장음표시 사용
481쪽
Hoe anno, varinus Abbas Corbeiensis in Saxonia, quem anno priore factum etiam Abbatem Restaeensem in Episcopatu Meldensi diximus, adiit Hilduinum Abbatem San-Di Onγsianum, eumque rogavit ut meministet ante aliquot annos, cum in nova Corbeia cxularet, se pollicitum esse Monaehis illius loci, q4M sse Dominus in hoΛorem pristatim coEseunt, Asiae retractatione atiquem Sanctorum, qui aeriones a reuκι, eis daret. Quid hoc anno secutum sit accipe ex libro qui de constructione novae Corbeiae seu de Translatione Sancti Viti Martyris in Saxoniam inscribitur. ita noraca istianis Domini nostrissa Christi octingenies ms tricesimasiacto, Inaectione Danu - decima, anno auum Imperii sacras simi Imperatoris Ludovici micesimo senis, inurinas Abba Mona serii Raducenses cognomenio mera satim , o Gν- besensis novi a cavus fandatione annus verutuor decimus-quanus, conse Ensfluum patrii, salutem etiam gentissa, or exatrationem Ioci i sus Monasterii, quod novi ci se a iacitur, ob causum sit o Retigionis expia τιs a Gra Religios se V Mabili Abbate H Irivino Monos rii Sancti Dion, i, vir H Sanctis Martyribus Venerasitistis, quorum corpora in loco praefato hamata quies sunt, aι- quem ei ad confirmandam iam gentis sua Iribueret, atque licensium portandi concederet. Quum petitionem Hildaminas Abla cam molaniate , hiantia piissimi peruroris Ludiamici, consensi etiam Episopi Parisaea urbis, nempe Erk-raui, reseraramque nobitiam virorum, ιn sepradicia Diarces commorantium, δε- ιenire unAuens, deius ei corpus Sana, Viii pueri or Manyris Lacum, qai sit Miximi i ct Ductitiani temporibuspassus ustio a quodam viro religiose, regnante Pippiko, trusia vis ab Italia in Frociam, o in Diarces Parisuca Iocuius narra-ιών. Cfas m nu, in loco, tibi possum fuerat crepas usus, maseus Domisas mi ruus operatas est. Fertar enim ab inutis Ioci illius, ubi Beatissimus Marsyr in cirpore qai et ii, quod a impore, quo Vso in loco pos a faerui, nanquam ibi ι potius aut figura nocuissent.
In eundem annum recte conveniunt quatuor hi Characteres, annus Do- manicae Incarnationis Octingentesimus tracesimus - sextus, Ludovici Imperatoris annus vicesimus - tertius, Corbeiae in Saxonia conditae annus decimii quartus, de Indictio decima- quarta per mensem Martium. Auctor Monachus fuat novae Corbeiae, de ipsi Transsationi prauens intersuit. Editus prunum fuit ab Henrico Methontio post Annales Witichindi, deinde ab Andrea Duchesinio inter coaetaneos scriptores Historiae Francicae novissime a Joanne Mabillonio prima parte Seculi quarti Benedictini. Sub peris initium multa narrantur, quae spectant ad Transsationem Sancti Viti Martyris ex Italia iii agrum Parisiensem regnante Pippino, & a nobis Tomo quinto recitata sunt ad annum Christi septingentesimum sexagestinum- quartum b. Mabillonius, cum praelaudatum librum de Transatione Sancti Viti Martyris edationibus Meibomiana & Duchesmiana nonnihil auctiorem e Codice Cladbacensi publicaturus esset, observationes praevias se inchoaxit. Legi duplicem de S. Viii Lucani Mariuris Nun satisne tisorium; uκum in Ira i Sacra Tomo r, abi de piscopis Polymnianensia factam anno DCC cI,
sexu Kalendus Maii, is locum vocabati Murianam, diaeresis Canusinae in Beneia mensos a teram ex Galgia is Saxoniam, qua de nunc agimus. Capta inde occa
sone quispiam negabit Rcliquias Sancti Viti Martyris ex Italia translatas esse in Galliam Rego Pippino, cum illarum Translatio ex uno Italiae loco in alium facta perhibeatur Carolo praedicti Pippini Regis filio iam Imperatore. Sed quisquis in Italia Sacra legerit, quae de corpore sancti Viti
Martyris ad Marianum oppidum translato circumseruntur, asseret nullum ex iis argumentum crui, quo Transatio ex Italia in Galliam regnante Pip
pino facta possit impugnari. Ferdinandus Ughellus quid illa de scriptione sentiret, loco jam citato sc ostendit. Imprimis opus esse dixit ab uas e raritas vitiatum, & conscriptum ab asiquo imperito poseerioribus suisti, pol Transationem in Marianam. Deinde observavit Transsationem illam viridus
482쪽
die is Aprilis, fria seunda Resurrectionis, de ab anno Ο a inque ad ριν Resurrectioncm Dominicam haud incidisse in as Aprilis. Atque inde collegit Translationem in Marianum anno Christi sexcentesimo septuagesimo- seciuido contionandam est e. Nihil autem prohibet quominus e Mariano Romam Beati Viti corpus aut potior eius pars postea translata censeatur, ac tandem in Galliam post annum Christi septingentesimum quinquag simum - septimuin Pippino Francorum Rege 5c Ful rado Monasterii S Dionusiam Abbate. Scrupulo, quem lectio Italiae Sacrae iniicere potetat, sic amoto, Translationem Beati Viti Martyris e Galliis in Germaniam iam' 'ci lis, sancti xiii magna eum teneratione se res catione religionis ab Hi dumina Venerabili Abbate, Marino relliso Abbati in Ecclesia Sancti Dion sit c
rum innumerabili multitudine populorum, tam Monachorum quam Canonuorum, virorum ac mulierum, post peracta die Dominico Misarum selemnia , decimo quarto Kalendarum Aprilium commendarum ac traditum eis, currente litora Dominicali A. annus enim Redemptoris octingentesimus tricesimus-sextus bissextilis fuit, praeditusque literis Dominicalibus, B ante bissextum, de A post bili extum Suscipiens autem corpus Sancti Vira Religioseas Vir II annus Abba,
balens sicum turbam copiosam, tam seorum Monachorum quam aliorum virorum, cum siumma veneratrone 9 ornatu alue omnι decore Ecclesia exiit, tam ipso siui, ouam Hilduxinus Abba cum suis Monachis, o omnis populus qui audiem festum convenerat, a Monai ferio Sancti Dionysii iter undeΛs Monastens Ra, censis coenomento Hierusalem. Ubi perveniens cum suis ommbus cst multa turba
populi comitante, honorifice custodivit ipso in loco cor 1 Sancti Viti Martyris usque in diem isodeci m Kalendus sumi. Duchesmus legit Iulii, sed leget dum Iunii recte monet M omus, ut patebit ex sementabus, quia Beati Viti corpus Idibus Juniis in nova Corbeia susceptum est.
In itinere multa contigerunt Miracula, quorum narrationem ceteris auctiorem atque accuratiorem habet apud Mabillonium Codex Gladb centis. Cum ei rederemur ex Mo Ario Sancti Dionysii praefato die Dominico , ese illis iter arentibus, mustiaque ex vicinis locis turbis co uentibus, omnes quias ire poterant, obviam Sancia Martyri cum summa festiriatione currere coniendo bant. Cumque ex diversis locis plurimi convcnirent , Ur obviam Sancti Narvo properarent, accidit ut quaedam mulier, nomine Irmingaris, qηa Iam ab annis X iocalonam carens visu obvia procederer. Prae multitudine amem turbae non m Iens ad feretrum, in quo Sancta Reliquιae portabantur, accedere, etor te, qua tolerat post ipsium pedetentim coepit currere, se Dra misericoriam. qt novit, F per mente O ore non cessabes invocare, ut sibi Divina Climentia per Mars nisi merita ablatum lumen ae naretur reddere. Cernentes autem hoc viri re is, tam prafatas Abba, quam alii qui simul comitabantur, quod mutier caeca tam anhelanter post ipsos curreret, in i o loco cum Reliquiis Sancri Martyras paululum Abi erant. tat ipsa veniens coram innumerabιώ multitudine popati corruens ad ravit Gua mox meritis intervenientibus Beati Viti Martyris, largienu Do misericor a lumen, quo xo annis, ut diximus, camerat, recepit. Omnibus nam
se cernentibus simάlque gaudentibus, sine duce usique ad proximam mansionem, quae fuit in vilia, nomine Mimriacus, prosicuta est. Odfuit maritus Ius, cetenque vicini se coinati, qui cum ipsa totam noctem insomnem in vigilus O erationibus ac Dei laudibus duxerunt. In crastinum ergo dum iter agerent, divul tam est hoc per itineris loca, O civerunt undique alacri devotione dextra tiva eoccurrere Inter quos occurrit quaedam mulier, Frambiissis nomine, ne entibus; a cuius manibus ablata fuerat ρυ propria , ct facti erant digiti eius curvi, ita armediis palmis fixi viderentur. I a tamen cum appropinquasset ad fretrum, invocato Sancti Marinis nomine, ad sanitatem pri linam manus evus hunt rexer .
Sed misera hoc dum fuisset munus adepta sub flentio, nsciens Deo rependere graus, repedavit ad propria. Sed iasina sibi reddente vindicta, eadem nocte, ut
483쪽
prius, manus ejus arefactaesunt. Tune Aia intempesta nocte surgens, marito, cogente necessitate, indicavit quae fuerant gesta ; quam vir μηs in Iumento vehens ad Mona rium Sanctae ciueu, ubi ipsa nocti pro corporum lasostudine auieverunt cum Reliquiis Sancti Martyris, post eos adduxit man e fans omnia quae ei acciderant. Cum autem appropinquarent Meldis civitatem, obvium habent Episcoptimcum ciero multoque flvalo. suas etiam cum suis Monachis omnibuι de Sancta Crucis Monasterio assuntes Reliquias cum Crucibus es cereis omnisue ornatu E clesiae. Susii Zientes autem Retiquias Sancti Martyris, Utaentes atque laudes Deo immensas agentes, in praefatam portaverunt Monasterium, ubi cum in laudibus
per ictassent, mane facto, piae Missarum ossicia peracta, praedicta mali re iterum sanitate adepta veniens ante Oscopum coram omni populo cecidit ad pedes ejus, jam gratias agens veniam palaulabat de commisso facinore. Post haec reversa es nata propria. Inde recto tramite pergentes cum appropinquarent Radaias Monasterio, obviam fuerunt Monachi eam Reliquiis se Crucibus, thuribulis accensis, suram tibus luminaribus, omiaque, ut dignum erat, decore ornati, canentes atque lau- dotes Deum, Egud Iuni tam Corpus sumptant, ct ad prasium Monasterium cum laudibus inferunt, O ci, ut dictum est, cum flumma veneratione custodientes Roliquias Sancti Martyras , substiterant usque in diem duodecimam Kalendarum Ianii. Meldensis Episcopus erat Hucbertus: Monasterio Sanctae Crucis, quod hodie nomen Sancti Faronis gerit, Abbas praeerat Hugo. De utroque jam locuti sumus. Egressi duodecimo Kalendarum fanii de Monasterio Rusiacis, marinus Abia cum suis omnibus recto tramite partibus Saxonia pergentes, fecerunt mansionem in valga, cum vocabulum eis CAL Gigesidi, tuque corporis lassitudinem reficientes, in crasinum ps Missarum telebrationem adfuit quaedam mulier, nomine mDN Uis, caeca Iam ab annis quinque, aae in adventu Sancti Maruris sana essectas, atque quoddam itineris statuam sicuta ,sana remansit deinceps. Inde coepto it nere pergentes, ad Cegam pervenerunt quamdam, nomine Augia, id est, ad Cellam Godonis in Episcopatu Dicastino, de qua Tomo tertio ' dister uimus, tu e biduo subsi Entes, non minimas per Beatum Martyrem Dominus dignatus
est ostendere virtutes. Nam ibi duae mulieres accesserunt carentes lumine, nomen unius Bal rudis, qua fuit caeca annis quinque; ct nomen alterius Gerlindis, caeca mensibus 1 ibus; atque in ips loco sanitatem recipere meruerunt. CAd ust etiam in ira loto pueratus nomine Marinus, fia annorum octo, qui erat ex omni paruuaudus, ct mox ut accessit adferetrum, ita consolidatae fiunt bases 9us, ut coram omnibus surgeret, ct iburitatum cum thymiamate vespertinati sitio circum altareo per totam Ecclesiam portare valeret. Postera die iter agentiabus in via occurrit quaedam malier ferens in humeris puerum parvulum, ut putabatur, annorum quimque, a mensibus vero quinque claudum, qua eum non valeret prae turba cum ira
accedere adferetrum, propriis in terram dimisit ab humeris, ct ingerens se in modis populi, tandem pervenit ad locutam, ubi corpus ferebatur Marissimi Martyris, expandusque super ipsum linteam, Domini carpit pro sanitate paeri exorare clememtiam , simis ue Sancti Maristris flagitare auxilium. Post haec autem cum reverteretur ad ρuerum, ira puer sanus o laetus, qui ante portabatur maternis braciais,
propriis coepit matri occurrere pedibus. Tunc se de in loco momentes, carptumque iter fenentes pervenerunt in villam quae vocatur Auidus; usque nocte ista mansierunt. Cam autem in crastinum sol ita fieret, rursumque iter pararent, moram i lis facientibi, atque Mi aram silemnia, ut dignum erat, celebrantibus, adpuit quidam claudus utroque genu, plus autem dextro, qui pene naribus cohaerebant, irrumpens turbae medium e inseruit virtute qua valuit, tandemque quo modo potuit ad cancens altaris, abi Sanctum celebratur, per enit. Cum antem fere flerisnam jucussi horam ct orasset, coeperunt membra ejuι contremisere, o ipsi cum 'magno strepitu si irare, atque simul genua diu, silicet viginti annis, arida, ianoprium vigorem redire. Cernentibus denique omnibus quod factum erat, ct dis sectantibus qualiter ὶ terra surgeret, mox i , Pi cum duobus ven/rat susten-AN. CH.
484쪽
ratus baculis, propriis tentabat ambulare pessibus, qui cum rogaretur a circunstantibus, ut pristinos,umeret baculos , ipso ue haberet in alutorium, carpiis cum juramento sternere , dicere, quod Iam noliat in pristinos μμου Ψsis atti/gere, eo ci licet quia jam plenilur noτι Ni in se Sancti Martyris virtutem perfundi, ac se semo gressu, quo voluisset, porgere. Qua de re c.m aliqui, ut filii, in hac Maudis uentiam Agni haberent, diligenter inquirerent, nomAque i in percunctarentur, assueram plurimi vicini G cognati, qui eum a matro timore claudum, ct in asello uscum quaeritantem noverant, nomen enim Vin erat Raui ne s. Use
gente igitur ipso die itinere, cum peragrarent a loco se pradicto quas mi Baria docem, O in media via paululum sebstitissent, occurrerunt duae quaedam mulieres lumine carentes, quae μιιm illuminara moucrunt. loco vera i o moentes, cum
'meni sent ad mansionem praedestinatam, ibique nocte ista quievissent, is rea num transeantes fluvium, cui vocabulum est Materna , obmiam fuit putati pa
vula, ut putabatur, annorum quatuor, caeca, quae, mox ut accurrit, oculari meruit. Nec plendum volo, quantas ipse die Dominus virtutes meritis o precibus reati Martyris ostendere dignatus est. In vitra enim, quae vocatur Septim lices ad Vidulam quarta supra Remensem civitatem leuca, cum pro semendo cibo paululum ipsa die ad iumeniti pabula praebenda sibis iissent, ipsumque sandum Corpus in Ecclesiam miAsent, venit quaedam mulier, nomine inuidemia, ante Sanctum Muryrem, caeca annis multis, defrecans μι ctimentiam , tuque istaminata est. Et homo quidam nomine Ranciarius Uso die similiter illaminatus es, istas euntibus per etiam. uo de loco proficiscentes, mentum est ad viilum qua voca r Summa Haraa -, quoniam sonti Arnae fluvioli adsidet. In initio ire. Etis uicta ρώιe foris Ecclisiam, quia parva erat, O multitudo populi magna, remansi quaeuam mulier, nomine Geruntia, stiba atque cama ab annis xii, ante fores Oratorii cum patre proprio ct matre. Ita enιm ad antibus unaque cum ipse misericordiam Dei implorantitas, ac Sancti Martyris merita inter Lantibus, mox ipsa corruens Iacuiι pene exanimis, ita ut patcr Vm ct mater per unam propihoram ex Fctantes eam mortuam assirmarent. c t postquam reverse est in priuinum sesam detulerunt eam intro ante altare, ubi Sancum Corpus fuerat collacarum. Ibi enim tota nocte gravem passa es dolorem. Diluculo vero post os tum Matutinale se Misiserum celebrationem eriati atque sana inventa est, qua vcncras curva o gibba, O Amal cum patre se matre laudes reddens useque ad proximam mansionem prosecuta est. Sed nec hoc flentio praetermittendum est, quod i o dis Dominus per Martyrem seum ostendere dignatus est. Nam quaedam anus de vilia supradicia, cum a tergo curreret, fesiaque, prout erat corpore marcida, reverti ad Iropria volui ι, licentia quasi non accepta mox figit pedem, ac immobilis ferὸ 'r horam unam sans non quivit ad propria repedare. Enimver, tentavit post Sancum ambulare virtute qua valuit, accurrensque a tergo carpit vociferari. LAd cujus clamorem omnes paulatim Iliterunt, Viaque quas exanimis carpit denudare quod contigerat, o sic venia conces a remeavit ad propria. Inde iter prosequenses venerunt super littus Axonae, in viilum, qua dicitur ad Sanctum Morulam , in Vigilia sancit diei Pentecostes. Ibi denique in crastinum moram facientes, denique Festum, simul etiam lassitudinem corporu recreantes, advenit quaedam mulier in uisu ferens tutatam parvulam , necdum unius anni aetatem habentem, quae comtructo debilitabat gena, o in ira loco recuperari meruit. ι lia etiam adfuispatara eadem die annorum quinque , quae se i a erat debilis pedibus, o duae mulieres, qua nare super pedes minime valebant, sed aut portando aut reptando ferebantur, unaque ex ius manum habebat aridam, ibique utraque sanitarem recepit, ut propriis redirent pedibus, quae antea mibant alienis. Hoc anno Pascha quinto Idus Aprilis, Pentecosten quinto Kalendas Iunii celebravit Ecclesia. Ne quid contra Clironologiam in superiori na xatione peccatum censeatur, non abs re videtur hoc loco paucis indicare,
quid itineris singulis diebus confectum sit, a duodecimo Kalendas Junii, quo die discessum cst e Reibacenti Monasterio, ad vigiliam usque Pontecostes
485쪽
tecostes sive ad sextum usque Kalendas. Iunii, quo die perventum in villam Axonae flumini ad acentem, cui nomen inditum Sancti Moruli. -- linus igitur Abbas cum novae Corbeiae tum Reibaci cum suis egressus est Resbaco duodecimo Kalendas Junii dic Dominico, pervenitque ad Ccl-Iam Gissescidi. Undecimo Kalendas Junii, feria secunda, e Cella Gisi nidi profectus est ad aliam Collam, quae Colla Godonis de Augia nuncupatur. In hac posteriore Colla biduo 1 ubi titit, biduum illud incompletum lic interpretare, ut Augiam adierit undecimo Kalendas Jumi, feria secunda i ibi manserit decimo Kalendas Junii, feria tertia i atque inde nono Kalendas Junii, feria quarta procellerit ad villam Alnidum. Octavo Κa tendas Jumi, fetia quinta, ex Alnido venit ad mansionem cuius nomen reticetur, atque in ca pernoctavit. Septimo Kalcndas Junii, seria sexta, transiit Matronam de Vidulam fluvios, perrexitque ad villam quae vocatur Summa Harna, quoniam ad caput Arnae posita. Sexto Kalendas Iunii,
die Sabbati, sive in Vigilia Pentecostes, iter ad ripam usque Axona: sive ad villam usque Sancti Moruli prosecutus est, atque in eadem villa Festum Pentecostes quinto Kalcndas Junii celebravit. Ab illo die ad Idus usque Iunias dies numerantur sexdecim, quorum spatio Corpus beati Viti Martyris e villa Sancti Moruli perlatum est ad n
vani Corbeiam. Mansiones singulorum dierum notatae non habentur in posteriori parte narrationis, tres tantum indicantur, una cis Rhenum apud
Aquis gramim, duae trans Rhenum apud Sosatum de Bracheliam. De singulis quid scriptum sit, per ordinem accipe. O loco praefato, id est, a villa Sancti Moruli, sive ab Axonae ripa, con-
titit iter habere per A u Palatiam, noctemque ibi manere, ubi muti uudo magna popularum, virorum, mulierum, sicuum es infantium accurrere caverunt, omnique conara atque alacri vultu Reliquias Sancti Martyris in suis tameris gruare cupierunt, inter quos irrupit quaedam mulier, nomine Mela, caeca, qua in i a nocte ita meruit sanari, ut mane Hare videret omnia. Grates iraque eximias Deo rei dentes caepium iter inunderunt, cumque inde moventes in via pergerent, fama
virtute que per plateas, oppida es captati divulgata se narrata fustat, carperunt
toputi undisve caumatim magis ac magis confluere, quorum impetum Ur 'epi eum audios quidam caecus ballulans pro luce tenebro, turbas nitebatur penetrare planimas, ut adsunt in mereretur pervenire Reliquias. Istam denique, qui, ut ferebatur, annorum duodecim caecus fuerat, mox ut adferetrum accessit, lucem videre meruit. Eodem quoque loco mulier quaedam habens manum aridum, sanari
meruit. Warinus e villa Sancti Moruli feria secunda post Pentecosten seu quarto Kalendas Iunii profectus, Aquis granum post easdem Kalendas pervenit, quo die, sciri determinate non potest. Tunc Ludovicus Augustus, ut ex praedictis constat, procul aberat Aqui rano, idque ducimus observandum, quia si per illud tempus in Aquis granensi Palatio moratus fuisset, nec erga Reliquias Beati Martyris debito defuisset cultui, nec praecitatus Auctor insignem tanti Imperatoris pietatem omisisset. Post dies aliqau, ex quo videlicet egressi sunt Aquis grano, Reinum Saxonia introeuntes, ac recto calle gradientes veniant in viaiam, qua Sost vocatur, ubi maximam multitudinem Saxonum habuerant obviam , adeo ut incressibitis numerus videretur utriu'que L. rauis enim ibi non fleret prae gaudia' aut quis non exultaret pro tum devotae si ptionis occursu 2 Tales enim o tantos comites habentes, apud Hilum praedictam noctem unam qui erunt, ibique quidam adolesens cum ma re interfluis, qui habebat manum aridam a natilitare. Statim ut carpis implorare Omnipotentis auxilium o Sancti Martyris sabsidium, sanam habuit ut alteram. In i o etiam loco repertus est quidam, cui omnis potestas loquendi ablata es, qui tantam sanitatem adeptus est, ut ab omnibus qui aderant rectis ma diretur resnare verba. Et mulieris cujustam debiles pedes ipsa nocte naturali
usui restituti sint. Ut dies nos fugit quo Warinus Aqui ranum pervenit, mus VIII. L il
486쪽
sic Ac dies nos latet quo Sosatum seu Susatum adiit, locum in Nestpbalia sive in Occidentali Saxonia non longe remotum a sinistra Luppiae
ripa. Praedi Iam randem victam, nempe Susatum, relinquentes, venerant ad aliam cui nomen es Erechul, ubi multitudo magna populi a nata est, plures etiam adorani di biles se in mi , qui cupidi erant οι infirmisarem vincutis solvi. Inter quos cism quaedam mutier adveni t , quae habebat dexterum brachium ira contractum asannu novem, at nec os, nec caput possit attingere, nec ulli usui via esset, ant quam ad feretrum aues sit, coeperunt nervi paulatim relaxari, ac vena , qua fuerunt aridae, sanguine repleri, cernentibus plurimis ita sanum I actam est, ui iana tam curvationi, signum in eo appareret. Ma de re cum dubitarent, triges etiam quaererentur, invenis sunt plurimi vicini ct cognari. Domina etiam Agias Mali ris adfuit in i o loco. Ipsaque nocte aba curata est mulier, quae adeo erat debit tuta Iam annis decem, ut si quando de loco ad locum ire vesiet, aut1umento veheretur, aut manibus versa vice pro pedibus uteretur, qua, scut ducIam est, cur batur, ut adminiculo alterius in ambulando non indigeret. Putata etiam parvula a nativitate manum habens aridam se contractam, curata est. ει muto cuidam i
quela restitura est. Hactenus qua narrantur, o alia quamplurima, quae oculis 'moerimus , O probatis testibus as antibus requisivimus, per solium itineris, di rum sicilicet miginti, per Beatissimum Martyrem Vitum in via gesta sunt. Braehe-lia seu Brectialia in Diceccii Pader bomensi tribus circiter milliaribus a Corbeia distat. Auctor praedictae narrationis in fine textus proxime desccripti potentissimam sibi conciliat auctoritatem, ubi rerum supra memoratarum oculatum se testem maxima ex parte prodit. Warino iter viginti tantum dierum adscribit, initio viae ducto ab egressu e Monasterio Resbacensi live a duodecimo Kalendas Junii. Perlatae sunt igitur ad villam Br
cheliam Reliquiae Sancti Viti, die Sabbati, quarto Idus Iunii. Quieverunt in hac villa sequenti biduo, ia est, tertio Idus Junii, die Dominico, & pridie casdem Idus feria secunda, ipsis autem Idibus feria tertia delatae sunt ad novam Cossiciam. Tandem igitur, Christo propitio, frito caryo itinere, Monasterium, quod Cornia nova dicitur, multitudine populint iussae sexus de nobilisiano Saxonum genere nobisium comitante, pervenimus pridie ante Vigiliam San. Ii nil quod est, Idus Iunias, ubi ipsum Sanctissimum Corpus in loco coniras, ut dignum, collocatum se positum e . Postridie Idus Junii seu decimo - octavo Kalendas Iulii coincidere Vigiliam Samni Viti testatur B eda, in suo cnim Martyrologio, quod hodie genuinum habetur, decimo. septimo Kalendas Julii ponit Natale Sancti Viti Mart ris, eique recentiores sustragantur Martyrologi. Si varia scire cupis Miracula, quae postea vel hoc anno vel postero apud Corbciam sunt edita, lege in quarto Seculo Benedictino Anonymum quo hactenus usi sumus. Eodem prorsus tempore, quo Reliquiae Sancti Viti Martyris ad novam Corbeiam Dice sis Pader bomensis transvehebantur,Corpus quo que Sancti Liborii Cenomannensis quondam Episcopi Cenomanno Padet mam translatum est. Causa Transsationis haec profertur. Vuia rudis adhuc in de ρο- huius , o maximὸ plebeium vultu in Episcopatu Pader bomensi δ' iti pol rus ab errore gentili perfem divelli, latenter ad avitus quasillam superstitiones ιο-lendas si convertens, intellexit Bad adus Paderbomensis Episcopus, Ur m gnae prudentiae, quodsipraecipui alicuius Sancti Egic Corpus rigatum, Miraculorum, ut fi risset, ostensione, or gratia sanitatem suadente, multitudo plebis inciperet
venerari, or ad 9us patrocinia confiuere consuefieret, nulta ne eam facilius ab infidelitate passe revocari, praesertim cum verbis Doctorum de divina virtute non re dentes , tamen his, quae oculis viderens, quae bene Piorum utilitate tirent, fidem derogare non possent. Praeterea cunctis fidelibus ibidem manentibus vel eo convenientibus magna hoc apud Deum intercessionis flatiam, maximam eidem loco tui-
onem se gloriam Etiturum fore non iuubitans, ad id obtinendum sedula cogita-
487쪽
tionss curam inund bat. ει quoniam a Deo, qui es fons bonitatis, quicquid optatur boni, o maxime rem suarum nomerus expetendam, indicti jejunis, o celebria senticatione publica, cum omnibus sebi comm sis, ab utis Clementia dem inura sibimet popuIamis, Donam oraene pro adj enda re desideras a diaererin ere. Oade Iim eum benigne restilens dignatus es es remetire, quod ad Cenomanicam urbem GABa rem ius optatam petitum ab Disops loci misiere deberet; ibi dandum motis ofectam prosterum fore. Ex hac r elusione in alia se anima saccelerare negotiam duit. Episopus, qui prastam urbem eo regebat tempore, ALAictis nomine fuit. Id hanc ergo, cum consensu Cy praecepto Caesaris Ludoiici, nancios d sinundos Aegis, ex Cura quidem suo probabiles personas, O in seminuisistis retigissem tuum discenses, necnoa O quosdam laicos nolites, quora o iad istam ad rati opti, icioneam noveras. Oericoram mero, Pisus id n socii commendatum es, praecipuus erus quidam Presbyter Ido cognomine, qui om-iem suae profotionis Bisoriam, O signa, qua in ea aevinitus olens perfractus,
Ianim mima more intimusa, panim hieris Meviter annotara, at nostium fecis --rire notitium. Verba sunt Anonymi, qui librum exaravit de Translatione
Sancti laborii, ut ex Praefatione constat, inscripsit Bisoni Episcopo. Fuit autem Biso quartus Episcopus Padetbornensis, de post Luthardum proximum Baduradi successorem sedit
Pergit Anonymus, Ac Paderbornensium Legatorum adventum in urbem Cenomannicam quinto Kalendas Maias ita consignat. Onno Dominica Incarnasionis octingentesimo trice o Io, Indictione x I III, cum praefatas La-Pomistis terrium cse migesimum in Imperio annum ageret, Legati Padeuoraress de Saxonia profecti ad vi, hem Cenomanicum quinu Kalend. Maii venere, insinuan-ressae Disopo causam, pro qua mi fi fuerant, benign. ab eo suscepit, Dei natu,
MI cressimus, e mora petita impetraverans. Ex hoc textu non delemus annum Incarnationis Dominicae, quem Regiis ὸ praeceptis ac Diplomatibus rescindere consuevimus. Ratio differentiae haec est. Usus illis jam temporibus invaluerat, ut annus Incarnationis Dominicae plerumque poneretur in Historiis de narrationibus, qualis est Anonymi lucubratio, nequaquam autem in Regiis praeceptis ac Diplomatibus. Apud Cobelinum in Cosmo. dromio numerantur hi quinque princ'ules Legati Paderbornenses, Fotida- ου A oratias Epsopi Badurudi, Mesua hi Antiuia nus, Ad genus Prosyter, Aldricus uaconias, er Drudisinas Stibi contis, quibus addendus Ido Pre byter iam laudatus. Hoc anno, in ipsis Huas, in quilas Pari ratio beatissima semper Visginis Mariae celebrasar, Convemus quidem magnas, stapraeripae Disis-ps m. ut Astronomus iam citatus testatur, Aqui grani contenis. Patres hu-sus Concilii per Venerabitis Fratres, AI Ud iter cinomanicis ursis oue x inrisum Parisorum ovisopos, qviandam edulam quaedam ex auctorituu ni xii sui sutaria monitis continensem Pippino Regi direxerunt, ut in aliis
ad eundem Regem litetis supra descriptis iidem Episcopi postea significarunt. Aldricus Legatione feliciter obita jam redierat Aquisgranum undecimo Kalendas Aprilis, quo die Praeceptum supra quoque recitatum obtinuit a Ludovico Augusto, deinde Cenomannum reverrus Legatos Padeo bomenses ibi suscepit audivἱtque quinto Kalendas Maii seu seria quinta post octavam Paschae. Scimus quosdam reperiri Codices, qui Legatorum P derbornensum adventum in urbem Cenomannicam non quinto sed quarto Kalendas Maii, feria sexta cons nant, ut Ioannes Bondonnetus in Notis ad vitam Sancti Liborii jam observavit. At opinionem nostram egrosigconfirmabunt, quae per sngulos dies ad Kalendas usque Maii, sive ad diccessum usque praedictorum Legatorum insta narrabuntur. Sequenti He, seu quarto Kalendas Maias, Aldrieus Episcopus conmorans omnem cierum, praesente seo quoque coepi opo, David nomine, tractura cum eis diluenter carpit, qautiter Missorum de tum tingi ua regione molentiam retigis- A precibus iacenter in hoc posset annuere, at Sancti ali sus imgros, at praeban
488쪽
o casusiamque gradas Clericis, sacri Miniserit Cesilus or iratis, Missos quovae, iisse 'Hipiens pratistis ex Ade is Milesiam,
s,s Li.οns Dondum Praesulis ejus .m urbis praecisae stiri catuis Miructi tis habeba ν insigne. Iaia ιιm Epi opus praefatis Nantiis dare di FI oneret, reniti primo capere piarum, d centiss istis pignoribus pretiosus nihil habire. Tua dem υix omnium impetraro conson a praecepit ieiunium observari postero die, solemnemque fieri processionem ex urbe ad Ecclesiam in qua Reliquiae Sancii Liborii di s tam hoκore custodiebantur. Die igitur Sabbati, tertio Kalendas Maias, dissum is scam Sacerdotibas cujθοi iunctos anus accepsuri erant in qaascratisimum nati Liborii Covas aetii Erat autem eadem Hri a juxta cisitatem posta, o in honore dabitam Aponi xxvii lorum dedicata, quam primus basem sis Praesul, nomine filianas, ιικὰ is
' frum i d hune iraque memorarus Episopus, denuntiato prius Isanis, ut die pi cedenti notavimus, tam sacro uti comisata hamiltur ac deiοιὰ, ut ad ruti opus decebat, perrexit, vicisim Psalmos, Litaniin, Hymno que decantans. In quam ιtim ipse o plures scam, sacros artus levaturi, conmea sint, miram MD, sen-sra etineti in s mulitis odoris suasitate totam domam repreIe compi Iam. eat aes illi odoramentis omnibus, quae in terris vel nataria et I arte sitivi, clarumcisusns es Eum pro ita dedis indiciam. Erant istium in eodem loco atio=tim qti que membra Santiorum, in sarcophagis honese reconditorum, maxime Di vortiistiGrasis istius quibas Itine simuI ctim se si Liboris membra de Iamba I iura, infererra locanda componebaniar, praedicus odor nanquam defuit, quo minus δε- Dianiar Eli optri miniseriam praeluisse, quo carpto, inchoaviis quo I iis, non dissius manst. Dum hac ia Templo ageremur, foris quoque aliud Anam eadem contigiι hora. Num mutier quaedam ab annis plurimis caeca, in con ceu sopiat, Di Muris sequens pro foribus stabat, inrementa ipsus, cujus Corptis inurius ad iundum parabasar, tamen recepit. Et quoniam ellus iam prioris aerumnae qaam. Asius nitatis omκes f νὸ qui ad runt ratio erant, adeo matri ianis animos resnsu commoυit, vir omnes Ismal in Iaudem Dei elaIa in exceIIam more proram reκι. Ptiod avidientes gai cam Disopo intra Hausus Oratorii januas flati ae rutati θυιluet popuIam in tantae graiaiationis Humorem excisurum intili genus, o Vs pro miribus divisa sitiati gratias agere ac prae gaudio sere carperant. Cum quesus atrimque τοι es, qui inras o foris erunt, recognoserem, uλo omnes is ff.ctu mirusia ter in=ιruti, in ransam erapere pla Actum, At vix qui uam continere Iach mas pinei. Sed Episopus sidens caniam dimina Iaudis festi exis nutaremissam, carpis orsim Antiphonis o Psalmos Sanctiram oriae congruos cum Clers psilere, atque ita confuse multi dinis clamorem compescati. In ira et ero momenis, privivam iEad sacratissimum Corpus de Ecclesia, in qua sumptam si e rasretur, etiam tento Ans ellas deaurata sunt merita. Denique tis Didam horriliti. rer tingo tempore vexaras a daemonio, o matris Iam fama tanta mi seriae sita notissmas, quippe qui per maltas Eous as o Monaseria ductus, καί viamisi H-meaeam casumit Iis accepis, taκdem cum matre propria eteniens ad Erilsam, in a sacer En thesaurus adhae inter Sacerdotam munus habebesur, confestim ita purgatus es, at ne signum quidem altra talis per Ieris passonis. Tam mero Ansistes, ne quam Nanciis memoratis morum faceret, eodem dis venerandam Effudovas ctim omni αυerensia suis se Sacerdotam manibas deponari fecit in uriam, ad principalem sua Sedis Ecclesiam, at hoc ili coram popati his, qui acceptari erant, sonori A commendaret. Comitabamur mero, nec quam deerant velat pris iis Des minatis Saneum saam mirificantis inauia. Nam abi primam Eus sis, quam diximus, istarum est, iurissas pariser quidam claudus atraque pede, o m ιris in hae d sititate defensus annis, mox ut caput ad or Am inclinaetit, recepit integrum snis rem. Transacto deiade tama aeei sio, maius quidam, a virno Daritis hartia damnatas stintia, siliis i moris organa nitens remarata, Om-
κθMotis Dei misericordiam, uasiae Consi uris o Ponti cis Liborii patrocinium
489쪽
plana raram omnitus smone laudabar. Sed cam ira coruscantistis supernae graria bene iis celiberrimi ageresar dies, possemo mavori quoque Miructilo κοτα suetibas minaeum, nisu avia est materia grauianus. Imr quidum at ortu nati:i-ιars in ranium a genibus deorsum debiti aius, αι tibia cum pedibus arefacta, graciles cir contorta, omnim ambaLκae usiam penitus denegarens, in praeu au GH In ante veneranda Sancti Liborii pignora deponultis es, alae tatio visaci vigore neres mens ue iis ais, o Loolais ante compagibus sit datis, recto gresscarpit ince re. Idas cognito , fit ingens admirantis atque ira lanis popali circa eam concarsias, certatim omai s sidere cupientibus, quod paulo ante nanquam smiseros ais ιν laniar. Neque enim vietat in Omis aut titubantistis et si is gradie-ιaIar, corum omAlbin, qui eam numquam antea snss serram pianris irai Genset eranti cereri mosv ccirrens exiliens, Chriso Domino quisque Sancto Cossuseri gratias referebat. Iebat hoc nimirum ipse per scitisum Apostolorum, qai ρ γ 9,, qaondam Apostolos eodem modo Horim a nativitati miti gratia sanari Gnosii. nis ita gestis, cum in. I ara Iam die Dominica noetis appropivtiares exo diam, praecepti Episopus Clerum omnem ad Vigiliarum solemnia muttiritis conte nire , at hi, satum peruitis, primo dilucati praefatis Nu is opIartim mantis accipientistis, redeunta ad putrium opponantias opIata daretur. Ecclesia, in qua Sancti Liborii Corpus extra civitatem conditum habebatur, non alia fuit
ab ea, quae posterioribus seculis nomen Sancti Iuliani de Prato gessit, ut apud Bondoniactum in Notis ad vitam Hamelini Cononia ensis Episeopipatet ex Charta, quam Philippus Cardinalis de Luxenaburgo Cenomanianensis Episcopus dedit ad Apscurionem Veseratisium ac Retigiorum m-mtauram Isaanae de ora, Abbatissae or ceterarum Reti Uram Conmensas Issianasterii ldaijssmi Juliani de Irato prope Cenomanos Ordins Socti Mnessita . Achum hae de Ecclesia Tomo primo sub Innocentio Episcopo Ceno- . maiinensi, a quo restaurata S plurimum aucta fuit. Moniales ibi tum fuisse non liquet. Tomo quarto b actum etiam de Adrechilde Abbatissa sub At gliberto Cenomannensi Episcopo, praeerat haec Monasterio inter civitatem Cenomannensem S: Sartham fluvium crecto, quod a Pratens, de quo nunc inquirimus, procul dubio distingui debet. Utrique Adrochildem praefuisse contendit Bondonnetus in Notis ad vitam praedicti Innocentii Cenomanitensis Episcopi, sed ut ita sentiamus, con)ecturae, quibus utitur, haud inducunt. Unum de Platensi Basilica certum nobis videtur, omnes videlicet Cenomannenses Episcopos, qui sanctum Domnolum antecesserunt, in ea sepultos fuisse, atque inter hos Sanctum Liborium, cujus eorpus in urbem delatum A: in Ecclesia Cathedrali depositum jam prose
Pollero die Dominietis fuit, seu pridie Kalendas Maii, cum Cleroranimnii pariter ad Vigiliarum Solemnia Licorum grandis numerus, quos Mensa priori die Misacuti uti quaerenda sanctorum pignorum patrocinia ingensi isti Iasione inΣhumerans. Cumque prepe siniso malatina Iauris officio, uarora ortas illae seni. Inae lacis O fons taminis illuminavit civem urbss 'usiam, qui caecus genitas ussu in diem illum coaetam Ai eam miseriam tolerabar. Sed qui in Ering lis lui ιν pre smetipsam hominem a pana simili tilerasse, hanc quoqae preetitum membram sitim a tentaris distarnae noctis eripiens ignotam prius lat mmidere concis t. Eassim hora eodemque is loco, id est, in Ecclesia corum Chrs Divina Carmina concinense, murtissae atiis Metibus a Uicientilas, arripias quidam a daemonio vexari miserrime carpit. Dia numque ab eo torqueri ante stibat, mram inremento ei Peis Consi oris expas hoste nequissimo si pilaum mentis recepit, nec deinde utrum in s Iuriatis Huni natis snsis horror . Ira usus disi exordio geminat. Destia cael ius A fruto, in iram populi multitudinem saeis
uret que usqae omnis coniurionis O aratis, tam ex ea regione quam ex micinistisiisas Ianrorum Agnorum late circumvolans fuma contraxit. C libratis meis Mis
suram si maiis, acres rutat Epi passxctum Hud orpus, his qai ad patriam
490쪽
sertim delaturi erunt, commendare, ipsumqtie cum honore dibito ex arti d duceti, antlaam aheniens turbarum immensitas Der eorum impedires. Omaων Dagae
cieras omnis Sacerdotatibus es Ecclesia is indamentis, eleiaisque feretro Sanctorum pignoram in hameros Sacerdotum , sonantius quoque signis omnium per u hem Heses aram, ac praeeuntibus qui Santia ac vis eae Crucis mexEL Sanctorumque Elangeliorum libros se scias Retiquius in aureis argentis qae recondiuriis cam .romatibus praeferebant deducitur cum ingenti cuncti m veneratione, cum Psimis, wmnis, o Ani bonis in Oratorium Sancti Vincentii Mam juxta pose tam arsis, per quam egres uri erant. Prosequebatur autem maxima matri do si his , non minor itidem oletiavit, qua ignorum rumore audito undique con a bat. Tam mero non tivis oritar contra Praestitim populi querimonia, clamantibus plurimis magnis patrocinii tuitione privari, ablato a se corpore tanti Confusoris, Vas intercessione solirent ab omni adversiate muniri s hoc suae regionis tinicum p D am fuisse tutamen, hunc honorem maximum, hanc gloriam svalurem 3 ιι meres meriso posse, ne translaris ejus venerandis artabas partur nominis ejus iis Meti teneratio memoriaque ne ecta indignos eos ipsius interiensu vad Dominum faceret; arbitrari sis Pastoris Osuio potius conmen re Sancuram pignora ad ma- nim niam gregis sibi commisi undecunque adquirere, quam eorum quae haberent preti Urma quaque in alias mittere naιιones. Commotus utiqauniam his vocibas Antistes, o maxime Iumentansis turba acclamatione, tandem facti storio, so- putam iis MLm Ecclesia Saneti Vincentii bremiter astocutus est. Non est, i aiens, aquum, rures, quenqaam vestrum parare me in tantam uas commissis mihi sti-cituaeris, aut v inras mul meaequestatis oblitum, ut hae nostri perpetuatis Patroni pignora sne cena ratione ex hoc loco transferri permitterem. Si enim coapud nos Sancrorum Corpora Deo miserante satis abundent, illi popalo, qui napis ad fidem morasus, ct eorum aut param auι nihiI 'ni ab habens, a nobis h ausa a rassiaris solatiam humilbier posulat, omnino assensim praesere deae amar, fauorim es nos Ευangetici Apsiatisque pracepit conremptores, conrea Ias chari- iuris rasernae, claudere a fuiribus visera noti . . Ut mera hie error procul a raelus mesris, ut paulis electos Dei Iam cum ipso regnanus, ibi tantisis, alicorporaliur eorum sub Iar Reliquia, intercessonis sa praestare benes. iam p4s..in potius credendtim, ejus patrocinium in hac Ecclesis, quam in carne positus M litὸν rexit, o in qua nem vitae morialis accepit, omnisas pie qaarentibus in perpestium non deserarum. In isso enim populo noviter ad Deam conmerso nomosynis is res o v erusores acquires, ad quos corporali praesentia soram pign rem auerit , a mobis siritalis fas protectio nunquam recedet. Sciendum νο- qtie quod Seren sanus Imperator idipsum feri praecepis. Cujus quicunque potestari regis, Dei nimirum ordinationi resipit. Praeterea tace cranti, Asum est Dei parilis o Myos ipsas Sancti Patroni Aostri Liborii placere τοὶ - , ut ad illum,
in qua cum si,mmo cunctorum desiderio expectatur, regionem adveniat. IQuod snon ira esst, ab inia is heri linas Transationis exordio assae ad hunc horum tanta nequaquam Mirucati cor arent. Cum enim placaras potitis quam iratas
Deus dona cael iis largiatur, quisnam existimare potes, Dias hoc opera ο --d nur , ransis illud Agnorum s nesciis in rosei Z uocisci, fores, ab hae imiratione des tu, ne disina aes sitioni comprobemini palam resistere voltiisse. Cum sis o matiis issis admonitionibus, o maxime Dei nara Maia ρ bis commotio qui isset, pracepit Pontifex eos, qui per totum btriam a mariti duili Milassa ab immandis tritius liberati fuerunt, in unam congregatos ad consectam mal-
tisadinis noviso adiententis adduci, ut eorum omnem o pristinis ratimiratis o nova repurationis uisuriam pandens divinam es mentiam fureres ab omnitas an nimiser cos uaduri. Ubi primum vero populas coadunarum istud rectas saviorum
agmen adserit, o quos nudiustertius dimess pussondas affictos jam rase sals
os esse cognoiit, subito ex omni parte in ita mal hadinis mox magna gratu-lutionis exorisar. Nec dissur a gas Dis pam loqaenum auiuendi locus , sed nemine racente, nemine aliam expectame, pro se qui De qua poterat Deum voce laudatas.