Caroli Emmanuelis Vizzanii Bononiensis, ... De mandatis principum, seu de officio eorum, qui in provincias cum imperio mittuntur, ad Alexandrum 7., pont. max

발행: 1656년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류:

221쪽

163 DE MANDAT Istur celebre oraculi Delphici pronunciatum, quod resere

Elianus vari his. lib. 3. cap. 3.

Eiλειθ , υκ et μοι δοριοις Om π μαἶ βmν .don immortales hoc Dis patientur inultum. Si quis enim prudens,scelerata e mente profectum Committat facinus, gravis huncprope masequetur. Non exorabit, neque si genus ab Iovesummo

Ducerra: ipse fluo colla costi que nepotum Hoc luet, is generi cumulatim damna ferentur. Denegat deinde confugium in Ecclesia Iustinianus adult ris; eadem forte delicti atrocitate motus, quam in homicidio mox consideraverat,quia ut constitur. 32. de adulteri animadvertebat Leo, adulterii scelus si quod aliud,gravem horrendamque poenam exigit, se ut puto homicidii poena non minorem rhomicida enim persaepe unius tantum sanguinaria manu vitam evertit, scelestus vero adulterii perpetrator quamplurimos fere de medio tosiis,maritum, liberos, cognatos,alio que ii dum uno vulnere dilacerato matrimonio omnes prosternit. Et tandem jus asyli denegat Virginum raptoribus, dum adulterium &st prum, quod in virginem committitur, lex Iulia promiscue considerat, & aequali poena coercet. l. inter liberas. 6. si lex supram ct adulterium. l. haec verba. Ιχ. g. ad i. Iul. de adult.& hinc delictorum hu)usmodi gravitate inspecta, hujus Mandati , quo delinquentes ab Ecclesiastico confugio excluduntur, hanc reddit causam Imperator, quod talia delinquentibus parcere non deceat, ne desit exemplum, quo homines a pe cando deterreantur; cum tutela templorum auxilium debeat oppressorum esse potius, quam praesidium sceleratorum. Per sacros tamen canones, quos enumerat Antonius Alm

222쪽

PRINCIPUM CAP. VII. rostgustinus injuris Pontis veteri epitome lib. I 3. tit. II. & in Decretalium collectionibus nedum Gregorii 5 Bonifacii, sed Caeterorum etiam Pontificum, quas ejusdem Augustini nobis exhibuit diligentia, plures exhibent tituli de immunit. Eccles huic textui fuit derogatum, ut observat glossa in cap. inter alia 6. V. nspublicus. de immunit. Eccles & nunc Ecclesiastica gaudent immunitate etiam praedictorum delictorum rei, ut erutis ex gravissimis scriptoribus testimoniis ostendit Fari

nacius de immunit. Eccles cap. 6. num. 88. 89.s O. cap. .n. I L

o idemque statuendum cst de quolibet alio genere XILdelictorum, exceptis iis dumtaxat, quos atrocior culpa benignitate Ecclesiastica reddidit indignos ; & recenset Gregorii XIV. Constitutio septima, quam, inter haec Mandata, capitis hujus locum sibi vindicare auri rationi videtur consonum; cum ibi per Pontificem singulae excludantur extensiones, & interpretationes; & septem casus exprimantur, in quibus delinquentes ab Ecclesiasticae immunitatis beneficio, Certa tamen praescripta forma, excluduntur, ita quod ad alios casus nec ex similitudine, nec ex paritate rationis possit extendi. Cartari decis cramin. 9 I. num. r. Perell. deci fori

cap. Is I. n. s. Hi Vero delinquentes, quos Ecclesiastica immunitate indignos declaravit Gregorius XIV. sunt I. Publici latrones, viarumque grassatores, qui itiner requentata mei publicas stratas obsident, ae viatores ex insidiis aggrediuntur. II. Depopulatores agrorum: & hos pariter excluserat alias Innocentius in cap. inter alia. 6. de immun. Eccl. III. Hi qui homicidia se mutilationes membrorum in i s Ecclesiis earumve

meteriis committere non verenIur, quos etiam immunitate

non gaudere Gregorius I X decreverat: cap. D. de immum Eccles. IV. ui proditoris proximum suum occidunt, &. hi quoque ab hoc beneficio prius excludebantur: cap. p. de ho

micia. V. Rei assasmii : VI. hareseos: VII. laese Mavestalis E e in

223쪽

DE MANDATIS

in personam ipsius Principis: & hos etiam ante editam pra dictam Constitutionem asyli jure in Ecclesia nequaquam gavisos fuisse legimus, ut de assassinis testatur ex cap. p. de ho

miciae in 6. GuliereZ, qui concordantes refert practici lib. 3. quaest. . num. s2. De haereticis, Rebusias in tract. de immun. Eccl. an. p. bosp. num. 23. AZOrius, aliique plures relati per Farinacium de immunit. cap. I s. num. 167. & de laesae Majestatis reis Decianus tract. eram. lib. 6. cap. 28. num. 23. dc Gigas

de crim. laesae Majest. sub rubr. de plum o var. quaest. q. 3. Prae- dictos quippe delinquentes Ecclesiasticam curiam laico judici remittere voluit Summus Pontifex, haereticis exceptis, hujus enim criminis sibi cognitionem reservavit) ita tamen, quod eos curia saecularis nullo pacto absque judicis Ecclesiastici licentia ab Ecclesia extrahat, Z neque in extractos inquirat , quousque Ecclesiasticus judex cognoverit, an revera praedicta crimina rei perpetraverint, & hos sibi tradiderit, ut plenius determinatur in praedicta Constitutione Gregorii. J II. g 3. 9 sqq. quae commentariis illustratur per Ambrosinum, Guazetinum, & Gambacii ream in suis de immun. Eccles. libris, Er Farinacium in Appendice de immunit. Eccles

CAΡ UT VII. g I. Publicorum tributorum exactiones ubique , faciendae.

PVblicorum vero tributorum

exactiones etiam intra tem

224쪽

PRINCIPUM CAP. VIL

er necessaria est. Auxiliabuntur Iem tibi ad hoc etiam Deo amabiles ecclesiarum defens res, es arconomi: nultam horum qui Vatia tributa exiguntur, abripienIes exactioni,sed neque permittentes violentum aut s-ditiosum aliquid pati exacti

nem inferentes: mentes quia siquid tale gesserint, de suo satisfacere Aso cogentur.

III. I limani hae confitutio per clamones ει- sesiastis is lata, σper Constitur. Leonis.

m. v III.

IV. Debitor non potest extrahi ab Ecclesia. σ

VI. Et an decoctor fraudulentus, remi liis. X. Tractantes da erimnesius in Gisia puniuntur.

X I. Dilis, bonis ad Ecclesiam in fraudem creduorum driatis loliatur, Cr qua ratione. XII. Cicitas eu Met μοι iactenseres ιῶ

bat.

XIII. Eulesia pariter Romana suos halavid sensores. XIV. Horum Ius sitare Mi Ad erui Conmstorratis. X v. Mos idem strvarus at Disia Constam tinopolisana . or a reliquis Dd is , indesis

X v II. Oeeonomi Ecclesia qui XVIII. Cotura hos Iustiniani confisutio ἰ

qua damnatur. - - XIX. ΘΕΣ. XIX. Filius non tenetur pro patre.

Vicumque una cum atrocium criminum reis iconnumerari hic a Iustiniano sinplicem fisc, lium rationum debitorem animadvertet, eumque

tamquam

Minxerit in patrios cineres, aut triste bidentes . Moverit incestus,

ab omni Ecclesiastici asyli beneficio secludendum statui, Omnino vel arcanam Procopii historiam vulgari malignitatis crimine liberabit, in qua hic Imperator nimiae habendi cupia E c a dinis

225쪽

stra . DE MANDATI sdinis arguitur, vel cum successore ejus Leone in Constisus

prima exclamabit, Iustinianum quidem animo optimo Consi rutiones in Romano Imperio,inde ab initio uiaque ad nostram aetatem, diversis temporibus, velut in artem aliquam informavisse,

quasque in una jussitiae libra , a qua 1ustum a diverso ct injusto

disicerneretur, collocavisse. Atqui ui constat, ubique es pus cherrιmum, uI ne quia nimis. cum namque in multas partes di- Disam legum seu antiam ac materiam in unum corZus tanta cum laude coagmentasset, praeterea etiam , quae legalis regiminis ordianem ac convenientiam saepenumero labefactarent in concordiam

redegisset, ita quod ad haec sola omnes sententia ferenda essent, in unum consenseum judices compuli set, eosque ad pacifice jud

eandum , legalibus capisulis in tranquisio se ab omni contentione libero flatu constitutis, inter se conciliasset: his illi non contentus,sed/raestantim quippiam in Reipubiscae gratiam postmodum conficere cogitans, imprudens iis, quaepostea aluit, primum opus evertit: neque alterum vituperationi non obnoxium fecit, quum ex posteriore ipsius instituto non paucae adversisου prius suscitare contradictiones se controversia snt: quandoquidem idem antea Iustinianus religiosissimas illas Honorii & Theodosii Con-ctitutiones suo Codici inserendas curavit, quibus super impietatem erga Deum lage quoque Maje statis teneri declar vit cos, qui confugientes ad Ecclesias deprehendantur abdu-Cere , l. 2. C. de his qui ad Eccles . confug. item Valentiniani &Marciani Constitutiones,quibus irritantur omnes pragmaticae sanctiones, quae contra canones Ecclesiasticos latae sunt I. Lvilegia Ia. Ip. C. defaeroc Eceles P ut sibi libuerit ccnieat unusquisque, cum eodem Leone certe ibid. affirmabit, quod ad hune Iane modum ipse Iustinianus a se ipso vitium passu es :Hic sane homicidarum S adulterorum instar ab Eccles mei asyli beneficio procul arcemur si ci debitores, S mandatur Praesidibus , ut publicorum IribuIorum exactiones etiam infra templa feri procurent, adjecta ratione, quod cacium

ratio

226쪽

PRINCIPUM CAP. VIL

ratio es militibus, o privatu, ira que templis, se cunctae reipublicae utilis se necessaria es. Verum huic Constitutioni dero- m. gatum fuit, etiam ante Gregorianam Constitutionem, de qua

superius hoc cap. in prisc. num. . per Ius Canonicum ; ut Considerando nunc eundem textum observarunt Abbas in cap. inter alia 6. n. 24. vers. item non potuit Imperator de immunit. Eccles Covaruvias Van tib. 2. cap. 2O. num. Iq. vers. licet contrarium in Caesarum Novellis. Germonius desur. Immunit. lib. 3. cap. 16. num. Do. Gratianus cap. 38o. n. 2. Cohellius in bul. bon. regimin. cap. 28. num. I 3 F. Farinacius de immunit. cap. 3. num. 6 I. & ex hac lententia, imo longe facilius ever- I risum remanet id quod asserebat Iason in L vinum J de reb. creae n. s. licere nempe debitorem fugientem ab Ecclesia invitum extrahere : arguendo a simili ex eo, quod capi potest die feriato, juxta sententiam glosis ad L ult. C. defer. quam sequitur Baldus in cap. sis. eod. tit. Et ex eo, quod dcbitor fugitivus etiam a Iudice incompetenti capi potest, Ancharan. cons I92. Socini. or Iason. in L a.1. de juri . om.judic. col. sis. Siquidem alicubi statutum non reperitur a legislatore facul- v. talem habente , quod in hac specie Ecclesiae immunitas his non prosit qui ad eas confugiunt: nec licet in haC materia a tempore aliisve circumstantili arguere ad locum: videmus quippe die seriato permisium Magistratibus homicidas alios. que delictorum reos in vincula conjicere; I. provinciarum. Io. C. defer. quos tamen ab Ecclesia nequeunt abducere, ut reprobando Iasonis sententiam ratiocinantur Dccius in d. l. vinum. num. 8 1. de reb. cressi Purpuratus ibId. num. Io. Abbas d. cap. inter alia. num 2 . de Immunit. Eccles Covaruvias qui de communi Var. lib. a. cap. 2 o. n. Iq. GermOui d. cap. I a num. 99. ad 2I3. GuliereZpract. quaestg. num. ι 3. qui testatur de communiori S vcriori, & a qua in judicando & consulendo non sit recedendum, tib. p. An vero beneficium hoc vLimmunitatis litas vires porrigat ad decoctores fraudulentos

227쪽

ar 4 DE MANDATI svII. disserit Gratianus cap. 38o. num. 3. e sqq. Verum qui reliquam horum Mandatorum pietatem rcputaverit, non ita facile adduci poterit, ut credat, in hoc textu Iustinianum ascopo aberraste, quin potius considerato, quod hic non dicitur simpliciter procurandas esse Tributorum exactiones etiam intra templa, ted additur dictio Q ζακιmsi di decenter, in eam opinionem veniet, ut credat habitum ab eo hic respectum ad Constitutionem Lconis Imperatoris alias laudatam:

hic enim cum in Lpraesenti 6. C. de his qui ad Eccles. consui VIII. statuisset, consugas ab Ecclesiis non abduci, nec ab Epist pis, vel Ecclesiarum oeconomis, de quibus sermo infranum. I7. pro his quae ab iis debentur, molestiam inferri, &eapitali se ultimi seupplicii animadversione plectendos declar visset illos, qui hoc moliri, facere, aut nuda saltem cogitatione atque contractu ausi fuerint tentare: addidit, quod si refugae appareant publice in Ecclcsia, quaerentibus sese offerant conveniendos in locis sacris, moneantur sententiis Iudicum, quibus subjacent, servata sacris locis reverentia I p. Quod si latitcnt intra fities Ecclesiae, ab hujus defensore, oeconomo, vel quopiam simili ministro monito intra eosdem fines exhibeantur. ibid. a. Et tunc posteaquam moniti suerint, in publico privatoque contractu civili actione per se vel procur torem coram judice respondeant: si 3. serveturque solitus judiciorum ordo, si recusent respondere: Et si bona imm bilia possideant, haec pro modo debiti distrahantur; idemque in rebus mobilibus obierectur quas habeant extra fines Ecclesiae: si vero intra fines Ecclesiae res ipsae fuerint absconditae, hae a defensore vel oeconomo perquisitae proferantur, ut iis venditis fisco vel aliis creditoribus consulatur.d. 6. UMIX. si hoc A. Diligenter igitur considerata praedicta Leonis Constitutione, sorte dici poterit, Hus vestigiis inhaerentem Iustumanum in exactione tributorum praescriptam ibi formam

servari voluisse ; ut scilicet nulla latitanti debitori illata lim

228쪽

tia, res ejus mobiles intra Ecclesiae fines absconditae fisco tra dantur : atque ita si minus ab erroris, certe ab impietatis labe liberabitur Iustinianus, presertim sequentibus verbis ejus o

servatis, auxiliabuntur autem tibi ad hoc etiam Deo amabiles E

clesiarum defensiores cst oeconomi; in quibus defensoris & o conomi ministerium videtur implorare, non siccus ac alias pu- niendis vel solis adulterii suspicionibus intentus, Novel. ut lic. Matri se Amiae eq.ult. βρ.per eosdem defensores voluit cohiberi eos, qui ita comperiuntur impii, ut etiam in venerandis δε--bus praesumant de peccatis tractare, ubi consueverunt Deum timentes peccatorum veniampostulare. Certum est enim, etiam XI.

post Constitutionem Gregorii XIV, debitorem ad Eccb -tiam confugientem,& secum bona creditoribus obnoxia deferentem , posse iis per ordinarium spoliari, obtcnta tamen prius a Sacra Congregatione super controversiis Iurisdicti natibus licentia, juxta ejusdem Congregationis decretum, in una Neritonensi II. Ianuarii I 628. quod resert Spercitus, deci . 49. num. 26. o decis I 28. num. 36. qui ait, passim ab eadem sacra Congregatione dari literas Episcopis, ut bona a debitoribus in Ecclesiam invecta extrahant, eaque cui de jure debentur tradantur. d. num. 3 6. in fine. Et cum Leo in mox laudata Constitutione descii runt meminerit, corundem pariter hic habetur mentio per Iustinianum, qui ait, amabiles Ecclesiarum defensores nullum praestituros impedimentum exactioni, neque passuros vim exaetoribus inferri. Antiquitus autem quaelibet civitas suos dosen-XII.

res habere solebat, de quibus & eorum muneribus post Iustinianum in titt. Cod. o P svesiarum de defensoribus civis. lesierit Balsamon. ad Synod. Carthagin. can. 68. Garsias Loavsa ad Concil. Toletan. 8. V. defensorum. Butengerus de Imp. Rom.

lib. 7. cap. q. defensores. O g i defensores. o cap. I a. per tot.

229쪽

x III.

XIV. xv. xv I.

infra cap. ro. num. I a. o I 3. Habuisse & Ecclesiam Romanam suos defensores, vel usque ab anno post Christum n

tum 286, observat Baronius, Annal. tom. t. ad illum an.num. 8.quorum munus & dignitatem, allato Gregorii Magni testimonio , plene describit idem Baronius Annal. Eccles tom. 8. . I98. num. I 6. 9 seqq. & post Baronium Scanarola de Via stat. Carcerat. tib. p. cap. LIect. a. num. q. seseqq. & Becillus, in Notis ad Acta S. Case ripae, num. 27. qui ingeniose probant, quod eorum defensorum munere & loco gaudet Advocat rum Consistorialium ut verbis Pii II. in Apologet. ad Mariinum Magen utar) Nobilis ordo, constans e viris selectis de multis in utroque Iure Consultis, cui anno I 6 2. benignitate Innocentii X. fui adscriptus: & de iis plene in syllabo Advocatorum Consistorialium nuper typis edito eruditissimus collega Carolus Cartharius , Decanus illius Collegii, qui Advocat rum Consistorialium vitas ibidem clegantissime conscripsit, cxordio ducto a Benedicto Cajetano, cui ad Pontificatum evecto nomen fuit Bonifacit VIII. Suos pariter defensores habuit Constantinopolitana Ecclesia, & quidem numero plures, quorum prior dicebatur ὀ οπι.εκι iam Primus defensor, cujus ossicium & dignitatem describit Codinus, de osse. Eccles Constantinop. in quinario primo, num. I. caeteri Vero poculiaribus nominibus ac muneribus distinguebantur, de quibus Gret r. ad Codin. lib. p. cap. s. num. 2. & Meursus G sar. Graecobarbar. V. ε κν : Et harum Ecclesiarum cxe plum sequutos suisse caeteras, videntur arguere modo laudatae Leonis ac Iustiniani Constitutiones , indeque forsan in Ecclesiis privatorum pietate constructis patronatuum emanavit origo, quasi Ecclesiastica benignitas aequum non censuerit, alios assumi postpositis fundatoribus, sonus quippe defendendi Ecclesiam patronis incumbere testatur G tostae in n.piae mentis. I 6. quael. . versi. sunt autem tria. cosque ideo α Patronos & Advocatos usus appellavit , quamvis a patronis quoque

230쪽

ΡRINCIPUM CAP.QVII. ar quoque distincti nonnunquam constituti fuerint defensores,

qui S Vicedomini nuncupati, quasi Domini locum tenentes, id Castaldi, corum instar qui Domini loco praedium servant, or custodesseu Guardiant,a Guardia sic dicti ex vocabulo Ge manico mari, quod diligentem corporis custodiam significat, ut relatis Canonum & Auctorum testimoniis ostendit Inno- Centius Cironius in paratit. in quinque tib. decret. ad rit. de

Iure patri . cum patronatus honore. Hic praeterea oeconomi x vir.

Ecclesiae habetur mentio per Iustinianum, quia sicuti in Constantinopolitana Ecclesia magnus erat oeconomiis, qui sua in potestate habebat omnes Ecclesiae facultatos & reditus, in his tam Patriarchae quam Ecclesiae dispensator crat: Codri. de ossic. Ecel. Constantinop. quinario primo, num. 2. ita in Unx quaque Ecclesia aderat oeconomus, qui curam gererct proventuum Ecclesiae & bonorum ad eam spectantium, Canone 6 3. Concit. Hiceni, Alphons Pisani lib. 3. His igitur de foribus S oeconomis Iustinianus injungit onus praedictum, quia iis incumbebat cura Ecclesiae; cum imo defensoribus Leo Imperator imposuerit onus observandi singulorum intra Ecclesias confugientium personas, ea arique incessanter conquirendi. d. l. 6. si . C. de his qui confug. ad Ecel. Hos quinimo XVIII. defensores & oeconomos, si impcimenta exactioni praestarent , mandat in hoc textu Iustinianus cogi de suo sat acere

coc addiditque praeterea sid quod ab omni recta ratione ac etiam pietate est alienum) in edicto r3. verum ,si uis arconomi or sanctissimae Ecclesiae defensores divites non fuerint, ex Iuni se ae Ecclesiae pecuniis er rebin fisco satisfiat: at ne a filio XIX. quidem paterni delicti poena cxigitur, quod unusequi que ex suo admissosne subjicitur, nec alieni criminis successor consi

ruitur, Juxta placitum Calistrati in I. crimen 26.1. deparn. nec unquam filius pro patre, nec pater pro filio, vel libertus pro patrono, vel servus pro Domino conveniri potest, Lp. cse tororit. C. nestius pro patre. Tam manifestae iniquitatis edictum X K

SEARCH

MENU NAVIGATION