장음표시 사용
31쪽
σχ'la ibi TO . . cxu V, IT . ., IT TRV εiluuolu in IIuV-ηTupiv Tuav. ' sive ut in hibernis festos dies celebraret . antea vidimus, his praesentis participiis alia enuntiati membrareSpondere, quae finem expressis verbis significabant ut Da
que non est mirum, futuri et praesentis participia Coniuncta
Vol, Cuius generis paulo insta exempla alia nobis occurent. Proximum est, ut participia ea afferamus, quorum modo futuro, modo praesenti Appianus usus est port0 V bis legitur.
ΣκεπτομεVoς, similia locis quinque. 774, 10 hv xssipav
vOυuεvol. 1108, 22 T . . συυελ0oiευ μυVoυμεVOi. Restat, ut consideremus verba ea, quorum Solum fulvirum adhibitum est ad undeviginti locos eos, quo iam a uti accedunt quadraginta tres, ita, ut suturi finalis exempla exstent
32쪽
sexaginta duo perpauca participia pluribus locis leguntur
cuum, Praesen iis potissimum verbis adhaerere, quorum actio
aut est durans aut potest quidem intellegi permanens, ita, ut participium non rem futuram exprimere videatur, Se simul gestam Cum Ctione primaria. Cuius generi apud Appianum maxime sunt verba mittendi scribendi, loquendi et veniendi: ΠεμΠεiV, GTελλεiu, o piKε 70ui 'κεiV, 9xεσθα sed non πεi- να παpεivat). at ubi verbo finito actio significatur cito transiens, futurum participii praevalet, etsi praesentis exempla non desunt itaque potissimum Cum verbis eundi et currendi futurum Coniunctum est ἰεVai, paμεiV. GV ΠλεiV, xv pGV, huiστασθαi, Varrηba etC. Horum igitur participiorum finalium praeSens multo praevalet. at ubi e particula participio finali addita St, Semperlaturum invenitur usitatissima aes tae Structura Appiano. centum duodecim enim eius exstant exempla. In VerbiS, quI-bus hanc particulam addere solet, non sibi constat Scriptor. sola araiciendi verba semper cum c, Coniuncta Sunt segbiuβαλ V, in πεpti Ita novies 261, 5. 384, 20 484, 10 541, 1. 562, 3. 20, 7. 23 9. 983 8. 1004, 10 praetere 21 22 49, 25 75, 11 76, 14 81,2 125, 4. 145, 1. 158, 27. 182, 25.197, 21.
eadem lex, quam antea exposui e CaSuum ratione, huc quoque spectat riis enim quos attuli locis nominativus legitur. acCusativi tria sunt exempla 609, 10. 17, 5-6 1118 7. Feteri casus non inveniuntur tribui locis etiam praesenti vis
33쪽
quibus locis causalis et comparativa notio plus videtur valere quam finalis. Ο Do futuro iussivo. Futura est ea quoque actio, quam perficere iubearis itaque non mirum, si Graeci mandatum iussumque futuri participio significaverunt etiam his iussis Appianus praeSens adcommodavit ut enim pro intentione, ita etiam pro iussu agendi actionem ipsam expressit pauciora tamen huius usus quippe audacioris Sunt exempla atque ut conatus Sive finis eius maxime est, qui verbo finito significatur, ita qui iubetur
quoniam Graeci structuram passivam vitare Solent, accuSatiVO potissimum notatu eSt.
utroque loco verba finita passivi sunt generis mecessitas uno loco significatur 1086, 16 κα ut μαχουμεvo 'cum nihilo setius sibi pugnandum oret, pugna instaret'. addi fortasse potest 2I5, 13 15 4 piKOVT . . TyεσβεK . . TrupublbOVTε . . blIlΥOU- μενοι Similia. participio non minus studium legatorum quam mandatum Significatur nam ubi lactivi generim est verbum finitum, utrumque in participio potest inesse. praeter huiuS- modi locos praesentis exempla non exstant. genitivus parti
rrpo γεταεε is qui legationem essent suscepturi'. futurum non adhibitum est accusativus participii octoginta locis invenitur: praesens undecim. futurum sexaginta movem. primum afferenda sunt Tεi et φερεi verba sed plane iscernendum
etiam cum articulo conexum habemus 594, 2 ΠεpiεΠεμπε TOυς ἐξαTTελλουτας non eiusdem generis Gunt cetera exempla
327, 12 350, 23. 354, 6 357,9-I0 424, 15. 445, 21. 466, 20-21. 474,3 522, 15 542, 22 552, 9 647, 12 702, 14 15.
799,6 922, 5. 990, 22 1005,17 1013, 15 1032, 20 104 18.1065 9. 1073, 2 4076, 2 l. 096, 19 11l7, 9 1118, 5. 124,
34쪽
3 1138, 13-14. 1145, 11 - 12. 166, 10 duobus locis ac
particula addita est 41, 5. 77 8. usitatissimum denique, ut iussum significet, Appiano est participium Cum articulo coniunctum undeviginti locis. 21, 10 πενixνεi TO ς συVθησομένους. 143 25. 201 15. 240, 13. 291 9. 484 9. 496, 9 506,12 642, 11 745, 13. 62, 19 863,18. 23, 6 947, 1. 1079, 3.1098, 13. 1127, 13. 1134, 10. 1164, 19. participium necessitatis 35 16 τους ὰποθαvoυμενους συVέΥ9uq OV.
Nondum attigi quartum genus actionum suturarum suturo enim is quoque Significatur, qui facere aliqui possit velut Plat Lach. 124 D Tos biακpivoυvTo boκε lao bεiVillat fi ouλη rarissimus hic usus est apud Appianum duo enim eius sunt exempla 896, 14 ὰπO9ουσης Titi . ἈμυVOUV-
D. Num acto mosontis artioiDia intEr Pro SUDrariorum Aint numΘPunctu. Restat, ut quaeramus, mum ex scribendi irrore haec praesentis participia nasci potuerint nempe hac Mendeissolinopinione cluctus quibusdam locis suturum Commendavit grave Contra argumentum ducendum est ex librorum manuscriptorum ConSenSu. PerPaucis locis Variae Coclicum exstant lectio
ceteri GularrpεσβευσOVTa recte editor futurum praeserendum CenSuit, quoniam ante Vidimus, accusativi illius usum non fuisse frequentem. 1018, 21 idem x italaε ITyuTεUolaεVOl, ceteri, in his V, inpaτευσομεvoi, quod recte Cobet Mnemos. X p. 224 defendit antea enim vidimus, verbis eundi maxime adhaerere futurum tertio loco 1037, 15 4lb6τες ε μαχ6yiε-vo A, μαχουμενον ceteri, quo restituendum. adi 1032, 11 arpo γεθε Ti: ΛΠελλων ii certe praesens SerVari oportuit, nam etsi in Met i alterum omissum sit, tamen accentus in iisdem positio praesens tempus indicat futuri formam non attingunt errore 604 4 285, 24 accedit, quo non tam praesentis et suturi est inconstantia, quam inoristi et futuri nam cum illius generis exempla quattuor exstent, huius quattuordecim sunt. 40, 13. 489, 10 κτεVO0VTας , DUOVTu i. Obilum κτευουvτας probari potest. hoc enim voluit scriptor hostes auxilio vocarunt, qui eos erant interfecturi neque igitur κτεiVOVTa quam ob rem encleissolim Coniecerit adsequor. 496, 9 545,6 727 17 736 l3 901,15 1138, 13. his igitur octo locis oristus errore inrepsit in libros, aliis locis sex invicem suturum scriptum est, rubi moristus JOStulatur. 29 4. 41, 6. 570 14 828, 17 ξωλεis ivvi τους υ uli1υVαVTu auru Al, uμυVoυVTa V. quod non utrumque, sicut Mendeissolinio videtur. bonum est immo solus moristus admitti potest, sum futuri exacti vis insit in participio, Cuius vice futurum fungi non posses supra demonstravimus. 991, 15. 1064, 24. itaque
Cum non tam praesentis quam oristi et suturi sit confusio, exiguus ille errorum numerus comparatu Cum magna illa exemplorum a libris Congruenter traditorum Copia Paene nullius momenti est sed faciamus potuisse depravari haec praesentis participia ex futuro, Cum Saepe formae utriusque temporis simillimae sint, Cur nusquam Pro Praesenti futurum positum est propter eandem formarum similitudinem ego nullum huius generis inveni locum perperam enim Mendeissohn1086, 16 Tu lanu TroiouvT . . abirεi κα em lauχουμεVOt mutari voluit in aux6ytεVOi. nam Sententia scriptoris est haec: cum nihilo setius sibi pugnandum foret, pugna instaret. neque igitum constat dines suturo. denique si praesentis haec participia librariorum neglegentiae tribuenda sunt, Cur futuri participia cum vi particula coniuncta, nimirum vi: dico
finale, nam vi Causale et Comparativum Cum Praesenti Oniunctum exstare antea vidimus, nusquam dere eorundem
neglegentia in praesens mutata sunt paucissima aliqua labe adfecta sunt. 21, 23 vii . . hytυVOlaεVOin excerptorum Coclices traiecto ou ex tertia syllaba in finem vocabuli, nam μυvos-μεVOL postulatur locum alium 225 17 perperam temptavit Reishe. 23, 22 ci . . συυαλλ6ξα BV ubi GuvaλλEEvi sensus postulat his quoque in participiis oristi et futuri fluctuatio praevalet. 597, 10 ibi . . pΥασἁμεvo A exhibet loco futuri quo ceteri iure retinuerunt. His de causis praesentis illa de quibus egimus participia non inter errores librariorum, sed in ipsius Appiani numeranda
35쪽
Frieclericus otio Hermannus er Barmensis natus sum S XXI mensis Februarii a. h. s. IX patre Roberio, quem lugubri fato iam puero ereptum Sse vehementer doleo, matre Emma e gente ues adhuc Iuperstite. fidem profiteor evangelicam. Patre mortuo mater a. LXV Neowedam migravit ibi litterarum primordiis imbutus inde ab a LXIX usque ad a. LXXV fui inter discipulos progymnasii vere a. LXXVIacli gymnasium uetersioliense. maturitatis testimonio munitus a LXXVIII vere universitatis arburgensis civibus incl- scriptus sum, ut philologicis et historicis studiis operam clarem. docuere me v. d. iri, CaeSar, Dietzel, Heppe, Niese, Rein, Climidi, Varrentrapp, esterhamp. exercitationibus philologicis me admisit Biri ibidem per duo semenstria feci stipendia. auctumn a. LXXIX Berotinum prosectum per sex menses huius almae Studiorum seclis Civis sui. docuerunt me uv. d. E. Curtius, . . Droysen, Steinthai de rettschhe exercitationibus palaeographicis me admisit atten bach, historicis Nitetsch inde vere a. LXXX almae universitatis Bonnensis subii disciplinam, qua ad hun usque diem licuit frui tamen per primos menses Se quominus ratudiis operam clarem gravi oculorum inflammatione impeditus sum docuere me uv. d. Bender, uecheler, Lamprecht, Luebberi, J. B. Meyer, Maurenbrecher, mitter, Schaeser, Sener postquam in proseminario quod dicitur philologico per tria semenstria Leone, Luebberto, uechetero praeceptoribus antiquos tractavi Scriptores, ut in Seminarium reCipere eiusque per duo emenstria sodalis essem ordinarius BueCheleri, iuebberti, seneri singulari erga me benevolentia factum est seminario historico comiter me admiserunt per quinque emenstria Schaeser, per
Quibus viris omnibus optime de me meritis gratias ago qua debeo maximas, praecipue vero pio gratoque auim Semper mihi colenda erit memoria uecheleri, Luebberti, seneri.
1 Appian Syr. 8 p. 377, 14 scribendum libri καi
carmen in codice Salmasiano integrius servatum esseratus quam in VoSSinno.
4 In carmine codicis ossiani 12, 15 R. - 22, 15 B. legendum ' se tu per potum totum D dicis vinumque'. 5 Ludovicus Herest Philol. 40 p. 57 s. verba ἔτη καi εκα μηvας Thuc. V 25 3 sana esse non demon
6 Oratio Lysiae duodecima habita est Cum rationem redderet Eratosthenes e magistratu suo Andoc de myst. 203.7 Negomettieshipium Baehrensiumque iure Verg. Catal. 12 - 3 Baehrensii a Phrahatem rettulisse. 8 Ib. 13, 5 - 4 5 B. 'clivi clivumque sorores quod est
in codice ruxellensi non est mutandum.
risino A bene habet praeter rem ornarius et StailbaumTεVO 1εVη. 10 Recte Ernestus Curtius hist graec. p. 84 Pelop. II p. 559 adn. 6 exposuit, Pelopidas cum Achaeis Phthioticis coniunctos in Peloponnesum migraSSe.11 Pollux cum ephetas ab Draconte institutos esse diceret 8, 125), errasse putanduS St.
tendit amnestiam Atheniensium putandam esse actio
36쪽
nem illam inter exules et urbanos Pausania auctore sactam iureque iurando Sanctam post reditum.13 Quod lexander regiam Persarum incendio delevit, ei rei nimium momenti tribui Droysen Gesch. . Heli. Iη p. 316-366 . 14 Scipionem minorem Semproniae uxoris opera interfectum esse Carolus Neumann Gesch. Rom p. 213-221 non probaVit. 15 Imperium per papam a Graecis a Francos translatum esse iam medio Saeculo duodecimo propoSitum St.