장음표시 사용
31쪽
incolendum , qui est D du; sic intelligito etiam .de aliis. l- Respondeo secundo, ut fatentur ipsi quoque Adver- rarii, inesse Pentat heuco hominum, civitatum, aliarumque rerum non pauca nomina propria , quorum radices uou etymologantur in lingua Hebraea , nec significant
quidquam : ergo iuste inferri dico ipse , non posse e seipsam omnium autiquissimam , neqne Adami linguam ;
1 o. atque variis in locis , in quibus sunt interpretata nomina, atque explicata . Praeterea , res est notatu di. gna, qui linguae Hebreae videntur favere, eos fateri pri. mo, non esse probationes demonstrativas, quas deducuae ipsi ex characteribus majoris brevitatis, ac simplicitatis monumentorum antiquorum, atque Electionis populi Hebraei , sed tanquam rationes congruentiae, & conjectura probabiles; Et quia existimant eam matrem Chaldaicali Syriacae , ac Arabicae , ideo placet ipsis tribuere eidem primatum ob indicatos characteres. Fatentur insuper certum esse, recedendo multum a locis, & regionibus, quas incoluere primi homines, parum evidentiae dari primitivam reperiendi linguam ., Hinc dico ipse, idem ipsum fulcimentum , & Ω- stentaculum Adversariorum maiorem mihi causam praebere, argumentumque mihi suppeditare perquam lavora. hile eonsutandi , refellendi primatum adscitum lingua Hebraeae, atque confirmandi , corroborandi magis magis que, quod enucleandum, confirmandumque suscepi ; propterea di xi in Responsione prima: volunt afferere , quod
audiunt ab invicem, sed absque studio a justo ratiotanto prosecto defendendi veritatem, quae ni immediate, sal. tem mediate a Sacris literis indicatur; quia: Respondeo quoad primum characterem, primo, Linguam Disit reo by Cooste
32쪽
guam Turcitam multo breviorem esse Hebraica , atque clariorem; etenim una voce exprimit id , quod ad Hebraice, Cnaldaice, Graece, Latine, Theutonice, atque Illyrice exprimendum necessariae sunt quatuor, quinque, vel sex voces; en exempla: fatisidiamiam non
Fis dare αλ furiosi factisura. Infinitae id generis expressio. nes brevissimae, propriae utique illius linguae licet pluribus ex
linguis pulcherrime, superbeque derivatae, naturae & rationi. Ob hunc ergo characterem habituram esse linguam Tur-eicam primatum, atque praeserentiam prae caeteris in vetustate dicendum 8 nonne esset praetentio stulta , necnon illatio insuhsistens, teste etiam celebri illo Hermanno Hugone e. ἔ3. de prim. scrib. oris variis, quas deducit a variis linguis, probationibus Moyses per suum Pentat heucum excludit prosem, destruit, & eliminat quamcumque fabulosam inventionem Paganorum, atque incredulorum delirantium , suisque perspicuis ac praeelapis verbis condemnat quamcum. que diversam explicationem cujuscumque chimerici, animique pertinacis, ab ignorantia, Vel malitia exortam , quae non minus ad auctoritatem Scripturae Sacrae destruendam tendit, quam miracula in ipsa indicata, quae sunt
unum ex motivis efficacibus, ac rationabilibus credibilitatis, atque validissima, & sensibilis sma probatio Religio. nis; quandoquidem Deus ipse causa fuit immediata tum
primae hominum lingua in primo homine conditae, tum Babelicarum linguarum confusionis, Gen. II. 7. quae ce
cidit praecipue super eos , qui primi extitere auctores consilii arrogantis, quod Deo ipsi displicuit. Quis est sane, qui ignoret monstruosa de ipso su-B pre-
33쪽
premo Numine , nec non lege naturali veterum Philo sophorum , gentiumque commenta 8 Ecquis erit in tot tanti sque controversiis judex, nisi qui salii & fallere noti potem ipsa nempe divinae revelationis auctoritas . Prae. clare ratiocinando confringit, confutat, & dirimit Lais Elantius I. 3. c. 27. quascumque effutientium opiniones, commentaque, animis cupiditate, arrogantia , vel igno. rantia corruptis exorta ; nibu ponderis babenν ilia prae. cepta, quia funδ humana, oe auctoritate majori, id est , dicina illa earent; nemo igitur credit , quia tam fe hominem putat esse qui audiν, quam ese die Di praee pia . Quod ergo Philosophi revelationis face illustrata tam sad e scripserint , non excellentiori ingenio , sed
maxime divino lumini tribuendum. Atque laudem eon'tra excogitantes quoscumque,& chimericos concludo veris bis Augustini, de Genes ad literam ἰ indubitanter renem
dum est, quod quidquid sapientes hujus mundi in fuisvoluminibus contrarium Sacris literis docens , sine ulla dubitatione eredamus id falsissimum esse., o quoquo mo do possumus etiam ostendamus. Item Dis. I 22. y rari
ni enim maxime consentaneum es divinae nos auctoritati captims subdere . cum Deus evidentissima & omnium intelligentiae accomodata suppeditaverit credibili. tatis motiva. Respondeo secundo, indicatum brevitatis characteis rem derogare omnino perseme primi hominis scientiae , quippe qui cognitis rebus cunctis imposuerit nomina eis, docueritque posteros suos perfectam rationem communicandi aliis conceptus mentis juxta omnes declinationis nominum circumstantias, eorumque accidentia,& omnia modorum tempora verborum conjugabilium ad distinguem das agioaum circumstantias necessarias, ut testatur Scri
34쪽
plura ipsa Sacra : erea υit ex ipso afutor um simile β. B. t eooli:/m, oe linguam, er cor dedit illis excogitau A. . oe disciplina intellectus νοι is illos , creavit illistosrmiam Diritur , fessu impi it cor illorum. Eectis II. I. Qtiis negabit plurimas ex dictis conditionibus nomimiam, verborumque deesse in lingua Hebraea propter majoris suae brevitatis characterem adeo decantatum Z Qui
Certe character ostendit esse eam potiu novum Idioma, imo Dialectum quamdam genitam , pauperem , mendicam , instar tot Idiomatum Europaeorum , quae ortum ducunt
ex Latino paucissimis radicalibus ornato , quod pluribus quam sexies millibus radicalibus ex Graeto divite, soni-.que sceminei compote usurpatis , ope plurimarum particularum , quas genuina Armena radicalibus quippe omnibus praedita & opulenta maxime abhorret, tum nominibus , tum verbis adiunctarum , locuples se se exhi. het , ut non solum scientias callentem quemque minime praeterit, sed ipse etiam Villotte testatur bisce verbis hoc proprium es Linguae Armenae , EI FVutare , quod vocum copiam illam de suo rotam habet , nihil, de alieno ς omnes fere Europa populos videmus propriarum linguarum .mmensae molis vocabi laris texere ,
e quibus ea si detr eris , quae a peregrinis ' linguis
mutuari sunt , ingentem ,Ilum acervum eoutinuo vi.
-debis ruere , oe in minimam molem redigi ; baee o Armena tinguae praecipua laus , quod aliam linguam marrem nescis , unde troerit originem . Verum fateri au.
Horem clare liquet a veritate ipsa compulsum. Diale- .ctum inquam utique simila m rationi ac syntaxi partim lingua Arabicae jactitantis de suorum vastitate vocabulo Tum, verborumque, mediante tamen magna copia particularum variarum utrisque additarum , sed nota vario-B a Tum s
35쪽
ium , distinctorumque radicalium , in quibus vera linguae consistit opulentia ; partim vero Turcicae in pron minibuς demonstrativis , ac possessivis consistentibus in variis quibusdam literis, & in praepositionibus, quae sunt in ea semper postpositiones, raro vigente vocalium usu in scribendo, adeo ut denis lineis per affixa quaedam nominibus, ac verbis postposita, vel per diversas literas
verbis insertas ad variandum eorum significatum actualem negativum, vel assertivum , vel transitivum item , quae vicem gerunt tot pronominum , praepositionum &adverbiorum, exprimatur id , quod triginta vel pluri. bus forte Latinis, vel quavis alia lingua textis vix exponeretur ex vera , integraque sententia, ut peritos haut fugit, neque inficias ire poterunt. Tertio, fatentur, inquam, iidem, in lingua Ho braea, & sc in Pentatheuco multa esse nomina propria ,& alia, quorum non etymologentur radices, nec significent quidpiam; sed nescire se dicunt, neque cognosce. re, cujusnam linguae sat illae, atque nomina esse fate rur peregrina, cujusnam nescitur linguae, quae ignoratur. Dico ipse : quia ignoratur , ideone non existit 8
etiam Athenienses adorabant, quod ignorabant, Ignoro Deo e & quia ignorabant , ideo ne non existebat Deus
ille suis attributis persectissimus, admirabile, & amabile rerum conditarum Principium, ut praedicavit Apostolus dicens eisdem : quod ergo ignorantes colixis , hoc ego
Sic assero ipse quoque: cognoscere oportet linguam illam, quae extitit, existit,& exiit et una cum sua ipsius Natione, suis perfectissima attributis , necnon caeterarum omnium principium, utpote Originem ducens ab Adamo
capite, ac Principio humani generis, ut probatum fuit
36쪽
kpra , magisque probabitur in tota justi ratiocinii amplitudine , ut luculentius cernatur veritag. Adversarii vident Armenos, A. audiunt quidem loquelam eorum , sed nescientes , nec distinguentes eam , imo confundentes, atque putantes eam velut Graecam , velut Turcicam, velut quamdam aliam; quod Qetoram
res colitis; sed unde hoc y quia cum procul sint admodum a cognitione literarum , librorumque illius linguae, ideam veram non habent , distinctam , completamque omnium illius attributorum, totiusque perfectionis, aepropterea non dii inguunt illam a caeteris omnibus; Ignoro Deo : cum nὸ apicem quidem illius intelligat vel Graecus, vel Turca, vel Arabs, vel Hebraeus quispiam,
seu potius Chananaeus , vel alia quaevis Natio , nisi prius studio adhibito, vel assidua consuetudine illam didicerit . Ubi tamen vident sese in quibusdam locis
dissicilibus, & intricatis, obstringuntur dicere e sunt nomina peregrina cujusnam nescitur linguae, quae ignor tur ; quemadmodum Athenienses quoque Zelantes cui- eum qua numini. cultum perhibere , nescientes ad quem deum confugerent imminente morbo pestilentiae . 1 ut lI- herarentur ab ea, consulti idcirco, sacraverant aram hac inscriptione : Ignoto Deo . & obtulerant quidem ei
sacrificium, ad quem perinde pertinEret sedare pestem ;quae significat omnino Neram ignorantiae, coecitatis, tenebrarum mentis pestem ,' quam potest depellere unu verus Deus' ad cognoscendum verum, amandumque iblud , sine cujus ope in ignorantiae tenebris quisque i eeat, ac tabestad est necesse . Utique, descriptae liqguae Armenae opus eis offerre debitum linguarum primatuin veneratione prosequeudo eam. ut Principiti . ac Regietam saeterarum omnium, ad omnem sedaudam altercationem,
37쪽
omneque dubium; ignorantes colitis, hoe ego am
Fatentur iidem Matrem eam , & non derivatam ab Hebraea , uti Chaldaicam, Syriacam , Arabem, aliamve sortasse derivatam putant, nego tamen ipse , neque connumeratur ab eisdem cum caeteris Babylone conditis . Existit illa usu assiduo in Armenis frequentissimisia negabiliter existentibus , iisque cognitis, ac distinctis a caeteris omnibus uniuersit Orbis Nationibus , qui initiatε, localiter, inalteratE, & assidue loquuntur Armeni. ce juxta patriam suam ipsorum linguam, ex quo Arm nia existit, & non est eversa, etiamsi reddita subdita. Neque valet dicere mutatam suisse, aut perditam lia. guam Noe, & ita Armenorum . Nam, si aute linguarum confusionem , esset coeatra auctori tatem Scripturae Sacrae ; si veris post confusionem , potuissent sanὸ Ad versarii facere mentionem de ejusmodi malatione , aut perditione , argumento quopiam circuitantiis fulto , nec non authenticato ab aliquo Historico vesere cujuscumque Nationis, ut impugnare possent proposit ion is veritatem , primatumque iure meesse tribuere linguae Hebreae , aut alicui alteri. Sed supponamus etiam iactam . huiusmodi obiectionem insubsistentein , iam est supra data responsio debita . Igitur aut suit insula illa a Deo in singulis A
menis, aut oportet clarissima ratione vigente fateri eam oriundam ab Adamo, haereditatam a NOE, uec non pro.
pagatam ab isto in filios, atque nepotes . Respondeo nunς quoad monumenta , seu scripta antiqua, de quibus praeteadunt iidem gloriari gratis pro
bosua Hebraea, R dico: platerquim quod fuit Moyses
38쪽
adoptatus a filia Pharaonis, educatus in Aula eius , atque inlii tutus pritis literis AEgyptiis, ut colligitur Exοι a. Io. M. Apostol. 7. 22. Eruditus ese Marses omni sapientia AE priorum . atque ex Calmet asserente in lex icon Biblico super vocem scribere, & literam , anu Μ en fuerunt titera, ut ex ipso ejus opere exprL'mitur, usum scribendi famulinem habuisse AEgraxissunde Hebraei divulsi funt. Μo es in uniυerfa AE π1io.
rum scientia Meultus fueraν, quare scribere pariter didi-eerat. Debuit, inquam, Deus revelare legem suam tu. xia linguam illorum, quibus, & pro quibus eam reve. abat, ut dicetur infra, imb eo tempore tam Moyses , quum Hebraei ipsi loquebantur quadam lingua non genuina , nec pura , sed mixta & alterata a vocabulis haldaicis, ac multo magis AEgyptiis , ut probabitur
Non praetermittendam hic iudicavi animadversionem de prima literarum origine, atque scribendi. Sciendum igitur a veritate defense hujus Propositionis dependere eeu Corollarium decisionem illius; licet Scriptores tot varias opiniones antetabelicas, & postbabelicas proferant atque conjecturas etiam, oppositas tamen iuvicem, quippe quae sine lcge vagantes, solidoque fundamento carentes, ut cuique licebit legere eas in Hermanno Hugone de prim. scrib. orig. Quisquis enim supponit pri- matum linguarum iii Idiamate Hebraeo , iudicat item, tribuendam esse eidem ipsi primam quoque literarum , nec non scribendi originem . Non deeli , qui tribuat eam Phaenicibus, seu Caananaeis, alius Assyriis. Quamis vis verum sit, ut asserit Hugo ipse quoque , non tam fuisse frequentem illis primis temporibus usum literarum , thm quia nondum essent notae, nisi pauois , ut
39쪽
solet contingere in primis principiis rerum sere omnium; tum quia essent rara studiorum , negotiorumque commercia ; hinc Chaldail , Pitagoraei item, ia Druidae propagabant per manus posteris pleraque sua multeria dgrapha, ut observavit Julius Scaliger I. I. Poet. e. 3I .i Quod in principio etiam a Latinis esse factum resert Livius I. L; tum etiam rarae, ac paucae fuerunt literae. illis temporibus ; una custodia fidelis rerum gestarunna emoria; ut etiam ab initio literae Graecorum fuerunt solli in sexdecim , ita Latinorum quoque i,. postea adiuriventae caeterae, & additae a variis auctoribus secui olim varias opiniones, non minlis , quum emendatae sarinae earundem, cum etant antea rudes . Ita etiam quoad literas primae linguae hominum, Armenae scilicet , .. fuit doctissimus, ac peritissimus beatus i Mesrdb Amaenus qui eas restauravit in formas pulchriores reducens atrique adinveniens nonnullas quoque paucas ad genuinum, distinctumque aliquarum vocum sonum aptandi eag ltu dio, necnon diphthongis quibusdam lassiciendi, ut constans, ac communis Traditio Nationis confirmat; quamquam apud Armenog doStos reperirentur libri Persarum quoque, atque Graecorum literis scripti , cum coepissent ipsi jam perdiscere eas ob relationes commerciorum , Se conventionum cum aliis Nationibus vigentium, ut reservetiam Chorenensis. Afferunt Opmerius fol. I 6. suimer Cbrau. o Plianius i. p. c. 36. aeternum sebi videri esse literarum usim; nempe ab omni hominum memoria, etiam initio couditi orbis suisse literarum usum. Clara quoque sunt verba Suidae , voce Adam emamus primus homo factus manu Dei , hujus funt a να , o liserae , hujus scientiae rationabiles , hujus pro-pις-
40쪽
pberiae, leges scriptae, hujus denique sunt omnes λυω- tiones, o disciplinae, o quidquid utile, ac necessarium
vitae, o con Dictui. Theodorus Bibliander c. de orig. liter. refert, Plutarcum , mota quaestione , cur alpha primum locum
obtineret inter literas , respondere, alpba significare quippe bovem Phamicibus , quem ex istimant ipsi primum inter res necessarias: s xt pote qui coleretur ab eisdem) . A0ba autem bovem significat apud Hebmos: igitur iidem sunt Phaenices, & Hebrari. Ita Hugo . Sed in pprima litera primae hominum linguae, Armenae inquam Araratensis, est longε mysteriosa, utpote exhibens Deum; idque ob plures rationes ; primlim , quia sicut fp eit prima in omnibus literis , ita etiam Deus est primus in omnibus entibus, ut a se existens causa eorundem . Quapropter , cum dixisset S. Ioannes ex persona Christi : Ego sum dis , O eM : subnectit quasi explicans
mysterium .' primus, ta' ultimus. Secundo, quia sicut dis est una litera, sed habet tres ramos, ita Deus est una essentia, sed habet tres personas; atque sicut in vocabulo unusquisque ramus ejusdem est una eadem 6ρ, ita in Sanctillima Trinitate unaquaeque persona est unus idem Deus . Sic indicatur a S. Patriarcha Nierses in suo ipsius poemate alphabetico . Tertio, quia sicut harulitera abundat vocabulis magis, quim careera: Omnes , ita Deus abundat bonis magis, quIm universa entia . Et propter has omnes rationes convenienter habuit ista haec litera sortem, ut non sollim esset prima litera nominis AEdυῖα Dei, cum diis sit principium omnium literarum, quemadmodum Deus est principium rerum omnium, & in omnibus, sed etiam prima litera prima: --. B I lia.