De ossium mutationibus rhachitide effectis ...

41쪽

3 - 0 eoneavitatem in eonvexitatem mutatam significat.

42쪽

Animadversiones in tabulam ad probanda ea, quae supra de pelvi rhachitica diximus.1 et 2. Apparet, diam. transvers. inter Cristas ilium solito min0rem, at

inter Spinas majorem eSSe. 3. Latitudo ossium ilium vix minuta.

d. quamquam pr0pter majorem distantiam Spinarum ilium inter se extrorsum Versarum distantia ab iis ad Symphysin pubis maj0resse debet, tamen propter pelvium rhachiticarum parvitatem uni-Versalem, Vel minor eSt, Vel fere justum habet modum. 5 et 6. Eodem modo hic res sese habet. T. Paulo minor est distantia. 8. Di m. conjugata quam maXime minuta est. 9. N0n in omnibus casibus diam. transversae l0ngitudo aucta est; sed inveniuntur etiam pelves n0nnullae, quae ad pelVeS aequabiliter just0 minores pr0pe accedunt, ideoque diam. tranSVerSamminutam praebent, ut praesertim I, V, VII. 10. Diamin. Obliquae aut justam habent l0ngitudinem, aut minutae Sunt. 11. Diam. recta cari pelvis constanter juSto minor. 12 et 13. Diamin. transversae normalibus aequant, Vel majoreS SUnt.14. Diam. obliqua justum habet modum.15 et 16. Dianam. eXitus pelvis normales sunt, ac nonnullis in casibus diam.

17. Diam. conjugata diagonalis conStanter brevior est. 18. Distant. minuta eSt.

19 et 20. Altitudo pelvis minoris minuta est, sed minus quam pelViS m 0riS 21 et 22. Longitudo ossis sacri constanter minor facta eSt, latitud0 paene

omnibus in casibuS aucta. 23 et 24. Curvatio ossis sacri secundum longitudinem minuta eSt, Vel eV3nuit; sed secundum latitudinem fere ubique evanuit et in convexitatem ipsam transiit. 25. Prominentia promontorii supra ossa pubis conStanter minuta eSt.

26. 0s co cygis nihil alieni praebet.

43쪽

27. Symphysis aut minor aut normalis est.28. Angulus arcus pubis quam maxime amplificatus eSt. 29. Pondus totius pelvis conStanter minutum.

0bservantur in pelvi rhachitica Virili eaedem immutationes, quae in seminea, eamque ob rem multo minus discernendae sunt, quam in statu Sano. Nam arcus pubis, qui ante omnia majoris momenti est in disquisitione, Sive pelvis est Viri, Sive seminae, rhachitide in utr0que sexu aequam patitur mutati0nem ').Ρelvis angustissimae specimen 0ΤΤo 'in describit, in qua Vertebra lumbalis infima a tuberculo ili0- pectineo unam tantummodo lineam abest, quod Spatium parv0 ligamento impletur, ita ut apertura superior in duo spatia dividatur inaequalia. C0mparandae huicce pelvi cum normali tabula inservit haec ΚRAus 'i

44쪽

Quomodo oriatur pelvis rhachiticae deformatio, theoria ').

Si pelves rhachiticas contemplamur, in omnibus promontorium non justum obtinens l0cum, sed antr0rSum et deorsum protrusum inVenimus. Nullo autem alio modo haec deformatio essecta eSSe p0test, quam preSSi0ne in ossa adhuc mollia continua et lenta. Nam prima aetate, quum insanteS, dum ossa emollita Sunt, incedere conantur, facile sit, ut praeter extremitates inferiores pelvis quoque ossa e normali situ p0ndere totius trunci moVeantur. Hoc autem pondus fere plane, conciliante columna Vertebrali, in conjuncli0nem ossis Sacri cum ultima lumborum vertebra premit, ideoque o SSis sacri pars suprema directionibus supra dictis declinat, praesertim quum pelves rhachiticae multo magis quam normales inclinatae esse Soleant, unde efficitur, ut inferior ejusdem pars, quae pressi0ni Subjecta est nulli, et justum Suum locum tenet, retrorSum declinare Videatur, quo facto tota ossis sacri concaVitas a Superiore parte ad inseri 0rem deletur. Eandem ob causam alae OSSiS Sacri retractae apparent, et conVexitas OSSis a lateribuS, quae in plurimis pelvibus rhachiticis reperitur, eodem modo oritur; simul etiam latitudo ossis sacri in basi augetur, quae pro exigua magnitudine totius OSSis permagna est, e0demque modo Drmatum Os Sacrum apparet, quam

in pelvi insantili.

Hoc igitur gravissimum m0mentum est ad coarctandum pelvis introitum, qu0d diametrum attinet conjugatam; diametros Vero transversa magna OSSiSSacri latitudine integra servatur, Vel potius amplificatur; nam pr0 eximia gracilitate et parvitate, qua pelVes illae fruuntur, diametrOS tra SVerSa aucta esse videtur. Praeterea etiam, ut omnia pelVis ossa, Vel paene totius corporis, inevolutione retardantur, ita imprimis os sacrum eo magis, quia Sero c0m-

Τ) Baudeloeque l. e. T. 1. p. 92 sq. - Verhoet l. e. p. 38 sqq. - Volgiel l. e. T. 1. p. 331. Stem, Lehre der Geburish. ete. Τ. 1. g. 102-108. - Idem, Neue Zeitschr. f. Geburish. T. 12. p. 1 sqq. - Ε. Martin ibid. T. 14. p. 62 sqq. - Betscliter, Commentat. sist. dystoetae decursum in pelvi rhachit 0rdo med. Vratistav., interprete Betsthler, Dr. Henschel gratulatur). Vratisi. 1837. 4. g. 1. 2. - Ro- Litanshy, 0esterr. med. Jahrbb. T. 19. Seet. 1 et 2.

45쪽

pletam adipiscitur evolutionem, quum prima aetate e multis c0mpositum sit partibus, quaeiVariis e nucleis Osseis ortae Sunt 'in. Huic accedit alia causa coarctationis pelvis in introitu, diminuta nimirum ossium ilium magnitudo, praesertim alterius, quae eodem modo inevolutione retardantur. Progrediente promontorio pars quoque p0Sterior adjacens ossium ilium antrorSum movetur, unde fit, ut tota ossium ilium Superficies interna antr0rSum magiS Vertatur, et sguram aliformem induat.

quum in scoliosi, Vel praesertim in scoliosi cyphotica promontorium eo adducitur, ut in latus convexitati gibbi oppositum Vergat, paries qu0que anterior pelvis, huic lateri respondens, introrSum et Sursum premitur, quia totius paene trunci pondus a gibbositate in hunc pedem transmittitur; eadem

de causa alterum os illum minus est, et linea arcuata interna magis coarctata. Deformitates jam commemoratae crebriores in sinistro latere obvenire dicuntur, at exstant multa exempla opp0Sita. Haec sunt vitia in pelvi rhachitica praestantissima. Minus saepe in iis coarctatio oritur ramorum horigontalium ossium pubis c0mplanati0ne, quae praecipue Solum in pelvi obliqua propter causas Supra relatas ob-

quod denique attinet ad exitum pelvis, duplici ratione amplis catus est. Amplificatio secundum longitudinem, recessu os Sis coccygis, per Se patet; Sed tuberum is chii divaricatio pressione c0ntraria in acetabulis contra tollas trunci pondus effici videtur, quum, quanta sit haec Vis, praeSertim in pelvibus asymmetris Irideamus, in quibus pars dimidia tota, quae assecta est, valde deformatur.

Postremo disserendum est de ortu illarum pelvium rarissimarum, in quibus, ut ita dicam, characterem non plane purum pel Cis rhachiticae eX- preSSUm , Sed cum Signis e malacosteo mixtum invenimus i. In illarum enim ortu morbus loco decursus consueti per duplex annorum Spatium insantes corripuit, unde factum est, ut mutatae res externae alium etiam essectum

) Ε. Martin, De pelvi oblique ovata eum ancylosi saero- iliaca. Jen. 1841. sol. e. tab. p. 15. Nota 8. demonstrat, os sacrum in foetu maturo e nucleis 21 osseis compositum esse, qui paulatim inter Se eonerescunt, ut modo in aetate 20 - 25 annorum formatio ejusdem finita sit. ) v. Swieten, Comment. ad g. 1316. Aphorism. Boerhaav. 6

46쪽

in sormam pelvis jam deformatae exercerent, et simili quidem m0d0, quam

in oste malacia adultorum. Ita enim deformatio orta eSSe videtur, ut primum, dum insanies incedere conabantur, magiS magisque r0Striformia obsapiabis serent, ossa autem ilium curvarentur; deinde, quum propter eXtremitatum inferiorum debilitatem diu multumque Sedere cogerentur, OS Sacrum eum coccyge introrsum fleXUm eSt.

C. In infantibu S.

Pelvis insanium rhachitide correptorum tum minorem, tum majorem patitur immutationem, quia hac eX re pendet, num sit columna vertebralis magis assecta nec ne. Nam spina dorsi haud multum deformata, forma pelvis solita paene quadrangularis eSt, cujus diametros recta longior est, quam transversa, ibi Fie os Sa pubis magiS antrorsum protruduntur. In omnibus autem curvaturis dorsalibus eo deformari potest pelvis et secti, quod lumborum Vertebrae paene ossa pubis tangunt, ita ut aegre digiti apice in aperturam superiorem intrare possimus 'i. Ossa ilium c0mprimuntur et marginibus appropinquant, unde Superscies interna Valde eXcaVata eSt. o atanae q. In eo curVatio modo in gradibus morbi vehementioribus observatur, et tum extrorSum aut aliqua eX parte retrorSum Versa eSt. Praeterea totius ossis longitudo paene dimidio minuta invenitur, et, quod maxime a norma discedit, eSt complanatio capitis articularis permagna. Dimidio enim magis complanatur caput humeri, et in massam deformem mutatur; Spinae tuberculorum acutae, nec Vero rectae, Sed curValae decurrunt.

HaclitaM et M Ian. Rarius inveniuntur curvata haec ossa; ubi accedit, ut tres superscies OSSium complanentur, et latiores appareant, sit, ut utrumque 0S pr0pius ad

Iconem antibrachii curvati in ShΝDip0RTI 'in opere invenis.

47쪽

In carpo solummodo in stadio degenerationis intume Scentia reperitur, quae superficiem nodosam efficit. Morbo peracto normalis apparet. Manus ossa nihil alieni offerunt. ou Lein OPIR. In eorum OSSium numero est femur, quae in rhachitide prima fere cur-Vantur, quum maXime totum trunci pondus sustentare debeat. Cernitur hoc primum in e0, qu0d angulus obtusus, quo collum ossis femoris cum dia- physi jungitur, in angulum rectum deprimitur, ita ut trochanter major, qui in statu normali multo humiliorem obtinet locum, quam caput femoris, ei aequet, ideoque proXime ad os pubis accedat; caput autem n0nnunquamc0mplanatum eSt, min0remque globi partem format, quam seri solet. Praeterea totum os Secundum longitudinem compresstim et craSSiuS apparet, imprimis apophyses; huc accedunt curvaturae frequentissimae, in quibuS

autem deformitas procedere potest, ut paene circulum dimidium forment Ossa, quo efficitur, ut alter condylorum femoris altiorem obtineat locum, quam alter. Deinde dia physis, alias cylindrica, aut a lateribus, ita ut pars posterior in aciem quasi acutam desinat, aut a parte anteriori ad posteriorem complanatur, unde anguli obtusi oriuntur. Ρatella aut nihil alieni praebet, aut rarissime imm0bilis ossi femoris aut tibiae affixa eSt.

0ssa eruris simul cum femore deformantur. Praeterquam quod ap0phySes tumefactae Sunt, unde genu majorem circuitum accipit, Varie qu0que

VeXitas OSSis Spectat. In curVatione antrorsum VerSa, quae in tertia parte inferiore accidere solet, tibia a lateribus compressa est; fibula supra tertiam partem inferiorem introrsum flectitur et margine acuto ad tibiam accedit, quacum in malleoli externi regione concrescit. A d compensandam curVR-ti0nem in parte concava sibulae plus massae osseae invenimus, quae in parte curvationis latissima est, ac sursum et deorsum arctatur, et a parte anteriore et externa ad partem posteriorem et internam complanata eSt.

48쪽

-46 Similiter in curvatione ad interiora ossa sese habent; nam sbula in omni parte aeque crassa tibiam c0mitatur, et in quadrante inseriori illi opponitur.

Pes autem planta sua Versus eXteriora dirigitur, et Si magis curvatur, metata si calcem Spectare p0SSunt. Sin extrorsum et antrorsum cruS est Versum, ita ut crista libiae arcum formet a parte Superi0re, posteriore, interna ad inferiorem, anteriorem, eX-

ternam, tibia in curvationis loco a lateribus compressa est, fibula vero in parte superiore tenuis, ad inferiora versus latior sit et complanata, neque prius quam s0lito in libia inseritur. Malleolus igitur internus altiorem tenetl0cum, quam eXternu S, propterea pes planta introrSum VerSa pedis Vari formam induit. Icones pedum ita deformatorum inveniuntur apud SANDip0RT 'i, qui

illustrat, ac LEVE ILLE 'i praebet tibiam pueri quinquennis secundum longitudinem sSSam. Ossa tarsi praeter tumorem in stadio deformalionis ortum, ejusque residua, quae nonnunquam inaequabilitatem quandam exhibent, non a norma discedunt. Pes, directione anomala excepta, non deformatus videtur. Tot taM MQP et IMPE iram ). Mutationes Omnes supra allatas si complectimur, omnia quidem OSSaet Spongiosa et compacta rhachitide assci, sed altera alteris magis deformari

3 Sandi fori l. c. Τ. 2. T. V. i W. Cheseiden, Osteographia or the Anatomy of the bones. Lond. 1733. sol. Tab. LII. fig. 3. φὶ Α. Scarpa et J. B. F. Leveille, Mena. de physiol. et de chirurg. pratique. Ρaris 1804. 8. aVee S planehes. ΡΙ. ΙΙ. fg. 3. et p. 62 sq. ) F. Glisson, Tract. de rhaeli. s. morbo puerili. 3. Ed. Lugd. Bat. 1671. 8. p. 129 sqq. - J. May0W, Tractat. quinque medico-phys. 0xonii 1674. S. Τrael. V. p. 118 sqq. - Ρetit, Trai te des maladies desos. 2 Voll. Paris 1772. S. Vol. 2. p. 544 sqq. - dii Verney, Trailsi des mala dies des o s. 8. T. 2. p. 291 sqq. - M. A. Salmade, Ρre eis δ' observations pratiques fur les mala dies de la lymphe, ou assections Scrofuleus es et rachitiques. Ρaris 1803. 8. p. 117 sqq. - Dietionnaire des sciences me d. T. 46. p. 580 sqq. - L. G. Ficher, Diss. de rhach. morbisque ex eadem oriundis. Berol. 1820. 4. e. labb. p. 44 Sqq. J. F. Lobstein, Traile δ' anat. patholog. Deutseli bearb. v. Νeurohr. Stullgari 1835. 8. T. 2. p. 48 sqq. - M. RufZ, Gag. med. de Ρaris 1834. No. 5. - A. Shaw in Lond. med. Gag. Vol. 16. 1835. Αusgugin Schmidi's Jahrbb. Supplementbd. 1. 1836. p. 338 sqq.). - Ιdem in Med. - chir. Transactions. T. 26. 2. Ser. 8. 1843. - Gu in l. c.

49쪽

Videmus. Causas si quaerimus hujus rei, praecipue ossa ea, quae ad gestandum pondus alicujus partis corporis destinata sunt, deformia et curvata cernimus; idcirco a capite ad calcem curVationeS erescere Solent. Hae autem Variis in casibus in eodem osse non aequo modo 0rtae apparent, ut jam Supra Vidimus. Statuendum autem eSt, curvati0nes ossium, Si fieri potest, sexiones jam in ossibus normalibus obViaS Sectari, easque augere Solere OSSa curVata Vero Semper, ut contenditur 'i, ad id latus spectare, in quo minima musculorum pars Sita est, et ubi resistentia idcirco minor est, prObari non poteSt. Mensurationibus in tredecim sceletis seminarum rhachiticarum GuΕR1N 'iinvenit, omnium paene Sceleti ossium longitudinem minutam eSSe, comparatam cum OsSibus normalibus, eamque, curvationum ratione non habita, usque ad dimidiam longitudinem ordinariam reduci posse, et eo breviora esse ossa, quo humili 0rem locum in corpore teneant. Idem auctor ObSer-Vavit, curvationes a partibus inferioribus incipere, ac SenSim Se Simque parteS Superiores assicere, ita ut in gradu minimo, intumescentia epiphysium et OSSium Omnium spongiosorum antecedente, genua declinentur, deinde tibia ac fibula curventur, tum femur, antibrachium et humerus; Simulque deformatio pelvis Sequatur, deinde costae, Scapulae, elaViculae et columna Vertebratis Vitientur, postremo Vero in summa morbi vehementia intumescentia cranii et ossium faciei oriatur. Idem auctor leges certas in deformationibus illis statuendas esse, docet. Ad qu0d melius intelligendum tabulam,

mensurationes ejuS continentem, adjiciam, comparatas cum duabus a me institutiS.

50쪽

19 V

n tranSV. . . . . . .

3 re

EX hac tabula patet, quamVis saepissime dimensionum reductio ita inVeniri possit, tamen non omnibus in casibus adesse, quum in sceleto a me menSurato femur multo brevius sit, quam tibia et si,ula, quae in ill0 sceleto sere nullo modo turbatae Sunt. Icones sceletorum ita deformium inveniuntur apud hos auctores: F1cΚER', sceletum seminae illustrat a parte anteriori et p0steri0ri delineatum; pari m0do S 1Η0LD 3; iconem sceleti seminae, in qua Sectionem caeSaream instituit, Κ1L1ΑΝ ρὶ magnitudine naturali praebet. Denique FLAMM', qu0que iconem sceleti seminei exhibuit.