장음표시 사용
491쪽
Cumque iam Gerus, Episopo incipiente Hymnum, Deam lauda 9J o Paelum alia tunsae laetitiae coni tensio decaniares, immensa Egias ju Iationis δε-ntis inexpletiti superna Laris delectatione in Iongum disi saliam protectus est. duo ianum Diu, ahocasu Badaruae saepe memorati Episcopi M sis, beat e m moria Auricus Amises pretiose ma En, quae pra diximus, pignora corum omnicios , putiis commendamir jub obtestatione gramis a, as cum digno semper
Episvis Padobbriens o Gera fas quoluet sempore satirahere r. Dehinc intiratri De Ecelsae, cinomamcae missitius o prasia Pado ornensis, Congregario nos ara char rure perpetvia furernitatis, ad Iriam es redonia Aeoliam sit. Quae proxime sequuntur, ad posterum diem pertinent. Porio Vincentini Monasterii quod in suburbio Cenomannensi consitussiun, dicatum ae dotatum fuit a Sancto Domnolo Episcopo Ccnomannensi, susticum es istia ad Aa re aratu Sanctus Aldricus, unde V fandator minas prino sis hiserar ἐolisar, ut testatur illius loci Compendium Historiale manuscriptum. quod citare consuevimus. Atque inde genuina patet ratio, cur idem Alia dricus sancti Liborii Reliquias, priusquam in potestatem Padcibolia sum Oratorum traderentur, ex Ecclesia Cathedrali in Basilicam Vincentinam de tri voluerit. Ante quadriennium a resutavimus fabulam de Sancto Mei nul pho, quod in Ecessa Sancti Vincentii Ce manensi, cum illic essent Reli quia1 Sancti Liborii, issis Moηasteriam Sanctimon utiam fandare in honore graia Mariis es Sanctι Liborii in lora qui dicior Rodison. Feria secunda seu Lalendis Maiis, Legati Padet bornenses acceptis sancti Liborii Reliquiis viae se commiserunt, ut Padet bomam redirent. Illorum iter e suburbio Cenomannensi Carnotum usque se describitur. Aldricus Cenomannensis Episcopus tina cum mώhirati ae Nuncios Episcopi Pade horncialis extra rimitium aliquandiu prosetitus , cum pancs suorum rediiI, quoniam a tum glorios eis rasa liae quis uam nisi insitus sparabatur. Et AG Didem , annuente persi a Dei Gementia, voti sui se compotes esse.Ios summoperὸrra tunso, Kalendo Maii ab urbe Cenomantea prosem cam omni stadio is patriam fgnare renundunt. Fraeaecta dia jaaesa ticam masto Poni aza - nomi natam scurus eo quidam ex familia tertinente ad se irium LVI sa ipsius Sancti Litorii, quem o si am audiendi Osrmonis usium nunquam habuisse magna pars populi noterat, dominam sam ut sui misereretur, quia voce non poterat, gemi
es Iachrymss precata ν. Cumque cretro caput inclinatum, expans manus, Ie: itimiso ad caelam, modo ad sacrum fratrum oculi, sutis internum evus afectum in-
aerarent, nee jam prae Iussitudinesqui longius p sis, tandem a pinnascum genita
relaxatis eo primtim die cepit , aaiari loquens o siquentes audire. Inde carpto itinere properantes, ium ad Messam quandam Sancti Medaia memoria rati-ιrem pro Aquarent, ibi in Ga quaedam mulier a longa in mitate eurara es: ti ne
ad Bus iam sancti Symphoriani aheni nus uidem stini ne ii hostiis, tibi noctem istam βυκῶν pietatis diminis clanserit istares re. Nam foemina quaedam dis matig oram θiristium se texantium miserusale recepta Iam facta, ad G ὸ nimis' memorati Consi foris implorandam pro easMfragiam, in gerisam adi au ι I. Finitis vero muratins ex more Vi Ibis, cum si Io jam suntio plebs eire ara esst,
carpis Abito horrorem dirae motas emittere, ultilare, mugire , ilare, ac per omnia Eum os imitari sonos, ut nisi prasens via erών, nihil minus quam mutire putaretur. Terrore canat qui aderans, smulo miseratione permoti, reneri eam, O ad Sanctiram feretrum propitis invisum trahiscerunt. Deinde unanimes pro ista 'eces fund/nus ciso exaudri meruerunt. Denique stirim a daemonam mistinita I, rura, sista menti ac mora gratias se laudo Deo referens, euntes eos inde divi eam populo siquauram Exinde festinato carsiis Mona Drio Sancti Salpi ii appropinquantes , vident eminus adduci medγctim quendam in v sicuti, qui mi ut si re uti penὸ conixuitas corpore fit. Num o pollices utrias e manus erunt in mediam
palmarum in mari, o reliqui digiti supra ipsos pollues exus ita eos Aiη AN. CH.
492쪽
bant, ut ungues radicibus palmarum harerent in xi. Reliquum corpus adeo velut in Pharam rotundam et Meres, at genua pectori, summitates pedum renibus jang rentur. Sed quanto Vus fuerat miserabitior parna, tanto secuta es mirabilior med cina. Intervenienti bis na-que leati Liboni meritis, cum opem integra de implorabat, erectis in momento ae sanatis omnibus simul membris prositiis de pario Ego quo vehebatur curriculo, G celerito ad loculum sacri Corporis currens ibidems in terrum probavit, cum ingenti assem corde simul O ore gratias agens. Perii tes vero ad Ecclesiam quanaam in honore Sancti Petri Apostoli dedicatum, δε-it. daemoniacum, qui eos aliquandis Duebatur, conficium in via media cecidisse. Od quem erigendam cum aliqui ex pube cucumssent, Iacuit omnino sine mota ahquo, ut ab omnibus esse mortuus non dubitaretur. Post paululum tamen
erectus adsuendam, carpit flensim quasi reviviscere, sesequenti die corum popago
laudes Salmatori fluo rependens sanus Uparuis, ac si nunquam a maligno stiritu fuerit vexatas. Proinde cum M tu divinorum beneficiorum donis velut caelestibus radiis micantem viam titi carperent, qua plus quotidie gaudii quam fatigationis erret, contigit ut ad civitatem Carnotensem satis amplam O populo m Hven rent. Cum urbis Oscopus, Bernuinus nomine, jam iunc aetau 'ul O moribus
valde maturin collictu ex more Presbyteris eo tempore Synodum in urbe celebrabat. Cui cum nunciatum esset, qualiur cr quo ordine assumptum Cenomanis Corpus prae
fari Confesseris flua Iam uini appropinquaret, flatim cum omnι iEo sacro Sacer tum G Legio totoque Coro suo O populo procesit in evus occursum, inque cum Hymnis se Canticis siritalibus i Lad devotisime extra urbem lon, progressus excepit,
jus tque ut deferretur per viam, qua aucis extra muros civitasu au Oratorium, in quo Sancti Carauni membra requi sunt. Cumque catervatim sequensi grandi multitudine ad memoratam locam honori ia ducere r,sonantibus signis per totam a bem , ct populo excelsa ad Deum voce troclamante, at tantam , i gratam esse domosionem Dominus declararet, multa ibidem per Beatum Liborium fleri signa concessit. Ex quibus unum praecipuum hoc loco memorare duremimus, reliqua vitandis prolixitaris causa intermutentes. Puem, quae ab exordio miseranda nasivitatis, membris fia omnibus curva, ct vetus in globum contorta, nunquam vel mentum a genibus uvare, vel plantas pedum a femoribus rem ere vatibat, ante loculam Sanctorum cinerum deportara , singulorum ossicia membrorum cum integerrima se
nitate suscepit. Sia quoniam μιτιι uti usu, qua contractum prius corpusculum faciti tegebatur, Iam erecti flanti non susticiebat, quin ex parte nuda videretur, citis m. si les quique nam res in Ecclesia coram Cura cr populo gesta est nuptis
faemmarum sciter ealis eam contexere, donec allata sibi congruis indumentis mesbretur. Praeerant Ecclesiae Carnotenti Bernuinus sca Bernoinus aut Beminus Episcopus ab annis undeviginti, Monasterio Sancti Carauni Dionysius A bas ab annis septem ac triginta. Nuncii Padcrbornenses ibi, id est, in Coenobio Sancti Carauni, cum styritali laesitia noctem transigenus, frimo mane optatum iter arripuere. - Zpropinquantes vero Parisiens ciωitati ab Disicopo loci illius Euanrado nomine, omnique populo ultra ponum I ratum super Sequanam flumium occurrente fiscepti, O in principalem ejusdem urbis Ecclesum deducti sunt. Erat autem dies Dominica. G-que Mi arum ibidem selemnia celebrarentur, deducebatur in medium foemina quindam de miciata V dem loci oriunda , quae cum rena gramissima nata, in eadem praeteritam vita siuae tempus exegerat. Muta enim a nanetitate Osurda, tertio in-kuper tormento si acebat, quod videlicet mente capra, spiritu agitabatur immundo. Haec in conjectu omnium ad Missas circuma antium vehementer anxiari caepitcr sedare , posisemo in pavimentum ivit. Pos celebrationem M steriorum ad mansionem deportata est, G ad me erum rursus in Ecclesiam delata. Ibi cum multis aliis pernoctabat. Stat que ut assente polo roseam aurorae Iubar i urit, lux magna miseericordia mi, e gutis ab ea tenebrosis tortoribus, cin auditus illi se vocis facultatem condonavit. Ob puere magnopere cuncti qui aderant, videntes eam in uno momento ita immutatam, ut se vacua esset a ramone quo plena erat,
493쪽
o plenum haberet membrorum os iam qao vacua fuerat. Oratores igitur Pa- AN. CH. demornenses cum beati Liborii Reliquus in Monasterii Sancti Carauni prope S 3 6. Carnotum quarto Nonas Maii feria quinta suscepti sunt, de serii sexta seu Lutio. tertio easilem Nonas inde digressi Parisios, ptiusquam solennia Missarum i ia, V celebrarentur, ipsis Nonis, die Dominico pervenerunt, ibiquc reliquum Loru L. diem transegerunt honorifice habiti ab Episcopo Parisiorum Erkanrado tu , in
Secundo seu Iuniore. P i p p i iPostridie Nonas Maii, feria secunda, Parisiis egressi recta contenderunt R. ita ad Rhenum, coque trajecto fines Saxon um non procul remotos adierunt L u o o v Octavo Kalendas Junias, & iter accelerantes, tandem die tertio, id est, quinto R. 1o Kalendarum Juniarum, quo tunc sacra Pentecostes selennis π agebatur, ad deside- C Loci
ratam Ha Parisiornensem Ecclesiam pervenerunt. qua cum adhuc tribus dis Riarent millibus, juxta fluviam quendam Hedraha vocatum, ob immensam mul- LXXXI. titudinem, quae usique ad memoratum locum sequi non poterat, in medio campo Misseram celebravere solennia 'IS ua antequam finirentur, in eodem loco quinque pariser homines a variis debilitati sus liberati causam immensa admirationis se laetitiae tangam Dei virtutem videnti populo praebuere. Osuper eadem hora in sapὸ memorata Paridornensis Monasteris Ecelem, cui talis gloriae decus per tanta terrarum s tia asserebatur, contigit quoddam clarum valde Miracatam, velut insigni re praeconio Beati Liborii adventum annuncians. Nam puer quidam de eadem oriundus Parochia, qui a die nativitatis sua surdus erat se murus, ibidem auiuium pariter percipere meruit se loquelam. Iebat hoc nimirum .Divina Hypositio, ut in
die adventus i us ut signa cor cantia indicio essent, eundem locum ad hoc fuisscaelitus elelum, ut tanti Consioris Corpore 1 straretur. Iuod cum innumeris
undique stipatum turbis Monasterio paulatim Vpropinquare tavisset, Episcopus quidem nequibat occurrere, nam apud Patitium tunc morabatur, id est, in Theodonis villa, ubi Ludovicus Imperator Missos Lotharii mense Maio suscepit, sed tamen Clarus omnis cum universis Ecclesia dici cultus ornamentis processit obviam, siquente populo, qui vel de longinquis venerat, vel ex eodem oppido semicinis locis sitae ad audienda Missarum solennia in tanta stinvitate fuerat congre atus. Cumque sibi non parvo ab oppido intervasta uterque populas, sequentium delicet venerabile Corpus atque excipientium, obviasset, hi qui occurrerunt, ter 'cuncti simul sis prostrati, summa sitac cum veneratione se ceperum. Cumque Clorus in hymnis se confestoribus Deum benediceret, ct ritualium Carminum me- Diam Sanctorum laudi congruam concineret, populus vero Drie elemon ingeminaret, cum in Gabili jubilo erectis ad Deum mentibus singulorum, nihil ejus t de dulcius videbatur. Itaque cum sensim magis ac magis in altum sublata populi voces attos rentur, etiam circumquaque gaudentium, Uasientium, Deo patias agentium cse jubilantium, illi in voce exultationis per totam viciniam finitus intonarent, cum 'tali honore sacras fimum Corpus in Ecclesiam delatum, O in loco, in quo hactenus requis it , coiloratum est. Inscripsit hic Auctor opus situm Bisoni, qui quartum in Padcrbornensium Episcoporum Catalogo locum obtinet. Praevios, quos sequeretur, testes oculatos habuit, Idonem Clericum Pa-derboinensem de Erconradum Cenomannensem Diaconum, de quibus sic Gobelinus in Cosmodromio φ. αuidam Clericus Ecclesia Paderbornensis, Ido 'AEL ε-e, tinomine, conser in Miracula, qua vidit in Tris ratione Sisauri Liboria, o habemtar ista in Eoa a Pad 4brnens si ad AD. M Ereonradas diaconas Euti Cenomanensis sis eadem Miracula, prout ea se mississe restitur. Ioannes Bondonnetus in Notis ad vitam Sancti pavaeii Pademomense. LXXXII. Chronicon ejusdem Gobelini sic allegat no Ladosici Pii as transtastis hest Sanctas Lisorias o sanctus Valerinus de cimitate Cenomanica milia. Et librum terrium Verneri Rol inchii de sis es moribus usin auram, sc. p. s. Emedicus quoque Eudaerudus scandas Episivas Padersornens s DAinu νι-L-risne consonatus stinniter transtulit Corpora sanctorum, Lisorii, P varii, Gii, Gandanisti, Dis oram Cenomanica risitatis ad suum Ecclesia is eam Tomis VIII. Min m
494쪽
miatu gloria Mirucaseram. Item vetus Florarium Sanctorum, sic. In Pad risor , d postio Sanctoram Episoporam ct Cons oram Coomanosam, P viii, Tharisii ct Gahcium sti. Praetei sanctum Liborium alios quoque Cenomannenses Episcopos, Pavacium, Turibium, Gundanisolum 5e Valerinum, Padetbornam translatos assi ant hi Scriptores. At ut refragatur, sic de praevalet pervetustus Anonymus, cu)us narrationem supra recitavimus. Imonee totum sancti Libotii Corpus Nunciis Paderhornensibus ab Aldrico Cenomannensi Episcopo datum est, in Monasterio enim de Prato prope Cenomannum nonnullae ejusdem Sancti Libotii Reliquiae, sicut de Sancto rum Turibit, Pavacii ac Romani, hodieque servantur, easque sexto Κ lendas Augustas anno Christi millesimo sexcentesimo quinquagesimo conspectas a se testatur praelaudatus Bondonnetus 3 Cariota de Miae H GauissPratens tunc Abbatissa. Totum Sancti Liborii corpus in Saxoniam delatum non suit, sacrarum exuviarum partem non modicam sibi servarunt Cenomannenses, de Aldricus Cenomannensis Episcopus dextrum Sancti Liborii Brachium in Basilicam Sancti Salvatoris apud Cenomannum anno sui Pontificatus octavo, Redemptoris octingentesimo quadragesimo, Indictione tertia, post Ludovici Pii mortem, septimo Idus Iulii trans Hilit, Ut pervetus testatur Anonymus in ipsius Aldiici Gestis capite quadragesi---quinto, quod apud Balvetium libro tertio Miscellaneorum, si liabet, per antecessum consule. Idem Auctor cum dextro Sancti Libotii Brachio Corpus quoque Sancti Pavacii transsatum amrmat. Haec autem tum prae dicti, Deile possunt ita conciliari. Cenomannensibus ad eorum consolationem partes non exiguae de Corpore Sancti Liborii relictae sunt, de illa. rum loco partes de Corporibus aliorum Sanctorum traditae sunt Padet bo nensibus, ideίque per Saxoniam disseminatum est non tantum Sancti Li-horii , sed etiam aliorum complurium Sanctorum integra Corpora Cenomanno Padethornam fuisse translata. Tunc ad muros Cenomannenses in Ecclesia pratens quiescebant alia Sanctorum Corpora non pauca, nec assentiri possumus Antonio Corvaisiero b , qui vult ea, ne venirent in manus Nordmannorum, ab Aldrico Episcopo delata esse in Ecclesiam Cathedralem, e qua post biennium transsatus sit in vestphaliam Sanctus Liborius. Illam complurium Sanctorum Transsationem Joannes Bollandus anno Redemptoris octingentesmotricesimo- quarto factam negat, censetque potius rejiciendam in annum Redemptoris octingent simum tricesimum-sextum, quo Transsatio Sancti Liborii recte consignatur. Non ergo, inquit apud Bondonnetum ς, quodHi bit Couria serius, iam anno octingenusino trige ο-quarto transtula erant Sanct rum satiani, Thuribit, Paricii, Lisorii, Romusi, Trenestinae, Adrechildis, m- d. iniu Corpora, sed fortassis rarim anno octingentesmo trigesimo -s Io. In opinionem Bollandi lubenter imus cum Bondonneto, 3c bancti Iuliani aliorumque Sanctorum Translationem, quam Cenomaimenses quot annis octivo Kalendas Augusti pie recolunt, eodem quo privatam Sancti Liborii Transsationem anno peractam arbitramur. In Transsatione Sancti Liborii, per illud triduum, quo Reliquiae ex Pratensii Basilica in Cathedralem atque ex hac in vincentinam, tum in viam delatae sunt qua Cenomanno Carnotum itur, tot coruscarunt Miracula, tantάque Cenomannensum pie tas illuxit, ut Aldricus Episcopus adhue a Deo plura grandioraque Miracula serventioremque plebis erga suos Patronos cultum sperarit, si cetera Sanctorum Corpora, quae extra muros civitatis in pratens Basilica quiescebant, in urbem atque in ipsam Cathedralem Ecclesiam deveherentur. Hoc igitur anno, Glendis Maiis Nuncii Paderbomenses in Basilica Vincen tina Cenomannense suburbii, Reliquias Sancti Liborii, solenniter illuc ex Ecclesia Pratensi delatas, in Saxoniam transferendas acceperunt, de proximo mense Julio sive octauo Kalendas Augusti, complurium Sanctorum,
495쪽
nempe Iuliani, Thuribit, Pavacii, Romani, Trenestinae, Adrechil dis, S: AN. CH.
caiis. Δanctum Julianum vel patruum vel avunculum i aDuit banctus R. .lu, io
manus. De Sanctis Abbati s Trevestina de Adrechildo actum Tomis P i, bi est primo M quarto, ut de Sancto Hadoindo Episcopo Cenomannensi Tonus est
secundo M tertio. In Breviario Cenomannisi nulla fit ad I nc Transla- Lui, o v tionem mentio Nordinannorum, quia procul ab Oceano, a Frisa, de a R'Mosa distat Cenoniannia. ROLI Ut Corpora Sanctorum, quae extra muros civitatis Cenomannensis io R Praten si Basilica quiescebant, in ipsam urbem propter inc siones NOrt-. Lxxxi v mannorum translata inficiamur, ita Sanctum Filibertum propter eas domis. Duilia incursiones hoc anno ex Hero Insula transsatum asserimus. In Chronico in stri, enim Engolis mensi haec leguntur. DCCC xxxvi. Sanctus Fibbertus vo Idus finias uero Infula in itur se transfertur. Huius Translationis de tempus de causam fusius sic exponit Ermentarius. Gono Incarnalienis Domini ac Redemptoris nostri sese Christi octingentesimo trigesimos Io, Indictione quarta-b. decima , Ludovico vero Gloriosissimo Imperatore vice o ct tertio Regni sit. anno feliciter imperanie, Ibiaque Vos Lothario Italiam, Pippino Aquitaniam , Ludovico quoque Noricam , divina protegente Clememia, regentibus , Nisodo etiam Venerabili Abbate gregem ρ fati Confessoris Srisii Fi tiberii, Domino δε- vente, secundum Regulam Sancti Seneceti gubernante, cuyus jusso ego, non dico operibus, Ad etiam verbis omnium Forum infimus Monachorum iac narranda suscepi. Cum repentini atque intempestivi, veluti dictam est, Noramannoram minime cessarent occursis, praedictus Pater Hilbodus , qui propter ipsam per damgentem in memorata Insula Castrum condiderat, una cum consito iram suorum
Regem adiit Pippinum, suggerens 9us Celsemini, quid seper hoc decernere velliri Tunc verio gloriosus Rex se que Optimates menerale siquidem Regni sui Placitum existebat i iusmodi rem solerti cura pertractantes, nequaquam ibi avixilium pugnandi absidue adminiurari posse repererunt, scilicet quia i a Inoia Monibus istu a imaris aestuationibus moi- impedientibus, non semper accessibilis esse potest ηομή-
usus, cum Noumannis cunctis temporibus, quibus mare tranquiliatur, inaccessibilis esse minime dinosiatur. Sed elegerunt revera quod falubrius esse iudicaverunt. CAnnuente quine P pino Sereni simo Rege, pari consensi. omnes fervi uitanica provinciae Episopi, Abbates, Comites , celetaque fideles qui illic adfuerunt, insuper se alii quamplures, qui hoc scire potucrant, decreucrunt mulio melius fore beati risiberti Corpus inde transferri debere quam ibi derelinqui. Zuod essectum esse constat anno Incarnationis Domini notiri 'si Christi δε- ' cripto. Hic Auctor tres tantum Ludovici Pii filios, Lotharium videlicet, Pippinum ac Ludovicum, Reges appellat, nec ullam Caroli mentionem facit, quia Ludovicus Imperator filios suos, Lotharium, Pippinum, ac Ludovicum, misit in varias Franciae provincias, ad quarum regimen illos in consortium Regiae Dignitatis adscivit, Carolum autem in suo semper retinuit comitatu, quamvis eum Regii quoque Tituli participem a septennio constituerit. Aliam rationem non reddit ipsemet Ermcntarius ad Hilduinum Abbatem. Nomen, inquit, Caroli gloriosissimi Regis nostri ii circo in Miraculorum Praestivincula inter fratres tacetur, quia quando haec gesta fuerunt, in aula Regia puer nutriebatur, erudiebatur, instruebatur. De Hero Insula Ze de causa praedictae Translationis Falco quoque Tre- LXXX v. norciensis Monachus in Trenor ciensi Chronico sic scribit. Magnanimus ut bodus, qui pons Arnufum, undecimo anno pos obitum Orosi Magni, id est, anno Redemptoris octingentesimo vicesimo - quinto, praedia bis uia δεν η' perat Abbatiam, ad eorum frequentes repesiodos impetus antam ingrantis,canstra rimus VIII.
496쪽
est fortitudinis ad urias Institi munimentum, qaam mago praemuniens opportuno, compriens misas eis eidem habuisse prolatam. χαιιus explesis PipGo Regi ADLranorum ad c odiendam eam commendare mouit , sed Rex hae de cos se perere is, quoniam ctim remas defossonis aliquaari forsian M. Usuriam imminea, exigeres, posset asique ob solitam maris emasonem inuolus interilaui. Iubelua Abbatis Castrum tiam cura custodiendum dimiseri H qa in am seper eo Abbati mque pervigil non d foret silicituri, emera tamen gentis D ens irruptio non re abra. Cubas fluentes impetus Monachi in praefata Inseda degentes, ferre non mutiatis, menerabile grati Phil leni Corpus inriri malo, o eam insegni Res alarum varioque ornamentorum Vesuviro alio inde transserri des gerunt, ρcandam Dominicum praeceptam. Si vos persecari fierint in tua cimitare, fugiuia aliam. J IJ uod ne umeri mei inconsulιὸ facere etiirentur, Pipiri Rigis ADtranorum ommamque compromincialium P ceram Aer his prius cositio per amών. Quanto in ptaculo versaretur Herus InsuIa, Chronographus Engo lismetiit, brevissime quidem sed manifestissime prae ceteris Auctoribus docet, cum res hoc anno praecedentique biennio gestas sc perstringit. Dcccxxxiv. Mense Janio Heras Insati a generati Monachoram habitarisse
Ipsam Transsationem Ermentarius stylo susiori, Fulco longe breviori descripsit. Uterque publicatus est a Petto Francisco Chiisse io Societatis Jesu Presbrtem inter proba ones Historiae Trenorciensis, & recuses a Luca Dacherio & Joanne Mabillonio in quarto Seculo Benedicti no . Iter ab Hero Insula habitum est ad Deas Monasterium per Ampennum, Varennas& Palum. Fulconem audi. Martis Phil uentis iue primo ad Ampennam sam
delusas eis mittam, qas videsico die, tribas Pi aderans m rae κι dirim Iuris cari Miriscatis. In praefato loco Hebas trisus emenses ad Acam qui Varinnem mocitur iam nitiat, unde nocte transecta egredientes venians is misiam cui Pestis A men est, a qua aherius statio no ris exacto exeanus ad Deus bam Nonas iam gloriosa pignora demserunt. Plura ex Ermentario non injucundum erit haurire, servatis locorum die
rumque intervallis. Sassisse igitur septima die Jonii mensis Athara lora eam
ipse meneraliti iamati, et arar eam laudibus Sanmssmam Corpas, ponitur in navi Circio sanie, os elissimo feriar ad porrum qui Furca iocriam Inde me . Sacerdotam , Lemitarum si mal ac Monachorum humos es a m ad Ampennam fiam deferiar vistam, asae in Eulsa cognoriar. Ibi tria post illationem Reliquiarum patrata sunt illo die Miracula. Sanitatem enim recuperarunt, Domiaicus ipsas Sancti malus, cfas mires quartana febris anno ans o Lmnaeo ita extenuarat, at vix baculo innirens incedere valeret; paelia, Migratia nomine, 0usdem Sancti famati, qua d rei Luris pariter o craris ossicio ita dri LIIIura erat, as nec rectum iso con cere, nec qaidquam utilitaris agere posses; de alia puella quinquennis, qua nec ere nec ambatire, velati ejas aetas deposceret, umquam poterat. Sequenti die, sanati sunt MMristis annos fere quadragista gerens aetasis, cui Lata a aegri do o motistissma lippitudo per viginti fila annorum iacis Myus sistraxerat misimi Ealusenus, qui dextra oculi tamiae privabaturi de Aad ais annos circiter nata triginta, qaa dexIram brachiam ira gerebis inutiliter, aspias sibi Ust saeri quam sonori, non enim manam is os mittere, nees Crucis manire vatibus signa Io. Tertio die, sospitatem adepti sunt multi febricitantes, atque inter hos Dummericas, Moritina, Sisti nudis O si liberti. Haec in Ampenno. Ab hae villa unaetur ad iacum, qai Variana iaciturum In itinere tres muti locutionem recipiunt, incolumitati redditur puella, quae manum gerebat aridam, sanitatem plenissimam adipiscitur nemina piliis utroque pede contracta & ulceribus plena , puer decennis liberatur a morbo comi-
497쪽
tiali. Testatur Ermentarius oculatum se testem tot Miraculorum fuisse. AN. CH. Sie enim scribit capite decimo. Tenditur ad locum qui Varinna vocitam Iuxta 8 r sq. m is lenioriis noctem iliam transigimus. Capite undecimo, sic, Cum a Lutio praedicta vilia Ampono longius discessum essu a nobis, atque Oscium sexta hora i 'persolveremus. Et capite duodecimo, sic. Hinc progrest, ιum Iam iter moxima ex parae transinissum haberemus, iurum parumper requiemimuri Et paulo ipost. Hoc celebrato Miraculo abhinc quoque recedymus, ct ad locum memoratam ri accedimus. PI pG ut Sequenti die, cum Aarrea tenekras, inquit idem Ermentarius η, caelo δε- L urbputissit, Sole Iam abius ascendente, choris Hailentium praeeuntibus, atque universo st 'amine sub quente, tendimus ire ad locum receptios tr paratum qui Parus. ii iis nuncupatur. Ibi namque tentoria fixa erant. Cumque istuc perveni simus, ipsaι- st '' tur ibidem tumulus eam gratissimo pignore. Verumtamen antea sis Sol oceam Lx immergere nequivit in undas, quoad bac Miracula, qua subdantur, ostenses fuissext. . Lissi. Mi Abrefanio puero restaurMa est manus. Sinistra, quae prius erat debilis, puer x c. cc. . α quadrimus, qui sinistrum genu contractum habebat, hac exutus es h debi- talitate; idem contigit& puellae trimulat i Hil trudis, annos nata circiter triginta, evas genua ita retro conversis calcaneis obriguerant, se sinibus clam sis, ut nultam risset conficere vessimum , sanitatem recepit i Bernefridus mutus de surdus loquelam de auditum recuperavit 1 sospitatem adeptus cst de Da-denus, dextrum gena ita habens subtractum, ut pes 9us terram non poseis contingere. His adde foeminam, quae dolorem dentium patiebatur, de aliam annorum ferme quinquaginta, qua nunquam erecta Solem aipicere quiverat
Postero die disessum est istinc, id est, a Palo, o ad Deo Monassenum pro- X C.
ratum est. Ermentarius h describit locum Basilicae Deensis, in quo collo- Lib. 1. Miacatae fuerunt Sancti Filiberti Reliquiae, Miracula, quae secuta sunt, non omittit , additque motam quaestionem, utrum ad Hyas Sancti timina fa-ineus fixus cum ceteris fidelibus admitti deberet, necne ; ut v cujus sequent rio, postquam ibi Monachi habitare coeperant, nasia omnino extitisset; reque diligenter examinata decretum esse saniori consilio, quatenus accessus eis cammunis tribueretur assue ad expletionem unius anni, id ιst, a Femvitate V sSancti, qua vicesimo mensis Augusti die celebratur, usique ad eamdem verrente
anno F vitatem. Plura subnectere de Sancti Philiberti Transsatione non est hu)us loci. In Historia Trevirensi, quam Lucas Dacherius publicavit, Transtatio XCI.
quoque Sancti Castoris si e memoratur sub Hettio Archiepiscopo. Hic am- m. in. monitus in usu a Sancto Materno, in vigesimo-tertio anno Ludovicι Imperaurisas navit Corpus Sancti Castoris de loco qui dicitur Carina ad Consuentiam, ad L, Moy sterium quod ipse constraxerat, cse sicundo Idus Decembris consecravit in honore Saniri Castoris se omnium Confessorum, se post consecrationem Sanctam Corpus in Ecclesia recondydit, ibiqae Ludovicas Imperator multa dona praesentavit. Actum Tomo primo 4 de Sancto Castore, Tomo sexto φ de loco qui Car- dena dicitur in praecitato rextu, de alibi Cardonum, Caradonum, Cardona, Π. 4-Caradona, Caradunum, Laradonum, Se Carta-domus seu Coarta-domus. 77-Hoc eodem anno in Augia mortuus est Hetto sive H to vel Hatto XCII. Basileensis quondam Episcopus de Augiensis Abbas, qui s ponte munus utrumque dimiserat ab anno Redemptoris octingentesimo vicesimo-tertio, ut Tomo superiore probavimus i ex Hermanno Contracto. Hic Auctor Ad M. sis. ad hunc annum Ludovici Augusti vicesimum - tertium an editione Pisto- 'Τ' hriana sic habet. Haiio Psopus Miniensis abiit. Et in Canisana, sic. t via nota Di pus obili or notur. Chronographus Austensis, quem Stepha- vasurauianus Balutius libro primo Miscellaneorum nuper publicavit, in eadem est sis olli T. opinione, sic. DC ccxxxv I. miro Di opus obiit. Tunc Basileensis Episcopus erat Udatricus, Augiensis Abbas Erlebaldus. De utroque recurret adhuc sermo.
498쪽
Apud Bucellinum in Chronologia Rhaetiae hoc anno communem mortaliam Gam ingressitur Hada cas siete Horicis Albas Falaricn A. Cui Ioannes de Flamine, vulo a Flams si uisur siu potiks resimitur. Suspicatur hic Auctor Joanncm, qui Fabariam post Udalticum sive Hudatricum adnisinistravit, non alium fuisse ab illo Joanne, qui Hationem Udatrici decessorem antecellit. Ut suspicioni locum statuat, vult Joannem, cui successit Hatto, pulsum fuisse eum Verendario Episcopo eandem ob causum sive ob odia Regam, Lotharii videlacet ac fratrum contra Ludovicum patrem rebellantium. Disparilitatem tamen non parvam inter.Verendarium ac Joannem agnoscit, quia successor Verendario non est datus, Joanni vero datus est Hatto. Talis differentiae rationem repetit ex singulari Joannis pietate, ne quid sacra parensar famina, lubenter annuentis, ut alius Abbas tibi si, lumvertere coacto subrogaretur. At hoc corruit argumentum, quoniam Hatto. qui post Joannem Fabariensis Abbas fuit, ex hac vita prius migravit, quam Uerendatius Cutiensis Episcopus a Lothario ejusque fratribus in exilium pulsus. Duos igitur Joa es distingue Fabalienses Abbates, & Hationem atque Udalticum intermedios agnosce. Egin hardus utriusque Monasterii Candensis necnon & Selingestadientis Abbas insignis Immani uxorem quondam suam, quam Clericus factus ut sororem ab annis viginti secundum Ecclesiasticos Canones habuerat, hoe anno mortuam deflevit. Id colligitur ex epistolis, secunda, quarta, quanta de sexta, quas scripsit Lupus Fertariensis Monachus, cum Rabanum Abbatem in Fuldensi Monasterio Praeceptorem audiebat. In epistola sexta sic habet. Superiore anno, annisextilus amicis, in praesentiam Imperioris δε- dactas sum, o ab eo usque Regina benigne omaino exceptus; o nunc, hoc est, x K I. Octobris, Ind ZItione prima, is Palatiam Re ina, Pa plurimum malo. Manu promoleo, multique exi mant fore, ut ciso mihi gradus dbnitriis albqais conseruor Indictio prima, quae currit decimo Kalendas Octobris, coeptaque est prioribus Kalendis Septembris, illigatur anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - septimo, & qui superiore anno in prae Ariam Imperauris deductus est Lupus, e Germania rediit hoc anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- sexto, nec alio anno discessit e vivis Imma, Lupus enim, cum suum in Galliam teditum parabat, Egin hardum nupero uxoris obitu tristissimum crebris adhue epistolis consolabatur. Quod ut Acilius intelligas, inter eius opera consule secundam cum tribus troxime sequentibus , de quanam in materia singulae versentur, attente considera.
Lupus, audita Immae morte, quamprimum Eginhardo secundam scripsit epistolam eum hoc exordio. Desia ramissimo Prisceptori Unhardo Lutis. Motistissima nantis de excessu icterabilis molia conjugis constimatus , pia quam uΛ- quam vobis nunc optarem Ause, aι mestrum maestitam mel mea compassione le- marem, med concepto sensu ex dietinis Aquiis assiduo sermone stirer. Veram δε- nec id Deus praestit esse possibile, suggero, at memores humana conaetionis, quam merito peccati contraximas, modice sepissi ergae feraris quod accidit. Tertia epistola, quae Lupo inscribitur, Eginhardus duo praestati acerbitatem sui doloris exponit i At ipsi Lupo propter consolatorias, quas ab eo literas accepit, gratias agit. Primum longo prosequitur sermone i satis erit initium recitasse. Einhaiatis Lapastis statim. omnia mihi sudia omnmque curas tam ad meas quam amicorum coss pertinentes eximis o excusis dolis, quem ex morte olym Pgma effugis, jam nune carissma suris ac sociae, gravissimum cepi. Nec finiri posse miri r , qassium extinctionis Ezas qualitium ago tenacisu memoria retines, ut inde penitus non passu aselli. Alterum in sine literarum sic exequitur. Gratias ago asae habes caritati, qaod me per lituras tuas conflari dignatus es. Neque enim majus aut certius sua erga me dytimonis indicium dure posuish, quam aegra algae jacenti manum exhorrationis porrigendo,
499쪽
monendoque assiargerem, quem mole prostratum ac maerore depressam igxorare non solenu. Bene etale curissime ac desuerunt sme siti. Ad singulas partes illarum literarum respondit Lupus epistola quarta cum hac Praefatione. θιν Lm mestrae Dignati is, calamisarem, qaae dudum vias contigis, graviter querensem, haudquaquam mediocriter commota mente perlegi, consecumae et rum animum Iam diu mi Marraris anxierau vehemotis indolui. Et quamus qui me Iove praestent amicorum Matia renumerias hune tunsum ti. re dolorem, nec sumen ob eam rem profecerins, us luteris ins s satis eminet, Dod ipse eritis vesti coκ erationem non viis ad se admiserant, eo assae ut eorum quidam super excusis gratissimae quondam uxoris gratulandam monerent, quia, ut opinor, nihiI ud constitionem pertinet ι non rum aeraris Iemirute, meIingenii , quod ex Pa sntio, considentia , quam preMi erga vos amoris magni-odrae, his rasum , qtialiacamque sent, in velisi stitiam non stim meritus ca- aere. Et in fine ejusdem epiliolae haec scripsit de suo in Galliam reditu, quem animo iam meditabatur. Medio Maio, mira comite hinc recedere decreis, quo umore, Deo motiisse, scat vobis, si recordamini, iuxi, ad vos venturias
iam, o allisos apud in dies facturus, at o libros vesbos vilis resilaum,.ODilus in YsHra di suis , rusque aliquandiu mesro suavis o ulti io, alae ia- formo miti gratissimo morae gratitaris o Masuris exemplo. Nam me hoc ι pore distisertim seans vobis fama mentisa ess quod etsi, quod penitus nolo, contingeret , se qasque ad τos sne dulio prae rarem. Tatims enim mihi meini umον inrambit, at nastutentis ius insutatis, sanctor mae Mars vim , Marcellini videlieet Petri in Selingestadiensi Monasterio quiescentium, neglecti parrocisio, is uiam remearem. Capio te mei memorem bene mutire in Domino,
proseria e post re successibus, Domiae de erantissme Pater, o de me optime per
Epistola quinta Lupus Eginhardum adhuc in moerore positum insinuat, eique rationem reddit sui in Galliam reditus ad mensem usque Junium dilati. Optumerim, inquit,'iesris refici lisseris, quamamque Iam a s rei notae defer eris P ere, atrae se molis hinc a parvitute mea Dicquam persuaderi Ρ- tuerit. Ego niae, quemadmodum pollicitus stim, o pro stans carissimae s ιιι ore steris seriatiio ae coitidie Dominum supti , O quia vota vel in prasi times stara mira condarisiti credo, mi Ianii perseverantia postalare non de o. Et
inserius. Prosectionis in parriam, ac per hoc ad vos, temptis atiquantum prodacere coactus sum. Numae Venerasilis Vir Marca Uus, per quem mea reter admini unda es, cum in Italiam Legamu mittere ur, ac me prsas ad suam coitigatam vis amicissisam essωυυμ, m hi consutaero, ni hinc die qua Axi δε--rum mosis receians Soctitarem vestrum peiere delatus . Verum Is astri, Alis Alabantist modum regressias a Palatio, foret necne per id temporis isse propio Legationem sbi commissum, ad Ilaidum sire non potuit; alvi ob eam rem h-ratias est, at redisum meum ad Non. Iun. iussorem, qalando Solemnitis Sancti
Damiramissima Wayadicares auctoritas. Daque cum sam pos regressionem Mur mardas ex me quassum, qaando potissmam reverti vegem, mi et, memorata rei cavisa equos hae ad cendos at pridie Non. Iun. curares petii, qus, Criso propitis, v I iI Id. 0asium muss tur ad vos possem arripere. uod illi, s mira comes factis, indas santer impluit uare unum diem quidem, quo is vos ven- rarus sis, exprimere non auitios sed intra eum hebdomadam, Da Non. Jun. caeperis, omnino me veniarum, Deo volore, confido. sae utinam exoneratum omni cararum molestia istam reperire tune merear animum, ut non vacet modo
pro stitu Hgnatione quaecumque amicitia videbuntur mecum conserere, verumerium tibi meI meum mes .horam me descit, me rum ad ι constitiam ingeniam, cui quaniam Uargam, quantumque deferam, quantum deniqae eo me vel alarum mer adjuvandam credam, ut adulationis morsum essetiam, noti amplius ἀ-
500쪽
Ex praedictis epistolis bate rerum series colligitur. Obiit Imma ineunte anno Redemptoris octingentesimo trice sinio - sexto, Indictione decima quatia. Lupus audita ejus morte consolatorias Eginardo literas direxit. Eginhaldus facta responsione suum Lupo dolorem ex uxoris morte conceptum significavit. Lupus Egin hardum secundis literis denuo consolatus est, adjecitque in Galliam se medio mense Maio rediturum itinere per
Monasterium Selingestadiense suscepto. Tertias quoque literas paulli post eidem Egin hardo adhuc moerenti scripsit, reditu in patriam dilato post Nonas Junii seu post Festivitatem Sancti Bonifacit quem Monachi Fuiden
ses Patronum sui Monasterii venerabantur. Intercedentibus aliis causis se rius egressum Fulda putamus, moratumque credimus in Monasterio Se lingestadiens. donec annitentibus amicis adductus est coram Imperatore Ludovico in eam regionem profecto ad venationem apud Francosurtum per autumnum peragendam, atque ab eodem Augusto & Juditha Atia gusta benignissime susceptus iter inde studuit in patriam coeptum ma
C. praeter hanc rerum seriem Observa epistola quarta mentionem a Lupo Eoi, seri cujusdam libelli, quem nuper editum ab Eginhardo suoque nomini DI LIBER dedicatum accepit. L sestam, inquit, de adoranda Core, meo badicis titiliss-vR CR-3. mum, θοὸm meo nomini deiurastis, ut par fuit, amplexus sum. inque uti/am morem mihi gerentes, sic omnia quacumque ab initio enodanda vobis mis, et Asoe anno reliqui, aperire non graυaremini, prosim non mihi filum, mahi,
siderar hic Iubor prodesse. Tamen se pro hoc quod nunc mihi nec opinanti misi is, O pra aliis qaibas a molis institutus jam antea sum, maximas agens halensque gratias, quid Dei mestra indulgent fimae dignetur instrare pietatisssicistis μυι-
Iulor. Medio Maio, mita comiIe, hinc recedere decrevi.
CI. Serius recessit e Monasterio Fuldensi, nec in patriam, ut insinuatum supra, reversus est ante medium autumnum, sive ante obitum Aldrici Se a rp. . . nonensis Archiepiscopi. Sic enim de suo reditu loquitur in literis a ad Im Α IDRI cI monem. Propitio Domino Deo nostra spes regressus sum, praeinque Domini MARcnιε p. n. riuris mei Aluriri, quantum .d me duin/t plinam infortunii ostiam, o qao- ης εμ λ ramidam aliorem amitaram, non est quia mihi exirinsecus accississe adm/dum irise' ' xv uisiis. Migravit ad Deum Sanctus Aldricus hoc anno, sexto Idus Octobris. Illius enim ortus & obitus his ab Auctore vitae consignantur Characteribus in prima parte Seculi quarti Benedictini. . nno Atingente os tuam ι - quinto ab Incarnatione Domini, regnante Carolo Magno, sea- L. Cass- rus Aluriam in territorio Vasinos ri Prinripilus Palatinis eoisit oriundias, mis. & age o - primo vita Iaa anno, sexso Idus Octobris, felicii re migratis ad Dominam, id est, hoc anno, post Christum natum octingentesimo tricesimo- sexto, qui sexagesimus primus post septingentesimum septuagesi
CII. Aldiicus pos vera gloriosa, pos labores pro sa Eul a suiuenda sol istos,
sua dignitatis a inistrationem fasidiens, O au mira sua notissma mentis acti-men dirimus, carpit cretias beati Martini sententiam resticare adserentis,qa.d im ιν sutrit viravis anie Di patum quam in Episvaiu. Metuens itaque per scalariam negosioram perplexitates Religionissa meritum minorari, Pis ratis silic, Ddbnis curam proposuit exuere, o ad solitae tantistitionis tranquillitarem Aiocus cur is an iure. Haec Auctor vitae. Nee illud Aldriei consilium tacuit Lupus f . ,,. ADbas Ferrariensis in litteris h ad mentionem ejusdem Aldtici proximum iri Archiepiscopatu Senonensi succcssorem. Decessori inquit, messer beatae memoria: Aluriem, qui praefati Caesaris Ludovicistis, o mirabiti bonorum annis , nolis, cim esses Abbas, ablutus, o Edes a Senoni a Pontifex factus es, ad Aos immarasitito proposuerat retredi, Di pali cara omisia, qtiando sane miram, ut credimus , feticiore matutis. Illius obitum ae sepulturam sic exposuit Auctor vitae iam laudatus. Gloriosis Dei fumatas diem uisas si Spiritu Sancto reve-