장음표시 사용
261쪽
fixi . Data vi Idus Januari anno Chri IIo propitio xv et Imperii Domni madomici piissimi Augusti, Indictione x i. duum Bes vi a in Dei Nomine feti. iter. Amen. 4n hoc Diplomate quod apud Balvetium libro tertio Miscet Lua tum in Gestis Aldrici reperies, nae vus est corrigendus, & ut habeatur annus Redemptoris octingentesimus trigesimus tertius quocum per mensem Januarium undecima convenit Indictio, reponi debet annus Imperii Ludoviciani vicesimus, si priorem Ludovici Imperatoris epocham a susce pia Dignitate Imperatoria, vel undevicesimus si posteriorem cpocham ab obitu Caroli Magni sequaris. Nobis annus placci vicesimus, quem vetus onynuis in Historia de Translatione Sancta iBalthil dis ita notavit. uno vigesimo, imperante cum magna feticisau Hludovico Serenissimo Acu in Regno Francorum, venit Nati Monsterium , ubi Venerabilis Abbati a Hegi Ararita, soli rix iussim Imperatricis, maguo gregi Sanctimonialium praeerat, acta qtie se condisionem Marissimae Ballectitati, quia vera erat Dei cui rix es Sane is rum amatrix, magno desiderio inquirare carpit, sibique reperta recitari Jussit. Cu-
us admirabilem conitionem sani iamque vitae conversationem miratus, tactas i
P. . Dei ac Sanicta Balieohilis amore, praedicia Hegit ita Abbatissae, qua tune octavo anno ipsum senectum locum sub regimines Io gubernabar, Audendo praecepit, ut Socium cse Venerabile corpus Beatissmae Ballechia is a loco ubi jacebat, iis sui Iam ricti m Dei Genitricis Mariae, quo multitudo sacrarum virginum dieno itaque lauis Deo personabant, transferret. Imperator diuturnam iii illo loco moram non fecit, Cenomanno enim, ut inferius patebit, Aquis granum cit: si me contendit. Post eius discessionem Kalensis Abbatissa de Translatione Saninae Balthil dis serio cogitavit. . Narrationem suam sic persequitur idem Auctor. His reta )Hpis imperatoris sacratissima Abbati O, prout ei nus opportunitas accio quod isa iam mente conceperat, desideriis operam imr quarto KaleA as Maniis, quae tunc aequὸ in quarta feria eveneras i currebat enim litera Dominicalis Ll jam dicta Venerabilis Hemisita Abbatissa pe fusa gratia Dei ei que adjutorio, accersivit cieri Dei Sacerdotes sancta que virgines G pudicas si uas, o quod votis conceperat, quodque ei a Domno Imperatore jusseum fuerat omne enarravit. Isti itaque alacres unanimiter essecti, Deo gratias egerunt, sancta ue Matrem exhortari sunt, ut nultim moram ageret, sta feta Dei Clementia ac Sariti Ballechiluis auxilio, citius perficere steteret quod facere desiderabat. Venientes autem in hac de tione simul in Ecclesiam Sancta Crucis, quam ius Sancta Salaechil is, Acut se omnem locum, a fundamento conseraxerat, ct uti sanctum ejus corpus humatum /acebat, M aram , iamnia cum sunt catione salutari celebraverunt. Transacta Missi rum sanctarum staemniniate ad tumulum accesserunt, o cum contritione magna cordis fodere caeperant. Cumque rastris humum a fossa 'icerent, sarco agum, ubi Maia Ealituita sΡ-ctari , repererum, se circumcirca fodientes ipsum seper silum terra posuerunt cum ingenii autem remerentia o pavore psalgentes Deo, suo agum aperientes, ipsem, Mi rpus ita post multa annorum curricula sanum se incolume repererunt,
quasi ipsa die fuliarae ira itum fuisset. Ei gratias agens sacratis Aa Abbatissa Deo
cum omnibus sani tis Sacerdotibus ac Sa limonialibus permisit, omnes, quotquotioluerunt, desiderabilem thesuram intueri, se cum summa reverentia adorare.
Visum est Venerabili uenti rich Abbatissae hic Episcopo Parisaea urbis enuntiare quatenus ipsi veniens praesentiam suam his laetus intermiseret, se cum exultationibus gaudiorum corpus venerandum per semetipsum in albo Ecclesiam tran in turet. Dum autem Epi copi adventus tardaretur, o sanctum corpus, ut effossis fuerat,super terram conigne frequentaretur, Saa Amonialis quae erat Vriiud ne nimia praegravata, O MUGmnus qui erat contrat Aone membrorum cumatas, sanitatem recuperarunt. Nuntiantur autem haec sacra Miracula Ludovico Serenissimo Austus, ct in Palatio iam Principibus quam es omnibus Imperatori militantibus di astabantur. Exultat Caesar, ocundantur Principes, Liantur omnes, ct in honore tanta Matris laudes auo ant. Cupiens ιero sancta ac Marissima Bali
262쪽
chilius gratiam promereri, atque ejus auxiliis adjuvari, viLam Colon cum omni integris restam in pago Metaco, eidem in Transeatione Sanctissimi uus corporis contulit, quatinus de costatione ejus terrena famulantes in eouem Carnobio μυ-
aeum haberent, or no flatu Imperii qui ac pace, se conjugis ac suorum qui δε-
nitate Regem caelestem exorarent. Oectavo autem decimo die, postquam corpus venerandum a terra essessum fuerat, secundum p. lationem Iacratissima Abbatissa molarich, evocatus s. re Episcopus Enanradus, qui tunc Sedem Parisiaca urbis
regebat, cum caterva Clericorum venit. Non enim antea locus veniendi fuit. Et ab
eadem, crura Deo Abbatissa honorii sce inseptus, causeam accersionis licet piam au Asset, amicabiliter requisivit. Vide que sancirissimum corpus ut positum fuerat integrum, se cernens in duorum uenitate restituta divinum Miraculum, exhilaratur corde, exhilaratur es animo. Cum omni igitur Clericorum ordine or sacrarum virginum condenso munimine , post Gubrationem Missarum sinctarum veniens ni ictus Pontifex ante senaum corpus in orationibus se cum omnibus idit. Peracta oratione mox venerabile corpus contingunt, se cum divinis Ladibui in
Eccosiam Genitricis Dei ac Domini no ri Jesu Christi semperque Virginis sancta iroli Magni ior Maria quam Domina Gi a Caroli Magni toror illiusque Coenobii quondam
Abbatissa a fandamentis extraxerat, detulerunt, ac retro altare medianum con
digne possemni ,suntque ibi meritis Beata Balteuilis divina quotidie Miracula, O declarotur continu. beata Uus merita. Pontifice praeterea urbis Parisiacae ad propria remeante cum latilia or exultatione, contulit secum Venerabilis Abbati , ne vacuas relinqueretur locus, ubi sanctam Ballechildis positum fuerat cor o. Dbvina meis gratia administrante consilium duxit dignum, ut quia mater exinde sublata fuerat, filia 9us, qua si primo aetatis seua anno, nomine Radegundia, ab hoc sculo migraverat, collocari diaeret. Pro hac siquidem, sicut in Vm vita sancta reperimus, ante horam obitus sui Deum ponativit, ut eam in morae praecederet. Celebratur autem Trangationis Sancta ac Venerabilis Ballechiuis dies sexudis Kalendarum Aprilium, lege decimosexto Kalendarum Apralium, ut habetur in Titulo praedictae narrationi praefixo. Quo die nunc etiam in Monanteriis Corbeiensi de Kalensi memoratur Sanctae Balthil dis Translatio, cujus Historiam superius allegatam, de editione Bollandiana longe accurratiorem Ioannes Mabillonius ex Codicibus Corbeiensibus in quarto seculo Benedi bino publicavit. Ceterum Erkanradus Parisiensis Episcopus, qui Reliquias Sanctae Balthil dis transtulit, istius nominis suit secundus, successitque Inchado, qui caecitate prae innio ad annum Redemptoris octingentesimi im undetricesimum laborabat. Q arto Kalendas Martii, sive in capite ieiunii, quo die corpus beatae Balti uidis elevatum est, Ludovicus Augustus Aquis grano mormatiam iam pervenerat. Paucissimis enim diebus mansit apud Aquis granum. Sub idem tempus, cum Guithardus Monasterii san - Quintiniensis apud Augustam Viromanduorum Abbas anno sui regiminis septimo decessisset, datus est ei successor Hugo, idisius Ludovici Augusti frater, cujus annum secundum vetus Charta cum anno Redemptoris octingentesiuno tricesimo- quinto componit. De San-
Quintiniensibus Abbatibus consule Claudium de la Fons in Historia Sania Quintiniensi . Cur Ludovicus Imperator Aqui rani haud longas moras fecerit, breviter sic exponit Annalista Bertinianus. Recto itinere A is pervenit, ubi non multis diebus demoranti nunciatum est illi, quod iterum Abi si adunati pariter in AZam i urgere cr cum malia copia hostium inrueremesient.waeui consilio inito mismatiam ante initium Guadragesimae pervenit. Haec Thegano nituntur Auctore longὸ vetustiore , qui Ludovicum ex
Aquitania mormatiam usque sic perducit h. Imperator rediens ex Aquitania venit ad Mus Sedem μι- , o fuit ibi non multum tempus. Inde digressiens venit Mormatiam ante snctum tempus raradragesimae. Porro cum degebat Aqui rani, Praeceptum emisit pro Monasterio Foffatensi, cui Clan- nasoliense tunc subiiciebatur. Illud Diploma Stephanus Baturius in Ap- Tomus VIII. Ff AN. CH.
263쪽
pendice veterum Actorum ' post Capitularia publicavit cum hac subseritiptione. Data v III Kal. Sept cmb. anno, Christo propitio, Imperii Demni mu- domici Serenissimi Imperatoris x X. Indictione XI. Atam Aquistoni Palatio Regio. Annus Ludovici Augusti vicesimus de Indictio undecima cum anno Rcdemptoris Octingentesimo tricesimo - tertio recte comparantur. At illo anno Ludovicus Imperator octavo Kalendas Septembris, ut inserius patebit, ab Aquis granensi Palatio procul aberat. Recurrendum igitur ad brevem moram, quam Ludovicus apud Aqui ranum fecit, antequam se rinaciam conferret. Quamvis autem in vulgatam editionem circa diei Characterem naevus iri epserit, insertaeque sint per malitiam a Neoterico quopiam voces nonnullae, quas ex industria consultoque reticebimus, utpote remotas ab usu illorum temporum iniuriasque Dignitati cum Imperatoriae tum Regiae, cui privat uni Judicem anteponunt, haud rejiciendum videtur Praeceptum, cujus authoritate res multae confirmantur, quas partim supra retulimus, partim infra narraturi sumus. In Nomine μι or Sa
tauris nostri Je 2 Chri . Hudovicus Divina ordinante praetidentia Imperator Augusti π. Si petitionibus servorum Dei justis c rationabilium disini cultas
amore famemus, seuperna nos gratia muniri non dissimus. Noverit ergo omnium fidelium, tum praesentium scilicet quam futurorum, sollertia, quod venerabilis Comes, Rorigo nomine, retulit Serenitati nostrae, qualiter quoddam Caenobitim ii
pago Andegavo in loco qui dicitur Gannaselirum situm 'uper fluvium Ligerim,
quo venerabile corpus Sancti Mauri, patris Benedicti discipuli, Iacet hamatam,
ubi olim ipse Deo diseritu, cum sibi subediis multas patribus sub sancta Rexula
Aguit, des Lum inveniens, ammoniIione divina commotus, ob redemptionem hae animae, eundem locum cum sua conjuge Bilectilia assumpto labore re arare
ad pristinum flatum pro posse resiluere curaret. Postmodum vero Venerabilem Abbatem Engilbertum Coenobii Fo Mensis evocavit, eidemque O sbi Fb MIM-iribus commisit, ut religio regularis de divinis, sicui dudum, perpetuo consim retur. His ergo ita nobis patefacta, exhortatus est Magnitudinis nos,ae Excellincam, ut ipsem locum seb nostra se pere dignaremur defensione o Immanitatis
mitione, cir quemadmodum ceteri Alares Monachorum per Imperium nobis di innitus concessum consistunt, ita se iugum cum Abbate se Monachis se rebus ies hominibus eidem .asona ris uste subiectis consistere faceremus, ct per nostros Imperiales apices Abbati )-ῶcto Fossat ensis Carnobii, cuncts ae uri successorabus,
providentiam Cr dominationem atque subectionem, ne a regularis ordinis tramite amplius decidar, habere concederemus. Cujus petitionem, quia rationabilem immo
Deo amabilem esse cognovimus, Dbenter se Zimus. O scui petiit, ita es con os us. Volumus ergo ut praeiactus Aba sive Rectores seu uaecti Monasterii, a questui res Deo demoti i us loci, usim locum, de quo ratio agitur, videlicet Ganna, perpetuo habeant, teneant, atque possideant, se gubernent, magnamquestram dentiam per de eodem loco habeam, instantiam sua Iossicitassinis tam loco quam Congregationi, vigilantem carao omnibus adhibeant. Tales quoque ibid. praeponant Promiseres atque Rectores , Magi os o Praepositos, quorum nutu πι- Hs siuione cunicta secundum Dei molantatem atque sicandum Regulam Sancti Benedicti interius es exterius perficiantur, se ad modum se similitudinem Fossa-iensis Monasterii Christo Deo de vote famulemur, se in omnibus eam sectentur,or mam, ut cunctis peculiaribus pos Vestis 1uxta traditionem Apostolicam cuncta pos eant communia, ut sibi salutem mereamur perpetuam adquirere, atque semper dominationi, gubernationi, se potestati unius Albatis subjiciantur, ac obessientes ex uni. Et quoniam in Iam dicto loco Fossatensi nemo mortalium a que eis, qui ibi in Christo militum, nusiam consuetudinem aut redibitionem requirere nisi in-; e valet, in simili ratione eundem locum commendamus per ere. Cuncta autem , quae nunc haere noscuntur, vel Liuceps Iuste adquirere poterint, sub nostroissensione or Immunitatis tuitione per ant. Et jubemus atque modis omnibus decernim I, ut non Episcopus, nou Archidiaconus, non Comes, non fiam tubi
264쪽
FRANCORUM. 227 -- potesate, quicquid ex his, quae ipsius loci sent AN. CH.
vel fuerim, in Da dominatione rei reprae amat, nec in Ecclesias, atii loca, vel x 1 1
Tres,seu reliquas possessiones praediati Monas ii, Das moderno tempore iatu O rationabitiser possidere videtur in quibu libra se territoriis. quid ista sitim , ' ' pryter divinum amorem conlatum fuit, quaeque etiam deinceps in iure ipsius , μ' eo loci volucrit divina pietas augera, ad cams audiendis, vel sttaa existen- i da, aut mansio , vel paratus facundas, aut Adbu restri ris, nee homines o 'ῖ ν - loci Lam ingenuos quam in simos, qui seuper terram istos residere iureiuri itasti drifringendos, nec algus redititiones aut inlicitis oceasonesin is dis ''s o unquam tempore ingredi audeat, Cel ea, qua supra memorata sunt, perit ι is ' 'se' exiges praesumat. Guicquia autem de rebin t Dii Monagerii AFusserare Ni , 7 rat, totum no pro aeterna remuneratione Vst loco concedimus, ut pereant, Disp. ' η 0 Lyribus in alimoniam pauperum se uipendium Monachorum ibidem Deo famoLa. R' rium proficiat in augmentum, o per habeat defensionis no a Regulis libertarem a que militari simitio, a quo eundem locum ab imm per omnia. Et quandoquium divina vocatione supradictus abbas Eviseram vel successores eii ab hac luce migraverint, i sie qui se itutus fuerit ei, eandem potesatem se dominationem dispiat, quam ct praedecusor suus, dum vixit, habuit. Praecipientes erra
auctoraranius atque confirmamus, ut non Episcopus, non Comes, aut judiciaria potessus, hoc nolira Excrigentiae Praeceptum audeat violare, sed hac mira auctoritare, scat si a voluerit acta esse firma ct piabilia, ita O hoc novom sinant factum
manere ιnviolaIum, ita videlicet ut sub hac ratione duae conscribantur membrana
uno tenore, ut una sub Heca Sandri Mauri haberiur, O altera a ' dicto abbate gilberto in F Mens Caenobio conservetur. Si qau autem infimus se Deo contraram fueris, qui Me nostra auctoritatis Praeceptum violare praesumserit, a liminibus Sancta Dei EMesa ex seu, o ab omnibus Elisuti resim Galga -- communicatus, a cartu Christ fidelium sit segregatus, ct cum Caipha ct Pilaro, Juda quoque traditone Domini, par ου aeternas ineat, atque cum principe daemoniorum em gehennatim, cum a corpore 'in anima exierit, sibi paratam inveniat. Ut ergo haec auctoritas obtineat finitatem persecuti manu Aman. res propna, cum anulo nostro 3simus sis Zara. Signum Hladomici Imperatoris. Gurius Notarius ad vicem Hugonis recognomis. Data anno, Christo propitio, Imperii Domns murivici Seremssimi Imperatoris x x. Intritione xi. vita C suum Aqui grani Palatio Retio, in Dei Nomine fluiter, Amen. Cur diem quo datum hoc Diploma dicitur, expungendum conseamus, exposuimus supra. Engilbertus sive Ingelbertus Abbas Fos latensis, cujus mentio fit in codem Praecepto, iam laudatus est a nobis Tomo superiore, tanquamproximus Optati successor. Benedictum enim, quem vulgati Catalogi Optato suificiunt , ostendimus haud este distinguendum a Benedicto Ani nensi uve Indensi Abbate, qui Foslatum, ut & alia pleraque Galliarum Monasteria lustravit, nec Abbas dici debet illorum Coenobiorum, tu quibus ad instaurandam tantum Monasticen aliquandiu degit. Nuperrime nostras in manus venit Codex Fos latensis, in quo duas legimus Chartas eodem die datas, nempe duodecimo Kalendas Julias, anno imperii Lud Viciani tertio, sive anno Redemptoris octingentesimo decimo-scxto. Produnt haec Diplomata varias vicis litudines Monasterii Fos latensis , quod cum pene destructum jaceret, instauratum cst a Begone Comite, ac Monasticae disciplinae restitutum a Benedicto Animenti Abbate, necnon &locupletatum a Ludovico Imperatore. Nolumus haec silentio premere quamvis serius accepta suo loco reddere non possimus. Tomo superiore Bencclictum Abbatem Anianensem multorum Monasteriorum Reformatorem ac Patrem ostendimus ad annos Redemptoris octingentesimum quintum, octingentesimum septimum, octingentesimum nonum, octingentesimum duodecimum, octingentesimum decimum-quartium, A octingentesimum decimum - septimum. Adde ad annum Redemptoris octi Tomus VIII. Ff i.
265쪽
AN CH gentesimum decimum - sextum rcformationem Monasterii Fossatensis, deo qua Ludovieus Augustus in iisdem Diplomatibus testis est locupletissimus.' in = . In pruno, si e . Ia Nomine Domini Dei σ Salvasoris nostri Jesu Christi, Ludo-LR P0 ' iiis, ordinante prsi dentia Imperator Augustus. Cum petitionibus sem λ ' ς' rism mi au es ramnabitisus divini cultas amore favemus, seperna nos gratia νη- ' mam, sed fuimus. Idcirco notum sit omnibas fidelibus nolisis, praesentibus Μ ' Φ7' Glicti Gioris, quia Pego Metis noser retulit Serenitati nostrae, qualiter quoivi e yi η c....iablisis iis pago pari mos , in loco qai aeri r Fossius, in honora Mara δ'' δ'' Maria simber Virginu ct Sanctoram Apostolorum Petri se Pauti constructam, μι. μ' '' iam δε ιν fluitam Maternam, ubi olim Monachi sab sancta Regula deguerunt,
B RI Mai eum inveniens ob emolumentum anima suae eundem locum a NuC RQ M lariis remisiare se adnissinum flatum revocare curavit. Sed his peractu veniens '' ad praesinitum n ram commendavit nobis eundem Monassenum cum Abbate nomine lenia D una cum Monachu eidem Abbasi ad regendum commisss, obsecrans ut d inceps sub nasera issensione o Immunitatis tuitione, quemadmodum ceteros Abbates Monachorum per Imperium nobis divinitus conce um consisunt, ita se Etam una cum Monesterio vel Monachu es rebus vel hominibus eidem Monast ria iuste subjectis conuere faceremus. Cfus petitionem, quia rationabilem, immo Deo amabilem esse cognovimus, libenter Fuscepimus, ct per hos nodios apices, μοι petiit, ita ct concessisses. Proinde volamus, ut pris siti Abbas σ Monachi in predicto Monasterio degentes cum rebus, quas nunc habere nosiuntur, uti deinceps iuste acquirere poterunt. Fb nostra defensione cr Immunitatu tuitione per tuns, abemas atque modis omnibus decernimus, ut nullas Judex ptiiatius , HI
igitii ἐκ biaiciaria potestate, in Ecclesias, aut loca, via agros, seu utiquasnsessiones praediiti Monainrii, quaι moderno tempore Ue cr rationabiliter possiadere videtur, in quibusnt pagis se territoriis, quicquid ibidem propter divinum amorem conlatum fuit, quaeque etiam deinceps in Iure iesus Iuni loci volueritae vina pietas augeri, ad causu audiendas, vel feda exigenda, aut mansones, Cet paratas faciendas, aut Iussores tollendos, nec bomines ipsius Mon erit iam ingenuos quam se smos, qui super terram i us residere videntur, injuste distringendos, vel uilas redibitiones, aut illicitas occasiones requirendas, uri unquam tempore ingredi audeat, vel ea qua supra memoratasnt pariter exigere praesumat, se quicquid de rebus praefati Monasterii Asus frare poterat, totum nos pro aeterna
remuneratione praedicto Monasterio concedimus, ut perhennis temporibus in alimonia pauperum is stipendia Monachorum ibidem Deo famulantiam prosciat in au mentum, cr quandoquidem Divina vocatione supradim Abbas via successores e sab hac luce migraverint, quamdiu ipsi Monachi inter se tales invenire potuerint, qui ipsam Congregationem fecuniam Regulam Sancti Benedicti regere valcans, per hanc nomam auctoritatem se consensium licentiam habeant eligendi Abbates, quatinus ipsos os Dei, qui ibidem Deo famulautur, pro nobis se conjuge proloquenoba atque stabilitate totius Imperii nostri a Deo nobis concessὶ atque confirmandi , uetur Domini misericordiam exorare delectet. Et ut haec aueuritas nostissum seque temporibus Domino protegente valeat i convulsa manere, subtersmavimus, or anuli nostri impressisne Inari Q us. Signum Ludovici Pus mi Imperaroris. Durandus Diaconus ad vicem uelisachar recognomit. Data x D X l. Julias, anno Christo propitio Imperii Damixi Ludovici Piissimi Augusti ii i lege iii ι αεμι- Indictione nona. Ium APHTrani Palatio Regio, in Dei Nomine feliciter . Amen. In altero, sic. In Nomine Domini Dei, or Sa atoris nostra esu u. Ludovicus divina ordinante providentia Imperator Augustus, omnibus Visiopis, Abbasibus, Ducibus, Comitibus, Vicariis, Centenarus, Tetinariis, Aumonanis, vel omni bas rem publicam admini antibus, seu ceteris fidelibus Sancta Des Ecclesia se nomis, tam prasentibus quam se futuris. Notum sit quod adpetitionem Begonis Elastris Comitis Monasterium, quod est situm in pago Parisiaco in loco qui duitur 'satus confructum in bonore Beata Dei Genuricis Mariae G Sanctorum Apostolorum Pori O Pauli super fluvium Maternam, una cum ejus Asbar
266쪽
nomine Imedieti fratribus i dem degentibtis tina cum rebus es hominilus eι- m. CHMm Monasterio Iuste subjectu, sub nostros epimus muniburdo atque defensi One, o deprecatu. es, ut , quandocumque libuisseι Monaclos an eodem Mon e. rio Ggenies Missos suos in aliquam partem Imperii nostri negotiandi gratia viri- 'μ'ψ V sere cum carras videliaet se sumis seu navigio vel cum quolibet negotio, sic ' ς' iam haberent pergendi ubi voluerint a que aticujus insistumne ita contrarietate. :0 6 'Cuyus petitioni in elemosina nostra hianter accommodare placuit, O has nos a ri I
futuris Primus, ut ubicumque Missi praeduri Asiatu aut succe serum vin in Mim ''ri Urionem Imperii nostri negotiandi causa directi fuerint, nemo retineum, -- LUDQν
que quod via, duitur riparicum, neque rotaticam, auι pomaticum, τιlportati- 7 cum, aut camaticum, vique risitaticum, necnon es salutatuum, ait altam reis C 4 R Q L sem, vel usium occursum, aut usiam rediritionem, ab ipsis accipere ais exactare praesiumat. Sed liceat tam eos quam homines vel omnia Eurum cum pace discurre re, o negotia libenter pervere, se ad quasiumque civitares aut porrus vel loca accessim habuerint, nazum inquietudinem aut detentionem aut contrarieraum ab
aliquo milium nostrorum patientes, sed ubicumque directi fuerint sis namgio
aut terreno securi es quieti cum omnibus qua d ferunt, per praesentem nos auctoritatem ire es redire valeant. Et ut haec auctoritas Armior habeatur , fribbin Sancti Dei Ecclesia se nostris diligentius observetur, de an is nostra subter simus si Euri. Durandus Diaconus ad vicem ueti har recognovit. Darax II KL Julii, anno Christo propitio iii Imperii Domini Ludovici Ibissim Augusti, Indictione nona. tam qui rani Palatio Regio in Dei Nomine sitici. ter. Amen. Utrumque Diploma datum legitur Aquis rani duodecimo Kalendas Iulii, recte quidem, anno enim Redemptoris octingentesimo de. cimo- sexto Ludovicus Augustus Aquis grani mansit ad mensem usque Iulium quo Remos profectus est, ut ad illum annum probavimus. In primo Diplomate annum Imperii Ludoviciani tertium loco secunda restitui- emus, ut annus Imperii Ludoviciani cum Indictione nona per mensem Junium comparari possit. Hanc emendationem nemo non admittet. In aliaeero Diplomate servavimus has voces uiaticum & camaticum, quamvis
Lindenbrogius in nonnullis Chartis stivaricam pro salutatico legat, de
carnumam vitiose in carvaticum abiisse videatur. Vir elatissimus ac doctissimus Carolus G UMDominus da cinge consulendus in eruditissimo Clost,rio ad haec vocabula, Mares, adurat cam, curaramam o omissiliam. Salaus dicuntur Culogiae, xenia, exenia, seu praestationes, quae fiunt ultra debitum censum vel debitam pensitationem statutis temporibus, eamque nuncupationem ideo sortiuntur, quod qui Dominis eas deserunt, salutem illis cum ejusmodi xeniis impertiuntur. saevirati m non vectigal pro sale ut Gol- castus, sed ius interpretate pro salutibus sev xeniis exigendis. Cumas camidem ac carraticum, nempe tributum pro carris transeuntibus. Carmaticum
veris species est tributi ex animalibus. Hoc anno, Kalendis Februariis, Indictione undecima, Pippinus Aqui- III.
tantae Rex, cum annum Regni decimum - nonum numeraret, pro Mau- PRAE Meti ac sii Monasterio Praeceptum emisit, quod Dia uehetus inter proba VΠΜ Pir
riones verae Origini Domus Francicae subjectas e Tabulario Mauriacensi 'primus Qvulgavit, ex Codice Ioannis Savaroni, recuderunt in Gallia ' Christiana h Sammaritiani. Utramque editionem simul conseremus. In Nomine Sancta es Individua Trinitatis. Pipinias opitulante 3 Disina Maiestatis AE cyatia Aquitanorum Rex. Si quando Ad Elui dom: Dei opportunis petitionibus benignum accommodamus assensum, Regma Majestatis opera 'Dentamus. Ac vi in per- ego Sancta Muris Ma a Matie censis nostri Monasterii, quod antiquitus novimus constructum a Nolit fimo Senasore Romanorum, nomine Do--.
Calminio, quem pravitas malorum hominum ad 'sino honore jam jamque ma. i' --M gna ex paru a ueo deyecerat, o Ecclesias ac mutis amplissimisae dona, qua in
267쪽
rio Mismus , praciamurion que Fruiram ibidem commorantium audiendo recι - . f. ia remas. Idcirco seri motamus omnium in Astitia sitiam nos oram magni ad ij,
- , a m iri siticis 3 prasini iam sive falarorum, quatiter Lans das Abas ac sus Congrega- Io, tis adeuntes pro riam Dignitatis no Ora ob tirunt putara Gloriosi patris Cis
τὸnima.. minii supradicti ac Regis supra memorati, Desiteritia magni uni a per auus i- 'ru ratem sabrum Praeceptorum honoruυerint eundem locum qαιό tam rebus denomi- Dub ac natis, perenus dentio auIhori MIem nosia Praecepti, metati ab Anteresseristis Them
s murat h. prosi Maristris, pro remedio animarum suarum conce a erunt, o nos iurum comcedamas eorum jequendo exempla. Denique ferit oribus Lani ridi Auriis cuncta.
De Congregarionis nostri Nona ferii denegare noluimas s in si per o ipsi, θοorum
M summa h. avi atque patres iniuste ablatirant, metando meruimus , ut reti aer t. o
. giis Q A iaco servientibus 9 usum iaci traderent, es hoc nobis magnis raritas i ium Is i
' 'U' ' tiani is ισὴιmiis Iora, cum sitis, O mansis, o sibi pertinentibus missis ac terris. gutisam namque Sancti Petri ' Hostis de Prignaχs , qai sta es in Visuria Turiacos, cam manseu, o seriis, o cunctu Issi adhaerensibus rex s. I. . . o. i. Ium Eulsam Sancti Des derii eum Gila Laarigas , fisus, alae prata, manamine B e fossis, qui in circuisti stis habemur, ex ipsa haereditate semos ac mancipia, aqua-- nque dis arrentia, o milia Nintringas, qua situ es in Vicaria Nigane F 0, cum mansis , se Cimis, o molenaens, o tin Cress ad se pertinentibus ureis. DVicuria Canusns Eatissam, moratulo Naias cum manyis cir cuiatis sui adjacen ibus terris. Ecclesam namae Sancti Boniti, cognomine Cononerim, cam GAID, O smis, amisti que, Cr mancipiis, Imis, pratis, ac timetersis terris, quae ad Vsim Eutisam simus pertinere in monsana fra M. Ium Eul sum H Mod cum xxv maos ad se persinensitus. Vistam namgae Setinare m cum mansis O mines , smi, o ancillis , o antiresis sibi pertinentibus. Item mistum de PIam- herias ctim mansis, o cuncta ad se pertinensia. In VFcaria quoque Rigomensi E cosum , qai sta est prope Nonaserium, quae in honore Sanen Munini es uni crura, morasuti Sadoc, cum vineis, man sis, pruris, molendinis, sWvis, anci sis, canes; ae alacentilas terris in circulo, uiam O ab inretro Domino Deo deliterumvis cum visita Pro tina', qua sta e I in Visuria Randanos, com sis omnisas appendiciis x , o unum capessam in honore Sancti H Drii, in molino, et Eum Mam pertinentem ad pro linam 7, vi gum in Cassanistis, mansos Ovineas itidem ad Pro Inam si iam assicientes. citiisquid in A emico , mei Riturico, ac Lemovicino, necnon Eurganda misim es fisiis de ipsa haressitate de ueramus, o ex nostra Misaerate meI atinoritate Beato Masremoxio primo Prustis Amernoram. cntis sacra ossa ab Varetra ad ipsim nostram Carnobium reo I us, pro seneficio quasllam mistis in Comitura Arvernicostas, unam in Brivarens is moratur magiciacus MD- in Rigomens Cocabulo Primitiaos 33, cum mancipiis atritissae tis, vineis, pratis, i Isis, isqviis, aquartim e 3 δε- castas , mei qais titu ad tum Hau aspicere mel pirunere iidetar, uram o ubintegro de jures radiati m ae L nolo in jus ac dominarion m Sancti Aasbe
268쪽
Mart ta, jure proprietario Caenebisti ibidem v selenni donatione trans ferimus ι eo siticet tenore G ab hod ema die haeredibus ac Christicolu in eodem nostro Monasterio commorantibuι jure perpetua sint tradi. v c ergo Othoritas ut
semper maneat inconvulse, monogramma n rum inserere curavimus, ac de an
Regis. T 37. Dirionus ad vicem 1 debereti Episcopi recognovi. Data Kal. Februarii, India. x I, anno X V I O I i , regnanu Pirino inclyto Rege. t seram Ameritis 'civitate publice in Dei Nomine fel citer. Amen. Tomo quarto ad annum Cluisti sexcentesianum octogesimum-ptimum ' allatis aliquot hii us Chartae fragmentis multa scripsimus de prima Monasterii Maudiacensiis origine; de Luterio illius loci primo Abbate, de Salicto Calmimo, qui sub Theodorico Tertio Francorum Rege perperam in Charta Pippinina Senator Romanorum dicitur, de Naniadia sancti Calminii uxorei de Francorum Regibus, Theodorico Tertio, eiusque filio Clodoveo quoque Tertio; de Sancto Caprasio, cui Titulus Martyris in eadem Charta male tribuitur. Ista, si lubet, ad locum iam citatum consule. Inter varias lectiones, quas duae nobis editiones suppeditarunt, Ilaec potissimum observari debet. Apud Dubouchetiam praedicta Charta consignatur Pippini Resis anno x v I iii,
apud Sammarchanos anno XxIu, quinario numero in denarium sive v mx vitiose mutato, utrobique enim notatur Indictio X i, quae per mens in Februarium cum anno Redemptoris octingentesimo iii ccii mo-tertio, Plinpini Regis decimo-nono, componitur. Quod attinet ad Sancti Austremonii Translationem, cuius mentionem Pippinus in suo facit Diplomate, vel eodem die quo datum a Rege Praeceptum, vel pridie videtur facta, Regium enim Diploma Kalendis Februariis C stum est, de tempus Translationis in eius Actis ita designatur. Erat hyems. Janu. quippe tunc Februo locum dabas, ct alterno tune successu vicem irae sumebas. In Bibliotheca Labbeana b prolixe narrantur duae Sancti Austremonii Translationes, breviterque in quodam Additamento, partim Simoiada, partini alterius manu descripto, sic perstringuntur. Beatin Avituι Claromontensis Esi re, oraculo in acti Angelico, corpus Beati Aus,emonii as Triodoro transsia sit in icum. quo loco Pipinin inclytin Rex Francurum, ad petitionem fansedi Abbati Mauriacensis, Adeberio Claromontano Episivo praestente, postea di portavit Mau-xiacum. Priorem Translationem non omisimus Tomo tertio φ, cum nobis esset sermo de Sancto Avito Arvernorum Episcopo, hu;us nominis secundo, oui Pontificatum ab anno Christi sexcentesimo septuagesimo- quarto ad annum Christi sexcentesimum undenonagellinum tenuit, erexitque Volovicense Monasterium , in quo Sancti Austremonii corpus Isoriaco sive Iliodoro translatum collocavit. Naevos aliquot in istius Translationis narratione deprehendimus, quos hic denuo notare supervacaneum esset. Posterioris Translationis Historia mendis quoque non caret. Facta haec Translatio regnante Pippino Ec Adeberto Arvernorum
Episconati ini gerente. Sed de illo Pippino, utrum Caroli Magni pater, an Ludovici Pii filius extiterit, disputant Auctores, ide5que Nomenclatores in suis Catalogis Episcopatum Adeberti vel citiius vel serius ponunt. Ab anno Christi septingentesimo quinquagesimo - secundo ad annum Christi septingentesimum duodeseptuagesimum solus apud Francos regii vit Pippinus Caroli Magni pater. Ab anno Redemptoris octingentesinio
decimo-quarto ad annum Redemptoris octingentesimum tricesimum-octavum regnavit Pippinus, superioris pronepos, in consortium Aquitanici Regni, cusus pars Arvernia, vocatus a Ludovico Augusto patre. Narratio Translationis apud Labi, in sic clauditur. nno ab Incarnat. m. nobi Jesu Christi nccxxim. Indiap. a. regnante ver. Domno Pipino anno arita ea Me Transtitio. Eodem tempore imperabat Romanis Constantinus Alius Leonis Imperatoris. Anno Christi septingentesimo sexagesimo-quarto, quocum AN. CH.
269쪽
Indictio secunda convenit, regnabat quidem in Francia Pippinus Caroli Magni pater; & Imperium Orientale, cum parte Occidentalis ubi Roma, Constantino Copronymo Leonis Isauri filio morem gerebat, sed hic Pippinus annum Regni sui vicesimum- quartum non attigit, & Kalendis Februarii, circa quas Sanctus Austremonius ad Mauriacense Monasterium translatus asseritur, anno Christi septingentesimo sexagesimo - quarto annum Regni sui duodecimum illigavit. Forte quis exordium Regni Pippinini suspicabitur a Caroli patris obitu repetendum, M annum Christii eptingentesimi iniquadragesimum- primum, quo Carolus Martellus vitam claust, primum Pippini Regis numerabit, deinde auspicabitur secundum a proximis Kalendis Januarii, sicque deinceps procedendo Pippini Re is annum vicesimum-quartum a Kalendis inchoabit Ianuariis anni post Christum natum septingentesimi sexagesimi-quarti . Subtilis haec interpretatio nullo nititur fundamento, nam Pippinus, nec statim postquam patrem amisit, nec toto tempore quo Chil acricus Tertius in solio sedit, Regem se Francorum dixit, sed tantum M orcm - domus aut Francorum Principem se nuncupavit. Nullum certe Diploma reperies, in quo Rox appelletur ante annum Christi septingentesimum quinquagesimum-ssecundum, qui primus suscepti Regni debet soletque censeri. Cave isitur ne Pippinum Aquitaniae Regem, qui Reliquias Sancti Austremonii e Vulvico ad Malaziacum transferendas curavit, cum Pippino ejus proavo, Caroli Magni patre, conscindas. Adsuerunt Translationi Lanfridus Mauetiacensis Abba, Sc Adebertus Avernorum Episcopus. Euterii primi Mautiaeensis Abbatis succcstbres ad hunc usque Lanfridum desiderantur. In Arverncnsium Episcoporum Catalogis post Stabilem, qui sedebat anno Redemptoris octingentesimo vicesimo-tertio, ponendus est Adebertus, ut ad illum annum Tomo superiore sam insinuavimus. Ludovicus Augustus, cum ante initium Quadragesimae mormatiam pervenisset, ibi teste Annalista Bertiniano, ρ rura Egis diebus Quadragesimalibus, Pa a cir Pentecostes Festivitates, illam Idibus Aprilis nanc Κalendis Iunii celebravit. Ceterum post Pa a, ut Theganus v testatur, audiet is quod iterum filii sui ad eum venire voluissent non paci ia, de congregavit exercitum. Hic autem Auctor cum Astronomo , qui Ludovicum mense Maio ormatiam venisse scribit, necnon Se cum Annali ista Bertiniano iam citato sic conciliari potest. Imperator ante initium . Quadragesimae X rmatiam pervenit, illic Quadragesimale tempus ac Solemnitatem Paschalem transegit. Post Pascha ver b de pravis filiorum consiliis certior factus exercitum congregavit, de mense Maio reversus est mormatiam, ubi Pentecosten egit Kalendis Iunii. Textum Astronomi nunc accipe. Humano ραν. generi pataque contrarius diabolus, nequaquam ab infigatione Imperatoris feriabatur, si per otialitum suorum mersutias filios fossicitabat, persuadens i is, quod rarer idos ustro perdere ete M. Non considerantes, quod qui mitior hominibus externis esset, immanis non poterat ejici sis. Sed quia corrumpunt bonos mores colliquia mala, cir lupidum etiam Aritiam mostis aqua saltula saepius issis ter brare siet, tandem ad id ventum est, ut 1lios Imperatori , Lotharium, Pippinum ac Ludovicum, in unum cum copiis quibus poterant coire facerent , Gregoriumque Papam advocarent, sub ornatu quasi qui patri selus filios reconciliare deberet se post. Rei tamen veritas plost claruit. Imperator porro e contrario mensi Maio Hormaciam venit cum valida manu, ibisue quid a endum sibi foret a. deliberavit. Imprimis jussit , ut praeter militarem orat nem Ecclesiasticus etiam contra praesentes commotiones paratus esset. Id docet Agobardus Lugdunensis Archiepiscopus in epistola, quae titulo earet in Codice Resio , in vulgatis autem editionibus hunc habet certe non bene congruentem, De comparatione uiris que regiminis Ecclesia ici se Poli isti, se in q-ibu Eccosia digiat, praefulgeat Imperiorum Moestiti. Literarum hoc est initium.
270쪽
Domno Climents a se Chriinanis mo ac per hoc omni Lude dignism. Imperitori ulti omico Agobardus. jubei vestra prudentisima sesimia conira commotiones Mym temporu paratum esse utrumque ordinem, matitarem videlicet O Eccle
si ivum, id est, or eos qui hculari militia, is i os qui sacru minisseriis infirmiunt f O iEos quidem au certandum ferro, istos autem ad dis ran am verbo put I miles smilisus ob ere valeant. In qua re summopeia enaum est, quod incongressione armorum plus expectanda est Iustitia superni regiminis, quam robur brachiorum s in alienatione autem simonum plus expectanda est verios quam copia verborum. dcc. Ego igitur servulus et emer, cum cognomusim ex vestro Sacro Praecerto Iessum mihi esse ad vestram praesentiam properare ita paratum, ut cum ceteris Maesiasticis vim contra in usios reprehensores Iuda reprehensionu oppositi nem adhibere possm, usum mihi est, ut in Dei or vegro similio, de antenorum
Parrum actibus essensibus haec verba, quae subter annexa sent, Gloriossimae vestra Excesientiae mitterem, quatinus sancta Religio vestra pie ter pendere dignetur, cujus reverentiae debitores es, ad vestrum cotidianum prosectam erga Sedem Apost tuam. Millos facimus textus, quos Agobardus cx Pelagio , Leone &Anastasio Romanis Pontificibus subjicit pro Sedis Apostolicae Primatu, sempiternaque stabilis petrae soliditate, super quam Dominus Salvator no δεr propriam fundavit Ecessam. Videntur Cnim extra causam pro rei, quia Ludovicus Imperator Ecclesiam Romanam Romanosque Pontifices debita semper reverentia coluit colitque. Quicquid autem Agobardus ad commendationem Sedis Apostolicae scribat, non alius cli ci scopus, quam ut Imperatori suadeat paccm concordiamque Regni redintegrandam cxlegibus a Gregorio Papa praescribendis quem Lotharii Lotharianaeque coniurationis fautorem fore temere credit. Recte quidem Sc laudabiliter
de Gregorii literis, quas in diebus Paschalibus accepit, haec addit. In his cratissimo diebus Pasiatibus perlatae seret ad me titerae Litus Apostotici, praecipientes I9unia se orationes cum ab inentia faceremas, si forte Omnipotens Dominus sinum conatui vus praestare dunetur, Datinus apud vos obtineri possit, ut pax se concordia popina Domui es Regno vestro restituatur. Maod ego audiens, compunctus faciem cordis mei, quantum valui, adJesum Chrastum Dominum nostrum levavi, vehementer exoptans ut e sanguinu effusione tam i ustus tumultus per benignissimam omnipotentiam vus aretur. Sed quae praeccdunt, dolosa fiunt ac fraudulenta. Certe, inquit, Clementissime Domine, si nunc Gregorius Papa inrationabinier se ad pugnandum venit, merito es pugnatus cse repulseas recedet Si autim pro quiete se pace populi O vestra laborare nititur, bene es rationabiliter obtemperandam ese illi, non repugnandum. Si enim quod
vestra voluntate O potesate cum con ense totius Imperii vestri factum est, ct postea in soliolica Sede roboratum, hoc muli in pri num re cere flatum basis
rationabit , Cr opportunus est ejus adventus. ciuia nu aienus quod ita es consi rutum a vobis, dum, mutare. Nec enim sine gravi periculo se reatu animae fieri
ρο . Fraus omnis in hoc consistit, quod Agobardus insinuat irritas esse divisiones Regni, quantas cuinque Ludovicus Augustus fecit post annum Redemptoris octingentesimum decimum- septimum, quo Lotharium in consortium imperatoriae Dignitatis adscivit, ceterosque filios, quos tunc habebat, Reges appellavit, Pippinum videlicet Aquitaniae, Ludovicum BOjoariae. Montem suam clarius adhuc explicat in aliis ad eundem Ludovicum Iniperatorem literis, de quibus hic nobis disserenduin . . Harum literarum talis est titulus. De dimisione Imperii Francorum inter Bos Ludovici Imperatoris. Agobari flebilis episeola. Talis est de inscriptio. D/mino Gloriosissimo madoavico I reuiori Agobardus si titus. Agobardus insuperioribus literis non dissimulavit ex Sacro Ludovici Augusti Praceprolus sum sibi esse ad eius praesentiam properare, ut cum ceteris LMesiasticis viris confra injustos reprehensorei Iussa reprehensionis oppositionem exhibere posset. Aequia nomen inter praecipuos Lotharianae factionis fautores nuperrime de mus VIII. Gg