Mutationes clericorum superiorum consensu, moderante Gustavo Henrico Mylio, JCto, ... defendet auctor Fridericus Wilhelm Schütz, Lipsiensis. Ad diem 2. Junii 1740

41쪽

Pergo itaque ad aliud, quod venditatur, praestippositum,indignissimos etiam ct pessimos homines ministros ecclesiae S tua; pos pastores esse posse. Verum & hic nego atque pernego,' 1emper in hac translocatione poenali pastorem supponi pessuimum, quippe qui potius ex mea quoque sententia est ejiciendus, qtuim alii ecclesiae, licet minori praeficiendus. Nam & minoris ecclesiae atque curam habendam esse lubens largior, ac quidem majoris, S qui indignus est, ut majori praesit ecclesiae, ille min ri fidelium coetui obtrudi nequit. Illam vero translocati nem tantummodo approbandam S in usum deducendam esse hactenus asserui, quae utilitati ecclesiae seu totius coetus prodesse queat. Distinguenda eo uomine sunt subjecta & objecta & pluriabus concordabit veritas. Subjeci autem disquisitioni huic semel pro semper clericum non ineptum nec profligatae nequitiae, sed talem prorsus, qui, lapsu sorte juventutis, humani quid passiis est,aci cujus translocationem pro removendo scandalo sive dato sive accepto, & ne ille ad incitas redigatur, tunc d mum merito deveniendum putavi, si remotio nimis rigorosa esse videatur. Licet enim ejusmodi parochus ecclesiae suae obleve admissiim hactenus ostendiculo suerit, inde tamen,quo mu'nus homo non plane indoctus, nec desperatae indolis com rectionis causa &ad removendum scandalum alium in locum sequiorem transferri, eiusque donis ministrantibus, alteri, ad quam translocatur, ecclesiae conssili possit, non video quid obstet, cum posius imbecillitatis humanae memores, media quibus clerici peccatores in viam ad resipiscendum redigi possΤnt, omnia tentare debeamus, quod sepius inculcant prata cepta sanistissimi Silvatoris nostri S Apostolorum. . XLII. Tandem statuit celeberrimus auctor, multa adhuc apud nos latere de charaetere illo indelebili, quem pontificii in clericum per ordinationem conferri essingunt ; unde,

cur nostri adeo dissiciles sint in removendis impiis e

42쪽

Hesae Miniseris, ut potius in oninia alia eant, quam ut hoc faciant, apparere, contendit. Vereor tamen, ne ratio probans aeque dubia sit, ac ipsa thesis probanda: Etenim principiunt petit, quod de charactero illo mere celebrino,quei nostri ignorant, una cum conclusionibus inde dependentibus adstruitur; ergo, cuni leviora clericorum peccata, non remotione, sed translocatione, aut alia quacunque leviori poena plectuntur, id prosecto non tam characteri ordinis, qtiam potius justitiae legali adscribendum venit. Uti enim in poenis infligendis aequalitas semper observanda est; ita

etiam non omnes clericorum excessus remotionem statini,

merentur, sed gradatim potius, quod hactenus obtinuit cum tali praesertim pastore peccante procedeladum, eique tempus agendi poenitentiam concedendum, qui licet aliquas do tentationibus siccubuerit, ct in haec vel illa peccata prolapsus sit, nihilo tamen minus dignus ita probiisque reperitur, ut ipsum peccata agniturum seriamque poenitet tiam acturum esse, cordatiores pretesimant. g. XLIII. - - ' Sed Cynthius aurem. Plura enim persequi, non vacat 3 liceat tamen corollarii loco non nihil addere de permutatione officiorum ecclesiasticorum, quae inter duos ecclesiae ministros non ip poenant, sed itidem ob ecclesiae utilitatem contingit. Nimirum ex tali mutationis actu videre est, la illum privata v Iuntate fieri non posse, 0 sed dum demum obtinere, si justa rationabilis causa adsit, quae utilitatem ecclesiae, vel constituit nem corporis alterutrius conoemi dein si una inim approbati ne Episcopi vel consistorii consensius Patroni & Parochianorum adhibeatur 9. Qtiosi horum consensius legitime requisitus sit, illi autem inique dissentiant, cum tamen utilitas ecclesiarum utrinque permutationem desideret, patronos etiam cogi posse a Consis orio ad consenim impertiendum, extra omnem dubiatationis aleam posithim est.

FINIS.