장음표시 사용
21쪽
vorum proventuum venationes, ut voluptatibus carnalibus lubere indulgere possint, nec non superbiam, qua inflati pro- 'Vermajores honores: obtinendos . muneri splendidiori praefici cupiant 3 talem quippe filaeni spurium ac illicitum esse,
optimus quisque mecum sentiet , Propterea tamen, ex qu superstitione, largiorum proventuum di honorum ex novo munere provenientium coinmoda aut insuper habemda, aut plane repudianda ac spernenda non simi. Teste
enim ipso Salvatore nostro g pio ac probo Clerico omnuno licet lautiorem ac quodammodo splendidiorem agere, uti etiam hac de causa Apostoli Pauli testimonus ii 'stant h), ex quibus illico apparet, homines sacro munm
motos largius stipendium ac majorem dignitatemnerationem laborum suurum merito consequi, . tanto uberiori mensura, quanto graviores sunt labore etian . toque est major utilitas ab eorum conatibus inplificationem emanam. β. XIV. Et hae quidem de natura ac constitutione translati . uis conclusionibus subsequentibus eo melius intelligςndis praestruenda erant; sequitur, ut, an illi etiam in ecclα l cus esse possit debeatque, an non potius inde sit proscribe da, consideretur. . Hoc igitur nunc agendum est, ut, an, di quid circa hancce priorem mutationis clericorum sp .ciem, eamque honestiorem atque utiliorem iustim &aequum sit, dispiciam. Affirmare hoc, ac quibusdam argumentis assertionem corroborare annitar, disseutientium qu que obieetionibus occurrere reptabo, ut, hanc translati :
22쪽
Et initio quidem subjiciam, quod nemo non largietatur, diruistionem ecclesiae externam a summo rerum stat a principibus ti patronis commissam esse. Qiuemadmodum autem in veteri umbrarum Oeconomia, ubi ipse Deus immediato quodam regimine fasces Reipublicae Theocraticae. tenebat, nullus ad sacrum munus obeundum admittebatur, qui mutilato, atque quacunque alia ratione vitiato corpore aut natus, aut casu Gus erat, sed qui integra corporis somma incedebat, ne quid contuinetiae aut contemtus ad officium secrum reduntiret; sic Deum hoc Symbolo testatum voluisse praeter alia, quae Theologorum est excutere, sor non vane auguror, circumspee e Principibus atque Patronis in Migendo parocho verisadum esse, ut cum Dei loco Ecclesam gubernet, Deum etiam imitentur, & hoc maxime
agant, ut de viris, non tam corpore quam animo integris, qua eruditionem, tum qua vitam ac dexteritatem,
tum qua aue oritatem, donaque docendi tanto magis illiariti sint, quanto magis conspicua in magnis coetibus munera, in quibus gregem Domini pascendum principes curare oportet. Qtiod si vero Clerico coenpetit, principi & p trono nomine Dei vocanti non repugnare, sequitur, illum, ad aliam mvjoris de honoris S oneris spartam evocatum morem gerere drposte ct debere, imprimis fi aulper nativitatem,aut ratione praesentis domicilii atque muneris, aut propter κcepta 'beneficia ac stipendia, lege grati animi insimili convictus, iure obsequii civilis teneatur is, quem seperior transferre intendit. Usque adeo autem landata mihi videtur hac ipsa i me prolata sententia, ut vix ac ne vix quidem illam in dubium vocare possis, si vel maxime praeceptum Petri: pascite gregem Christi vobis commendatam n m compulsi,
23쪽
ra obtorto velut collo rapi non possis, quin potius relinstanti aliud perstiadendum, sed in recusatione perseverantem nequaquam compellendum esse existimans. Enimvero eo casu, si persiona alia idonea eligi nequeat, quin licita omnino fit compulsio, ecquis dubitet 3 ct si sorte ex Apostoli Petri asserto hic peccati quid subsit, sane non erit a compellente, sed compulsis, cui incumbebat vocationi legitimae non resistere: Etenim in consesso est, Apostolum de compulso ad munus Ecclesiasticum non loqui, sed potius de eo, qui illud jam thun suscepit, ut hic spontanea quadam cordis &animi propensione expediat ossicium, non autem coaetus, seu cum taedio, nam haec servitia minime placent ch).f. XVI.
Dein, cum constet, viris oneri serendo pares esse debere, majores autem coetus majorem prudentiam atque experientiam requirere, quis non videt, sitiminat aequitatis
esse, ut qui in minoribus pagis aut oppidis peritiam sibi
acquisiverunt, quam prosecto ex academiis non solent referre juvenes, in majores urbes transferantur; pone enim juvenes etiam divinarum cognitionis rerum haud expertes; pone, inquam, juvenes confidenti loquentissimos auraeque popularis aucupes selicissinios, sed insimul ab experientia crudos, nullisque tentationum ventis confirmatos; horum certe animus nondum ita subactus est, ut invidiam, calumniam, S contemtum, quibus Ministri verbi in populosis urbibus expositi sent, quam alibi, ferre possint. Hinc
metuendum, ne in affectuum intemperiem facile quacunque etiam mediocri offensa rapiantur magno auditorum scand Io. Quomodo itaque ii alios gubernabunt, qui suarum recrum suorumque affectuum nondum rectores existunt λ quoamodo impcenitentes de vitiorum foeditate satis graviter quidem, sed moderate tamen arguent, qui juvenili servore lacule
24쪽
le astasperiora verba abripi solent quomodo affli hos etiagere ac confirmare, qui it nondum Aiquid afflictionum ex perti sunt λ. quoia o ad strenuum stius Oniae missium m.
mulare, quorum ipsorum pietas ob juventutem, quae in urinbibus, ubi stequentior, quam in vico peccandi offertur o casio, ad varia peccata lallicitari solet, saepe labascit λ Quare sequitas, imo necessitas Radere videtur, ut illi, qui aliis jam ecclesiis bene praescierunt, & qui alios pietate ac morum gravitate superarunt, transierantur, maj M'ibusque prata
Caeterum ut prudens Reipublicae gubernator nonnunquam tinfirmitati ac praejudicris civium aliquid concedit, atre ad illorum opinionem quadantenus sese accommoda
cad meam causam confirmandam non parum sacere vide tur argumentum ab auditorum opinione di infirmitate petiatum. Quod enim satis divulgatum esse novimus omnes,' mundum regi opissionibus, illud in vera etiam ecclesiae membra, quandoquid:n & isti homines esse non desinunt, comvenit Atque experientia nos abunde docet, quam veho menter omnes iis , quae in Ministro Ecclesiae externa appe, lamus, commoveri soleamus , aetate , allistoritate, persisnae gravitate, ac aliis. Atque ut in pagis plebs juventutemCl rici novitii non admittit; ita in urbibus ei, qui tyrociniim ni ita secam, in sparta inferiore nondum edipdit, reveremtiam decentem ab Auditoribus saepius denegari videmus. Ut itaque infirmitati humanae iccurranu', tutissima eligitur via, si Patronus more veteris ecclesiae ordinem inter Diae natum, Pastoratum S Ephoriam fervet, de Clericos perhosce gradus evehat, hominesque annis diverses, dotibusque an mi, majoribus coetibus praeficiat, post edita in minoribus e eleius doctrinae et prudentiae ecclesiasticae documenta
25쪽
Accedit, non sane tralatilium si quid video, & hoegumentum, quod translatio Clerici cum ordine, cujus Deus est amantissimus, mirum in modum respondeat 3 Deus enim, qui statim in prima creatione omnia elegantissimo ordine construxit, qui in veteri sacrorum oeconomia umbratica apud Judaeos ad ordinem, veluti ad amussim ubique respexit, ct
qui imprimis in N. T. ecclesia, omnia κατα και ευσχη
μοσμην fiant, per Apostolum jussit, absque dubio vult, ut iuordine quoque sacro curando ita versetur ecclesia, &, cujus in illa potiores partes magistratus, ne nondum meriti, ne dicam indigni plane atque expertes Clerici dignissimis &optime meritis praeserantur; Ut enim justum est veteranum exercitatumve aliis praeficere, non his juvenem inexpertum, ita etiam bono ordini in ecclesia consentaneum est , probe exercitato multisque laboribus exhaustis subacto digniori sparta prospicere.
Caeterum ut supra quidem β. II ubi de translationis causa finali, merito excludebatur largior proventus &.opimius stipendium ex novo ossicio ad clericum rediens, nec eamen illam spem, si temperata ac modesta esset, abinde prora sus abjectam esse statuebatur; ita etiam ex serie istarum rationum, quae a patrono translationem juste suseipi docent, non simpliciter exulare debet hoc ipsum momentum desu tum a commodo ipsis etiam ministris translatis in temporaliabus, tum quod ad reditus, tum quod ad honores auctiores attinet, ex nova sparta hauriendo. Ex modo diistis enim consequitur, summa esse aequitatis, ut, si aliquis parochus in sterili munere se fidum atque impigrum praestiterit, ad pinguius transferatur. Cum enim ossicia ecclδastica ratione intemae dignitatis eadem sint, nec, id quod contra dissentientes Pontificios iu enue tuentur nostrates Theolagi, aut episcopus
26쪽
e LERET. vi presbytero, aut presbyter Diacono validius exerceat actiones ministeriales, factum tamen sit liberine ecclesiis, quocunque tempore aut Casu ac graviori cause, ut inde a m luribus seculis ratione externorum aliud alio dignius' pret anthis esse soleat: quis quaeso non aequum ducat, ut quam diri haretum honorum tum clericorum discrepantia ac subordinatio locum in nomo etiam coetu repurgato habet, illi, qui in cancellis sterilioribus ad tempus vitam inter multos labores egerunt, in splendidiorem lautioremque majoribus in ecclesiis obeundam provinciam veluti in liberiorem campum, ubi aliqua respiratio iis contingat, emittantur; quo vires
ipsbrunt quamdiu juvenes ct viri erant immensis laboribus, pares, in provectiori aetate, eaque ad senium declivi reficiantur ac confirmentur.
Sed nunc paucis quoque rationes dissentientium examinandae veniunt, quibus translationis justitiam infringere moliuntur. Ubi primo se sistit mihi romanae ecclesiae opinio, quae episcopum primam sedem suam relinquere S ad aliam se conferre, absblute illicitum esse die stat; quia consecrati item ejus intuetur, ut quoddam cum ecclesia sua conjugium, a qua se separare non possit, quin spiritualis adulterii crimen incurrat. In quam sententiam dieium Pauli: oportetepisse pum esse unius uxoris virum, sensu quodam mystico etifigurato misere detorquetur, indeque .demum cum contailii pontificis translatio permittitur cl). Verum enim vero cum ad frigidum hoc assertum,' quod nostrates rejiciunt, accurate resiponderint quam pharimi, neque in ipsb argumento/ quicquam nervi fit, quod quempiam ad assenstim commovere queat, secro Codice disertis verbis Christum unicum ecclesiae Onsium, episcopos autem Glue parochos sponsi tantum amicos ejusque ad sponsam interpretes 2 internuncios esse consentante, hisce missis ad alia Pergo. .:, o . a. b aede Transsim Disc. D f. XXI.' . 419 Gom e
27쪽
Nimirum aegumentum, prolatum raripit is Hismillud, quo translationem aeque ac rebaptietationem minime suscipiendam esse Iepide satis adiuuitur m , . , Licet erum baptismus, si de hoc certe constet, iterari nequeat, n elumbis tamen, a baptismo non iterando ad translationis prohibitionem erit ammentatio, uti quidem primo statim intuitu in sensus incurriti min, ut infra vliabitur & ad hanc obiee iunculam promta est res esto, quando translatio . nem die o illi Apostolico: Unusquisque, in quo vocatus est, in hoc manere debet, contrariari existimatur Q. Apostolum enim in allegato textu id tantum requirere, ut quis io quem semel et L statu, non vero, ut quis in eodem, ad quem stinet vocatus est, loco permanere debeat, Theo,
At enim vero gravius obstare videtur, vix dari transi tionem, quae citra ambitionem aut avaritiam suscipiatur. Et ne autumet me cum larvis pugnare ac adversarios saltim fingere, o s I 'M Episcopum auctorem sisto, cujus Aerba in Concilio Sardicent. O ita se habente Non mianus consiια- ιμ- permitos eorruptela fundisus rem
28쪽
an iusti sit, an illicita, dispicitur, non qualis per ab n fiat, sed qualis in se sit, videndum est: Abussi dium mn a qua vis pessima fieri posse ecquis dubitet Et sane non vi qua ratione propter abusiim res ipsa in se bona protinus . civitate S ecclα exulare debeat 3 Quodsi Episeopus ob ali.
quos abusiis aut naevos, v. g. avaritiam, ambitionem, transi tioni Clericorum adhaerentes ex ecclesia eam tblatam vo.
let, eodem argumento ipsum ministerium verbi , ipsbs m gistratus, ipsum mercatum tollet: Et quis denique in toto orbe nobis integrum relinquet 3 Secundo loco non tam mihi sermo est de tali translatione, in sensu passivo, seu respectu eorum , qui transseruntur, in quibus sorte avaritia &ambitio locum habere potest sed de ea, qualis in sensu activo sumitur,& quatenus est ad ius iuperioris, qui rationem sepe biae ct avaritiae habere non sistet, aut certe non debet, sed
tantummodo meritorum I Hinc tertio loco res omnis ad
pervulgatam distinctionem redit: inter id, quod rei per se competit. & quod ei per accidens adhaeret, Musiis enim translationi per se non inest, sed accidit saltivi. - ' f. XXIII. ' ' Alterum, quod o s 1 υ s Episcopus pro eradicanda issa mala consuetudine, quam appellat & pe eiosa corrupteli scilicet translatione, urget, hoc est: aut nullibi gistium oti currere castim, ubi quis ad inferiorem miriasve opimampa- in iam transerit, aut fustini esse haec rarissima exempla, shinc inserunt, & quod disitatientre sto stim agio consimmant, ministro ecclesiae etiam non licere opimiorem spartam occupate; Aut, ut remus dicam, haec simi medius terminus pinsyllogismi, quo Osius & qui in ejus sententiam transeunt. 'hobare nituntur, omnem translationem fieri ex ambitione S avaritia, absque dubio sic colligens: Si nullus unquam inventus est Episcopus, qui de majore ad minorem civit tem transiret, sequitur eos, qui a tariore ad majorem tran
29쪽
eunt, avaritia ardore inflamnavi de ambitioni servire, & do, minationem agere, lue ipsissima Osii verba loco silpra allegato. Possemus dubitare de minore, quem is vix stiis confirmabit, cum illius Des omniseii sit assi are , mulum unquam uisc Mam ab opimiore ad tenuiorem *artam transiisse: Quod si autem minister ad minorem eccisam, ubi Deo di auditoribus melius, quam in numeresimi coetu inservire possit, non transit, neutiquam hoc vitio sistiem transferentis, sed naevo subjeti transserendi, de quo uberius in g. praeced. diebam, fieri affirmandum est, ac proinde tran lationem ipsam suspeeham, aut illicitam non riadendam, sed potius de majore videndum, in qua nullam consequentiam esse judico ; Quis enim asserere ausit, illam ad nem esse im
stam, cujus oppinum aut nunquam aut raro existaty.D-gone vitam sitam tueri iniquum quia nemo, si a pameis vesanis secesseris eam odit, ac se jugulandum hostispo
te osteri λ Et magistratum aliquem superiorem nemo modo rate, sic absque avaritia anaeret, qcia nemo aut pauci illum semel nacti, deponunt & ad inseriorem descendunt x Et nemo ministerii candidatus ideo absque avarina di ambitione ad sacrum ossicium accedet, quia nemo privatus vivere velit 3
Ut si quaedam humilia di ignava ingenia excipias; Post in.
stantius autem etiam directe respondeatur; Neganda dirimest major ideo, quia in hae traehiticiae subjeetium est The logus , praestantioribus donis instrilitas, non concismator qualiscunque, imprimis talis, qui maiori coetui per errorem Patroni adnaotus, aut vario cassi debilitatus illi ob desesium virium utilius praeesse nequi minori fortasse melius prauu turus, per ea quae silpra g. s. dicta sunt: Unde etiam Uere, Sax. in Ord. EccI. r) ita constituit: Da einer idemn stitim
30쪽
Annon itaque a ratione alienissimum foret, si mitaster Mes ta elemitissimis donis instructus , ad inserio ecclesiae descenderetλ Hinc maim propositis p syllogisnu sictanda est: Si nullus unquam inventus est Episcopus eximiis dida sticis di majori ecclesiae administrandae sinicientiabus instructus, qui de majore civitate M. sic negatur major, . nam talis a majore ad minorem transire perimestatem ciconscientiam nec debet nec potest. . Q
Nec video, quantum roboris illi insitargumento, quod dissidentes post Oui rationes subnectant, in majori ecclesia majores s uctus expectari posse, hoc se universale assertum ne re, hum interdum plus fructuum in pagis, quam in civitatibus, ubi sere omnia sitas corrupta, sperari Sed in hoc negotio non quaeritur, quis vulgo finis obtineatii r sed quis obtineri molt, atque adeo sperari ac
expectari. Pone disertissimum oratorem ecclesiasticum actis i i n obtinere' majorem usiim in civitate quam in pago, in
propterea de potentia ct possibilitate obtinendi dubitabimus Vir enim prudens de honesto fine λllicitus circumspicit, quem probabiliter obtinere possit, non quem certo obtineat nam finis non semper est in potestate agentis. Sic magnis ecclesiis praestantes doctores praeficiendi me, quos spes αprobabile est, finem majoris utilitatis ob ereptis setiam actu non obtineant. Nec minor concedMr facile, in paminter simpliciores plas fructuum ,rari posse, quam ii,
magnis civitatibus, ubi omnia fere corrupta; nam habes etiam in urbibus simpliciores eosque plures mimemi multo quam in pagis, Imo' vero quanto corruptiorat omnia, imurbibus simi; tanto magis illis eximio dc gravi oratore saer opus est, Unde per inversionem argumentiue, ut Logicio pellant; respondere advoriariis potat: Probabila enim est, per disertum probum: Verbi Divini praeconem, corruptom D 3 homines