Caroli Emmanuelis Vizzanii Bononiensis, ... De mandatis principum, seu de officio eorum, qui in provincias cum imperio mittuntur, ad Alexandrum 7., pont. max

발행: 1656년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류:

191쪽

ses teneatur; Farinac. d. q. 2 . num. F3. in fine. Tota decis c. num. I. de U. Vicarii , in antiq. Ornou. Si tamen Oiliciales illos ipse clegerit, non vero a Principe acceperit, Felin. d. cap. Petrus. num. II. V. declara. &hi ratione ossicii deliquerint,

pari. q. dives. quod tunc dicuntur praestare, quando favor praetextu, contemplatione, Vel calore ossicii delinquunt, ut reprobata sententia Francisci Marci, qui decis. 42 s. num. 7. p. I. credidit Cubicularium, de quemlibet alium familiarem recipientem pecunias, ut rogaret Dominum, non peccare ratione ossicii; senserunt Caravita per ritibus magnae Curiae

rit 49. colum. . V. unum tamen adverte. Farinacius d. q. 2 . m. s8.'S9. dc Rota in Romana P Iariatus apud Farinae. U. s. num. II. vol. I. o deris. m. 6. coram Gregor. δίjure quidem, tam dura conditio Praesidibus imponitur , quia debent viros probos ad ministerium eligere, L cum.s. 3. ff. de publican. se vectig. l. I hac autem q. g. naui. causon. Crsabul. quos si clogissent, & quidem ex communi opinione

integerrimos, nequaquam ex corum dclictis icnerentur. T lin. d. eap. Petrus. num. I i. rarozz. de Q. Vi c. lib. 3. q. a . num. T. Seraphin. deris. s 27. n. I. ubi addisio marginalis con-eordantes alligat. tit. A. Greg. deci . 233. -m. S. Nec carere scrupulo societatis occulsae eum, qui manifesto facinori non desinit obviare, censuit Rota. deris. 6. de Q. Vic. in antIqu. num. 3. ut enim egregius Philomusus in Pompe o ac primo, heu. z. canebat:

qui haud prohibet scelus

Mandat patrari. ----

Si tamen Praeses statim purgaret delicitam ossicialis, vel ipsum exhiberet, ac poena foret immunis. Felis. d. p. Petrus. de homicid. num. 9,or Ia. Gregor. decis 2 3 3. num. q. Seraphin.

192쪽

ΡRINCIPUM C A P. V. ' 18 idecis s27. num. a. Prout etiam, si criminaliter ageretur ad XIV. poenam corporis contra Ossicialem: tunc cnim quia poena XI V. co poralis pro alio nequit solvi, Roman. coin I s. num. 2. Mandos ad Roman. cons. 487. num. I. actio non competit contra Praesidem lin. d. cap. Petrud. num. I 3. Roman. cons. II. n. 3.

se consi. I s. num. i. ct ibi Addens. ω. B. imo neque si expresse ad solvendam pro familia omnem poenam civilem , & criminalem se obligasset : Cancer. var. p. 3. cap. 12. num. I 37.

Sciantque Pramdes se ipsos icneri, etiam si ossiciales, qui X v. deliquerint, tuerint clecti a Principe, cum tamen prius ab iis fuissent nominatig exactores. 8, C.de sceptor. use mis enim X V I. juxta Baldi sciatentiam in I. quoniam C. de convenienae Dei δε-

bitor. non teneatur is, qui nominavit, quando ex necessitate ossicii nominat . & ejus nominationem sequi non tenetur is,

qui cligit; tamen quia Princeps PGelidum nominationi ut plurimum adhaerct, ne corum judicium videatur damnare, jure hi pro delicto nominati condemnantur, ut ratiocinab tur Ioh. Franciscus de Ponte de potes. Proreg. tit. 3. I s. num. II. cor I 8. An vero de defectibus substituti a se nomi- XVII. nati teneatur officialis, qui illuna ministerio praeposuit; S anis satisfaciat parti laesae, substitutum exhibendo, fuse disserit Carlevatius, qui alios materiam pertractantes refert in s logia pose. tom. a. de Iudic. ad deci 79. num. r. O seqq. Censuit praeterea Principes quoslibet, imo ipsum etiam XVIII. Imperatorem teneri de delictis per ossiciales a se constitutos commissis, Conradus in templ. Dd. lib. I. cap. de Imper tore. g pro Ossciatibus. num. I. Crodiderim tamen Principimulta indulgeri, quae Praesidibus denegantur, eum ipse ad in-' star horum non uni civitati, vcl provinciae, sed universae Rci- publicae praesideat: imo etiam plura cum finitimis Principibus sibi incumbant negocia, ut ideo venia dignus sit, si ossicialium , quos eligit, conditiones adeo exacte non calleat rputavit tamen Soto deis i. cir jur. lib. 3. q. 6. ubicumque vi- SIT,

193쪽

181 DE MANDAT Isris dignis honores , & stipendia non demandentur ab eo, qui

praeeit Reipublicae; acceptionis personarum crimen committi , & inde vinculum restitutionis oriri , quae facieida sit non quidem dignioribus, qui ea munera comeoisi debuissent, sed populo, qui damnum & incommoda ex parum idonea illa electione accepit: cum sola populi necessitate, non vero ratione personarum, quibus deseruntur, instituti sint honores, & decreta stipendia, quae his obveniant: & hoc idem sentiunt Mastrillus, qui de communi I heologorum opinione testatur, de Magistrat. m. a. cap. I. num. Mq. de Ponte de potest. Proreg. tit. 3. 3 s. qui monet in electioni- . bus his iniquum esse gratificare personas , attendere preces, X X. vel aliorum intercessiones,num. 6. 6 qq. Hinc igitur ad punienda ossicialium & familiarium delicta excitentur Praesides, caute tamen procedant, nec de facili credant accusationibus, quando Magistratus etiam optimi ac integerrimi immunes non sunt ab iniquorum Calumniis, ut fuse historico-X XI. rum testimoniis comprobat Larca algeg. cal. ror. qui ideo calumniosas adversus Magistratus delationes acerrimis po

nis puniendas docet, alget Ioa. Quod idem & aliis quibuslibet casibus praestandum est, dum Constantinus in L omnes. s. C. de delaIor. indulserit omnibus licentiam, qui se iasos exist

mant contra delatores, siveritatem Iudicum implorare ferro di-xXIL striciam: Quod sane vel ipsa veterum Imperatorum sua. ni instituta, quandoquidem, cui sub Tiberii principatu fuerint decreta accusatoribus praecipua praemia, nonnumquam GT t

sibus, nemini delatorum fides abrogata, teste Suetonio cap. 61. quo tempore auctor est 3. de Benes cap. 26. Seneca, quod fuit . , accusandinequens o penepublica rabies, quae omni civili besio gravius togatam civitatem confecit, accipiebatur ebriorum sermo , simplicitas jocantium, nihil erat tutum, omnis siendi pl. cebat occasio, nec jam reorum expectabatur eventus, cum est X X III. unus: mitiori tamen saeculo, cum optimus Princeps Traja

194쪽

ΡR. INCIPUM CAP. V. et anus Rempublicam habebat, hae humanae generis pestes vel ni piaculares publicae sollicitudinis victimae supra sanguinem innoxium ad lenta supplicia gravioresque poenas ducebantur. teste Plinio in panegyr. dc Antoninum Pium adeo immani odidelatores habui sic, in Vm vita resere Capitolinus, quodsi non probarent obiecta crimina, capite eos mulctabat; si probarent. oblato praemio infames dimittebat. Audiendi quidem sunt illi XXI et

a Praeside, nam ut riebat Institui. orat. lib. I 2. cap. T. Quinti- X X v.

lianus, sparnassicelerum expeteresas non es, prope est ut scelera ipsa permissusnt, se licentiam malis dari certe contra bonos est. Sed si aliquos vel praemiorum, vel odii solo impulsu agit

vos quempiam Videat accusare, calumniam timeat, Theodo- X XvLrici Regis cautus exemplo, qui in edicio cap. 3 s. statuit, ut

is, qui qua sub decie utilitatis publicae, ut sic necessarie faciat .

delator existit; tamen s ea, quae ad aures detulerit, inter acta constitutu non potuerit adprobare, flammis debet absimi. &eap. I o. addidit, occultis secreti que delationibus nihil credi debet, sed eum qui aliquid defert ad judicium venire convenit, uI, squod detulit non potuerit adprobare, capitali subjaceat ultioni. Quod idem fere statuisse videtur Fridericus Secundus,

Constit. Neapol. lib. I. iii. 3 o. cap. q. ncc omnino dissentit Mam

tianus, qui dclatorem puniri, si delictum non comprobavcrit, voluit, in L non tantum. 2q. d. de jure ci. Verum quia ut XXvII. accusatoriam vitam vivere, o ad deferendos reos praemio duci proximum latrocinio es, ita pestem intestinam propulsere, cum propugnatoribus patriae comparandum, juxta Quintiliani sententiam: d. cap. 7. lib. I a. Ab infamia aliisque poenis delato- XXVIII. ribus impositis immunis est ille, qui ad sui tutelam, & injuriam propulsandam alios deserat; puta si communem causam sibi cum fisco prosequitur, L deferre. I 8. sed communem. T. i. cm. 38. I.sn. l. delator. - . . de jurin . vel non tam deferendi animo, quam delationem contra se factam repellendi. I. nusia macula. 3. C. de delator. vel suam injuriam exequi

tura

195쪽

18 DE MANDAT Is

tur, vel tuorum, L ii tamen. g. de accos quorum appellatione etiam amicos contineri, sensit cum Balao in L I. C. qui accus non posnum. 3 3. Decianus tract. Crim. lib. 3. cap. s. num. I s. xx IX. Christiano quidem homini Christianum accusare non licere , censuerunt aliqui; & eorum sententiae favere videtur Canon 73. Concilii Elcberitani, in quo definitur, quod δε- lator si quis extiterit, fidelis, G per delationem ejus aliquis fuerit proscriptus vel interfectus, placuit eum nec legit ibidem in margine nonnisii Binius, Concit generat. tom. i.) in fine accipere communionem: s levior causa fuerit intra quinquennium accipere poterit communionem s Catechumenus fuerit, post. quinquennii tempora admittatur ad baptisenum. quem in capitularibus Caroli, & Ludovici Impp. inseruit Ansegilus lib. 6.. cap. 243. SI Decretorum volumini Gratianus Can. delator. s. . quaest. 6. Vcrum quia ultionem non correctionem proximi. lacra excludunt eloquia, tunc sententiam hanc procederecst asserendum, quando quis accusat pro damno irreparabili, ad accusandum insurgit odii vel lucri causa, nec ad vindictam publicam communemque Reipublicae utilitatem suum dirigit ossicium: ut plene tradidit Decianus lib. 3. cap. q. num. 2. XXX. seqq. alias quippe, ut dicebat Quintilianus Instit. orat. lib. I a. d. cap. I. lauciabitur is, qui non pinnae nocentium cupidus, sed emendandi vitia corrigendique mores dabit,veterum Romanorum instar, obsidem Reipublicae malorum civium accusationem. verum de hac re fusius agemus in reliquis nostris de jure publico commentariis. ad tit. C. de delator.

196쪽

I I LViri probi, & docti a Praesidibus in Adsessores& Consiliarios assumendi fiant.

Τοῦ Estinabis etiam Consiliarium is quicunque fuerit circa te, assumere virum optimum, o

purum undique, Gr contenium

iis quae a Uco dantur. os quid praeter spem accesserit, o non

inveneris eum custodientem tri

bi Mem iustam ι illam quidem

expellas: His vero uteris Con Bario , legem se justitiam cum puris servante mambus.

Iv. Proes non potest sim consilio Ad Uporis

sententiam ferre . a s tenetur ad damna. lamitatura num. v. ad x.

. XIII. Lanwatur a num. v. ad T.

XII. Certa stipendia Adsessoribus asen

, a. XVI. Itido nora poses exercere oscium a vocati.

XXII. A sessor tenetur ex facto Prasidia

XXI i I. P se, tenetur eae facto Adsiesseris.

XX v. Fabri sementia reprobatur.

Ommuni sane nostri priscique saeculi vitio fieri L solet, ut sola bellica laude contenti, rudes plerumque pacis artium, ad publicas res administrandas proVinciarum rectores accedant, Cuae. ad 2 o mei. 82. in princi Roman. ad i. I. de adsessor. num. I. o I quasi dissicili tam dissimilium inter se virtutum in unum an mum connuxu boni Imperatoris gloria potio; habeatur, quae

197쪽

18 DE MANDAT Is

ia tur, vel tuorum, L ii tamen. f. de accos quorum appellatione etiam amicos contineri, sensit cum Balao in l. r. C. qui accus non posnum. 3 3. Decianus tract. Crim. lib. 3. cap. s. num. IJ. xx IX. Christiano quidem homini Christianum accusare non licere , censuerunt aliqui; dc eorum sententiae favere videtur

Canon 7 3. Concilii Eleberitani, in quo definitur, quod δε- lator si quis extiterit, fidelis, oper delationem ejus aliquis fuerit proscriptus vel interfectin, placuit eum nec legit ibidem in

margine nonnisi Binius, Concit. generat. tom. r.) in fine accipere communionem: si levior causa fuerit intra quinquennium accipere poterit communionem εῶ s Catechumenus fuerit, post quinquennii tempora admittatur ad baptismum. quem in capitularibus Caroli, & Ludovici Impp. inseruit Ansegistis lib. 6.. cap. 2 q. SI Decretorum volumini Gratianus Can. delator. 1 quaest. 6. Vcrum quia ultionem non correctionem proximi lacra excludunt eloquia, tunc sententiam hanc procedere est asserendum, quando quis accusat pro damno irreparabili, ad accusandum insurgit odii vel lucri causa, nec ad vindictam publicam communemque Reipublicae utilitatem suum diri git Oiscium: ut plene tradidit Decianus lib. 3. cap. q. num. 2. XXX. o sieqq. alias quippe, ut dicebat Quintilianus Instit. orat. lib. I a. d. cap. I. laudabitur is, qui nonpoenae nocentium cupidus, sed emendandi vitia corrigendique mores dabit,veterum Romanorum instar, obsidem Reipublicae malorum civium accusationem. verum de hac re fusus agemus in reliquis nostris de jure publico commentariis. ad tit. C. de delator.

198쪽

PRINCIPUM C A P. V. 18sC A P v T V. g I LViri probi, & docti a Praesidibus in Adsessores& Consiliarios assumendi fiant.

UEstinabis etiam Consiliarium o quicunque fuerit circa te, assumere virum optimum, se

purum undique, contentum

iis quae a si seo dantur. quid

praeter spem accesserit, o non

inveneris eum custodientem ιλ

bi Mem justam; isium quidem

expellas: alio vero uteris Con Baris , legem se justitiam cum puro servante mambu

Iv. Proes non potes consilio Adse poris

XVI. Iudex nom potes exercere ob cium a

vocari.

XXII. Ad sis tenetur ex facto Prasidia

male tu antu.

XXI l I. Praeses tenetur ex facto Adsersoris.

XX v. Fabrisementia reprobatur.

Ommuni sane nostri priscique faeculi vitio fieri L solet, ut sola bellica laude contenti, rudes plerumque pacis artium, ad publicas res adminiurandas provinciarum rectores accedant, Cuae. - mei. 82. in princi Roman. ad i. I. de ad esser. num. I. o I quasi dissicili tam dissimilium inter se virtutum in unum an mum confiixu boni Imperatoris gloria potioli habeatur, quae

199쪽

186 DE MANDAT Issi minus integram populo felicitatem, certe huic ipsi, quae

per otium aliter selicitati, securitatem incolumitatemque pMrit: Hoc autem incommodum tolerabile prorsus videretur,

si Praesides praestandis provinciae siue pacis bonis quae plerumque in exercendas recta cum ratione judiciis sita sunt)postquam proprio ingenio uti nequeunt, recte alienis monitis , qui proximus sapientiae gradus cst, uterentur: namque ut verissime canebat Hesiodus: ουτρο , --, ος ἀυτω παν νο ri , - κ' κ ἐς ηον ἀμάνω. . . . EGλος. δἰ ου κάμεινγ , ἐς Γ μά. 2 i .

E ν Ἀκόν , οδὶ αυτ D Age quidem optimus est, qui sibi ipsi per omni git, Cogitans quaecumque dein se ad finem usique sint meliora r. Sed ct He bonus est qui bene moneriparuerit. - gi vero nec Isbi sapit, neque aliam audiens

Id in animum admittit, Ege contra homo inutilis est. Quapropter laudanda oinnino cst vetus consuetudo, qua Magistratus hujusinodi una cum reliquo imperii comitatu II. Iurisconsultos quoque, prout res serebat, unum aut plures inprovinciam secum ducebant ex primoribus Advocatorum assumptos, si rari de Imp. Rom. ob. 3. cap. 3. I ipsi etiam. quorum consilio controversias definirent, prout juris rati postularet. i. r. C. de ad F. Pancirol. NM. I . Orient. cap. 8-Thois n. yntagm. Dr. uniet p. 3. lib. 47. cap. IO. num. Ia. Hi

. . adsesseres passim, & consiliarii aliquando: Gratimstas or. ad. μου Iustin. adiit. C. de ad U. ct ibidem. Perez. num. I. imo &juris studiosi dicebantur: Pancirol. d. cap. 8. Et ea qua telum III. sunt inexplicantes, o occupationes a implentes Praesidum juridica trinabant. Hoel. de Iudici inpraefat. adeo ut quae regit ProvinciaFfascibus, regeretur praefectura consilio Adsestarum. Cassiodori ob. 8. epist i o. In his praeterea summam doctrinam Pari

200쪽

pari vitae integritate comunctam, quemadmodum antiquitus requisitam scimus, ita nunc potissimum requiri non dubium est: non enim licet Praesidi alias legum ignaro, citra vitium I v. nullitatis, S absque obligatione restituendi id quod interest partis injuriam passae, inconsulto Adsestare sententiam ferre, nisi forte contrarium jure municipali foret statui' ; vel sti- v.

pendii tenuitas Consiliarium accersere non permitteret, Bo- v I. Dadisia, qui plene dissutat articulum. potitici θν. I. cap. I 2. a n. 6. ad i6. vel sententia foret interloquutoria, agereturve de re vII. minimi praejudicii, Baia. Er. C. ut nem. lici teritoprovoci Paris v I ILde Put. desnd. V. consilium. cap. 4. num. 2. adcOVe clara, & IX.

manifesta, quod sola facti cognitione indigeret. Balae in L placet. C. de sacros Eccl. Chassen. ad consuet. Burgund Rubr. 4.g I. vers. si ce n est δε consentement. num. 3I. vel Praeses sen- α tentiam forte fortuna legum dispositioni consonam protu- .lislet. Bart. l. illa, aut Age. cum in verbis. Is de leg. 3. ct in Lincivile. C. de furtis. Puteus. d. V. consilium. num. 2. Sobadisia d. cap. I 2. num. I 3. ct cap. s. num. 3o. Iure igitur hic Iustini, x L

nus Praesidibus injungit, ut Adsessorem asstimant virum optimum , sepurum undique it additque praeterea se contentum iis quae a Asco dantur: quia certa stipendia Adsessoribus a Priim XI Lcipe assignabantur in particularibus delegationibus, i. unici C. de annon. o capitat. admini'. er eor.QA fessor. in iis scilicet notitiis, quae singulis administratoribus, & corum officiis delegantur, quibus annonae eis debitae taxantur, SI capita,

α pretia corum quae sumunt, vel ex tributis, vel ex publicis horreis, Gotisted. ibid. V. delegationibus. o Per . I . quarum suppetunt exempla in Novellis. Novel. 2s .e eqq. or in I. a. si is haec notitia. I9. & in Codice tit. de us. Praef. Prael. Asri ubi Adsestari Praetorii Africae ea assignantur stipendia,

ruae efficiunt sermo summam nostrorum aureorum 22OO. ut: nsit Pancirolus in not. IN. Orient. cap. 8. ad D. Z ultra harestipendia quidpiam accipere iis vetitum esse, fuse probatum.

SEARCH

MENU NAVIGATION