장음표시 사용
241쪽
Caesar tamen spreto tumultu,institit pompae impavida pietate, ac reverentia: frustra indignante Opitio. Re vulgata, Gregorius sererioribus literis, tumultum, Providentiae vocem interpretatus, Caesarem impulit ad audaciam ulciscendam, ne inulta foret.exitio ; Sic tandem Opitius, ejusque clientes Vienna , Austriacaque ditione ejecti, graviore multandi parua, sed ancipite , variaque factionnm Urbe, satius est ostentare, quam inserre graviora
seu pacis studio propenderet ad vota, precesque subjectorum , qui libertatem amantes, proniora ad haeresim, quam dCatholicam. fidem ingenia praesetulerant, Bartholomaeo Portio missio, eo adduxit, ut denegato Confestionis Augustanar usu, non modo postulationibus iniquis haud consenserit, sed spoponderit Gregorio, ejus consilin se obsecuturum, cupiens non tam subjectorum , quibus imperandum est, quam Ecclesiae, cui parendum, gra
Plura alia egit Gregorius, quae si vellem
242쪽
Σ36 Historia Pontificatus leni expromere , haud finem narrationi
facerem. Duo tantum afferam, quorum falterum in Belgio,altetu in Germania praestitum. Monitus fuerat aPhilippoHispaniis i Rege, novas in Academia Lovaniensi , de igne purgante, de charitate, de libera ho- minis arbitrandi facultate,a Michaele Baio seri opiniones, quae in tanta haeresum col- shivie,quibus & Belgium,& Germania sica- itebant, facile incommodassent Ecclesiae, isetis amictae. Sed ne ignem accenderet, sper silentium, de quietem rem transegit, idestinato ad Michaelem Rajum Francisco Toleto societatis Iesu, qui sine turba Mira eum allocutus, jactisque sermonibus, paulatim eo provexit, ut te staretur, haud probe fuisse pronuntiarat ; caeterum se haud alia opinati, & affirmare, quam ea, quibus Romana , & Catholica Ecclesia assentitur. Mox ipse Bajus, dc cum eo reliqui Academiae Professores, concepta sacramenti formula in ea verba jurarunta Sie discussiim ingens Ecclesiae discrimen:& Gregorij prudentia edocuit Posteros, non tam minis aut scriptionibus; quibus compugnantur,&avida ultionis feriuntuc ingenias,
243쪽
Gregorij XIII. 23 i ingenia, quam placido Charitatis& pru- a dentiae stylo deleri labes errorum 8, saltemi haud exercenda esse opinionum tela, quae neglecta, vel non ostentata obtunduntur. ii Ut autem Gregorius alacrius excitaret
Academiae industriam , ad sapientiam, , Religionemque fovendam , ingentis pe- , cuniae vim illi attribuit. Et sane prae, clarissima Principum, Pontificumque arsi est, aurum dare, ut sapientiam referas;
i quippe docii viri nisi foveantur, cum inoi pia luctantur,& ex inopia, Sapientiae conini temptunt Hoc in Belgio, sed in Germania altei rum. Joannes Palaeologus Natione Grae-ι eus, patria Chiensis, post desertum Rel ligiosi ordinis sacramentum, in scelera &i nefaria dogmata praeceps, in carcerem sae- pe conjectus, semper evaserat; sub obiisi tum denique Pauli IV. elusit Romanam in Sacro tribunali custodiam: &in Gal-: liam, mox in Germaniam pervasit; gra-
tissimus Urbibus, Principibusque, seu, quia Graecis artibus excelleret, seu da s monis arcana ope adiutus. Nihil adeos absonum, vel veritati, vel religioni erat,
244쪽
quod ipse non facile persuaderet. Demum Iprofectus Viennam, vinculis mancipatur, jussu Rodulphi Caesaris, a quo Gregorius statim petijt ut facinosorum hominem redderet Sacro Tribunali, cujus reus erat capite damnatum a Pio V. Pontifice,haud posse vivum incolumemque detineri. Fremuere Principes Protestantes, adversus Gregorium, & suadebant Rodulpho, ut falleret Pontificis spem: Haud fas esse, Romam e Germania reum deportari. Quid Romano Tribunali cum Germanico carcere Θ At Caesar Gregorio maluit obsequi, tradiditque Nuntio Palleologum, qui Romam adductus , cum jam flammis inijciendus e sset ; versa mente abdicavit errores, ac publice paenitentiam poenae conjunxit. Usque adeo Religionis tuendae constantia, pervicaciam frangit obstinatae mentis.
Motum Salutiarum cohibet. Rogerius Bellagarda, seu ambitione, seu ira in Henricum III. Galliarum Regema
245쪽
Regem, seu Principum circum dominantium studijs, auxilijsque incitatus, Salutias occuparat, Carolo Birago Praeside fugato, se Carmagnoiam abdens, adversus Regis impetum; Statimque sub ejus umbra, &patrocinio, efferbnit haeresis sceleribus immissa. Gregorius, qui & Italicae quieti, & Religionis securitati invigilabat, anxius , eam turbari oram, quae totius est
Italiae janua, ac propugnaculum , primo perscriptis ad Bellagardam literis, non per
iram & minas, sed leniter,ac caute, nunc rogantis,nunc hortantis specie, admonuit, ut ne tam calamitatu ferace Europa, Italicae
quieti inrideret, neu iram Populorum in se armaret: sapienter, & pie ageret; qua Pontificis lenitate victus ille, facinus excusavit, non odio Regis, aut Religionis patratum, sed hostium,& insidiarum necessario metu, se nunquam haeresibus aut favisse, aut fauturum, sed Catholicam fidem tueri, ac regiam, Pontificiamque
benevolentiam appetere. Deinde Gregorius Principes consuluit, ut eorum c silio, ac auxilio adiutus, citius incendium
Opprimeret, & opera Anselmi Dandini
246쪽
a o rasoria Pontificatus Nuntij usus, Henricum in suam pertraxit sententiam; &sancivit cum Venetis faedus, quo conjunctis copijs novi eona
tus comprimerentur. At . percontatus
opera Ferdinandi fratris, Franciscum Medicem Magnum Hetruriae Ducem, quid ille censetet de hac flamma, cum audistet, a Gallis &Sabaudo excitari, necessariumque esse ei sedandae, Pontificis cum Venetis, &Hispano faedus ; timensque, ne ipse suscitaret incendium , dum repellit , consilium a tempore mutuatus est 3 suspensa deliberatione, donec innotesceret,
quid Gallus, & quid ultril Bellagarda molirentur. Consilium probavit eventus , nam paulo post Bellagarda Henrico reconciliatus& Salutin praefectus, qua: promiserat Gregorio , sancte praestitit; Haereticis inde pulsis, & Societatis Jesu
Hominibus, ad haereses arcendas, tue damque pietatem Carmagnoia & S lutiis advocatis; imo coram testibus e piata apud Sacerdotem conscientia , ut apertum Fidei Catholicae testimonium afferret ,dum Pontifici, Caesari, caeterILque Catholicis Principibus studet, mor- ho
247쪽
Gregorij XIII. et Ibo pressus occubuit. Usque adeo reve- urentia Gregorii apud eum valuit, qui nulli mortalium cedebat ; nimirum benevolentia, & humanitate potius, quam terrore ac minis Pontiscae Principes capit.
Reliquit Rogerius haeredem Caesarem Ilallagardam, qui paternae pietatis aenullus, ac reverentiae, Gregorio spopondit, se ApostolicaeSedi addictu fore,ac sanguinem , vitamque Catholicae Fidei, si locus daret, litaturum. Regebat ipse quoque Salmias,putabatque,se illius tractus dominum, cum revera praesectus esset, ideo Henrico Regi Salutiarum possessionem repetenti, osserentique Carmagnoiam, iamaluit obsistere, quam obsequi, stimi latus in primis a Petro A nselmo, nefario homine, qui per turbas potentiam quaerebat. Sed coactus a Sabaudo cedere, ve- nienti pro Henrico Valletiae Salutias deis didit , intentus tamen ad occupandam
Carmagnoiam, qua capta , terrori erasi
Sed ejus costodiae impositus Volvetia, miles Catholicus , & pius, qui non nisi
Sabaudo, aut Gregorio eam tradere decrerat,& impetus infra spem, ac possessio-L 3 nem
248쪽
nem fuit. Interim rogatur Gregorius, ut ea loca vel expedito milite occuparet, vel accomodata Henrico pecunia, accipereri Et incertus sententiae; nam periculosum eas oras relinquere, quibus haeresi infoctis, Italia inficeretur ; at emere tali
pacto, haud placebat; an quia dissiculterea tenentur, quae locata im sinu multorum Principum sespicionem, ac metum praebent λ demum respondit, sibi potius arridere pacis, & concordiae consilia; Traderentur ea loca ijs , quibus jure ac per aequitatem deberentur. Verum inter haec extincto Philiberto Sabaudiae Duce successor Carolus Henrico gratificaturus , litem sustulit, Carmagnoia ei promissa, non sine ira Caesaris Bellagardae, ac Petri Anselmi, qui multorum Principum anxiiijs freti, res novas meditabantur. Sed Pontifex Italicae paci consulens, immodica tentamenta compressit, Principibus monitis, ne anguem alerent, cujus veneno ipsi primum amarentur. Atque ita Bellagarda 8c Anselmus deserti auxilijs, Henrico ac Paci consensete; non sine
isuma Gregorij laude, qui hoc facto
249쪽
Gregorij XIII. 2 νῆ prodidit, sibi non ignavia, sed necessitatet' pacem probari, dum arma movere nona tinnitit, ut pacem firmaret.
CVccesserat Philiberto Carolus, indole
major, quam aetate; Et cum plurit mina referat, Sabaudiae Ducem Italiae in sines & propugnacula tenentem, Catholicae Religionis amore, Sedisque Apostolicae reverentia imbui, ne quid sinat sub repere in Italiam perniciosum, aut quietit aut pietati, Gregorius veritus inconstantiam aetatis, quae non raro decipit, quam- vis Carolus eximium praeberet Religionis specimen; & comperto consilijs pravo-il rum hominum ei offerri nuptias cum So-χ rore Regis Navarrae, femina haeresibus i ante omnes dedita , jussit Vincentium i Laureum Nuntium ad Carolum adire: Sitieminam Catholicam amaret, cuicum ' que nuberet; si haeresi corruptam , om- nino absternetur : plerosque principatusi corruptos per faeminas, qu bus haud cr
250쪽
dendum: blandiri eas , & nocere r insu- , per Haereticos hac assinitate abusuros: Hispanum,& Gallum quoque desertos, ac neglectos a Sabaudo, poste irasci. His, cognitis Carolus, & percepta Gregorij
voluntate; haudquaquam se ait , vellecupere quicquam, aut Principi Catholico impar, aut ingratum Gregorio, cujus ac consilijs pendebat. Mox Gregorius C tharinam, posteriorem Hispani Regis filiam , jussit Carolo proponi , quae si Carolo probaretur , suasurum se Hispano, ut ei nuptui traderet. Non respuit ille , ac suadente Gregorior Philippus , qui firmare avebat Italicam ditionem Caroli spe, ac potentia, lii benter tradidit, gnarus, inesse Carolo
regiam mentem. Sic eluse Haereticorum conatu, confectae sunt nuptiae, quibus Vincentius Laureus jam purpura clarior,
nomine Gregorij gratulantis interfuit. Sed novus animi impetus Carolum egit ad bellica consilia: Siquidem multorum hortatu, qui ex bello, rebusque turbidis lucrum & praemia sperant, adductus, beuium indixit Gulielmo Mantuae Duci, re