장음표시 사용
11쪽
145 post v. 6. Nomina propria oblitterata praeter locos hic positos notavi et restitui apud Diod. Sio. XVII, 95, XVIII, 3 et 52, Strabon.
Brut. c. 4; salso positum sus-- tuli Plui. Thes. c. 27. 174 not. v. 11 et 12. Φήσειν et i XXIV, 68 ἄν. .. ὁμολογῆσαι Dindoinus; noιησασθαι in XLII, 12 reliquit. Itb v. 24. Iam Dindorsius γενησεσθαι apud Lucianum scripsit. 1ii v. 12. Quod annotavi de aliis praeter vaticinandi verbis apud poetas cumaoristo infinitivi positis, fit etiam in πέπρωται in P schyli fragm. Promethei, qui solvitur, 196. 178 n. 2. Ἐλπίς ἐστιν cumaoristo infinitivi Demosth.
Philipp. I, 2, Olynth. I, 14, in Aristocr. 106.180 v. 10. Apud Lysiam, II,
21 eod. Palatinus, teste Κ sero, recte δουλώσεσθαι. 182 v. 7. In Herod. IX, 109Steinius e cod. Sancrost. αμήσεσθαι. 184. In Luciani locis vera tenuit aut restituit Dindorsus, nisi quod nav. c. 4 non
220. In Sophoclis aed. Col. 367 ἔρως pro ἔρις iam Tyr-whitius. 238 v. 6 serib. detulit. 244 v. ivio scrib. τόδε. 263 v. 14 In Iphig. Τ. v. 1393 iam Piersonus ἐπείχετο scribi iussit. 306. Paucitatem et tenuitatem emendationum Herodotearum minuent duae, quas absoluta iam hae parte libri mecum a Stesisto meo communicatas hic ponam. Nam VII, , 10, 6επειχθῆνω παν πρηγμα pro eo, quod est: τὸ ἐπιέγεσθαι ἐν παντὶ πράγματι accipi recte nequit: rectissime contra et aptissimo dieitur: μἐν νυν
παν πρηγμα τικτει σφάλματα festinanter acta et tractata Omnia res cet.); eiusdem
quae accurato et diligentersit, dicitur passivel περὶ
notantur, coenae denuntiatio anto facta et hominum studium et cura: ota ἐκ
nescio qua incuria aut instabilitate consilii omissa est locorum extra ordinem alibi tractatorum mentio setiam memorabilium, ut III, 38 et Duiligod by GOoste
12쪽
v. Thucydideκ adhiberi pedi velim. 315 V. 3. De με iναι cis. μὲν εἶναι scriptum pro με ἐναι
apud Strabonem VIII p. 333. 326 v. 10. De δεῖ post δε aut δη omisso cla. Plat. Iegg. lX p. 908 A, XI p. 930 A. 338 n. Aristidis locus reperitur I p. 312 ed. Iebb.
375 v. 12. Luciani loco addendus alter Phalar. I c. 8. 453 et 451. Quae eorrexi in lLysiae X. 4. XXI, 17. XXVI, 14. XXVII, 14. praecepta sunt ab Κ Zielio, Emperio. Seheibio, Knysero. l455. AEsebinis Ioeum III. 20 liam Hamaherus eorrexit; lDinareho I. 25 eandem sere lemendationem adhibuit I. lG. Schneidems. l 83. Ρolybii locum XXXI. 17 a leo dem, quo ego Volui, modo
Dindorfius συνενόησει , eadem sententia.
554 v. 6. Meinevius in praelati: επι μελε il Sed μηδε ferri nequit et in eo latet
566. Plutarch. Thes. c. 7. Iam Sintenisius: αυτός p568. Plui. Lyc. e. 13: no ζομενα iam Sinten. in praef. 571. In Plutarchi e. Sol. 21 vellem intactum reliquisse λογισμὸν ἀνθρωτου. Utrumque recte dieitur. 589 n. Inter vocabula nova addendum ἐκστρεμμα, reSti- intum Plutarcho de pr feet. in viri. c. 11. 627. Apud Plutarchum de fort.
1nτιυίας aut simili verbo. 628 v. 8 De fort. Rom. c. 13 p. 826 B miro errore Wytten-baehii coniecturam a Dueb-nero a. 1856 receptam procodicum et editionum scriptura accepi, in quibus recte
scribitur, nisi quod post ἀληθως geminando additur Ae dς ἀληθῶς Δ; ἐπί).644 D. I ab imo scrib. ἐπαγαγει.
13쪽
0pus ordior neque argumenti splend0ro c0mmendabile neque dicendi ornamentis opportunum neque materiae dispositione et ordine artificiosum. humile totum et simplex iis tamen, ut opin0r, qui in Graecis Latinisqu0 litisiris studia paulo intentius ponunt, non inutile nec prorsus iniucundum. Quae enim mihi quadraginta iam annos in his litteris tradendis occupato veterumque scriptorum utriusque linguae libros assidue versanti diligenterque et attente tractanti subnata est praeter ea, quae iam eiusdem generis edidi, c0pia emendationum eoniectura repertarum, Sed e0niectura c0dicum vestigia rimanti et presse cauteque sequenti, ampla et ad multos et principes et inferioris gradus Script0res pertinens, eam decrevi, quoniam animus iam his studiorum angustiis et minutiis fessus per alia etiam extra phil0logiam, liberius evagari et in iis, quicquid sexaginta quattu0r ann0s supergresso concedetur temporis,p0nere avet, collectam quam brevissime potero et quam minime ambiti0se edere. Nam neque indigna editi0ne. quae domi hactenus servavi, ut in h0c genere, Videntur, neque, si quid in iis i si utilitatis, cur usum e0rum disterri velim, intellego; et rectius comm0diusque a me ips0 edentur quam aliis Drtasse edenda relinquentur; nam et tollere
90tero, si quid denuo inspectum displicebit, et aliis
extremam manum imp0nere et rationes, ubi opus erit,
14쪽
Continobunt hi adversari0rum libri sic enim recepto iam intor phil0l0g0s n0mine et plurium exemplo comprobato appellare placuit) eodem sere numero Graeca et Latina pri0re l0c0 illa, quod Graecae litterae et tempore et dignitate praecedunt. Atque erunt fortasse, qui aliquid mihi in Latinis litteris tribuant et in eo genere n0va a me libenter
accipiant, de Graecis mirentur ac minus benev0lam exspectationem asserant, qu0d eam phil0l0giae partem adhue minus scribendo attigi. Ego autem eum adolescens vel praecipu0 am0re et studi0 Graecas litteras c0luissem, primum pr0pe casu accidit, ut, cum specimen aliquod edendum
esset, de Ciceronis p0tius Academicis et libris de legibus
emendandis commentarer quam de Platonis legibus, quarum iam tum bonum locorum numerum c0rrexeram ); deinde cum subit0 nequedum Satis paratus professoris Latinarum litterarum, quae partes tum apud nos a Graeca professione plane separatae erant, Vice fimo iussus essem et post tres. ann0s sic legitimam philol0giae antiquae professionem adissem, ut tamen et c0nsuetudine et quod collegae multo mai0ris natu et bene de me meriti voluntatem concertatione laedere n0lebam, intra Latinos fines docendi scriptoresque enarrandi opera continenda esset, per tredecim sero annos studia praecipue ad Latinas litteras et ros Romanas contuli. Et lamon commentarii Ciceroniani declarant, me eo tempore praeter script0res Graecos, qui res R0manas attingunt, quos
tum inde a Polybio ad Di 0nem Cassium pertractavi. etiam is, e quibus philosophiae Oraecae cogniti0 petitur . non
In libello illo tres posui Graecorum locorum correctiones, unam scholiorum in Euripidis Orestem, quam qui eo loco usi sunt, tenuerunt, alteram Platonis de tere. XII p. 953 D, ubi id, quod ego coniectura posueram, multo post Stailbaumius et alii e codice antiquo protractum probaverunt, tertiam Herodoti I. 33 in quo loco sententiam perspexi, non orationis singularem
15쪽
levem operam tribuisse. Tum autem edita a. I 842 grammaticae Latinae arte, cum c0nsilium cepissem ad eandem krmam syntaxis Graecae c0mponendae, enixo studio praeter Homerum Herodotumque Atticos scriptores et proste orationis et p0etas legi, ecepique quasi furtim Graecos seriplares enarrare, omissis tamen p0etis, quos a me scholis tractari tollega et amicus aegre laturus erat. Criticae emendati0nis segos initio etsi aliqua, tamen non ita magna pr0Venit quod neque illud artis condendae et in pleno testimoniorum fundamento constituendae consilium diu in singulis morari me sinebat neque in codicum Graecorum aestimatione et usu eam, qua opus est, exercitationem habebam nequedum satis prompte et celeriter omnia ex sermone et rebus meditanti su currebant. Quae quidem et de legibus sermonis iudicavi praecepique et c0niectando conatus sum, ea
mihi etiamnunc sere omnia probantur ). Interiecti sunt tres anni et paul0 plus, quibus ab academia absci, negotiis publicis occupatus. Redditus aindemiae ab initio anni 1852 liberius iam, quoniam tres eramus philol0giae professores, Graeca, etiam p0etas, schesis tractare coepi, deinde, collega mai0re natu post aliquot ann0s mortu0, multo mai0rem scholarum et studiorum partem Graecis rebus et scriptoribus tribui, nisi quod per tres annos Livius multum sibi vindicavit; quantum studiis detraxerint negotia extra academiam a me obita, mal0 oblivisci. Itaque et ut rerum historiaeque et institutorum ipse imaginem ad testimonia vetera exigerem, et litterarum plenius c0gnoscendarum et sermonis c0piae augendae causa et e0rum
scriptorum, qui ante Alexandrum fuerunt, opera relegi et
i Quam habuerim eollectam materiam ad sermonis sormam praeceptis comprehendendam, perspici sere potest ex libello paucis noto et ita vitiose typis deseripto, ut aliquot locis prorsus contraria, atque volui, dicantur: Bemerhungen liber et nige Punkte
16쪽
Aristotelis quaedam adieci et ex Alexandrinis Callimachum et Apollonium Rhodium et Theocritum thunc quidem festinanter) et inferi0ris aetatis inde a Diod0ro Siculo et
Strabone persecutus sum, e quibus antea tantum Plutarchivitas et Lucianum diligentius legeram. Horum igitur an-Π0rum, h0c est, aetatis usu et perpetuitate studiorum c0nfirmatae, mai0r pars est eorum, quae ad Graecos Seriptores hic proferam eos, in quibus ita sum Versatus, ut aliquid nasceretur emendationis; alios celeriter percurri aut partibus c0gnovi. Qu0s enim totos attente perlegend08 susceperam, in iis me ad hoc orationis ad veram formam rev0gandae studium ferebat et plus fere . quam vellem, in eo detinebat animi propensio sana et certa quaerens et delectatio ex sensu facultatis cuiusdam ad ea perspicue reperienda exercitatione confirmatae, cum mihi viderer quasi ipsos ill0s veteres c0ram interrogare. Ρ0nam in his libris, si summa consilii spectatur, tantum quae mea et nova puto, hoc est, coniecturas easque emendati0nes, in quibus, etiamsi proxime codicum vestigia Sequantur, aliquid tamen de meo accesserit. Quae in veterum Script0rum operibus simpliciter e codicibus restituenda in marginibus notavi, aut omnino neglecta aut probata 0lim ab uno pluribusve, sed a recentissimis reiecta, quaSque superiorum emendationes iniuria spretas et aut contortis corruptae codicum seripturae enarrationibus aut pravis c0niecturis p08tp08itas pr0bavi. praetermitto; nam et insinitum esset persequi et habent prudentes, ubi quaerant et Sumant. Et tamen n0n solum interdum meae emendationis confirmandae causa aut invitante similitudine mendi et correctionis et opp0rtunitate brevis admonitionis commendabo in aliis locis e0dicum scripturas ali0riimve coniecturas, Sed ns id quidem mihi pr0rsus interdic0, ne liceat aut in trans- eursu vicinam loco a me emendat0 bonam codicum scripturam ab neglectu vindieare aut emendationem ponere quam eum ipse fecissem, p0Stea ab alio praeceptam viderim
17쪽
aut superioris aut huius temporis philologo; habet enim hoe veritatis c0nfirmationem minus exercitatis utilem, si quid, quodn0n uni quique statim occurrat. a pluribus inventum est. Sed perraro hoc laciam; nam si l0ngius progrediar, sit hoc ipsum prope infinitum. Nihil enim mihi saepius accidit, quam
ut, quod ipse, cum exempl0 script0ris alicuius uterer nullo apparatu eritico aut exigu0 instructo excogitassem, id aut in codieibus scriptum esse aut ab alio esse e0niectura reportum postea viderem y . Atque id alius rei causa commemor0. Nam opstram dabo. ne quid mihi, qu0d alienum
sit, arr0gom; sed qui possum in tot tamque disiunctis utriusque linguae seriplaribus, in tanta emendationum copia perlustranda et digerenda, pereetendi praesertim aliquando huius operis et mei ex hac materia stripiendi cupidus et ideo festinans, qui possum, inquam, efficere, qu0d ne in uno quidem seriptore, quem quis sibi tractandum sumpserit et
ad quem per complures ann08 omnia undecunque c0ngesserit, plane efficere p0ssit, nihil ut me aut non multa
in Exempli causa nnum ponam. A. 1843, cum fragmenta tragicorum Graecorum percurrerem utererque sola Dindocti editione prima possiarum scenicorum, emendaveram quaedam, maxime Euripidis. Ea cum postea adhibitis aliis libris perlustrarem, ut, numquid editione dignum esset, viderem, repperi, quod in Alexandri fragm. 7 scribendum annotaram τοις σοῖσι νικῶς), a Musgravio praeceptum, item, quae in Archelai fragm. 13 στρα-
τηνωὶ, in Erechthei fragm. 12 του βλεποντος ιινὶ καλως , in Cretensium fragm. 2 deI. παῖ της Ἀρέως . in Sthenoboeae Dagm. 9 αλδαlνει , in Sylei fragm. 3 v. 4 δεσποτης), in Alcmaeonis Dagm. 3 παῖδ' δως tuos), ab eodem Musgravio, Η.Grotio, Salmasio, Bothio, quod autem in Belleroph. fragm. 20 v. 2 et 3 annotaveram θελει-e codicibus positum inveni. Restabant ea, quae in Philologo I p. 671 edidi. De his et similibus
si quem dubitaturum crederem, possem testes dare; sed tantam, opinor, mihi esse coniecturarem copiam etiam, si qui minus benevoli sunt, concedent, ut nulla sit alienas sublegendi causa. Duiligeo by Corale
18쪽
fugiant aut apud antiquos phil0l0gos latentia aut per libros
qu0s periodicos vocamus, per pr0grammata Scholarumque
indices similibusque locis sparsa 3 Praestabo tamen, quam potero, v0luntatem sua cuique relinquendi adhibitisque praecipuis et recentissimis cuiusque scriptoris editionibus et quae apparatum criticum habent, quae ibi repperero, de meis tollam. Perpauca a me ipso ante vulgata hic iterabo, ut uno libro, qui haec curant, c0llecta habeant, quae in ii critico genere a me inventa c0gnosci ab aliis velim, praeterea, quae iam libris a me ipso editis continentur emendationibus Tullianis a. I 82s; sepistola ad Orellium, disputati0ne de Asconi0, opusculorum academicorum du0bus voluminibus, commentariis in Cicer0nis libros de sinibus. emendationibus Livianis et praelationibus singul0rum fasciculorum Livii a me et Ussingio editii; sed quae sic edita antea Sunt, ut satis ad notitiam hominum pervenisse videantur et rati0nibus firmata esse sui pleraque, quae cum Halmio communicata ab eo, Baltero, I Vser0 in editiones Ciceronis scrip-t0rum recepta sunt), verbo tantum indicabo. Atque hanc brevitatem servabo etiam in novis, ut parva et aperta in libro II reliquisque) sine ulla rati0nis significati0ne 90nam, ea, quae nudo p0ni nequeant, breviter explicem. Haec qu0que enim virtus critigi videtur, ipsa argumentorum capita
et p0ndera breviter c0mprehendere p0sse et monStrare. Coniecturarum tantum affero numerum, quantum rar0 quisquam. Et tamen nemo eSt, qui magis quam ego leves et temerarias coniecturas 0derit severiusque coniecti tuarum causam et necessitatem exigat, in coniectando autem viam ac rati0nem certas veritatis n0tas Sequentem servari iubeat;
sed idem manifestis indiciis et argumentis obscuras et inanes verborum ambages opponi saepe indign0r; multitudo autem coniecturarum ex ipsa multitudine scriptorum, qu0s
paul0, quam in legendo fieri s0let, diligentius pertractavi. In
hac materia expromenda sic scriptorum ordinem et tempora sequar, ut a Graecis ad Romanos, a poetis ad prosae ora-
19쪽
tionis scriptores veniam, eos Seriplares, quorum paucoSldeos attigi, in miscellanea capita congeram. Sed quoniam saepius dixi, me artem quandam et coniectandi et coniecturas aestimandi emcere conari, quae et superstitionem ignaviamque et lusum temeritatemque excluderet, antequam
ad singulos scriptores venio, primo libro generatim quaedam ωmprehendam, quae ad totius huius rei rationem intellegendam pertineant et utilem iunioribus, si non disciplinam, at admonitionem habeant ac quandam viae monstrati0nem. Nam etsi neque praeceptis quisquam criticam lacultatem et artem assequi potest neque omnes, qui litteris antiquis student, ut aut praecipue aut valde in hoc genere ipsi n0Va quaerendo elab0rent, hortor, tamen ad recte iudicandum et ad vera ac probabilia a salsis et temerariis discernenda deduci possunt, qui bonae indolis et voluntatis aliquid asserunt, et hactenus omnes, qui philol0gos se volunt, critici esse debent. ut aliorum bens inventis prudenter et sine instabili dubitatione uti et prava statim reiicere possint. Sie autem dicam, ut exemplis ad res declarandas in singulis generibus utar paucis, novis omnibus et meis, sed certis, ut opinor, et in quibus, vero semel posito, neque de mendo neque de correctione dubitari p0sse putem. Ita, qui emendationum promissum statim exsolvi postulabunt nec praecepta et aridas de minutis rebus disputationes afferri habebunt, quod flagitant. Exempla hoc l0co delegi ex aptis et perspicuis, et quae longiorem et eum proprietate Scriplarum valde coniunctam explicati0nem non desiderarent, ea, quae se non diu quaerenti offerebant, quibus reliqui libri in omni genere multa, in nonnullis quidem prope infinita addent. Et postea quoque in singulis scriptoribus quaedam
similitudine coniuncta sub unum conspectum adducentur.
20쪽
Causae et genera mendorum in veterum scriptorum codicibus monstrantur universe cum exemIdis.
Ordiemur a rebus notis et ad non admodum suapte natura reconditas perveniemus. Veterum operum litteris consignatorum larmae, quem textum appellare consuevimus, recte c0nstituondae sundamentum omne e icibus manuscriptis continetur, quibus rara adiunguntur aliorum Scriptorum
inter qu0s scholiastae numerantun testimonia, aut verba quaedam ipsa proserentium aut aporte setiam manifesta imitati0ne) significantium. De codicum pr0pagine in scriptoribus et libris a prima et communi origine repetenda, degeneribus eorum distinguendis. auctoritate e0rum comparanda et aestimanda cum ab aliis dictum est, tum a me ipso in praefatione editionis librorum Ciceronis do finibus et in emendationibus Livianis in decadum prooemiis; neque enim universa liuius codicum c0niuncti0nis et in genera descrimii 0nis ratio alia est in Graecis, alia in Latinis, sed eadem Codicum testimonio aut o0nsentienti aut meliore, hoc est. non interpolatorum aut minime interpolatorum, simpliciter standum est, nisi aut necessaria causa est ab eo discedendi aut saltem probabilis de so dubitandi. Dubitatio de eodicum testimonio et c0niecturae probabilis aut necessaria causa '0ritur aut ex ipsius testimonii dissensu, cum codices fide digni sic inter se discrepant . ut
nulla sit scriptura, ex qua ceterae errore 0rtae videri possint. nam deteriorum aberratio contra binuum consensum nulla
aut exigua et tali, cuius origo lacile intellegatur, discr0pantia turbatum nullam habet vim in aut ex testimonii consentientis aut melioris et alioquin fide digni cum orationis
lege et c0nsuetudine aut cum scriptoris sententia et consili0 pugna. Ac persaepe ea meli0ris testimonii cum orati0nis lege aut cum sententia pugna ex tam parvo et mani-