장음표시 사용
291쪽
218 DE MANDAT Is est , si quae ad hanc materiam pertinent traduntur hic a Iusti
mano, tanquam praecipua quibus provinciarum salus innititur , ad excitandos ad ejus cultum studiumque mortalest quam quidem ad rem exemplo pulcherrimo omnibus gentibus fuerit id, quod in urbe Constantinopolitana Quaestori a se constituto, seu restituto, Iustinianus injungit in P oves. de v III uaestore: Cum enim hunc, ibid. I I. vellet requirere ad ma gnam eam civitatem venientes , ex quacunque provinciasint, viros seu mulieres, cujuscumque fortuna vel dignitatis existant, is perscrutari quisint, aut unde venerint, se qua occasione: j . sit, siquidem si agricola sint intendere quibus judicum horum mpetunt lites, o his imminere, velociterque eos eripere di cultatibus , propter quas illuc venerunt, os manter unde venerunt eos remittere: Et cum hoc idem, ibid. g 1. ct 3. in-
IX. junxisset, inde βε. se addidit, quods mitae occasionem at
qui, aut lites non habentes in easeunI civitate, ut propter victum
emendicandum, S eo quod hic ad eorum deseria non seu iat, jam etiam peccent ; corporum eorum flatum, qualis quis est, inθμcere : ses quidem valent eis corpora,potentes autemseu ere ad labore unt: siquidemservili uerint, cognoscere quorumsunt, or hos etiam invitos possessoribus transmittere; s vero liberi fortuna se ex aliquibus civitatibus aut provinciis orti , has transimittere ad provincias, ex quibus orti sunt e si vero ejus reseνa fuerint,se corporibus quidem validis utantur, vitae autem docens non est occaso, hos non 'sera esse terra onus permittere ;sed tradere citius eos operum publicorum attinet arti cibus administerium, o praepositispannificantiumstationum, o hortos operantibus , alii que diversis artibus, aut operibus, in quibus malent simul quidem operare ,smul autem Hir se segnem ita ad meliorem mutare vitam. s vero aliqui noluerint observire oporibus, quibus traditi sint, hosflectari vel melius ut habet Graeca lectio expellere) civitate; ut nonsignitis eos ad isticius actus impellante, leges eos abripiant ad parnas tradentes Iudicibus: lae
292쪽
sos autem, se laesas corpore, aut canitie graves, hosfine molesta esse jubemus in civitate, aut pie agere volentibus adscribendos snhoc est, ut Graeca indicat lectio, a pie agere volentibus alem dos e 2 ut sic invalidis mendicantibus victum praeberi jusserit, sed validos ad opera publica, & praesertim ad agrorum Culturam obligari: hoc idem antea severiori tamcn Sanctione,praescripserant Gratianus, Valentinianus & Theodosius, in I. unis. C. de mendis. valiae statuentes, quod cunctis, quos in publicum quaestum incerta mendicitas vocaverit, instectis, exploretur in singulis se integrisau corporum, se robur annorum: atque ineseribus se abrique ulti necesstate miserandis necessitas inferatur, ut eorum quidem, quos tenet conditi ervilis, prodito udiosus er diligens dominium consequatur: eorum vero quos natatium sola libertas persequitur, colonatu perpetuo fulciatur. adeoque etiam ab Imperatoribus nebulones hi colendis agris per 3 coloniae scu)us onerum speciem quandam nobis exmbent
leges Bacuvarioruin tit. I. cap. Iq. mancipentur.
Neque tamen pietas inde laedi ulla ex parte dicenda est, IX. cum his, qui re vera sunt miseri, id potius reservetur, quod pessimis subtrahitur: Z teste Augustino in can. non omnis a. s. quaes. s. longe utilius esurienti panis tollitur, si de cibosecuruι Iustitiam negligebat, quam esurienti sani angitur, ut i ULriae seductus acquiescat: imo ubique gentium servandum vis detur id, quod Capitularium lib. I. cap. Iaq. statuerunt Carolus Magnus, & Ludovicus Pius, ut scilicet de mendicis, qui per patriau disurrunt, unusquisque elium suum pauperem de beneficio aut de propria familia nutriat, se non permittat alibi ire mendicando o ubi tales inventi fuerint quisibi manibus loborent , nusius eis quidquam tribuerepraesumat. Verum quia ut Vlysiem , qui se mendicum simulabat apud Homerum Odus lib. 18. alloquebatur Eurimachus
293쪽
Sed quoniam igitur 'am opera mala didicisti, Hon voles opus intre,sed trepidare per populum vis, Ut possis pascere tuum ventrem infatiabilem. Qui malam hanc inierunt consuetudinem hinc indestipem emendicandi, malunt in illo paupertatis squaliorc versari, quam manuum suarum labore victum quaerere : hi sunt ideo ad agriculturam vel alias artes poenarum metu compellendi , nc praetextu eleemosynae otiosorum hominum, &plerumque pravorum foveatur inertia, S ne hi sucorum intastar mendicantibus debilibus & infirmis victum auferant, ut senserunt Peguerraplene decis. Crim. . num. 3. o sqq. Ioannes de Platea, ad L unie. C. de mendicant. valiae Tholosanus synt. Iur. univers. tib. 36. cap. 6. num. I 3. seseqq. Pereta ad U- iam titulum num. 9. Cohellius in bul. bon. reg. cap. I. n. I9.& Bobadilla politic. lib. a. cap. I 3. num. 32. qui omnes com sentiunt hos , si recusant agriculturae opcra vel alios labores exercere, fustigationis poena multandos csse, vel etiam ad triremes condemnandos: & ita pluribus in locis observari testantur. Ita olim Sardos poenam ignaviae & socordiae constituisse memorat Rilianus variae historiae tib. q. cap. I. ut qui otiose vivoret, rationem vitae reddere, & unde viveret ostendere teneretur, quod idem a Graecis & praecipue Atheniensibus factitatum accepimus teste Plutarcho in Solone, item a Romanis, ut ex vetustis auctoribus observant Perez. d. tit. demendic. valid. num. 6. & Tholosanus d. cap. 6. num. 18. O
Cum tamen in praecedenti capite potentiorum patrocinia vcruerit Imperator, & hic acriter invehatur in illos, qui alienos agricolas suscipiunt, ad causam patrociniorum ea spectare quae hic traduntur, observat hoc loco Cujacius: unde non omnino incongruum erit asserere,Iustinianum respexisse
ad Leonis E: Anthemii Constitutionem, qui imposita poenacendum
294쪽
centum auri librarum nobilioribus, & facultatum amissione iis qui mediocris sint fortunae, vetuerunt potentioribus sub clientelam propriam suscipere vicanos & agricolas ae eorum bona; tabellionibus etiam, qui instrumenta in hanc causi conficerent, bonorum proscriptione plectendis. l. r. C. ut nemo adsuumpatrocis. cui textui consorme esse hoc Mandat rum caput monet ibidem Cujacius, qui clientes hujusmodi XIRhsepios divi Augustini & Servii testimonio comprobat, imo ctiam Salviani, qui locum hunc quam maxime, s depravid. Dei, per haec verba illustrat: Vt vim exactionis evadant, tr dunt se ad tuendum protegendumque majoribus, dedit istos se divitum faciunt, se quasi in jus eorum disionemque transcendunt c nec tamen grave hoc esset, spotentiores patrocinia sanon venderent; hae lege pauperes tueri videntur, defensoribus
suis omnem fere sebstantiam suam addicunt; nihil sceptis tr buunt,sed bi: P 'vum genus venditionis es emptionis, me ditor nihil tradit, o totum accipit , Empior nihil accipit, o t tum penitus amittit. Vt ideo jure Clemens VIII criminis xv. laesae Majestatis reos esse sanciverit, Constit. 78. g 9. illos, inditione Pontificia, qui se, vel propria bona, Principis cujuspiam exteri protectioni vel clientelae subjiciant, nam Regio XVI. ipsi diademati in supremae Majestatis judicium adhaeret subditorum ab injuriis & violentiis continua defenso, Pereata adiit. Cossi ut nemo ad suum patrocis. num. 3. Bobiail. polit. lib. 2. cap. I 6. n. 83. III. o I96. Roden de an. redit. lib. p. quaest. I num.7 I. adfinem. Eoret. de Reg. GihoLpraesi. cap. s. n. p. o 2o. quare citra gravem Principis injuriam nemo potest ab aliis aesensionem hanc implorare, quasi Principi exprobraturus,
quod sibi a Deo commissos populos defendere nolit, vel
295쪽
De titulis affxis alienis praediis.
'Itulos autem imponere prae diis alienis, aut ergasteriis in civiIatibus constitutis, os-
perscribere sua vocabula, ita praesumentibus periculosum esse scias, ut agnoscant, quia haec agentes ipsi suam substantiam applicabunt Asso. Si enim ca
tentaverit aliquis arripere, in suis agnoscat experimentum:
o suis rebus titulis impositis publicis , fiat aliis exemplum ab inentia: qui s issem --pticentur malis, smilibus subdenturparnis. Haec igitur omnia observa ,siens nostram circa te et oluntatem atque sententiam, qualis quidem erit delinquem re te, qualis autem probato, crnostra sequente praecepia , ac ges.
rerum privatarum. I I. a ratione u bona Deo addice re.
I l I. Tituli qui . ct vela, ct corima quid, erunde dicti. Iv. In amum affixis arguit domitu vi
296쪽
XI. Titulos proprios alienis traditi non si mapponere. XIII. Delicta populi Prasidi tribuuntur. IX. ne is titulos fias vel alienis radiis apponere vetitum. A pliaturnum.xi i. X. Signa ropria nemo potest imponere retari na quam penesse habet loco pignoris.
Omes rerum privatarum, cujus curae omnis rerum fiscalium ratio incumbebat, L p. se toto tit. C. de Q. Com. rer. privat. titulos seu vela regia a figere solebat iis bonis, quae fisco addicere vellet, idque publicis personis praesentibus, & selemni juris ordine servato fieri mos erat, Es quando 3. se ibi Cujac. V. addendum
est. C. de bon. vac. Amaffa ad L s vacantia F. num. 3. C. eod. Haec etiam cortinae regiae dicuntur ab Ambrosio, epist. 33. Ilib. s. purpuraque etiam & auro contexebantur , ut sensit Revaratis, Var. lib. D cap. I I. se Amsa d. l. si vacantia. n. 3. O q. Principis imaginem vel nomen prae se serebant, sive in velis ipsis expresta nomine & in titulis insculpto, ut censisit Baronius, annal. tom. s. ad an. q39. num. 3 6. sive ea suerint simplicia quaedam signa Principis privilegium rcferentia, ut asserunt Menochius de arbitr. caseu 338. num. I 2. &Barbosa, ad L . C. ut nemo privat. titui. num. q. titulique nomine appellabantur , ducta etymologia a tuendo, propterea quod rem cui essent affixa, ne a quoquam violari posset, tutam praestabant, ut post Cujacium & Iuretum ac Bullongerum dixit Amaya, d. l. vacantia. num. 6. C. de bon. vaci Sicut igitur hodie ex insignium aflixione probatur domi-Inium rei, Menoch. praesumst. 6 . num. 6. lib. 3. Masard. de probat. Conclus. 1 o sa. num. I. O seqq. AGH. dcci . a 3. num. q. Eora Genuens divers. decis. ro I. n. 2. ct 3. Iurati. deci . 3qq. num. a. Et patronus Ecclesiae is asseritur, cujus insignia arma in ca sunt assiXa, Bolanae cons. 8 . num. 2 3. ct N. lib. 2. Peregrin. cons. 7s. n. . lib. I. Surae cons. 6 I. n. 29. o cons. I79. n. s 9. Hopping. de Iure in signium es arm. cap. 6.par. 3. n. I S 2. O 16 . Rauden. de analog. cap. 23. num. 49. Rota decis 2 o I. Oo a num.
297쪽
num. a. coram Coccin. deris 1 IAEI. num. r. coro Seraphino. oin Aredistinens. Priorat. I . Martii 16 6. I sexto, in quam . coram Carae Corrado: Sic antiquitus ex affixione Regii tituli,
ad fiscum & Principem bona spectare cum inferretur, hoc idem a privatis ipsis usurpatum fuit aliquando, ut uniuscujus que dominium ex affixione tituli seu tabellae argueretur, L si vitem a r. f. si adjanuam a. Hr ibi Gotho aeg. quod vir unde emanavit mos, quod domibus praefixo signo crucis, quod est Christianae religionis proprium insigne, illas ad sacrum cultum translatas sitisse ostenderetur , Baron. annal. tom. a. an. II 2. num. 6. or in Martyrolog. ad diem 2 6. Iul. lit. I. Hinc
plerique , malarum quas foverent causarum desperata victoria, ad potentiorum patrocinia confugientes, eorum titulos praediis controversis affigebant, quo veri domini ab iis vindia Candis absterrerentur, auctoritatem ficti domini hac ratione reverentes: ad avertendum igitur pessimum hoc institutum, Arcadius & Honorius statuerunt, quod potentior existim tionis bonae famae jactura plecteretur, c unica, in sine C. de his qui potent. nomine. is vero qui potentis nomen ustirpavit amissione etiam causae justie mulctaretur; &si injustam causam haberet, plumbatis caesus, perpetuis metallorum suppliciis deportaretur, L unica C. de his qui potent. nom. ιitulos. praeae a M. cum alias, cessante hoc potentioris patrocinio, negans se possidere solam possessionem amittat, quae judicis facto in adversarium transfertur, L . g. de rei vindici I H, quoque, Io. E. de trient. H emis Atii pariter ad evitandas ubi juste excitatas controversas, sitis praediis Principis titulos
alligebant, vel alienis, ut ea veris dominis usurparent, Paron. ad. am q39. num. 3 6. ideoque Honorius &Theodosius de Creverunt, ut is, qui bonis propriis regios titulos affixisset, ea illico amitteret, ita ut ad fiscum transferrentur, L I. C. ut nemo priv. titui. & Theodosius ac Valentin. sanciverunt, quod,qui
regia vela alienis praediis alligere auderet sine praeceptione judi-
298쪽
PRINCIPUM C A P. XV. αῖς iudicis competentis, ultimo supplicio assceretur, si plebejus
foret si vero nobilis, bonis fisco addictis in exilium mitteretur, L . Gut nemo pris. risui. Velitum quinimo sitit,ne rebus Malienis, quas quis pignoris loco,aliave quapiam ratione, penesse detineret,ugna propria sine judicis auctoritate imponeret,
Singula haec instituta per Iustinianum in hoc capite revo- XL cantur; dum injungit Praesidibus, ut ad fiscum transierant bona eorum, qui proprios titulospraediis alienis affixerunt, aut ergaseriis,hoc est,officinis,unde ερ ριπιων dicitur tributum, quod pro his persolvitur, a Meumo in glossan graecobarbaro. ita scilicet qui haec violant Mandata,ea patientur damna, quae aliis pessimo exemplo voluerunt inferre, quam Constituti nem hinc translatam legimus in Basilicis fio. 6. tit. 3. cap. 22. . & repetitam in Novellis in oportet. s. Novesi. de moderat. Helen. ubi praeterea praescribitur Moderatori Helenoponti, ut titulos illos ad caput imponentis impingat & confringat: unde licet conjicere e ligneis tabulis confici consuevisse:& illud idem Praetori Paphlagoniae demandavit Iustinianus, g atque hoc vest. de Prael. Paphlag. eidem ulterius imjungens , ut si is, cujus tituli alienis praediis affixi conspiciuntur, fuerit absens, confestim in vincula conjiciatur praedi rum curator, qui tormentis subjiciatur, ad ejus caput primo comminutis titulis. Et quia ministri domorum Caesaris vel xii. Augustae aliquando regios titulos alienis praediis assigebant, vel signa mobilibus imprimebant, vel aliorum agricolas fra dulenter suscipiebant , & haec singula iis expresse vetuit Tiberius in Const. de Divin. dom. p. Haec vero Mandata ad unguem custodiri cum vellet Iustinianus, Praesides monoteatenus Principis gratiam fore consequuturos, quatenus haec curabunt observari. Imo si in puniendis illis, qui titulos alie- XIII. nis praediis affigant, sit negligens Praeses, bonorum suorumpublicatione ustinebit, ut qui cum facile pro magnitudine Imperii
299쪽
ipuprohiberepotuisset dedita ea opera neglexerit, ut sancituni est iu g atque haec A. Novet de Prael. Paphlagon. quod Imper toris dictum sedulo animadvertant provinciarum Praesides, hinc conjicientes ad eos referri mala omnia, quae in proxii citi sibi creditis contingunt.
CAPUT XVI. Quid primum facere debeant Praesides cum provinciam ingrediuntur.
Mox autem ut ingredieris provinciam , convocatis omnibus in metropoli constitutis dicimus autem Deo amabili
episcopo, o venerabili clero, ernobilibus civitutis) insinuabis haec nostra sacra praecepta sub gestorum insinuatione: ct pr pones exemplar eorum publice, Emon solum in metropoli , sed
etiam in aliis provinciae civistatibus, transmittens ea per o ciales tuos e damno: ut omnes
cognosant in quibus suscepisti cingulum,or videant hoc conservas,o nostro dignum temetiesum ostendisjudicio.
300쪽
I. T R. fidum delicta 'inre i indicanda. II. L pro ei in protincta in qua de que
runt sium puniendi. III. Prasses ubi ingreditur provinciam Mam
IV. Lex Iustiniani in porticibu/ lesiarum
Nitituerat Iustinianus, in I eos autem 8. Novet ut LIudici sine quoquo se prag. ut Episcopi ac Primates
provinciarum , si quid a Praesidibus peccatum in administratione sit, notabile inde incommodum provinciales acceperint, cuncta ejusmodi Principi renunciare, Precesque ad cum dirigere, quibus peterent, ut virum quempiam probum delegaret, qui de Praesidis commissis diligenter cognosceret, quatenus irae ubi injustitiam fecit, Agie II. quoque poenas subeat Aelictorum; ut neque aliter quis iam tale aliquid agere praesiumat, ad exemplum reoiciens: quoque id facilius fieri possit, congruum crat, ut populis innotesceret quidnam Praesides a Principe in Mandatis habuiss)nt: ut sic melius illi dignoscerent, an in tributis exigendis & puniendis delictis Praeses Principi obtemperaret: hanc igitur ob causam jubet Praesidem, statim ac provinciam ingrcitus est, ratione sibi in L observare . U. de ossis. Proconsi praescripta, III. convocatis in metropoli Epi copo, Clero es Nobilibus,nullam in ram faciat, Mandata hujusmodi populo exhibendi, & eorun dem exemplar ad singulas provinciae civitates per ossiciales suos transmittendi, quo illis perlectis omnes intelligant nodum qua auctoritate polleat Praeses, verum etiam in judicio de se a Principe facto, Mandatorum ab co acceptorum ol servatione, respondeat; qua ratione incredibile dictu est quantum sibi studii in provincialium animis Princeps pareret ; reputantibus singulis haud vulgarem erga se curam cile illius qui neque Imperii famulitio pro eoru elicitate parcendum sibi existimet, ut habetur in P vel. ut udi c. in epilogo, M. Hanc
VI. Episcopi Undices Iesum constituuntur. VII. Legei bona Deo duMe. v III. Mandata Principum sucesserunt loco .dicti Pratorii.