Malachias illustratus, seu Novo commentario analytico, & exegetico ad planiorem sensus evolutionem elucidatus ... : cui accedit dissertatio ... de situ Paradisi Terrestris

발행: 1701년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

681쪽

PAR AD IJ TERRESTRIS. ii

do accipias, huic regioni ex vero applicari potest, quod notasse sufficit nunc, quando non libet eam liatem nostram facere. I. in Maestrum hic notari existi. mant, illi ex Fhnv descriptione teneant esse resinam illam odoriteram, lachrymam cujusdam arboris nigrae, magnitudine oleae folio roboris , in natusaque eaprifici pollentis eamque nasti in 'Mediίχλαθυ-- , sicut, in Arabia atque India e ut haec regio , Babyloni contermina hujus lachrymae proventu etiam olim celebris fuerit. a. Uniones seu margaritas quod attinet, harum piscatura celeberrima in toto mundo ex e

xetur juxta insulas are is B rein quarum prior insula est, duo millia longitidinis, latitudinis agnostens, parum ab ostiis fluvii Arabum remota , quae ad terram Hagjemi, seu ditionem Persicam spectat, teste Iohanne Nemeerio in collectaneis Purchais anglicis. Altera iesula quidem remotior est in mari isto , sed quae etiam huc minue uniones distrahendas videtur. f. r. E lapis Schoham adjicitur, quem Iosephus Sardonychen exponit quod multis probat vir eruditis. simus, amicus noster D. Braumus, in praeclaro suo de vestitu sacerdotum opere Iam vero Susianam a Sardonyche commendari testes sunt Plinius libr. 6:a . Solimus cap. 68. ωοι bo , Geographorum diligentis-

fimus.

g. r. Haud quaquam dubitandum , quin Gihon, quod se nai, vii nomen est , Mosis temporibus amnis fuerit notissimus ast nunc contra iacuetissimus Dd a cum

682쪽

,i TRAPTATUS DE SITU Lis. IV.

verit, multas peperit interpretibus difficultates Mentio quidem fit in historia Salomonis fontis aut rivi cognominis , qui parum a civitate sancta abfuit. 3 Reg. L 33. 38. F. Confer etiam a Chron. 33:3O. 33 I Sed ille ad partes nihil facit, cum haud quaquam terram cuschisorum attingat, sed in terra Cananaeorum imveniatur. Qui Ni cum Iosepho interpretantur, nullam hic ita statuendi causam bibent, quam quod terram Ouse AEthiopum significare regiones' habitacula existimaverint , non considerantes nimiam esse AEthiopiae a Mesopotamia, aut Parapotamia distantiam, quam ut nexus inter adeo dissitas resiones inveniri queat. Ratio conjunctionis cum Hedenis pluvio exigit, ut alba quem alveorum, terram o mea perluentium, intelligamus, qui in sinum Persicum irruit, atque usitit innregionctu claudit. .. .

g. a. Cumque omnis spes eruendi hunc amnem in vero unius terrae Uch intellectu reposita sit , age eam inquiramus is quid hic statuendum sit is paucis indic nius. Sicuti haud necesse est multis monere , quod sh fuerit hami primogenitus ι ita quoque nihil attinet in omnes terras exspatiari, quas Cus ita ejus postea occuparunt. Viri doctissimi, qui a nobis dissentiunt distiteri non possunt, Fabiam in sacris aequeae AEthlasiam O chitis attribui, quidem primo jurea quia thiopiam per colonos postmodum incoluerunt. Primus Babyloniae cultor Nimrod ipse fui illa,

CUM Gen. io 8-io ac proinde etiam ea regio ad totam terram CVM, ut ejus partem faciensi, referenda est. Suo loco ostendimus terram , quae Chusina, a

dii, de apud antiquiores scriptores Susiana iiiiiiii, Mathu

683쪽

PARADIS TERRESTRIS ai

nihil facere, imo esse ipsam teriam Hamilae, licet C schitarim fuisset, nullo jure divelli tamen posset ab Arabia , quia Moses nos jubet respicere omnem terram schitarum , ad quam ante omnes Arabι perti net, in qua Ch Meharius omnes posteros Cus . Gen. Io: 7. commemoratos invenit. Jain ratio dictat , ut juxta Mosi geographiam per terram C ch melligamus eam mundi partem , quam ipse docet filios Cusch occupasse, cum posteri Noachi terras inter se dividebant, quaecum ut Arabia, valde recederes a geographia Mosaita, si eam terram relinqueres in phrasi, qua ominem terram Cinc commemorat et quid enim aliud notat terra Cusim, quam terra , DC chitis inculta , quam

liam incoluerunt, nisi quam ejus filiis ipse Mostes assignat quaeque ab iis nomina sua assumptu's. 3. Fluvius autem Arabiam circumiens procul dubio est fluvium, orientale Arabiae latus claudens, omnesque Arabes ab occidente relinquens adeo ut illis terminusi munimentum fuerit, os ab accolis ripae orientalibus sejungens Haec verbi potestas est, ut ad vers. II. Onuimus. Proin fluviustiae ipsum etiam tractum Babylonicum qui titulo Nimrodis fuit Custhitarum inclusit, ra terra transfluviali separa vit. Hinc sequitur fluvium hunc , ab Euphrate distinctum inter Stalam Deiamque, ac tractum Babylonicum, nec non caeteram Arabum ditionem quaeredium

esto 'di i g. . Hos characteres nullius uitiam Uimplet, nisi qui inter terram palmiseramin tractum Virisabo ad anticuum Euphratis ostium progrediebatur olim rquique hodie infra sepulchrum Ezec elis cum Euphraate, a lonem permeante, ..huc usque provecto

confluentem facit, atque per Pallac.pam umec

684쪽

Orchoenorum paludes ingreditur, ast ante Pallaeo aperturam, eam praetervectas , mare Persicum ingrediebatur, perpetuo Arabiae latus claudens. g. s. Hic amnis nomen Gih- permutasse videtur in nomen 2 r aut ut legimus Emech. I 3. Cheb, foria acobare , praesecto . cui amnis Regius tribuitur, quique circa hunc amnem aliquid ingulare praestiterie, a quo nomen ejus huc transiit: non tamen arte confectum , sed naturalemis amplissimum fuisse, ad libr.

3. cap. a. probavimus.

s. et 'randem accedit ad alterum par fluviorum capitalium , qui extremi simi duos priores meludunt fere atque iterum incipit ab orientes, ac pergit in o

cidentem

k a Fluvius Hiddele est ipse Tigris, quem inpo-tamographia destripsimus pluribui ac simul hoc nomen ei vendicavimus. Nec dubitant Interpretes , praeprumis , quia Assyriam praetermeare dicitur. . f. 3. Textus Hebneus dicit, P p Pann pes es progre iens orientem versus is fustriam. Oriens Aliseriae est , ubi Assyria orientalis sita est. Notata, flexura imis, non autem totus flu-,iua , qui hoc praedicatum toti nequaquam convenit. Verti locus potest , si qui it in orientalem Assyriam sid est, illa ejus pars , illeque alveus. Tigris, ubi ex Armenia Venit Assyria est ad occasum, Ied sibi flectitur hi ortum, πρὸ m ριν --- dicit Strab. L

685쪽

a. e. o. atque ita partes Orientaliores Assyriae petit.

Ratio autem , cur singularis iste Tigris alveus hic definiatur, nulla alia esse potest, quam quod amnis Edenis se uno ramorum suorum ibi cum Tigri conjungat, aquasque suas in istum Tigris alveum ejiciat, qui cursu inflexo in Assyriam orientalem progreditur melius. Vir CL simpliciter vertit, qui vadit versu Og Triam: ast ipse agnoscit interim non putandum esse , quod Moses noc dixerit de igri intuitu fontis , aut cursus undarum illius versus Allyriam ires sed intuitu situs paradisi terrestris , pro dispositione alvei Tigris. Quidni ergo etiam respectu ostii fluvii paradisiaci, quo Tigrim ingreditur' quare sub his verbis insignis latet character , ad veri situs Paradisi definitionem multum faciens ut proin in loci justi definitione infra Assyriam subsidendum non sit. 3. - Quartus fluvius omnium notissimus , est mn

Thraιν, quod nomen Graeci mutarunt in Euphratem, accommodantes hoc verbum isti omnia peregrina solent, suae linguae genioci scuti ex risor fecerunt Ata larius is ex Dercetes, tergatis. Ipsi Hebraei prae-pbsuerunt; voci Pa , quando aliquam regionem Vocarunt ρε- monente iterum metio.

que collocabat in hortum Eanis , ut eu c teret es custodiret. g. r. Qui hortum illum laetum iratum creando adornaverat, jure Domini in rem propriam eum comcessit homini recto ad usum a hunc in hortum eundem transponens. Supponitur homo extra hortum illum

686쪽

creatus, ae postmodum in eum introductus Creatus erat redius, constitutus in terra , nondum vanitati subiem , in qua etiam omnis creatura bona erat. st visum fuit Deo illi specimen date inexhausta sua bonitatis ela benignitatis. Mininem rectum ad excultentiorein conditionem esserendo quando eum inhortum suum introduxit. Quod ei documento erat, Deum ipsi spem sacere ulteriores poni, poscium praestaret, eique placere studeret ulterius. Praeprimis, si paradisum, specimen accrescentis bonitatis, respiceret ut praeludium c& Symbolum ulterioris promotionis ad ultimam perfectionen Λ eonsummationem ejus tendentis ramo acciperet a Deo eum introducentes, ut pignus paradis coelestis iniqueti transferendus esset, si se eo benenei non indignum faceret. Non poterat hortus ille extermis exsatiare appetitum menti minis tecti instum. Praesertim quando observare ei licuit, non esse sibi acquiescendum in statu, ubi sub exploratione se positum vidit a quo tenebat ipsi spem fieri status confirmationis, quando explorationem sustinuisset. Potuit ex arbore vitae cognoscere : statum confirmationis componi cum collatione vita nobilioris , in aeter Ruin duraturae, quando ad hane arborem addueebatur: c ex ambore eognitionis boni & mali, mutabilem esse praesentem suam eonditionem atque beatius esse non posse mori. quam posse non mori. Quare illa introductio Dei erat introductio in spem magnam ἰ

cunni studiosrosequendam. s. a. Interim commendabat illi Deus, ut hortum illurno colareto custodiret, quamdiu illum incoleret, ibique habitaret. mum

colere est laborem aliquem impendere in conservationem ordinis de elegantiae, nee non in collectionem fructuum horti, ut omnia ad usum rem earet Arbores perpetuo excrestentes, putandae erant,

ubi sibi munio Arent impedimento sulci ad irrigationem aperiendi fructus carpendivi reponendi: quae similis ordinis erant, euranda. Qui labor haud inolestum, nec injucundum foret corporis exercitium. Custodire vcrb hort- est ad sepimenta attendere, ne hestiis , a quibus damnum erat exspectandum pateret aditus, istaeque ullo modo irrumpant, &conservanda depascant, aut ordinem turbent quae eustodia pignus illud caelestis paradissi sartum tectum servare debebat. Ex his omnibus nunc Belle elueet, ut simplex verborum Mosaico. sum acceptiosissicia, ad imponendum huic controversiae

687쪽

SCRIPTURAE

ILLUSTRATA.

p. 67. 23.

P. I.

688쪽

AUC T RES

Abramus refutatus, pag. 42-1 2, Abydenus, p. 7s Agatharcides, P. 8.Almegrebi, p. 22 7 Ambrosius, P. I 6. II Ammianus Marcellinus ll.

Appianus, i Arrianus, p. 31. 76. 7 87.96. Augustinus, p. III. La notatus

4ci notatus P. 1. I. 3. Bontrerius, p. 2Οδ. Boethius, P. 69. Braunius, P. tr. Burnetus refutatus, P. 1O-139. Caietanus, P. 6S.

Cartwr tus, p. 6 Capellus refutatus, p. x fia c. Cicero, P. I 6. Io7. Clericus, p. 68 refutatus, p. 131-i38. Cluverus, p. 13, Columella, P. Iu6. Crocius, . I 22.

Chrysosthomus, P. GK4 I9. Curtius, p. 69 25 87. Cyrillus P 2. Dapper, P. 69.

Damascenus, P. 127. 28. Dion. P. 4.

Diodorus Siculus, P. 19. 7. Dionysius Periegete , P, 63. 46. ψ7. Ephrem Syrus, P. Ias. Epiplianius, P. 1 5. notatus, p. 81

Eratosthenes, P. . . HAT, ' Euagrius, y. s. 9.

Eusebius, P. 1 . Festus Avienus , P. 46. Flud, p. 1l0o. Fulcherius Carnotensis, p. LGellius, . I 8. Golius, P. 29. Heid gerus refutatus, P. 142- RHellinus, P. 62. Herodianus, P. 12. Hieronymus, P. notatus, P. 83. Hii, P. Scia Hyde, p. 28. a Homerus, P. 39 HOphinson, 1 6.167. Iariuus, P. R. O. 33. 34. 8 2. Jobus Ludo Iphi , P. y a Josepbus, P. 16. 2 q. l. notatus P. 83. I

Josephus de St. Angelo p. 36 37.

89 notatus, p. 16o.

689쪽

Junius, P. 8s. Κircherus notatus , p. 127. Κirchm erus, p. 2s. Libanius p 2. Lubinus, . A Q. Lucanus, p. r. r. Q. Lucian , p. a I. Lutherus, P. 92. Montevilla, p. 29 Morinus , p. 22 sq. refutatus P.

Polyenus, p. III. Pomponius Melas o Priscianus, p. 6. Procopius, p. q. 8, 9, 22, 2 . Ρtolomaeus, . , II, 14, s 26,

s, a M. Venetus, P. VI

Ulpianus, P. Is sine elius, P. 22. Xenophon, p. 76. ZOZimus p. Las.

690쪽

ILLUSTRATAE.

ι π cur piscinae dicantur e pag. III. n alii margaritas, alii bdellium exponuntii a Io. a P. I

minum finalem indicat. p. I in Ioue

cum praepositione se rei ortum significat. p. o3. Inu pro anni tempestatibus. p. I 33. pD quo sensu veniat' p. 8s:

pla quid ex clymo notet 8 p. Oa. verbum rei rusticae. p. 81. zzz circumire, quo sensu dicatur fluvius tu a Io.

collective. p. 91. quid 2 notet 8 p. 89.ntri . p. 81. X p. 189. zzzuN pro rebus cujuscunque ordinis principalibus.

Σῖ cujus generis lapis pretiosus. p. II.

ma. p. 9 . . . la hortus a laa. p. of I 83. T cum praepositione , praefixa, quando praepositio P est in praemissis , rei continuationem ad ter-

SEARCH

MENU NAVIGATION