De ossium mutationibus rhachitide effectis ...

발행: 1848년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

21쪽

Ε stadi0 primo ossa perquirere mihi non licuit. In 'ossibus autem e stadio secundo desumptis inveni partes dua S, quarum structura penitior diversissima est, discernendas esse, SubStantiam Scilicet corticalem mollem et flexibilem, ac parietes duros tubi medullaris. In substantia corticali videre licet canaliculos medullares maxime amplificatos, ita quidem, ut spatium fere dimidium occupent. Inter eos corpuscula radiata apparent frequenter, et specie Solita. quare perSpicitur, mollitiem substantiae corticalis inde nasci, quod magna ejuSdem pars, pr0pter canalicul0rum medullarium extensionem, medulla sit impleta, ideoque Substantiae compactae copia minuta sit. Lamina autem interna, quae tu i medullaris parietem format, et jam solo adspectu ossi normali Simillima est, etiam, si micros copii ope penitiorem Structuram perScrutamur, eadem praebet omnia, atque infantis sani ossa. Nam in eo nec canaliculi

Stadio corpuscula ossea et canaliculos ex illis procedentes pellucidiores quam in statu normali apparere, minusque salibus calcareis impletos esSe reperit. Disquisiti0 iis temporibus instituta est, quibus corpuscula illa salia continere calcarea credebatur; quum nunc verisimilius videatur, illa esse eXcaVationes VReURS, aut ignota aliqua re impleta, nec vero calce. RogiΤΑΝsΚY 'i dicit, ejusmodi os simile esse ossi Acidis tractato; corpuscula chalicoph0ra VacuaeSSe, radiOS evanuisse, structuram lamellosam hic et illic destructam esse; aliis vero locis lamellas quasi a se distare, et corpuscula illa perspicue inter eas inveniri. Rusmodi structuram non animadverti. Sed observationi, quam RoxΙΤΑΝSΚY 'in de structura ossis in eburnatione s. scierosi instituit, canalicul0S medulla res parVos, magno lamellarum Systemate circumdatOS eSSe, min0remque inveniri numerum corpusculorum radiatorum canaliculum circumdantem, quae diaphanae ac paucis corpusculis radiatis praeditae eSSent, fere plane assentiri possum, nisi qu0d mihi nec lumen canalicul0rum me-

Τ) Ephraim l. e. p. 43 Sq. ) Rohitanshy l. e. T. 2. p. 196. ) l. e. p. 201 sqq.

22쪽

dullarium, nec numerus eorum minutus Visus est. Nam quum ejusmodi ossimul cum osse huic analogo Sano compararem, disserentiam canaliculorum illorum sere non Statuendam esse inVeni; corpuscula Vero radiata minora apparent, radiisque tenuiSSimis, Saepe Valde imperspicuis. DE Bisu 'i ex osse, quod chemice examina it quodque Secundum analysin chemicam in Stadio resolutionis fuisse videtur), partem canaliculorum medullarium valde amplis catam, et ad latus distractam, dum inter eos canaliculi etiam plane normales apparerent, obserVarit. In corpuSculis quidem radiatis nulla disserentia a normalibus animadverti potuit. Ex eo apparet, hanc materiam uberius etiam tractandam eSse. Desiderantur enim observationes in ossibus recentibus e variis stadiis institutae, ad perscrutandas disserentias et chemicas et microscopicas, praesertim Stadii incubationis et conSumptioniS.

λ) de Bibra l. e. p. 291 Sq.

23쪽

PARS ALTERA.

cranii proportio cum facie turbata est, quum facies in eV0luti0ne magis retardetur, quam cranium. Nam quum caput neonatorum magno cranio et facie parva praeditum sit, prima aetate faciei evolutio acceleratur, praecipue in dentitione prima, magis vero in secunda. Sin rhachitide evolutio interrumpitur, facies ad perfectam formationem pervenire nequit, ide0que cranium majuS apparet, quam facies. 0rbitarum Vero magnitudo et circumferentia non minutae Sunt, qyia sinus Dontales et maXillares, quibus orbita circumdatur, n0rmalem appetunt magnitudinem. Frons Vulgo quadrangularis et conVeXa eSt, Sinciput pr0minens apparet, quod ex evolutione Sinuum frontalium aucta proficisci videtur. Nonnunquam cranii pars interna dimidia

pressio a lateribus cernitur, ita ut cranium in duas dividatur parteS, quarum anterior minor, pOSterior major eSt. Cranii ossa, quae in stadio deformationes spongiosa et efflata Sunt, superficiemque habent internam, cujus impressiones et juga magiS complanata Sunt, in Stadio resolutionis compacta et crassa sunt, p0tiSSimum in

lateribus, suturaeque SaepiUS concreScunt.

24쪽

Dentitionem quam maxime impedit rhachitis. Nam quum in statu n0rmali dentes propriam Suam eV0lutionem cum maxillis non communem habeant, dentes e cellis suis evoluti, simulac Supra gingiVam elati Sunt, n0n amplius crescunt; maxillae Vero poSt primam dentitionem finitam accrescunt. Ab initio enim alveoli non simul crescunt, quum dentes in iis praesentes m0X eXciderent, Sed magis pars cujusque maxillae pone ultimum dentem lactantem, quae initio nondum existit, crescit. Postremo evolutio maxillarum etiam in alveolos dentium lactantium extenditur, quare illi ampliantur, dentesque lactantes excidunt, quos denteS majores permanenteS Sequuntur. Simul etiam maxilla in parte posteriori adeo accrevit, ut dentes molareSaccedentes excipere p0ssit. Evolutio igitur maxillarum in insantia praesertim consistit in prolongati0ne lenta partis pone ultimum dentem laetantem sitae,

quum Segmentum anterita S, dentes lactantes conlinens, multo minuS augeatur.

Ubi autem rhachitide ev0lutio maxillarum interrumpitur, du0 mala contingunt: Primum dentes permanentes, qui in exolutione se aeque turbari non sinunt, spatium satis idoneum non inVeniunt ideoque situm irregularem acquirunt; deinde dentes in erupti0ne dolores excitant, et preSSione, quam patiuntur in maxillis angustalis, ab initio ad morbos inclinant. Sunt quidem dentes incisivi humiles, transverse sulcati, tricuspidati, Serrati, et facile m0lles ac flexibiles, sicut cera, sunt 'i, quare moX deteruntur. ObServatum quoqueeSt, dentitionem Solito prius, post duos exact0s annos, siniri 'i.

turam. Saepe autem adsunt, ac triplici modo, ut seri s0let, distingui possunt: aut enim Scotiosis est i. e. curvatura ad latus), aut Cypho sis retror

25쪽

sum), aut Lordo sis antrorsumi. Scoliosis vero cum aliis duabus complicata esse poteSt. Rarissime deformationes in paucas Vertebras concentratae inVeniuntur, sed plus minusve major Vertebrarum pars asscitur, unde curvatura duplex aut multiplex nascitur; quamobrem altitudo totius columnae in rhachitide

non ex uno loco minuitur; curvaturae autem ejusmodi non angulum formant acutum, ut eX aliis causis ortae, Sed magis rotundatae apparent, ita ut paene eX hoc natura earum cognosci possit. Discernendae in omnibus cur-Vaturis primariae et Secundariae, quum Semper curvatura una aliam p0St se trahat, opp0Sitam et compenSantem.

quod attinet ad locum, in quavis parte columnae Vertebralis curVR-turae animadvertuntur, eXceptis solis colli vertebris, in quibus nunquam deformatio rhachitica obVenit. Scoliosis deformatio est multo crebrior, semperque in ea, Si in aliqua

parte columnae Viget, curVatura compensans ad alterum latus in parte Sequente ob SerVatur, quapropter curvatura S formis videtur. Harum cur-Vationum altera Vertebras dorsales, altera lumbates afficere, et pri0r deX-trorsum Versa primaria esse solet, altera secundaria, SiniStrorStim VerSR. Semper autem cum Scollo Si rotatio spinae circa axim conjuncta eSt, namque vertebrae singulae ad id latus semper contortae sunt, in quo curVatio adeSt.

Reperitur enim directio obliqua corp0rum vertebrarum, ita ut pro CeSSUS0bliqui in medium Vertantur, ac media corporum pars unum alterumVe latUS Spectet. Η0c autem potissimum in vertebris d0rsi imis atque in lumbalibus discerni potest; etenim si in vertebris dorsalibus processus transverS0S lateris Sinistri magis medium spectantes, mediam autem partem corporum plus minusve ad latus dextrum Versam invenimus, in vertebriS lumborum Sequentibus processus transversos in latus dextrum directos, et mediam cor-Ρ0rum partem Sinistrorsum inclinatam reperiemus. EX stant igitur deformali 0ΠeS, quibus tota spina afficitur, et qu0dque os vertebrale mirifice

contorquetur; nam non modo duae vel tres curvaturae, ut Vulg0 dicitur, 0b SerVantur, Sed, Si morbus maximam assecutus est Vehementi3m, numerUS etiam cur aturarum multo major sit, et paene ne unam quidem Vertebram in recta videmus directione. Sed omnes hae variae curVaturae Sen Simiana in alteram mutantur, nunquam anguli acutiores formantUr.

26쪽

Ε rotatione spinae supra dicta excurVatio etiam retrorsum VerSa pr0ficisci p0test, quae Cyphosis Scoli 0tica, Vel rectius, Si ortum respicimus, Scotiosis cypholica appellatur. Cyphosis enim per Se , qu0niam fere Semper ex ulceratione OSSium oriatur, prope nunquam in rhachitide obserVatur, nisi in gradu exiguo ejusmodi deformationem invenimus inde ortam, quod naturalis Spinae forma in hac regione ei favet; hic etiam simul et supra et infra maXimam eXcUrVationem Semper, et interdum etiam in media ejus parte curvatura vilis ad latus apparet, quae rhachitidi propria est. Haec autem complicatio scoliosis cum cyphosi plurimis in casibus deformitatum spinae invenitur; cujusmodi quidem eXempla Scotiosi adnumerantur, in quibus excurValio maXima in

latere cernitur.

Lordo Sis, pro columnae Vertebralis Structura, modo vertebras dorsi ultimas ac lumbates amicere potest, et inclinationem pelvis nimis magnam compensat; nunquam autem eo usque deformali0nis pr0cedere p0test, quo scoliosis, quum jam Structura naturali partium assectarum sines praescribantur.

De situ pelvis curvaturis spinae modificato. )

Saepe n0bis occurrit, rhachitidem perniciosissime in pelv is ossa Saevire, quamquam in spina dorsi, nisi situs et directio ossis sacri vehementius ossenditur, nullum ObserVatur detrimentum. In scolio si pelvis constanter obliqua et asymmetra eSt, Semper De altiorem tenet locum altera coxa, quae in latere gibbo laterali opp0Sit0 est, neque Vero in e0dem latere ac gibbus. Sin plures adSunt curVaturae Sco-lioticae, pel Vis infimam sectatur. 0uo magis scoliosis cum cyphosi conjuncta est, eo minuS pelViS coarctatur, nam in cyphosi paene semper pelvis in-Venitur amplR. Praesente Vero IordOSi, Semper cum coarctatione asymmetria pel isjuncta eSt. Mutatio vertebrae lumborum imae in Vertebram sacratem, quae SaepiUS invenitur, hoc modo seri potest, ut aut tota vertebra, aut alterutra pars

27쪽

dimidia assiciatur, ac solummodo haec ultima deformatio pelvim aggreditur

et asymmetram facit; dimidia enim pars in latere a norma decedente minus spati0Sa, magisque inclinata eSt, quum Linea arcuata arcum trahat minorem. Altera pars oppositam Sequitur rationem. uod ad texturam Spectat, permanente morbo porOSae Sunt Vertebrae et minus ponderosae; quando quidem ceSSit morbus, saepius Substantia earum aut nullo modo vitiata apparet, aut superficies impressiones et juga alternantia praebet, Semperque tum in parte anteriori et laterali eximie compressae sunt Vertebrae; e0nSiStentia maXime adaucta est.

men, num rhachitide Ortae Sint, n0n eXponitur. De tuoνnEP. Singula os Sa, e quibus con Stituitur thoraX, minus assciuntur, quam universus thoraX deformatus apparet. In costis observantur flexurae a lateribus ortae, quae modo in infantia inveniuntur, aut simplices, aut, ut saepius sit, multiplices. Eo autem loco, quo costae cum cartilagine c0njunguntur, tum0r apparet, cujuS parScartilaginea curvationem cartilaginis naturalem mutat, eamque magiS antr0rsum producit; pars vero ossea introrSum sexa pulmonem comprimit. Lati0res etiam nonnunquam sunt, nec craSSioreS. Sternum per Se paene nunquam deformatur, nisi ossificatio saepius impedita huc referenda est, unde Os nodo Sum 3ppRret. Clavicula majores patitur deformationes, at in casibus Solum extremis; in iisdem enim valde sexam reperimus, unde forma Sigmoidea oritur, interdum etiam crassior st. Scapula, si afficitur morbo, parVa, tenuis, aliformis eSt, angulis acutioribus, praesertim Superiore. uod spectat ad thoracis deformitates, discernendae eae Sunt, quRe ex aetate aegroti, incolumi spina dorsi, et eae, quae ex assectionibus columnae

') E. et G. Sandi fori, Museum anat. Adad. Lugd. Bat. 3 Voll. 1793-1835. fol. Tab. XXXVΙ-LX. 3 J0erg l. e. p. 24 sqq. - Boyer, Trai te des maladies chirurg. Τ. 3. p. 616 sqq. - RohitanshyI. c. et path. Αnat. Τ. 2. p. 275 sqq. et p. 291 sqq. i

28쪽

Vertebralis natae sunt. Priores enim solummodo in insantia inveniuntur et in ipsis insantibus natu minimis primum apparent. Praesertim a lateribus sit complanatio pectoriS, et praecipue a tertia e0Sta usque ad Septimam thorax incurvatur, po Steri0r autem pars intacta manet; unde efficitur, ut

Sternum c0nVeXius antrorSum prematur, ide0que deformatio oriatur, quae pectus carinatum Vocatur. Interdum etiam costae altero in latere convexae, in altero e0mplanatae eXistunt.

In columnae Vertebralis curvaturis costae, ut facile intelligi potest, eas sequuntur; sed situs anomalus et directio Singularum costarum non solum ex obliquitate spinae d0rSi pendet, Sed etiam ex varia torsione Singularum

Vertebrarum et costarum morbo ipso essecta.

In scolio si maximam patitur thorax deformationem, praesertim in ea, quae cum cyphosi complicata est. Primum enim in directione c0nvexitati curvaturae dorsalis opposita detortus apparet; sternum hac in directione aut plane, aut maXima eX parte cum extremitate inseriori e linea mediana amotum eSt, thoracis axis ad ipsum curvaturae latus Vergit; unde fit, ut altera pars dimidia thoracis humili0rem teneat locum, quam altera, et paene pelvis ossibus nitatur. Thorax autem in parte anteriore complanatus Vel impressus est; in latere c0neaVo costae nimis antrorsum Vergunt, ibique gibbum Drmant, quia in parte 0pp0sita excavatio eXistit. Interdum c0Stae in excavationis latere nimis Sibi appropinquarunt, vel etiam inVicem Se Superant, et formam induunt rotundam; ubi quidem convexitas thoracis est, nimis a se distant et complanatae ac taeniae similes cernuntur, longitudo autem eorum Semper eadem eSt. quo magis thorax a lateribus complanatus Videtur, eo Vehementior l0rsio vertebrarum circa axim, et gibbositas est; semper Vero dimidia pars thoracis ea, quae curvaturae concaVitati respondet, multo complanati0r eSt, oppOSita conVeXior. In lordo si regionis lumbalis thorax in basi secundum diametrum trans-Versam ampliSSimus est, in apice vero acutus; deinde etiam a parte posteriori ad anteriorem complanatuS. Scapularum' i Situm in columnae Vertebralis et thoracis deformitatibuS mutatum quoque eSSe, necesse est. In Scoli0Si enim leviori scapula

29쪽

eum humero altiorem appetit locum, ac deformationem dorsi essicit, sive morbo Sit correpta, Sive integra, eo majorem, quum forma ejus naturalismRgna, comparata cum Vertebris morbo minutioribus, proportionem turbet quam maxime. Ubi scapula morbo afficitur, ut rarius st, gibbo, quem sormant costae, accommodatur breviorque fit, et deformitas minor nobis occurrit. Maxima vero si deformatio, si costae infra Scapulam positae retr0rSum con-Vexe flectuntur, eamque reprimunt; sed quum cOStae quatuor Superiores n0naeque curvatae esse S0leant atque insequentes, situs Scapulae inaequalis sit, angulusque inferior magis prominens.

A. Inis emina adulta.

Antequam de tota pelvi disseramus, primum describendae nobis sunt deformitates singulorum ossium, e quibus comp0Sita eSt. 0s Sacrum prae ceteris deforme. Est enim latitudo ejus ita adaucta, utilongitudinem superet; excavatio quoque secundum longitudinem primo

gradu minuitur, secundo complanatur, tertio demum in conVeXitatem mutatur; excaVatio autem a lateribus sensim Se Simque decrescit, et summo gradu non solum convexum a lateribus quoque os sacrum cernitur, Sed alae etiam ejuSdem pone promontorium et corpora Superiorum Vertebrarum Sacralium retractae apparent. Ad has deformationes accedit directio totius OSSis cum normali discrepans. Promontorium enim maxime in pelvim antrorsum et deorsum protruditur, ita ut inferior ossis pars retrorSum et eX-trorsum flectatur, unde sit, ut angulus, quem c0lumna cum osse sacro efficit,

30쪽

acuatur, in lumbali autem d0rsi parte angulus appareat. Locum deinde promontorii depressi solitum n0Vum nonnunquam promontorium, ex ultimis lumb0rum Vertebris sormatum, obtinet. Duplici autem modo promontorium dirigi potest, nempe aut tranSVerse Symphysin ossium pubis Spectat, aut in majoribus pelvis coarctationibus in alterutrum latus, acetabulum Versus, inclinare solet, et Saepius quidem in Sinistrum quam in dextrum; quare apertura Superi0r aSymmetra, et in altero latere magis coarctata oritur. At hanc deformationem in quavis pelvi rhachitica inveniri, ut K1L1ΑΝ 'i contendit, minime probari p0teSt, quum permagnuS earum nUmeri S eXStet, quae Sym

metrae Sunt.

Nonnullae etiam deformationes jam commem0ratae n0n prorSUS propriae sunt pelvi rhachiticae Soli; nam retracti0 alarum ossis sacri, ac descen Sus

porrectionem autem OSSiS Sacri, vel exiguam quandam convexitatem in pelvi

Formationem longe aliam in pelvibus invenimus nuper a ΛΑΕς 1 Ε'i in lucem pr0latis, quae primo adSpectu ex 0Steomalacia adultorum prosectae esse videntur, sed tamen certis Sima Signa pelvium rhachiticarum prae se ferunt. De earum ortu alio loco disseremus. In illis enim os sacrum adeo est curVatum a superiore ad inseri0rem partem, Ut apeX paene pr0m0ntorium tangat; hoc autem non minus, quam in pelvi mere rhachitica antrorsum et deorsum distocatum est; formatio igitur illi in oste0malacia simillima Os coc cygis nihil a norma praebet discedens, niSi qu0d, quum OS Sacrum in reclinatione Sequatur, e Silii normali am0Vetur. In structura autem et Drma nihil alieni nobis occurrit. 0ssa ilium minora sunt solito, eorumque directio Valde est alienata

SEARCH

MENU NAVIGATION