui in eadem loco Regularem promissionem fecerant. Ex quibus quidam, qui eamdem prosisonem fecerunt, desertores V rim propositi efecti, rebus humanis jam erant exempti, quorum perditio non e magno animi ferritus maerore. uidum etiam non eamdem professonem se

244쪽

FRANCORUM. 2 7

febs murisi sint,sed tessus patentitas coniicti, prosia contumatia Gabalo AN. CH. Miualia snt subacti. suidam vero, immo maxima pars, qui huEDAus is 8 3 2. s. sum prolapsi serunt, coram mementes ,soques pro mentes, conses sunt L u o o v. G-- pr Upisam in eodem loco regulariter se promiselse, sesque miscura, cr a I Mo. iij.

D. A. mensam pro tanto admisso dari humiliteri Diravere. Ias confessionefacta. Lotuo. . i. v sui preposti rarum caris Episoporum O ceterorum Sacerdotum caumque I ia bs quotis oraenis Cleri, notitiumque mirorum non mouisa circum adsistente rursa, Pi , ν i u is indueruas; a que in commanione, ahquando, sicutis i atii ae Iam in eo- Riam Deo contigerat, facta professionis proposio, diabolico propulserentur insinctu, L u o o v. regatirem promisionem iterueterant. Pars Eoique quaedam eorum, isti sitiret, Did ira instransas munere acti, O amore desiniti, in Sancta Religions 'spo- C , k o Lisso a rime, Assae ussu refugatione etes interpolatione elegerunt miriliter R . misere, se in cista salsem majoris Moraseris, postquam ceteri Monastram miram o habitam de aerant, usque ad hanc nostrae demandationis hostium Sun/Eam degere, anu Iam memoratos venerabiles Patres venerunt, loci mque pri nam, in quo nomisson fecerunt, se regulariter I et minas post Eri miserant, sibi, o se pisierani loco ressivi. Iaoram semotio ob id acciderat, qsoniam titnis imas, mox at Hiina ae viis nos paternas de si pia Imperialitas sopirii insiti moluit, pia inuntionis no basilicii ado extat procuravit, tis ressio, decor, es senti sonesus a Domno se genitore nostro His memoriae Karolo carptas insis ora liquias or meraciter, remosa omni sinularione, in propriis DicasPe muneret o vigeres Ordnibas. Unde is Monoficis Insisutionis normam cis rigeadum, duos resigiosos o veneralitis vita miros Beneiactam o Aratifori Alares cons laimaa, qui per norum a Deo gubernandam o conservandum

num sciati sole negotis sadiisse in si ueni. Adem vero boni se demo i, stas titillimi Patres, radicturum iram O labiisse es duritia, seaque smpti. citaιὸ ubdacti, non aes,sed minas Iuliiti se necesseria intestigatione sis μι- midoria fulgores, eos, qui stiditate sea profissa Iureasionis perduraverunt, a

Monastino removerant, alae in memorara cisti collocaverum, o Ens, Pi ροι-

pria molamatis tibitas non minare, sed merseria quis serum, ac Dan de sub jos. Regati excusis, tiro is ligurioris mira stati, amphori itinere cisissem patriam iere sani conati, in Zmiciliis remerendi habitas ct vita Monassca retiqvieruntata laad bitias hi prius Eulsa auctoritate sa digna petitioni Dirum, quos insis Aeligionis etinare dirimas permans e, quia se nosti assensus Iasio fuerat, an enus ruri aliti re o canonicὸ Iatisfecerunt. Et a sensionis notistam, at nostra panderetur obtudini, quatito vel quo oriane tam demor imam fiatim ab risiam refigiosissimis miris sis ceturarum, da, super hoc jure pari tenore con-sripti effecerunt, eoquὸ munitas firmamerunt propriis, at ahera earum in AHA το ipsi s Monogerii, os memoriam o suilitatem initi habus ordinis μν δε-

d Mar, in eodem Ioco flictio incerint, antiquus salaris hamana inimicas quosdam ex ius furibus seu organa sciens, adeo insidiarum saram fariis exagi- ramis, at, cons ratione se conjuratione facta, o pro stam Monasticam abnegarent, o sine tirentia sitit Albutis, raram Legati Dignitatis nobis Dominationem adisos, ossennus nolis romam in accastionem se blassiamiam Episcoporum , quis de apostasia, in qua ire sabantar, pausea silisi dine nostia uactoritare correxeraxi, o ad proposium quod abiuraterans reἀre suserans, addentes eriam in eadem Medula alia, qtia aetna non sint Imperialitas nobis Alpiis is refixi. Porro nos a s genia, audisis eorum Derimoniis, spra memorato venerabiti viro Hildaina nobis γα o Gementia, ut eos m Episcopos, contra quos queresantur. necnon o alios ab antistione immunes sone nobis ad ipsim venire mundurn Nonasteriam. Et qaia ad nobam notitiis iis iressos misere clamores, unis

risu ambigiam cse asi de itionis iaculo fu ea ab edere, compluria

245쪽

AN. CH. 832.

CARO LIR. 3

1o8 ANNALEs ECCLESIASTICI

Di puram diligenti examine rem reventilari, o canonice definiri, o consipiit pracepimus, non quasi de praefata memoratorum Patrum sntentia, quae Excestentia nostra bene per omnia manebat cognita, uti in aliquo haesitantes, sed ut more Domino Deo nostro de proculcato hoste, qui Iam drius excit erat fratres, triumphus fieret, ct in eodem loco firmiori, quia iterata, stipulatione idem ordo confirmare r. ει quoniam super Pastorei Ecclesia Dignitati nostrae Imperiali quitumque ingerebatur accusatio, non sine cruo se rationabili obliteraretur Iudicio. adui ad condictam tempus se diem ad suprascriptum venere Nonasterium, O ius accusatoribus cum scripto, quod Clamentiae nostra obtulerunt, coram exhibitu, cuncta, quae in eorum accusatione dixerant vel scri sierant, false esse veru assertionibus idone se e prolatis testibus probaverunt, sicut ex ordine in scripto manifestatur, quod ex hac causa O sicunda consistutionis nostra Synodo, Antivo nostri Palatii

cum Chartulo, qua nomina testium continenς, qui ut que Conventibus inier- fuerant, directum A gestorum memorιam conservatur. Unde abud etiam ab ipsius Mona ferii siriniis, retinetur. IV de cetero miret, resectu divino processu temporis corda idiorum tangente, propositi sui strenui ct praetentorum negligentiarum paenitentia devoti executores cincti, consensu salubri atque prudenti, tres anulus conseri erunt, ut una earum ad caput gloriosissimorum Christi Mar9rum fieret, utera Regia Dominationis nostra custod a servari demandaretar, te tiam iero Vsius Monasterii Abbas haberet; in quibus se a Beato Patre Bexedictis, Spiritu Sancto docente, descriptam Regulam sunt servare velli proris, ct unusquissique eorum nomen propriam cum gradu se Monachi appellatione ei Gem Chariis subter mavis. Guarum unam Benignitatis nefa ρ sentia exhibuerunt, humiliter postulantes, sicut Osae memorati Veneralius Patres, a quibus Synodatis δε- itiones celebrata sent, aucuritatem nostram sedulo petierunt, quatenus hoc, quod iam subtili es diligenti investigatione inventum, o Iusta ratione de nitum, susIubri restitatione reparatum, atque Canonica auctoritate statutum esse aenoscitur, Amplitudinis nostra Privilegio scriptis Imperialibus cons maremus, ut quod nonica docet auctorisus, ct vota Regum cuηctorumque,delium, qui ipsum Liam propter Nonasticum ordinem ibi servandum rebus suis ditaverunt, demonstrum, cum nequaquam ab eo sine periculo ct Regis O Regni possit avelli, nostis Imperialis potestas confrmatione promideat, ne ex estiam loco modernis futuri que tem- ribus irim oris destituatur, sed potius Christo Domino largiente ad cumulum mercedis nostrae, convugis quoque, se prolis, eorumques lutem , quorum post tantum lapsum reparatio facta est, necnon es eorum, per quos Deo annuente no Ira aucuritate eadem reparatio celebrata est, simul se illarum informationem, qui post ad Monasticum Ordinem Domino in serante ad eundem confluxerint locum, remota omni ulatione semper in eodem Monasterio Regularis ordo permaneat, floreat, felicitas successibus Deo opem ferente polliat. ει ut haec auctori us, quam ob Dei amorem, se animae nostra, conros, ct prolis, ut praediximus, salutem, atque Imperii nonri flatum, confluuimus, firmiorem obtineat vigorem, se deinceps in- convulsa debeat per arare, duas inde pari tenore conscripta firmationei fieri iussimus, ut una Imperialis aula reconditorio Palatinis salvetur excubiis ι altera abi us Monasterii custodibus in perpetuum diligenti cura debeat provideri, e que manus mara subfriptione subierfirmavimus, se anulo ηομο sigi ari ytisimus.

Stinum Ludoici Serenisfimi Imperatoris. Hi inmarus Notarius ad vicem ne donis recognovit. Data v II Kalendas Septembris, anno Christo propitio x. IX Imperis Domni Ludovici Sereni iani Imperatoris, Indictione X. cistam in Monasterio Saam Dion sit, in Dei Nomine feliciter. Amen. Huius Diplomatis nonnulla jam fragmenta, ut ordo rerum postulare visus est, Tomo superiore descripsimus ad annos Redemptoris octingentesimum decimum-quartum de octingentesimum decimum- septimum Placuit tamen hic integrum recitare ad annum quo datum fuit, ut melius ac facilius uno deprehendas intuitu, quis San-Dionysiani Monasterii status sub Carolo Magno MLudovico Pio fuerit. Alterum Ludovici Praeceptum, quod ad victum, vestitum

246쪽

FRANCORUM.

vestitum ceterasque Monachorum San Dionysianorum necessitates spectiit, AN. CH. iisdem anno, die, ac loco, datum cxtat in Antiquitatibus ' illius Monas, 8 a L. terii. Posterioris hujus Diplomatis editio non videtur satis syncera, sed Luno in plerisque locis facile potest emendari, si consulatur aliud Praeceptum iis, ' 'Ludovici dc Lotharii Augustorum, quod in eadem materia pro Monasterio Sancti Germani versatur, de a nobis recitatum fuit ad annum Redem- iis, ptoris octingentesimum undetricesimum b. Facta utriusque collatione Di- Piploma Ludovicianum, de quo nobis hic sermo, sic accipe. In Nomine Dei R is ct saliatoris nostri Jese Chri . murivicus Divina ordinanu frovidentia Im L u o o Vperator Augustus. Notam sit omnibus fideli ι Sancta Dei Ecclesiae ac nostris ρ - i. tibias ac fatam, oui a Vir Venerabilis Hildoinus Abia Mona omm C ikoii Principis Excaeentissmorumque Martyrum, Dionysii, Rustici or Eleutherii, qui Rpeculiares Patroni nostri adesse videntur, nostrae senesse Serenitali, quod pro Dei

Omnipotentu amore se futuro ejuserim Contregationis cavendo periculo, ne aliqua Num. hecessorum suorum negligentia aut parcitate ordo in ea Monanicus futuris temporibus perturbaretur, sistendia eorum, qua annuatim in cibo se potu accipere ἀμ ant , necnon qua am vigin necessiatibus eorumdem deciatim des iendas eis

conress ior delegasset, quatenui nuga occasione nec rei publicae itis, qui uam ex s.ccessoribus seis impedimentum iris in futuro inserre totuisset, pro quo a via rectitudinis se observatione regulari eos aberrare necesse foret, sed sibi deputatis

rebus se stipendiis contenti, absque neces ate es inopia Regularem normam tenere, G- sine praevaricatione, quantum humana sinit fragilitas, observare quivisent,

auctoritatis nostra Praeceptum pro divino intuitu es imorum Sanctorum reverentia fieri juben m. Nos vero petitioni issius, quia necessaria O rationabilis erat, aurem accommodantes sumimus atque Iubemus, ut dentur eis annis singulis de tristico puro ad eorum o hostitum in refectorio venientium opus modiorum duo mi

lia se centum, ad praebendam famulorum istis servientium scala modii nongenti, de viso puro ad eorum se hostium se prascriptorum opus modiorum duo millia se quingenti, bracii ad sceram componendam misit triginta or tres, de stella modii triginta, de tribus festis, id eis, Pasitas, Natalis Domini se Sancti Dionysii, leguminum modii trecenti, de formatico pensa trecenta O triginta, de adipe modii triginta quinque, desiis modii ducenti cum ipso modio qui solvitur in δε- linis, ad corrivsos seu calceamenta es in Mus seu soleas eorum componendas modii uncti ducenti, de butyro taria triginta. Volatilia de duobus f isis, id ess, Pa a se Natalis Domini recipiant de vitas, qua in Fripto praefati Veneralitis Viri Hilduim annumerantur; item seponem de Usis Ussis nutribin persolii ut habetur constitutum. De lignis dentur eis mensera, qua nudi s Vel, ut Mil pla- . olbitis is acet, moliὶ apptaguntur, miste centum; de mella secundam consuetudinem ι de ii- 1 itis. Dduit Misio carea duo de modiis sexdecim; olera quoque, 'ges arborum, lix, carpen tarii, circuli ad vasa vinaria praeparanda, or operimenta uictorum, sed se adi ratio se remuratio officinarum dictante necessiate ministretur se flat. c d venimenta etiam, vel etiam eorum necessitates omnes sicundum Regularem inmisionem trocuranduae, confirmamus ea em vitas, qu. praefatiu Hilduinus perseam concessonem eis visis in condonas, praecipientes ut nuἁ- Abbatum per siccessiones quicquam subtrahere, vel minuere, aut adsos usu retorquere audeat o pra- sumat, nee alicui quiddam inde in beneficium tribuat, nec ex eis vissis servilia exactra, neque paraveredos aut expensas ad hos itum seseptiones recipiat, aut ubias in aliqua re exactiones mel mansionaticos inde exstat. Suprafripta omnia ad centum quinquaginta Monachorum numerum sunt oratinata, ex quibus nihil cuiquam Abbatum licebit unquam fibtrahere. Augere vero qui forte voluerit, multiplicaris ad usim eorum opibus accumulentur se servitii divini cultores. Moi vero aliter facere praesum rit, or psis decessum nostrum hanc nostram confrma. ionem violare voluerit, querela ad successores no ros, qui tunc temporis nobis sem'inius fuerint, dementat, ipsisue atrita noria aucuritate no a Conmturionis

Eatura defendant, o sia auctoritatis Praecepto confirment, sicut a se benὶ recta Tomus VIII. Da

247쪽

rio ANNALES ECCLESIASTICI

Hsendi se confirmari a suis successoribus Deo annuente voluerint, qualiser futuris temporibus status a que perturbatione Deo libere is vire queant, nus que pro

rara confirmatione or illis pro pia observatione merces in perpetua recompens iuraternitate. Obnixὶ etiam σdevotissime . . omnes successi res no os per Omnipotentem Dominum Herna ruributionis remuneratorem, ob usus amorum O piam justorum nostrorum specialium Protectorum reverentiam, ut hanc Conintutionu confirmationem, quam ad Monachorum providendas Regulares necesitates Imperiali

firmavimin auctoritate, inumeraram deant custodire, dis ciali sellicitudinu Graprovideant, ne aliqua antiqui sessu satagente calliditate inde sacer ordo amoveatur, aut minas perfecte , quantum humana sinit molitas, in eodem loco praevalente negligentia gradiatur, sicut nos ingularem curam, quia ita praeiacessoresse progenitores Excellentia nostra habuisse compertum est, quoniam inibi piaHuiatorum corporum amplecti r eorum memoria, nos etiam inde habere videmur, se licite 'deant dimino intuitu, ne talium Rectorum manibuι jam dictum sacratissimum locum committant, quorum versutia aut negligentia ab eo refigio duiaut,

O inopia mel torporis negligentia crescat, sed potius ita eundem scrutissimi Caenobii locum sellicite pieque tractent, quatenm nobis se iugis aeterna beatituanis gloria inde a Christo opem ferente maneat se accre t. Et ut haec auctoritas, quam ob amorem Dei or animae nostrae remedium saluimus, firmiorem obtineat vigorem, O deinceps incon se valeat perdurare, manus nostrae sub iptione eam subter firmavimus, ct anulo nostro sigillari iussimus. Si num muritici Sereni limi Imperatoris. Hirminmarus Notarius ad vicem Theodonis recognovit se sebs psit. Data septimo Kalend. Septemb. anno, Christo propitio, decimo- nono Imperii Hia- Lisci Serenissimi Imperatoris, Inietione decima. Occtum in Monasterio Sancti Dionysii, in Dei Nomine feliciter. Amen. Si quae voces in hoc Diplomate tibi videntur obscuriores, de singulis consule quod satis laudari non potest locupletissimum Caroli Fretnaei Glossarium ad Scriptores mediae de infimae Latinitatis. Imprimis modius, ut est mensura liquidorum, sext riis constat sexdecim. In veteribus Gallicae Cometae Statutis, quae Tomo quarto Spicilegii Dacheriani publicata sunt, haec occurrunt libro primo . De potu quotidie istar modius dimidius, id est, sextaria vixi. Porrb Ludovicus Imperator ut ante triennium concessionem Coenobio Germanensi pro victu, vestitu, ceterisque Monachorum necessitatibus ab Hilduino Abbate factam, sic & hoc anno similem concessionem ejusdem Abbatis Hilduini pro Monasterio San-Dionysiano confirmavit. At Drte miraberis, cur in apicibus Imperialis Praecepti pro Monasterio Germanensi Lotharius cum Ludovico patre conjunctim nominetur, nequaquam ver b in apicibus .. Imperialis Praecepti pro Coenobio Dionysiano. Ratio disparilitatis ex Lotharii perduellione proficiscitur. Anno Redemptoris octingentesimo vice sit no - nono, clim Imperiale Praeceptum pro Monasterio Germanensi da tum est, Lotharius contra Ludovicum patrem nondum rebellarat, rebellavit autem anno Redemptoris octingentesimo tricesimo, & Ludovicus ejus pater, ut de filio levem utcumque poenam sumeret, publicis deinceps instrumentis omisso Lotharii nomine suum duntaxat apposuit. Qua de repostea Lotharius eiusque fautores, ut infrὶ probabimus, gravissime conquesti sunt. Ludovicus Imperator iter prosecutus Aurelianensi Placito ad Kalendas Septembres indicto praesens interfuit. Conventum publicum, inquit Astronomus, Aurelianis feri jussit, ibique Hi Pippinum occurrere mandavit, qui '-cti invitus occurrit. Annalista Bertinianus observat de Conventu Aureli nensi, quod Imperator, cum Atac venisset, dona annualia more solito seu piens mox inde ad Lemodicas festinavit. Ludovicum ad territorium usque Lemovicense profectum testantur etiam Theganus & Astronomus. Itineris haec causa Rit. Bemardus Septimaniae Dux, ubi Gunibal dum Monachum, quem ab Imperatore sibi praelatum aegerrime serebat, e gradu deturbare

248쪽

FRANCORUM.

2II non potuit, amicitiam Pippini Regis expetiit. Pippinus Aurelianis iterum fugit inscio patre, resque novas in Aquitania moliri statim coepit, Be nardo pravis, ut erat multorum opinio, consiliis clam instigante. Lud vicus audito hoc nuncio Lemovicas quamprimum perrexit. Gaditum est, inquit Theganus φ, quod Pininus Alius ejus aliquam commo Ionem patri face et Fuisset. a ui concitὸ perrexiis Lemovicam civitarem obviam ei. Situm erat in

pago Lemovicino Iocundiacum Palatium, ibi causa cum Pippini Regis

tum Bemardi Ducis agitata. Sic enim Astronomiis. Considerans ImperaIor quorundam malorum hominum consilia, Ilii animum tam minis quam promissionibus ad deteriora fesinantiam pervertere, maximeque Bernardum verens, cum consilio uti tunc dicebatur Pippinin, qui ct irae tunc in Aquitania morabasur, Ligeri transeneato, cam seo commeatu ad Jocundiacum Palatium venit in territ ris Lemovico som. duo ventilata utri que causa. Amatam quidem, quum insimularetur in delitatis, nec tamen usue ad congressonem probator procederepebui, honoribus privarus est. Pippinum vero ob pravorum morum corruptionem

sub custodia priυata Treveros perducijussu. Honores, quibus privatus est Ber-

nardus, Palatinos interpretamur, neque enim militaribus exutum atque

ad privatam xedachium vitam putamus. Quandiu vixit, Dux Septimaniae, Barcinonae Comes, ac Praefectius Marcae Hispanicae fuit. EJocundiaco Palatio in Septimaniam dimissus videtur, quia Gunt baldus Monachus, praeter aemuli discessionem ab aula, nihil prorsus expetebat. Quod ad Pippinum Regem attinet vera quidem sunt, quae de illo leguntur apua Alironomum supra citatum, sed nonnulla ex aliis Auctoribus praemitti debent. Imperator, ut habet Annalista Bertinianus, ad Lemodicas festinavit. Tunc filium sum P pinum ad se vocans, inter cetera increpavit eum, cur de eius prae sentia sine licentia ofugi M. Paternoque istam affectu corripere cupiens, in Franciam irepraecepit, ut in loco, quo eum esse injunxit, moram faceres, qμ- que sua emendaraone patris animum mitigaret. Illi vero se facturum mulans, sede incaepto itinere re redisns paternam usionem implere contem n E Jocundiaco Palatio ad Theotvadum sive a pago Lemovicino ad Andegavensem vcnit, atque inde in Aquitaniam interiorem reversus est. Id Theganus h his testatur verbis. Imperator)ussu silium ire cum uxore se liberis in Franciam. In primu audiens imperium patris, incipiebat ire usique is Theran dum Palatium, inde reveruns perrexit in Aquitaniam. Postea captus est a patro, tuncque contigerunt quae narrantur ab Astronomo. Imperator Pipinum ob pravorum morum corruptionem sub custodia privata Trmeros perduci sit. a u. quum duceretur, o indulgentias haberetur, a suis custodia nocta subducitur, se usique ad

Imperatoris reditum ab Aquitania, quaquaversum valuit O voluit, per Morira tunc quidem Imperaur inter lios hos Lotharium algae Carolum Pandam di misionem Regni constituit. Ad istam Regni divisionem roset hanc Nithardi periodum. Per idem tempus Aquitania Pippino dempta Larolo datur, ct in ejus obsequio primatus populi, qui cum parre sentiebat, urat Tunc Ludovicus Augustus Lotharium de Carolum filios amore prosequinatur, iratus autem erat Pippino & Ludovico propter nuperrimos BO)oariae & Aquitaniae tumultus. Ut Pippini sortem sive Aquitaniam Carolo tribuit, sic de Ludovici sortem seu Boioariain Lothario concessit. Auctioncm Carolinam confirmat Nithardus iam citatus, Lotharianam consectura niti credimus admodum probabili. Nova igitur divisione Franciae, vocati sunt Lotharius in consortium Imperatoriae Dignitatis de Regnorum Longobardici ac Bo-joarici, Carolus in consortium Regnorum Alamannici & Aquitanici. Novam hanc Regni divisionem, quam Ludovicus Imperator secit, & juramenta , quae populus praestitit, Agobardus Lugdunensis Archicpiscopiis in apologia pro filiis Imperatoris ita damnat initio capitis tertii. i flendue

o mirile si factum est unquam hujusemodi. Iuratum est ergo Imperatori seniori, O eodem Iubente isdem usi juraverunt Imperatori junioris se iterum is facien-

omas VIII.

CARO LIR. 3

a Cap. 4 4

249쪽

IMP. Is

CARO LIR. 3.

v III.

fore ras.

Mi ANNALES ECCLESIAsTICI

te, aliqui ex ipsis juraverunt Regi miri, o ad possumum 'πὶ omnes tempubi

sunt Iurare puero. Ut Carolum in contemptum dc invidiam vocet, puerum illum appellat, oc omnem pene populum ei fidelitatem cum suramento pollicitum dicit. Lege quae superius cx eodem libro apologetico recitata sunt ad annum Redemptoris octingentesimum tricesimum quo Iuditha in exilium pulsa est , de ad annum Redemptoris octingent linium trice mum- primum quo revocata est in Palatium. Ubique Agobardus non Ludovicum duntaxat Imperatorem, sed dc Juditham Augustam corumque filium Carolum passim contumeliis de calumniis assicit. Porro Ludovicus Augustus, in Regni divisione de qua loquimur, Lottaarium filium natu maximum in consortium Imperatorii Nominis ac Regnorum Longoba dici atque Boioarici, bc Carolum filium natu minimum in consortium Regnorum Alemannici de Aquitanici sic adsciscit, ut ceteras Francicae Monarshiae ditiones, quae cis Rhenum in Gallus, ultra Rhenum in Germa nia spatiosissimae sunt, absque filiorum consortio sibi soli reservet admi nistrandas, easdem alio post Testamento certis ut visum fuerit legibus cuilibet aut quibustibet filiorum suorum quando voluerit assignaturus. Αgobardus Abbas est Monasterii Medardini, nec adhuc ad Lotharium

transiit, de illius defectione agemus anno proximo. Interim observa partitionem Rogni, quam Ludovicus Augustus hoc anno constituit, suum non esse sortitam effectum propter civiles discordias, de quibus ad subsequentes annos fuse nobis disserendum erit. Id breviter Astronomus se innuit. Inperator inter siti suos Lonarium atque Carsiam quandam dimissonem Aegni constituit. Muae tamen ingentibus impedimentis, qua dicenda sunt,pro voto

minime cessu. Pergit hic Auctor. Eo porro tempore visum est Imperatori ab Aquitania recedere, sedpost paucum tempus irim ad Missam Sancti Martini popa

tam convocavit.

Mense Octobri, cum Lemovicis esset, in celebri Monasterio, cui nomen Sancti Martialis deinceps impositum fuit, Basilicam Salvatoris dedicandam curavit. Ademarus in suo Chronico sic habet Tomo secundo Bibbliothecae Labbeanae. Ludosicin Conmentum generalem tenuit in Palatio Jo- gentiaco seu Jocundiaco in Lem irino, se cum gloria magna dedicare ustis

Bassicam Salvatoris Regalem mense Octobri, se lematum corpus Sancti Martialis anno Incarnationis Domini DCCC xxx, repone DCCC xxx M. Eodem mense

ρομμm est post Aliane Salvatoris ad cyptam mavoris vitreae, praesinu i o Imperatore. Tunc hyems asperrima fuit, se retersius Imperator Franciam ,ris moicum tempus captus est a tribus Rexistis, si is Ris, Lothario, Ludovico, o Pipino. Haec postrema periodus mendum arguit, quod in anni numeros irrepsit, restituendumque suadet annum D cccxxxii, sub cujus exitum Imperator ex Aquitania in Franciam seu cis Ligerim per asperriinam hyemem remeavit, annoque postero captus cst de cxauctoratus a suis filiis, ut ad illum annum dicturi sumus. Interim audi quid Astronomus memoret de Ludovici reditu ex Aquitania. Eo porro te ore visum es Imperatori ab Aquis tanta secedere, sed post paucam tempus idem ad Missam Sancti Martini populum convocavit,filiumque Pipinam sementem ad se quoquo modo revocare voluit. Sed isti id refugiente, asperrima hyemis incubuit inclementia, primo quidem pluviarum plurimarum inundantia, deinde humecturionem terra glaciali rigore astringente. qua adeo noxia fuit, uι Fubtritis pedibus equinis rarus quirique foret, qui ve

rione equorum uteretur. Franti ergo exercitu multo laboris incommodo, ct impromi os excursus Aquitanorum subinde se molest ferente, statuit Imperator ad mi Liam , cujus vocabulum est Restis in Andegavia prope Montem Sorelli, --nire, ibisue Ligeris amne transmeato in Franciam hyematum redire. Quod se focit, luet minas honeste quam decuit. Natalem Domini Cenomannis celebravit. Observat enim Bertinianus Annalista Ludovicum Augustum, quia Pippinus sprexa patris iussione a coepto Franciam versus itinere regressu

250쪽

FRANCORUM. M3

suerat, in Aquitania diutius quam statuerat moratum esse, atque in Festo Nativitatis Dominicae Cenomannis degisse. Pippinus de incaepto itinere ri- rediens paternam Ius Onim implere contemnit, Domno Imperatore per atias paseres AquiIuniae in Franciam raeterrente. Dumque hoc icti nunciasam esses, non tamciso in Franciam mviis, scas dupositam habuerat, sed propter hoc a Duniis Le-ltis istis in panibus moras sciens, suadem unu Natalem Domini cinomannis menit. Nam ibi resuratis iunctis Heus, recti Binere Aquis semenit. A Clarissimo Viro Stephano Balvetio vitam Sancti Convolonis manuscriptam atque tres in libros digestam accepimus. Primus liber in duo decim distribuitur capita , quorum octavuin res hoc anno gestas complectitur. Venerabilis Conis on nexis is Palatiam Lodovici Imperauris, quiram temporis exercisam ducebat in prosincia Aquitania, in loco Liudi , qai runc consutaui in Palatio in Cudrico monte. In dubium vocari non potest, quin ille textus debeat ad hunc annum referri, quo Ludovicus Augustus cum copiis in Aquitaniam contra Pippinum filium res novas molientem profectus, adiit Lemovicas civitatem, Annalistae Narariano η Limodiam, corrupte biographo vel ex scriptori Langiuam, diuque moratus est in Jocundiaco Palatio. Covolonus seu Convolon, cum ante Imperatorem extitisses, rogumis eum pro Dei misericordia, ut ei daret locum Sanctam, nomiκe Eo thonam. In eorum numero, qui beato viro in Ess diebas erunt contrarii, ponuntur Ricoisinas Comes o Ruinaria, Pontifex. Hic Rainarius non alius esta Ragenario Venetensium Episcopo, qui licentiam in Rothonensem ere nium secedendi cum sociis eidem Convoloni prius fecit, ut Tomo sup tiore , diximus. Illo igitur Episcopo Rico ino Comite apud Ludovi cum agentibus, repulsam ab linc Imperatore passus est Convolon, eo praetextu, quod locum in confinio Britanniae situm, qui potius muniri propter utilitatem Regni debebat, sibi suisque fratribus dari postularet Hoc anno, Indictione decima, V uolseon Constantiensis ad Rhenum Episcopus Formatas literas Bernesto Argentariensi seu Stramurgens Episcopo scripsit pro Annone Clerico Constantiensi, ut in Bernalii parochia manere & ad lactos Ordines ab eo promoveri posset. Tenor epistolae thlis est. n. T. A. n. Sancti films in Christo Fratri, sammaque dulce ne amplecundo, arenatis in Ararienses cimitatis Episcopo , I uolpon C suntiosa δει ossa Praeser perperais Lusi dinis o ut in Christo falaum. T. E. N. Σ. De ceIero noveni sentia Musonitis vesia, quod aste Curictis, nomine Anno, nostra in Paracia isti aius ac detonsis partituram nostram rogamis, quatenus ista commendant in I serus consimi remas, Psias Mina Celsiaium commendaras sub itionem ri regiminis det re ρ ιι. Cavas molaniati consentienus, scandam Canonicam auctoritatio titerus ei dimissorias Haemus, per quas o ipsi concedimus, At δει-sro Magia eris dimina solitari instiens , sia desimi ut uestituti, o vobisticentiam tribaimus, ut si aegniam eam Iadicia risis, ad sacros Ordines tremovearis. Commendatam ergo eum curae memrasus pira, o nomis ex partibus absolutum in me raram si um nam ro caseossile. 'ain literas, ut vigore meritatis smarae indastranser a tuis, i an ν, liuras Gracis, MI Canonica docti auctoritas , confirmare satagimas. Santra Trinisas messam levi ividam ad regimens nais a Mel a territiaster bene mutire concedas. ψ θ. Indictio Ae x. Continet hac Formara Epistola Ammum numeri MCCCXXV. Ad hanc epistolam ita Sirmondus e. Indiel o x o VusU Onis Epi pausannum denorans DCC cxvii. Samisa etero totos numeri jub fem Formata ad VIa consa vir ex num re communi nc Lx, o ex proprio D c L X v, qui exsurgis ex literis Υ. E. N. Σ. o Indiati E x. De numeris communi ac proprio lege quae Tomo superiore dicta sunt ad annum Redemptoris octin- sentesimum decimum d. Hic tantum observa Bernalium, cui Vuolseon Constantiensis Episcopus scribit, anno Redemptoris octingentesimo de cimo-septimo nondum Episcopum suisse, ideoque quaerendum alium an-

a 3 2.

X. I ITERAE FORMATAE Episcopa

CLERICO

ad Tom. a.

SEARCH

MENU NAVIGATION