Niloi Hieroglyphica

11쪽

PRAEFATIO.

14쪽

anni DCCCXXXV.

15쪽

PRO LEGO ME NA

IID RAPOLLINIS NILO IBI ERO GLYPIIICA.

aegyptiorum historia, legibus, moribus, institutis, philosophia, doctrina literisque, plurimi Veterum Scripseriant,

quorum operUm nonnulla etiam superstant, sed multorum Dagmenta tantum, aut nomina ab aliis Scriptoribus Servata, innotuerunt. Tale memorantur, e GraeciS ante C. Saec. V. dippys

Rheginus, decataeus Milesius Saec. IV. ellanicus Lesbius, derodotus, praecipue Lib. II Theopompus Chius, Ephorus Cumanus Saec. III. Eudoxus Cnidius, Philistus Syracusanus, qui teste Suida vvnPliαc conscripsit libris duodecim decataeus Abderita Saec. II. Eratosthenes, Manethο, Sacerdos Aegyptius, qui jubente Ptolemaeo II Philadelpho, historiae Aegyptiacae centum et tredecim γενεὰ , inde a Deorum et Semideorum regno, usque ad Alexandri Magni tempora, tribus voluminibus comprehendisse sertur,

16쪽

cimu8que Scriptorum Dagmenta servata sunt apud Iosephum,

Eusebium et Syncellum Post C. Saec. I. Diodorus Siculus, in primis Lib. I. Strabo Geogr. Lib. XVII Suec. II. Plutarchus, praecipue in lib. de sic ecce Osiri e Saec. III. Philostratus, in Vil ollonii, Porphyrius Saec. IV. Iamblichus, et sortasse libri Iermetici apud Stobaeum, CoSme, ex cujus e diliαcis quaedam servavit Scholiast Apollonii ex Latinis Pomponius Mela, Plinius, alii quorum multos laudatos vide upud omαm de ObeliSq. pag. .26 Seqq. yttenb. ad Plutarch de Is est Os Adn. Vol. II. P. I. pag. 81. B.

De sacris Aegyptiorum ignis elementisque, veterum Serip

17쪽

et XXII cap. 15. pag. 25o Macrobium mirerri. I. cap. 21. med. beneph Arab apud ircherum Obel. α'A. pag. 12. cap. 11. quorUm locorum maximam partem citavit Cl. Se3'rth in Audim Amermi pag. 12. nota 6. Praeterea hic memoranda quoque sunt Artemidori et Achinetis Oneti serilicet quae ortasse nonnulla continent, quibus hieroglyphicorum explicatio adjuvetur; ubi enim somnia interpretantur Oneirocritae, saepissime significationes symbolicas iis tribuunt, et veri simile est, quando additur interpretationi κα , γυπτίουσ, tales explicationes desumta suisse ab hieroglyphicorum quorumdam symbolicorum significationibus quam ob rem passim, ubi ruorapollinis hieroglyphicum, cum interpretatione quadam somnii, apud ortemidorum vel Achmetem Servata conveniebat, aut etiam, quando diverSam quidem alteruter horum, at probabilem tamen explicationem exhibebat, loco suo adnotavi. Attamen non dissiteor, me in perlegendis Artemidori et Achmetis libris ab exspectatione, quam de eorum utilitate ad hieroglyphicorum explicationem susceperam, multum decidisse: nam si duas vel tres interpretationes, Urctoonis Artemid. II. 13. Achm. 283 adnot. DOStr. pag. 1233 CF-nso Acili Artemid. II. 12 , ubi ad tiricini resertur hoc animal. s. adn. ΠοStr. pag. is T.), et sertasSe quoque Crocodili Artemid. III. l. adnot. nostr pag. 2s6. excipias, reli quae conveniunt tantum cum iis Borapollinis hieroglyphicis, quae continentur parte ab hoc vel a Philippo ex historiae naturalis Scriptoribus potius, quam ex vera hieroglyphicorum

doctrina conscripta, vel quae montimenti nondum confirmantur, neque facile puto, confirmabuntur; quaeque ab Oneirocritis ex similibus sontibus fortasse collectae sunt. Ad has referri posse videntur explicatione quae equUntUr:

18쪽

mαnNS,Cliones, vi tota significantis Artemid. I. i. ...

m US, Eariam omnium nullam in usum suum adhibuerunt

Oneirocritae. Vuod adtinet ad chmetis explicationes, quas

κα Λ γυπτιου datas esse ait, magnam iis fidem habendam ESSE non putamus; sed Aegyptiorum nomine Achinet majorem suo libro auctoritatem comparare VolUiSS Videtur, quoniam ad eos studia artium occultarum, et rcanorum interpretationum praecipue reserebantur ab Arabibus. Ex toto

ejus per unius tantum creteonis explicatio cap. 28 d. ad inscriptiones hieroglyphicas accommodari pοSSit.

19쪽

Dedita opera de hieroglyphicis plures Veterum egerunt: Lindenbrogius ad Amm. Marc. pag. s. citat Chaeremonem, Bermatelem et Nermapionem Chaeremonem scripsisse ille-rmimhic testatur Suidas, duobus locis( ex ejus libris excerpta quaedam e Vidisse Suspicatur Erasmus in is m. Festin lenieriti. De Permapione cf. Ammian Marcell. XVII. o. Si dermatelem cognoscimus et Tertulliano de eclαctilis cap. . Praeter hos, Democritum de hieroglyphicis Aeg3ptiorum commentario ScripSiSSe serunt, quorum acturam e magi dolemus, quandoquidem philosophus ille satis longum tempus in Aegypto egisse, ibique a sacerdotibus doctrinarum, quas hi tenebant, cognitionem(' In voce I. for λ, φο κ ά Περογλυφυκα ίγρασεν 'αιργμων' et i xtos, tare , - καὶ τερο αιρη μων, γράψασ ερογλυφικ. . Add. et Euseb. Prct . Eiιαns. V. cap. Io. l Pag. cl. h. Ed anni I 6 6. Scripsit his de rebus Plutarchus vi Commentario de Osiride, et Chaeremon apud Graecos, festimonio Suidae cujus ex libris excerpta suspicor ea, quae o DUPE CONSPEXismus hujus generis monimenta , in quibus etiam haec inerat pictura n primo loco circulus, deinde cincor , quam mediam ut dixi celahinnus obtorto corpore circumplectitur. Circulus, ut indicabat interae pretamentum adscriptum , quoniam nullo finitur terminori sempiternνm innuit leniseus. Incor , quoniam navem remoratur et alligat, sistit queri circitatem indicat. Da hinus, quod hoc nullum aliud animal celerius, aut impetu perniciore , elocitcilem exprimis quae si scito connectas , essicient hujusmodi sententiam e di τευ ε ρα βω- i. e. v gemPer festino lente. Ex isto exemplo autem, quod citavit Erasmus, facile coniicimus, aut revera excerpta ex Chaeremonis literOσIDhicis eum non vidisse, aut de Aeg3ptiorum sacra seriplura Chaeremonem in iis non egisse. - aeterum De hintis cincorae iniseleaeus emitur in multis Titi Vespasiani ei Domitiani nummis , in quibus a nonniillis de im-Peri moritim accipitur. Cf. hos Moreli. XIV N. Titi, fab. V. ZO, VI. S, si Vli I. a. Domitian. ab. IX. I, 6, 3s, . . Add. Goriae Doctblioth. P. I. ISI.(S Bbi obelisci Aegyptiaci inscriptionis hieroglyphicae , ab erma

pione Graece versae, fragmenta quaedam Servantur.

20쪽

uccepisse dicitur. Apud Diog. Laert. IX. cap. s. egm. s.

memoratur Democriti πομνημα περ ι των ἐν Γαλυλωνιίερῶν γρα ιμ α των , et alterum: περ ι των ἐν ε ροηDρων γραμματων ' . Utrumque vero pus interiit, at que omnium, qui hoc argumentum tractarunt, unius do-

rapollinis libri duo de B ieroglmhiois e ditiortim ad nos

pervenerunt; de quibus jam paullo accuratius erit agendum. ouis fuerit Vorapollo ille, valde dubitatur inter viros doctos, quorum alii ejusdem nomen a nonnullis scriptoribus proserri existimant, alii ullam ejus mentionem apud Vete res scriptores fieri negunt, reliqui totum nomen fictum

Puod ad nomen ipsum, Aegyptiis solitum erat, ut O carentur deorum suorum nominibus. lx Lucian Prο

qui Babylonem intelligit Aegypti oppidum, quoniam ίερ γραμ ματα, quae Eusebius ικου λογουc dixeris, in solis Aegyptiorum aeris nominentur. U. quoque silinii adnot. ad Diog. Laert. I. I. et Jomar in Dissert quae invenitur in textu DescriPlionis Aestrali Antiq. Nem. Tomo IX. pag. XI , si E. et Tomo VII cap. 2 pag. coita seq. Democritum adiisse Aegyptios, ibique eorum sapientiae operam dedisse, praeter Aelianum p r. mss. IV. in Resychium Milesium, ClementemAIexandrinum, Eusebium, Suidam , in voceri prodit quoque Biοd. Sic I. PS. esset pa II in ex quo loco discimus , eum per quinquennium in ea regione fuisse commoratum. f. Menagius ad Diog. Laert. IX. cap. I. Segm. 3.