장음표시 사용
31쪽
In sine leguntur haec Mauea eae aedibus Adam. Petri ne a Mistis. Anno DXXVII. carmen nostrum 1 typis descriptum est sol. 546-549 cum indie Ad Pisonem ad quem
eaeis e Horatii Ars poetiea. Edilio habet steriscos, quibus vel lacunas vel corruptelas significat δ' et signum , quo Varias scripturas vo Iorlasso a coniecturas indicat oua ex editione nihil quidem novi nobis redundat ad carmen Pisonianum restituendum, nisi . 13 varia scriptura promptus, quam Bas in contextum recepit, sed efficit editio, ut quid in odico anonymo scriptum fuerit, melius .nobis constet.
Reliquas disiones ' quod allinet in quattuor familias distribui possunt, in Sichar
dianam, Iunianam, eramannianam et Cortianam, quibus singulae accedunt editioiles Beldiana et Beckiana. Ad Sichardianam pertinent, quae XII illos versus non in fine carminis, sed postvs. 7 habent et contextum Sichardianae plerumque ita repetunt, ut vel nihil vel parum in eo commutaverint. Huc reserendae sunt DBasileensis 3 1534, Lugdunensis I 7 1540,
MinIliana L. 1549 Lugdunensis II 3 1550 Lugdunensis II 30 1555 Coloniensis s. n. ,
sonis reperis nuper an vetustissimo odie ex epi
grammatis, quod incipit Nox era e somnus assos submini Oeeuos ele. et fol. 45, - Eiusdem erepigrammatis quod incipit ouantum erosius magno
3 Vs. 128. 37. 177. 215. 243 2bl. 4 Eas nos ipsi vidimus atque eontulimus, nisi ubi eollationes aliis deberi indieatum est. SYEx editione Sichardiana prodiit, ut verisimile
est, altera, quam benignissimus . . Has in quinque bibliotheeis Parisinis et ego in Germania frustra quaesivimus, ita ut de ea dubitare possis, sed laudat eam ho indiee: eidis opera amatoria - Carmen ad Pisonem ineret authoris Paris. Sim. Colinaeus 1529.
8. Vol I-Il Panger T. VIII p. 123 r. 1799 excalal. Pineli T. II. p. 328 et de a Vall. P. II Vol. IV p. 3l eandem in manibus habuisse videntur Brune Manuel. T. III. p. 592 et Schweiger T. II p. 627. Repetita esse fertur Paris. 154 es Fabrie. B. Lat. T. I p. 47 Ern. et 545 et Pinellii satat T. II p. 356Nr. 48is.
6LIn vidi operibus, ut omnes quae sequuntur. Hane editionem ex antiquiore, ut recte divinaverat, repetitam Beehias p. XIII, solus ea usus, pessime interpolatam esse male enset; nam prineipe aliquatenus emendatior meliora hie illi praebet, si Beckii excerptis fides est habenda; et s. 25. 76 233. 239. Eademus. 120 laeunam oeabulo mesis supplet, s. 52 mutilum sinens habet et variam scripturam et 137. 7 lul Heldius, quam ipse contulerat, cum recen sione I. Micriti Franeolariens 157 et Lipsiens 16 12
eoneordantem invenit. Munam supplet s. 52, sed qua auetoritate id actum sit, non consisti Bruaelo
auetore Man. T. III p. 92 orta est eum ceteris Lugdunensihus ex Parisin 1529. S Varias seripturas ejus, quae in Vol. II p. 518-24 Operum Ovidii continetur, rarissimus Seheibe Pros. gImnasii Vitilhumensis mihi excerpsit. Contextum ni- cIllus non ex codice, ut salso ernsdor p. 47 opinatur, sed ex editione Basil. 1534 et ex Lugdun. 1540 cf. s. 44. 2. 90 174 sumsit idem singulas aliorum addidit emendationes, Los 44 namque ubi, Piso, ibi ne lis 2384esiti ipse nihil novi de suo attulit. s In P. Otidii 'as amaιoria, apud SH Gryphium, Lugduni 1510. 12 p. 407- 16 collationem
eius debeo benevolentiae . . asii. Ex tribus Lugdunensibus optima editio recedit a prima in IV locis, es. s. 35. 44 69. 7. 126 151. 158 α), quibussere semper meliorem exhibuit lectionem, sed et errores typographieos emendavit, ipsa ommisit paucos.
cf. 60 116 10 In vidit amatoriis Lugduni apud Anti Vincentium 1555 12 aliam editionem Lugduni apud Gryphium typis a. tb 54 expressam laudat erasdori T. p. 46s, unde sua habet Lemairius, sed ais anaum 1534. Nostra plerumque ad Lugd. 1 rediit ei. va. 44 ibi. 158. 182. 242 te ), paucas lectiones es. vs. 35. 69yservavit, errores typographieo. vs. 19. 125. 166 etc. praeter veteres fvs. 79 88. in eo nisi
nova nisi forte s. o. 154 non praebet, auiis e teris Lugdunensibus posthabenda est.
iiDEditio coloniensis a. distinguenda ab ea,
32쪽
i remo autem Iamilia adscripta sunt editiones, quae postquam Badr. Iumus armen Pisonis ex codico Atrebalensi evulgarii, huno secutae editionihus prioris temporis non cognitis vel neglectis i illos versus is sine panegyrici reposuerunt novasque, quas protulerat Iunius, scripturas praeter Queas propagarunt. Cuius lamilia sunt editio Iu
Iam ero hos editores, qui plerumque religiosi scripturam odieum immutara dubii Verant et stabiles usu receptam conservare maluerant, alii sunt Meuii, qui Onlexlum a
minis Pisoniani suo arbitratu novabant et consormabant, alter Gres Bermo-- limidior et cautior, varias lectiones inprimis Micylli et Iunii colligens et ex iis sua eligens ita ut recensionem Sichardianam sive Micrili et Iunianam commisceret bravibus eholiis O dilis, alter Gotti torti post Casp. Barthii curas, audacior atque inconstantior
Bersmanno in Ovid. Lips 158 p. 4r 30 ε in eiusdem Lueano Lips. 589 p. 385-88 panegyricum edidit in appendies Virgilii 573 p. 122 130 et p. 45-548 , quem postea Ipis recudendum euravit Fr Lindenbrogius 575 et 1595, non ut ex d. T. I p. 60 habes 59 et 161 7 constatius primae
editionis non recedit a Pulmanniana , ut supra dixinius, neque a Iuniana, nisi s. t tenemus pro canemus. Neque inter se disserunt tres scaligerianae nisi singulis mendis Ipographicis cl. s. 26. 44. 70, et seri-Plura es. s. 112. 255.
9 In Lucano neque reeedit editio a priore pul- manniana nisi seriptura, et s. s. ita, et varialeelione s. 01 ubi d. II praestingui habet eo praestrivia d. I). s. 42 ex vorrigiaedis prioria editionis . s. 176 fertuli pro eatudiue emendations vitii typographici s. 70 Deeuris pro secas M. 10 In libro, cuius index est sin nomia Pithoei . Epigrammata e poemata vetera ea anιiq. codd. ι lapidibus ometa. Lugd.ni Apud Jae Choue 1596.8. p. 260. Eadem collectio iam ante eae olivifie e cum emendationibus et Pithoe Parisiis 1 9 et postea Genevae 61 evulgata est. Editio secunda repetita est ex Pulm II, et s. i76 emulis. s. 216 tenemus. s. 237 nomina ei nihlum in seri plura et interpunctione laterdum recedit.
li varia eius laeno debelura stetito. 12 In Ophra e frumenta reterum Oeιarum latinorum. Loudini 171 T. II p. 159 sqq. ditio tota pendet ex Puta G, et s. 142 17o. 136. 6. 237. seripturam hic illi sabet mutatam. 13 In Adversar. XII, 7. qnam viri Laguna laudat se Wernsdorf. T. IV p. 8603,
post Hierilianam evulgata in Ovid. Amator. p. 393-401, vestigia legit editionis Lugdun. I, in paucis, plerumque per errorem ab ea recedens, es. s. 35 Sed pro Me, 93 omnis pro oris etc. contulit eam . Held, et eius praes. p. II, une in singulis tantum a reliquis Micrilianis recedit; Lus. 3. 5.2 Alia hie illic exhibet, quam prima Micylliana,
plerumque levia, mox meliora es. s. 9. 35 86. o. 113, mox peiora et s. 87 89 140. Complures habet errores Ipographitos, et vf. 215 a oleisse, ut editio 154s pro at esuisse. 3 Veterum poetarum carmina selecta coloniae Agrippinae 1596. 2, cujus varietatem Iectionum praebuit Mart. Lagana. 4 Franeos apud Wechel in ovid. T. I p. 423-25. Pendet tota ex prima ivlliana, ita ut raro ab ea recedat, e . s. 176 215, non immunis vitiorum, es. vs. o. 256.5 Repetita est ex teriliana II una eum mendis ejus operarum, s. s. 60. 260, in Ovidio T. I p. 313-320.
6 In ani dversorum lib. VI cap. l. 0uantum ipsi in edito reetiasque constituto hoc armine debeatur non odias Thrumannus lamin solam in editione sua Lucaniseentis sere nihil ad armen nonrmi restituendum si Infit I nisi in praescinyvi et nossius s. 10 etvs. 42 in erratis commendat. 8 l. I. Maliger, qui primit castigationes aliquot in Eclogam ad C. Pisonem scripsit, typis repetitas a Greg.
33쪽
ol suas conjectivas l. s. 8 202 207 et aliorum Variusque lectiones promiscue primens, lani certam aetis oriticae gem non servaret. adoriamilia edissimum orta est Be ammona,
Ex novissimis Milo is ster Ita. Rela D s textu, quem vocant, bene meritus non solum variam lectionem ex XIV editionibus is diligentissimo excerptam et pro certo consillulam una cum coniecturis v. d. apposuit, sed etiam verba panegTrici ad recensionem Sichardianam sive Micrilianam magis revocavit. Unum locum 's. 254 non pro nos)praeter necessitatem emendaro studuit. Allamen non omnem habuit suppellectilem, quae
necessaria est; deerat et editio princeps et Mierlliana 1549 et neglexit, nescio cur, a
Uni agunae observationes a Wer dorsi in supplemeni additas P neque maiorem paue
419 et saepius, ct Fabric. . L. T. II p. 47 Ern. deinde in Lucano b89. Nihil discriminis reperi, nisi, quod posterior editio vitia aliquot trpographica emendavit; cf. s. 88. 216. Utraque autem eum Stehardiana sive cum Lugd. Hel Prael. p. I plerumque conspirat, nisi in collocatione versuum 72-84. Bers-
mannus inprimis tribus libris s. editionibus Pulmanni, Scaligeri et Pithoe usus est es. s. 7. l. 26J,
sed et novas conjecturas vel lectiones attulit, Lus. 157 sesιieι. s. 179 gradu.2 In Lucano quae editio in omnibus convenit cum Bersmann. 1589, nisi s. 30 et 35.
3) In Lucano cortius, nullis SS., sed editionibus tantum inersis ustis Praef. ad Lucan.), Iunio inprimis obsecutus est. Varias scripturas et coniecturas v. d. non distinguens arti criticae in panegyrico recte adhibendae plus obsuit quam profuit.
4 Bipontinae a Cortiana non nisi scripturarivs 49. 94 , emendatione errorum typographicorum us. 2)et mutata interpretatione, cl. s. 198, hic illic distinguuntur, ita tamen ut prior in scriptura magis eum Cortiana concordet svs. 4. 136 , posterior sit correctior sus. 73. 92J.5J In Poetis at sin T. I p. 236-282, quibuscum coniungendae sunt p. 36-48 dissertatio de Saleio Basso p. 72-7b testimonia p. 859-69 notae Martyni-Lagunae et T. V p. 469 sq. et
p. 1476 additamenta). In contextu verborum post cortium emendando, quamquam habebat nonnullas editiones nondum ollatas, sere nihil praestitit neque omnia, quae ad rem criti eam pertinent, diligenter nolavit, ut Helvius p. 2 monet, e . s. 27. 207. Sed quemadmodum coruus notas triticas in unum contulerat, ita er dors observationes interpretum, eramanni, caligeri,
Liaden Oilii collegit eaque re et viii animadversionibus additis de explicando panegTrico praeclare meruit. Praeterea MartIni-Lagunae notas adjecit plerumque criticas, ex decem editionibus et ex cod. Vadisaviensi congestas. Communicaverat eas Marti Meuna Zwiccaviensis non agonia Polontis Hernio excitante cum ernsdorsio, qui nonnulla tantum iam dicta vel minus necessaria omisit; et praebent sane nonnihil adiumenti in re critica actitanda. 6 In Sylloge opusculor. eιertim poeticorum LipS. 179 p. 44-64, quam Henr God Reichar in usum iuventutis studiosae collegit notisque paucis instructam
edidit is hic illic emendationes proposuit, s. s. 16. 23 120. 7 In me . at Min Paris. 1824 Tom. III p. 232-270. Iste ne Parisinas quidem editiones contulit neque omnino quidquam sive in recensendis sive inexplicandis panegyrici verbis praestitit, in scriptura hic illic a ernsdorsiana discedens quum s. 17. 39. pro cum et submoto s. 36), de suo aliquid raro adspergens, idque nullius pretii . . de pila p. 287 et do atrunculorum ludo p. 295, aliena negligenter compilans et colligens. 8 Quam curavit . . eber in Corp. poet lat. p. 411-141 in omnibus Cortium, ut ait ipse Praes. p. LXXVIII, secutus nisi uno loco sed pro et s. 122 et hie illic in scripturarivs 42 causas pro caussas vs S attonitus pro adtonitus'. 9 Incerti auctoris ad Calpurnium Pisonem carmen. ratistav. 1831. 4. Erravit in titulo Bernhsrdrp. 458.10 In iis antiquissima erat Lugdunensis 1540.
34쪽
gyrici editionem, quam Prael. p. is paraturum esse promiserat, in lucem edidit Carotiis eis i donique, qui caraesti nostrum Statio vindicatum iverat , ad Iunium maxime reversus, editionis Basileensis 1534 varietatem plenam Petri una cum Bers
manniana protulit eo consilio, ut inde tinwersa eaeis origo ec si resur. Idem aliquot locos morarie sanasse sibi visus est, sed subsidiis vel omnino non usus, ut editione I. eldii, vel recto utendi nescius, alia temere correxit 's. S), alia non emendavit, neque propositum et carminis auctori suo restituendi et in orbis rectius constituendi asso cutus est 3.
3 Protegomenis finem imponere non possumus, quin animum gratum profiteamur gratiasque agamus viris
dociis, noram alii de singulis rebus hue spectantibus benevolentissime nobis responderunt, Dr Imdireetor bibliotheeae rigiae Monaeensis, Dr. . de Leviata professo Gottingensis De A. MMI. Braxellis,hibliothecarius regius, et De Chr. F. Stasin Stultgartiae,
summus praelaetus bibliothecae regiae, alii vel variis lectionibus vel animadversionibus liberaliter transmissis nos adiuverunt, humanissimus C. B. Has Parisiis, amicissimus r. C. Scheiba prolessor gymnasii Vilg-thumensis resdae et praeter eteros Dr. R. vereruditissimus gymnasii Friedlandensis apud Meralopolitanos diseetor.
37쪽
de prius coopti surgat mihi carminis ordo quosve canam lilnt . dubius ferar hinc tua. Piso, nobilitas vetorisquo citant sublimia Calpi
nomina Romanas inter uigentia gentes; hinc tua me virtus rapit et miranda per omnes Vita modos, quae si deesset ibi fori creato nobilitas, AEudem pro nobilitate suisset.
nam quid imaginibus, quid lavilii fulta triumphis atria, Oid pleni numeroso consule lassi profuerint, si vita dabat' ierit omnis In illo
38쪽
gentis honos cuius laus est in origine sola. at tu, qui laniis animum natalibus aequas et partem tituli, non summam ponis in illis,
ipse canendus iris p nam quid memorare necesse est,
ut domus a Calpo momen Calpurnia ducat claraque Pisonis tulerit cognomina prima,
nec si cuncta Velim breviter decurrere possim, et prius aetheream moles mircumvaga flammae annui bis senis revocabit mensibus astra,
quam mihi priscorum litulos operosaque bella contigerit memorare; manus sed bellica patrum armorumque labor Veleres decuero Quirites atque illos cecinere sui per carmina Vates. nos quoque pacata Pisonem laude nitentem
vs. 11. gentis hono SIC Bas Lugd. 1. 2 3. M. Ηd et pro . . Cori. quod etiam e dorso placet. nobilitas IUN. Aurel. Cori. h. et pro . . eram. cui Aurel vitio typograph. - latus Vitiose Lugd. 1.vs. 12. at tu SIC. Bas Lugd. l. 2. 3. Η Colon. 2.Ηd. et pro . l. Cori. quam probat Wemsd felix pro at tu IUN. Aurel. o. h. et pro v. l. eram. Reprobat nari. Lag. p. 61.vs. 13. utili, sum O. tuuι non vulgo con
vs. 15. Calpho me. 1. Colon. l. Franeos, a phurnis Sie Lugd. l. 3 colon. l. Franco . Calphurinanie. l. Ca*vνina Nic. 3 et Colon. 2 cl. Barin Advers. CLXVI, 6 p. 57. Vs. 16. prima A, quam ob rem nari Lag. primum voluit, 3 untim vel pri-- Reieh. vs. I. umida quod Scal. App. p. 280 voluit, Mevrsio ad Lyeophr. 483 probatum, damnant cori. Maria Lag. Ung. p. 271, qui et in vivida inciderat tumida l)coni. h. - inseri scriptum affera Cuper obis. II, 14 p. 232. ΝG. s. 12. aetherea Sie Lugd. . Hic Colon. Franeo . aetheriae Iun. ΒΗ corti d. h. aethereae Lugd. . . te. 3. Pulm Pith. Seid. - mouea Mic. 3. Lugd. 3. - sama Scal savae miti vitiose.vs. 20. bisaenia SIC IUN. n. bis senis CD. d.
Bh. - renovabit melius videtur ernsd., moeabit
Vs. l. ει--m eonine Bam in Advers. XLIX, Ti. 2292, quod oread improbat. 6. 22. Pro memorare propter s. 14 vult mu-- ναν M. Lag. et pro M. uiua loe est si in A, , ita ut apodosia V. Ros quoque ineipiat. s. 23. yriae a pro veterea Ba . l. i. ex eodie. 2 , nisi eat error. - evere A. Idem eoni Barih. l. i., quod erasu M. Lag. et G. E. ebem, nisi arulles anacoluino statuero, probatum Reieh. d. et M. -- ceperunt. Vulgo doetiere sorti eum Reich. Ioeum
eas eorreptum censet, ad nota suas, quae periem. nos relegans. . 24. Mimna Franeol.
39쪽
exaequamiis avis nec enim si bella quierunt,
occidit et virtus Hicet exeruere togatae munera militiae; dicet et sine sanguinis hausium ilia legitimo sub iudico bella movere. hic quoque servali conlingit gloria civis aliaque victrices iniexunt limina palmae. quin age maiorum . iuvenis lacunde, quorum scande super litulos et vitae laudis honores
armorumque decus praecede forensibus acus. sic etiam magno iam tunc Cicerone iubente laurea lacundis cesserunt, arma Ognus. sed quae Pisonum claros visura triumphos olim turba vias impleverat agmine denso,
ardua nunc eadem stipat ora, cum tua moestos defensura reos vocem Iacundia millit.
va. 26. exequamus cicat eoeaequema vult M. Lag. - nee enam SIC. Baa. Lugd. 1. 2 I. AEM. Colon. 2. vid. et pro . l. Cori tamen ta IUN. Aurel. CO Bia, sed eo enim comprobana, et Pro V. I. Beram. vs. 27. oeeidit Ic. Bas. Lugd. 1.2.3. BM. Colon. 2. Id. quod et emad probat. Non periit IUN. Aurel. CO. h. et eram in margo M. Lag. coni etenim aio. g. Non perit et virtus. vs. 28 libet affert Sagitti de ian. p. 224. vs. 29. heIta tueri scriptum asser Cangius in Niceph.
et pro . l. Cori. qui tolerabile esse putati hine IUN. Co. d. h. et in marg. eram. melius id ratus, ut Bh. - eontinge SIC Bas Lugd. l. 2. 3. M. e pro v. l. corti e singit IUN. 0. d. h. et in marg. Beram id praeserens. vs. 31. vietrieis Sie. Mic. l. Lugd. 1.2.3. Francos. etrieris BM. Mic. 3. vieιricea IUN. 0. h. vietores habet Casaub ad Sueton. Domit. 23 et agiti. . ,
s. 32. qui vitiose Lugd. 2.vs. 35. aed etiam Colon. l. - magnae SIC Lugd. l. Nic. 1. Colon. l. Francos magno Lugd. . . IUN. Mic. 3. M. D. Ηd. Bk. - nune Scal. 1624. - iuventae SIC. Lugd. 1. Hic. l. Colon. l. Francos tuum ια Bas. vigente Lugd. . . IUN. Mic. 3. n. O. d. h. iuvante coniecit Ung. 269 sq. emendavi in Me quasi
Vs. 36. comma post v. Devndia addi voluit M. p. 276 respiciens ad Cic. versum ossic. I, 22 cs. Wernsd. Exe. VII I. I. p. 38 sqq.
s. 37. sed quae Pisonum etar via. SIC Bas. Lugd. l. 2. 3. M. Colon. . et pro . . Cori de . quondam nihil monens. guseque patrum elar quondam vis. IUN. O. d. h. et pro . l. eram. εω , nisi malis et distinguentis est tempora diversa. a. s. maeato Pulm Cort. s. 40 Plene distinxit h.
40쪽
seu trepidos ad iura de oemi cita hasta viroriam ei firmare iubet enteno iudice causas, seu capitaIe esas operosa diluis aris, laudibus ipsa luis resonant sors tu rapis omnem iudicis assecium possessaque pectora lentas; Vicius sponte sua sequitur quocunquo Vocssu, ne si ero licet, gaudet gaudere coactus, et te ante capit iudex si non habet iram. sic auriga solet serventia Thessalus ora mobilibus frenis in aperto flectere campo, qui modo non solum rapido permittit habenas quadrupedi sed calce citat, modo lorquet in auras flexibiles rictus et nunc cervice rorula incipit etasos in Trum carpere curSuS. quis non altonitus iudex tua respicit ora Τ
g. 42. ea uasa Pulm Pith. eat Cori. d. Vs. 43. ne ficta Lugd. 1. 2 8 . . te. Vs. 44. tu rapia omnem optime emendavit O riiptelam ex turopisonem ortam Ung. p. 26 et in Theb. Paradox. p. 432 et in Anal. Properi. p. 64. dura Piso, nam vel . Nam SIC Bas Lugd. 1. 3. tu quoque Piso IUN. Aurel CO. d. h. frustra ea defendens, et pro v. l. Beram dura is sine nam Colon. . duraque Piso A. namque ubi Piso Lugd. 2 nanque). H. et pro . . lc. Lugd. l. 3. Colon 2 Cori. quae et Wemad praesert M. Lag. coni fora, duraque, Piso, iudieis, metu osa dueis. o. 45. adfectum ip. tentos SIC. addito punein Bas Lugd. 1. . . M. Colon. . et pro . L Cori. , cui vox placet, probata et Ungem p. 270, sedWernsd. reprobata duri IUN. O. M. Lag. d. h. et pro . l. Beram. quod emad mavuli. vs. 46. vietua SIC Bas Lugd. 1.2. 3. BM. Colon. 2. et pro . l. quam cum Wemsd probat, Cori vietor IUN. 0. d. h. et pro . t eram. h. male compositum cum sua sponte putat; sed est oxymoron victor mavult M. Lag. - quoeningue Cori.
va. 47. libet Ic Lugd. . . . M. Colon. . et pro v. l. Cori. quod eum M. Lag et Bh damnat; eorrexilieet, per te. - iubea Bas IUN. o. et pro . . Beram. voeatva Barth in Advers. XLIX, Ti. 2292 pe peram conleel cortio et eresd recte iudieantibus. s. 48. at non SIC. Bas. Lugd. 1.2.3. BM. Colon. 2. et pro . . minus elegant Cori. quam et M. Lag. damnat quam non IUN. O. x M. et pro . l. Bersm. vs. 50 fraenis Lugd. 3. Iun. Reich. vs. l. habenis vitiose et . Vs. 52. ornipedi Barth. Adv. XLIX, I p. 292 affert. - torque in auras desnnt Sic et Bas. quo mille versui addidit steriseum, ut Francos. Versum integrum habet prima Τ Lugd. , deinde Nic. Lugd. 2ete. aures pro cori. armos eoni. Barth. l. l. et ad Stat Silv. V, 2, 15 probante erasd.; dubita dedictione in armos torquere M. Lag., damnat coniecturam Bh.
s. 53 rotata. Ung. p. 27 de etorta cogitaverat. s. 5. adtonitu Cort.