장음표시 사용
181쪽
Adsciscet nova, quae genitor produxerit usus. Vehemens & liquidus, puroque simillimus amni, reto Fundet opes, Latiumque beabit divite lingua.
Luxuriantia compescet, nimis aspera Sano Levabit cultu, virtute carentia tollet:
Ludentis speciem dabit, & torquebitur, ut qui Nunc Satyrum s 4 , nunc agrestem Cyclopa 33ὶ mo-
Praetulerim scriptor delirus inersque videri, Dum mea delectent mala me, vel denique saltant,
Quam sapere ,& ringi s6 . Fuit haud ignobilis Argis,
Qui se credebat miros audire tragoedos, In vacuo laetus sessor plausorque theatro: x3 Cetera qui vitae servaret munia recto More, bonus sane vicinus, amabilis hospes, Comis in uxorem, posset qui ignoscere Servis, Et signo laeso 3 non insanire lagenae: Posset qui rupem & puteum vitare patentem. 13sHic ubi cognatorum opibus curisque resectus, Expulit elleboro morbum, bilemque meraco, Et redit ad sese; pol me occidistis amici, Non servastis, ait, cui sic extorta Voluptas, Et demtus per vim mentis gratissimus error. I 4 Nimirum sapere est abjectis utile nugis , Et tempestivum pueris concedere ludum, Ac non verba sequi fidibus modulanda Latinis, Sed verae numerosque modosque ediscere vitae.
182쪽
Quocirca mecum loquor haec, tacitusque recordor: sex Si tibi nulla sitim finiret copia lymphae, Narrares medicis: quod quanto plura parasti, Tanto plura cupis, nulline laterier audes pSi vulnus tibi, monstrata radice vel herba. Non fieret levius, sugeres radice vel herba r so Proficiente nihil curarier: audieras, cui Rem di donarent, illi decedere pravam Stultitiam; & cum sis nihilo sapientior, ex quo Plenior es, tamen uteris monitoribus ta isdem λAt si divitiae prudentem reddere possent, Is sSi cupidum timidumque minus te; nempe ruberes, Viveret in terris te si quis avarior uno. Si proprium est,quod quis libra mercatus & aere s est b), Quaedam, si credis consultis, mancipat usus: Qui te pascit ager, tuus est: & villicus OrbI , a fio
Cum segetes occat, tibi mox frumenta daturas c), Te dominum sentit; das nummos; accipis uvam, Pullos, ova, cadum temeti: nempe modo isto Paulatim mercaris agrum, fortasse trecentis Aut etiam supra, nummorum millibus emtum. 26sQuid refert, vivas numerato nuper, an olim
Emtor Aricini quondam Uejentis S arvi, Emtum coenat olus, quamvis aliter putat; emtis
183쪽
Sub noctem gelidam lignis calefactat ahenum . . Sed vocat usque suum, qua populus adsita certis x o
Limitibus vicina refugit a jurgia, tanquam. Sit proprium quidquam b , puncto quod mobilis hora',
Nunc prece, nunc pretio, nunc Vi, nunc Sorte suprema c , Permutet dominos, & cedat in altera jura. Sic quia perpetuus nulli datur usus, & haeres 1 sHaeredem alterius, Velut unda Supervenit undam ;Quid vici din prosunt, aut horreaὸ quidve Calabris Saltibus sq) adjecti Lucani, si metit Orcus
Grandia cum parvis, non exorabilis auro Gemmas, marmor,ebur,Tyrrhena sigilla 6 o),tabellas, 1go Argentum, vestes Gaetulo 6r in murice tinctas, Sunt qui non habeant, est qui non curat habere. Cur alter fratrum cessare, di ludere, & ungi Praeserat Herodis palmetis 6χὶ pinguibus; alter Dives & importunus, ad umbram lucis ab ortu I8s Silvestrem flammis dc ferro mitiget agrum, Scit Genius, natale comes qui temperat astrum, Naturae deus humanae, mortalis in unum- Quodque caput 63 , vultu mutabilis,albus,& ater 64 . Utar, & ex modico, quantum res poscet, acerVO Iyci
Tollam; nec metuam quid de me judicet haeres; Quod non plura datis invenerit; di tamen idem
refigit Bor. ω Cun. st m. b) quidquam omnes M . cuiquam Atarn. ω recentis'. Eo mone suprema antst Murex. G vites Mare. ex Por M. Dissiliaco by Cooste
184쪽
scire volam, quantum Simplex hilarisque nepoti Discrepet, & quantum discordet parcus avaro. Distat enim, spargas tua prodigus, an neque sumtum IssInvitus facias, neque plura parare labores;
Ac potius, puer ut sestis quinquatribus 6s olim,
Exiguo gratoque fruaris tempore raptim. Pauperies immunda domu a procul absit: ego, utrum Nave ferar magna an parva, ferar unus & idem. aoci Non agimur tumidis velis Aquilone secundo: Non tamen adversis aetatem ducimus Austris: Viribus, ingenio, specie, virtute, loco, re, Extremi primorum, extremis usque priores. Non es avarus: abi; quid cetera λ jam simul isto a cis
Cum vitio fugere λ caret tibi pectus inani Ambitione λ caret mortis formidine, & ira pSomnia, terrores magicos, miracula, sagas ,
Nocturnos lemures 66 , portentaque Thessala rides pNatales grate numeras λ ignoscis amicis λ aro Lenior & melior fis accedente senecta λQuid te exemta juvat spinis de pluribus una λVivere si recte nescis, decede peritis. Lusisti satis, edisti satis, atque bibisti: Tempus abire tibi est: nepotum largius aequo ars Rideat, & pulset lasciva decentius aetas.
185쪽
In hae Epistola, vel quovis alio nomine appellari debeat, quod nimis otiose a criticis antiquitus aeσecens quaesitum est , Vir CL Miltielmus Baxterus
Anglus, inter praecipuos de Horatiana Musa opti me meritus, vigintiquinque poeseos Praecepta, xive potius sacros κανόπε , non minus agnoscit , quis hie argumenti loco enumerare ha&d piget. I. a verinsu I. ad x 2. De consequentia vel convenientia . II. a ra. ad 24. De Servando themate, seu de vitandis inanibus & affectatis episodiis. ΙΙΙ. a 24. ad 32. De vitandis vitiis in charactere styli. Iri a
186쪽
I7sset . ad 4r. Materiam esse deligendam, quam possimus implere. U. a 4 r. ad 4s. Quid sit dispositio. VL a 4s. ad 73. De verbis veteribus & novis . VII. a 3. ad 86. Quibus metris singulae res tractandae sunt . VIII. a 86. ad 99. Quem characterem styli singula requirant. IX. a 99. ad ira, Ad
miscendum esse pathos. X. a 113. ad Ias. De sormandis personarum characteribus. XL a ras. ad I 36. De veterum imitatione. XII. a 236. ad Isa. Deponendo principio. XIII. a Is 3. ad 379. De ser vando ethos. XLV. a I s. ad I 89. De non proserendis in scenam, Sive de nuntiis. XV. a I 89. ad I93. De numero actuum & de personis . XVI. a Is 3. ad 2oa. Chorus pro singulari actore accipiendus est. XVII. a 2 οχ. ad 21 . De musica. XVΙΙΙ. a 22 O. ad 2 r. De dramate satyrico. XIX. a 23 I. ad 27s.
De pedibus jam bicis. XX. a et s. ad 29s. Saepius corrigenda esse, quae scripseris. XXI. a 29 s. ad 333ω De legendis philosophorum scriptis. XXII. a 333. ad 34 . De fine poeticae, docere se. & delectare. XXIII. a 347. ad 36 a. ob modica delicta non esse erubescendum . XXIV. a 36 x. ad 38s. Nil valere poema, quod non est optimum. XXV. a 31 s. adfinem. De adhibendo idoneo iudice . suam quidem divi- ionem, satis commodam, ut fieri poterat , in I . bella , qui brico potius quam didascalico more com criptus , ordinem certum non babet, cave ne stri-
187쪽
ctim sumas; at xsque ad unum aurea dictata, aeprope dixerim divina emata , in mente penitus recondito. EDITOR.
I IUmano eapiti cervicem pictor equinam
Iungere si velit, & varias inducere plumas sa ,
Undique collatis membris, ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier sermosa superne; Spectatum admissi risum teneatis amici sCredite, Pisones, isti tabulae fore librum Persimilem, cujus, velut aegri somnia, vanae Fingentur species: ut nec pes, nec caput uni
Reddatur formae. Pictoribus atque poetis Quidlibet audendi semper suit aequa poteStas. Io Scimus, & hanc veniam petimusque damusque si vicissime Sed non ut placidis coeant immitia, non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni. Inceptis gravibus plerumque & magna prosessis Purpureus, late qui splendeat, unus & alter II Adsuitur pannus Σ); cum lucus, & ara Dianae,
Et properantis aquae per amoenos ambitus agros, Aut flumen Rhenum, aut pluvius describitur arcus. Sed nunc non erat his locus: & sertasse cupressum Scis simulare sa): quid hoc, si fractis enatat exspes aciNavL
188쪽
Navibus, aere dato qui pingitur λ amphora coepit
Institui, currente rota, cur urceus exit λDenique sit, quod vis, simplex duntaxat &unum. Maxima pars vatum, pater, & juvenes patre digni, Decipimur specie recti: brevis esse laboro, as Obscurus fio: sectantem levia sa), nervi Deseiunt animique; professus grandia turgeti Serpit humi tutus nimium, timidusque procellae. Qui variare cupit rem prodigialiter unam, Delphinum silvis adpingit, fluctibus aprum. 3e In vitium ducit culpae iuga, si caret arte. AEmilium circa ludum faber imus & ungues Exprimet, ct molles imitabitur aere capillos: Infelix operis summa, quia ponere totum Nesciet: hunc ego me, si quid componere curem, 3s Non magis esse Velim, quam pravo vivere naso, Spectandum nigris oculis, nigroque capillo. Sumite materiam vestris, qui scribitis, aequam Viribus, Sc versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant humeri: cui lecta potenter erit res, 4 Nee facundia deseret hunc, nec lucidus ordo. Ordinis haec virtus erit, & venus, aut ego salior, Ut jam nunc dicat, jam nunc debentia dici Pleraque differat, & praesens in tempus omittat. In verbis et Iam tenuis, cautusque serendis: 4s
189쪽
Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor . Dixeris egregie, notum si callida verbum Reddiderit junctura novum. Si sorte necesse est
Indiciis monstrare recentibus abdita rerum,
Fingere cinctutis non exaudita Cethegis sσContinget; dabiturque licentia sumta pudenter. Et nova sistaque a nuper habebunt verba fidem, si Graeco sente cadant, parce detorta. Quid autem Caecilio, Plautoque dabit Romanus, ademtum Uirgilio, Varioque λ ego cur, acquirere pauca ssSi possum, invideor, cum lingua Catonis & Enni Sermonem patrium ditaverit, & nova rerum Nomina protulerit λ licuit, semperque licebit, Signatum praesente nota producere η nomen.
Ut silvae soliis pronos mutantur in annos, fio Prima cadunt: ita verborum vetus interit aetas, Et juvenum ritu florent modo nata vigentque.
Debemur 6 morti nos, nostraque: sive receptus 6 Terra Neptunus, classes aquilonibus arcet, Regis opus; sterilisque diu palus aptaque renus, os Vicinas urbes alie, & grave sentit aratrum: Seu cursum mutavit γγ iniquum frugibus amnis,
190쪽
Doctus Iter melius. Μortalia iacta peribunt:
Nedum sermonum stet honos, & gratia vivax. Multa renascentur, quae jam cecidere, cadentque, o Quae nunc sunt in honore, vocabula, si volet usus,
Quem penes arbitrium est, &jus & norma loquendi. Res gestae regumque ducumque, & tristia bella, Quo scribi possent numero, monstravit Homerus. Versibus impariter junctis querimonia primum, 7sPost etiam inclusa est voti sententIa compos . Quis tamen exiguos elegos emiserit auctor ,
Grammatici certant, & adhuc sub iudice lis est. Archilochum proprio rabies armavit iambo. Hunc socci cepere pedem, grandesque cothurni, soAlternis aptum sermonibus, dc populares Vincentem strepitus, dc natum rebus agendis. Musa dedit fidibus divos, puerosque deorum, Et pugilem victorem Sin, & equum eertamine primum, Et juvenum curas, ct libera vina reserre. 8sDescriptas servare vices operumque colores
Cur ego si nequeo ignoroque, poeta salutor λCur nescire, pudens prave, quam discere malo Versibus exponi tragicis res comIca non vult: Indignatur Item privatis ac prope socco, soDignis carminibus narrari coena Thyestae. Singula quaeque locum teneant sortita decenter. Interdum tamen & vocem comoedia tollit, Iratusque Chremes tumido delitigat ore: