장음표시 사용
91쪽
prohibentur, cum eorum maxime urgens dc quotidiana cessitas sit, d. I. unica g. Provincias , C. de contrata. D . Paras de Puteo d. V. contrahere, n. p. se 2. Scac. de Camb. d. limit.Pn 16 ver . imo ProvinciaF. Sobadii. d. cap. I a. n. 8. t ullas Praetor. d. V. de Mercaderia n. 8. Et hinc etiam equos emere,& mulas, iisdem permissum est: Paris de Puteo d. V. contrahere n. t. Bobadii. d. cap. I 2. n. 3. Aviles d. cap. 2. V. heredad. n. Io. Nam ubi agitur de Viro Nobili, haec etiam alimentorum n mine continentur ; ut sicut in his taxandis habetur ratio h
bitationis : Minsingher. centur. 3. observ. I 2. num. 2. RoLma. con 22. n. p. Duran. deris. Io. n. 6. Medicamentorum, Baras
desiuccessione M 9. cap. de Legat. alimentor. n . Rebusaa Const. de Provissionibus art. p. glosi. 4. num. p. 9 2. Rolanu. a.
eo a 2. n. 3. Duran. deci . I 8. n. ult. Et famulorum: Cancer. Var. lib. p. cap. I 6. n. 23. Surd. de aliment. Πt. q. quas. 18. n. 9.Io. Carlevat de Iudic. lib. p. tit. 3. dis t. 3 o. is Ita pariter habenda sit sumptuum, qui proclus M vehiculi,
cessarii sunt. Earis d. cap. de Legat. aliment. n. q. Sura. de Au
Indulsit praeterea lex Provinciarum Praessidibus, ut, ratione praesumptae cujusdam affectionis, possent res paternas Miamiliae emere, quas fisco addici contingeret. l. qui ficu 6af de contrahenae empl. Caldas de empl. cap. 8. n. badii. d. cap. I 2. n. ψ6. 9 47. . ius d. V. heredad. de Mercaderia n. 2 s. vel aliis vcnditas retrahere: Gomerari L Tauri 7o. n. I 2. Narbos. d. I. unica n. a I. Or stis Et qxua metus suspicio cessat in eo, qui morti naturali sit proximus, Praesidibus ex ultimis voluntatibus permissum est acquirere, Caldas d. cap. 8. n. 49. Fobassilia d. cap. I a. n. s. Aviles d. V de XXVIII. Mercaderia n. 28. Militum & decurionum exemplo, qui recte in haereditate & conductione succedunt, quas alias ipli ac uirere & contrahere vetabantur, Tiraquei de retr. Ggna
s p. gos 2. n. a D. quod idem moribus Romanorum fuisse
92쪽
receptum comprobat Cicero in Orat. pro L. Flacco n. 8 . orsqq. In reliquis vero ea servanda sunt, quae modo diccba XXIX.
mus, co tamen tempore, quo durat ossicium: Avendan. de exequem Manae cap. 2. n. 22. in princi Aviles d. V. heredad. n. . Et ossicialis jurisdictioncm cxercet: Franc. de Ponte XX cons. 9. n. y2. or sq. Lobadisi. d. c. I a. n. qr. Merlin. deris. Io6. n. 11. Et si originarius loci non sit: Avendo. dicto c. r. n. 22. X vers. ex quo deducitur. Aviles d. V. en Mercadere. n. 2 o. Paris d. V. contrahere. n. 6. Struca de Mercat. p. s. n. I7. Caldas, qui de communi d. cap. 8. n. s9. Et si contrahat cum provinciali- XXXII. bus , vel peregrinis intra provinciam degentibus: Cancer. Va par. 3. cap. p. n. IOA. Bobari a d. cap. I a. n. sq. Amiles d. eap. 2. V. de Mercaderia, n.22. Barbos. d. I. unica, n. 18. Etiamsi provinciales forent potentes, quia licet ratione potentiae Ossicialem non metuant, erim. decisS os. n. 2 . tamen Praesidis benevolentia in plerisque indigent. Sobaista, qui con ira iis resondet se de magis communi testatur, d. cap. I 2. n. 3 s. Et contractus hujusinodi Praesdum & Ossicialium adeo ex XXXIII. sui natura irritantur, ut ad eorum sustentationem bona fides, nec alterius Iudicis auctoritas sussiciat. Peregrin. de Iur. Fisci lib. tit. 7. Bobadisi. d. n. 3 qui de communi ter in notis tit.
Asiles d. V. de Mercaderia, n. 27. Barbos. d. I. unica, n. I 2. C. de
contraris. Iud. Nec juramentum; propterea quod ratione XXXIV. praesumpti metus censetur defecisse consensus, ut censent Cancerius d. cap p. n. Ioq. Bobadilla d. cap. I 2. n.6o. & Rota decis sor. n. ult. coram aeterlino. Nec renunciatio cuilibet XXXV. legum dispositioni & auxilio, Eobadisia d. cap. I 2. n. 3 s. Ver-lin. d. deci . so6. n. ao. Adeoque ad restitutionem inde quae- Sami storum in foro conscientiae Praesides obligentur, quia contra expressam legis prohibitionem contrinxerunt, Bobadisia d. cap. r2. n. 39. Et quoniam praedicta jura comprehendunt xxxvii personas dumtaxat in provinciis agentes , poteritne Praeses cum cxteris mercimonia exercere,ex eo quod cum Regentis 11 cmO-
93쪽
cmolumento conjuncta plerumque sit publica provinciae utilitas, ob multarum rerum copiam, quae hujusmodi cum exteris commercia sequi consuevit Z Quamvis Praesides ac eorum Ministros & Ossiciales a mercatura excludens Stracca meminerit nominatim subditorum : ἀe mercatura par. 3.num. I7. & ita ad hos coarctare videatur dispositionem textus in L principalibur 3 DF.de reb. cred. Imo rationem utilitatis quae Provinciae poteth accc dere, mercaturam ossiciali esse
permissam asserat Paris de Puteo, desnd. I sociales nonpossunt, num. p. se a. Tamen indistincte prohibitam esse mercataturam Praesidibus eorumque Oiscialibus arbitrarer, prout innuere videtur Guillelmus de Benedictis in cap. Eainotius V. duas. n. so. detegam. qui indistincte loquitur, & clarius PercZ ad tit. C. de contract. Iudic. qui ait, nec in alia Provincia Praesidi contrahere permitti, quia vcnditores in illa d gentes forte pollunt cito subjecti emptori: num. q. quod ce
te continget, inspecta rationum connexione, quae inter me catores finitimarum vel etiam diversarum provinciarum intercedit : Videntur autem excludendi Praelides a mercatura,
ob infinita damna, quibus subditos affici necesse est, qui ab
exercendo simili mercaturae genere deterrerentur qua I tione licet alias mercimonium serici in quibusdam Hispania rum provinciis permitteretur, fuisse tamen exinde vclitum, ratione damni, quod subditis inferrebatur, monet Bobadilla, d. cap. I 2. num. qo. Et praeterea Magistratus mercaturae deditos, adeoque spe lucri allectos,contingeret a publicis negotiis distrahi, illi quippe privatis mercimoniis intenti publica
negotia negligeront, L milites 31. C. de loc.o condur. Toba ista AE cap. I a. num. Fq. ct s s. Ac tandem laederetur inde & im minuerctur Majestas Magistratus de Obsequium, Lareaal g. XXVIIJ A cal. io . num. uo. par. 2. Ob quam causam assirmat Scaccia, Oiscialibus & Praelatis Curiae Romanae non licere mercatu ram Romae exercere, quamvis in propria civitate haec unicuique
94쪽
PRINCIPUM CAP. I. saeuique permittatur, & Roma sit Patria communis , de eo merc. I p. quaest. 7. par. 3. limit. 17. num. P . Est vero quam- maxime necessarium, quod maxime aestimentur a popul sPraesides ipsi,dum vel Princeps eos honorare consueverit,al quantulum assurgendo: Angel. l. p. ad meae vers in textu ibi procesi sit. Gratian. cap. 28 . num. ii. ct i a. ubi quod qua sis. cri legis rem es qui Magistratui honorem non exhibet, num. I 3.
Imo quia populis praesunt, Principes dicantur. 1stadonum I s. XL. g s. ibi ,si Civitatis Princeps, id erit Magistratus,1 de excusat.
ruior. Scanarola de Visitat. carcerat. lib. 2. I 3 s. num. 23. Et XLI. hanc forte ob causam, quia scilicet navium usus peculiaris est pro convehendis mercibus ab extraneis provinciis, vetitum fuit Praetidibus navem aedificare, vel aedificatam cinere, L a
fertur 46. 3 quod a Praeside, f. dejur. . Aviles Praetor cap. a.
g haeres dis. num.p. sicut olim Senatoribus Romanis navem X LII. magnam retinere prohibitum sitisse, quia quaesius omnis parri bus indecorus visus es, memorant Livius histor. lib. 11. & Cicero Verrina. s. cap. q . 94s. Et praedicta videntur consi mari ex Sanctione Imperatorum Honorii &Theodosii,qui iuc nobiliores 3. C.de commer. prohibuerunt Nobiliores natalibus, o honorum luce conspicuos e patrimonio ditiores, perniciosum Vrbibus mercimonium exercere, ut inter plebeios se negotiat res facilius sit emendi vendendique commercium. NeC quidquam obstat praedictis ea utilitas, quam civitati accedere ex mercibus, quae in provinciam inveherentur asserebamus si
pcrius num. 37. Quia illa procurari potest: ctiam cum majori publicorum vectigalium utilitate ab ipsis provincialibus, quinimo ab ipso Praeside , si merces ip:as civitatis nomine curet comparari; ille scilicet, quamvis nequeat contraheronomine proprio, potest: tamen pro Republica & ad ejus utilitatem contractus celebrare, mg. l. GVus i I. 1 de Uur. Bob
disia Pont. Bb. a. d. cap. ia. num. . Et jure quidem singula haec a legumllatoribus sancita suerunt, M a Iuris prudentibus
95쪽
definita: ut enim acute Cicero Verrina Sexta cap. I o. monebat, putabant ereptionem esse non emptionem, cum venditori fluo
arbitratu vendere non liceret: in provinciis intelligebant ,s is qui esset cum imperio or potestate, quod apud quemcumque esset emere et ellit, idque ei liceret ,fore uti quod quirique mellat, sive NLIII, essei venalesve non esset, quanti vellit, auferret: Nec solum
mercimonia exercere , sed multo magis munera recipere in . hoc textu Praesides prohiberi,observant Bobadilla Poli .libor. cap. II. in addit. ad num. 17. in princi Aviles Praetor. cap. p. V. Da ias, num. q. dc Petrus Gregorius diniam. Dr. par. 3. lib. 3 6. cap. 28. num. q. qui sese, ibid. num. seqq. materiam
hanc petractantes, singulos casus diligenter enumerant, quibus Doctores senserunt Praesidibus quidquam accipere quocunque praetextu omnino vetari: quod idem praestant scribentes communiter ad tit. F. or C. ad i. Iul. repetunae N
regim. Iq. cap. 36. Paris de Puteo de Syndic. I corruptio, se obus sqq. Xammar de of c. Iudic. or Advoc. t. p. quas.aQ. MXLIV. innumeris congestis Historicorum ac Philolophorum testimoniis Larea asieg. Ucal. q7. Nihil certe in jure nostro hac prohibitione antiquius est, quando vel ipsae duodecim tabula
rum leges apud Gellium no I. Attici lib. 2 o. ωp. p. puniVerunt judicem arbitrumve ure datam, qui ob rem dicendam pecuniam accepisse convicIus es,de jure quidem,quia caput es in omni pro curatione negotii, or muneris publici, ut avaritiae peltatur etiam minima sucio, ut monuit Cicero de us a. cap. 7 s. Siluerunt autem Judicia per aliquot secula in coercendis hujusce legistransgrestaribus, donec nova rogatione de repotundis pecu niti contra legem in provinciis acceptis hoc morbo jam laborare incipienti Reipublicae consuluit L. Piso, quam inde in L V, valescente indies peccantium copia plures leges ac pixuriana
96쪽
Senatus Consulta sequuta sunt, quae post Decianum d. l. b. 8.
cap. 3 . num. a. sestere. recenset BUbadilla, d. cap. II. num. s. ebat enim d. cap 7 F. Cicero, Mndum centum es decem anni sunt, cum de pecuniis repetundis a L. Pisone lata es lex, nu a
antea cum fulset. At veropostea tot leges, o proximae quaeque
duriores, tot rei, tot damnati: Antea scilicet non panis deter- XL v I. rebatur Romana virtus, sed praemiis & honoribus excitabatur : continentiae cilices, ut ait, memorabit lib. 2. num. 8. Valerius Maximus, tantum tribuebatu , ut muliorum aes alienum,
quia provincias sncere admini baverant, a Senatu persolutum sit: δε am quorum opera publicam auctoritatem splendorem suum procul obtinuisse viderant, eorum dignitatem domi cottabi indignum, sibique deforme esse arbitrabantur. Cum tamen adhuc Romani cives sociorum fortunas diriperent , pessimo sanccxemplo, dum habere quaestui rempublicam non modo turpe est, sed Iceleratum etiam es nefarium, teste Cicerone de o . lib. a. p.77. & naturae juribus repugnat,rebus suis homines a Praesidibus spoliari, qui duce natura congregati, spe custodiae rerum suarum, urbium praesidia quaesiverunt. o f. polii. lib. r. XLVIL p. a. Sequuta est lex Iulia, quae a repetendis pecuniis abi
tis, addita etiam certa mulcta, nomen sibi vendicavit repetu darum : quod imponi selet citam cuilibet repetitioni civili: iaci ad tit. C. ad leg. Iul. repet. Pertinebat haec lex ad eas pecunias,quas quis in Magistratu, potestate,ratione, Legatione, vel quo alio ossicio, munere, ministeriove publico cepit, vel cum cohorte, cujus corum est: l. I. se L in comites. s. 1. adleg. Iul. repet. quas tamen ab uxore , sobrinis, propioreve gradu cognatis licebat accipere: d. l. i. I i. & quidem in infinitum: l. lex Iulia. 7. I i. f. eod. legis hujus poena etiam in haeredes transmissa ; is n. g. adleg. Iul. pecut intra annum tamen a morte ejus qui arguebatur dumtaxat exigenda: I. datur. 2. Is ad leg. Iul. repet. Et hac lege tenebantur, qui, cum aliquam potestatem haberent, pecuniam ob judican-
97쪽
dum, decernendumve accepissent l. lege Iulia 3 eod. vesquo magis, aut minus quid ex ossicio suo facerent l. melquo. q. f. eod. vel ob denunciandum, vel non denunciandum testimonium, militem legendum, mittendumve , ob sententiam in Senatu, consiliove publico dicendam, ob accusandum, vel non accusandum, L eadem lege. 6. in prisc. of a. . eod. ob Iudicem arbitrumve dandum, mutandum, jubendumve, vel ob non dandum, non mutandum , non jubendum, ut judicet, vel hominem in vincula publica coimjiciendum , vinciendum, vincirive jubendum, exui vinculis dimittendum, vel litem aestimandam, judiciumve capitis pecunia ve faciendum, vel non faciendum, L lex Iulia. 7. . eod. Tenebantur pariter qui in acceptum ferrent opus publicum faciendum, frumentum publice dandum, praebendum, adprehendendam, non vero ut legit laudarus, FZendendum, sed potius ut Cujacius, approbandum, Bb.i I. cap. 22. obser. sarta tecta tuenda antequam persecta, Probata , praestita lege erunt. d. I. sex Iulia. r. β istud quoqμe sis ad leg. Iul.
repetunae frequentissime post hanc legem editam cxercita fuisse Romae repetundarum judicia, ea demonstrant cxempla , quae passim apud Tacitum occurrunt, maxime Vero Principatu Domitiani, ut ideo Magistratus urbicos, & pr vinciarum Praesides neque modestiores unquam, neque justiores extitisse, auctor sit Suetonius, in evus vita cap. 9. Et ea quidem religione id videtur observatum, quod inter reos
collocari debere Iulium Bassum censuerit Plinius epist. 9. lib. si constasset 'sem sela munusula dumtaxat natali suo , aut Saturnalibus accepi . Hanc inde Legem, quae juxta delicti modum durius, vel mitius puniebat, d. l. . I sin. & cui congruebat Plebiscitum, cujus meminit post Modestinum in Lplebiscito. 18. 1. de os . Praesid. Cujacius, ob v. lib. 6. cap. 18. per quod cautum fuit, ne quis Praesidum munera vel dona caperet, nisi esculenta poculcntave, quae intra dies
98쪽
proximos prodigantur, dc quae toto vertente anno summam aureorum Centum non excederent: d. l. earim lege. in adleg. Iul. repet. videntur innovasse Gratianus , Valentini
nus, Theodosius, S Arcadius, qui id totum, quod a provincialibus Praeses sustulisset, imo ejus domesticus, manipularius,& minister, in quadruplum voluerunt exsolvi: l. i. o l. D. C. adleg. Iul. repet. dc cadem Lege Iulia plenius confirmato in L 2.3. q. OT F. C. eodem. sanciverunt ad regendas provincias quempiam non ambitione, vel pretio, sed probatie vitie testimonio promoveri, & antea jurari se pro administration bus sortiendis neque dedisse quidpiam, neque daturos unquam postmodumsore; si perse sve per interpositam personam, in fraudem Legis, sacramentive aut vendisionis, donationisve i tuo, aut alio velamento cujuscumque contractus, ct ob hoc, e cepiissetis salariis, nihil penitus tam in administratione post os, quam post d positum ficium pro aliquo praestito beneficio te pore administrationis, quam gratuito meruerunt, acrepturos. dc indulserunt unicuique facultatem accusandi, velut crimen publicum l. . C. eod. In Mandatis inde, quae Principis jussit Magistratui in pro- LIII vincias proficiscenti tradi consueverunt, praescribebatur, ne donum, vel munus ipse Proconsul, vel qui in alio osscio erat, a ripiat ; quae verba, monuit Vlpianus, in cholet. 6. de Li v. s Pr conses Leg. non pertinere ad Xeniola , sed ad ea, quae utiorum excedant usum ; sed nec Aenia producenda ad munerum qualitatem. Et ne, quid nomine Xeniorum, quae sunt L v. munuscula illa, quae advenienti hospiti in gratiam, de testificationem laeti adventus dantur, Faber. ibiae in Orional. intel- ligeretur, quispiam dubitet; Idem Vlpianus juxta Severi, &Antonini sententiam, ibid. non mero. ita disseruit. non et ero in totum Xeniis abstinere debebit Proconsul, sed mo m ad cere;
neque moros in toIum ab ineat, neque avare modum Xeniorum excedat; quam rem Dium Severus , O IN. Antoninus elega
99쪽
M DE MANDA Τ Isi sime epistola seunt moderati, cujus epistoti merba haec sunt.
quantum ad Xenia pertinet, aisi quid entimus: vetus proverbium eis , ου τε παν f., παν-3, ουπι - γ -ν ων : id e II, neque' omnia, neque quovis tempore, neque ab omnibus ; nam valde inhumanum eis a nemine accipere, sed passim vilibsimum cis , ct omnia avarissimum. quod idem repetit Scholiastes Graecus
Basilic. lib. 6. tit. 3. Verum quia, ut in Verrem lib. 2. num. I i'. dicebat Cicero, qui legem metuerat, qua non tenebatur, quo'niam creatus sege non erat: aut animadversonem, cum id, quod
emerat, vendidisset 8 in desuetudinem abierunt hae leges, quia coeperunt Imperatores velle aliquod emolumentum cx proventu Iudicum capere,& hos sequuti sunt Praefecti Praetorio, inde omnia mala originem duxerunt, ut dicitur in Nomel. ut L VI- Iuae sine quoquosus'. in praef. Hinc igitur statuit Iustinianus ibidem I i. clectos Praendes non amplius dare aliquod gium, neque pro adminiseratione quamlibet donationem, sed otii quidem sumere administrationes, pauca vero praebere occasione eorum, quae pro cingulis dantur se chartis. & inde quacumque ratione quidpiam a Provincialibus accipi prohibuit
ibid. 3 3 sqq. quod fusus prosequitur in his, quae modo' e
ponimus, Mandatis. LvII. Legis Iuliae praecepta juri Canonico invexit inde Gratianus, qui a se consectae Decretorum collectioni ad verbum inseruit, in caninancimus 26. I. q. 7. eam Theodosi, & Valentiniani sanctionem, quam nobis exhibet Codex Iustinianaeus in L M. C. adleg. Iul. repetund. Non tamen inde lex haec inter canones adnumeranda, cum Gratiani collectioni num-I v III. quam accesserit Apostolica confirmatio, ut praeter plurimos errores, quibus illa scatet, adnotatos per Antonium Augusti- Lix num in dialog. de emend. Grat. & nuper consideratos per Caesarem Rasi onum in suo elegantissimo & crudito Commentario de Basilica Lateranensi lib. r. cap. 1 i. satis ostendit Florens ad bb. i. Decretat in praefat. I nunc de Graiiani. Suaread
100쪽
de legib. lib. q. cap. I I. num. II. Malvetius de Canonietat. sancit. dub. I. num. 24. GuttiereZ Canonis. quaest. lib. I. cap. ar.
num. 32. Menochius de adipisc. Remed. q. 8 a. 9 8 3.& Rota decisasso. num. 18. Penta. Nisi sorte ad illam genericam approbationem placeat confugere, per quam ad L Minstar Iustiniani, qui vicem legum obtinere sanctas Eccles asticas regulas voluit, I i. Novet de Ecclesiit. or g s vero, Novel. ut cler. apud ropr. Epis & leges Imeeriales, in his tamen in ML L x Lbus Canonicum jus aliter non disponit, in foro Ecclesiastico observandas esse suaserunt Summi Pontifices, in cap. I. de Iuram. calumn. cap. I . deos. nov. nunciat. cap. nt inquisitionis I 8.
de haeret. λ 6. quam tamen approbationem Pontificiam nec leges postea latas, nec peculiaria civitatum statuta complecti, post Hostiensem in cap. . num. II. de stat. Rebussim, Su dum , dc vas quium, sensit Rota in Bononien. Fecessionis de Lanis. 9. Decembris. 16sq. I his, se aliis in fine. Coram Sichio. Non desiuit tamen plurima Patrum placita & Summorum LXII. Pontificum Decreta, quae cum Imperialibus sanctiorubus, imo arctiori, ut par est, disciplina conveniant: Iustum quippe Virum manus suas non a munere simpliciter, sed ab omni
munere, de cum qui recte judicat, or praemium inde remuneri rionis expectat, fraudem in Deum perpetrare, & acceptionem nummorum praevaricationem veritatis esse, monuit Gregorius ean. sunt nonnulli. II . I. q. I. orcan. qui recte 66. o. q. s.
nec licere Iudici)ustum judicium vendere dixit Augustinus can. non licet. 7 r. ead. q. 3. & glossa ibid. ea tantum permittit Xenia,quae judicantis animum non immutent, V. justum vers
Rescripsit Praelatis & Clericis Lombardiae Innocen- LXIII. tius Io. ne more saecularium judicia tractarent, scd ab exactionibus de caetero abstinentes, vigorem judiciarium gratis lis gantibus impertiri studerent: nec etiam adsessorum nomine quidquam cxigercnt, ut in ejus Dccretali epistola relata in N ω8.