장음표시 사용
701쪽
ipsa morte, dum mori ur), sublato perverso additamento Προανηρζμιένον Παρα τὴν et ελευτήν, τελευταιον di , quo servato SeBSu carent illa Παρυ την τελ. Particula Meodem l0co ponitur paulo ante: τόν πατέρα δέ et mox:ριετα θάνατον δέ, cet. Ibd. 8: άνυξιος ἐστι, ε/ιῆς δεξιας, και μάλιστα
μένω habent codices optimi A B Fi. Tum, quod sequitur:
ἄξιον δέ τινα Mi ζητῆσαι δ 3Gον ἄλλον /ιετά τὴν συμφοράν, μηδὲ τήν αυνὴν κερδαίνειν, nequB per Se αλλον aut μετά et . s. recte dicuntur neque cum alter0 membro congruunt; scribendum videtur: ἀλλοιουν τε τὴν σοι φοράν μιηδὲ την αυτὴν κερδαίνειν.
Ibd. I 2 ubi iurs eadem poena inici dicitur, qui caedem ipse perpetraverit et qui eam fieri eoegerit aut ad-
702쪽
iuverit): ου γαρ ν βουλετο του Πεπραγ/ώνου Γλον γίγνεοθαι τό νης ἀδείας. Subest: ου γάρ et βουλεeto του τε Πεπραγ/tiνου ἔσον γίγνεται το της άδικιας hoc ecod. F): uolantatis seius quod voluit et faeti inque magna est iniuria eaque punitur). De extremo vocabulo dubito.
Ibd. 2l: τίς ἀσωτια; τiς πορνοβοσκος υβρισται; τις ηειόοατος Non iniuria lenoni lacta luxuriosum adolescentem arguebat, Aed potius lenonis usus et res cum eo actae; nimis infinitum illud τις ητιάσατο. Scribendum et interpungendum ita: τie άo Detia; τίς Πορνοβοσκος; υβ si σθαι τις ξτιάοcito; De c. 17 dictum p. 24. Ibd. 30 de causis furoris): οιον νέοις διεν πληθος, γέρονet ας δε και διαβολη ακαιρος καὶ οργὴ αλογος κ. τ. λ. Quam perversum sit πλῆθος, si quis non per Se sentit, videat, quid Gesnems in interpretando addere cogatur. Videtur subesse: Oiον νέους si ἐν γῆθος Vid. amor. c. 9, Plui. Agesil. c. 29, cet.). Phalarid. I e. 9 nam in c. 4 δια οπάοεσθαι ἡπείλουν pro Maonάσαοθαι vix mentions dignum) nulla est in his contrariorum comparatio: Ποτερον αμεινον άδίκως
703쪽
ἄποθανεὶν ῆ αδίκως οεοζειν τον ἐπιβεβουλευκοτα. Nam qui ipse iniuste perit, simul insidiantem servat sinquo nulla iniuria est . Seriptum fuerat sere sic: f αλον
θεντες ἐna νήεσαν τὰ /ιεν ἰαντες, τὰ δὲ ως ἰαντες καὶ ως ἀκουσαντες διηγου/iενοι. Alterum ας ante ἀκουο.) omittit codex optimus, Vindobonensis. Scribendum opinor: τα δὲ ως ἰαντες α - κουσαν διηγου/ιενοι, quaedam ut visa, quae tantium audierant. Ibd. 38: Καὶ προρ ι ἐν τῶ ἐν Ἀταλ μ ταυτα καὶ τὰ τοραμα προοει ηχανάτο ' τελετην τε γαρ τινα ουνί oταται κ. v. 1. Quae sequuntur, ad Italiam nihil peribnent; et errorem arguit ιιι,. Scriptum fuerat ad hane
τῆ /ιὸν et ου Γλυκωνος, κατὰ θώτερα δὲ ', λεξάνδρου. Scrib.: ἐγκεχυραγμένου. Rectum e8t ἐγκεχαρα γμένος Iχυκωνα, pravum Γλυκωνος. De saltatione c. 2 sic interpungenda oratio est:
Exempla haec appositi0ne adiunguntur. Ιbd. 22: Καὶ ταυτη τῆ τέχνv χρω/ιενος ὀ Λιονυσος
Ιbd. 26 scribendum e cod. Α: ἐν ἐκατέρα ἐκείνων ὀρxv-σεως ἐδιον et ι ειδος εστιν, οιον τραγικὴ /ῶν ἐμμέλεια, κω/ιωδικη δὲ ὀ κοραξ pro τραγικῆ . . . κω/tωλκῆ , tum revocandum ex editionibus superioris aetatis: ἐνεοτε δὲ καὶ τρίτη, σικιννιδος Προσλαμβανο/iενης. Est aliqua τραγικὴ τῆς τραγωδίας) ὀρχησις, nulla τῆς τραγικῆς.
704쪽
Lib. V.nd. 34 scribendum: οε δὲ γάρ . . . το Φρυγιον
οφοδρα καὶ καματηρὰ πηδή/ιατα, καὶ νυν ετι τα ἔς ἀγροικίαις ἐπιπολάζον, υπ' ἀγνοίας παρήλιπον. Vulgo scribitur ἐπιπολάζοντα πηδή/ιαταὶ ridicule. Trita ἀγροικίαις est rure, apud rusticos, usu apud huius aetatis scriptores non infrequenti. Ibd. 65: o Ma codex V oIδενὶ γάρ και ἐν ἐκείνοις
προσωποις. Neque Valaenarii coniectura σωνοιδεὶ nequo aliorum oratio sententiave recta emcitur. Error natus est ex litteris mala constatis; scribi enim debet: ουδὲν γάρ καὶ ἐν ἐκείνοις 3 ἀλλον ἐπαινου/ιεν ῆ τὀ ἐοικέναι
πῶσιν αυτό ἐξαγορευσειν. Im0: ἐξαγορευσε . Variari in hac orationis forma n0n poterat. Imaon. e. 6 scrib.: ἡλικίας δὲ το μετρον πηλίκον ἄν γένοιτο; κατὰ την ἐν Κνίδω ἐκείνην μάλι-οτα. Vulgo: ιι ἐτρον, ηλίκον ἄν γένοιτο κατὰ την
Ιbd. 7 Lyeini nomen ponendum est ante verba: κινδυνευει του 1 εγίστου i τι ἡμιν nροσδεμ et his sequentia continuanda Concedit Lycinus aliquid deesse et id explere aggreditur. Non recto Dind. καί addidit. Ιbd. li: αρετῆ καὶ so προουνζ καὶ ἐπιεικ α . . . καὶ eo Ie ἄλλοις, ores σα ταυτης δρος ἐστίν. Ineptum ἔρος. Fortasse scriptum fuit: οποσα ταυτης χορός ἐστιν svirtutis . Nimis audacter Dindoctus: οπόσα ψυχῆς κόσμος ἐστίν.
705쪽
latet infinitivus, a quo pendeat τos αυτα καλλη, quod cum ἀποτελεὶν coniungi nequit. Scribendum videtur: ἡττον γάρ δη τουτο γραφικον συνειλε ιν εις εν κaλλη
φησας ανατείνασθαι αν αιτω ἐναντίας τάς χεὶρας.
Respondet ipse sibi. Recte Gesnerus vertit. in J
apte et maiore molimine. Ibd. 9 transponenda particula καί, deinde delenda: EI /Hν και τὼ αλλα ε 3ιε ie των 'Eλλη νων δικαιότεροι καὶ τά προς τους γονέας οσιωτεροί ἐροιεν. Vulgo: καὶ δικαιοτεροι τά ns. g. r. καὶ δοιωτεροι ἐ. Etiam O. 15 ικανόν δὲ καὶ τουτο βλάκα εραοτην προσεκπυρωοαι sententia postulat: ἱκανόν δὲ τουτο καὶ βλάκα ἐραστήνπρ., vel 3egnem. Ρriorem correctionem Baherus praecepit.J in C. 20 post Ουχ o πως non dieοὶ excidit aliquid. Ibidem indignor,
ut in similibus non raro, ne commemorari quidem facillimam et eertissimam Gueti emendationem: νοσει κουφον, ως ζω ον καὶ δρομικον oro - ωμεν . . . ζώων .Diuiliaco by Corale
706쪽
Lib. V. Ibd. Is: ετι καὲ σπείρας τινας ἐπισυρομενους, ως
το ροθιον ἐπιδέχεσθαι ορμῆς. Et ipsum verbum μι δέχεσθαι de excipiendo et avertendo impetu aestus pravum est et pravissimum ἐπιδέχεσθαι τὰ ροθιον τῆς ορμῆς pro eo, qu0d est την οριιην του ροθίου . Scribendum: ως τὀ ροθιον ἐπέχεσθαι τῆς Ορμῆς, ut o tua impetu privaretur. CD. Alexand. e. 57: ανεκοπην τῆς ορμης. Tum pro ἐγκεκυφοτα Scrib. ἐκκεκυφότα de eo, qui caput supra latus navis protendit. C. 24: των τε ὐεν Λω καόπενητων. Ineptum γέ.ὶΙbd. 26: αφορα δε ἐς τον φίλον καὶ τον νενεκρά- τημ ούδε οἰεται χείρω προς φιλίαν . . . γεγονέναι. Sio hoc dicitur, quasi alius sit amicus, alius Menecrates aenon idem. Scrib.: άφορα δε ἐς τον φίλον, καὶ τον -- νεκράτην ουδεν οἴεται χειρω . . . γεγονέναι. se. 29 eood. uno scribendum: χαλεπά -ν καὶ άνορητα οἷα άνδρὶ ἐκείνων ἀηθει, quippe. Ibd. 36: i, εἰδῆς ως παιδιά τά υμλερά ἐστι παράτα Σκυθικά εξεταζεσθαι. Scribendum: παρά τά Σκυδ ικὼ ἐξετασθεντα, cum Scythicis comparauia. Ibd. 39: καὶ τας σκηνὰς διήρπυζον καὶ ταρ ἄμάξας κατελΠρεβάνοντο . . . καὶ ἐν ὀφθαλμοὶς ημιών υβρέων- τες τας Παλλακίδας καὶ τας γυναiκας. Scrib.: υβριζον.
De o. 60 dictum p. 111. Jovis consutati c. 7 vix fieri potest, ut non scribe dum sit: εἴγε τους μὲν καν ὀ θάνατος εἰς ἐλευθερίαν ἀφέλοιτο pro ἀρνεiλετοὶ ds eo, quod fieri possit. Jovis tragaedi c. 2I: Eυρυσθευς, ἀνηρ ἀρχαiος καὶ προνo ντικος. Laudatur Eurystheus, qui curam Susceperit a Iove neglectam; ἀρχαιοτητι in hac laude nullus locus. Scriptum fuerat: άνηρ άρχικος καὶ Προνοντικος
707쪽
θαγορου Eυφορβος γένοιτο. Neque imperativo regio additur δητα neque gallus Micritum scire iubet, sed ex iis, quae dixit, opinatur eum scire. Scribendum: o Is θα
requiri Dindoctus sensit seripsitque o ειρε. Malim:
ιιερος. Vere0r, ne scriptum fuerit: χωλειοι σοι θατε
Icaromenipp. c. 21: οε γάρ hosμαι πρέπειν ἀποκαλυwαι καὶ διαφωτισαι τας νt κτερινὰς ἐκείνας διατρι- βας καὶ τον ἐπι σκηνης ἐκάστου βίον. Luce n0n egebato ἐπι σκηνῆς βίος, sed quem in occulto agebant: καὶ τον ἐπὶ σκέπης ἐκάοτου βίον. C. 29 ἐαυτους, quod iure Solanus addi volebat, excidit post Στωὶκους. Bis accusat. g. 1l: Tῖνας λέγεις τους φιλοσοφους ἰ
708쪽
τὀ γίνειον διιοίους ἐ/ιοί . . Ridicule illa τους Ουνα/ια Πολλους, quae nullam habitus proprietatem significant, interponuntur ceteris. Scribendum: τους se ειναν αβ όλους. In Severa et m0desta compositione et je ἀνuβολης magna pars decoris et gravitatis erat. Vocabulum novum apis fictum et compositum est. Ibd. 20 tollendum interpretamentum ηδο ιενους, qu0 sine copula post καtω νενευκοτας inserto frangitur omnino
ἐλευθερους ἐλευθερως φυ. OGO τε ἐν). γ cap. 10 recte Dindorsus ab apertissima interpolatione codicum
nuper adhibitorum s Gorticensis aliorumque : ου vae' αξία, τιμῶσί με rediit ad superiorum editionum scripturam a codice Marciano n. 434 Sommerbrodi. p. 81ὶ eonfirmatam: οὐ κατ'αξίαν πραττω, indicium veritatis faciente praeterquam quod hoc illi substituere nemini in mentem venire poterat, illud
huic facile alicui) etiam eo, quod sequitur. απωσαμενος, quod interpolator simul in απωσάμνον mutare oblitus est. Sed hoc perspecto revocanda non minus erat, eodem codice auctore, editionum superiorum scripturae 3: καὶ μάλιστα οπόσαι δικαι
ταις ἐπιστημιαις και τεχναις πρὸς ἀνθρωπους τινας συνεστησαν,
ubi nunc sine sensu editur: τας επιστήμας καὶ τεχνας. Iudicia illa artium contra quosdam homines e. 13 et 14 redeunt. Etiam c. 8 revocandum: ἐπεὶ spro λὶ γὰρ αυτους μετέβαπτενη φιλοσοφία παραλαβουσα, ὁποσοι μὲν ἐς κορον cod. Α occultato mendo: ὁποσοι μὲν ουν ἐς κ.ὶ ἔπιον τῆς βαφης, χρηστοὶ
. . . ἀπετελέσθησαν. Revocanda Porro c. 9: . . . σπήλυγ
γα et c. 11: ἐνπερδιατεινομένων καὶ μεγάλα pro ἄμοὶ λέγειν ἐθελύντων et c. 14: εἰ και νεαρον pro εἰ καὶ μὴ παλαιον et e. 14 ubi Jacobitetius et Din dorsius correctionem in uno codiee Gorti c. supra scriptam secuti sunt): 'Pητορικῆ κακωσεως τὸν Mooν, Θιάλογος τον αυτον ἴβρεως auditur γράφεται .Nam c. 28 iam Dindorfius revocavit: μικρὰ δὲ καὶ κομματικα ἐρωτήματα pro ineptissimo κωμικά, quod Iacobitrius e codd. Α
709쪽
De parasito c. 2: Και Πην ἐκεiνο μιοι oκoπουροι προο οται γέλως παμπολυς. Ut barbarum est προοIoται, ita non sane usitatum προωθε ἐν γελωτα, in utroque autem
perversum perfectum tempus; neque enim Tychiades se risum absolvisse significat, sed ridere, quoties hoc consideret. Seribendum videtur: παρίοταται. sTum ἐπιγραwομεν malim. Ibd. 4 scribendum: εἰ συναλι, οκοnwtεν, και ὀnερὶ tiυτῆς λογος. ἀλλα μή, καθυπερ αἱ πονηραι χ-ραι διακρουοριεναι, Παθρον υποφθέγγεται. Vulgo edebatur διακρουο ιεναι ιη αποφθέγγηται, prave interposito
coniunctivo non serendo. Longius uberrat cod. A cum aliis initio sumpto ab accommodatione ad protimum uno p θέρογωντωι). Praep0MU0nem Verbi correxit Behherus.
Berierus nολυπραγμοοtνη, quω rectum esset, si ἀιενος τις adderetur. Ibd. 12 seribendum esse: ὁ γάρ 'Eπικουρειος pro 'Ruiκουρος, Ουetoc, Oset ις ποτε εset ιν ὀ Οοφός, et additum ουτος et illud osτις re. ἐ. demonstrati Unus
eligitur, de quo quaeratur. Ιbd. 14: Καὶ μὴν αἱ ἄλλαι τέναι et στερον τOἐτοέχουσι ριετά τὰ /ιαθεῖν καὶ τους καρπους ἡδέως ἀπολα/ιβάνουσι. Imo: βραδέως ἄπολ. Hoc ipso illis suam parasitus praesert. Ibd. 21 et 22 verba inter personas sic describenda sunt, ut gloriose argumentanti parasito continuentur haec: ID M; ουχ . . . δοκουσι; et Tychiades adsentiatur: Π se γὰρ ου; dein iterum parasitus interroget, Tychiades respondeat: Ουκ ἐχω λέγειν.Ιbd. 28 scribendum: φιλοσοφίαν δὲ τίς ἀν ἀνά
710쪽
Lib. V. φωνον. Sublato και, ut esset μίαν μηδὲ σιμ υνον, in duo dissolveretur, quod unum esse debet. Ιbd. 31: απορω, ουστινας και ευρ 7ς εἰπεiν. Coniunctivus serri nequit neque enim deliberat Tychiades, quid Simo facere debeat); rectum esset καὶ αν ευροις non εεροις sine μ), nisi ipsum ευρίσκω εἰπεὶν dubit tionem haberet. Fuitne: καὶ ι ξεις εἰπεiνpΙbd. 37: Φιλοσοφους μιὲν ουν, ωσπερ ην, παρ σιτ α σπουδάσαντας εδειξα. Nihil est Asπερ ην Scrib
certa rati0ne emendare nequeo. Ibd. 44: ολε τὀν 'Aχιλλέα, ο σπερ ἐδοκει τε καὶ ἐν et ὀ σωμα γενναιοτατος καὶ δικαιοτατος. Scrib.: καὶ ἀνδρικωτ ατος. Dindorsius καὶ δικαιοτ. , qu0d in
cod. Maro. 436 deest, sustulit.) Tum O. 46: ἐγώ γάρουν αυτου ιιοι δοκω του 'Aχιλλέως τεκ/εαίρεσθαι gnie ἔργοις αυτ ον Patroclum, pro aυτου χείρω εἶναι. Ibd. 49: καθάπερ καὶ ὀ 'Oδυσσε te ἀξιοi; ου γάράλλ' ἔν ἐν πολεμον νειάχεοθαί φηοιν ἐστιάσει καὶ εὐθυροια ἐυ ιιάχεσθαι δεοι. Ex corrupto illo ἐστιάσει, ad- seita extrema littera verbi φησίν, efficitur νηστιας, εἰ, quam V0cem parasitus ex Achillis verbis Iliad. XIX, 207ὶ sumit. Sed hoc invento tamen emendationem absolvere neque0, nisi quod priore loco μάχεσθαι tollendum video et in αλλ' ον videri subesse infinitivum ad hane formam: ου γὰρ ἀντεχειν ἐν πολε/εω φησὶ νηστιας, εἰ