Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 755페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

Lib. V.

wνθη pr0 Παρωλθη. Meinekius aberravit. XLVI, ib in Apollodori' domici loco v. 7 scribendum videtur: οχ δεν γάρ αἰοχρον ἐστιν αυzοις ἀπο τυχης pro ἀποτυχεῖν) l πραττουσι πάντα. Deinde v. 14 siescribendus est: ολην πολιν, Ου φυλην ὁ ριαλακος ἀνατρεnει, pro: ου πολιν ἀληην φυλὴν δὲ /ιαλ. κ. z. λ. LI, 20 Menander scripserat: Ουκ εset ι τόλμ ης ἐφόδιον /ιεἶζον βίον n0n gio P . LXVIII, 2 in Alexidis fragmenti initio scribendum est: Tic υγιαίνων νουν τ' εχω/ τολ/ιῶ ποτε γα ιε ἐν δ ιαλλαξά ιιεν ο ρ ρθεον βιον et permutangi permutando dimittens. Quod editur διαπραζά- μενος, praVum esse Meinekius sensit. LXIX, 4 v. 4 Menander scripserat:

LXXIII, 22 in Euripidis fragmento e Danao Scribendum est: 3ιμιαρτυρω Ποι ' πανταχου λελεί/ιριεθα

scripserat: άn' εστι σεμνος εν τε μεταδοοει βροτωνηδυς Ουνοικεὶν καὶ τιν εἰληχως χάριν.Editur: οεμνος ' ἐν δὲ δοσει βροτων, Versu fract0.

Ibd. 29 in Menandri fragmento v. 6 sio interpungi debet optima sententia:

XCIV, 6 Euripidis ex Ino fragmenti initium sic sorb

732쪽

Lib. V.

Vulgo seribitur ae ορθως ἄν lixe squasi quis, quae habet

XCVII, 13 in Menandri loco pauper putaverat divites

δυν ὁ και πραον τιναυπνον καθευδειν, αλλά των φωκων τινά n0n πτωχρουν : imo qualis eat phocarum, altissimus. Eripient somnum Dru8o vi utraque marinis, Iuvenal. III v. 238.

Ιbd. 19 Philemonis v. 7 huiusmodi esse debst: οθεν πόνεοθαι μάλλον ηδέως spro ἐχω ἔχειν τε μέτρια καμεριμνον ζῆν βίον. Nihil est ηδέως πενε θαι. CVIII, 30 in Menandri l0co pro φευγειν substituendum κλρειν aut simile verbum. Prosae orationis fragmenta scriptorum ignobilium et partim personat0rum raro attigi, nec quae in iis sparsim correxi, nunc promam; tantum uno et altero exemplo ostendam, qualia menda multis locis resideant etiam post Halmii et Meinskii aliorumque curas quamque et certa ratione et lacili interdum tollantur. Velut I, 21 scribsndum est: κητεῖν δεI ανδρα V. η δ. καὶ ἄνδρα καὶ τεκνα καὶ φίλους τoες τήν άπαλλαγὴν του βίοet περι

ρῶν γραμματεZς ἐν η μὲν, εος φησιν ὁ Πλάτων, ουτος ἐστι, καὶ προγεγονος ἐνταυθα τῆς 'νυζῆς ειτε μερος εἴτε οργανον, ω των Πραγμάτων ἀνet ιλαμβάνεται φερο-

733쪽

Lib. V.

2013 non recte a Meinehio tentata est nominis proprii restitutio. ut pro ὀ ἄnιος scribatur ὀ usιoe significeturque Cleanthes; nam ut taceam, nusquam si e In Cleanthecelebratam c0mmemorando patriam esse, ut simpliciter eius nomine hic significari posset, nem0 unus sive Stoicus sive alius philosophus in hac generali praesentis temporis) sententia appellari p0terat, Sed h0mo pauper universe appel

tur ὀ πλουoιoe. Postremo lepidum exemplum litterarum male separatarum et coniunctarum Vid. Supra p. 26 sqq. addam e fragmento Hieroclis, quod LXXXIV, 23 legitur: nam ibi, ne ali 0s lect0res numerem, qui pauci suerunt

editores haec tulerunt: ἀ οεε ειρηται διὰ Ουντο/tων υΠ - θήκης ατ ης Ποῖς χρὴ Προ 'pερεοθιιι Ουγγενεοιν, quae neque structuram neque sententiam habent; ea nascetur Sic: ῶστε εἴρηται . . . υποθηκη σαφὴς, Πως χρὴ u. o. Constitueram extremo loco miscellane0rum caput addere. in qu0d c0niicerem materiam ad varios script0res pertinentem, univer8am n0n ita parvam, in singulis exiguam,

734쪽

Lib. V.

in unius alteriusve loci emendatione p0sitam. Sed et scribendo sessus et ipsa tenuitate deterritus consilium mutavi nec quicquam addam praeter Specimen ex uno scriptore desumptum. Nam cum adolescens et iuvenis ut supra p. 2 dixti diligenter Graecorum libros, qui de rebus Romanis Scripserunt, tractarem, etiam in Dionysio Halicarnassensi et Dione Cassio nonnulla emendavi in Appiano vix unum aut duo); Sed ea aut iam occupata erant aut poStea 0ccupata sunt praeter admodum pauca et exigua, nec postea ad continuam horum scriptorum lectionem, si Plutarchum excipias, redii. Dionysii tamen historiam Romanam cum Κiesstingius aliquot abhinc annos adhibito optimorum codicum subsidio recensere et edere coepisset, ut, quantum presectum esset, intellegerem, primum librum perlegi. In ea lecti0ne, consideratis codicum scripturis subnatae sunt aliquot loc0rum emendationes, quas h0c extremo luco p0nam, intermixta una et altera superioris temporis. Cap. I 3: ola εγώ nειθορεενος, εἰ et w οντι πιλη-

O. 25 e vestigiis amborum antiqu0rum codicum Scri-

735쪽

Lib. V.

hendum est: ἔχει Θουκυδίδης μεν ἐν τεταρτyti κτηρ haec duo in c0dicibus Gntata in supra seripto in Urb. της Θρακίας /ιν 6ιζν και των ἐνουτῆ κει/ιενων Πολεων, ας οἰκοίσιν ανθρ-οι δίγλωττοι ' nερι δε του Πελαογικοί εθνους οδε ὀ λόγος ενιδέ τι κ. z. λ. Particula ιι ἐν refertur ad id, quod sequitur: cro κλεὶ di. Quod in codicibus ante Θουκυδίδης additurn ερι ia Metων, adscriptum est ab aliquo, qui non attenderat, primum universe indicari, quam occasionem Thucydides habuerit Pelasgorum commemorandorum, tum Subiungi,

quid de iis dixerit. )

pugnare haec Dionysius dicit et ex eo concludit Tyrrhenos Pelasgos n0n eSSe. Prorsus aliena ab loci sententia est altera interrogationis Arma, nihil in his miri esse significans aut qu0d repugnet. c. 30 tollendum γῆς post /ιητροπολεως additum ab aliquo, qui ιιητροπολιν h. l. universe de patria, non proprie de urbe patria dici signi sicandum putavit. Paulo post pro κινδυνευουσι γαρ scribendum κινδυνευουσινυρα. Reishius γουν. C. 3l e c0dicum scriptura: δυοὶν άλτικoIς Πληρω- εαοιν effici debet δ αλητ ικοὶ ρ πλ. Piscatoria nλνγρω- ιιατα nulla sunt nec piscat0riis scaphis Arcades mare transisse Di 0nysius significavit. Tum delendum is anteola, ortum ex ultimis litteris vocabuli Πληρώμαοιν. C. 4 I tam apertum est scribi debere: Ελλησί et ε

ὶ C. 29 reete Urb. ονομάτων . . . ἐπαλλαγῆν, unde ortum ἐναλλαγῆν. Significatur mutua pei mutatio et permixtio, non inu tatio, μεταλλαγή.

736쪽

Lib. V. βαρβάρους συγκεραννυ/ιενος και θαλαττιοις et πειρω-

τας, ut θαλαττίους apud Messiingium errore typothois ortum putem. inditi0nes superiores aliter. Tum autem scribendum: τρίβους ἐντέμνων υβάetοις ορεσι, n0n

C. 42: υοτερον δὲ κατακλεισθεὶς υno etων πιλη- νων εἰς notioρκίαν, τά τε φροιρια κατὰ κράτος ελον- των ἐπειδη καὶ αυetος ἐν τοὶς ἐρυμασιν ἀνyρἐθη. Sic Κiesstinous ex Urbinati, nisi quod lacunae notas ipsε addidit; adscribit, verba tam corrupta esse, ut nulla probabili ratione emendari p0sse videantur; eertum esse, n0nnulla post ἐλοντων intercidisse. Una littera mutata omnia sanabit: τά τε φρουρια κατά κράτος ἐλοντων ἐπεὶ δε καὶ αυet ὀς . . . άνyρέθη tusehen, iste sis die Burgen nahmeni. Tum scribendum videtur: οι συνεξελθόντες 'Πρακλει κατ' άρχάς ἐταἰροι pro κατὰ οφῶς, quae verba Κiesstingius improbabiliter seclusit. C. 42 exu. scrib.: Λιά μ ν ταυτα μεγιστον υνο/ια μακλέους ἐν 'Ιταλία γεγενηται pro γεγενῆοθαι.

Ipsius Dionysii hoc iudicium est. C. 46 nescio an satis sit seribere: τὰς φυγαδικὰς Πυλας, jugos apta3 et dratinatas. Nomini proprio e fabulis petito nihil hic loci est. C. 48 scribendum: εχει δ' αυτ αν τω Σοφοκλεi, pro:

Prorsus enim pravus hic, ubi status superioris temporis significatur, a0ristus, sive οἰκίσθη scribas Sive ωκηθη.

Prorsus impr0babiliter Κiesstingius ἐν τη Σικελία, deleto ob eam causam in proxim0 versu τῆς Σικελίας. Scriben

737쪽

Lib. V.

Non stabat exercitus κινου/t ενορ. Codices antiqui alter κατα τελη ελασιν, alter ἐλάσειν, ex quo Kiesstingius effecit ἐλαοασιν, pravo et verbo et temp0re. Scribendum

C. 87 initio e codicibus τὀ ιινηιιεῖον) et ex orati0nis forma quae in ea scriptura, quam editores sequuntur. 3ιἐν particulam in priore membro requireret) et maxime ex verbi ἐπισυνάπτοντος significatione et usu efficitur haec) C. 71 e eod. Urb. scribendum erat: διαλαμπουσης τῆς υμνης ἐν μερει τινι, quod sententia requirit; διαλείπουσα si quid significaret, idem significaret, quod sequentia: oταν μονοστήσητὸ νῆμα. c. 72 rectissime idem μεx' 'Oδυσσέα. Ulixes primus in Italiam scireeiosὶ venisse putabatur; cum Ulixe AEneam Venisse nemo tradidit. Diuiliaco by Corale

739쪽

727 I. Index seript0rum et l0e0rum, qui emendantur aut de qu0rum scriptura disputatur Τ).

Prom. 460ὶ 274; fragm

Alexis com Stob. flor. 719. Andocides de myst. 14i 452. Antiphon de caed. Her. N 452. Apollodorus com . t Stob. 719. Apollonius Rhodius 283 sqq.,

Aristophanes 274 sqq. nub.

) Quoniam emendationes ad unumquemque scriptorum eorum qui pertractantur, pertinentes continua serie ponuntur, satis visum est hie indicare, ubi cuiusque scriptoris aut etiam operis emendationes incipiant. Etiam quae ad eosdem scriptores sparsim annotata suis in ordine locis indicata sunt. hic omittuntur eaque sola separatim ponuntur, quae incuria suo loco non indicata sunt, quaeque aliquot locis annotata propriam tamen coniecturam non habent, tum quae ad alios scriptores maxime Latinos) prolata sunt. Ρoetarum quoque Dagmenta in aliorum scriptorum Plutarchi, Stobaeii libris emendata in ordinem relata sunt. Diuitiam by Gorale

740쪽

728 Attie. III, 8, L m fragm. l

Demosthenes 456 sqq. , XVI,

174 n XVI, 41 175 n. Dinarchus Ι. 25 et 103) 45b, 456 n, Dio Chrysost. 743 159, 174 n. Diodorus Siculus 484 sqq., XV, 8 et XVI, 5b) 159 n. Diogenes Laertius 712 sqq. Dionysius Halio. hist. Rom. lib. Ii 7 g sqq. Empedocles Ρlui. quaesit conV. VIII, 8. 1) 656. Epicharmus Stob. flor.) 719. Eupolis πὀ1., schol. Aristoph. 126. Euripides in sqq., Iphig. T.

Festus V. praeelamitatores M.

Hesiodus ih. apud Strab. IX,

SEARCH

MENU NAVIGATION