장음표시 사용
361쪽
In meo antiquissimo Codice, absque
glossis, ante tempora Accursit conscripto, legitur qui interi Gera, quibus
innocemia rationem Ancorum teriorum
tueor mequest remis excrulum. Quae
elegans est constructio atque signi licatio, hunc sensum habens Ni i mercaetera scilicet recte facita,quibus Amoc tia id est per innocentiam , rationcm meoruremporum tueor in quo emi texemptu, id cst relaxavi, non observavi, nondum secutus aut imitatus. Et haec restitutio eo proclivius recipienda est , quod ad lectionem Graecorum accedat propiuS. Et quod crbum tueor, etiam in antiquioribus editionibus inueniatur Vticliam in multis libris legitur ablativus ille innocentia cum dictiones risionem. Quod V autem ex Rescripto Divi Traiani, relegatis dominium rerum suarurelinquatur, etiam superioribus temporibus Augusto imperant obtinuiste Ovidius testa in , qui cum relegatus estet,ita scripsit. Ira quidem moderita tua es, vitam indisti. Nec mihi ius ciet is, nec mihi nomen ibes. Nec mea concessa es ab ortuna nce
imini trabis nominor ipse tui. Sed V animadvertendum est,rclegatos honalita retinuisse Augusti& Traiani
temporibus, non ex cita de constanti legis dispositione, sed magis ex clemcntia&benignitate imperantium Idque tunc, quando per sciatentiam pars bonorum,vel bona omnia non citent a. dempta alioqui ehim consueverant
1 o,ant,etiam publicare illotum bo-
na,qIios maxumis criminibus danmabant. Alex. abAlexandiental dier. lib. 3. c. 23. Et hoc est quod Vlpianus respondit, in . relegatorum s. haeccst di- fierentia vcrsic ad tempus relegatis ii de interdictis .ielcgatis temt-rcle ris,Ne tota lana,nes partem ammiaebere,resripto cibus in manifestatur, repraehensa sunt sentem eorum, qui .rdtempus religatis a meram partem bonorum, et etho sic tamen, et tim in Amrrentu en etia, cae itasum pro tae. Quae et aliter se habent in cporiato haec c-nim est differentia, quod in insulate legati evad tempus de in perpetuum quispo est. De portatio autem ad tempus non solet fieri,d. l. relegatorum si hac cst differentiaeel .relegatus in sine de interdictis S relcgatis secundum supplerionem a Contio ex libris Basilicon factam. Deinde sive ad tempus sive in perpetuum quis fuerit relegatus, civitatem Romanam retinet. d. . haec citdi fieren re a Sectan diana quod accipiendum est quod Vlpianus rei pondit, deco iiii iii exilium, salva civitate abijt, b d cfeniori eius excepit ista proderit, l. sed etsi quis in prin. st . si quis cautionibus. A portatu vero civitatem amittit,&spcciali jure civitatis no fruitur, licet jure gentium utatur. l. deportatu in pri n. de interdictis releg in suppletione Coniij. uisus, relegatusantcgrum fra una suum relinei, dominium rerum suarum, d patriam potuitatem, sive ad tempus, sive in perpetuum relegatus sit. l. relegati in insulam si de interdicus Mic legatis. QVia in insulam religati,in potestate liberos suos
362쪽
bonia, M.tlerea cinae speciali senteni iacis ad inuintur: Nam corum qui ,
Petuum exilium dati sunt vel relegati, Praeses potest partem bonorum speciali sententia publicare. Alioquin sine
speciali sententia, relegationem no fh quietur publicatio vi recte annotavit G saecus interpres, in . l. relcgati EcOtrario, deportatione sequitur tacita publicatio, tacivitatem dc bona adimit . relegatio vitum a contervat, nisi specialiter bona publicentur, I relegatus estis is de interdictis ire legatis. Deponati neque manumittere post triat l. a. sfide interdicit de relegatis. ncq haere litatem neq; legata accipere quia nec testamenti faciendi jus habeni cuim thyio I pl. l. i. s. l quit, si deleg I. quae omnia permittuntur relegatis. Exte-ia ignitate tamen, deportalis testam elorelinquuntur, quae ad victum: alios necessarios ullis uniciunt l. cum Vlpian' de intercisci. Se releg in libris Ba- silicon. Et hoc est quod imperatorAntoninus rescripssit, in hunc modum , inda . cum Viseianus Neque liere is, ne legitium a s cIcommilitas, contri m
ct Nios 'Tu necis strios ficienti. relinquercei et exl ac causi re icta caperet . Denique i relegatur quis Principe, a Senatu,& Praesectis: Praesidibus provinciatum d. l. relegatus. Sed Praesidem Provinciae deportare non posse nulla dubitatio est. Licet praefecto urbi, jus deportandi, in metallu in damnandi
T. LIB. I. 33s constat de in terdidis is releg I. avida- nunc Prefccto auteri urbi is de poenis. Cum alioquiexi si inclissio iam portatio Principi sint,mitata Baldus
in .imperium fide jurisdiet onanium jud per . illicitas si qui univcrsas V. de ossicio Plaesidis . licet aliud sit in banno: vel relegatione , quae a deportatione multum differt, clius Rodiginus lectionunt antiquarum lib. I . c. 8.
Petius Crinitiis de honesta disciplina
lib. a a. c. s. Baldus in . i. C. de haered instituendis l. relegatorum sis de interdictiso relegatis glossa in s. Hinstitutis de patria potestate adde Baldum CG- sit. ES . in Chrilti nomine n u. a. pari cprima. Et ita legibus Hispaniae cautuest Neminem posse in insulam deportare nisi Regem aut generalem Praesdetotius regni. Quod in in personis ecclesiasticis locuna habeat, disputat Io Tannes Gallus quaest. a. asserendo etiajudicem ecclesiasticum jus deportandi habere.quod in additione sua ibidem in pulchra contingentia negat Carolus Molineus,&iccte: quia Episcopi judices ecclesiastici carent territorio utidem Ioannes Gallus scribit questi. 363. NihiZhibentficti sed verba tantum E sui deportatio no potest fieri nisi a Principe, ita nec restitutio eorum, poenSq; indulgentia ab alio quam a Principe fieri potest. Nam augustum quidprquestri haec licentia revertendi, de est muri' Regi:cchirudinis eximium. Et hac ratione Praeses provintiae, eum quem danavit restituere nequit. Cum nec prO. nuntiatam sententiam suam revocaret
possit, sed Principi scribere oporicat, sa
363쪽
yostea ratio in nocetiae costiterit. l. i. in
lineis de linaest. Et hoc est quod Callistratus respondit: in I. Divi fraiies in sine prin .s des enis. Extare principalia rescripta , quibus vel poena imminutetcst, vel in integruni restitutio coiiccssa: idque duntaxata Principibus fieri solere. Et hac ratione Reynatus Choppinus scribit,de jurisdict. An deSaVen. cap. 8.
Iaum. 6. Baroni licereret iiDinosos ablegare ex territolio, non lamen in terri-mtium revocare. EX ulu quippe revocatio Regia potestas est,xclut de poenae capitalis remisso. Quod Ilinianaos cndit consultatio super restitutione exulis ad Divum Traianum epistolatu lib. Io. Cuc nim Servilius Calvus Pro confiit relegasset aliquem in triennis, ac deinde inprovincia morari scivisset, Edicto Plinius de eo rettulit ad Caesare,
cujus mandatis cautum fuerat, ne is restitueret a se vel ab alio relegatos Itaq;Traiarius rescripsit,.Euni qui ibi oro in-ci re ara erat Cincium mitti ad Pro Hos praetor odi bere. Nec enims cere, eum poenae restitui. .im tantumacis elus et aait Zonora in Nerva Imperatore circa principium scribit Pullis ii Domitiano, civitatem de bona restituisse Nervam, statim atque crum pG ritus est , illo ex hominibus sublato. Quod V Martianus confirmat. in . rc-
legati in Ligde poenis nemo potes inquii comaneatum remeatumue dare exu-
Ii,nisi imperator ex aliqua insa Quae po-j rem verba, quia etiam apud Graecos leguntur non quidem rcycio, sed dubito anne interpreti, magis esse videantur, praesertim cum Graeci legerint, not
qui causisse eximia cause Punc i
enim in indulgentia i venia crimi Ionis concedenda, magis gratiam de benignitatem, quam causae iustitiam se quitur. Et in Principe ut inquit Accursius,ins.l. relegati. voluntas pro calas aest. Ideoque aptetd Callistratum, in . l. Divi fratres, de alios, ind. l. i. in fine IV. de quaestionibus hac veniae indulgentia solius Principis arbitrio relinquitur. Princeps enim si contra ius positivum aliquid statuat, sena periis sumitur iusta causa moveti, l. rclxgati in fine
de poenis. Cum Princeps iure positivo non ligetur l. digna vox C. de legib.
Quod lucrum est, quoties motu pro It prio alicati id ficit. Secus, si ad postulationem alterius, quia tunc justa causa non prasumitur, ted potius subreptiod obreptio,at quae importunitas impetrantis,Romanus consi I. 36. incipiente. quod indulium Petri num. Io. l. I.
C. de petitionibus bonoru sublatis lib. Lo. Unde in usu forensi, remissio homicidi j banni, proscriptionis de similium , in suprenias tribunalibus Provinciarum approbari Wintcrinari ut vocant j debent, antequam effectum
sortiantur. illud i certum est, quod uti in jure Romanorum, ita ctiam consillutionibus Gallie kHispaniae, revocalionem seu res initioncm banni: exilii, item legitimasionem , natalium restitutionem, creationem notarioru poene capitalis remissionem de si nulla, a Regalit, 'procedere, o pure Regiacsse, indignun supeliori laus de sit premitata mi universali, domini j. Ex quibus se q iitur, Comite Barones de alios vas illos recognoscentes superiorem Pri icipem, uon posse fama resutocre de de-
364쪽
llatim indulgere partholus in . omnes, , . qui tranSfugit, C la re militari, cum muliis alijs relatis in Decisioni Senatus Neapolitani , decis Ioi in prin quia restitutio quae sit ex nais eticordia,soli Principi reservatur. Barili Olus in .sii quis ultro, nu. a. ff. de quCstionibus. Ideniq; est in omnibus alijs juribus, Pt incipi reservatis. De quibus a. et illime tractat post alios Ioannes Bac-quetus, praxi Gallicae petitissi uriis, intractatu suo Mes droici du domat ne, is de la cois ronne de France. Sed i haec ita procedui, nisi ex speciali privilegio, aut immemoriali possessione ius regalium alijsim serioribus magnatibus sit in solidum acquisitum aut communi catum. madmodum videmus in Brabantia, Geldria xvicinis provinci js, Comitibus, Baronibus iiij jus gladi habcntib etiamnum hodie comunicari. Sed hoc ita ut Rex seu princeps cum inserioribus semper concurrat,eosque pis enire possit: Quia semper amplior dant f iperest praerogativaci potestas Et publice interest, Principi reservariorquentionem seu occupationcm in dominos inferiores. Quod in
regulo Arscholano, Bredens alis ueBrabantiae Geldriae: Flandriae magnati riteque ter usu venit. Edri Regis seu Principis indulgentia scmper alius patet, quam alterius magnatis Qui noni si suis subjectis , pro delictis in suo
territorio perpetratis, gratiam licentiaque revertendi dare potest. Nam gratia Imperatoris aut regis valeto obseri a-tur per totum Imperium vel regnum,
ct O.Vol. 2. Praeterea, maior est clementia iuris Abdandaevenia potestas apud Pi incipe, quam apud in seriores mayn MVS, qui formulis justitiae strictius a ligantur Ctim alioqui, propic nimia licentiam: abus ina, indulgentia ab ijs
facta in dubium vocari de ad irritu deduci possit. Causae autem condonandae vitae,aut revocande proscripto ni in uia te sunt ut dignitas tincritum eisb-nae, summa arusperitia, reatus Vci peregrinationis atque cxili diuturnitas Et si de mulie te agatur, eximia pula hii tum do. Vide accusatione Phrij nes amicae Hyperidis, scribunt Plutarchus in Hyperide,& AtheneuS. lib.ls. c. 22. cenenim Hyperidis actione Phrij ne liberata est, sed conspcctu corporis , quod illa sipetiosissimu alioqui deducta nudaverat tunica. Et huc pcrtinet quod Androdius servus, a Caesare Caligula, muliis petentibus poena solutus fuerit, propter Leonis& Androdi mutuam recognitionem. Gelli utilib. s. cap. q. Verissima una est enim quod Quintilianus scribit,lib. a. institution.Orator ca .ritas dicentis p remo isecis ipse fine
voce,quo vel recordatio meritoram cuius
. elfacies aliqua miserabilis, vel formae pusthritudo sentemam dictat. Quo modo Marcum Aquilium defendit Ani nitas, cum scis vcste cicatriccs quas is adverso pectore suscepisset ostendit. Non orationis habuit fiduciam, sed oculis populiRomani attulit vim,quem
365쪽
a. avii regium quiddicatur. 3. Linimi pro exilio 'accipiet retiationi maguseram . Staturi ex quo paenisi iste iturso ima attendenda.
6. Iudex ex circum tam 3G.ius 1 poenam augera Felmnuervo est. v. Dii, plures illecies tempora oegrum dicio. 8. Exi m temporalia rarips nasiorisviv pinum. s. inoris in T. de poenis emendata. II. annisecies est cuni domum aut parim uredi quisprabit mimax. Inedia necentes necare te diimum. . 13. stratis adpervet ira rec
'T Vt superioribus amnia tracte colligat,neve messem faciat, aut race,
Istis,operaepretium est, adam mare temet,etiam in suo, nisi certo te v iliorem pioscii pilonum expli pore. Bartholo. Cepol l. de servit. rusticationena, qualdam de anno Sc an corum prediorum. cap. a. Versic quaevitis ut vocant subiicere, atq; pergra ro in quibusdam. Rei natus Choppile
dus ostendere,clivcrsas relegandi speci de jurisdictione Andegavensium, cap. Ccti nas,quibus pro varietate qagi u M. Lis ae seqq. Item cuni pro nonam,&in disparibus culpis, diversa consequendo aut conservando usu exili seu tannissamenti loca iem, possessione molandini, aut furni han-ra praesiniantur. Et i quidem bannoru nasi subditis fit bannum, seu publica
appellatio patet latiissime, gcnerali denuntiatio. Rei natu Choppinus de ter pertinci ad edicta generalesque de jurisdictione Andus.cap. 23.2y dcrio. nunciationes, quibus liabditi ut ii ope Estri etiam annum putre Regium, in rata faciatu publice actiUonentur. Ac quod indicitur a Rege solo, beneficia-eipiturq; balinum pro publica citatio rijs pollectoribus malidae ergo Cujusnc aut denuntiatione , qua castellani banni meminerunt Geomius uim magnates 5 alii juridici mandata sua nensis lib., cap.rco Fros cardo, lib. praeconio mulMnt, rumprohibitorijs cap. ias. Et de hoc scome bannia duras monet subditos, quid laetiima, ius tractat Andros Gallitus,obscixat. hi velint aut nolint. Vt cum banno e si nuri .ub a.& de pace publica lib. i. iucunt nequis vindemiet, aut vina sua Nect ignotum est,bannum proeli ilio
iam cum domino praestitutum accipi, di publico cui basistratuu,.
366쪽
ore usicractus sol tim vertere cogitur De quo Faberita scribit .s i. imiit. quibus modis ius patriae potcstatis sol - it. Simi autem quidam iuia tanturpe sementi rni, et ulmum e pro pana
imponitur , nec a s In Lintur di portato:
itubsistere no videtur,cum insulae assignatio non sit propria nota dc portationis,alque enam relcgali insit Ex vinculo concludi soleant, plerumq; gravi' sit, simpliciter provinciis interdici, abs Nuclias alae ali ignatione, quam vinculo certi loci ci ulcribi. Adeo quodicile-sasi ter hanniti omnes relegatis compa aerur, sicivitatem tristina jura retimeant nec admodum disterre videan- .etur hujusmodi bannisamenta prascretum si temporalia sint a peregrinatioribu quae poenae loco in maleficio deprehcnsiis salva civitate indici solent: puta ad Sanctum Pacobum in Galicia, ad divam virginem in Lorcto, Treviros, de si qua alia lunt loca peregrinationibus talibus destinata. Ex quibus vacillar videtur quod prolixis com-Maentarii, interpp. traditur Iacob. de Arena in tractat. suo de bauditis Cinum in .i C.de heled inst. Barth. in disput.sita inci p. Lucanae civita. Alberic invit. pariestatut.bandito neque depor- 1atiS, neque relegatiS, neque interdictis di excommunicatis per omnia allimu- Iari,generalit crini in eadem fortunas stat ucste censentur , ni sit speciali sententia deportatio aut id quod est e-eium deportationis habet irrogetur, aut ex forma statuti poena grauior sit, am si relegatio irrogetur. De qua l.
LIB. . synam in hac specie poena et statutuna
aut legem municipalem praefinita instigitur , ctiamsi de poena nil sit judex subiecerit, nain ut Papmian respondit,
facti qui ran quae si iii rebitrio est iudi-
fcret .setur. tam non usque adeo stiri et obtervatur, in in liceat judici cxjussa causa poena lege vel statinio prae scriptam,augere Vel minitere, Vel prorsu; in aliam speciem commutare. DII
in . quid ergos poena gravioris de his
qui notantur intamia . . etsi seuerior C. EO. P. ulu Grillandus in tractat det relax. carc. I. Versio inci p. non omittam. Post intcnim judiceS, lcges, cano-neS, de statuta, etiam iurata CX magna
de evidenti causia transgrcdi, dum modo de justitia causae cx sente ita judicis vel actis appaleat Ioach. Min sing. sing.
luti si pupillo committente homicidia
judex rationc aetatis commutelamen anaorus in aliam item si propter metri periculi vel scandali, vel ob intiliorum salutem, iudex legem aut statuta transiliat. Fclin in c. canonum altata nume. s. de cost. Roma .consit 3O8. inci p. interminis propositaequestionis Nisau 3 te aliaru poenara, ita etia exilii, relegationis, de bannisam eii diversi iunt gradus atq; dilcrimina. Et judici lente tia, a it legis municipalis scuta tuti forma, pro qualitate delicti, exilii, seu banita. meti poena moderatione accipit. I. aut secta aede poenis Et in disparib mal fici js,diversaexili genera lunt prodita, secundu varios divcrsartagentiu m
n. e. legeti bjquid quid relegitur.
367쪽
seu bamuuntur in perpetuum, quidavero ad tempum l. I. Sa C.de his qui in exilii in dati . lib. Io quomodo Vlpianus in t aut damnum si in ministerium C dc poenis Eribit in nitrusteTiti
in perpetuum a riseis simu modocet in scinas Et ita generaliter relegatus est iscui Provincia vel Roma vel continentibus eius perpetuo vel ad cinginterdicitur .relegatus st.de interdictis a releg iis.Et liet flagitianon sunt pariatia nec aequale est cmporalis exiiij
spatium. Damnatis de ambitu , qua igni per dece anno interdicebatur. Dctinat de corrupto judicio, per Vni Versum vita temp exulare cogebat tu Et
a Divo Hadriano comprobatu est factum Egnati Taurini Proconsulis aerii ,quod eum qui per lascivia mortis cauim praebuisset in quinquenna
relegasset .l. Cornelia in p. c. ad.l. Duelia de sicarius. Et apudAlexandrinos, exilium fortuiti holnicidi fuit triennium, ut author est Actailles Statius indeciamationibus Latinis Qvintiliarii
mi Pontisiuis hoc tempus determin tum miti Apud Graecos qui fortuito caedem admisissent ger annum exulare tenebantur, renon iusta crimine optati revertebamir. Hodie etiam tar- tuita caedes non remittitur nec exiliurelaxatur, nisii ex Principi condonatione .in imueli. Valent in de homic. cas fact. Est quoq; mentio uanaliSin ictinctionis aqud Vlpianum, in l. O- Iis in p.is de poenis. quem textum(ab quo asseveratione tamen bitiosum
ba illa veladat velamis aut ab nep 'to interprete addita quia a Grccis omittuntii rix sententiam conturbant vel alioqui corrupta elle, lcglqlle Oporistere ad tempus, veluti am Is metiuntur.
dictione et eluti librariorum incutiae commutata in vel ad I ut haec sit sente-tia,Praesides nonnimquam in perpetuum advocationibus interdicere, nomnunquam ad rempuo cluti annis nihliri id est definire seu circumscribere. Eadem ratione qua Cicero aib deam
citia dixit, etiamur eam verboru- magnis entiti. Et hanc lectionem probabiliorem judicatem , si dictio imeris dictum in margine oberrans textui insereretur, ita legendo, nonnunquam ad
te vel--m muta tam melim - , vel etiam tempome quo pro vim in res me solet etiaminterdiciquibusdaticintra patriae territorium, vel vi racros morentur,&e contrario, ne excedant patria id est,ut in patria mor tur, it cum Sittius prosicliptus esseta Triumviris, eumque Caleni cives sui
protexisscnt,aetasutem etiam veniam
impetiastent. Triumuiri tamen decoita deci everitvt,ut ei in Italiam venird, atquepania excedere non liceret.Itam:
Situo accidit,quod antea nemini sim quit Appianusi vi rect et cxilium phtria,&ibiaimnatio,vbi restitudo esse mi et Q iod relegandi genusin postea
Claudius Imperator usurpavit &poteum alii Nam quosdam ita relegavit, ut ultra lapidem tertium vetaret egredi ab urbe.Siletonius in Claudio Cp. 23. Appianus lib. .bellorum civit. Quod Vlkianus Iecut scribit,in i potest Prae-Disitired by Cooste
368쪽
quem ita damnare posse, ne de domosa sua procedat. Secti l legit timum poenqgenus est,aliquena inedia necari l. Io.ff. de intei dicti stare legatis. Et ideo ne hi qui poena loco in terrestres specuS, ut Plinius vocat cubicula subterranea vivi per carnificem demittebatur, inedia necati viderentur , aliquid cibi apponebatur ut apud Sophocle, Creo jubet defossa Antigonae victui necessaria apponi. Et resertur apud Plutarchum&Halicarnasseum , antiquitus observatum, ut si Vc statis virgo devota violasset pudicitiam, expiationis gratia sub terram defodiebatur, lucerna tan-
tum, pane, ua,tiae, oleo relictis, ne videretur inedia periret Quod dii androgenis fieri solitum testatur Clemes Alexandrinus .Et ab hoc poenae genere non abhorret quod plerumque delinquente condemnentur ad perpetuta carceres, in quibus panein aqua sustinentur. Tractant quoq; C. de quo Isdam poenae genere, quo quis damnat ut negotietur. Et scribit Vlpianus, in . l. mori s. sunt autem huiusinis, poenas inciviles esse, id est petulantes a modestia recedentes ac babaras , nisi quis compellatur ad negotiationem, quam specialiter ratarit. SVM MARIA. a. I. labem Tile .let vetis lictio desiis. O .
a. Legarionis Legatreumque nomen ta parere.
. Legati locarisolere quae sub pellibus, foren f et is expublicosuvipt uppeditam
Elius t Rodiginus in collige ia- dis stolibus disciplinarum: tem
rum annotavit, foeda labe pol Iutum esse Celsi respositima, in t apud Labeonem, Desiippellcctili legata dapassim in omnibus libris legitur origι-
nenisappellecti fui se,iquodo iis, his qui in ligationem P scerentur, locaris
lent subpi et bus Usuiforent conten
diique kodiginus leonu antiquar.
lib. II. cap. Id non in legationem,sed in
legionem scribi debere. QisSd contro- vertit atque euoris arguit Scipio Gen- lib. I. cap. I .'merit propter cocordiam omnium codicum, in quib constanter, non in legionem, sed in lepuipne
legitur. Quod rei de qua agitur magis cst accommodatur Legationis et enimo Legatorum nomeniatissime pater,&quamlibet personam designat, cui obeundi muneris alicujus foris praesertim osticium delegatur ut pulchie ostendit Tuin rus. in copiosis thesauro humane vite lib. s. De legatis Moratoribus. Quibus i accedit, quod hi et qui ad legionem aut exercitum pro-
tascuntur, rictumque sim singuli
369쪽
Pixati, qui in itinerein proficiscendo in diversorijssiospitatur, sine sit pellium quibus indigent in legationc ni
proficiscentes,propter se miliam de comit c quos secum ducunt quor xxiiiit proficiscendo multa sim necessaria, quae illi iter instituentibus locari solent,pio numero .modo fima iliae. Cuiusmodi nihil in proficiscenti litis ad legionem seu exercitum usitatum invenimus. Et tit Rodiginus erroncalectioncm pro sincera ornameniis antiquarum lectionum per ram annumerat , ita improbabilis est Scipionis Centilis haesitatio, in eo quod cistis ind. l. apud Labeonem. de locatione scripsit,&abique ratione verbum cari contra propriamin internam significandi d)testiuem pro commoaeiri ac cipit Ucre enim proprieq; quae sub pellibus usui forent, prosici licentib in legationem in abantur, neque inde legati damnum aut injuriam ita timebat, ut Gentilis rotat quoniam omnia pertatuebantur ex silario legatis pre- si tuto. Legationes inim sinc in ape- dij solo ministerio expediebantur,s. filio. Delegationiblis 3 proficiscentibus in legationem, si impiu dabantur, ex quibus omnia impendia cgationii
nihil pro Gentilis sente ita saciat, quod Livitis scribit lib. so. morem fuisse, tabernaculain militarem suppellectile Consuli praeberi, cum similibus. NaLivius de Consule de Asagistrnibus loquitur, qui adbclita ingercndum , Provincias ordinanda seu gubernandas mittebanturri non de promiscuo usu legatorum: praetcrea suppellex Consuli&alijs Magi Matibus exhibebatur cvt videtur no in specie, sed per augmentum salarii, desin pecunia, quo commodius iaccessitati risui quotidiano prospici posset Q d eleganter
Celitis expressit, aversas illis: loc irassem qua proprie S in genuino suo sensu accipienda sunt. S VII, AER M.
r. r. perterrum spurfructus de Uud Libitat. loe, iendas ct interpretata. O,. . a. sufructu legato,an Clusinefructu,itemque fructus fersuad. mposit. 3. Duplicati arum niatus utarum consuetudo apud veterer.
. .illud de manum fuit A. a emendata. S. I. anniculassis dererbsiga Fornerio recte emendata.
6. sipariter .de ub causa restituta.
VLpianus more sitio ingenii proprietateint .per servus. usu fructus exercendo, in investiganda vo dci suo habitat. ita scribi. Vir fra-
370쪽
EMENDAT LIB. VI. 3 3fres An, seu ines' et D fucras deest dum communes libros, qui impersin
: bii. Cuius ibatas iratio, quod fructus ab usu debeat in ipcie , Veluti fundamento ac subst antia sua primordiali. Adeo quod fructus deducto x si inutiliter legetur, d. . usui fruct'. propter repugnantiam inde proveniente, quod in ipsa constitutione usu sfructus, inde adimatur seu separetur usus , sine quo usu sfructus non potest incipere. Ut Vlpianus indicat, his verbis si fracta
I .rto et sadiamrtur. Qus secus est si Iam constituto legato a fructu, vsitis adimatur ademptio enim usus intuitis cst, non lcguum fructus , quod perscctat,&propria vi atq; Iratura sua complectitur usum, non ut speciem vel servitutem separatam, qua respicit adeptio sed ut partem integralem ipsius v- fusi ructus, quae iam constituto usu fructu pcrde non conssideratur,sed tanqua pars ii tegritati totius includitur, ne videri aut considerari postit, neve dispositiori et ademptio de eo acta separatim aliquas vires habeat hae vera est ratio eius quod Vlpianus respondet:
in d. s. viii fructUS .l fructo legato et sis ad matur, inusitan esse idemptetonem. Et ut inutilis est ademptio usi:, ex fructu Vel usu si tactu, antea in divella de separata oratione colistituti ita e div crso poticonstitu nim usum fructunt, ademptio fluctu Si Deus , lcgatum usius constituit atque corroborat ut VlpianuSsu-
hi j cit his verbis : Sed si de frucIubine
ctione laborare videntur, Magis iii terpretationem , quam formulam legandi(de qua gitur respiciunt Flore .
tiae vero legitur: Uruc, ne et . deri constitutum. Quod aeque imprisc-ctum est Unde alij aliter legunt,ut Vbdere est in marginali additione Plantina. Et varia dc multiplex lectio enc-bras offudit oculis interpretiim in explicanda IC sententia Milai videtur Florentina lectio propius vero accede
deri constitutum quae lectio perfectissima erit si addatur vox et fim, hoc mi
do:sed si fluctu se usu et sum videri
constitutum. Nam subauditur dictio dis ure , perinde ac si dictum esset, si fructus adimatur sine usu usum videri constitutum M versiiculus ille,sd . fructus' et' trit cyligit uet non de dato seu legato fructu sine usu sed de adepto fructu, cum adiectione illa, sine usu. ut haec sit sententiari si legato usu fruetu, adina a. ur fructuS sine ulli usum x taderi constitutumes quia ab initio sine fructa conti itur potuit. Quae sententia sis pcrioribu Soptime congruit macta
prius dixisset Vlpianus si si h
g rto fructus adim. itur, num et deri ad Y-ium mox stibiicit per adversativam, sae
et si videri consit tuum. ridia iam legato viti fructu ui in ictu, sine usu adi mittir, limitata restrict .ut illa ademptio significat, testatorem non velle leogatum totu perimere; quia tollit Auctum sine usu, quem cliquit. Sed quia usius ille usu fructui inerat laquam parS,