Caroli Emmanuelis Vizzanii Bononiensis, ... De mandatis principum, seu de officio eorum, qui in provincias cum imperio mittuntur, ad Alexandrum 7., pont. max

발행: 1656년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류:

261쪽

nire, res autem ejus non conti

gere , sed sinere eas generi olegi, se secundum illam , ordini. don enim res sunt quae detinquunt , sed qui res poloeni: at

illi reciprocant orssinem , eos

quidem qui digni sunt poena,H-

mittunt: iEorum autem auferunt res, alios pro illis punientes,quos lex forte ad Isiorum vocavit successionem.

I. ε rhi bona matu timent amittere. VI quam vitam. II. Bonorum publicatio quomodo feret antia pulsu. III. An tune liberu aliqua bona fuerim ν servata. θqM .ernum uri. V. Dotes in qubus erimini uilliora. V. Bona publicata. publii us m destina a apud Rιmanos. V I. Fibra Principis ρή to quando addi eZa. VIII. Bonarum publicationes subia: 'cur.

parantur.

XX v III. Cuando Princeps imponat paeanam tublicationis bonorum.

X XIX. Qua bona piatica; ni sintsuhera, , ad quem flectent.

Lerique hominum adeo humilis abjectique ani- mi sunt, ut multo magis paupertatis, quana Vitae periculo commoveantur : aliis hoc idem erga rem familiarem studium, turalis erga liberos imdulgentia , & illustrandae posteritatis cura inpenerat, quam quidem, ne ingloriam obscuramque reliquisse dicantur, in jorem sibi in conservandis domus fortunis, quam in ipso capite ac vita tuenda curam & industriam collocandam si munt, ut observavit Perez ad iit. Coae de bon. proscript. n. II.

quasi terpetua egestat ordentibus fili ct mor olatium, se vita

262쪽

PRINCIPUM CAP. XII. 2 9sentietum auria dictum Arcadii & Honorii l. quisquis s. I p.

C. ad i. Iul. Majest. Hinc pro omni delicto, quo vita ad G ILbatur, aut Civitas, aut servilis conditio irrogaretur, bonorum quoque publicationem addicere mos erat. l. 8.1de bon. dammnisi ea condemnato fuissent expresse reservata, Peregrin. δε r. si i lib. s. cap. p. num a. Et liberis natis ex justis III. nuptiis certa tantum portio assignabatur, d. l. p. p. se l. cum ratio 7. F. de bon. damn. l. quando. I o. C. de bou. proseripi. e.

cepto laesa: Majestatis crimine, in quo filiis paterna substantia prorsus destitutis, mediocria filiabus alimenta Principis benignitate constituebanPr, L quisquis F. C. ad i. Iul. GMajest.

Nisi tamen quis ex Decurionum numero condemnaretur. e. tunc enim, si liberos non haberet, Curia succedebat: si virilis stirpis liberos suscepistet, his deferebatur successio: si vero -muliebris, ad has dimidia pars bonorim spectabat, dc altera dimidia ad Curiam devolvebatur: quod si utriusque sexus prolem habuisset, masculi semissem accipiebant, altero semisse inter eos & sorores divisor excepta Majestatis quaestione, cu)us rei poena ad posteros transmittebatur, L quando Ici. C. de bon. proser t. & ne foeminarum quidem dotes, quoties IV Majestatis legibus tenerentur, a rigore publicationis immu- nes erant: idemque juris in criminibus quoque de vi publica, parricidii, & veneficii observabatur, L quinque 3.1. de bon.

damnat.

Primo quidem bona publicata usibus publicis destinabanta ritur, ut indicant Tarquiniorum ager Marti dicatus, unde campus Martius dictus est, Marci Manlii Capitolini & Ma celli ardes in monetae ossicinam & macellum conversae, aliaque sexcenta hujusinodi ex Livio, & aliis historicis congesta per Alexandrum ab Alexandro Gen. dier. lib. 3. cap. a 3. & Ti- raquellum in annot. ibid. cceperunt inde in privatum Princi- v I pis fiscum inserti, donec, Spartiano teste in ejus vita, Adrianus

263쪽

2N DE MANDATIS

in aerario publico recepta. Sed rursum bonorum, quae public bantur , testem melior pars a Principe est coepta occupari, &quidem tam avide, quod singulorum bonorum, quae publicabantur, diligens fieret Principis jussu descriptio, eaque ad Principem transmitteretur , ut is inde ea eligeret, quae sibi magis placuissent: Ita scilicci Valentinianus, Valens, S Gratianus in L si quis 7. C. de bon. proscript. ad Probum Praesectum praetorio scripsere in quis intra provinciam pro qualitate delicti sylum profriptionis incurreriver ordinarii incis sollicitudinem bonorum indago diligenti e celebretur, ne quid rei privatae commodis per gratiam atque costudium forte inducatur, se plena descriptio comprehendat, quo latium, o quod st ruris ingenium, quid aut incultum sit, aut colatur, quid in vineis, olivetis, aratoriis, pascuis, fluis fuerit inventum: quae etiam gratia es quae amoenitas sis locorum, quis in aedificiis ae possessionibus sit ore

natus , quotve mancipia inpraediis occupatis mes urbana vel rustica , vel quarum artium generibus imbuta teneantur: quot sintrensiarii vel coloni: quot boum exercitiis terrarum atque vomeribus , buentium, quot ecorum o armeniorumgreges, o in qua diversiitate numerati Ant; quantum auri er argenti, vestis,

ct monilium, vel in specie,vel in pondere, or in quibuι speciebud,

quidve in apothecis si repertum. tunc demum omnia, ea qua mella nos perspicis, inquistione constricta rationalis rei rivata tradantur oscis , aut Palatinis super hac causa moli nostro nectenda patrimonio. mox vero ad nossub litteris publici Iudicis sigilgatim de omnibus nominatimque referatur, proculdubio ne gligentia multanda. Hinc certe vel ipsis insontibus ex calumniantium insidiis plerumque parata excidia, dum

cuicunque monile

Contextum gemmis, auipraedia culia fuissent, is avaro & iniquo Principi, vel Praesidi, ut ait Claudianus, inausin. lib.p. populandus erat, dominoque parabat μ

264쪽

ast PRINCIPUM CAP. XII.

Exitium secundus ager, metuenda colonis Fertilitas.

A cujus quidem moris iniquitate magnopere abhorrens Iustinianus in certis quibusdam criminibus, quales fiserunt nuptiae incestae ,jusserat in gs vero. a. r 'vel. de inces. o nefariis nupt. bona applicati filiis antea progenitis ex justo matrimonio , qui tamen alimenta patri praestare tenerentur: is enim licet legum contemptor se impius st,tamen pater est: nunc vero, sere penitus sublata bonorum publicatione, Praesidibus v III. injungit, quod si aliquis dignus apparuerit poena, Etam puniant, res autem ejus non occupent,sed eas generi, hoc est propinquis, juxta legum praescripta adjudicent: & clegantillimam sane hujus humanissimae Sanctionis reddit rationem, quod non res sunt, quae delinquant, sed qui respesident: ideoque videtur iniquum id, quod ut plurimum perpetrant Praesides, qui recia procant ordinem, & eos quidem qui digni sunt poena dimittunt,

illarum autem auferunt res: ita alios pro aliis punientes, quod

lex forte ad illorum vocavit successionem, qui plerumque sunt

agnati reorum, imo etiam descendentes, quibus ratio natur iis quasi lex quaedam tacita parentum haereditatem addicit; unde sui haeredes dicuntur Leum ratio 7.in princessis damno.& publicationes has bonorum sortius etiam cohibuit Imperator um poenarum omnium moderationi intentus, in si . Novesi. ut nulli Iudic. decrevit in delictis, in quibus leges motatem vel proscriptionem injungunt, reorum subsantias non feri lucrum Iudicibus, aut eorum officiis, sed neque juxta veteres leges fisco illas applicari: sed siquidem habeant ascendentes vel descendentes usque ad tertium gradum, hos bona consequi quod idem procedit in collateralibus, licet de iis textus hic non loquatur, ut post Cinum Angelum & Baldum observat Peregrinus, qui ad cognatos etiam dispositionem extendit, de Iure ci lib. s. eap. i. num. 4. Clarus qui de communi in praxi s . quast. 78. num. I. & Farinaci traxi Kk 1 Crim.

265쪽

Crim. grais. as. num. 6. qui Post Angelum, Marsilium, Mquamplures alios, addit, benencio praedictae dispositionis gaudere omnes venientes ab intestato in infinitum:) si vero mulieres habeant, qui condemnati sunt, has voluit ibidem Imperator dotem &antenuptialem donationem consequi,& si sine dote matrimonio copulatae fuerint, accipere ex b nis condemnati portionem a legibus statutam, quartam scialicet, ab Imperatore praescriptam in I quia F. Novesi. ut liceat matri se Aviae. Et si nominem praedictorum habeant illi qui deliquerunt, tunc bona fisco applicentur: quod idem dece nitur in ea quae exinde depromitur Authentica bona damnat rum. inserta Codici in tit. de bon. proscriptorum,dc in hac prout etiam in dicto on. Novesi. ut nul. Dd. cxcipitur crimen laesae Majestatis, in quo antiquarum legum dispositione se Vala, puta l. qu quo s. C. ad i. Iul. Majest. reorum bona fisco addicuntur, quod idem veteri Iudaeorum lege sancitum o servat Seldenus de successonibus ad leges Hebraeorum cap. 2 q. Et cum aequali poena plectantur laesae Majestatis & haereseos rei: l. Manichaeos 4. 3 4. C. de haeretis. imo ut alibi, in Auth. Gazaros C. eod. tit. legitur longe graviussit aeternam quam te mporalem ossendere Mavsarem, S in haereseos crimine, poena publicationis bonorum antiquitus in d. l. . I I. indicta se

vatur d. Auth. Gazaros C. de haeretic. cap. vergentes Io. de hinreticis. Pereet. ad tit. C. de bon. proscript. num. I o. Gomea vanresolui. tom. 3. cap. 2. num. I. in caeteris vero delictis praedictorum jurium beneficio sublata censetur atrox poena publicationis bonorum , & ita universum orbem servare testantur Albericus in tertia parte statui. quaesi. I 8. in sine. Peregrinus de Iur.Asci lib. s. cap. I. num. 3. dc Farinacius, inpram Crim. quaest.2y. num. I. infine. qui asserit praeterea ita communiter DD. sentire.

Et quamvis DD. aliqui senserint id procedere in iis tam tum casibus, in quibus in consequentiam poena mortis Vel

266쪽

PRINCIPUM CAP. XII. I

deportationis a jure imponebatur poena confiscationis; non vero ubi specialiter & cxpresse illa fuerat imposita , quos singulos, sive illa seret indicta in totum, sive in partem, numero viginti quinque recenset Tholos anus syntag. Iur. Vniverspe. lib. 3.cap. 17. & duos supra septuaginta enumerat Chasianaeus: ad consuetudines Burgundiae rubr. 2. 3 p. n. ao. luribή seqq.

tamen quidquid sit ae Iure communi, Certe gentium Consensu receptum est, quod excepto haereseos & laesae Majestatis crimine, nunquam fisco addicantur damnatorum bona, XIV. nisi statuto, consuetudine, vel alia speciali Principis constitutione contrarium fuerit dispositum. Farinac. d. quaest. a s. n. I o. oret 8. Peregrin. d. rit. r. n. 8. 9 ao. Clar. recept.sentent. lib. s. g . q. 8. n. p. Eoianae coV. 97. n. 2. se cons 98. n. s. τοί a. & quidem expresse Farinae. d. quaest. 2 s. n. 2I. Peregrin. d. tit. I. n.22. Rotinae conf98. n. s. voLa. Cum mo, etiam ubi statuta X v. contrarium decreverint, adhuc durare dictae Auth. bona damnatorum dispositionem, si invaluerit longa consuetudo, ne X V I. hona damnatorum publicentur, senserint Beria2Zolius conscriminal. 477.n. 6. ct 7. GoZZadinus consi. 96. n. q. Z Bajardus, ad Clarum q. 78. n. 9. qui de hujusmodi consuetudine invi xv ILlabiliter Bononiae observata testantur, de qua plene doctissimus collega Vermigliolus cons primo per tot. Et illae tantum XVIII,

Constitutiones publicationis bonorum poenam certis delictis imponentes assciunt , quae emanaverint a Principe: Cum enim Jus confiscationis inter regalia minora recense, XI

tur, Vult ejus de sevd. lib. I. cap. s. n. 7. Peregri de jure Afi lib.

p. tit. 2. n. 8s. Chassen. ad consueIuae Burgund. rubr. 2. 38. V. se apparitor n. I. solus Princeps non recognoscens superiorem XX. publicationis poenam extraordinariam potest indicere, 'a ad rubr. Coae de Iare si . n. a . Boiadisiapolit. a. cap. 16. n. IIo. Larrea in prooem. alligat. cal. n.6. Ch san. d. rubr. 2. I. N. I. Roman. cons. y9. n. 2. Et seudatarius is, cui ille regalia Iura XXI.

expresse concesserit, vel saltem in investitura bonorum pu-

267쪽

ασέ DE MANDAT Is

blicationem vel merum & mixtum imperium indulseritias siril. de Magistrat. lib. 3. cap. 1 o. n. εο O. Giovagnon. consiso.

n. 3. voL I. P attaconsa O. n. s. Socin. Iun. cons. 76. n. 2o. lib. .

T XII, Roman. cons s9. n. 3. Caeteri vero Magistratus praeter casus a lege vel consuetudine exceptos poenam hanc nequeunt imponere, nisi a Principe specialis facultas sibi fuerit concessa, I. unica C. nesine usi. Princip. Rimin. Iun. conf328. n. Io. Cohel. ad bust. bon. regim. cap. I 8. n. Fq. Gio gnon. cons 94. XXIII. n. s. vol. I. etiamsi Gubernatores civitatum sint, vel Praesides provinciarum, Nonnius cons Io . n. I 8. 9 I9. Peregrin. de jure XXIV. Afi, lib. s. tit. I. n. 2 . Farinae. d. quaest. a I. n. I9. 9 2o. Vel alias personam Principis repraesentent, & ejus imago dican-XX v. tur, Rimis. Iun. cons. 328. n. 9. Imo sint ejus delegati vel l xxv L cum tenentes, Mastria. de Magistrat. tib. 3. cap. Io.n.qoq. cum

haec eadem dispositio procedat & in ipsis Praefectis Praetorio

Σαα Rimis. Iun. cons. 328. n. Io. Maserit. d. n. O . Et in Cardin libus a latere Legatis, Nonnius cons. Io . n. uli. Farinac. praxis X III. Crim quaest. 2 s. n. ao. Imo quando etiam Principis auctoritas intercedat, extraordinaria haec bonorum publicationis poena tunc tantum imponatur , cum magna aliqua causa adsit, Masric d. cap. I o. n. ορ. 6 eqq. Rosenibal.defud.cap. .concl.62.& publica utilitas accedat, Giovagnon. congis . n. s. voLy. Buc

XXIT cineri respons 8. n. s. o 6. An Vero bona damnatorum, quae filco in casibus a jure permissis addicuntur, Principi, vel civitati, vel aliis applicentur,pendet ex privilegiis, Bos. tract. Viritit. deparn. n. 2 s. Gratian. cap. 6 2. n. p. Cohel. ad bul. bon. re gim. cap. 14. num. I aT. & ad quae bona confiscatio se extendar, disserunt Farinacius prax. crimis. quae . 2ς. an. 22. ad Ioz. o

268쪽

PRINCIPUM CAP. XIII.

C A P V T XIII. De injustis patrociniis prohibendis.

I. ' Dioca strum laudes. II. o Certus eorum numerm in unoquoque sero.

X. rivia o n m. xvi. xxii. is XL. XI. Munera recipere vetitum Ad caris πλmor inde permissum. num. xI I. usiqua adeerram summam, num XI II. X I v. XV. Mercedem accipere Adiscatu an pe missum.

T Atrocinia quoque injusta, A quae cognoscimus in nostris provinciis feri , omnibus corrige modis, non sinens ulli ali rum vitas in se inscipere, non ampliare sibi praedia nulla modo

ei competentia, non in aliorum iasionem promittere patroci-nI m, non quemadmodum sta dant 'cum ,seuam virtutem o jicere. Neque sit tibi cura, e

)mlibet sint haec agentes dominis. sufficit enim per omnia tibi ad perfectum fortitudinem, o lex, ct imperii favor.

XVIII. Iudex si plare debes desiectus Ad

XXIII. Liti m redemptiones, is pacta δε quota litis prohibentur Ad euo. 9 Procu

XXXIX. Collegium Procuratorum Vrbis. X L. Concinn uores utrum qui X LI. Reipubliea huerest te miri non oppri. mi in Iudiciis. X LII. inenatio m petenturem sprehilio. Deda

269쪽

LI. Prohibeti ιν alienasio Iudicis mutandi ca

se Iacta.

LVI. Rei litigio a alienatio estprolabita.

LXIX. Per Prasidem nulla habenda pers narum dis elisis admirustranda iustitia. L XX. In Praside qua requirantur.

Aboriosa Advocatorum natio, quam confidentiae iniquorum reprimendae, sublevandaeque miscrorum inopiae divina instituit providentia, adeo ma gno publicis privatisque rebus a lumento in civitatibus cst; adeoque larga ex illis in omnium ordinum mor- tales emolumenta & commoda derivantur, ut totius civit tis Oraculum eorum domum jure olim Cicero de orat. lib.p. appellare soleret: conveniensque eorum meritis clegans illud Leonis S Anthemii elogium videatur, quo in I. Advoc ti. I . C. de Ad c. dives. judic. I. de iis dicitur, D a erigunt, fatigata reparant, non minus provident humano generi, quam si praeliis, atque vulneribus patriam, parent que salvarent ; neque enim solos nostro Imperio militare credimus, qui gladiis, Hypeis, ct thoracibus nituntur , sed etiam Advocatos: militant namque causerum patroni, qui gloriosae vocis con munimine laborantium stem, vitam, seposteros defendunt. Hinc certum constituerunt Imperatores numerum Advocatorum in unoquoque soro, nec sane exiguum, cui viti Catholici l. nemo I S. C.

de Episop. audient. quae est repetita in L M. C. deposivi. 5 peritia Iuris Doctorum tes imonio quam instructissimi l. nemi

ni II. C. de adv. div. Dd. cooptarentur; adeo ut praetoriana advocatio centum S quinquaginta virorum numero constaret L cum advocatio 8. C. de advoc. div. Iudicum. I. ultra quos

qui supernumerarii conscribebantur, apud inferiores Magiustratus causas agere possent L nemini II. g M. C. eodem, in Alexandrino foro quinquaginta LIGisionem. 13. C. eorim. in soro

270쪽

PRINCIPUM CAP. XIII. as sero Praefecti Urbis octuaginta, l. per hoc . ct ibi Gothosi. auissemptionem tit. C. de adv. div. Iudic. 2. Cujac. observ. lib. I s. 'rap. I. & tandem in foro praesidiali Syriae Iurisperiti triginta,& in foro Comitis Orientis quadraginta, in matricula Advocatorum essent descripti, l. petitiones s. l.jubemus Is . C. de advoc. div.judic. 2. Et ex his a Praeside petentibus Patroni causarum assignarentur , l. p. gait Praetoris de postul. imo et- I ILiam ultro non petentibus,& iis qui propter Adversarii potentiam Advocatum non invenirent. l. nec quicquam 9. g -

cator. s. er g si'. Is de O .procons hac semper adhibita cautela , ne peritissimi alteri parti addicerentur, sed par fieret

Causidicorum distributio, nec alterutra causa ab inopia boni patrocinii damnum pateretur. l. providendum 7. C. deposui. Et quia Anastasi in L laudabiles A. C. de adv. div. judic. a. testimonio, advocatisnis o tum maxime principatibus praemiis Iv. oportet remunerari, Romani Principes multis privilegiis, ad obeundum impigre munus, Advocatos excitaverunt, L 3. 4.

F. 6. 97. C. de advoci div. Dic. p. & de his plene Xammar. de osse. Iudici or Advoc. p. a. q. a. n. s. orsqq & post depositum officium eosdem Comitiva Consistoriana perfrui, &Clarissimis connumerari voluerunt: l. cum advocario 8. C. de adi. div. Dd. p. 9 Lp. C. eodem. 2. ut hac rationeo tempore quietis fructum prateritorum laborum, consequerentur, & viverent pro fide atque in seria erga clientes seuos comprobata, a privatae condisionis hominusn multitudine segregati: Ex horum numero Iudices quoque lectos fuisse constat V.

p. rebvel. de judici vel etiam invitos, i. sancimus 6. or ibi glog V. arbitrium C. de advoc. div. judic. p. idque optima' sane cum ratione, ut observabat Rittersitusius, in Iure Iustinianao par. 9. cap. 6. num. I . quem morem vigere in Galliis,

ibique digniori vel antiquiori Advocato munus judicandi demandari, quoties absuturi sint Praefecti regii, testatur Gotho-fredus d. l. sancimus. V. Advocati, camdemque ob causam Ad- VI. Ll . vocati

SEARCH

MENU NAVIGATION