장음표시 사용
251쪽
AN. CH. mim, cui pariter Indictio decima conveniat. Talis est annus post Clitio 8 - - tum natum Octingentesimus tricesimus - secundus, illo enim anno Vuol- feonem & Bernalii im Episcopos in vivis superstites extitisse multa, quae discutientur inserius, egregie confirmabunt. Meinradum Augiensem Monachum, quem in Cella Ballinga Sehola praesectum diximus, circa hunc annum in eremum secessisse seribit Christophorus Harimannus. Quomodo se res habuerit, Auctor vitae sic enariarat a. Iaudum die sumpsi sicam Schol hos quos nafri rus, o praedictum latum , nempe Taritiκum seu' Tigurinum transnamigans iniratis ex mam , qaa ipsus luci lituri adjacet, o assique ad Alpes Peani s renius, isque ad missam Chama, cassia pscalionia, O au Ioca erems in enda. Perveniant ιυ- De ad flaviam qaemdam, qui in i a decurrit sti dine, usque tir Lusus isdpisandam octuat comites, ipse vero in constratione solitudinu rotas staticibustina, Mititia accensera enim erat nimium amore solitariae P. eua constratione iam misi 4 ,- 3ati. dia pascent, rediit ad socios, inetenseque eos non parva praevi pisciam onerasos, ' is Grach. quos ratiuν assarum Gratias largitori, qui nos suis mVericordii ν iuravit donis. νενη δ' 'Iam sit, si piacu, HLandam es proprios invisere lares. Regrediantur, mistum. vus iri νηρ' vii tali aba longe a Iutore dijurum. Ibi cuyusdam matrona hositium ια- sonus psallatam quieverunt, reficientes se cibo ct pota. Vis atium Dei praedictum manonum cernens Dei timore plenam, es ad obsequendam hostilibus pro ripimum, ardorem si animi occultam ei seruit, Hs meus incipiens. Ora Christos mina, s messes audire, secretam cordo mei tibi manifesarem, sed antiquam id
agam posis uι verba mea atque voluntium occutio , quousque cernas se posti opera compleri , qaod crido me devota mente concepisse. uastratione Mytis erimi alo. omnes dimitias desector, caperemque jam in ea cos Mare mansan iam meam, at
familiaritis passem precibus vacare, si quempiam reperirem, qui ne. aria corporia mihi miniurare ob Dei amorem mellis. Sed quia adsuc hoe solatio doraudor, possinserim occatiara quia capio. Isti a Deo instratu ut credo resondis. Suniam nassi te nouare remelabo, nomeris aurem, s in carpto persi fere iis, me necessaria 'opter Dominum tui miniBrusuram, O quamam possum tuo moro satisfacturam. Iae promissis repend ns gratias repedasit ad Ozam unde digressus es, iligae e niis se orationibias continuis a Deopoposcis, as quicqviid de hoc negotio et piadas si, in fas animo cos mare ae naresam Tandem confortarus d itas isse rationer Hais Cestum Schstimae cui prae rat, o remisit hipstam suam ex orare molosautim in sua promissisne persire Criges, an non. aeuam dam in praebendis Aipremi stati. per arasses Ura, non sive ab ipsa miri, in qua eaiam semina
commundat, in eremo Mi subiraculam construxis, atque Atiam juantas ct orationibus inis in Creviori semisit, necessaria praesente ei praedisu maIrona ne non o atiis ritigiosis miris. Haec Auctor vitae Addit Harimantius Meint dum in eremum non prius secessisse, quam ab Erlebaldo Abbate suo ii centiam accepisset, atque in eadem eremo Cellam mediocrem necnon de Sacellum ex pia praelaudatae scemanae munificentia constructum fuisse. In Armorica Sancta Felix hoc anno Corentinopolitanus ordinatur Epi-neό. stopu , Antecessorum, qui post annum Christi septingentesimum primum
risorofi erunt, interierunt nomina.
isti ,. Baldricus in suo Chronico . sic seribit de Theoderico Episcopo Came
XIV. racensa. Ue etiam anno Domini DCCC xxxii, xvi K I. Decembris oriana, Lib. . e. t. tionem Clericorum fecis in Monasterio Latis ense. Fulculnus illam ordinationem, CANONici cujus nee diem nee annum in Gestis Abbatum Lobiensium notat, primam
k, .... appellat, asseritque factam temporibus Abbatis Eggardi, qui post Fulea
RL QRΜΑ - anno Redemptoris octingentesimo vices moia sexto Laubias adminicet is,ohodii trare coepit, ut ad illum annum Tomo superiore probavimus. Textus Fule, p,. C . cuini talis est capite undecimo. Deregis prisaeaus Ahias Fulradus triennio Maxaet,si post trafatum Elemationem id est, post Elevationem Sancti Uismari, quae capite praxedenti consignatur anno Domini octingentesimo vigesimo - tertio,
252쪽
relix ares pesse Eggardam Abbatem, cui tempore ordinatio prima secta es in
Monaufrio Asino, agente Theodorico Cameracens Pomifice, is ac Nuritico Imperatores perin te. Ad textum Baldrici supra des craptum recte Col venerius ita ratiocinatur. Non ita ιον etesse signi iure, Pod ibi seros Oraenes conta. Ierii, quia Me non stri feri xvi Kal. meemb. id est ι ι Navemitas, cum non tunc quatuor tempora, sed serie Pod ibi Chrius consistierit uat reformarit. 'uaperitara Dod Massatis O ex eo Demochares hunc Theodoricum iocet seadurorem Monaaerii obiensis, γιd recte accipias eo quod inris o ampli caveris idem Monaserium. ADqai ex a lib. c. I consis malio ante fuisse fundatam se extructum a S. Land ins umore S. Atiuerti. Existimamus ordinationem a praecitatis Auctoribus usurpari pro reformatione, textuumque, quos allegavimus, genuinum hunc esse sensum, quod Theodoricus Cameracensis Episcopus ordinarit in Monasterio Lobiens, quomodo illius loci Clerici seu Canonici vivere deberent, A haec prima fuit Monasterii Lobiensis resormatio post synodum Aquis granensem, quae celebrata fuerat ante annos quindecim, multaque statuerat ad vitam Canonicorum laudabiliter instituendam. Canonicos autem Abbates ab anno Redemptoris octingentesimo primo in Lobiens Monasterio fuisse non obscure docet Fulminus 3, ubi de proximis Ansonis successbribus ita scribit. me, nempe Anso Atabas Monasticus, sob praefiso obiit Laris eo Po idem Imperator factus es anno. Post quem eamdem Abbatiam Uur iis uilitem canonicus sal ipso Imperatore, o post eam Ramnerietis umore Domai Hurivici Imperauris. Rainnerico successit Folradus, hute Eggardus, cujus tempore facta est praedicta ordinatio seu reformatio.
Albanus Abbas Anisolens, seu Catilephianus in Dioeces Cenomannensi, Basilicam Sancti Catilephi renovavit a sundamentis, & in ea collocandum curavit corpus ejusdem sancti Catilephi per Franconcin Episcopum Cenomannensem, hujus nominis Secundum, Ludovaco Pio Imperatore. Lege Ioannem Mabillonium b in notis ad librum quem Adalhelmus Sagienss Episcopus de Miraculis sanctae opportunae conscripsit. Quonam anno consignanda sit haee Sancti Carit ephi Transsatio, nemo deteria minate prodit. Totus Franconis secundi seu Junioris Pontificatus cum omperio Ludovici Pii eoincidit. Obiit enim hic Episcopus octavo Idus Novembres, hoe anno, ut Corvaiseriis & Bondonnetus affirmanti seditque annos sexdecim, menses quatuor, dies octo, ex Bondonneti calculo; nec alio recedit Auctor epitaphii cum anno Pontiscatus decimo - septimo sublatum e vivi; testatur hoc apud Corves serum disticho. Jumque iacem se spum fmὸ molientibus annisi Uructus curat fertur ad astra poli. successit in Episcopatum Aldri s. Ejus vitam ex antiquis Codicibus a Ioanne Moroa Canonico Cenomannens publicat At a Petro Viello sermone vernaculo donatam, Latine rursum reddidit Ioannes Bollandus ad diem septimam Iannuarii: nuperrime vero vitam eandem, ut ab ipsus Aldiici diseipuli, seripta suit, at in veteri Codice manuscripto Cenomannensis Ecclesiae continetur, stephanus Balutius libro tertio Miscellaneorum in lucem emisit Noniη Martiis anno Christi millesino sexcentesmo
octogesimo. Initium .operis in editione Baiuriana se reperitur. Dominus Auricus Cenomanica uilis Disopas, nasione patris ex parte Francus e Saxo, matris quoque ex parte Alamannus, 'ae I amaritis. Pater ejus nominabaiar Sion, mater quoqae ejus Grilis. Pris ictus ergo Episcopus Regia ex pragenis ortas, asae aliis nolitissimis parentitus es procreatur. . A infantia auum tam
253쪽
AN. CH. Mauri eὸ commendastis, o ab eo es deuster se pius. Ipse ita Des omnibus 831. sonis moribusue dulcibus ornatus, mala omnitas factus es, o tam agi qua mL is o o v. omnibus ejus optimatibus o Regi famulantibas Domino anAa re plurare meruit. I ia , i, irer d em strigae Regi os desibais suis amulititer milvans Domino istisim nota. o Lotti,, screte rotis ni us o Gobis atque orationibus fimiens, gratiam aeminam m/lia, is imis Hsqui. Sed siliciiὶ evenerat, ut quandocumque Iocas et ei ius in Helesiapi, , iii i Sancta Maria qua es coinum in Aqui grani Priario surrie uulmos Leaniant R. is o orationes faceret. Iuadam autem die in praedicta Ecclesia Sancta Maria in s Lutio. ηiura parte aliaris secrete Psalmos suos canians insincta Hiino corde . . R iι es, ut militiam scularem dimitteret, o Domino flammis, fumaturi studeres. I
C , x o i , q-oque adhuc tenera Maiis erat, aque pube tenus. Tunc primo is.. .se incipi bus, in x mens maud vi hoc sis diabotica ex pane juraereresar, obnixe Deum deprecusas es, M Aurrassa. Beata Maria is cujus Ecclesia orabat, s aevinius Iam iam motiatus in uas corde mersaretur, maΛifestum ei pro sua misericord a faceret atium
Antinis gentia, pectaviae tundendo, ante praeἀcta Sani a Maria aram di prurius es ut Domini ex hoc meruisset facere molantium, ut Habotas eam stati nia nati iam D.am haberet. Irae enim Hiinios in ante dian sona volanti e coUona aso firmios se Varus es o Fenias corroboratus. Deinde carpit Iora corve rogare Diam uas d asoti osι exhortitio, ν cederet ab eo, o si detina essti gratia, ph-
nisu eum scandam Dei vesantutem ad plere meruisses. In hac uasem talentione
ferme Lmidiam annam corde angens, Angelica o iuviaa confortatione suustius, ad Regem deprecamaras accusis tits Iarem mitisium dimiture et Iiceres O mititia sistiuati se conjungere aliae eam Domino famulari permisseres. Nasio Iam n Assantummodo uno Deum timenti amico suo o carismo familiari hoc c. Usus es, timens quippe ne s hoc sui inuis reni parenus O amici, et hoc facere min matermitterent. Rex autem hac audiens, oppido tristatus es, promitte que ei das-
disim o amplias comitatas se daturum s hoc dimitteret , in sua militia pes
veraret. Ira mero a RCe su aadiens ait, estos dimidiam sum Re um ei dares, Vsum moluntatem propter hoc non dimittiret. Videns aurem Rex se Etam a sua intentione non posse aienere, concessit ei licentiam o locum tibicunque eligeris issas regno. Tanc ergo ipse instranse Hvina grusia pulvii locum sit duri ιn qtia. dum civitate cabas motabulam s Medusmatricis, Pa ct atio nomine Mettis τοτ eas, sitique cam Aobas Clericis tantammodo postilavit dari abenaum. Rex am
am risitusis o cancto Cura dilinis lene titionisus decantantius o hymnis φιri utilas modulansitas confortatus eis, o ves mentis clericalibus indutus, o manuam impositionibas ab Episvo o a cunctis Sacerdotisas ctiritali ιὸneae ctum consuratas, Dur seniores lusus es coloratas. D s igitιν sit uiis ni us Henumque deserisens, factam es as malus Domino lacrificent. GAiam quippe Romanam, atque grammaticum sis aevina rip raesulem humiliser aesera m ruit, quibus o donanu omniam Domino pleniter alae Lms e Dybactus s. Post duos Poque clericarus sui annos as Episus ejus m cilitatis nomine GuΛ- Asso in Hasu Sancti Suphani Dialonas est ora natus. Io ipse igitur gradu reo ferme annos militans mirabilito se docti quotidie tauranaius si adimpura cenavit officiam. Montis quoqae jam L fo Gundas. praedicti ordinatore suo atias Episcopus in eadem citatura nomine Drus filias Xarati piissmi Imperauris susυ- gaias se ordinatus est e qui Urias ρα Leti Adrici L υita, intentionem ostiae bonum, quod iam in ministeri ostio Pam se erga omn/s habebat, car ι eum ex horrari at Sacetari efficeretur. Noluit otium jam dictus Diacisos Aluricus neque ausus est divinam re stere benedinionem, ad qtiam spissi me iocabatuν a Dro ne
254쪽
se avium melius ac melius virtutum po cus actibus musto que erudians suis praedicationibus sie bonis exhortationibus, mustos es innumerabiles Deo ct Sancta . sis lucrari meruit. Demum quoque eligo bus floribus, e suadente sive exhortante Epi vo suo Drogone, kiat co D, senior cantor ibi subiima r. In Scholis vero in quibus iam magi fererat constitutus sapienter multos se innumerabitis in supradiciis auidius erudiens, magnum lucrum in Sancta Dei Ecclesia facere meruis , immo innumerabiles in jam victis artibus docti si me erudivit. V anui igitur eam ore ictus Pontifex Domnus Drogo ct cunctus ciems sive 'pulus in amdictis minis iis se doctrinis magnum habere studium se multos a fores O magi ros nolites fecisse, in mayus eum minis tum, quamvis cocia, limaverunt, C Primiceriam secuniam Romanum ordinem eum esse con tuerunt, totumque clerum tam civitatis quam O Monastinorum sive uti in civitatis parrochia ei subditum esse praece runt, O magistram omnium eum constituerunt. Issi enim in his suae , me Domino semiens omnibus bonis hominibus amabiliter famulari merusi; eumque
cuncti boni ita amabant quasi semeti os ses quidquid eis imperabat, i uenire faciebant. assiens uatem mado cus Imperator Francorum evus opinionem, ad se eum vocavit, O in suo Palatio, volente vel nolente, eum seniorem Sacerdotem
suumque Ussorem praeesse constiti t. a ui se ibi omnitas Palatinis bonis placens,
ut solitus erat, omnibus omnia factus ab omnibus honorabatur, atque venerulatur.
Ita quoque omnes eum diligebant si eri potere, quasi semctipse , qui que ussionibus
in omnibus quasi Ierioris voluntarie es bono animo obtemperantes erant. uatuor autem menses cum Imperatore in suo Palatio nobiliter degens, taque a abili iussi viens, nec ad unum Mem licentiam exinde evadendi se in patriam pergendi impetrare valebas. viso ium ei quipe quoddam, cuyus vocabulum est Cenomanis, et gente eum Vu iam provincia Arehi pisopo Lana amno, atque Comite V iam par rachia Rorigone, sive omnibus prae xae parrochiae nobi bus hominibus, atque cunctis lutinis cin clero O populo, per baculum Landramni Turonica civitatis se praedicta parrochia Metropolitani am didum Episcopatum in sua praesentia se eo i rigante a mado:uo gloriosis mo Imperatore orantibus cuni tis cura dis rati ei commissum ; qui ct hoc refugiens, o nolens praedictam Episcopatum suscipere, omnibus tamen, licet coactus, hortantibus, i sum sacrum suis pii ministerium. O dinatus quoque a suo pradicto Metropolitana ct caeterii nobilibus o sapientibus Discopis in i ipsum convenientibus eligente eum clero O populo in praeiacta civitate se in ipsa matre Ecclesia die xi Kal. Januarii es', anno i itur incarnatioris Domini nostri Iesu Chris5 D c c c x x xii Episcopus es consecratas. Tertio autem die post ordinationem saam )am ictas Domnus Imperator insam ah
niens civitatem, gratias agens Dominum Ludavit quod 3am ordinatus erat Episcopus. Praedictus ergo Pontifex Domnum Hlu micum Imperatorem cum Uab
lentio se mai, ct canticis sie crucibus o caeteris disinis oraculis benigne se sapienter seisipiens, eumque ad Maesiam manu tenens se deducens per altaria orando suis precibus eum Domino commendavit. Supra cripto igitur Imperatori omnibus que Dis nobiliter se Alciter famularis,duit, itaque Domnus Imperatorula ovitius nativitatem Domini Nobi Iesu Christi, praefato Aldrica Epi vo sese. clero sapientis P se honorificὸ oficium peragente solemniter celebravit. Octo quoque Hes in eadem civitate Domnus Imperator residens, viliam quandam qua Brogitas ct Novavi δε nuncupatur cum omnibus ad se pertinentibus, quae duduminis ab acta es in bene cium data fuerat, per suum Praeceptum ei atque Ac si a
sui si is sive Clericis o Domini servis inibi Domino famulantibus ure firmissimo
perpetuis emporibuspossidendam reddidit. In hoc textu ut & in editione Bollandiana nonnihil dissicultatis obori- XVII. tur circa diem undecimum ante Kalendas Ianuarias, quo Aldrici Pontiscis ordinatio consignatur. Haec dici nota servari non potest, omittitura Corvaesiero, mutatur a Bondonneto in v. Id. Novembris. At utrobique manifestus est error, Aldricus enim nec quinto Idus Novembris, nec undecimo Kalendas Ianuarii consecratus csi Episcopus. Certe non quinto mus VIII. Ee
255쪽
Idus Novembris, nam octavo easdem Idus cum decessor obiit, in Aquitania morabatur adhuc Ludovicus Augustus, ut ex hoc Astronomi textu iam citato liquet. Viseum est Imperatori ab Aquitania recedere, sed postpa reum tempus idem ad Missum Sancti Martini, sive ad iii Idus Novembris, populum convocavit ,stiumque Pi num fugientem ad se quoquo modo reiocare τ luit. Quis autem sibi persuadeat intra triduum a Franconis obitu successerem eledium, nuncium electionis Cenomanno in Aquitaniam directum ad Imperatorem, de annuente Augusto ipsum electum Turonis a Turonensi consecratum fuisse Metropolita Corvaesierus de Bondonnetus undecimo
Kalendas Januarii non ordinationem Aldfici Episcopi, sed ejus ingressum
in civitatem Cenomannensem consignant. Huic opinioni nihil refragari videtur. Ab octavo Idus Novembris ad undecimum Kalendas Ianuarii, dies emuxerunt sex de quadraginta. Tanto temporis spatio confici potuerunt, quaecumque de Aldiici electione Cenomanni peracta de ad Imper
torem in Aquitania commorantem relata, necnon Sc de ejus ordinatione per Landrannum Turonensem Archiepiscopum Turonis facta, Madventu in urbem Cenomannicam circumseruntur. Ioannes man in Historia Turonensium Archiepiscoporum inter alia de Landranno scribit, quod Ald cum Cenomanornm Epi opum, Ludoiici Pii jussu H ctam in locum Franconu, ordinalit Turonis mense Decembri aso. Si facta fuit luee ordinatio Turonis undecimo Kalendas Ianuarii, quis credat Aldricum tanta pbstusum festinatione, ut Turonis Cenomannum venerit, ibique susceperit Imperatorem ante Nativitatem Domini, quae celebratur octavo easdem Kalendas 3 Existimamus Aldricum ordinatum Episcopum fuisse Turonis decim octavo Kalendas Januarii, die Dominico, de civitatem Cenomannicam ingressum undecimo easdem Kalendas, de postridie sive in pervigilio Dominicae Nativitatis Imperatori adventanti occurrisse. Bollandus Al-dricum ad Carati Magni aulam a Patre deductuin ait, postquam ad omnem virtutem ae sapientiam e matus disciplina ac domolico convictu duorum Cenomannensium Praesitum Franconis primi ac secundi ruisset. Sed haec periodus benigna eget interpretatione, quia Franco Primus Carolo Magno superstes vixit, obiitque anno Redemptoris octingentesimo decimo-s cxto. C semus Aldricum ab utroque Fi ancone institutum, suit enim sub utriusque disciplina nempe Franconis senioris seu Primi tunc Episcopi de Fran- conis Iunioris seu Secundi nondum Episcopi cum Francone Seniore Patruo suo ac Episcopo tunc commorantis.
Hoc anno bissextili, qui Dominicalibus literis, G ante bissextum de Fpost bissextum, praeditus fuit, quarto Idus Novembris, die videlicet Dominico, dedicata est Ecdlesia Monasterii Bodecensis in Episcopatu Pader- . bornensi. Puellaris hujus Coenobii conditor fuit Mein plius Paderbornensis Diaconus, cujus vitam apud Gobclinum Personam, apud Laurentium Surium, de apud Christophoium Bromerum consule. Personae stylum passim mutavit Suritis, Brora erus manuscriptos Codices consuluit, Scstellulis notavit amputatas a se digressiones de omissa brevitatis ergo Miracula. Meinulphus, quem anno Christi septingentesimo nonagessim nono, cibis, per aetatem amsulare jam posset, baptizatum probavimus ρuer ad primariam sive Cathedralem Ecclesiam Paderboinensem literis ad senia, est avi motus. Cumque aetate se scientia proficeret, Baduratas Epis opin eum Monasterii Messa Pade ornensis Canonicis ac rure commodavit, ut sub inintuto regulari pietatis se bonorum morum acciperet incrimenia. Est illi saηὶ cum atatis acces one tantos habuit in vera pietate ρ gressus, ut Di pus morum Vin gravit ieci haud obscuris virtutum indiciis multi variis permotin eum sibi 'culiariter ascretis esse volueris. Erat namque ingenio ρ rsicax, corpore castu , mente pius, ac Deo devotuι,θ Itia pollini, in actus te erantia, consitio providus fortis
in ad si, laetus eleemos nil, sermone facunaeui, corroris sema ... s. Dein ae
256쪽
seris inhiarus, Diaconas oraenatus es, in quo ordine ad supremum usae Cisadiam permax si sciuis aurem, vis Pandoque Badarudus in familiari eos quis circumstantilus quassonem proponent, quia sili ve gens ea Sarevioris me,sa IValpes set is habent, o mucro caeli nidos s Ilias aurem hominis non habes, tibi caput latim rutinis, J ct qaidam ex eis resonderet, Meinulpho avidiente, visas si os hsminis, coriui nobi domicitiam sibi expetii, sed peccara nsiuetim inde exclatani. Uuod responsim , cum Episcopus lilud mox approbassu, Suniti Mei Ipsi aκλώm DAio tabrisum in pectoris sui hostiis recipi di M. dii destris, at non fusis pararer suam EG praeparare pecus, sed etiam Temptam miser uti isti conseruere moius omnisas perapsaret. Gmque de loco opportuno matia apud se silicitas peruuiaurei, sulatius evus pro more porcorum gregem pascens in malle patrimonii usus, δ ι ratis mira lucis Grem latre arbusta cons xit. Ea si ne os pefactus in eum locum, ali flendor apparuis, cum curio sitis intenderet , malos missis remus, modo circumeunses Iocam istam, modo in En δει ous. Tania igitur rei nolitate perculos, residio grege, His ad i airendam Nema ham Dominam sum, invenuque exponii quid et ideret. His avidisis, mir
fricanda EGIesa opportunam indicare. Sed ctim nihil ea in re, ut par erat, ut De Episvi consitio sumere auderet, Episopum adis; quia susulcas diseris, ei ponit. Episcopus magno assectus gaudio ait. Non nobis subulci persona sitisat,
cam constra pastoribus ante omnes nuntiaram esse Salmaioris NatisitaIem. Inurim ramen cometans nonnumquam Angelum flanae transsi rare se in Angelum lucis,
mox a reis. Expedit Iotam Etam dentio isaeri, s sne misim si Deo votaniarii sua ahad signum exhilere. Itaque Sanctus Mi Ati has cum sentio peIis Iocam istam, o noctis cassiκὸ una circumfusa, dam in sentius preces genibas flexis incumbis, o Plendorem Iuris o cemarum gregem, perinde tit subatius, vivet. Laudans ergo Dei senis nisuum setit ut oration , venis laesas ad Episopum,
qaia via ris oriune commemorat. Elisuas de tunio Mi munere ei congratulansisa resondet. ambigaitas omnis excludiar, mihi qaidem consaliam midetur, te tiam sper hac re iuvinitus expetere misionem. Paria iis hamitis, redis ad Ioram,
usu pias Deo preces, fuitur eadem qua prius misione. Tam mero ingenti repleras gaudio ad Episopum properat, si eum gaudii participem facit. Agunt ambo lariter gratias Sum, a Trinisati, qaod idem M Driam trina si ne sal eadem formare time dignata sit. Eis mero de igυ eluendo loco adsonarum Tempti ram nus a vad eos retina υμ amsi iras, censis sumen Epigopas hae in re isserendimasMoritati Regiae, arsae ilia nisu operis ibissim inchoare an Ea utilem tempestate Ladositas, stias Cauti Magni, Imperii hasenus moderasurar, o in Conciatio Proiiaciali apud Massi unam anno tertio legendum anno quarto φὶ -- perii ejus habiro, Orso Canonicarum, Dis solares morant, tam recens con , ras erat. Itaque cam non nissaeus seminei fra in ea, qtiam diximus, vi ne consecta essent, Sanctis Meintisthus iam Mavestuti resina, sam Imperatori quoque graium fore pie sti persa bat, s in loco memorato su modi Canonicarameae boni, sis o patrimonii sui fucatiatibus Monasteriam conderet, at issic continenter viventes devotam Deo impenderent fumularum. . His igitur Imperaunmpiam animi sui destrium aperit. Imperaris i ad gratum habet, evurique precilis annuens merus ei sus ob nutas annuti imperiis. Inde revertens Metati has in ipso stinere nova quadam ratistis senescii consolatione suscitar. .cernit enim cupiatum, sacris condendis RHYDiis apsam, inter arsa Iuxta viam harenum, eum quidam ex familiaribus uas isponis, offertae EG an ciendum. t Age prius ci cumquaque jubet inquiri, num Dis evas dominus sit; nemine autem aliqui aris in ea sbi menaeianu, diminis seat iraris muneri rem totam au Iam ferens, eam μι aevinitus transmissam pia quadam Mucia ad Iratur, nec tamen eam, nisi Episus prae sinu atque Iubente, aperiendam censes. Mox igitur apponas eam ais Epis opum, Gque eam reverenur aperisns , malias Sancti m Reliquias venerarisae digniJmas in ea contemptior. Inde vero ad conseruenda Deo fucrum
257쪽
AELm beatus Meinulphus fidentitis insummatur. Cumque rurses locum Hlige nus insectaras, Mus eo e conferret, ut 9us capacitatem o totius structurae ru-Donem accuratius expenderet, alia ei viso oblata est. In eodem enim loco, ubi antea viderat cervas moribus instabiles, cervum praestanti corpore , cornibus in se-blime erectis, accubantem videt, mox vero ad beatι viri consectum tanquam sibi, Ego adventanu, accubare non liceret, sis erigentem. Ira autem ad cervi consac- ιι m nihil territo, sed propius etiam accedente , cervus humi sic prostemit. Eum insolitum bruti animalis V m et ir Sanctus Divino muneri inbuens, in cervum δενυ defigit obtutus, videtque inter ejus cornua radiare Crucis Dominicae signum, omni auro rutilantius. Eo conssem, inussi gens adesse Dominum suum, multumque ea re Iaeratus in Myse odi prorumpit verba. Jam mihi stes certa assolet, eam, qui quondam cum hoc vexulo Inferorum clausera penetravit, adversus diabolicos in sus hajus loci fore protectorem. Cumque haec , id genus alia diceret, cervus ab ejus oculis distaruit. Tum Age accitis operariis exscindit arbores, exti pat vepres, o stinas, locum o Ius repurgat, Monasterium in ellus Ecclesiam extruit, o quarto Idus Novembris eam curas dedicari, multaque ex paternis bonis ei loco praedia largitur, instituitque illic Congregalioncm Sccularium, ut vocant
nonicarum. Huc usque editio Suriana.
In Cosmodromio Gobclini Personae, capite quadragesimo - primo aetatis sextae, tigati Pader mensis Episivi Badaradi, qui pro Reliquiarum San rarum receptione Conomannum missi sunt, hi principales nominantur, Fou-dagus Adiocatus Episcopi Badurari, Meisulphus Archidiaconus, Adessertus Prisbyter, Aldricus maconus se Dra tanus Subdiaconus, additurque quod mina bus in Ecclesia Sancti Vincentii Cenomanens vovit Monasterium Sanctimonialium fundare in honorem Maia Maria o Sanm Liborii in loco qui dicitarzodicon. Et in Metropoli Alberti Κtantiit, capite duodetriccsimo, .ni Sanctam minui um, qui Cenomannum cum aliis Baduradi Pademornensis Episcopi Legatis venerat, Cenomanis in Marsa Divi Vincentis, ut profflerare dignaretur Deus Legationem eorum, motum emisi , ut in loco Bude em inseo patrimonio Dominarum erigeret Monassenum, quoa dmotus implevit. At hi Scriptores in Notis ad duodevicesimum Monumentum Padcrbornense sic refelluntur. Nun hujus voti apud Cenomanos nuncupati fit mentio in vita Sancti Meno hi, quae extat, o quam ira Gobesinus consiri t. Im o huic narrationi adversari Gidetur, quod Sanctus Meno hus Iam ante, quam ad Cenomanos Legatus iret, Ludovicum Pium Imperatorem sese Badurat Oscopi, an. δισAqui rani in Concilio Promisciali accesserit, facultatem aedificandi Monasterium ab eo impetraturus, o quod Ludovicus grato animo petitionem ejus acceptans,
litteris seo signatas sitia. superseo consio trutiose concesserit. Et in istius refutationis confirmationem producuntur vita Sancti Meno hi se ex ea Bur
Nobis nec assertio Gobelini de Krantetit, nec eiusdem assertionis praedicta refutatio placet. Padcrbornensis cnim Legatio Cenomannum ante annum Redemptoris octingentesimum tricesimum- sextum, ut ad illum annum infra probaturi sumus, haud pervenit, de Baronius mentem Auctoris, qui vitam Sancti Meinulphi conscripsit, ad annum Redemptoris octingentesimum decimum- sextum non bene videtur as Iecutus. Hoc, inquit , anno, terrio Ludovici, ab eo celebratum conssat Conventum Provincialem Aqui rani, in eoque Sanctum M inulptam accepisse licentiam aedificandi Monasterium mirginibus Canonicis retularibus, habens vita ejus Acta a Gobelino conscripta. Fuit hic Diaconas Ecclesiae Padrebornensis, qui egregia claruit uenctitate. ut ejus vita Acta signi scant. Aquilaranensis ille Conventus non anno Ludovici Augusti tertio sive anno Redemptoris octingentesimo decimo- sexto ut plerique censuerunt, sed anno Ludovici Augusti quarto sive anno Redemptoris octingentesimo decimo - septimo celebratus cst, ut Tomo superiore multis argumentis ad illum annum ostendimus. Deinde
258쪽
ut Aquis granensem illum Conventum adiisse credatur Meinulphus jam Arehidiaconus Pader bornensis, ejus certe nec aetas, nec Acta patiuntur. Baptismum prius non suscepit, quam Leo Tertius Papa Patarbor nam venit , bolus tunc appellatur, L per aeratem ambularejam potest. Hae tres observationes simul collatae demonstrant illum anno seu tertio seu quarto Ludovici Augusti, cum Regula Canonicarum in Aquilaranensi Conia ventu sancita est, ad eam nondum aetatem pervenisse, qua secundum Canones ad Diaconatum promoveri postet. Auctor quoque vitae non innuit illum anno tertio Ludovici in Aqui ranensi Conventu accepisse licentiam ad candi Monasterium virginibus Canonicis regularibus. Sed tantummodo tellatur de construendo Monasterio consilium ab illo suscepinna esse, cum Ludovicus Caroli Magni filius imperabat, & Ordo Canonicarum post Aquilaranensem Conventum florere jam coeperat. Textum superius allegatum denuo repetimus. Etsi ver; de ligo eligendo loco ad stracturam Templi am nulti apud eos, id est, apud Baduradum Pader mensem Episcopum de apud Meinulphum Diaconum, relicta esset ambiguitas, censuit tamen Episcopus hac in ne isserendum vatiaritati Regia, ut sine Aga nihil operis uirim inchoaretur. Ea autem template Ludovicus, filius Caroli Magni, Imperii ha nasmoderabatur, se in Concilio Provinciali apud Aqui ranum anno tertio Imperii ejus habito, ordo Canonicarum, quas Seculares vocant, tum reians institutus erat. Tota quaellio vertitur circa hanc vocem recens, cujus significatio ad
annos duodecim & amplius extendi potuit ab Auctore, qui scribebat seculo decimo - quinto seu post annos septingentos ab Aquis granensi Conventu & ab instituta Canonicarum Regula. Secundum hanc interpretationem Dedicatio Ecclesiae Bodecensis hoc anno, quarto Idus Novembris die Dominico, recte consgnatur. Bodecense Monasterium, ut in vita Sancti Meinulphi legitur, nomen traxit a villa propinqua cui nomen Rodetin. Hoc vocabulum Saxonica seu est phalica lingua doliolum significat. Ut autem illa loca suis deinceps appellationibus distinguerentur, villa vetus doliolum, Monasterium novum doliolum dici coeperunt. In Notis ad duodevicesimum Monumeniatum Paderbornense veteres extant Bodecensis Monasterii literae, quas maxima ex parte placet hic describere, quia de Coenobii fundatione siealiquant , accuratius agunt. Beatus Ma Dalfus divina revelationis instinctuc te que visione instrarius, quoddam Nonasterium, quod me alica lingua Bo- detin , quas parvum dolium appellavit, in terra patrimonii sui, approbante Imperatore, qui tunc Aqui ruri fuerat, solemniter contraxit, O ilsum Monasterium G bonu seis temporalibus, quae multa erant, largiter dotavit, o inibi nobiles 'minas es devotas, qua vulgariter Doemuroumen nuncupantur, ita, tuis, quibus sanctus vir omnem foris evagandi occasionem in vim majoris flabilitatu praecladere volens, prosi I dissensatione constituissex armigeros circumjacentes, tanquam Procuratores Monasterii praedicti, quibus bona fisa abundanter distribuit, tam in viatis, quam in graviis, ut de his bonis Monasterio praeduis certis temporibus anni omnia necessaria pro victu se vestitu ministrarent. Sed O aliis vosilis armigeris bona pheodalia contulit, ut o Vsi essent Meles defensores Monasi serii praeiacti, se stadiecti eidem. Propter hoc omne 1us infodandi, o conferendii a bona theodalia, tranaulit in ipsus Dominus es earum Monasterium. Porro his munitionibus 'minarum non contentus Sanctus Pater Monulphus, y emiorem nubium de vicinis consiluis in praefectum es seperiorem defensorem omnium bonorum Monasterii ac causarum emergentium, quantumcumque certis pia bonis ac
pensionibus de singulis meus, ut commodius onus hujusinori portare p.sset, de tutatis, ut his vano circumquaque tutoribus praeiectae semina Dro devotis fama larentur obsequiis. Cayus P dem ordinationis se institutionis depositio literis μ latis ex emitis habetur in praedicto Monasterio, sestetit haec ordinatio per ρίuro σηπυ pos morum beati viri Mynu hi, de qua nos infra suo loco.
259쪽
Tomo superiore ad annum Redemptoris octingentesimum vicesimum quintum Guniberto Abbati Fabariensi tum mortuo Joannem suffecimus. Quot annis hic Monasterium gubernarit , Auctores haud produnt. Successit Hatio sive Hesta vel Esso, qui vitam hoc anno, septimo Kalendas Junii, terminavit, insigne consecutus elogium Praesulis a Deo commendati. Subrogatus est Udesticus, quem nonnulli Henricum appellant. Lege Bucet inuin ad hunc annum in Chronologia Rhaetiae. Interea Erlafridus Comes in Hirs augiensis Monasterii constructione perstabat, de , teste Trithemio in Chronicis illius loci, Nortivus Emerendus Antistes Vercellensis, ut tam sancti operis se faceret participem , magnum pondi ν auri a Cenisque misit, quo non fiam incarpti operis uvaretur intentio, verum o Monachis inibi coadunandis de vitae necessariis adsimiendum Deo liberius provideretur. Misi etiam Cruces aureas argentea que, o Calices, in Mini teriam divini cultas. libros quoque Or dives ornamenta ad decorem domus Domini , qua omnia ad haec noverat esse necessaria. Huic Donationi diu superstes haud vixit Nottingus, nam succes Ior Austrius sive Autherius vel Antems Synodo Mantuanae subscripsit anno Redemptoris octingentesimo cri-esimo quinto.
ANNO Dcccxxxii a. Francorum de reus. Nihil aliud ad hunc annum memorat Auctor v veteris Chronici, quod in Monasterio San - Gallenti seriptum suit, & in anno Christi nongentesimo vicesimo - sexto desinit. An plura scriberemus, haesiimus aliquandiu dubii. Visum tamen aequius res hoc anno gestas consueto more per ordinem recensere, quia multae cum isto Francorum dedecore nullam prorsus habent connexionem, nec ipsius dedecoris, quod in nefaria de impia Ludovici Imperatoris exaucitoratione consistit, enarratio praetermitti debet, ne qui strenue constante que conati sunt illud avertere, sua careant laude, simulque cum scelestis simis adeo detestandi facinoris authoribus oblivione consepeliantur.
260쪽
Ludovicus Augustus qui Cenomannum imminente Festo Dominicae AN. CHNativitatis anno priore pervenit, octo tantii in diebus illic mansit, atque o Aquis granum citissime contendit; in itinere Kalense Monasterium adiit. ubi Hegilvicii socrus ejus Abbatiale munus tunc obibat. Sexto Idus Ja 'V0 nuarii villam Brogilum seu Novanivillam quae dudum in beneficium data fuerat, perpetuis temporibus Aldrico eiusque Successsoribus Cenomanen- i qsibus Episcopis ut apud Cenomannum rogatus fuerat, per hoc Praeceptum possidendam reddidit. In Nomine Domini Dei es Suisatoris nostri Iesu Christi, Hludomicus divina orirante promtantia Imperator Augu's. Sisi plicationibus ' Facerdot-m quando pro sis vel Ecclesiarum pia commi artim Aretpirati j asi 'V D V
quid notas intimare voluerint, aurem benigniter atque hianter aciommo amin,
rumque justus cse rationabiles petitiones adoptatum e bctum' enixe facimin, is a A R Q L
fiam Regiam atque Imperialem consectu auem in hoc exercemus, sed etiam eo fiam Sare dotes ad Domini misericoratam pro nobis exorandam promptiores atqued otiores fatimuri Idcirco notum 'cri volumin omnium detium nostrorum tam' entium quam futurorum industriae, quia ter, cum nos de Aquitania reveristeremur in urbem Cenomanis pervenissimus, Aluricus V tam urbis venerabilis Eri opus acer os ad aures nostras retulit nobis tae qua am τι D qua Bronias vocatur se Novavita nominatur, quae ante hos complures annos de )ure
6 2em Ecclesia cum appendiciis se omnibus ad se pertinentisin se bibacta atque
ad publicum nostrum redacta, moderno tempore ab Heremtino fla Ego nostro in bene cium data posita retor, o sic praecedenti tempore de manibus Reictorum ρ dicti urbis eandem ιillam cum appendiciis se omnibus ad se pertinentibus elapsum esse. Sed cum nos ad rei veritatem a ligentius vestigandum sideles nostros Sim nem Presbyterum se Venerabilem Abbatem O Hei demaseum Vassistam no Irum
mitteremus, renuntiaverunt nobis per omnia ita verum esse. Cumque eorum relatione memoraium beneficium Herembem non ad publicum nostrum sid ad os ρ ῶ Ia Ecclesia Cenomanis Iuste pertinere cognovi semus, complacuit Clementiae nostra praefatum bene cium Heremiam, id ela, fortatim iugum quae Gaucia insis dicitur, cam duabuι fore tis qua D era o Tu iacui vocantur, cum aedis iis in eadem constructas, quae Brogitas nominaIur, necnon G Novamis tam cum omnibtis ad se pertinentibus, id eis Salvariam, Colonicam, Guyueri ias, currem ueri lavan, Fetrarias, vizarem Saviniacum, Auxarias, in Monticeris Cape tam unam
cum omnibus ad se pertinentibus, ct in Catiniaco iamidium mansium, se in Vim cariis mansium unum, O in Cipido atque Bia o eos quos Iumentarios dicunt, ιam redditione census quem singulis anxis se vera n cuntur, id es mel se rerum, O in Cabanido eos quos porcarios vocam ct eos qui in laga ruba qua est contra oriensem manere nos uni ur, necnon es Elas qui se per fluvium qui dicitur Sarthacon ere noscuntur, similiter O me uiuium telon i quod de ii porto anniis singulis persolvitur, se quemadmodum se diritas uerembertin memoratum benescium cum omni integritate, scut ilia die sub Dre nos, a dominationis erat quando aiargitione nostra Vsim beneficium accepisse constat pro emolumento an a nos memorato venerabili c Atarico Episcopo ad panem praseritiae sua Ecclesia reddere, ut in perpetuum in uestitates O uses V iam Eces a Deoque in ea de lentium pertinera. Idcirco,isggerente atque rogante praediati venerabi si Di po hanc nostra confirmationis atque redditionis praceptionem ei vel ad partem Iam dicta urbis rei jub imur, per quam decernimus atque Iubemus ut in Album nostrorum de prinae eia mi a vel de his omnibus quae ad priora loca tertinere no mur memoratomenerabili AEdrico Disotos e successorisus e m usio unquam tempore inquietu-Hnem facere aut quamlibet calumniam ingerere praesumat, sed liceat ei ct successo- ejus quieto ordine memorata loca cum omnibus ad se tertinentibus jure E clesiastico ten re es ρ fidere se quicquidpro opportunitate O commossitate praefare Ecclesia exinde facere decreverint, libera- in omnibus habeant pol salem faciendi. Ut autem hic nosra auctoritas perpetuam obtineat firmitatem, de analo nostro