장음표시 사용
501쪽
iante praeno siclis, in quo ad vera quietis gaudia transenigranet, convocatis di pu- λbi Cyllis diem novi simum sibi i Uare pia relatione propalatii, silua pietatis siliciis- Ο
dine eos monens, vas proprii corporis mundum edi immaculatum possiare, ,sique ' currere ut comprehenderent, sic laborare ut Hernae beatitudinis Di u non '--- : Rψη rentur, sic certare ut perpetua jocunditatis bravio praemiarentur. Finiis autem ρυ- : H dicatione, locum idoneum Haltura elegit, silicet Carnobium Terrariente, qao codi 'να seum deferri, Vus es anima celebrato disertis, ct in si Eridis Mabsia iama. ζΜ ' iari praecepit. Haec eo docente, supor vehemens omnes apprehendit, qaia nolum i k yyyt x Agnam invalitudinis in eo poterant avrehendere. Post modicum temporis inter cum morborum pulsatus gramedine crepit aegrotare,ct crum Auribus monis vi- ξ μ ' V cinae praeumbalis intolerasititer fatigari. Solita tamen vultus serenitus semper im- *φ' mota perseverabat in fide, es in caritate Chri i mens demota magis ae magis δε- CAR Qx
Mabatur. Sed tamen intravescente morbo, debito refectus Gatico, is in caelam 7 oculis , manibus ad Deum evectis viam universa carnis iniressuu agesim primo vitae sea anno , sexto Plus Oe Iuris, feliciter migravit ad Dominum, coronam lin M'ατ risia de manu Dei acceptans. Delatam est auum corpus Vm ad praedi Iam tarno- R A bium juxta tenorem praecepti sui , cum magno vulatu populorum luentium O
gementium, se tanti iamque benigni Pastoris praesidio destitutos les δεμ latos relinqui, O in talicidio )uxta oratorium Masi Andrea in lapideo tumulo, quem viis mus sibi constraxerat, honorifice sipultuu es: ubi non minus post mortem fiam, quam in visa sa, quanti meriti fuerit servus V u, Dominus per plurima virtutum es miraculoram declaravit indicia. Colitur Sanctus Aldricus postridie Nonas Junii, tertio Kalendas Augusti, sexto Idus Octobris, ut ad annum
Redemptoris octingentesimum undetricesimum iam observavimus. De Num. no. successore sermonem faciemus anno sequenti.
Adversus nostram Chronologiam multi possunt Auctores allegari. Moa C II I. nactius Autissi odorensis in Chronico, quod ad annum usque Christi milia Iesimum ducentesimum decimum perduxit, annum, quo Sanctus Aldricus ex hac vita sublatus est, haud expressit, at in margine positus legitur an
δ o, temereque secuti sunt hanc notatiunculam nuperi Scriptores.
Joannes Mabillonius, ut eundem annum retineat, in Notis ad Vitam C I V. Sancti Aldrici vult Lupum Floriacensem Monachum δ Fuldensi Schola in patriam rediisse sub nem anni DCCC xo, de eo tempore, quo Carolus par. rem Regni cum Atribus divisit,'Metropolim Senonum vacus Pasore, atque hanc divisionem factam eme flatim postpugnam Fontaneticam, commissum vir XaDndus Julii, anno DCCC xLI, proindcque concludit Aldricum obiisse Octobri antecedente, anno Christi DCCCXL, suaeque vitae non agesimo primo ut habent ejus Acta, sed sexagesimo - quinto. Rationes non affert, cur Lupi reditum in annum Redemptoris octin- C V. gentesinum quadragesmum - primum rejiciat i eas se pollicetur allaturum in elogio Rabani, quod in lucem brevi speramu& proditurum posteriori parte Seculi quarti Benedictini. Nostram vero sententiam ex epistolis ipsius Lupi supra probavimus. Lupus e Fuldensi Monasterio digressius, Selingestadiense, cui tunc Eginhardus Abbas praeerat, pollicitationes suas impleturus adiit i ibi mansit ad adventum usque Ludovici Imperatoris in eam regio nem, id est, ad autumnalem usque venationem: annitentibus amicis ad ductus est coram Imperatore, ab eo de a Iuditha Augusta benigne susceptus iter coeptum maturavit, atque in patriam pervenit Aldrico Metropolita Senonensi nup-rime mortuo ι rursum se contulit ad Palatium anno sequenti, vocatus illuc ab Imperatrice, decimo Kalendas Octobris, Indictione prima iam inchoata. Testatur haec omnia de semetipso sic epistola
sexta, textu iam citato. Superiore anno, annitentibus amicis, In prasinuans
Imperatoris deductis sem, se ab eo atque Regina benignὸ omnino exceptin ι se nunc, hoc est, x Kal. Oerobris, Indictione prima, ad Palatium Retina, quae plurimum valet, evocanu promomo. Chronologiam nostram, ut dictum supra,
502쪽
confirmat Indictio prima, quae per mensem Septembrem illigatur anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - septimo, sive anno proximo post primam Lupi ad Ludovicum Augustum accessionem ac reditum in pa
Alterum argumentum M abillonii nititur Regiveontra Nenilonem Ar chiepiscopum Senonensem proclamatione, in qua Carolus Rex ita loqui tur. Miti a Domno se Genitore meo pia memoriae Ludovico A guso pars Reiri inur mires meos Reges αυina dis silone est tradita , in qua parte Regni vacabat tunc Pastore Metropolis Senonum , quam juxta consuetudinem praedecessorum meorum Regum Guenluxi Ianc Clerico meo in Capella mea mihiservienti, qui more
liberi Cisrici s mihi commendaverat , ct fidelitatem sacramento promisirat, conpense sacrorum Visoporum i as Metropolis ad gubernandum commisi, se apud
Episopos, quantum ex mefuit, ut eum ibidem Archiepsopum ordinarent, obtinui. Proclamationem illam ad annum Redemptoris octingCntcsimum undesexa gesimum integram recitabimus, hic tantum cxaminandus Occurrit textus,
qui proxime descriptus fuit cx capite primo. Carolus Regni partem, in qua Senonae tunc Archiepiscopo carebant, a Ludovico Augusto patre suo sibi traditam constanter asterit, ergo ante pugnam Fontanetacam, quae commissa fuit septimo Kalendas Iulias, anno Redemptoris octingentesimo ruadragesimo - primo, imb ante mortem Ludovici Augusti quae contigit uodecimo Kalendas Julii, die Dominico, currente litera Dominicali C, sive anno Redemptoris octingentesimo quadragesimo. Certe non alio nobis opus est argumento, ut nec Regni partitionem de qua Carolus loquitur, reiiciamus post annum Redemptoris octingentesimum quadragesimum, nec Aldrici Metropolitae Senonensis obitum post annum Redemptoris octingentesinium tricesimum-nonum differamus. At aliunde discimus determinate annum, quo Senones in sortem Caroli devenerunt. Hic in Pl, cito mormaciensi Rex a patre constitutus est anno Redemptoris octingentesimo vicesimo - nono, deinde in Aquilaranensi Conventu ab eodem patre ditionibus multo latioribus auctus cst anno Redemptores octingentesimo tricesimo- quinto. Lege quae dicta sunt ad illos annos de sorte Carolina. Senonae non pertinebant ad illam Burgundiae partem, quam Carolus propter Alamanniae viciniam obtinuit anno Redemptoris octingentesimo vic si mo - nono, de ad Aquitanicum Regnum sive ad sortem Pippini Regis adjectae sunt anno Redemptoris octingentesimo tricesimo-quinto. Quin MAldricus Senonensis Metropolitanus Aquis granen si Placito praedicto prinsens intersuit. Atque inde colligimus ipsum Aldricum non obiisse ante mensem Octobrem anni post Christum natum octingentesimi tricesimi- quinti, seriusque fictam esse Regni partitionem, ad quam respexit Carolus Rex in sua contra mentionem proclamatione. Ludovicus Augustus anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - sexto novam de Regni divisione Constitutionem non edidit, edidit aut cin anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - septimo in Conventu, quem Aquis grani mense Februario celebravit, sortem enim Carolinam plurimum auxit Pippinina MLudoviciana decurtatis. Insistente, inquit Astronomus, Augusta, ct Mini bis Palatinis, quandam partem Imperii s sive, ut Nithardus h habet portionem Regni filio s. dii ἰIiss ms Xarati Aqui rani tradidit. Inter Burgundiae pagos, quos a Regno Pippinino ad Carolinum transtulit annuente Ludovica Rege Boioariae se Missis pinini Regis Aquitaniae, Ni ardus M Annalista
Bertinianus Senonicum, mastinensem , Milidunensim δύ Sta ensem nominant. Anno igitur octingentesimo tricesimo- septimo, mense Februario Senonae,
quas antea Ludovicus Augustus in diversis Regni partitionibus aut nulli suliorum aut soli Pippino tradiderat, ad Caroli Regnum accesserunt. Novam hanc Regni alvisionem ob oculos habuit Carolus, quando dixit a patre Ludovico Augusto traditam sibi Regni partem, in qua vacabat tunc
503쪽
Pastore Metropolis Senonum. Ergo ante quatuor menses , seu praecedenti AN. CH. mense Octobri, sexto videlicet Idus Octobris, hoc anno Redemptoris S a 6. Octingentesimo tricestino - sexto sublatus ex hac vita fuerat Aldricus Se- λ nonensis Metropolitanus. Ecclesiae Senonensi praefuit Aldricus annos septem, menses quatuor, CVII. diesque totidem. Toto illo tempore Lupus Ferrariensis Monachus in Ful Lupidens Monasterio degit. Illuc enim, ut Rabanum illius loci Abbatem di- FERRA-vinas Scripturas interpretantem audiret, missus est ab Alesico Ferrariensi R ηη i tunc Abbate necdum Archiepiscopo Senonens, rediitque in patriam eo Mψηης 3 dem Aldrico nuperrime mortuo, ut observatum supra. UTomo primo Seculi quarti Benedicti ni publicatum est a Luca Dachm C v ratio & Joanne Mabillonio Diploma Ludovici Augusti, datum duodecimo px .e
Kalendas Novembris, hoc anno, cum Indictio decima-quinta jam ccepta petu M Lu- esset, de annus Imperii Ludoviciani vicesimus - quartus numeraretur se- Do Vicicundum priorem eius epocham, quae sumitur a die quo Ludovicus Impeia Auo. PROrii consors primum dictus est a patre. Concestum fuit illud Praeceptum Moη AηiA Hermenaldo Anianensi Abbati, resque omnes Anianensis MoMasterii sic ' η 3 confirmavit. In Nomine Domini Dei ct Saliatoris nosn Jesu Grisi Hildoiicias aevina ordinanu 'o:iuretia Imperaur Aetastas. Si erga loca iutinis cohi-sas mancipata propter umorem Dei eoque in ei sem Iocis siti fumatinus beneficia
opportuna Iargimar, praemiam nosis apud Dominam aeternae 16ristitiones rependi
non dis id min. Idiareo notum M omn bin Elibus nostris praesentibus o falaris, qaia piacuit nobis pro mercedis nobis isti menso ad Monasterium, quoti dicitur Aniana, sium in sago Mabulonens, eos actam in honore Domini se Sal uris asstri Iesu Christi, o Sancta ac per Hrginis Mariae, sa ahoram Sancti-rum , tibi Venerabilis Hermenaldus Abia praeesse viderar, albPid ex re ι ιrudere nostris, id es, quamdam Cestatim nanctipantem Ge Esnss. Mam in pago Laso: -s, cum omnitus appenaeciis sus, vel qui aid sit in animus quondam Comes, qui ipsum C statim in catio Domni o Gni oris nos i conserti is ,su es alii boni homines perstrumora Chartaram tradiderant. V in praei AD pago mistum quae
da, seu diversis astas, cum terminis o a auariis sis. Et in rarim para afcam notiram Curcenare cam omnibus alacentiis sis. Ia pago quoque silerrens
Asiam no inum, qui dicitur Miliacias, ctim Eul a Suicti Paret ii o Miliciano sta, cum omnistis appenssiciis O alacentiis fass. Et in eorim pago Viatam Cinciantim cum append citis es adjacentiis sis. Et inur ran ista de pus Raunico su Nemausense alpes, id est, pascua montana ad pecora alenda sca usos ustis, quas dicans ausis, cum Iemisu o adjacentiis sis, quas otim praefato Monasteris per Missos nossus Ragambaus ualus Comiti Irudia in cam omni inivritare, scus a temporisus Domni O G ιιιγὼ κι 'i ab ei m Monachis p. Us fuit. Ei locum, qui disitur Auraria secam omni integri ase, eat Him a beata memoria Ermengarde Regina pratacto Msnasdrio traditam es. Et in pago Magda iam , castram, quia isici ν Monu Calmensi, stam uxia Uum Araur, cum Eces a Sancti II, Iarii, a termino uti m Manasserit Anianensis assae ad terminum rerum, scat Genitor no ουν Dans ripam praefuit flaminis per suam Praeceptam ad propriam jam dura frudiau Monusterio, excepto propriam ingentiorum homianum Dod in faui; o super praesum viam, Caucinam ad Iasua -- mentorum o alenda perarasa alias utitiiuus eam minis o omnisin picientiisses. Et alis Iora Combagis eam isti, se a Mentiis βίου, o Paliares camappendictis suss. Et in Ioco, Di Hri r Setrudis, Centim, quam ipse Monaui di cuυerans cam adjacemiis sis. Omnia haec cam omni integritate , s si a Messis Gentioris nosti Lydraih Archiepisvo uadisum o murmoribus per retices termina isara H naiam sis, o ab ipsi Monachia a semporibus Geniuria nisuri
pessissem. Et in ipso pura, in nouis nuncupantestini aes, locum, quod antirao vocabati Fons-agricola dicebatur, nanc autem No - Cian appeliatur, quam
504쪽
m. CH. proris opere ipsi M.nachi munitas sis raverunt; etiam O mstina das insta 836. ipsi. asi termisam se per fluviam Lers ab eistam construm cum omni integrara-Luo ov. re, Aut halienus a temporatas praelitati Geniuris nosia quieto oriane uatiertias Iias. 13. o inter mare o flagnam, locum, qui vocatur Porcarias, P m si ad purior Loi , . alendam vel ad pssiationis of rrunsiarem , sa alias alaceatias de locis heremis IM F. io. praefati Monachises erunt, o a Genitore nostro eis per Praecepiam conrata sunt. Pi pa i si Item 1n corim pago ιGss i, ,eu modios terrae, cum iis pisauria o pluis R. H. maris , cum nostrum a Muniιm illis, qui nancapa ν Sira, qui es in re L u o o v. mare o sagnum , crfluetis fago Agarens, cum Haesis, Gauribus, manci- R. io. piis, Hras maris, o piscatoriis, cum omnibus assicient is o alacentiis, camC oti mi,' arboribus suprapositis usique ad locum, qui dicior Cursacum, Dan Iam mae v I quomodocumqtie in ei em locis idaem Gentur noster quoad is adfiam hasais opus. Αι in pago Narbonens, Mutinas, qua sum nuncupante AH signa, quanIasamqαι nos ν Missus Leuulfus Comes eis designatis, cum timiniso Iurerariambis suis. Insuper O cessum uris nori, quae eis confracta in honora
Sancti Martini instu maros cilitatis Arativos, cam omnibus Dae ad eam in
redim pug Arelatissi viet Alisionens praesoli sempore pertinent. 1ι Iscam, quies in pago Arausone, τι lati Nar alis, quicqaid ad ipsem Iocum pertinet, cretiarum, qaa disi ν Massacia, cum omnibus appenaeciis suis, habentem pias minus mansos x L, qaae eis ex ratione praedilia Cella Sancti Martini, sea σ Institim stirianam nuncupatam, qua ιingitur ab omni parte a Rhodano flamine, cam Ecessis ac rebus sa appendi. iis sis, scut quondam Leilafas Comes per auctori- suum nostrum eam Notone Archiepisopo ex suo aliae excumliavis or ore possessit, atque per Charram Donationis praefato consulit Nonasterio. Necnon O in pago
viatico donamus Cestatim propri/tatis nostrae, qua nuncupatur Casa - noma, qua
Aia est juxta locum, qui vocatur Gordanicas, super etiam Cicer, μοι eis o Genitor noso quondam possediι, o nos olim praefato Mona Ierio per sane Aos ae
s Latium, ita af qaliquid .s hoderno dis cr tempore de praeaectis relas furames oriunare moti rivi Miniseri loci ipsias, libero in omnisas per ansar arsimo. uam ob rem hanc Praeceptionem nostra auctoritatis pres iraiis itidia fri j smas, per quam omnino praecipimas aliae Iabemas, ias naeas exsiluas Sanesis Dei Holdsis ac a inis L pra ripsis rebas s n.bis priora Monauerio vel congn-gati i istam detenti conubis isti id as habere atit minuere senses, nec in Eccle
is aut loca m I agros sa reliquis possessones praeaem Mon Erii, quas morios tempore per Donationes Genitoris nostri ac nobus seu ceterorum Ideliam base passire mittar in quin libet locis, quisqaia ibidem propter ἀυinam amorem comlatam sit, quaque etiam deinceps in Dre ipsas sancti loci aut per nos aut ν asinmolaerit Disina pietas augeri, ad euasis avid endas vel feda exigenda, aut man.
sones iel pararas faciendas, aut bassores ulIndos, aus homines tuas Mona μ-rii tam ingenuos qaamgae servos, qui super terram memorati Mon .rii res residentur, aestringenaos, nec altis reduisiones avii insessas occasiones perquirendas ulti unquam tempore ingressi audiat mel exa Iure pristimat. ει quicquid de reus rasti Monasterii a cas serare poterat, totum nos pro aeterna remuneratione pradiso Monutierio concia mus, at μν' is semporitas in utimoniam pauperum osis dia Monachoram ibidem Deos tantiam ' Aut in aumentum. Et quun-d quid m Ditina vacatione seprauictus Abia Osuccessores uas de hac luce -- gruierint , quamdiu ipsi Monachi interse tutis tamenire potuerint, qui ipsam C. gregationem secandam Regulum sancti Aenilicti regere vatiant, per hane nonam avictoritarem se consensum, scati in aliis raram contin far praeviis a nolis vel mature nosis sibi conlatis, licentiam hasiani semper Auendi Abbates, quatinus
ipsi semis Dei, qui ibidem Dra famaturi videntor, pro nobis se conjuge protegae mina o Iabilitate totius Imperii a Deo nobis cances m l confirmani Iariter Domini misericordiam exorare d timur. Ei at sic avictoriis nostris fatura ue ι--
poritas Domino protegente vaciat imo Ma manere, manu propria subscrip ai,
505쪽
o asati fastii impressione signari statis. Hi in aris Notarius ad mirem Naiagonis recognsii. Data xii KL Novemlns, anno, Christi propitis, xxiv Imperi Domisi H ad siti piissimi Augush, Indictione x v. diam Aqui risi Pilutio Regio. in Dei Nomine feliciter. Amen. In hoc Praecepto, quae per mensem Octobretra notatur Indictio decima quinta non alium Redemptoris annum designat, quam octingentesiinum tricesimum-sextum, quocum annus Ludovici Augusti vicestinus-quartus recte
componitur duodecimo Kalendas Novembris, si principium Imperii Ludoviciani repetas a die quo Carolus Augustus ipsum Ludovicus filium in consortium Imperatoriae Dignitatis adscivit , currentes tunc anno Re demptoris octingentesmo decimo- tertio. Ad illum annum Chronographus Moisti ensis ita scribit. In ipse anno, mense Septembri, Iam ductas Karaias fecis Conienstim Magnam popati apud Aquis Palatiam de omni Regno mei Imperio suo. Et conienerans se sopi, Auates, o Comites, o Sena s Franc rum ad Imperatorem in Mas, o ibidem conuisuit Capitula xxvi de cistis, θιὰ erans necusaria Maesa mi or Christiano popuIs. Post hae habuit constitim campra fatis Epis pis, o Abaribus o Comitibus, o Majorisus nuIa Francoram vis constitueret siam suam Ludovicam Regem o Imperatorem. ui omnes pariteν con serum, duenies hoc dignam esse, omnisue popuIs placuit. Et cum con suo accIamatione omniam papauram Ladovicam stiam ii um constituit Imperaurem scum, ac per coronam auream trudiit et Imperiam. Ab hoc computo non recedit Astronomus, illo enim anno Ludovicum tota aemu in patris comitatu fuisse, deinde m xii Hud mare coronatum , ac mens tandum Notemni reversum in Aquitaniam sic testatur. Imperaris Kara in misis ad stiam, eamque ab ADisania evocatis. Ipsem molentem Acmenter seu μι, ιoia amuscam unais, de his qautis eam indigere paravis is fraxis, qualiter ita hiei stivisendam, regnandiam, Regnum orianandam , o ordinatam tenendum foret, monais, or Ianssim Imperiati eam Hademate coronamis, o reram summam penes eam fusuram esse Christi fui ιὸ innosait, o hoc peracto negotio rediium ad 'oria concessi. i mense Notembri a parra retrediens, Maiianium reperiit. Horum autem textuum auctoritate nixus non temere pronuntiabis Ludovicum duodecimo Kalendas Novembris, anno Redemptoris octingentesimo de cimo- tertio, consortem Imperatorii Nominis iam extiti sic. Nihil igitur obest, quominus duodecimo Kalendas Novembris, anno Redemptoris octingentesmo tricesimo - sexto, jam coeptus asseratur annus Imperii Ludoviciani vicesimus - quartus. Hoc ipso anno, Imperator, ut Astronomus in eius vita prodit, istitiamnati menasione peracta, ad Missum Sancti Manisi assigrani rediis, o sumem ibi m exegit. At eundem Imperatorem ante
Missam Sancti Martini rediisse Aquis granum, ibique duodecimo Kalen das Novembris jam consedisse docet quod proxime descriptum est ejus Praeceptum. Porro si cupis scire, cur ad oram naevos aliquot rejecerimus, qui perperam in textum Moissiacensis Chronici supra citatum irrepserunt, lege quae Tomo superiore dicta sunt ad annum Redemptoris octingentes-mum decimum - tertium a.
Hermelandus, cui Ludovicus Imperator praeceptum concessit, Abbas Anianensis ae Gellonenss post Hucerandum suit. De Anianensis Monaste rii conditu actum Tomo sexto h, de conditu Gellonensis actum Tomo septimo φ. Paruerunt illa duo Coenobia duobus nonnumquam Abbati bus, uni saepissime. Tomo priore 4 Catalogos texuimus integros ad Huia cerandum usque, qui Praefecturam utriusque loci gerebat anno Redemiaptoris octingentesimo vicesino - quarto. Chartae non paucae, quae pertinent ad illa Monasteria, Tomo primo Smculi quarti Benedictini leguntur in Appendicibus ad vitas sanctorum a ciuibus erecta sunt, id est, Sancti Willelmi de Desertis, Tolosam quondam Comitis, deinde Monachi Gellonensis, qui Coenobium Gellonense consi. Nnn iij AN. CH.
506쪽
AN. CH. truxit, de Sancti Benedicti Abbatis Αnianensis, qui Monasterium Ania-836. nens e condidit. Singulas ad annum Redemptoris octingentesimum vic Lubo .. simum - quartum ' recitavimus examinavimusque, sola duntaxat excepta, Iiab. , . quam C Volus Maὀnus mense Junio, aruio Redemptoris septingenteumo iii ix. nonagesimo nono uc edidit. Larolin mi gratia Rex Francorum 9 Langoba
IM h. ib. dorum δέ Patris Romanorum, omnibm Eliscopis, Abasibus, Ducibus, Comi-
Pi , . iesi uta , ira, Centenariis, cunctis Detibus Sancta Dei Eul a ct nostris ρὐκ sentibus o futuris. Notavit qualiter Vir Venerabilis Beneiactis Abba ex Monusto Lubo . rio Guem Dei Genitricis smperque Virginis Maria, quod est consisti m in loco R i, ' . nuncusante Aniano, in pago cum vocabulum est Magdalonens, Serenitati nostra C , k o Li eo q' i Mm Mon re seu loca aliqua erema insta dum nost imst nuncupante sviniacum, antiquo vero vocabulo vocatur Fonte-agricolae, nunc au-
. . i. ω em Nova ccD Uptaratur, quam 'si proprio opere aedificaverunt i etiam se molina duo instra Usus terminum fibra super vitam Lera visi sint construxisse. se
inur mare se stagnum in loco qui vocatur Porcanias, una cam consense Comitum se ceterorum Christianorum ibi circumquaque habitantium de loca erema accepisset.
Simia ire in loco, qui dicitur Uogrado, GEam Hi casset, cum omni alacentia sa, etiam ct alia loca Comsacus ct Caurino super fluvium Maurem, ubi dici Filii. malE tur Ad-stices, ad pasua armentorum se alenda pecora , cum aliis usibus suis Maenus habeant, se jusseriise hae omnia cxm aequitatis ordine abrique agas in- Iulia contrarietate possulere. Sed pro inretra semitate petiit Celsitudini nostrae, ut quicquid nunc tempore ipse cum Monachis fluis γαμ ct rationabiliter ad supradicta habere dinositur, de o per nostra auctoritatis Praeceptum ei se Monachis
μὴ Dibi sub sancta Reg.ti consissentibus plenissima diliberatione se mercede anima naura ad praefatam Monasterium cedere ct confirmare deberemus. Cueas pes . tionem denegare nolaimus ,sed in eice mol=ma nostra ita concessisse se in omnibus confirmasse cognoscire. Praecipientes ergo Iubemus, ut neque vos, neque juniores
successores, qua memorato viro Venerabili Benedicto Abbati aut siccusoribus sis de surassim loca unicumque ad praesens irae ct Monachi sui eam aequitatis omaene ac utae ct rasionabiliter vestiti ese nos. untur, inquietare, ast calumniam generare , nec aliquid exinde contra /ustitiam abstrahere aut minuare quoque tempore praesumatis, hanc nostram auctoritatem alue confirmationem habeant in elu-mosna nota omnisue tempore concessum, ita ut eis metius iat et pro nobis se
filiis ac filiabus no Iris seu cuncta familia domus nostrae ct omni populo leniis nostra
attentius Domini misericordiam exorare. Et ut haec auctoritas rmior habeatur, odiuturnis temporibus melius consimetur, man signaculis subter eam do
crevimus roborare, se de anulo nostro Iussimas sigi dare. Dura in mense Junio, anno xxxi es xx v I Regni nostri. Octum Aquis Palatio nostro in Dei Nomine feliciter. Amen. Idcit, mense Junio, anno Redemptoris septingentcsimo nonages mo- nono, cum Carolus in Francia post patris Pippini mortem annum Regni tricesimum- primum muricrabat, & in Longobardia vicesimum- sextum iam attigerat post captam Papiam Regemque Longobardorum in Gallias ablegatum. Lege Tomo sexto ad annum Christi septingem Num. m. tesimum septuagesimum-quartum v, quae dicta sunt de tempore, quo Lom gobardiae Regnum veteribus Caroli Titulis addi coepit. Deinde observa Carolum, qui Paschalem Soleninitatem anno Christi septingentesimo nonagesimo-iuino, pridie Kalendas Aprilis in Aquilaranensi Palatio celebr vit, illo anno non inde digressum ante mensem Iunium, ut in Saxoniam profic i sceretur, ubi Leonem Papam ex Italia venientem honorificentissime suscepit. C XII. In Praecepto Ludoviciano munificos erga Monaste ria Gellonis & Aniani se gerunt, Carolus Magnus, Ludovicus Pius. Ermentardis Regina uxor ejus
dona Ludovici, Le ratu seu Leidradus Lugdunensis Archiepi pus, mi GAmus Comes Tolosanus. item Leibalsos seu Le1bulphus Comes. Horum nullus Tomis Annalium nostrorum sexto Ae septimo mansit incognitus'. Quid in
507쪽
eleemosynam singuli contulerint, docet Ludoricus in suo Praecepto, quo- AN CHcum si lubet confer peculiarium Donationum Diplomata, de quibus su- ς κPra , necnon M. fragmentum Chartae pro villa Messaei a datae i ' i ''
Mart. anno vii Impens Ludoviciani, sive anno Redemptoris octingentesimo
victamo, Aquisioni Palatio Regio, ut testatur Mabillonius in Appendice ad vitam Sancti Benedicti Abbatis Anianensis. Rudolsus ii vita Rabam Moguntiacensis Archiepiscopi, postquam Re- CXIII
liquias enumeravit, quas Deus dona Romanus Diaconus eidem Rabano R . 9us largitus est anno ab iacarnatione Dominι DCc CX xxv, Indictione decima-tem Muinor mtia, ut ad illum annum notavimus, haec de aliis Reliquiis ad hunc annum sANcτο-
proximo subiungit. Post anno Auente venis quidam Licas ab urbe Roma sab Ru R x basinus nomine, cum sociis suis sn Franciam, ferens siccum Rellaias: auditique mi es pra memoniti Abaris, cujus devotionem in divino similio de tenera 'Τ' ' tione Sanctorum longe Liaque fama L stabat, venit ad eam v III Kal. Maii, deditque issi Sancti ciui a Martyris, qui fuit in Siscia urbe Pannonia quondam Episopus es Ossa beati Romani militis, qui a beato Laurentio baptizatus, mrim capitali Sententia consecutus est Martyrium . dae Corpore Socti Cornelia Papa ossa XIII, O de Corpore Sancti Cassisti Papae X. De Corporibus vero Sanctorum rei cr A. Mago Ossa X VI, Sancti auum Turturini OD se Sancti Siatia de cineribus Corporis maximam parum CT Ossa X. sue ver. aniversa Me menerabiliter, cena in aream, quamsuprasub duobus Cherubin positam Ebxsmus, s plici de
In Gellis Aldrici Cenomannensis Episcopi, posterior pars capitis tertii CXIV.
quinque consignatur Characteribus, anno Redemptoris octingentesimo EcchasIAE Gicesimo-quinto, Ludovici Augusti vicesimo- tertio, Aldtici Episcopi ter- C NOMANNO, Indictione decima - quarta, undecimo Kalendas Julias. At hi Cha- Ne De racteres simul haud conveniunt. Annus quidem Redemptoris octilinente- P ς ετ λsimus tricesimus - quintus per mensem Junium cum anno Aldrici Episcopi tertio coincidit. Annus autem Imperatoris Ludovici perimensem Junium vicesimus-tertius de Indictio decima-quarta cum anno Redemptoris Octin gentesimo tricesimo- sexto componuntur. Quaeri potest igitur utrum ad hunc annum an ad superiorem posterior pars praedicti capitis tertii pertineat. Stamus ab hoc anno qui Redemptoris octingentesimus triccsimu sextus numeratur, ceteris enim tutiores sunt Characteres Chronologici quos Imperium Ludovicianum & Indicio suppeditant. Hac observatione Praemissa, textum ipsum accipe. taricus Cenomanicae urbis Episi pus undecimo Kalendarum Juliarum die solemniter consecravit occidentalem parum δει pedicta matris er Cenomantea Citiitatis Senioris Ecclesiae, quam Gr a novo fundavit se
mirabiliter ornavit, ad effectam quoque usque perduxit: in qua es altare fecit in honore Sandri Iohannis Baptissae, quod se inseveriacto Kalendarum die in honore Sanctι ι oannu Bapti a se emniter consecravis, Opraedicti Sancti Iohannis Baptissisve alioram muturum Sanctorum reliquias propriis manibus in eo decenter cosio-cavit. liud ergo in dextera parte i us occidentalis partis Ecclesia fecit altareor in praescripto die consecratis in honore Sancti Chri sophori Er Sancti Hippolyti atque Sancti Saturnini martyrum Chrissi, se eorum reliquias in con bone iastas
alsans propriis decenter eoEocavit manibus. In Mistra namque pane i ius occidentalis pams senioris Ecclesiae in suprasini o Kalendarum die tertium consecravis altare in honore Sancti V Iuris cir Sancti Victuri ae Sancti Misit Sanctisue Amriasque Sancti Eaumadi sis Sancti Almiri, stu Sancti vincia se sancti ueliani primi i ut urta E sivi, atque Sancti Tarisii se Sancti Pavacii, nec non es
Sancti Liboria Confisorum Chri sti, cr eorum reliquias propriis manibus decenter ins russiecto coLocavit altari. Praescripto namque x i Kalendaram Juliarum die antedietas Atarios Pontifex est de utero matris sua natus, cui omnipotens Deus asι dua intercessone praedictorum site omnium Sanctorum tribuat vita aeternaliter una cum eis fui sempiterna. Amen.
508쪽
Gusdem operis caput quartum habetur in hunc modum. Dedit praefatus Acincui Pontifex τitam Pandam Canonicisseis, cuyus vocabulam es Auxanas, cum omnibus ad se pertinentitas, una cum fisa cujus vocabulam est Teticionis, de qua Cr plenius praediciι ηonici eorum mereremur habere stipendia, or dilectabilius Domino famulari, sive pro Imperatore a medri . His o co G nyuge sua
sudiosius eis Domino militare utactura. De prae xa videlicet vitia censuit, atque
nonicis seis fecit, a ura:it ut Fratres o Canonici Cenomanica in urbe degentes C, i. i, biserenι plenam refcἰtionem in x i Kalendarum Ianuariaram die, quando Maures civitatis Ecclesa Senior Cenomanica in honore Sancti Sal toras ct Sancta e si
C x v Gm- Π rura Maria or Sandri Gema si se Prothasi sive Sancti Stephanies a jam dicta AEdrico Epis poselemniter ridicara. Similiter censuit, uι de praefata pona praedieris Fratribus se Canonicis x i Kalendarum Januariaram disium μ. . teret plena refectio, in quo die ostia ictus Aldricus in praescripta civitate o iis praefata Ecclesia es canonicὸ ct Iolemniter . Nobili simis se Domgranis algae
Sanctissimis Episcopis Pontifex ordinatus. Antequam ulterius progrcdiamur, distingue duas Cenomannensis Basilicae Dedicationes, unam undecimo Kalendas Iulias, alteram undecimo Kalendas Ianuarias, de qua textus p
citatus intelligi debet. Observa quoque ordinationem Aldfici, quae Cenomanni facta est undecimo Kalendas Januarii, capiendam esse pro ingressu in civitatem & Basilicani Cenomannensem chin ibi primum in Episcopali Cathedra sedere coepit, non autem pro.eiusdem Aldrici Ordinatione in Episcopum, quae paucis diebus citius peracta est Turonis a Landranno Turonensi Metropolita, de quo Joannes Maan inter alia scribit in Historia
Turonensium Archiepiscoporima, quod Aldricum Cenomanorum Episcopum, Laritici Pii jusse ebeum in locum Franconis, ordinavit Turonis mense Decembri aeso. Existimamus Aldricum ordinarum Episcopum fuisse Turonis decimo-octavo Kalendas Ianuarii, die Dominico, & civitatem Cenomannicam ingressum undecimo easdem Kalendas cum Nobilissimis se Doctissimis atque Sanctissimis Episopis, tertioque post die seu nono praedictas Kalendas in vigilia Dominicae Nativitatis Imperatori adventanti occurrisse. Illius Cas. ia tridui mentio fit in iisdem Aldrici Gessis . Tenio autem die post ordinati
nem suam Iam dictus Domnus Imperator insam adveniens civitatem dcc. Porro illud triduum interpretare incompletum, ut Aldrici ingressus in urbem Cenomannicam ungecimo Kalendas Ianuarias de Imperatoris adventus in eandem civitatem nono easdem Kalendas rectὸ conlignentur. Lege quae scripta sunt ad annum Redemptoris octingentesimum tricesimum - secundum, numeris decimo - sexto de decimo - septimo, de expuncto postridie, quod oscitanter nobis excidit, amica correctione repone, tertio post dis in Vigilia Dominicae Nativitatis, ne Chronologia nostra vel uno quidem die vacillare videatur. Est de vitium in praecitato capite quarto, ubi vox plenabis repetitur ad designandam Canonicorum refectionem undecimo Kalendas Ianuarii, plenam enim refectionem semel notasse susscit, nec in ipso textu reperitur, quo vox eadem plena bis reserri possit. Idem caput sic clauditur. Similiter censuit ut in x i Kalendarum Iuliarum anteaeritis Can
nicis se Dei servis de praefata vilia Buxinas feret plena se optima refectio, in
qua die o praefixus Aldricus Episcopus eis δε utero matris suae natas, atque Occidentalis pars procripta Matris O civitatis Ecclesia ab eodem Ponti re est si mn, ter dedicata. Similiter in Assvmptione Sancti Dei Genitricis Mariae, qua est XVIII Kalendar. Septemb. die, in cujus honore praefata Ecclesia a San Io Iuliano sacro fiat, cujas consecrationis dies ab omnibus penitus ignorabatur, ita modo renovata O reconciliata sive consiurara est in honore pridicta Sancta Dei Geni meis Mariasu Sanctorum G asi se Prothasii sive Sancti Stephani solemniter o caninica
509쪽
refectronem jam diaris Dei semis mini uini. In his quoque praediatis Di fis, O Evitatib in censuis, ut praediati Coonici es Dei frui aeriperent a pristi Gala a ' i ''t ne optimo per scutis praedictarum fis irarum diei modos μοι - , arietis , pQ optimos so O de mos optimo modus daos, o deponoae optima moά-- atim , t My crura, sicus in ejus et sumento, quod de eadem re fecit, continen ν laseria. , 'I' η' Testamentum illud seu Privilegium recitabimus ad annum Redemptori, i '
octingentesimum tricesimum-septimum, quo datum legitur capite Cesto. rum tricesimo- secundo. R. In i o ordinationis atque consecrationis praesicrim Mam, o Cenomantia citii. ξη'ς ' rura Ecclesia anno primo, virtutes in sepro Via Ecclesia anaruerant malia, in '' dentibus Domino insignito tribuente mal . Auctor capite quinto quatuor R Lx duntaxat homines, qui sani facti sunt, continemor.it, unum, qui clavi 7
ct uiri ue pedibus debilis; alterum, qui mutas ab orta natili Musis esse, C A V i'
erat; tertium, qui caec- ; quartum, qui plenus daemonio. Ceteros in fine capitis collective sic complectitur. O lia quoque iisnumerabilia signa in sep Acripta Ecclesia, se in anteaecto primo ordinationis, consecrasionis Ave reconciliationis suae anno, necnon se in subsequentibus annis. innumerabitia multis apparuerunt videntibus Agna, qua propter prolixitatem, sive propter taedium I uias atque avid Ioris hia non inseruimus, qua tamen tama sunt in viciendo daemoniis, in recipiendu gressibus, in reddendu audiit , O reparandis visibus, sive in reliquis Dei beneficiis, quanta, ut reor, duo vel tres quaterniones minime cape valerent. t Alia autem infirmi tam de febribus quam de aliis infirmiatibus iis δε,-prusiripta Ecclesia innumerabiliter multi Domino lartiente sun a ti, atque pristinam sanitatem recipere se plenam meruerunt adipisi salutem.
inae priore anno de Areopagiticis Hilduini dicta sunt, aperte docent C X VII. hoc anno scriptam ab eodeni Hilduino vitam Sancti Dionysii Martyris Hi LomNus Episcopi quondam Parisiensis. Opus illud, quamvis Imperatori pergratum ληη- civi fueri , approbare non possiimus, quia pluribus ex Dionysiis unum conflat, I quςm Athenis primδ, deinde Parisiis Episcopum constituit, Auctorem P ψην
quc librorum Areopagitae vulgo attributor uni facit. Haec autem quam aliena sint a vero, multis argumentis ostendimus anno superiore, duos enim Dionysios distinximus, unum Episcopum Atheniensem, alterum Parisiensem Episcopum, observavimusque utroque recentiorem esse Auctorem librorum, qui sub Areopagitae nomine circumferri solent. Haec praecipua sunt controversae capita, nostroque sufficere possunt instituto. Joannes Lamotus in Iudicio ae Areopagiticis accuratius eandem Hilduini lincubrationem examinat refellitque.
Hilduinus non tantum Areopagitica scripsit, de quibus supra, sed, ut CYvIII
Baronius addit, viventes etiam doctissimos viros, nempe Michaelcm Syn- Tom gelum de Methodium visis est ad eadem praestanda horristus esse; siquidem uum ' que i orum hoc eodem tempore in eodem Scriptorum genere versatus esse reperi an hi τ' ' Petrus Franciscus Chiissetius in Dissertatione de uno Dionysio, nimisis An, R R digita se visiopa Atheniensi, tum deinde Parisiorum Apostolo es Martyre, quam eo, 9 i anno Christi millesiino sexcentesimo septuagessimo-soto publicavit, 1 B, κo M -- ronio longissime recessit, Ac Sancti Dionysii vitam Graece prius a Metho- Duci T. dio, quam ab Hilduino Latine scriptam sic asseruit. Temptu, quo Methodiis Sancti Dion i Pastanem Esdri t, i ad ipsum esse constat, quo ea primum G cis comperta est: hoe enim in praefatione flua aperia profiteor, immensium Pu dium suum ob istim rectas inventam prae se ferens, cum eatenus Graecis fuissι -- eo Da. Inventam autem cura se studio Sancta Tarain Patriarchae Constantino. potitani docet nos Hilduinus Abbas in epistola ad Ludovicum Piam Imperatorem, unde ct Passi muntis , ct Metropolitani dignisatem Atheniens Episcopo, ab eadem rusio resilutum fuisse a serit. Fuit Tarasim Patriarisa ex anno. r. in annam ιού. Eras per hac tempora Methodias ta ore naris, o inter arui sui MOMAM Tomas VIII. Ο o o
510쪽
AN. m. ingenio tranans , o m Sanctam mox fiam egregie pius, at de eγω inventa Pasis, s Aonu historia exuliam, cumue ad multorum usum accommodatam ipsi defriberet. ' Hilduinus de Athenis quidem de Titarasio Patriarcha Constantinopolitano sic in suo ad Imperatorem rescripto. ue hodie Graecorum Majores O Athenaincolae perhibent, Hunnarum Friptis cr Dues onum traditionitas dom , in eadem c itate Dionystum tam temporis trimum su/sse Episcopum, qaando Timotheus Pauti aeque dis pulus, Et storum rexit Ecclesiam, i umque se brogato si bi Epi-sopo Romam aut , es, ut compererunt, apud Ga laxum yntem Nora o Isai tyria consummatum Dis. .Quod o Tharasius Patriarcha Conflantinopolitanin per Legatos suos soboli inquisist, ct ira se eam babere certus, eandem Atheniensium
civitatem Pallio Anhiepi pati, quod Iam m ea diuturno tempore, orta quadamR conI Iιone, iubinuIum furat, redonavit, ct , Synodali consensu, Metropolis au-coruate, qua ante funera fueras, honoravit. Nam a praeuiantibus annu ussae
ad Hud sempus , vasdem civitatis Episivas nec Iuberas alteri nisi Patriania , nec jura e s debirarum Abi Frisius civitatum stata Iar. Sed in hoc textu multa iiiiii corrigenda. Dionrsius per provinciam, cujus caput Athenae, Metropolitana Digniutate gavisus inlinuatur ab Hilduino, distinctius in vita per eundem Hildutianum scripta Glvixisses Domihu Aliam sum A ieri pus appellatur. At in E clesia nomen Archiepiscopi nondum audiebatur aetate Dionysii Ar opagitae. Fictitiae quoque lunt vici ilitudines ac mutationes, quas Hilduinus supra citatus Atheniensi Eccletiae perpotam attribuit. Athenae primis Ecclesiae seculis Corintho ut Metropoli subiacuerunt. Marcianus Imperator Constantinopolitanus obiit Constantino dc Rufo Consulibus, ut Cassiodorus de Marcellinus testantur, id est, anno Christa quadringentesimo quinquagesimo-septimo..Suceonte in Imperium Leo primus, ad quem Tomo quarto Conciliorum extant liteiae cum hoc inscriptione. I ii M. O Inmieris moDomino totius terrarum Oiax o ChrissaArsimo Impe Iori Leoni, Petrus V. opus Metropolia Corinthi, se utiqοι Psopi Rιτι rendissimi sab me constituti, Athanasia
Rus nas, M. xandir, Canidus, Agathcrus, Alixander, Architimas, Cyriacus, Thales, Domitias, Hosius, Constantinus, Isctus, Joannei, Athanasius, Timotheus, Aphobius, Zoilus, Plutarchus, Goontius in Dominosalutem. Et in earumdem literarum sine subscriptiones praedictorum Episcoporum positae sic reperiuntur. Petras Episiopus Metropolis Corinthi. Sancta es consubstantiata Trinitas, qua tuum genas ad manimen furi orthodoxa, se statem generis hamani constituit, pium tranquit Datis tua longissimo Iempore fruet Imperium, venerabilis Imperator. Athanasius Epimpus Athemensis. ibi cr. Rufinus Di opus Thesinensis militer. CAlexander Epi pus Patrenus , smiliter. Sc. Longum ac supervacaneum esset ceterorum Episcoporum subscriptiones exhibere. Textus proxime d scripti Corinthum Metropolim reptae sentant cum Petro Episcopo Metropolitano, cui viginti subsunt Episcopi suiffraganci, atque inter hos Athanasius 'sopus Atheniensis. In codem Conciliorum Volumine, Catalogus habetur Episcoporum M tropolitanorum, quibus Leo Augustus literas direxit, inter illos numeratur Petrus Episcopus Corinthi, nequaquam vero At tranasius Episcopus Athonarum. Deinde anno Christi sexcentesimo octogesimo
primo, mense Septembri, Indictione decima jam inchoata, sub Agathone Papa, Concilii tertii Constantinopolitani seu sexti O eumenici actioni duodevicesimae subscripserunt Stephanus Episcopus Corinthi, & Joannes
Θ οὐ ita Marme Α-ων. At literis, quas eadem Syncidus ad Agathonem Romanum Pontificem direxit, soli Metropolitae subscripseriint, ideoque non invenitur inter subscriptiones nomen Ioannis Atheniensis Episcopi, Stephanus autem Corinthiorum Episcopus ita subscripsit. Foruloe ἐώι Θι- ό όασπις α Καεινάων -κσπολεως τως EMGων e c- ἐμ υ- , u- ου bόδευ ο υιας ι πι--- ω. Surbanus misericordia Dei Frisior ι