장음표시 사용
31쪽
homines In majori coetu ecclesiae permoveri posse.' cum parvo cuidam coetui parochus sincere pius, sanaque do m inainstruet is, ceterum mediocriter secundus sufficere possiti
Adducunt densque dissentientes ad hoc suum de translatione judicium: Non esse relinquendum a pastore gregem curae suae commissum, ideo quod alibi pascere possis gregem majoris numeri. Verum enim vero grex quidem curae pastoris eommissust est, sed non ita, quo minus illi unquam discedere liceat; hoc sane in litteris, quibus edossicia sacra vocantur, non continetur, imo iam cum spe ascendendi illos vocari praxis hodierna docet. Quemadmodum enim quis pecorum dives pater familias ct plurium mei. gum possestor opilionem parvo gregi adhuc praesectum, peiu eta ejus industria ac fide,alii admovere potest ac solet; sic potius in arbitrio Dei, ac superioris per illum agentis repositurrimanet, an alium gregi praeficere velint. Deinde in hoc ipso dissidentium argumento fallacia causis desitesciti Non enim deserendi gregis causa est ipse alius grex majoris numeri, sive ipse gregis major numerus, sed in grege majori major utiliatas; unde si hoc sensu accipias, alibi pascere posse gregem majoris numeri, quatenus notat: alibi pascere posse majori eum utilitate gregem majoris numeri, uti certe accipi d bet, nulla sane apparet ratio sussiciens, quae, quo minus pastori gregem curae sive concreditum derelinquereconvenia vetare possiti
m his quidem de priori mutationis clericorum specie, quam translationem appellare cum quibusdam libuit, deque ejus aequitate ac justitia dicta sunto. Nunc ordo me deducit ad alteram mutationis speciem, quae era locatio audit, . quam involuntariam, incommodam, S poenalem appellita. in . Atque hoc ipsum disciplinae genus in ecclesa olim
32쪽
Asticana extitisis, nempe negligentis .poenam dignitatis imminutionem, seu de diis si majori ad translocationem. fuisse, i relatum Iemur. : im enim erat episcopo ex dioecesi minori ad majorem, pridem S decernente Synodo, sine qua, ut supra id non erat licitum transferri: ita proia, ct dedecori herat, per synodale aliquod decretum, etsi non ad inferioren, qaliquem ordinem, tamen ad inferiorem aliquam statibnem deturbari. Alterum quidem ad instar remimeration adhibebatur, ad altius provehendum episcopum ob dexter tatem suam egregiamque ecclesiae datam operam; alterum autem poenae loco, ad humaniter admonendum & moderate corrigendum negligentem Episcopum. Atque hoc mo Laurentium quendam Episcopum per disciplinam ecclesi Africanae punitum siisse, Augustinus cs fidem nobis facinNee aliud erat in veteri ecclesia communio illa perrarina, quae fuit poena episcopo ex haeresi ad orthodoxiam redeunti imputa, qua non ab ordine depositus, sed ad pres teros laudemandatus cos. XX
Hae praxis antiqua ecclesiae cum hodierna sere coinciata. Ut ergo, quae de translocatione, ejusque aequitate &quod circa illam justum est, dicentur, reclius intelligantur, ante omnia de stibjecto illius videndum erit. Subjiciendus antem translocationi est Clericus haud profligatae impietatis, sed qui asset tum impetu abreptus ecclesiae particillari alia quoties, aut semel scandalo fuit, neque homo indolis pro ius desperatae, de cujus emendatione nemo sere cogitare a
det , sed quem ad meliorem rediturum esse frugem adhuc opinio probabilis stiperest, neque denique homo plane αδμ& ineptus, sed qui donis ministrantibus quantum satis esse
33쪽
esse queat ad explendas concionatoris pines valet; Non it que Clericum conviviis luxuriosis inhiantem , turpissimis ivoluptatibus deditum oennisque doctrinae expertem .subjucio. Talis enim non translocatione, sed potius plane rem tione ac degradatione dignus est, ct ut putidum membrum ab ecclesia ct republica rescindendus, ideoque brachio sec lari tradendus.. XXVm. Differt ergo translatio a translocatione subjecto, magis tamen ipsa forma sua, quam non obscure est , consistere in vocatione legitima ab ecclesia majori ad ecclesiam minorem ct quod ei accedit, a salario opimiori ad tenuius. Dum autem ad ejus formam refero vocationem, ultro intelligitur, eam in se esse legitimam, & quidem per ea omnia , quae ut vocationi ad munus ecclesiasticum in genere competunt, ita hic in specie in translocatione deprehenduntur. Nam habes subjectum idoneum, habes S collatorem cum reliquis ecclesiae statibus suo ordine concurrentibus vocantem ita, ut nuhil jure desiderari possit, quo minus legitimae vocationis species sit stanslocatio. g. rata.
Cum autem duo in qualibet mutatione observandi te mini veniant, nimirum alter a quo S alter ad quem, utriu que etiam termini in hac materia tanto magis habenda est, ratio, quoniam potiorem partem ipsius formae constituunt; Terminus itaque a quo est ecclesia particularis major, quam claricus deserit; ad quem vero minor coetus, quoe sum idem dimittitur; minorem autem ecclesiam nomino , non quia
minor leviorque cura animarum aut rerum aliarum sacrarum in illo adhiberi possit, aut quia coram Deo minori sit
in pretio, sed potius ob minorem auditorum numerum aut exiliorem locum & dependentem hinc minorem curam atque existimationem clerici externam sive civilem. Quod
34쪽
essim inremam parochi existimationem attinet, qualls illa ratione sancti ossicii est, quo iungitur, ista semper ει ubique
sine ullo dis,imine loci aut temporis est eadem, neque hujus respectu clericus a clerico differt; neque scriptura sacra ullum discrimen agnoscit: Est itaque ecclesia non qualitate, sed quantitate minor. 'β. XXX.
De caetero cum, quisquis cum ratione agit, caussis quia busdam commotus agat, quas propterea impulsivas appellant Philosbphorum scholae, etiam iisdem causis translocatio non destituitur. Possunt enim variae esse, quae illum, penes quem ecclesiae cura externa est, excitant, ut de translocando par cho cogitet: Praeter illa enim, quae paulo post de causa finali monebuntur, & suo modo etiam huc pertinent, vulgo causa aliqua movens est scandalum, in ecclesia particulari a par cho excitatum, quale oritur ex rixis, quae ingenio contentiois aut cum Collegis, aut cum Patrono, intercedunt, cui malo melius non consilitur, quam loci mutatione. Sic etiam munistri ecclesiae interdum acto intempestivo S inprudenter adhibito se abripi patiuntur, ut coram suggestu verba faciant asperiora, mente quidem non mala, incauta tamen: Unde periculinia turbarum & insidiarum provenire potest. Solet quoque fieri, ut quis nec satis doetiis, nec aliis donis ministrantibus satis instructus minus utilis sit magno coetui. Sed &hoc satis grave momentum est, quo Collator moveatur, Cingitationes ad translocationem adjicere.
f. XXXI. Ad translocationis causam finalem imprimis etiam pem tinet finis ille primarius, ct quidem ut omnium rerum, sicct hujus actionis ab lute ultimus, gloria Dei, quam in majori ecclesia parochus sua quadam culpa secundum ea, quae s. antecedente dicta sitiit, quodammodo impediverat, iniminori autem ab eo promotum iri probabile est sperarat E potest.
35쪽
M N v v A v I o N E spotest. Non enim subie illam inidoneum &quod profligatae nequitiae sit, sed tale, quod jam supra g. XXVII. descripturi fuit, suppono. Nius, qui primario intenditur finis, itidemque ultimus quidem, sed secundum quid talis est salus ecclefiete,
ut nempe bene sit ecclesis particularibus , eorumque commodum essiciatur, tum illius ecclesiae, aqua transi atur, id quod fit, si praesentia ejusmodi parochi auditoribus suis, exemplo suo in proseistibus pietatis non amplius impedimento est: tum alterius, ad quam translocatur, cui donis hujus hominis non inepti, nee Indocti, humani tamen aliquid passi, nunc autem absque dubio cautius mercantis, consilli posse probabile est. Denique & finis hic datur secundarius, ait tranSlocatus emendetur, aut si mavis, si mentem suam mutasse re ipsa ostendat, O post emendati em commonstret, Od majores provincias promoveatur, aut ad priorem forsan ecclesam, qua antea stinet is erat, revocetur. Ut enim morosi parochi ab ossicio suo aliquamdiu suspensi ad idem in eadem ecclesia sub spe ac promissione emendationis iterum admittuntur, sic nihil videtur prohibere, quo minus idem nunc melior factus in tenuiore ecclesia ad priorem revocari yOD. Ex quo apparet, eos, in quibus hunc finem O tineri non posse, aut probabile, aut certum est, removendos ac deponendos esse per XXVII. XXXII.
Ex iis proinde, quae adhuc disputata sent, haud dubie
intelligendum est, inter complura adjuncta translocationis, hoc est conceptus secundarios ex conceptu ejiis essentiali deprimario fluentes, quales sunt v. g. necessitas, Utilitas, aequitas, eaput offerre justitiam, quam ei non minus ac translationi indicare animus est. Iustam proinde esse translocationent, eerte non improbandam, sequentia argumenta probabunt.
36쪽
ti Primo loco imo, quod nemo, spero, largiri dubitabiri ',
magistratui debere liberum esse, quomodo in ατοικτους immorigeros, quibus poena in sacris literis expressis verbis c uti e. g. in homicidio non est constituta, antia adverte velit nunc Clericis, qui aliquid in ecclesia animadversione dignum commiserunt, certam poenam constitutam esse non legimus, ideoque ma ratus non culpandus erit, si ministro ccclesiae poenam ex arbitrio, vel pro modo admissi constituat: Poenae autem rationem habere translocationem hinc apparet, quoniam per illam tum existimationi parochi externae, tum
reditibus ac rei familiari derogatur; atque adeo ei *iquod malum passionis, ob malum actionis, quae forma poenae eruinsertur. Quanum enim ipsum sacrum ossicium, quo in
minore ecclesia sungitur, poena non est, sed honor ac dignitas; adjunista tamen ejus jam commemorata res eiu eorum, quorum per translocationem jacturam serunt, poenam dici haud est incongruum. ,
. . Accedit, in qualibet poena rationem tum qualitatis, tum imprimis et quantitatis peccatorum commissorum haberi debere, ne malum passionis superet malum actionis. Quemadmodum enim quantitate tum graviora tum leviora delicta dantur, sic ea a Magistratu tum gravioribus tinn mitioribus poenis compensanda sint, per iustitiam vindicativam ac retributivam, quam atque ac aequilibrii observantissimam esse oportet. Unde si in parocho deliis a quaedam minora deprehendantur, quibus minor quidem animadversio, ut correptio, mulcta, carcer vix sitfficiant, quaeque tamen plenariam depositionem ab officio aut aliam civilem castigati nem severiorem haud meruerint, medium in poena infligenda tenendum erit; haec autem tua media commodissime inue. nitur in hocce temperamento inter praesentem parochi ατακτου
37쪽
siifficientiaen villiis, aut etiam abundantiam, qua nunc Inopimiori sparta gaudet, ct ejus extremam penuriam, , ad quam per depositionem adigeretur. Nase indignum reddidit
per inconsideratam morum suorum rati mem; hac autem
'li injuria fieret, quia scandalo quidem suis suae ecclesiae;
sed mente non prorsus perversa indifluum impctu abreptus, aut qhucquid denique in savorem causae giae allegare possedi Si quis excipiat, hoc in casu ideo imislocatione opus non esse, quia alia detur via intermedia; posse eum ministras' iecclesiae suspendi interim ab ossicio & tertia salarii parte ad: tempus usque emendationis speratae ali, aut e fisco ecclesiae aut reipublicae sustentari: Ir perpendat velim, annon hine plus quam inde incommodi metuendum sit; siquidori. susipentio non minus ac depositio ipsa majorem injuri, quam meruerat, ministro ecclesiae infert; quippe quamatio clerici S aue oritas apud auditores suos valde alte nitaretur, dissiculter sane tunc resarcienda, eum ad renisacram tra standam post tempus poenae ei redeundum sereti Imo si tertiam salarii partem interim reserret, nihil agens, aut fisci eccIesiastici, vel aerarii publici stipendio nutrbetur, magno hoc cum detrimento eius, qui interea labores pasto rates obiret, ct cum ingenti onere reipublicae cini nebimesset. Et denique, an titis hones lim ct aequum sit, iure ea ignavum sumtibus alienis pascere, judicet, qui 'volat. ' ' .
I. XXXV. '. Quodsi praeterea, ut par est, supponas, stibieelium
translocandum esse hominem I non profligatae impietatis, sed
sui afleetuum impetu abreptus ecclesiae particillari scandalouit, et hominem nondum desperatae indolis, sed de quo sperari potest, eum emendatum iri, 3 hominem non ineptum, sed qui donis ministrantibus imbis is est, non ergo
compotatorem, aleatorem ignavum, indoetum M. f. 27. Sane vel ulliun tu hac translocatione incommodum haud
38쪽
mi adverto: Ut enim illi ecclesiae, a qua parochus recedit de alio digno ministro presbici let; sic non modo hujus tranquillitas facile obtinetur, sed & alteri, ad quam transit,
eccl)ae, nihil ex hac translocatione metuendum: Naupe Iesia, ad quam translacatur, causam non habet repellendi ejusmo I parochum, haud secus ac vicinae provin- non iubent exulem e patria ob crimen aliquod repellere. In illa enim parochia non peccavit, potest ergo debetque in εillo bene sperare, accedente imprimis magisti arus volantat cui ecclesiam lubenti animo obtemperare oporteti r
Porro hoc etiam quam maxime coeasiderandum est. quod hisce rationibus nitantur saluberrime constitution domesticae ct ipsa translacandi potestas Consistoriis concessa, quibus iuneum trans rationis justitia non inepte d senditur: Quo iure enim translacatio & potestas transi a di ministros ecclesiae concederetur Consistoriis, si haec per se illicita S prohibita esset: aliter sentiunt perpendant v lim quid agant; annon eo ipsb sanctionibus patriis ecclesiis sticis S tam prudentum virorum decretis illud detrahem moliantur, quod alioquin de omni Iege in dubio praestamitur, justitiam sciliceti Aecedit di hoc, quod cum nuspiam extet, pecuIiaris quaedam prohibitio, quae hanc ipsam translocati
nem interdicat, illis perinde erubescendum sit, qui sine lassia lam contendunt- . XXXVII Postquam itaque argumenta, quibus translacationem
de pastoratu superiori ad inferiorem, seu de opinio ad sterilem iustam dixi, S illam quidem, quae fit in poenam propter leviora delicta ministri Ecclesiae, prouti ille a me subjectus
est, expositi; nunc paucis ipsae quoque rationes dissentiem tium examinandae sunt, quibus reprobare hanc translatati
39쪽
e t E , ', λ o υ- nimirum; mii nec esurire volunt, nec omnem existis . tionem proculcarunt: Datur itaque tertium inter humi. litatem S superbiam, larerque 'avaritiam opumque s L. num contemtum. Nempe quoniam omnino habend*3 . est ratio peccatorum, quae non meruerunt depositionen, aut aliam severiorem castigationem civilem, transi catio, seu meditura illud inter praesentem victus stifficie tiam, S eam quam depositio operatur, penuriam illis , omnino poena est, qui mentis & morum exilium haud plano patiuntur. Tales enim stipponit modo laudatus s T R Y- C Κ I U S, nimirum clericos voluptati in gula deditos, ebrio talos, quibusve prorsius rixas movere & sustentare in comsuetudine positum est, homines perinde desperatae indolis &profligatae nequitiae, quales ego quidem translocationi haud iubjeci nec subjiciendos esse existimo, sed ejusmodi potius sarinae clericos, quos emendatum iri spes ct oppido probabile est, ut ergo, quaenam in castra sit transeundum, sua spo
Porro dum translocatio fieri debet ad ecclesiam igno biliorem, eo ipso statui existilitat, esse unam ecclesiam altera digniorem, quod iterum sessum sit fundamentum. Verum ad hanc objectionem responde', litem moveri in terminis: De eo enim ante omnia constare debet, quid per subjectuin S praedicatum hoc loco iiitelligatur. Jam vero distinguen dum erit inter ecclesiae qualitatem & quantitatem. Illo uti que respectu una est vera ecclesia, curthoIica, scit . illa & unis versalis per totum Orbem dispersia, qua quamvis in plures particulares dividi leat, non tamen una pro digniore ait ra est habenda, si quat itatem intrinsecam spectes. Qtud V m obstat, quo minus posteriori sensit, nimirum quod ad
quantitatem attinet, una ecclesia' aliora censeatur minor aut
ignobilior, non quod coram Deo minori sit in pretio, sed
40쪽
potius ob minorem auditorum numerum, aut exiliorem locum & dependentem hinc minorem curam atque existimationem clerici externam, sive civilem: nam haec sunt diversa, nec una assertio alteram tollit, uti ea omnia supra g. 29..
pluribus excuci, XL. sed & hoc, pergit Auctor, sundamenti cause praesep,
ponere illam sententiam commimem, quod videlicet aliquis ad emendationem vi compelli possit. Nescio tamen, annon 'id ipsum de omnibus poenis generaliter asserendum fit, cum non facile volentes, sed vel maxime inviti poenam sustineant omnes, nec per illam directo ad strigem reducantur mortales, quorum mali m . proveniunt ex principio illo interano, quod omnem coactionem respuit. Ergone simili ractione omnes poenae e seris Christianorum proscribendae es sent, quoniam finis emendationis internus a Judice qua tali vix ac ne vix quidem obtineri possit 3 Sane hoc ipsum Ssensui veri & falsi & quoque eventui adversari existimo. Dein&poena eo fine imponi 1olet, quo alii exemplo animadversionis a delictis deterreantur. Imo mutationem loci emendationem mutanti passive tali adferre posse, ustis aliquando evincit. Audiamus hanc in rem I s I D o-κ u M, x cujus verba ita se habent: Visi interdum comversis pro mimaestire vi talio Aci. Plerumque enim dum mutatur sicus, mutarur smentis inectus. Congruis esserim, siae etiam comporaliter melli, ubi quisque prave viarit , hoe in aspectu mentis apponit, quod Ioe ibi vel cogiatmit vel gessit. Et ita mutatio haec involuntaria S
natis a mente canonum non adeo aliena est, ut vulgo putatur, sed potius vestigia quaedam , unde ortum traxisse videtur, in loco jam allegato' occurrunt. Sed haec obiter.