장음표시 사용
421쪽
Cabellicensis, silie tabellionenti
valentinus. o Valenta. lVitrariensis. . Viam Nam Albensi, Helviorum Urbe a Croco Alamanorum Rege euersa seclis inde Uiuatium est tran-
Dieniens Die.v siti. G ratianopolitanus. mobis. Maurianensis. Mauremis. Gebennensis,sive Geneuensis, Ge
Geneua a Nouatoribus ann. Is I. occupata. Sedes hodie Episcopi est Anessiacum Sabaudia oppidum. 8 Archiepiscopatus Ebredunensis. Embrum. . IEpiscopat-βfainei. , gDignensis. . Digne. Niciensis. Vice. GrasDnsis. Grasse. olim Antinopolitanus dicebatur , sed postea Grassum Pro linciae Urbem tertio inde milliari translatus est,unde Grassiensis. Glafideum sis. Glandesue.
Ciuitatem hanc Auenionensema Ioanna Caroli Calabriae Ducis filia cessit Cleinenti V l. Summo Pont. ad sempensationem tributi Romanae Sedi per annos multos non iluti. i
us patus Susaganei. Carpen toractensis. Canent s. Vasionensis. Vmson. caumilonia contari
89 Archiepi patus Rhenienti .. in Campani biluiscopatus suffrag ei. Suessionensis. Dissons. Cathalonensis. calum- --.
so Archiepiscopatus Rothom Episcopatus suffragane
si Arin piscopatus Turonensis in Britanii. Toura. Episcopatus sufraganei.
Dolensis sa Archiepiscopatus Bituricensis
422쪽
Ruthenensis Alides. Cassircensis Cison. Lemovicensis Limogra. Mimatensis Mende de Gmu sua . Albiensis A . Castrensis e.
Tutellensis Fullas. S.Flori ruina Flor. Aniciensis DP Uen Aueetne. est exemptus. Ex Insula Magalona an. IJ3Gad Montem Pessulum translata est Paulo III. probante. Archiepisiae patus Tholos nus. Thou . Episcopinata Sustramaria. Mirapicensis Mir rix.
Mon talbanensis Montactinis. Uaurensis Va re.
Rivensis Morae. Lom siensis iamber. S.Papuli Sarnes. pia. Appamiarum Archiehiscopatus Auxitanus in vasconia. ias . Episcopatus suffraganti.
Conserantis S.Leger de Conserans. Bigoi icensis,vel Taritiensis.T--Οlorensis Olaronen Be m. Dicarensis Lestaren Mam. Vacatensis Baser. Baionensis Baione. Adurensis . rem Armis M. Archiepisipatus Norbonensis in Gothia. 'garbonne. scopatus Suffra Aes. Carcassonensis Carca me. Britercensis Besieri. Agathensis A e. Ledouensis Lodeue. Nemausensis. . 'Osemes.
Cordubentis Comos . Abulensis Asia Conchensis Cuenc Seguntinensis Segarensa. Iaensis Men.
Segobien sis Sexobi Carthaginensis Murcis. Oxomensis Olm valli letanus Vagadinae es Archiepiseopatus Tarraconensis in Cathalonia.Tarria M. Epistoparus Iaranei.
Vicensis Vis. Gelsionensis Sol a. Vigellensis Urget. Illerdensis Leria Dertusensis Tortos. 98 Archiepiscopatus Ceseraugu
423쪽
Ciuitatis omnium cinctorum. Baladeiodos ot Sanctos in Brasit. Promontorij Viridis. Odo Verri. S.Thomae S.Thomae.
Hi duo ultimi sunt in Atti topia. io6 IArchiepistopatus Eborensis.
uiscopaeus suffraganei. Algarbiensis ovi me. Imrta legrensae Portale e. Eluensis Elu;. In sed a orientali .ior Archiepiscopatus Goensist . tius Indiaer orientalis Primas.
I 1 hac Ciuitate residet rex, at-- que umeris Indiae Seiratus.
Cochinensis cochin. Malacensis Madaca. Mesiam rensi Meliapo . Cranganensis Cranganor. M ambiquensis Mocambique. Olim Episcopatus liodie Episcopalis administratio. lapponensis Murim Chinensis In Syrenensis Sirene. Armenioru Patriarcha,& sex Epia copi sit mraganei cum uniueris ' Popilio obedientiam pinstiterut Papae an. I 6o7. coram Eremitis Augustinianis in celebri Persiar oppido,quod Aspamum, seu M hamum v ant , litteras ob die hii ales ad Paulum V. Ponti-
noe M . miseratarint Philippus Tertius Hispaniaru Rex, ut latius Christiana fides propagar
tur, nominauit in Episcopu per sae Reuerendist. D. Fr. Anto. de Gouea Lusitaniam, Ord. Eremitarum S. August. alumnum,qui antea in Persicani Resis Curiam maximo femore christianam fidem primus inuexerat, aliaque notatu digna fecerat,prout in libro de hoc ab illo conscripto omnibus notum est.
Episcopaeus SQ ganei. Cabacensis Cabasio.
Boriquensis Borico. Nondurensis Nondura. Panamen sis Tanama. Chartaginensia Cartagena. S. Martini S.M-ran.
ios Archiepiscopanis Vrbs RG .gum, seu Limensis. Oiadad detis Re s. Episcopatus Sufraganei. scouiensis custo. Qui tonensis avito. Guamangacensis Gaman a. Arequipensis . oegmpa. Pacensis Pad Platen sis Flasa. Trugillensis Tragilio. Guamicensis Ganuco. Cala paten sis Calapata. Portus Veteras Porto Visj Guarachitensis Guarachil. peianensis Poprian. Carchiensis carchas. S. Michaelis Piura. S. Francisci . S.Francisco. Meridensis Merida. Archi Diuitiaco by Cooste
424쪽
III Sunt autem alii Archi ,3 scopi per Prouincias diuisi, ut in nouo Granatensi Regno est AG chiepis opus Tochaimen. & in Betica notia est Archiepiscopus S.Spiritus,&alij.
I 2 2 His ecclesiae Praelatis, atque Pastoribus de salute animarum solicitis Romano Pontifici subditis, eumque in plenitudine sitae potestatis adiuuantibus ad altius efferendum Ecclesiasticae Monarchiae decus,magnus propterea a cunctis Christianis Principibus,& populo honos, reuerentiaque debetur; sicut exhibita semper, ut ipsi Reges, & Principes cu subditis capita illis per reuerentiam submittere, sacrasque deosculari manus sibi semper honorificum, al- deque salutare esse iudicarint. Mauclerus. e
ri de monarchiaecessastica alib. s. p. I.
Ii 3 Huius rei testis est vox illa praeclara, &gia valentiniani senioris tanto Principe dignulamaad Episcopos, sacerdotesque de electione Episcopi Mediolanensis in Auxeniij Arriani misere desuncti locum sufficiendi magnopere solicitos, Talem , inquit, in Pontificali constituite sede, cui nos, qui g-bernamus Imperium , cere capita submittamur , eius monita, dum tanquam homines deliquerimus , necessario meluti curantis medicamentum suscipiamus.
Didicerat videlicet Princeps Christianissimus hunc sacerdotibus Dei maioribus honorem impertitum a
425쪽
Constantino illo Magno fuisse, qui in Concilio
Nicaeno ad Episcoporum conuentum accedens,
submissiori, ut loquitur Nicephorus f quam rant
ampsituri ymperatorisferret, throno parato,nonprius sibi considendum putauit P quam id ab Episcopis per
mitteretur; tandemque admonitus, reuerentia eis ex
hibita consedit,s cum e acer ille estus; Huius exhibitionem honoris religiosissimus Princeps ut par est credere, ab illo S. Clementis Papae priscripto apud Buchardum a didicerat; Principes ter ra cuncti homines Episcopis obedire,Weapita sua
submittere,eorumque auditores exissere debent.
II 4 Quam reuerentiam,honoremque Episcopis, Deique sacerdotibus debitum Magnus ille Leontius Tripolis Lydiae Episcopatus, Vulgo ab omnibus propter egregiam animi virtutisque magnitudinem κ Mimie κλκουαedictus,non verbis solu, sed facto ipso protexit,atque sustinuit; De quo haec Suidas: b Animo fuit ingenuo aduersus omnes ore si bero , γ' quodam tempore concilio indicto cum fusebia constantij mxor superbia elata, ab Discopis adoraretur , solus eam adorationem aspernatus domi mansitι At illa irritata, , animo inflammata mittit ad eu ex poctulatum,pollicitationibus etiam hominem alliciens, se Ecclesiam illi maximam extructuram ese, o assatim pecuniampraebituram,si se conueniret. Cui ille hoc
modo respondit . forum quidem si quid Imperatrix Bbb exequi
426쪽
quidem ingrediar; tu iis descendens reuerenter mihi obviam procedas, ω caput meis mήnibus supponas benedictionem accent ra, as seinde ego seriam , tu merecunde asses; cum iussero is ηρ vit. Jessurg . . quam, conditiones tibi phcuerint, meniam ad te i si alio modo, motam multa dabis, tiam magna non poteris, ut nos b. re Episcopis conuepiente xeglecto , diuinum sacerdotyinstitutum iisdem g, id c . H. ec ipse superbae Imperatrici maximam in se iram hoc generoso responso acuens, sed imperatori marito suae admiratio-
ueni virtutis excitans . t h, In verbo Leontius: Tripolis Lydia Episci
II s S. Martinus Epistopus usque ad Valentinianum Imperatorem, nemine prohibente, peruenit. Qui cum venientem ad se eminus videret, infrendens , cur fuisset admissus, nequaquam assurgere dignatus est astanti,donec regiam sellam ignis operiret,ipsumque Regem ea parte corporis, qua sedebat, adflaret incendium. Ita solio suo superbus excutitur Martino inuitus assurgit; multumque complexus, quem spernere ante decreuerat, virtutem sensisse diu inam emendatior fatebatur; nec ex petinis Martini precibus prius omnia praestitit, quam rogaretur. Colloquio illum, atque conuiuio
427쪽
. . SANcrI ANNI IVBLLEI. 38t frequenter ad scio it ; Postremo abeunti multa mu
nera obtulit; quae vir beatus, ut semper paup i ta tis suae custos, cuncta reiecit . Baron jus t ex
i iσ Sed sicut Episcopali, pastoralique dignitateni agnus debetur honos, sic magna virtus huic di gnitatiquq ienda. Quae, Sc qualis esse debeat haec virtus, ostedit Tridentilia synodus k: Tractat idem argumentuti Adamus CotZehy, ut etiam latissime facit pbibosa i & btiam Bollonius' qui etiam O probat ex Clamente', &aliis Episcopatum sat er dotio digniorem esse, & refert ex Augustino de quodam Aerio, qui cum presbyter esset, doluisse fiftur, quod ἡon potuerit esse Episcopus s quamobrem in Arrianorii inhaeresim lapsus proprium adhibuit dogma, quod Presbyter ab Episcopo nulla disserentia deberet discerni: eiusdem fuit maniae Vitclesius,quia Episcopatum,quem ambierat,consequi non potuit
I. Spatale sis impugnare tentasModam hune loqMndi Rom. Forit. lapari micithdinis nostra vocati'. s.ppiscopia summo Pont.no vica
428쪽
νῆ, aut mininri,fedfratres,coadiutores,atque Eccisiae Principes appe tantur. 3. Quomodo iurisdictionis potestas Episeoporum a Papa dependeat. . l . . .
IN PARTEM SOLICITUDINIS NOSTRAE UOCATI.
Oc Leonis Papae dictum,quo sui muneris Thessalonicensem Episcopum instruit, male a Romanis Pontificibus usurpari conqueritur Spata temesis a. Vices, inquit Leo, nostras ita tuet concedimus charitati, ut in partem sis vocatus solicitudinis, non in plenitudinem potestatis. Hoc, inquit Spalatensis, sibi accommodant Romani Pωtifices, & hinc orta est illa immensa plenitudo potestatis, ac sere omnipotentia, ut illi 'li ecclesiasticam habeant plenissimam iurisdictionem in totata, ecclesia uniuersali, Episcopi vero no nisi in partem licitudinis sint vocatis, hoc est meri adiutores Papae, & consequenter non nisi eius Vicarii, & administri. Innumera sane, ut scribit hic Bouerius, po terat Antonius Patrum, ac Pontificum dicta proferre, quae aeque ac Leonis dictum suum errorem oppugnarent, ac pr'sternerent.Ied, si id Lennis dicto sistendum est, id ne ipsi indignum videtur, ut Romani Pontifices pqst scripti parilai, ac multorum patrum testimonia, grauissimi, antiquissimi, ac simul
sanctissimi Potificis dii tum sibi vendicent, quo ru-
429쪽
stam , atque a Deo traditam ipsis potestatem demonstrente
et inod autem, Episcopos in partem sollicitudii nis a Papa vocari, ita interpretetur Spatalesis, quasi idem esset,eos Papae tantu modo Vicarios, ac Ministros institui, neque ullum proprium munus pb'
eundum suscipere ; hoc longe a communi Patrum, ac Pontificum doctrinainc sententia distat; qui Epi scopos non Pontificis vicarios, aut ministros, sed fratres, Coadiutores,atq; Ecclesiae Principes appel lant. Fratres quidem ratione ordinis Episcopalis, in quo inter se sunt aequales s Coadiutores ob iurisdi- .ctionis potestatem,quam in singulis ecclesi s a Pon- tifice accipiunt, ut secum ipsius onus sustentent, quod est solicitudo omnium ecclesiarum, quae a lioqui tota Pontifici incumberet Principes tandem , nam etsi ita absolutum principatum in se is ecclesijs non gerant, quin summo Pontifici, quoad acceptam. Iu risdictionis potestatem i, subiecti esse debeat; neque eam in se is Dioecesibus potestatem habeant, quam Pontifex in totam Ecclesiam iure diuino sibi vendicat, sed longe minorem ; sunt tamen in proprijs Ecclesijs veri Ecclesiastici Principes, tum ob potestate ordinis Episcopalis, quam a Deo immediate per Ecclesia ministerium acceperunt, per quam in vero Ecclesiae Principatu collocantur; tum etiam, quia suam Ecclesiam sibi subiectam ha bent, in qua directivam, ac coactivam potestatem
430쪽
exercent. Denique, ut ignatius ait, in propria Ecclesia nihil maius Episcopo, quo fit, ut in Concilio generali non ut serui, ac ministri, sed ut Principes,
3 Quod vero etiam urget Spalatensis, ut mortuo Papa in tota Ecclesia lurisdictio extinguatur, &Q-la ordinis potestas in Episcopis maneat, potestas vero Iurisdictionis tota pereat friuolu est,&obiectioni sapieter occurrit Bellarminus, ut notat Nicolaus Coesseaeau, dum docet si Potestatem hanc Episcoporum pendere a Papa tantum, ut scholae loquuntur, in fieri, non autem in conseruari: Recte quoque doctissimus Cardinalis e docet magnum esse discrimen inter succe rem Petri, & aliorum Ap stolorum: Nam, inquit, Romanus Pontifex proprie succedit Petro, non ut Apostolo, sed ut pavori oriadinario totius Ecclesis,& ideo ab illo habet Roma nus Pontifex iurisdictionem, a quo habuit Petrus. At Episcopi no succedunt proprie Apostolin, q-niam Apostoli non fuerunt ordinarii, sed extraordi narij,& quasi delegati pastores, quibus non succeditur. Dicuntur tamen Episcopi succedere Ap stolis non proprie,eo modo,quo unus Episcopus alteri,& unus Rex alteri, sed duplici alia ratione.Piinroratione ordinis sacri Episcopalis. Secundo per quamdam similitudinem , & proportionem , dcc. Plura,& notabilia circa hanc materiam videre licet apud Bouerium,& Nicolaum. 4