Hypereidou logos epitaphios recens reperta

11쪽

πραγμένων αυτοῖς 'Αρια γαρ εις τον τοπον ἀθροισθωονται καὶ τῆς τουτων ρετῆς μνησθησονται Ουδένες γαρ πωποτε των γεγονοτων ουτ περὶ καλλιόνων υτε πρὸς σχυροτερους ΓουτεJμετ ἐλαττονων 1γωγIσαντο . την αρετην σχυ καὶ την αν 105δρεIαν πλῆθος αλλι ου τὸν πολυν αριθμὸν των σωμάτων εἶναι κρίνοντες. καὶ την με ελευθεριαν εἰς τὸ κοινὸν πασιν κατέθεσαν, την δ' ευδοξlαν απὸ των πραξεω αῖδιον ἐφανον τῆ πατρίδι περιέθηκαν. Αξιον τοι νυν συλλογισασθαι καὶ I ανσυριβῆναι νομIζομεν μὴ κατα τροπον τουτων γωνισαμένων 110 Αρ' ου αν εγο μεν δεσποτου την ικουμένην πηκοον απασαν εἶναι, νόμω ε - τουτου τροπω ἐξ αγαγκης pGθαι 'Eλλαδα Συνελόντι δ' εἰ πειν την Μακεδίνων περηφανIαν καὶ ιη τὸν του καIου δυναμιν ἰσχύειν παρ' κας οις ωςεμUτε γυναικων μητε παρθένων μηδn παίδων βρεις νεκλειπ- 115τους κατοι καθες αναι. Φανερὸν δ' ἐξίν αναγκαζόμεθα καὶ νυν χειν Ἀσίας is, ανθρωποι γιγνομένας φοραν, γαλ- ριατα δε καὶ βωμους καὶ ναους τοι με θεοῖς μελως, τοῖς δε ανθρωποι ἐπιμελως συντελουμενα, καὶ τους τουτων ,ικέτας ασπερ ρωας τιμα ηριας αγαγκαζομένους. 'Οπου δὲ τ 120 πρὸς τους θεους σια δια τὸν Μακεδόνων τολμα αν ἡρηται, τίτα πρὸς του ανθρωπους χρὴ νομίζειν 'Αρ' υκ αν παντελως καταλελυσθαι ως οσω δεινουτερα τα προσδοκωμεν α γενέσθαι κρίνομεν, τοσουτω μειζόνων παIγων του τετελευτηκοτας αξίους χρη νοριἰζειν. Ουδεμία γαρ ς ρατεἰ την των τρα- 25τευομένων ρετην γε*αγισε μαλλον τῆς γυ γεγε σμένης, εν ῆ γε παραταττεσθαι κεν σημέραι αναγκαῖον 1γ, τ .EIους δὲ μαχας ἡγωνίσθαι δια μιας ρατείας ἡ τρυς αλλους παντας πληγας λαμβανειν εν ῆ παρεληλυθοτι χρογμ, ε μίν δ' περβολα καὶ των καθ' ημέραν γαγκαIων νωας τοσαυ- 150τας καὶ τηλικαυτας ουτως εγκρατως πομε ὀενηκέναι, τε καὶ τλλογω χαλιπὸν εινα φρασαι Τὸν ἡ τοιαυτας καρτερlας ὀκνως ποριεῖναι τους πολBας προτρεψαμενον Λεωσθένη καὶ τους τή τοιουτω ρατη γ προθυμως συναγωγιτας σφας αυτους παρασχόντας α ου θια την τῆς ρετῆς πο- 155δειξιν ευτυχεῖς μαλλον ἡ λα την του γ πόλειψιν τυχεῖς νομις ιον; Θινες θνητου σωματος θανατον δόξαν κτήσαντο καὶ α την ἰδίαν αρετην την κοινην ἐλευθερίαν τοῖς Ελλησιν

12쪽

140 ὁ μείνας ου γαρ αγδρὸς πειλην, αλλα νόμου φωνην κυριευειν δεῖ των ευδαι κόνων, ουν αιτέαν φοβερα εἶναι τοῖς ἐλευθέροις, αλλ' ελεγχον, ουν ἐπὶ τοῖς κολακευουσι τους δυνατα καὶ διαβαλλου τους πολIτας το των ποδειτωνασφαλε . αλλ' πὶ τ των νόμων πλει γενέσθαι, περ ν145 παντων ουτοι πόνους πόνων διαδόχους ποιουμενοι καὶ τοῖς καr ἡμ εραν κινδυνοι τους ει τον παντα χρονον φόβους των ποAιτων καὶ των Ελλην- παραιρουμενοι τὸ ζην νηδεω- σαν εἰς τὸ τους αλλους καλως γν Δια τοι τουτους πατερες ἔνδοξοι, μητέρες περίβλεπτοι τοῖς πολύταις γεγόνασιν, ἡδελ- 150 φαὶ γαριων των προσηκοντων ἐννόμως τετυχηκασι καὶ τευξονται, παίδες ἐφόδιον εις ἡ πρὸς τὸν δῆμον ευνοιαν την ταν

ματος τυχεῖν τους υτως υπὲρ καλων τὸν Sio ἐκλιαόντας αλλα των τὸ ζῆν εις μεIν ταξιν μετηλλαχότων εἴουσιν. 155 ι γαρ ὁ τοῖς αλλοις ν αλγεινότατος θανατος τουτοις αρχηγὸς μεγαλων γαθων γεγονε, πως τουτους ου ευτυχMκρινειν δίκαιον, ἡ πως ἐκλελοιπέναι τὸν βίον, αλλ' υκ ἐξιαρχους γεγονεναι καAAis γενεσιν τῆς πρωτης παρξασης

Tὀτε με γαρ παῖδες οντες φρονες ἔσαν, νυν ν ανδρες 160 αγαθοὶ γεγόνασι. καὶ τότε μεν ἐν πολλῆ χρω και

πολλων κινδυνων τὸν ρετὴν πεδειξαντ . νυν Γ πο ταυτης ' ' γνωρ κους πασι καὶ μνημονευτους δι' ανδραγαθιαν γε- γονεναι. ἰς γαρ καιρὸς εν ω τῆς τουτων ρετῆς ου μνημονευσομεν; ἱ τόπος, εν ω λου καὶ των ἐντιμοτατων 1 6 ἐπαίνων τυγχανοντας ου ὀψόμεθα Πότερον ου ἐν τοῖς τῆς πολεως γαθοῖς 'Aλλα τα δια τουτους γεγονότα τίνας αλ-λους η τουτους ἐπαινεῖσθαι καὶ κνημιης τυγχάνειν ποιησει; 'Αλλ' ου ἐν ταῖς ιαις υπραξίαις 'Aλλ' ἐν τῆ τουτωναρετη βεβαιως αυτων πολαυσομιεν. Παρα ποία ε των ηλι- 170 κιων ου μακαριτοὶ γενησονται, ἐν πασι καὶ λόγοις καὶ δαῖς ἐπαινεῖν 'Eατ αμφότερα γαρεξέραι μνεῖν τα περὶ Λεωσθένους καὶ των τελευτησαντων ἐν τι πολεμω. ι με γαρ ονῆς ενεκεν μνησουσιν τα τοιαυτας 17 καρτερIας τ γενοιτ' αὐτοῖς Ελλησιν ἡδιον ἡ παινος των την λευθερειν παρασκευασαντων πο των Mακεδόνων Ε δεωφελεIας νεκεν η τοιαδε ναμνησις ἱγνεται, - αν λογος

13쪽

ἐγκωμια ντος καὶ τους ἀγαθους ανδρας; Αλλα μὴν τι παρ' ἡμῶν καὶ τοῖς λο σοῖς πασιν ευδεκιμεῖν αυτους αναγκαῖον ἐκ 180 τουτων φανερον λιν ἐν δευ ε λογίσασθαι αἴιον τίνες ο τονηγεμόνα δεειωσόμενοι τον τουτων. 'Αρ' υκ αν ριόμεθα φοι-ταν Λεωσθένη δεξιουμενου καὶ θαυμα ντα των 1μιθέων

τατα ἐνδειξαμενους, λεγ M 'Aρμόδιον καὶ 'AριςογεBονα ουδένας ουτως αυτοῖς οικειοτερους ἡ μῖν ειναι νομIζειν ως Λεωσθενη καὶ τους ἐκείνω συναγωνισαμένους, ουδε ἐκεIνοις αν μαλλον ἡ τουτοις πλησιασειαν ἐν ἀδου Εἰκότως οὐκ

ἐλαττω γαρ κεινων εργα διεπράξαντο, αλλ', ει δέον λεῖν, 205καὶ μεIζω. Ο μὰν γαρ τους τῆς πατρίδος τυραννους κατε- λυσαν , ουτοι δὲ τους της Ελλάεδος πασης 's καλῆς uis καὶ παραδόξου τόλως τῆς πραχθεισης υπὸ τωνδε των αν- δρων, ἐνδόου δὲ καὶ μεγαλοπρεπῶυς προαιρεσεως ἡ προεμλοντο, περβαλλουρος αρετῆς καὶ ανδραγαθίας τῆς ἐν τοῖς 210

14쪽

8Εpilogum subiiciam servatum a Stobae Flori l. XXIV. 36.

χαλεπὸν μὲν ἴσως ia τους ἐν τοῖς τοιουτοις οντας παδεσι παραμυθεῖσθαι ' τα γαρ πενθη υτ λογω υτ νομω κοιμίζεται, αρα ἡ φυσις κα ςου καὶ ψιλία πρὸς το τελευτήσαντα τον ὀρισμὸν χει του λυπεῖσθαι. Ομως δε χρὴ θαρρειν καὶ τῆς λυm et παραιρεῖν εἰς τὸ ἐνδεχομενον καὶ μεμν σθαι μὴ μουνον του θανατουτων τετελευτηκότων αλλα καὶ τῆς ρετῆς 1 καταλελοδετασιν. ιδ γήρως θνητο μὴ μετεσχον αλλ' υδοξίαν γήρατο ειλήφασιν

δες τετελευτηκασιν οι παρα των Ελλήνων παινοι παῖδες αυτωναθανατοι σονται 'o σοι δὲ παῖδας καταλελοIπασιν ἡ τῆς πα-τρῖος υνοι ἐπίρροπος αυτοις των παιδων καταςήσεται. Iρὸς δε τουτοις ει με ες τὸ ποθανεῖν ὁμοιον τῆ μὴ γενεσθαι, πηλλαγμένοι ιο γ νόσων καὶ λυπης καὶ των Ἀλλων των προσπιπτόντων εις τον ανθρωπινον βίον Εἰ μὶν αἴσθησις ἐν Γου καὶ ἐπιμέλεια παρα του δαιμονίου , σπερ πολαμβανομεν, ἰκὸς τους ταῖς τιμαῖς των θεων καταλυομεναι βοηθησαντας πλεχης κηδεμονIας υπὸ του δαιμονίου τυγχανειν.

Vs. 1. ων με λογων Ilab inglon: Περὶ τω μὶ λογωγ quae non est Graeca composilio. ων ὀγων pende a μαρτυρες. Vs. 2. περι τε Λεωσθενουα ηλst τε omisit. Codex exhibet TAΦm l ΛΕΩΣΘΕΝΟΥΣ amissis sex litteris et usus loquendi additum τε requirit.

Vs. 6. ελαττω αἱνεσθαι Cod. ΕΛΛ ATT. . . . l . ΕΣΘΑΙ. BAB. ἐλαττω γενωθαι quod restituimus et lacunam explet et a sententia postulatur. VS. T. των ργων των γεγενημένων, πλὴν κατ' ἐκεῖνό γε παλιν θαρρω τι τα υπ' ἐμου κτε. Cod. ΓΕΓΕΝΝΗ . . NnNIIΛΠNΚAT ΝΟ ΓΕ ΠΑΛΙ ΘΛ TITAΤΓΙΕ ΜΟΥ. a1n male legit ΟI pro ΟΓΕ el supplevit πλῆν καταλογιζομενοι et αληθείας καὶ τψ οντι τα υπ' ἐμου κτε deinde in notula subiecta hariolatur: πλεην κατα το γεγονὸς ἐπ' αληθέςερον

15쪽

s τι Antipatri gladios poterat contemnere Hyperides si sic

scripsisset. Quod reposui πλὴν κατ' ἐκεῖνό γε παλιν θαρρωοτι non multum vereor, ne quid dubitationis videatur habere. Vides quam presse codicis vestigia secutus sim, et verba haec ipsa sententia requirebat: παλιν θαρρω recipio animum post φοβουμαι et optime habet θαρρω κατα τουτο . κατ' ἐκεῖνο, ἔτι - , et πλήν - γε Atticorum certo usu nititur. Quod in codice ΠΑΛΙ pro παλιν legitur nemini scrupulum iniiciat. Saepe enim scriba scitanter omisit, ut statim scriptum est Ο ΑΙΕTΟΙΣ pro ου γαρ ἐν τοιe.

Vs. 18. διεξιέναι τα καθ' καςον των πρ τερον πασαν την

Ελλαδα). In Cod. Λ periit et cin Εἰδεα. Caetera illaesa sunt, nisi quod scriba primum ΠPOTEPΩΝ dederat sed statim ΠPΟTEPON correxit. Locus tamen, ut vides, corruptus est et mutilus. Suppleri possit των πρότερον ανα πασαντο 'E αδα πεπραγμένων , aut simile quid.

Vs. 22. ἐπὶ κεφαλαIων ν ου ὀκνΘω εἰπεῖν Cod. ΕΠΙΚΕΦΑΛΑΙ l . . . ΟΥΚ BAB. ἐπὶ κεφαλαIου δέ Atheniensibus - κε φαλαIων εἰπεῖν solemne est dicere. escliines de F. L. 45. ως γαρ δευρ si θομεν καὶ πρὸς τὴν βουλην ἐπὶ κεφαλα Ιων τε πρεσβείαν πηγγεἱλαμεν, et alibi saepe.

Vs. 24. Θα μν ωρα διακρIγων κατα τρόπον καὶ καλω παντα κα-αe cod. ΔΙΑΚPINΩN PEIIΟΝ ΚΑΙΚΑ .... ΣΤΑΣ. BAB. διακρινων αεὶ κατα το πρέπον καὶ καλουe καιρους καθιςαe. Sed neque το πρεπον in his locum ullum habet, neque Sol καλου καιρου assert, neque καιρου καθιταναι

Graecum est. Perinde est Graece dicere ευ et κατα τρόπον:itaque quemadmodum ευ καὶ καλως tritum est omnibus, Sic et κατα τρόπον καὶ καλως optime dicitur Hyperides infraus 109. τ α συμβῆναι νομἱ μιεν κατα τρόπον τουτων

ἀγωνισαμενωνέ

litteras excidisse apparet. Vs 27 του Mε καίου τιμωσα Participium ex Cod exci-

16쪽

10 dii. Ad προτιμωσα. Ita tali re inter se opp0nuntur poenae et honores. Γλικίαι et τιμαἰ itaque κολαζειν et τιμαν , non προτιμαγ. Unum exemplum apponam Demosthenis de . . 265. υχ πως ωργιζοντο ἡ κολαζειν κίου τους ταυτα

et alterum Lycurgi in Leocrate 3 4 το ν σπερ τους

αγαθους ἐπαινεῖτε καὶ τιματε , ουτ καὶ τους κακους μιισεῖν καὶ

κολαζειν. sqq. in ingenti Codicis lacuna hariolandum est. Quod dedit ΑΒ τὸ δε σον αν θρωποι καὶ α)ξίας πασιν ευεργε- σιας οις δεῖ δι ανοχουσα κα)ὶ δαπανας τα καθr ηικέρ)αν τοῖς Ελ- παρασκευ)α υσα, non placet διανέμειν πασιν αξίας ευεργεσιας civitas recte dicitur bene de se meritis omnibus Miso των ευεργεσιων χαριτας ποδιδονα vel λανέμειν. Quae substituimus nihilo sunt certiora et satius est fortasse ab huiusmodi ulcere abstinere manum, donec aliquid inveneris quod omnes veritatis numeros habeat et omnibus extorqueat assen

sum.

Vs. 32. 'Λπορ δε ποθεν αρξωμαι λέγειν ἡ ἱνος πρωτου μνη- σθω. Cod ΩΔΕΠΟΘΕm APEΩΜΛ ΗTIΝΟΣ. BAB. νυν δε πόθεν ρξωμαι ἐπαινων ἡ τίνος Litterae L dimidia pars superest, unde elicui α πορω. is qui in magna dicendi copia negant se rationis principium reperire in ore est

illud: απορ του πρωτου μνησθω. Demosthenes de Coronari 129. ου απορων Do τι χρη περὶ σου καὶ των των εἰπεῖν πορω του πρωτου μνησθω Πότερ' πατηρ τέ quae percommode

cum Hyperidei conserentur. Similiter Isocrates de Pace S 58:απορ τι ποιησω. ποτερα χρωωμαι ταῖς ληθώπις - ἡ κατα- σιωπησω; et plane ut Hyperides, qui et alibi manifesto Isocratem imitatur, in Antidos S 140 απορ ν ο τι χρωωμιαι τοῖς υπολοIποις καὶ τίνος πρωτου μνησθω. menda obiter eiusdem locum his similem in Panathenaico S 176 ηπόρουν ποτέρων διεξι πρότερον τους κινδυνους καὶ τα μαχα τας π ρ- τιατων η ας των 1μετέρων, imo ero πότερον λεει πρότερον Pro αρξωμαι παινων quod lacunae spatium excedit, reposui αρξωμαι λάγειν, quod in tali re pervulgatum est. Euripides Med. s. 475:

ἐκ των δε πρωτων πρωτον αρῖομαι λέγειν.

17쪽

11ptura ΠΡΩΤΟN. Quam sit frequens id genus erroris saepe alias multis exemplis demonstravi.

Vs. 5. τον με γαρ αλλους τινας ανθρωπους εγκωμια ν- τα - τουτον με δεῖ κατ ανδρα γενεαλογεῖν Cod. ΟΜΕ-NΑΛΛΟΥΣ. Recte Aa a Se haesero admonitus recepit του με γαρ αλλους τε Sed miror utrumque fugisse scripturam Codicis ΟΥΤΩ eadem opera suisse emendandam in τουτον μὲ δει τε. tui alios quosdam homines laudat eum oportet V cet. Qui hoc mihi dederit facilius etiam in vicinia latens vitium odorabitur: περὶ δε Αειναίων ανδρων του λόγους

ζειν, imo vero ποιουμενος , quod reposui. Dicere poterat: τῶδε περὶ Αθηνα. τους λογους ποιουμενω sed maluit ex sua ipsius persona dicere, quamobrem ποιουμενος unice Verum est. Vs. 45. αλλ' οἶμαι παντας υριας ειδDαι BAB. αλλ' οἶμαι παντας ειδεναι eod. EIΔENRI. amissis

novem sere litteris itaque μας addidi. Vs. 44. ιν ανδρες αγαθοὶ Dωνται C0d et Ad tralaticio vitio NAANΔPΕΣ. Idem mendum alias ΑΒ recte sustulit. Deinde sine sensu BAB. supplevit τους ε γεγενημ Dους ἐν β πολεμ ανδρί ζεσθαι υπερβαλλοντας τῆ αρετ προ λόν ἐσιν τι παῖδες οντες καλως ἐπαίδευθμαν. In Cod. NΔ perspicue amparent, sequens litterula incerta est. Luce clarius est supplendum esse γεγε 1μDους εὐτλπολεμ ανδρίας υπερβαλλον- τας τη ρετῆ. Argumentum est illis auditoribus περὶ ποδα ut iocantur Attici. Non alia de causa, inquit, pueri instituuntur, nisi ut fiant ανδρες αγαθοι. Itaque qui in bello ανδρες αριτοι γεγDηνται eos manife3tum es in pueritia bene institutos fuisse. V Quum posset dicere ανδρας αρχους fuisse, etiam concitatius dixit suisse ανδρας περβαλλοντας η αρετη. Quod Schaeserus apud AB coniecit ανδρείους περβαλλοντας τη ρε- τη, non cogitavit vir doct. dici posse ανδρείους περβαλλόντως, quemadmodum διαφεροντως γαθους, Sed Sic, αρετ retineri non posse neque magis ανδρείους cum περβαλλοντας posse coniungi, multoque minus cum περβαλλοντας, αρετῆ. Simplex et verum est ανδρας περβαλλοντας τῆ αρετη, id est ανδρειοτα-

τους.

18쪽

12 TOT MAI. in quo latet ουν πουμαι, id quod ipsa sententia loci agitabat.

Vs. 1. τεταπεινωμένην καὶ την δόξαν ἡ παλαιαν κατεφθαρμένην BAB. καὶ Θην εὐημερίαν κατεφθαρα ἐνην. Cod. ΚΑ EIITH l . . . . IAN. Suspicor nTH male lectum pro THN, et E non satis certum St. . Recept την παλαιαν quid aliud quam την δόξαν την παλαια in iis alere potest, quod sententiae egregie satisfacit. Cui ad haec non venit in mentem antiqui carminis: 'Hμετέραις βουλαῖς Σπαρτα αλ ἐκευατο δόξαν. Consiliis nostris laus est attonsa Laconum. Si ueterem Graeciae laudem pessumdedisse dicuntur ι παρα

Φιλι που καὶ Αλεξανδρου δωροδοκουντες. Vs. 5. πολεως τις προςηναι δυνησεται τη ηγεμονlας BAB.

προςῆναι 1γησεται, male explens codicis lacunam IIPΟΣΤΗΝΙ ΗΣΕΤΑΙ. Etiam literae N aliqua pars comparet. Veram lectionem προςηναι δυνησεται occupavit reponere Schaeserus. Quod continuo sequitur: ἐπέδωκεν αυτὸν μεν τῆ πατρίδι, ἡ δε πολιν τοις Ελλησιν , ditor Cantabrigiensis partim verum vidit, partim erravit. In Codice est . . . ΩΚEN- MENENATTON, unde bene rescripsit αυτον μέν, Sed perperam πέδωκεν supplevit. Quis enim praesertim admonitus non recordatur Atticos in tali re verbo ἐπιδιδωμι ἐμαυτόν uti soleres Itaque ἐπέδωκεν revocavi. Eadem opera redde Arist

phani in quili. 40:τους μὲ καλου τε αγαθους ου προι δέχει, σαυτον δε λυχνοοπωλαισι καὶ νευρορραφοις καὶ σκυτοτόμοις καὶ βυρσοπωλαι επιδIδως.

pro scriptura libroruin βυρσοπωλαισιν Πως. Eadem opera emendari potest eiusdem locus in luto s. 781:

19쪽

χου αυτων ἐνίκησε μαχομενου ἐν τῆ Βοιωτta , emendavi μαχόμενοe, quomodo Athenienses solere dicere facile inter legendum animadvertes. Quemadmodum enim usitatum est dicere: μαχόμενο αποθνησκει et νηρ αγαθὸς γενόμενο απέθανε, sic etiam de eo, qui e proelio discessi superior in usu est Aiam μαχόμενος. Huius rei duo exempla sunt in hac ipsa oratione: s. s. του με γαρ βουλευεσθαι καλως ὁ ρατηγὸς

α ιος , του δὲ νικαν μαχομενους οι κινδυνευειν ἐθελοντες τοιe σώμασιν, et s. 8 ου μόνον - μαχομενους νικαν Αντώπατρον καὶ του συμμαχους . namque perspicuum est idem in alia orationis forma sic dicendum fuisse ἔτι M DIκησαν μαχομενοι et τι μαχόμενοι ἐν&παν Αντιπατρον καὶ τους συμμα- κουe. Et sic scripsit Lycurgus in Leocrate 3 70 του μενευεργετουντες, του ει μαχ)μενοι νικωντες. Itaque scribae, ut solent, vicino vocabulo συμμαχους participium stulte accommodarunt. Vs. 76 Qεὶ υπολαβη με των αλλων πολιτων μηδένα λόγον ποπισθαι δια τὸ Λεωσθένη μόνον ἐγκωμια ιν Cod ΛΕΩΣΘΕΝΗΜΕΝΕΓΚΩ. t unde ΑΗ. Unxit ἐν τω Λεωσθένη φιὲν ἐγκωμιαζειν, sed ἐν τc habet temporis significalionem, dum Leosthenem laudo' ab hoc loco alienam. Itaque λα τὸ reposui. Quid sibi velit μέν nemo facile dicet. Iam tum igitur, ut postea tam Saepe με et μόνον in libris confundebantur, namque μόνον unice sententiae convenire manifesta res

plevi μ ἐμὲ οταν et lacunam explet et a sententia loci et loquendi usu postulatur Quid tritius quam sic ἐμὲ αἰρειν, θαυμαζειν ἐμέ. et in lepido loco Stratonis apud Athen. XI. p. 585. B.

20쪽

14 proelia in eo bello commissa suissent. Imo vero ουδεμία ρατεία την των ρατευομένων ρετην νεφανισεν καλλον, ἐν β γε παραταττεσθαι με ὁσημέραι αναγκαῖον ῆν, πλειους δε μαχας ἀγωνίσθαι λα μιας ρατεIας ἡ τους αλλους παντας, teste ipso

Hyperide s. 25. Itaque τὴν προτρον verum est, quod iecSel aeserum fugit.

VS. 0. 4ωρων γαρ την μων πολιν των Θηβαίων οικτρως φανισμένην λανθρωπων. την δὲ ακροπολιν αυτῆς φρουρουμένην ποτων Μακεδόνων Pro αυτει Cod exhibet EATTHΣ, quod vocabulum AB raro alibi occurrere dicit Merum est describentis σφαλμα pro αυτης. Vs. 92. τα δὲ σωματα Cod. ATEΣΩMATA. Mirum quoties Me T in hoc libro confusa sint. Requiri δέ perspicuum

Vs. 5. αλλα μὴ τει γε περὶ Πυλας καὶ Λαμίαν μαχην

γενομένην cod. ΗNTEII . . . ΠΥΛΑΣ. BAB. την γε πρὸς Πυλας, quod non est Graecum, sed πρὸς Πυλαις quod reposui περὶ Πυλ α omnium usu tritum est.

Vs. 105. υδενες γαρ et ποτε των γεγονοτων υτ περ καλ-

λιδνων υτε πρὸς ἰσχυροτέρους ουτε μυετ' ἐλαττόνων ηγωνίσαντο iManifestos tenemus scribas, qui aliud agentes υτ de suo addiderunt. Vide quantum ineptiarum ea vocula stulte interposita pepererit. Ioculare imprimis est υτ με ἐλαττονων γω- νωαντο, quasi vero numquam copias fuerint pauciores, quam quibus Leosthenes praefuerit. Sed in re manifesta parco e hiSaVs. 108 τη δ ευδοξίαν απὸ των πραξεων nιον έφανον isti πατριδι περιελκαν Cod. ΠΑTPΙ ΕΘΗΚAN BAB. τηπατρδει νέλκαν Sed certus e necessarius in tali re usus est verbi πενιτ ινέν αι τέρω καὶ αυτος περιτ Iθε σέ, et inperfecto περικεισθαι Plato Alcib. II. p. 151. A. τουτονὶ τὸν ςέφανον σοι περιθησω, et pasSim Veleres πῖλον , πιλιδιον, κρα-νος, περικεφαλαlαν, τιαραν et Sim. περιτIθεσθαι dicebant quum sequiores negligentius loquentes in talibus επιτίδεσθαι ponebant, de qua re alias nonnulla annotavi. Itaque τῆ πατρίδεπεριέλκαν reposui. Vs. 109. Λξιον τοIνυν συλλογlσασθαι καὶ τ α συμβηναι νομIζομεν μη κατα τροπον τουτων γωνισαμένων; Cod. o. Diqitia i Corale i