장음표시 사용
21쪽
saltem ostenditur, in redemtionis ac regenegationis dono comunitas omnium fideliu, quόdii initium spiritualia illa dona Deus omnium ordinum hominibus.absq; omni personarum respectu comunia esse velit,eode sensiu quoq; accipiendum est quod dicitur GaI.3. P.28.Non est seruus, neq; liber no est masculus ac foemi
na.Neutiqua aut, quasi apud Christianos sublata vellet Apostolus distinctione inter masculum &forminam. Deniq; tatu abest,ut Paulus iura politica&ordinu disti nectionem tollat,ut potiti S contrarium prςcipiat,&quemq; in ista,
in qua vocatus fuit, vocatione & vitae genere manere lubeat i. Cor. P.P.δ7. ct 2o. hemq; quae
ad politiae persectione atq; costantia pertinet,
sanciat seuerissime Rom. IJ.9I.Tιm. h. Denique v I. Cor. I P. 27. de non multis nobilib.in voca-
Troiae comprehesis,dicitur,id quoq; in distortum sonsum contra nobiles trahi non debet; quippe quod ibi pateat non tam ipsam ilia co-dirio re, qua vitia conditioniadmixta in causa fuisse, ut in istu sermone proruperit Apostolus paulus. Fugienda nimiruvitia, qui b. homines
s iiq; contaminati. Et hac ratione, ut omnia milia da mundi S Tit. I. Persicu. Is . quodlibet et Vir EgeI U m Undum esse potest . Nec unquam 'leoum, Christit in ad se accedetes ex quo uis et oi dinc Scad veta Ecclesiae inebra aggregatos,
coegisse aut voluisse, ut statum lceonditione, in qua
22쪽
ui qua , a. an qua Deo exosam relinquerent atq; abucerct. Plura in hanc re vide apud Tiraq.c.4.D. I 2. . 2I per tot. Sileat itaq; Sophi qui Stoicorum,&praesertim Chrylippi authoritate fulti,nobilitatem spreuerunt,eamq; ramenta,re fictam,comentumq; praepotetum ciuium asseruerunt. ando aut praetendunt, Nobilitatem in nullo bonorum contineri,
illud eos non probare,& falsissima esse,arguit
Vbi nobilitate refert ad bona fortunae seu ex sterna. Qui deniq; Aristo t.nobilitatε esse nihil statuit is felicitate Aristot. nihil esse,& secundu Aristotele naturam iniquius cum homine, quam cureliquis animantib. imo vero quacsi reliquis inanimis egisse cessebit quoq;. Et si Aristoteles vanu nobilitatis nomen esse putas set,quo pr iudicio nobiles ornasset priuilegiis illis 1 .lib.3. Ethic ad Eud c.7.late S: omc. 2. CAPUT III. De definitione dῆοbilitatispositi seu ciuilis.
QVaestione , η θ:sequitur quaestio Quid .
Antest aut definitione proponamVS re pete dum est sid superius c.I. dietu, Nobilitatis
23쪽
Tractatu. lnomen proprie ad la omineta QUn itaxat. Circa nobilitatem eam homini ad hae
X rentem distinguendum ' est inter Nobilit tem generalem siue philosophicam, & politi- cam siue ciuilem. Generalis in seu philosophi- sca Nobilitas generaliter est, quaecunq; homi inis conditio seu dignitas, qua inter caeteros praee minetitiam & claritatem habet, eaque praecipue est trium generum, Natalium Diuiri artim & Honorum seu Virtutum. bil. c. 1.inpr. Quae si vel omnia; vel alterutrum ex priorib. cum posteriori coniungantur, per fectam in hoc genere nobilitatem faciunt ;se paratim aliqualem conseiunt Tiraq. Sed ide hac philosbphica nobilitate nobis hoc loco non erit sermo ; neque pluribus in ea immorandum, cum huiusmodi generis nobiles neque vulgi opinione, neque moribus hominum . neque proprie pro nobilibus habe- an ur. Politica itaque seri ciuilis Nobilitas, quam hoc ioco tractadam suscepimus , defi- 'Dienda a nobis ei ir; Sane Ioannes Bodinus, cuiri cideret, nobilitatem politicam ex more fcuiusque regionis cumplut imum ex diuersis causis iudicari, exinde contendit, non posse unam di finitionem nobilitatis dari , quae omnibus populis conueniar. Nos alitem definiemus Nobilitatem,non ut aequaliter huius latque illius loci, huius vel illius nobilitatis
24쪽
pecie exacte conueniat, sed nobilitatem pro-arie sic dictam,ex certis nimirum principiis dclausis nobilitatis, puta virtutis adtione , principis si immi authoritate; &consequenter secundum illud, quod in vera nobilitate1b omnibus bonis attendi solet &deber. Et
licet variatio quaedam accidat, pro loci huius et illius cousuetudine: facile id quod imper echius quodammodo est, reduci potest ad id quod persectius eli Ita ergo definimus nobilitatem. Quod sit uedignitas ciuis Reipublicae alicuius quam ille ab Imperatore, siue alio non recognoscente superiorem, ob virtutes suas proprias acquisi- uir, vel a parente, per sanguinem in se derivatam possidet.Paulo aliter definit Bart.in I. I.n. 62. inpr.CAedignit. Ex do finitione proposita patet, virtutem esse fontem & causam nobilitatis: neque dum tamen virtutem esse suffcientem, nisi accedat authoritas Principis summi,sive Imperatoris, i et alterius eam pote itatem habentis,quq vir- utis actionem , nobilitatis honore dignam,
publico elogio confirmat. Et in hoc t differt snobilitas ciuilis, a nobilitate philosophica, quam virtus per se dc sela consert. Quae nobilitas, tanquam naturae & gentium iure competens,rectitis nobilitas communis &generalis, quam ciuilis dicitur. Nam qui sela vii tute B est
25쪽
Di est notior &excellentior.ille quidem cornum populoru consensu censetur aliis praestatior nobilior, non etiam ratione politica &ciuili: . ' quippe quq authoritatem Principis etiam requirit.Solus. n.Princeps,tan qua fons& capiat omnis dignitatis LII.prasedl.insn.C.de dignissib. Ιχ.honestos&virtuosos a plebeis dispositione. ' ciuili eximit, eisq; nobilitatem confert vidign. oriastra. Et hinc responderi potest ad' 6 quaestionem illam:Sisne Nobilitas iturumum,anium ciuilis 3Si.nan genere,ordinem statuum inter homines consideramus: itemq; condi- tionem hominis, qua quis inter caeteros precipue,vel ratione Natalium vel diuitiarum, vel lvirtutu eminet atq; excellit, certe nobilitate
iuris gentium esse dicendu est: at i quando lo quimur de Nobilitate, qua ciuis Reipublicae
Ornatur ab Imperatore, ob virtutes & benes: merita,tum certe iuris ciuilis erit,tanquam ex si . Principis constitutione dependens : quipper quod sesus Imperator, & cui ille hac potesta- tem cocessit,nobilitatem conferat, nobiles i creet Paul. Castr.in I quoties ino. C. νbisenat.pelciariis se conifaΣ .visis omnib.lib. 2.ubi dicit,quod
a illi proprie t dicuntur nobiles, quos Princeps. i. nobilitat,&q, propterea resciipta loquetia dei nobilib. de istis sunt intelligenda conclusionei . 'Τ 'hanc confirmat etia illudi Canuleii Tribunis io plebis dictum,deRomanis Pati iciis iniud Liuni l
26쪽
iib. .ab νrbe condit. ubi sic inquit: Nobilitatem ista vestram,pleriq; oriundi ex Albanis &Sabinis,non genere nec sanguine sed per cooptationem in patres habetis, aut a Regibus lecti, aut post exactos Reges, iussit populi. Quod ipsum indieio est, Canuleii sententia nobilitatem politicam ciui ib.costitui modis. Et quodi non sit iuris gentium, probatur ex eo: qu bd I oea quae iure gentiu nobis insunt, simul acines.se incipiunt, perfecta sint, nec temporis cotractu,ut peificiatur,indigeant. Idem quoq; Fri-dericus Pruchma.probat ex I. Inst.de iureperson. ubi dicitur: Summam diuisionem persis narum esse, omnes homines aut liber1 sint
aut serui. Quam diuisionem adeo summa esse explicat, quod per eam iure gentium homines distinguantur: Cui consequens sit: Nobilitatem politicam iure gentium incognitam esse: alioquin si1mmam hominu diuisionem eam fuisse qua homines in nobiles& plebeios siue
ignobiles discriminarentur. Pruchyi. in tract.de regalib.*.siolatapotestas c. .efct. .n. I 2. Denique nobilitatem politicam esse iuris ciuilis tenCnt . etiam alii quamplurimi Cacheran. deci . Ioo .n. 47. ubi etiam pro hac sententia allegat Bartoliam in I. I. numer. 66. C. de dignit. Guido Papae decision. 9o. Herm. Vufi . WII. Μarpurg Pol. s.consit. 3 .numer.167. TiraquclluS d. cap. 6.num. a. oea.
27쪽
Dessivisione ue vadibus nobilitatis
- 1 Nobilitatis Politica raria genera sunt O Pa-
inter ordinem nobilium. s Nobilis nomen adeo generale νt complectatur omnes nobilitatis gradus.
g Diistositio loquans de nobilibus ad Comite; ct Duices producitur. let In sterie nobiles dicuntur tantum illi, qui sunt insta Sarones.s Et hi Imperio Romano immediatqvel mediatι subiecti. Neuter tamen dignitatem habu regalem ex ἡο-bilitate. io Qui hodie nobilis,olim ministerialis dicti.ra In serenter quidam antiquam nobilitatem iactitant 9 nouam desticiunt, I 3.θI .rs omnium rerum . ita is nobilitatu quadam est infantia ct virilitas. ιε Quomodo nobilis, antiqua dicatur prastantior
rs NobilitasGermanorum omnium antiquissimo
excellentissma.n 2Ο. a I Henricin Dux Saxonia antor articulorum Tor
28쪽
mamentorum o χχ. 23 Tum erga virtuosios maxime liberales. 2 4 Ex virtute quemque aestimant. 26 Sicut virtvi vel est togata,velarmata,ita ex virtute fluens nobilitas vel est literaria,vel mili
HAEc nobilitas per se quidem una&eadem
est:gradu tamen tam arcte &varie distinguitur, ut v/ria eius genera tesse censeantur: 1 Sicut omnium fere dignitatum sunt gradus I. pigradatimss.de muneria Ohonorib.c.I.de matri. ad norganat.contradi. Alij 'namq; sent simpli-αces nobiles, quidam nobiliores, alij vero nobilissimi I. nobiliores. C. de Disi.audI. uriosi.C.denupLSchrad.cons. 23.n. I 2.9 cons. Iq.n. 89. D q. de nobil.c.37.n. 6 . ubi reprehendit inseriores si . ue infimi ordinis nobiles,non tam vere quam superciliose laetantes se tam nobiles esse, qua Ptincipes & Reges.Nam certeBarones, Comites, Marchiones, Principes, Duces, Archiduces,Eleetores, Reges, & denique ipse Imper tor , praeter communem inferioris ordinis nobilitatem maius quid habent,quo εaeteris no
bilibus infimi gradus, sunt nobiliores & illustriores. Et ' quamuis Imperator sit ipse fons 3
nobilitatis I. Imperatar. C. de decur, resemir ta- .men idem ad ordinem senatorum dc nobiliui. senatorum.C. de dignit.lib. L. t Dicitur itaq; εNobilitas alia clara,alia generosa,alia incluta,
29쪽
saltem ostenditur, in redemtiόnis ac regenecationis dono comunitas omnium fideliinqu6di nimiruin spiritualia illa dona Deus omnium ordinum hominibus absq; omni personarum iespectu comunia esse velit,eocle sensit quoq; accipiendum est,quod dicitur GaI.3. P.2 8.Non est seruus,neq; liber, no est masculus ac foemina.Neutiqua aut, quas apud Christianos sublata vellet Apostolus distinetione inter masculum & foeminam .Deniq; tatu abest ut Paulus iura politica&ordinu distinctione na tollat,ut potius contrarium prςcipiat,&quemq; in issa, in qua vocatus fuit, vocatione dc vitae genere
ad politiae perfectione atq; costantia pertinet,
tione comprehesis,dicii. ur,id qtioq; in disto tum sensum contra nobiles trahi non debet; quippe quod ibi pateat non tam ipsam ista co-ditio te, qua vitia conditioni admixta in causa fuiste, ut in istu sermone proruperit Apostolus paulus. Fugienda nimiru vitia, qui b. hominesq:liq; contaminati. Et hac ratione, ut omniam ita da mundi S Tis. II. quodlibet et VH aegernu mundum esse potest. Nec unquam I stum, Chri iam ad se accedetes ex quo utS et ordino &ad veta Ecclesiae inebra aggregatOS,
cooga se aut voluisse, ut statum dc conditione, in qua
30쪽
ii qua V. - anqua Deo exosam relinquerent atq; abiaceret. Plura in hancre vide apud Tiraq.c.4.n. 2r per tot. Sileat itaq; Sophisis,qui Stoicorum,&praesertim Chrysippi authoritate fulti,nobilitatem spreuerunt,eamq; ramenta,re fictam, comentumq; praepotetum ciuium asseruerunt.Quando aut praetendunt, Nobilitatem in nullo bonorum contineri,
illud eos non probare,& falsissimsi esse,arguit
ubi nobilitate refert 'ad bona fortunae seu ex sterna. Qui deniq; Aristot.nobilitate esse nihil statuitis felicitate Aristot. nihil esse,& secundu Aristotele naturam iniquius cum homine, quam cia reliquis animantib. imo vero quacsi reliquis inanimis egisse ce sebit quoq;. Et si Aristoteles vanu nobilitatis nomen esse putas siet,quo pr iudicio nobiles ornasset priuilegiis illis 1 .lib.3. Ethic ad Eud c.7 .late Simomc. 2. C, A P V T III. De definitione Νοbilitati positi seu ciuilis.
QVaestione. η P:sequitur quaestio uin .
Antesi aut definitione proponamus re petedum est sid superius c.1. dictu, Nobilitatis