Alciphronis rhetoris Epistolae

381쪽

EPISTOLAE. LIB. II. ΕΡ. IV. 36 I

eamdem Hemsterhusius ad Luciani Dial. Mort. T. II. Bip. p. s4 o. firmatque ex Clementis AleX. Strom. II. P. 463. τον γάρ κωμικον εκεῖνον Θρασωνίσην αλλη σκηνῆ, Παι -δ ι σκ α ρ ι όν με, φησιν, ευτελῆς καταδεδούλωκεν. Ceterum de sabula Mισουμένου vide T0upium Ep. Crit. p. 27. s. ed. Lipe et praestantiis. Boettigerum in Specimine G. remit p. 54. T , I 44. Σπιτρέποντας. Videor mihi huius fabulae mentionem faetam obseruasse in Apolloni, Alexandrini Syntaxi .

Lib. I ls. e. vlt. sed liber nune non est ad manus. Bergier. Adseripseram olim meo exemplari Sidonium Apollinarem Epp: Lib. IV. Ep. I a. qui Terentium ad hane Menandri fabulam Hecyram suam eomposuisse testatur. Sirmondus ibi p. 4 . plures adfert, qui των Eπιτρεπόντων meminerint. cf. et Sa varonem ad eumdem p. 268.ι4 . Pαπιζομένην. Thom. Reinesius Var. Lecti. p. 38o. . iam emendauit falsam priorum editionum lectionem 'PαKιζομεν , euius lectionis ne meminisse quidem operae pretium duxit Bergierus. De Dramate ipso vide Cel. Boetii. gerum l. l. P. 69. .r . Σικύων Satis certum est, legendum esse Σικυωνιον, ut inspicienti colleetiones Fragmentorum Me- , nandri patet. Est autem hie in editionibus spatiuin unius

lineae vacuum relictum, et videntur non multa excidisse, eum' exiguo detrimento sensus. Bergi r. -

I 8- ευφυῶ γυναῖκα ταχέως παρ' ερώντων μαν- Θανειν. Videntur esse verba Menandri ex Comoedia aliqua, et est Senarius, si admittas Syni etesin initio: Eυῖυης γυνη ταχέως παρ' εeώντων μανθανει. Videtur autem probabilis esse sententia, quemadmodum ista Xenoph9ntis in Apomnem. Lib. I. e. z. g. 9. a contrario:

φαίην δ' αν εγωγε μηδενὶ μηδεμίαν εἴναι παίδευσιν παρά

memoratur a Pristiano, ut adnotatum a viris doctis, qui Poe- Α λ

382쪽

iae Fragmenta et titulos Comoediarum collegerunt. Eius lociam

adduximus supra ad Epist. 3. Bergier. Is 7. ἁφῶς Pro o φεντι per Soloecismum, eredo data opeIa, propter sequens ἁ στει. Bergier. 162. φανε ἰη x, ω Θεοὶ πάντες, o κοὶ, ν λυσιτελε . Tali voto clauduntur Dein osthenis orationes, tertia Philip pica : εἰ δε τις ἔχει τουτων τι βελτίω, λεγήτω καὶ συμβουλευέτω. o, τι D ύμῖν x ιε, Ζολ ω πάντες λοὶ si ν.ενέγκοι. - Prima νικάη δ o πῶσιν υμῖν μέλλει συνοίσειν. - it. Olynthiaea III. Bergier. I 64. τῆς θεοφορήτου κόρος. Adnotarunt viri docti,

qui Mensndri fragmenta et titulos Comoediarum congesserunt,

aliunde eius Θερφρρουμένην. Eadem illa sine dubio hic etiam intelligitur. ira et Cassandram Θεοφόρητον dicit Aeschylus in Agamemnone v. IIq9. quemadmodum et Dio Chrysostomus Or. LXI. T. II. ed. Reis h. p. 32 O. Κασσάν δρας Θεοφορήτου καὶ ἱερας κόρης. qui eamdem illam in Tro eo ITi l. P. 329. Θε QOeeυμενην vocat. Citatur autem et Alexis Comicus εν Θεοφοοητω apud Athenaeum Lib. XU. p. 7oo. Bergier. ι

383쪽

P. I. l. s. ante πόν e insere ι. p. 4. Col st. I. 24. v κ. P. g. Penuit. ante vigerum pone: ipsum Nostrum III, rq. p. II. l. a. post dele incisum. p. tr. Col. a. t i s. delea . p. I9. C I. I. l

datA. p. 32. I 8. deIe vocem interpungas. p. 33. l. a a. desereRE. P. 34. l. 7. ι Θιμπ. P. 4o. l. s. Post ad insere : Timaeum. P. I. l. a.

I 19. l. a a post 'rec ιται loco puncti pone incisum. p I9i. Col a. l. xx. post Nostrum adde: I, 3. p. I92. Col a. l. 4. λυκN. P. I93. col.

a. l. 3 s. dele vult. p. I96. l. I9 τοσ. p. aos l. Ia. ἀποΣΥ. P. a 9. . I a. 4 αἰν. ib. l. et s. post σκιῶι insere εἴδωλον P. 2I3. Col. 2. l. as. filiis. p. 2 4. l. II et ar . . p. a II. I. I. tolle Comma post συγ-