Incerti auctoris Carmen panegyricum in Calpurnium Pisonem cum prolegomenis et adnotatione critica [microform]

11쪽

Muperest nobis ex antiquitate Romanorum carmen nonΥmi salis bonum, quod colorem quidem rhetoricum, ut alia poemata Ialina, prae se serens, sed concinne, et ganter, docte compositum J, laudes Calpurnii cujusdam Pisonis Versibus hexametris es brat, primum gentis, qua sit oriundus, nobilitatem s. 3-24, tum virtutes ejus publicasus. 25-83 3 et privatas s. 84 405, animi deinde ingeniique doles cum habitu et vultu s. 106-160, denique artem poeticam aliaque studia iberalia s. 161-208. Iam quaeritur quinam fuerit ille GaIpurnius Piso, cujus neque praenomen in an orie apparet, neque res gestae a poeta nonΥmo commemorantur, nisi quod Consul Caesari nescitur cui gratias egisse fertur . 69 sqq. Itaque viri docti in diversas

1 Oudendorpio ad Vitam Lucani aulus hujus ear Auaris, oratio floridior, termis molliter fluentes et minis videtur Manstridus e repens, c. Barthi contra magna suavitate eo ui Iudice Ierahard Grandr. Advers. XLIX, IJ panegyrieum adeo vise, uin dordae in p. 458 armen est rigidum sed simplicitere em tittim M i vi sin aliis artis pro loratis et mandate seriplum. lamis areis etiam isto. Nam, ut ait Reietard Illog IDNumero versuum sequimur, qui in Helvii et nostra opusc. veit. p. 45 in nostro cur in Per -- domi Milione leguntur natur ordo rerum lucidus, iolor quidam etaetus ι

12쪽

de hoc Pisono sententias discesserunt. o. Sichardus 3 princeps editor carminis nostri et qui eum sequitur Micritus, ut ex indice uiriusque in oditione Ovidii palet, intellioni sum L. Pisonem, ad quem eria e mroui Ars poetica, consulem anni k739, qui, ut Schol. Horali ad A. . dicit, e ipse poeta fui e studior liberalium antistes; sed quas Taelius 3 et elidus J in eo laudant virtutes e res bene gestas, frustra in hoo pane-orico quaeris. Accedit quod quae inde a s. 230 sqq. de Maecenate patrono Virgilii, Varii o Horatii dicuntur, inprimis s. 248, ubi Maecenalis nomen quasi in proverbium iam abiisse videtur J, melius ad posteriora tempora quam ad aetatem Horalianam spectant, ut nihil Ddicamus de tota carminis dictione et de usu singulorum vocabulorum,

quae ab aurea aetate abhorrent. .

0uam ob rem alii alium Capurnium Pisonem in nostro panegyrico praedicari volunt. Et sane post Augustum suerunt complures Pisones, qui consules acti famam quandam colligerent, L. Calpurn a soahmo L780 et L. Coistum. Has anno D 10, quum hi voeli galibus publicis praepodius , posstea Ahin Protansul 'st 1id inatus esset, sed neuterialis suit, ut audes pane rici nostri mereret; nihil certe praecIari de iis constat. Nihilominus . ipsius D praenomina Lucii et ait Pisonum confundens, Lucium Consulem anni 10 in paminis laudavi vis inophisirer. Insignis contra, quem celebrasse poeta videri possit, olim orsu L. Piso Frugi Lieinia mis, ab imperatore Galba δ ann 822 adoptatus, juvenis egregius, qui praeditus indole praeclara 3b, ad omnem Virtutem aptissima, inprimis modestin is, si nobilis utrimque eultu habituque moris antiqui et aestimatione recta se rus, deterius interpretantibus 4ristior habebatur β), quibuscum conserri possunt in carmine s. 100-l05, et qui dem, liber

eompressa. -- de quo uiso Ase omnibus ventiendum ac praeiacandus est, esse mores, a isto ι ἐιalemiaetissimos et eis quemquam reperiri mos, em aut

otium alidius e ligat, in facilius aut latu vesstio,

tatione agendi 5 ra milii, secerina, mel cantaber versu.6 Praetermittimus ea, quorum de tempore, quo instituta sint, nihil certi Mailat, et indos Neapolitanos quinquennales s. si a L Sueton octo. 99 sl - deciderone s. 35 dieuntur.

13쪽

ν, amicitio , pr-cψ- -- -- bono i tenebal, quibuscum opume convemuni Maissiliet 407,ui, erutulamen is neque nomen Calpurnii habuit, ex genis Liciniana 8 in Pisonianam adoptatus, quod paventisis silaniis ac Pratafriisset, neque consul savius - apii avis adoptionem, Misi Tacilus βῖ Drusnam ι-- Meersam lutu, cum Piso, qui iani an Trico laudatur, seli faustusque suisse dicatur. , , , vi nil melius autem, reuentissimus panemrie editor, p. 8 sq. hominem laudibus, quae de quolibet alio Pisone dici potuissent, o aeta plus aequo malum, ex Calpurniis is nibus a Plinis 3 commemoralis, malu maiorem esse eontendit, qui pietalis erga fratrem

-- eonsecutus sit, vique eundem sue Calpurmaem Pisonem, qui sub imperio Trajani anno 864 Consul fuerit J. dem jam ante Beehium C. Barthius 7 conjeeerat cui sententiae nihil esse trinuendum recte iudieat Vager qilum poeta pietatem Pisonis erga fratrem procul dubio in laudibus commemorasse nequo quidquam aliud de Pisono illo Pliniano memoria proditum si Idem valet de Pison Maritalis' , quem Beckius p. 9 sucinans virum intelligere debeat, cum iter profert eodem enim iure possis et L. Caummum Pisonem dicere, qui eri Consul sui anno 'D928.

'Iam reliquum est, ut sententiam comprobemus eorum, qui Pisonem in panegyrico relebrauim eundem esse dicunt atque C. Pisonem Calpurnium auctorem conjurationis Neronianae, ita ut carmen nostrum ante necem ejusdem composilum fuisse censendum siι. uua in re sere o-es inde ab Hadriano Junis D consenserunt interpretes et merito. Metii ηaae in Pisone mererie laudanuae viritiles, ohilillis Eneris, Summum ingenium, magns eloquentis, vis oritea artesque aliae ingenuae, liberalitas et elegantia morem 133, eaedem Tacito locuplatissimo teste inerant in Pisone principe conspirationis C. a Piso, inqui Tacitus 33, - Ciam is genere Ort a multas insignesque familia paterna nobilitate Jυ compleaeus claro apud Olgum rumore erat per irtutem aut species triu-ιibu similes, iamque facundiam tuendis civibus Mercebaι υ largitionem 7 Meersua

tenaria immerito vituperat.

12 Lips ad Tacit. A XV, 48. M omnes Itides C. Pisonis cecini quicunque ille adolescens poeta in panegyrie ad Pisonem. 13 In eodem praenomine consentiant cum Tacito Sueton. Cal. 25 et Dio Casa. LIX, S. de C. Pisone eensd. l. l. p. 36 sqq.

14쪽

Gmiso e ignoua quoque eomi aermone e eongre- I. ctiaram etiam Ἀ- ω, --m erum, decora me a 3 ae procia graviti morum Gin Milumarum parrimonia. ι--α hae magni enua renas Maeti in agebat P . Hin jDbn Dinistri ei ' mi duae verba, ut poete ait Iunius ), cum Lucani se panegyristas anonrmi,diet, si expendas, non ovum ovo similius invenias. Idem Tacitus . C. Pisonem'isa eo orinus aecinisse narrat atque rudia gratarum ' et populis Mavoremque nobilium habuisse. Tum Scitoliasta Iuvenalis . , qui praetermium ex Tacito, ut patet exseriplum alia nobis tradi nova, sed et ipsa in niversum eum laudibus panegyrie consentanea, parum ex ipso paneorim, partim ex Suetonio aliisque hausta Leguntur apud eum haec Piso iapumisa, a qua familis, scenico habu tragoedis aes via in latrun lorum iusti is perseerua vi eam a vi ad eum luderiem concurrerestiae s). Ob haec insinuattia Caio Caesari repente etiam relegia eri, quod consuerudinem pristinae oris ab eis sibi ab ipso, deinde remissae repe-ι-- exirii Maiatir mae 10 sub Claudio eritruis e pori eonsulatum mala a fiere-- duri dualua magnificentiarimus eisit, meritis Hymblerare inope eae iamque ordinessaeus, de plebe atilem σιο quotannia ad eo trem censum dignitatemque proriae . Deinde Suetonius 3 hae de C. Pisono perhibet Lipiam retiissam C. Pisons uberiem, cum ad Pilatum e ipse enisaeι, ad se dedari imperari intraque paucos Se repudia biennio οσι relegaviι, qtio repetiisse sum prioris mariti empore medio ridebarer. Di Cassius autem, alios a nimirum auctores secutus, eadem ita reseri: Εγημε ορ

Attamen fuerunt, qui C. Pisonem Suetonii et pane ristae eundem esse negarent, quum in carmine nihil de Orestilla uxore et de exili ejus dictum sit, sed poeta silentio praeteriit

cf. quod et Martiat. XII. 36. 8 altingere videtur et Panegyr. 10 sq.l Cl. Paneg. s. 129 m. 2 Cf. Paneg. s. 10 sq. 3 i. vitae otiosae.

s Beckius p. 8, hoe voeabulum ipse also istierpretatus, Seholiastam id male intellexisse sibi persuasit eo inductum, quod is usus s. a turriei, in quous 178-18s postos 2 8 ollocati suissent, . haereιvs. 188 ad latruneulorum lusum retulisset. Attamen ad explieandum errorem Sehesiastas, a modo erat, sufficit sumere, quod post v reuq- s. 189 non fuit interpunctum; sed recte interprotatur unge p. 263 concurreretur ab a-eis e famili 'itiis, uno. ut eh. vult, a populo. usa vero Mevius inde tolligere vulta demonstrandum Pisoaem Neronianam aliam esse atque in Panegrrieo elebratum, adeo perplexa et mul

sunt, ut ea siet pede transeamus. ii lti il

lo Hae et quae sequvatae uolua habet selioliastes. lixi largitioni f.

43 De differentia saeldni et Diosis Linos in haere et cramer ad Sehol. Juven. p. 176 reete dispulam.

15쪽

illo mi, quippe quas adi laudes Pisonis nihil eonferret, ut octo iam Cremorus I. Lobservavit. JAocera 'hod Piso, mi amicitia erat eum Caligula J, idemque C Piso, cui Caligula sponsam in nuptiis abduxerat noui modo frater arvalis sub Caio caligula, pIennini ine Cycalpae nius' i dicitiae I se etiam postea, cum munus sacerdotii arvalis

nominatur

oonsillatum gessisse dicitur nequo tamen consul ejus nominis sub imperio Caligulas ot claudii et Neronis in fastis Oommemoratur. Praeter panegyistam ero Scholiasta quoque Iuvenali consulatum C. Paeonis laudat , sed is rem ex carmino nostro hausisse videturvo ex fonto obseuro. Nihilominus c. Pisonis onsulatus in dubium vocari non debet. Etenim quum C. Piso in vinem consulum ordinariorum illius temporis, qui nobis supe est, non inveniatur et nihilomimis in senatu caesari gratias pro consulatu egisse M. 1 perhibeatur, quod plMumque a consulibus suffectis factum esse constat, ut panegyricus C. Plinii Secundi consulis suffecti Trajano dictus docet D et quum nomina aliorum consulam aliis annis suffectorum in Fastis praelerita esse neque omnia a Tacit aliisque scriptoribus laudari manisoclumsit, Calpurnium Pisonem quoquo suffectum suisso sed nomen ejus in Fastis excidisse verisimillimum est. Tum Virum nobilissimum, indole eximia pra ditum antisquo virtutibus Urnurum, qualis C. Piso suisse sertur, eundemque amicum

Imperatorum, et Caligulae De Neronis , , consulatum obtinuisse admodum credibile est. Deniquo res auctoritate panegyristae nititur, qui Iaudes Pisonis cumulare sane atque augere poterat, sed ejusmodi rem OVam fingere, nedum in s Pisonis prosere non do bat. Neque sistat, quod is, qui consul fuerat Vel livsse dieitur, post consulatum a poeta's. 32 et s. 211 Domus appellatur, sive quod Varrone apud censorinum ii teste intersio gradu qui erant usqu XL anno jusenes appellabantur, eo quod rem publicam in re Mari possvn furare, sive quod C. Piso Νeronis beneficio, ut passim fiebat η , Ioeo Villi annali solutus, ante annum XLIII consul factus erat, qua de re postea videbimus.

intuor lapides esse ex aetat. Caligula die s. i, Marini l. l. p. 73.7 cum tua bis senos numerare purpura fasces. 84 ernsd ad Pan. ostri s. l.

9 Sueton calig. 3.lo Taei XV, 13. In illam Pisonis Caesa crebro

11 Do die natali 14, 2. Isidores Orig. XI, 2 adeo

quinquagesiimam annum eoasilinit juventutis eminum. 12 Tacit A. I, Sileton. M. i.

16쪽

Et L. Pisonem Nerone imperante neque adeo iurauem, neque seniorem suis ilex eo ollio potest, quod 'vorem eis -- - habuisse dicitur, et quod Tacitas ' de in eo eius

Iam quaeritur, quonam anno C. Piso onsul fuerit sustinus. Omphrius invinium', tuus, sententiam prohat et er dors J, prome inseriplionem, quae est latituis msratrum arvallum, C. Pisonem consulem suffectum anni Mi luisse sibi persuam, quippe qui in ea cum L. Vitellio Lucii filio commemoretur, quem ex Juli mense eiusdem anni consulem in lum suisse Suelanius 3 testetur. Alisasten in tabula, quae et alios reeenset viros, Paullum Pompeium in non tam consules, quorum dignitas nusquam laudatur, quam fratres arvales non antur; deinde L. Vitellius de sententia anuinii see dum eandem tabulam arvalem iam ab Ianuario vel a Kal. XVI Febr. consul sutaeius suisset, quum Suetonio auctore potius ex ullis A. Vitellium fratrem in consulatu sequeretur; denique . Paeo, si anno consulari legitimo consulatum Sumepisse sumitur, elate paullo senior videatur, quam ut pro auelore eo urali is haberi et lanium axeo, amori de-- possiti inquo Clinton . nomen C. Pisonis consulis inreti, quod Panvinius

inconsiderale addiderat, recto ex fastis anni MCremo it

Fuerunt alii, qui consulatum C. Pisonis in annum 81 Maisererit, iis lamen ut L minis praenomen Calpurnii Pisonis, qui in Fastis una cuin Nerone Imperatore eo id fuisse dicitur D, in mum commutarent, J. Lipsius, qui in errorem lapsu est, et Lemiarius D, qui culpam consulto coninusit. Talis enim commutatio admodum temerariis in ratione admitti potest, rati adversatur inprimis Fastorum auctoritas una cam inmeiptionibus u), sed et Tacilus, qui Luetum Pisonem diserto nomina consulem designatum D et laetum i)J vi nconsularem et proconsulem Alrimo anno 22, mi provinciae nonnisi onsulares praeesse ex Iem consululum ora Inconsiderate igitur Lemairius prae mea Liam mutavia

3 Fast. II p. 200. eadem inseriptio apud Gruter. 13 XIII, 31. et et Plin. Epis III, 7.116 r. 5 et apud arilium Tab. VIlI. 14 XV, 18.

hoo C. Pisonis onsulatu merito ubilat. . . Vt . ...

17쪽

passim inter a convenirent ibine. g. ru ἐ-- D anno Mi iacile fieri poterat, ut non modo monomina onsulum e dem nominis inter a commutarentur, quod in ipsis a pimia Pisombus anni SM laetum eam videmus, ubi praenomina nar a Critia, -- emissa sani D, ad aliam iugula nomina praeterirentur et intuerentur. Hoe et in ca purnio Pisora evemss. videsne, qui lac soriam Neronis consulis Ordinarii J suffectas ei eam altero L. Calpurnio Pisono consulatu conjuneius in oblivionem est adductus. Quodsita tria ovem anno 81 consulem ex lege annali illi e stilutum fuisse sumamus, per aetatem ejus optimo fieri potuit, ut is imperante Caligula ab anno avialis XX ad XXIV vixerit, annos XLI natus et nil suffectus fuerit, post Onsulatum juvenis a poeta recto appellatus su et anno aetatis L diem supremum obierit si Ut da Calpurato Pison summo nostri panegyrici argumento inter viros doctissimos addubitatum est, ita et do auctor carminis multum est dispulalum Attribuerunt enim panemricum Virgilio Ovidio Lucano, Saleio Basso, Statio,.Calpurnio bucolico, aliis.

. a cum panegyrieim nostrum P. Virgilio Marox assignarunt, quod . . Fabricius testatue D id neglecta temporum ratione secerunt, quum Piso in carmine laudibus et bratus non sit Malianus, quod illi sibi persuaserunt, sed ut demonstravimus Neronianus. camen panegyricum no esse Virgilii Ment et s. 230-23et, in quibus Virgilius ipse Haedi tu In eodios sinops I. Sichardus pane ricum edidit, id Maroni adscript fuit .sedis is, quod sciam, in VirgiIii carminibus minoribus vel in calviectis evulgavit; moepit rudem Jos. Soaliger id in Appendicem Virgilii sed uicano inscriptum. Ad P. Astidium Maonem primus retulit d. Sichardus 7 carmen pane ricum, quod quam- - lion nonnilis alliore u - ροι-u cunem dignum, irier o dictaea metim ortiretur atque Me demum pavi abies erutieis diearetur. Accedi quod Stesiardiae, ut recto Iul. Hel ' conjecerat, carmen nostrum ex codice primum protulit, qui fragmenta )Faedum Osidia ea Mic Epigrammaton 'λ, sic enim a maritimo αι-tur, habebat,

sicut et codex Varsamensis pariem a Molorum Osidii, suae oldaritia i edidit, in

datur.

6 Sed uiso, ut ais Sichard in Prael. Ovid.

Amator.

dem editiovem non noverat, sed sententiam erus-

ἐfesti Lais G de vidi editione inlliana recte refellitis Sichard prael. LL, 10 a. A. Fabrie. B., T. I p. 4631D CL Fabria L L p. 467 sq.

18쪽

Laguna J. Hinc factum est, ut Ovidii editores, qui exemplum Nehardi sequebantur, v. c. Jac Micritus, alii carmen nostrum vidianis addiderint, alii pro Ovidiano habuerint Altamen quae de temporum ratione antea sunt dicta δ' valento eo in Ovidium suppositum paneorici auctorem. Itaque ex quo Hadrian. Junius 3 a. 15b6 alium ejus ea viis auctorem sibi inVenisse Visus est, V. d. e. g. hom. Dempner J Jus Lipsius ), Casp. Barthius ), alii panegyricum ab vidi compositum esse scie negarent. Hadrianus unius enim ope Antonii Morillonis cujusdam β ex bibliotheea, quae ad

ecclesiam Atrebatensem Deiparae Virginis pertinebat, codiuem sius apographum ejus acceperat, in quo pansgΥricum cum hac inscriptione legebatur: veram poema ad Calpurnium Pisonem eae libro Catalecton, idque poema Basilea 155 in Animadversorum Lib. V cap. 1 irpis exscriptum emisit. Jam viri doctissimi nihil impensius enixiusque sacere, quam novum inVentum accipere, probare, divulgare, non modo qui Lucanum ediderunt heod. ulmannus e Greg. Bersmannus, tum Jos Scaliger in Virgili Appendice atque Pithoeus in pigrammatis et Poematiis, sed etiam alii viri eruditi, Ger. Io. ossius J, Nic. missiua 103, et Burmannus ii J, Rich. Beniles V, ceteri. Omnes vero in eo acquieverunt, quod Lucanus familiaritatem cum C. Pisone contraxisset ejusquo socius in conjuratione fuisset i)J, et quod carmen pane oricum in codico Atrebatensi εθsive in scheda caligeriana auctoris nomen Lucanum inscriptum habuisse serebatur. Speciosius ortasse id pro Lucano auctor proserri poterat, quod panegyrista s. 26 sibi nondum eicesimam aestatem enisse dicit, quod in Lucanum optime quadrat, si statuitur, ut supra demonstravimus, C. Calpurnium Pisonem anno 10 consulem susseclum fuisse et Lucanum anno post illius consula luna, quo ipso annos XI cum bimestri natus erat β), carmen pane ricum scripsisse. Sed argumenta illa, ut nihil de stilo dicamus, nimis levia et dubia Sunt.1 Apud P ernsd P. L. M. T. I p. 60.23 Sigon de judic. III, 27. 3 Lips ad Tacit. XIV, 14. Ab Deidio aetas

ahudicat. 4 Animad. VI, 1 , ubi et carminis maiestatem sasonianae simplicitia longa dissimilem esse perverse judicat.

5 Ad Rosin. Antiqv. I, 13 p. 58.6 Ad Tacit. XIV, 14.7 Adτers. XLIX, I p. 2293 nee in stilo seripti,

Nec in persona seribentis quippiam esse, quod ferre possit iridium dicens. 8 cf. de eo, qui Antonio Perenoto eardinali Granvellano ibliothecarius et a latinis epistolis erat, Eecard hist stud. tra . ling. German. p. 75.

9 De hist. lat. I, 26.10 Ad vid. A. A. I, 234.

li Ad Petron. 9 p. 4bi d. l. 12 Ad orat. d. IV, 6, 25.13 0uod . . ossius de hist. Lat. l. l. eontra Barth. l. l. p. 2292 monet; cf. Scaliger in not. b. 149 duit. Animadv. l. L

Lucani catalaeton de lavda Pisonis tum e Piso iste, ad quem seribitur. Eadem fere monet . s. Reiehard. in Ill. pure p. 44 sq. qui titios paaegrrie anti

quos odices nomen Lu ni pras se ferre male dixit. Utrumque eodicem eundem Misso in rata ere studebimus.

19쪽

Reet igitur lauerunt, qui re a Matius et diligentius considerata uni opinionem stilarent atque uomum auelorem paneorio Pisoniani esse negaren Primus contra Badr. Iunium exsuci adversarius Thomas empsis i), deinde gravissime Iunium impugnavit Jus Lipsius D, cuius sententiam alii ad nostram usque aetatem probarunt, Bug.

Ut laeeamus Orado dubia codicis Atrebalensis, qui solus paneoricum nomine Lucanii ripturu habuit nunc deperditus, facile fieri poterat, ut carmen nonTmum, in quo Piso Calpurnius laudibus celebratur, quem cum Lucano necessitudinem habuisse ex historia rerum erat pervulgavin poetas Cordubensi adscriberetur; constat enim et aliorum librissala auctorum nomina interdum praefigi ε 3. Itaque carminis indici in codies Atreb tensi parum nihiluo est tribuendum, praesertim quum v. atalecion dubiae sit significationis β et eati et nequo a Papin. lalio Silv. H. 7 neque a Vacca vitae Lucaneae scriptore an poematis Lucani commemorentur, nisi velis ara cla pro Silvis habere et cum Casp. Bariuio D arbitrari panerericum inter Silvas X Lucani latuisse, vel catalectoae

corruplum esse pro eo, quod apud Vaccam legitur viaekιhoni , ut lamen sententiae alia adversantur. .Doeent enim compluria paneoricum poema non esse Lucani, primum exlemae -- ditiones vitae 7 inier utrumque poetam vi Lucanum et PanegTristam, quales in Pane-

Ad Rosin. I, 13 p. 58. 23 M Tacu Ang. IV, 1 3 Is certe poematio ad Pisonem non recepi in editionem suam Lueani Lugd. M. 1626 apud I mire in Mevulgatam, quod laei sed Grotio invita a Basson bibliopola Amstelod. dem anno uis lepius poste rini 2. 4LAdvet, ci624LXLIX, p. 29 sq. maean-rietis ad moriem Lucano nulla o inu, rotiosa ad σωιua. -- duat Lipali contra τι iis aestumentis, quae nunquam equidem inaquam ι--tabit. Idem tamen Barini tum g tantiam sinu de auetore

qui disputans in utramque partem sibi de Lucano carminis auctora persuaderi non posse prometur.

Anton. I, o Tom. I p. 62. ἰ

20쪽

s claris parentibus gentius, Anonymus eontra humui domo a Dorius et obseuro Ioe natus; illo 3 ex genio opibus praediis ipso opulentus I et iam ante Pollas nuptias patritum L. Ann Senecam praedivitem habens, hie emia forti ae ea in celares ε), pauper, qui per totum carmen se inopem esse si a Pisone beneficia pelore non dissimulat illo, sim nondum β honoribus quaesium et sacerdotii maius, tamen ingenio praecoce, po malis et declamationibus notus et clarus ), hie ignotus es incognitus ueba ly)in umbra atque enebris. Haud minus disserunt utriusquo ingentae et mores Lucanus, ut ait uintilianus ), ardem et concilia , acer et vehemens insolens et arrogans, Panerarista vero lenis et tranquillus, placidus et moderatus, demissus et ramnahis bla dies Pisoni quam ti decueri Luearium J. Tum quod non potera non ex dissimilitudine ingenii morumque proficisci, diversnm utriusquo poeta est et dicendi uisus 3 9, tumidum et affectatum in Pharsalia, angulidum e repens iudicemudendo is i sive vimisso et tenus in paneorico nec sane mulla magni spiritus sublimisque ingenii vestigia in hoo carmine apparent i J. Deinde Lucanus aliam in componendis versibus sequitur rationem

atque Pane risis; ills enim ecthlipsi saepe duodecies in Phars I l-261 et elisione saepissime strecies sexies 3 in eodem l o utitur, dum in paneorico Pisoniano elisionis exempla nonnisi duo vel quattuor inveniuntur 14. 24. St. 1683, eelhlipsis vero ne naquidem. Denique non est negligendum, quod neque Statius in Silv. II, 7, squo Vaeca in

Vita Lucani, qui omnia Lucani seripla reeensent, hujus arminis ullam faciunt mentionem 1 ). Quae praeterea prolata sunt argumenta ad damonstrandum Lucanum paneorici nostri auctorem non esse vel parvi vel nullius sunt ponderis. lenim neque ex argumento, quod in carmine tractatur, neque ex iuvenili poetae aetate, qui XIX annos natus pane ricum scripsisseus 260 sq. fertur, Lucanum hoc poemalion non composuisse sequitur; et errat Lipsius sibi os 224. Si fameis mini pandis iιer, si detrahis .mbram et a 2 3 sq. Iti, Piso, Mentem emere. Nos muta -- ωι, ubi Hel et Me Non pro Nos seri-hentes orationem turbant. Adde et s. 11s .milam

elientem.

non spematur amicum.

b Quod enim ernsd. l. L praeeunte supero . .

mone Lumaum singuis honori a iam lanetum fuisse, ut so Pisoni adeo submittere minime potuerit, hoe non probabile est ratione temporis habita e . it. Lu-ean eoi I p. 1 sqq.

eum faeit Reiehard p. 45.

124 Warnsd. l. l. p. 2.13 ouater et vicies in partieula que. 14 Lips L L, quod monen et Barth ad Stat T. I p. 245, emis L . et Relehaed. p. 44. 5 amma nune i-emis retia mihi instere malas coeperuis nondum vicesima venera etias. 16 Ad Taeit La Neque pro orto stat, quod Lipsius ibidem addidit, panegyrieum diu post Sio a. u. e. laetum esse, quonim in eo s. 1 sq. ad Pisonis specimen eloquentia respioeretur, quod quinquennali certamiae Neapoli Sis extabitum esset, eum Nero Tacit. Ann. XV, 33 ibi opis suae voeis eoisset. Apud Tacitum nihil de quinque nati ertamine eius aut Neapoli habito, ae pro de Pisone Neronia in itinere eomita legitur. A edit quod paullo post reditum Neronia ex Neapolieoniuratio Pisonis detecta esti