장음표시 사용
71쪽
6 4 Ant. Peredii praelest in Lib. VIII. Cad.
possint ad defensonem . Videantur relati a Fach. d. loe e. 4. ubi etiam disputat & tres opiniones in hac qu.estione refert: uirum sussciat simplex litis motae denun- elatio venditori facta: an insuper opus sit petere , ut vendi tot ad defendendum veniat;. I concludit veri rem esse eorum sententiam, qui dicunt, praeter denun- elationem, limul nec ellatiam esse interpellationem, ut venditor ad defendendum veniat. Ego tamen puto emtorem dum venditori denuneiat litem sibi motam &acta trans mittit eo ipso si non expresse, saltem tacite petere ut ad desiniendum .eniat di liti adstitat, cum in I. 17. l. t. hoc requiratur, ut emtor venditorem de lite mota certiorem faciat. Quorsum enim alio pertinet illa certioratio & denunciatio, quam ut sciat venditoria Vocatum, di veniat ad defendendum, arg. l. q. de lib. a M., cum ipse melius praesens in iudicio rei a se venaliae iura de defensiones pollit suggerere, i. 23.ε.t. 33 Quando autem facienda sit denunciatio dubitatur. Rationem dubitanὰi mo .ent verba Pomponii in I. 29. f. titi.ss. h. t. , tibi postquam dixit et: quoliuet tempore venditori genunciari posse, ut de ea re agenda adsit: uia non praefinitur tempus certum in ea stipulatione , tibi ungit; dum tamen ne prope ipsam condemnati nem denunciatio fiat. Quod autem tempus dicatur prope, sue ante condemnationem, non ita constat . Placet sententia Gomeetii lib. a. vari cap. 2. num. 39. versdusitim, asserentis denuntiari posse quandocumque ;dummodo id fiat ante publicationem tellium ti ante conclusionem in caussa ; ct smiliter antequam transeat tempus exceptionis proponendae vel probationis faciendae ; quia ii pollea neret denunciatio , non posset vendatur tem defendere, nee aus suum in iudicio proponere& probate; cum debeat litem allumere in eo statu, in quo eam invenerit, e. r. vers titi. M re pena ule M s. 36 Denunciatione venditori legitime facta, tenetur emtorem defendere in loco ubi lis agitur, ideli, in Q ro emtoris . Neque pyteil vendi tot reuocare ad suum serum, quia non est ipse principalis reus, sid em tot qui rem possidet, & υenditorem nominat ac laudat. Et hoc emcit de sensoris verbum : nam defendere , est eamdem vicem quam reus, subire, I. 33. A. I. 3 a. f. de procurat. Facit quoque i. g. veteranisi.
eou. ι t. a praetirat . , ubi quamvis miles tamquam pio
curator nequeat state in iudicio , tamquam defensor necessarius potest . 37 Unde idem 3icendum in clerico venditore, quod isse nequeat vocari in iudicium apud iudicem saecularem; tamen in caussa evictionis cogitur sequi solum emtoris, eique allistere . idque Paulus respondit iis l. .F. ι γυ- ά . a s e venaιιο em muris itici rem seqtii forere : nec se uvare priuilegio sui iudicis. Concordat l. i. C. tili in rem actio exere quae negat propter auctoris in alia provincia existentis perlonam , quicquam immutari )ebe xe ; ti ratio est in necessitate iudicii coepti, I.;o. E. .vijtilicis. Deinde quia venditor accedit non ut principali , sed ut necellarius defensor em totas, qui rem em iam polluet, atque ita interpellatus Se de nunciatus evictionis nomine, rei sorum sequi debet, non revocare ad suum solum pri textu alicujus privilegii. Ut seu - 1lta alleget venditor se clericum esse,& exemptum iurisdictione iudieit saecula in te. s HIigenti . vi sors
comp.: cum ipse non conveniatur coram seculari, sed conventum de sen3at; quod licet de iure. Quemadmodum Fistus qui eis ex privilegio peculiarem habeat audicem, sequi tamen tenetur forum emtoris quem ge-sendit , propter generalitate in d. I . Quamvis qui-bialaam placeat contrarium per ι.3.op. tisi calescatis
ssici. I. 0. 1 .i 6. O sqq. Pett. Castal ius au a. l . 33 Praeter supra enumeratos casus, quibus ob culpam emtoris evietionis praestatio cessat, sunt di alii brevi ter hie perstringendi. Unus est si emtor sine tuaiciali
disceptatione rem tradiderit, i. i . h. t. nullaque neces.state cogente id fecit. Item si sine condemnatione rem ce sit transactione, d. LV .: nam nec ad hoc emtore in cogit necessitas, aut si liii renunciauit, ne sorte subi-YEt defensonis molestias : itemques cum potuisset rem usucapere, non usucsperit, I. 29. j. i. g. h. s. Denique si ob suam contumaciam res fuerit e vieia ; quia hisce catibus culpa emtoris intervenit, ea non debet alteri
obesse. ' Plane si iniuria, ina peritiaue iudicis res stalteri adiudicata , absente actore vel fide uitate , re etesium G. cisas eum emior nun liabet, I. 3. in . h. t. r culea enim aut factum alienum non debet tertio in nocenti nocere : deinde culpa iudicis eii quasi saltum fortuitum . quod rei domino nocet, LII. ff. . t. uods emior praesente venditore victus non appellaverita sententia iniusta , non sibi sed uenditori oberit. cuilix fuerat denunciata, ι.εῖ. f. r. F. l. t. ; quia venditoris caussa praecipue agitur , qui acquiescendo sententiae, si tetur se rem alienam vendidisse. Nind est si vendito. te absente lata fuerit : tunc enim omissa appellatio emtori nocebit; quod videatur sua culpa caustam fl/seruisse, ut contra venditorem illi non fit regrestis .
Idem dicendum s appellaverit quidem, sed appellati
nem non eli persecutus, d. I.sq. titi. ; nis notoria caussae iustitia defendat emto em , salicetus ti post eum Collat. ad I. 8. I. Ii ignorantes E. mandati, Gomer d.
Creditorem evictionem pignoris non debere. i oeu ror qui plantis vina St, et Si onli m ne non OL
Um creditor in distractione pignoris partes ven- Iὰlioris substineat, poterat dubitari: an pignore evicto , euictionis nomine obligetur , & decisum est Metit. non obligati; imo ne quidem teneri ad pretii re- si tutionem , cum vendiderit iure creditoris, ii est , eo iure quo debitoris suit, ut sibi imputare debeat emiator, quod caute mercatus non sit, I. i. h. e. Consulitur tamen emtori , vel per actionem utilem ex emto contra debitorem, L Ir. f. r .1 de diar. P., quas ipse debitorem vendidisset, cui pretium acceptum profuit, I. i 3γυ.ue evici.; vel per aesionem pignoratiliam contrariam , quam creditor tenetur tedere emtori: aequi csmum enim est emtorem id saltem consequi, quod s- ne diseendio creditoris sui utum es , I. 38. E. d. et A.
Uen ὀitio enim a creditore sacta, vel a iudiee rem a aqiua cante, censetur fieri a debitore, qui ea lege pignuς dedit, ut creditori liceret distrahere . Quinimo semior pretium non solverit, sed creditori cauerit se soluturum, euictione facta, nullam Drorsus habet exceptionem quo minus solvat, i. iues. ff. h. t. : nullum ergo emtor habet alium regressiam , quam contra debitorem, a quo s solverit, sive i on soluerit, consequi poterit pretium; sed tantum pretium eiusque usuras, non id quod inieteii, I. u. h. t. II. h. t. ; quia deceptus non fuit sacto debitoris. Fructus tamen quos percepit, deducere debet, si hos ei qui evicit restituere nece ise non
Quod si tamen creditor promisitet debitorem else a
solvendo, haberet e intor regressam aduersus credito rem , ad id auod a debito te consequi non potuit excus sone facta, Molin. de tisim q. εa. u. 4ia. 1 tem s sciens creditor tem sibi non e M obligatam, vel non esse eiu et qui obligavit, vendiderit, quamvis actione proeυietione non teneatur: tamen quia dolo non caret, qui scit rem sine vitio non esse, praeliare debet iudicio emti, id quod in tet 1i; nee id a debitore tepetere poteli,
nec adversus eum eia nomine agere contraria pignora-
titia actione, I. 2. h. t. Quare ut creditor eximatur ab obligatione, quatuor omnino praeliare debet . I. rem sibi elis obligatam .
ὰe dolos. a si satium. IV. licuisse illi pisnus distrahere 1
quae s praestiterit, plane secutus est, nisi se nominatim pro eviesione obligauerit; quia tune ex sua obligatione conoeniri poterat: seruanda enim eii conventio, I. r. h. t. An non ergo id quod eo nomine praestitit, repetere poterit a flebitore 2 4e debito suo non est dubium ; teli illud persequi a debitore, qui non ea liberatus , quando pro evictione conventus creditor pretium em- toti piae iiiiit. Iraudi quod sua intereii conse uetur, siaua fide pignus vendi H ut puta quot aliter tantiquanti vendidit pignus, vende te non potuit, quam promtiue victione, L ia. I. a .L. Adbir. pisu. Tl
72쪽
Tit. XLVII. De patria potesare.
De patria potestate. et C ut uuati . st, i sest iis potesat eram has anto
ue patus, pater ei diu re fuat agere permittat.
a TN sequenti parte agitur de praeiu letalibut actioni 1 bus, qui biat quaeritur: an quin sit filius 2 an sui iuris, vel in potestate patris : nim de praeiudicio libet- talia dictum suit in prima parte libri septimi .
Ius patriae potestatis acquiritur tribui modi , iustis Puptiis, adoptione, & legitimitione. De legi ti m ttione )ihi in suit titulo dὸ notis. Ab DP adoptione diceturtit. seq. De iure quod ex nuptiis oritur nunc dicentum. sum itaque in potes te pitri liberi ex iustic nuptii
Procleati; quia qui ex iniusti; aut concubina nascuniatur , patris potestate non continentur, cum tales patrem habete non censeantur : quippe qui extra iustas
nuptia . plerumque incertus iit, L 14. 1. de sorti homiis. Pater libertinus exemplo ingenui , liberos pollii itatem ex legitimis nuptiis natos, in testate hahet, i. s. h. r. At serviat aliquem in potestite habere
non potest, quia nuptias non contrahit sed contubernium, I. 3. op. de incia. utipi. Noli soli fili i,sed . ne potes etiam ex filio milite suscepti, in 'otestate sunttiui, si ille adhue erat in patria potestate, I. 7. s. t. ,
Oo tempore nepotes fuere concepti.
2 In potestate vet, matris non sunt filii, quia illa tu. tela e et aliena : di cum non sit suae patet tis, nee alion rege te, nec in sua pote lite habere potest, 3. Is in uis L. i. 2 adapt. Itaque filii sequuntur familiam patris, non matris, a. L is. y. de lata hom., quamquam tisitu ulatri ae patri reverentiam debeat, es alimentan succestionem, ι. h. t. ; adeo ut si debitam reverenis iam matri non exhibeat, eam exhibere iudex coaeten ii pro υ- iam ad inelementiores iniurias improbitatem deprelieti erit,laesam pietatem seuerius indicabit quam iram contruentiti, erit intra domum , inter m i. 1iem A si tot s quae controversiae oriantur, terminari;
hi si ut di ium) atrocitas tu iuriae & contumaciae exigat interventum Judicis, t. h.r. A Jus Ioe patriae putet itis consuit in personi liberorum, de rebul eorumdem . Dabat enim lex Romina patri tantum, non etiam avo . ius . ira necis in libe-xos, tu et coercendi, verberandi, vinctos ad opus tu i . cuin mittendia non tameti in serui lutem tegit eo di vendendi. υ 1 alienandi ; quoniam liberi hominis nullum est commercium, I. i. trit.: n si quod egestitis noui uepe imitti fuerit uenditio, ea condit One ut testituto pretio emtori, possent liberi restitui ingenuitati, I. 1. C. Δ par il . Utis filios Ap . Merillius I. 1. olfe Hodiὰ ut dominorum in seruo , ita & parentum in liberos coarctata es poterin: quia ea in pietate maetis, quam atro citate debet continete, l. i. h. l. ii. β. de lib. o p ii da l. Pomp. ὰρ porricid. Hinc eli quod nec patri filium negare liberum sit, I p n. s. t.: multa in inus sis
ri ea te a similia i l icti enim aflieatio G deorum le- the k usurparetur: Romanis timen legibus reprobatur, ιχ . . t solummodo contest, patri moderata cauigatio, si pietatem ei debitam fit iis non agnoseat: qui tamen ii
adnue in pati contumacia perseveraverit, Er acriore re
medro coerceri debeat; eum patenn iudici octeret dicturo senientiam, quam ipse pater dici volnerit, .: u . a. Maxima quoque vi et patriae potettitis cernitur in rebus per liberos ac uistis. Et quiflem plina liberi in pn. testite existentes nihil poterant proprium habere , sed omnia per ipsos statim acquirebantur patri, quibuslam exceptis, l. 2. s. idest pectilio castrensi & ad tit, a
proprietate, f. i. IH r. per quas personas vos. aeq. At exhona, vir patri aequiruntur, filius alienare non potuit, nec nunc inscio patre, . r. in pt. f.t. De ac quilitione & di sinitione it a bonorum plura dixi si p. tis. 6.t t. o. eg. 1 Caereium si pater filium in potestate esse dicat, eius rei co nitio Iudici committitur. itemque ut alimenta p,o facultuibus patris filio prae sentiir, i. 1 I. n. h.r. vertim ii pater diu pallus vii filium xit patremfamii ne soti l cra seorsim agere, aut matris hona quae pulli bat, A e. Pue 'illeti. τοm.II. pet eoi administrari, qui testamento matris tutores naminati fuerunt, praesumitur eum emancipata, I. . I. t. Ideoque Judex patrem qui hunc filium in patellatem reuocare cupit, non sicile audiet, cum contra sactu.nsuum venire velit ; nis; pater probaverit, quia errore 4uctus, passus suerit res geri per filium, putanet eum ab avo emancipatum suisse. interim pro filio contra patrem militat haec eonte tuta, quod passuq sit patet eum rex maternas habere , cum filii mil. neque bona ha
heant, neque tutorest bona enim iure veteri etiam ma terna patri acquiruntur e tutores vero nan dant ut eis ,
qui adnuc sunt in pote itate patrit; sed ei solutis.
nea persua, vel a nou extrane. γ
ii Aa ni se ogor, stili fuere posit pQEquitur de adoptione, alter moquet acquiren32 M- ac, ae pote latis . Ador o eu heir a 3 o,su tit timus actus, quo qui karura liberi non sunt, eliciuntur, In si A. . in pr. Est enim adoptio quis naturae aemula,quae vice stabit nuptiarum. Nam ut iustis nuptiis naturaleq& legitimi nascuntur , ita per adoptionem legitimi tantum sunt. Erique duplex : Adoptio in ore M - ο tie: otiis es De t ma homini, itii buris in f in m a romptio. ut O vero ejus, obrii potesati pari e , l. i. f. t.
Adoptio fiebat apuὴ Judicem competentem, penes quem plena legit altio est, ι. i. h. t. Adoptionem prae inua et in Ure antiquo emancipitiones treI duae nianum iis ne , qui pollino iam sublatae sunt, Ze stitutum sussire re ad adoptionis solemnitatim adire Iudicem ordinarium, ti ex voluntate patris naturalis dantis in adoptionem, di aeeipientiet,ia adoptati fieri, a te. αἰ non au tem agnatorum adoptari a sensus ex isitur, . .e h. t. Uerum cum neptis a3 p atur quasi ex filio natus, consensus filii desideratuit consent i re autem situs intelli itur, qui non contradicit, ι. 3. f. s. l. r. Non tuli eit autem adoptionis tabulas per tabellionem consei , nisi die lusiuris ordo servetur, ut non aliter fiat, consentiaturquem adoptionem quam coram Magi iratu, qui vel Prae.
ses est, vel Proconsul, i a .r. Arrogatio ver eorum qui sui inris sunt ad ritate a Principi e seri dicitur, quia opi est eluet rescripto quod apud aesa insinuatur , I. r. . i. I f. h. t. t perindeque valet, ac si apud populum iure intiquo facta esset atria. patio, d. . i. Sed quue haec tanta indiget solemnitate, non item adoptio 3 quia agitur de olatu ciuit stomuit, super quo non nis populo au fore, aut Prinei pe, quidstituendum . At verti in adoptione sueere id piter , qui filio, quem adoptandum alteri dat,praesumtur sufficienter consulere . in arrogatione deiicieratur consensuu ex pretius eluet ui arrogatur. Quomo)o nemo arrogatur abiens, vel arti sentiens, i. 14. F. h. t. ; neque leptennionianor, ita maior, cuius eli aliqua volutitat adhinita auctoritate tutori si sit iam ubeς , aut curatoris si sit minor, i. s. 'ν, a. I. Ir. C. δε auri, prae .: cum tameniti adoptione consens ut tacitus s illierat , quatenus .idelicet non cimit adicit adap: angus etiam sene imo nu-nor , I. I. t.
Ex dictis salidi apparet eos tantum adoptati, qui si ii - 3sami l. sunt, Li'. h. t. si e in potestate partis adhuc sint, ι. s. ha. siue aui, aut proavi , . p n. h. l. xti. ἡ αArdinari velli qui sit iuris sunt, i. f. h. r. E. tili.
etiam impuberes, ι. r. in pr. h. t.: i minae, quam eis suitqris lini, non arrogi tui nisi ea reicripto ae speciali Princapis indulgentis, d. i. g. m su.
73쪽
66 r. Pere ii Praelect in Lib. VIII. Cod.
Adorta 8, vel a tota e possunt omne , quibus vel eum Tiberio , Germanicus, quem Tiberius ante adq-
natura, vel lex impedimento non est. Natura impe- praverat, transit in potestatem Augusti Quam diuntur omnes illi, quibus ea impossibile suscipere li-- -n L . o sco a heros: naturam enim adoptio imitatur . Quamobrem minor natu maiorem sibi non adoptat e pro monstro enim & impossibile est natura, ut maior sit filius quam pater , f. . o 3. Inse. h. t. Necesse iraque est , ut ado. Plans sat plena pubertate, idest, i 8. annis praecedat adoptandum: licet enim generare ante possit; rarius t men est ut generet. pari modo qui vitio incurabili seu morbo detinentur, ut sanari non contingat; quo inhibeatur uxorem Eucere & generare, nee adoptare quoque possunt, veluti castrati . Spadones vero , aut quibus ob accidens ali3uod uitium non datur generare, possunt
adoptate, uti di nuptias contrahere ; quia retinent ta-Ies principia procleandi; & sublato vitio, redire si cultas illa potest, L1. f. t. o l. 3o. E. h. t. Lege impediuntur adoptare & arto are seminae , quia nec natu- ritur: An haec quarta arrogato A sne iusta cau i pritim Incta l. Qui ei lectus adoptioni speciali tribui non
potest . Ratio disserentiae est; suod arrogatus suerit an te paterfamilias, atque ita filios habuerit in potestate, qui sinul cum patre per arrogationem transeunt in alienam samiliami eum qui in potestate alterius est, alium in sua potestate habere nequeat. Adoptatus vero , quia fili ucsamilias, ex se natos non habuit in potestite, qui propterea una cum patre non transeunt in potestatem
adoptantis, t. r. is fies. I. 13. o M. F. h. t. praeterea qest hie effetius arrogationis impuberis quod arrogator non possit arrogatum sine iusta causa emancipare , vel exheredarer ex iusti causa emancipans, vel exhere- dans, non solum reddere eidem bona sua tenetur ; sed etiam quartam bonorum suorum partem relinquere,i. a. in princ. h. t.
rales liberos in sutei3ate habenti quamvis ex indulgen- si emancipatu debita sit omnium arrogatori et bonorum tia principis , in solatium liberorum amissorum ado- an vero porti in ab intectaro debitae Sunt qui haneptare post ut in hune finem, ut legitimum habeant suc- quartam omnium bonorum esse sentiant per text. 22.cestatem , l. 3. h. t. Dein 3e impedit quove civilis ra- in pr. θ i.r. h. i. ; ubi quarta haec bonorum testatoristio quo minus pater adoptivus dimissum e potestate sua dicitur, & quidem quae mortis tempore habuit, i. f. s. Dium adoptivum iter dira adoptet: & ne minor iit se- fotitu fati . pat . Nee et libi portionis ab intes toxaginta annis, qui arrogat, quia magis liberorum pro- debitae v eatur : tamen quarta filiit naturalibue &creationi stude e debeat ; nisi sort/ valetudo, aut alia legitimis relinquenda portionis debitae pastim appelle- caussa generationem impediat, vel si quis conjunctam
personam velit adoptare .s Sed nec illi lex permittit arrogare, qui tutelam vel
curam alicujus ad in ini strat, propter metum intercipiendarum rationum i nisi tu vitricus fuerit, cui concessum est adoptare priuignum suum, cessante in eo suspicione fraudis, . t 3. I. r. I. 3 a. f. h. t. Concessum quoque patrono liberium suum arrogare, si liberos non habeat, I.3. h. t. Item ciVis alterius muni esseti potest extraneum adoptare . At non propterea hic a 3optatus patriam mutat, sed utrobique tam in loco originis, quam tibi adoptatus est, honores di munera subcipit,
i. 7. h. t. i nisi a patre adoptivo emancipe tur; quia sicut Per adoptionem civis satius suerat, ita per emancipatronem eius civitatis civis esse gesinit , l. 13. ti t. i5. d. ea munii putem. siquidem emancipatio sa-cit, ut omnia iura per adoptionem quaesta dissolvantur, nullumque similiae retineatur vestigium, ι.9. h.t. Li'. seg. s. eod. 4 Caeterum si si iussamilias extraneae personae in adoptionem detur, non transit in eius potestatem , neque enim iura patris naturalis dissolbuntur: robustiora s- quidem illa sunt, quam us ciuili aliqua ratione tollantur . Hoc solum ex adoptionis actu adoptans consequitur; quod adoptatus etiam filius dicatur eius, qui ad piat ; de ad legitimam successsionem admittatur , si intellitus pater adoptivuc decesserit. Quod s vero conjuncta perlona, puta avo, proavoque paterno, seu materno, vel patri naturali emancipato, filius datus sue rit in adoptionem, hic in adoptantis familiam ti ρο- tellitein omnino transit . Manet quippe tunc istabile uatari adoprivi, cum concurrant hoc casi in unam eam que personam , 1: naturalia & adoptionis iura: ita ut adoptarias hoe modo a parte naturali nihil a mili linexpe late queat, neque tabulas eius molestate ; sed so. tum adopti dum a nolcere iubeatur,nis ab eo iterum fue iit emancipuus. Q tu ea se rursus ad domum revertitur patris nituralis,di tituta videlicet adoptione, Lyen. a. , qui sustiniani eis corteitoria cuius de meminit in s.f22 ho lip Iria f. ρ . ih. 9 tu . ita O omnia Lis hered. qtiae ob '. 7 Hoc vero proprium est arrogationis, quod atro alias transeat in familiam potestaremque arrogatoris, A quidem indistin M , i oh i' Vesticepx suerit , idest pubes, qui olim arrogati tantum poterat, sive impubes ex Con-1titutione Antonini Pii dummodo posteriori east, caussa cornita : an hone iti si , ea pediat ue pupillo , arroratio fiat ; ' arrogator caueat perioris' publicae, ditis Metus oribus, se bona atro ati, at is impubet in 1-tiatur, myllit murum illis, qui, si arrogatio tu i a non esset , aὰ succeis onem eius essent ventuti,f. m aureis Insi r. I. a h. r. i . iis sis. si q. r. I. Fide iussorum cum lex memineris, non sussciet nuda promi illo in arto aiione pupilli, sed omnino necessaria erit cautio fideiti Ioiia, a. I. r. 8 Potili non ipse ibium pcae liati Artogaetoris subiicitur; sed di liberi ac bona eius in e iisdem tr nseunt pc,res a-tem. Unde cura Auavilut adisti et Tiberium , unatur , eaque Iusticiat ad excludendam querelam , l. s.f. s. f. dis iis f. s. Veritis tamen hane quartam esse trionis ab intestato debitae, d. I.8.3. i .: cum non sit
ratio ut impuberes arrogati mei:otis conditionis & plus habeant, quam litari ex legitimis nuptiis procreati; quibus tam es quarta sit scit . Tum suta posset contingere pluribus arrogatis etsi hoc vix mrmittatur si singulis deberetur quaria omnium bonorum, exhauriri subitantiam arrogatoris in iniuriam naturalem, si qui sudii nil tiam di illit existentibua permitti adoptionem caussa cognita, habet textus tu L i . iri In. E. h. t. ) aut qui post arrogationem sunt nati. Postrem, notandum ea , non posse arrogatorem stior Iarrogato substituere, eo casti quo impubes decessit . in bun in scilicet ipsut ait uati , quoniam ea restitue re compellitur , ut diximus. At Mith quidem stibiliast i subiti tutio in bonis quae dederit arrogator, itemque in dicta quarta ex Constitutione Divi Pii debita 1 HEt tamen in ea non possit arrogato substituere per sdeicommissum quia non i icio eius ad eum per vetiit, sed principali providentia, ι.rr. E. h. t. I. ro. f. pen. s. ut is ora O stis orat .
De emane pationibus liberorum.
t neue pater in praemium emani put ouis. 6 Filitis in i sui noris emunci tur per mure movium.
Quos eli itis pro car Ua emaus patio. PEr emancipationem, in uit Justinianus,lara et opti- Iva diss5lvuntur , in I. pen. fn. a tirem e t. su p. Itemque ξelsiiuni liberi in potestate patria esse: qua tamen non liberantur nudo consensu , sed actu solemni, ι. a. s. re Nam adeundus est Magistratus , apud quem
pater voluntatem suam exponat, I. xli. h. . , suemadmodum Juria cus Alexandriae ; item Pioconsul , di Duumviri : sunt autem Duumviri magistratus muni- cipales , ab ipsis municipibuet non a populo creati . Quod si lex municipalis permitteret, ut pater libe ros suo emancipare posset apud Duumviros alterivet municiῖii; quod a parte tactum erat, suam obtinebat
praeter patri aeclarationem , multas ad invenerat a antiquitas colemnitates in emancipationibuit nam re quirebat inia inariam filii venditionem, trinam ema ci . tionem, solemnes circumductiones, iniuriosa tha pii ita, quorum nullus rationabilis inveniebatur exitu ideoque Adas assus eas solemnitates substulit, atque ex reicripto principis , magii fatui insinuato , emanci riones seri I te petiuisi, l. . h. r.
74쪽
erevit, a. .uIp.r omnique explosa pristina sitione , suia scere ait i si coram Iudice cdmpetente petier eman ei pans Ze filius emancipandus consensum suum exprimant; quia non cogitur pater, aut avvς in viret filios suos, vel filias, vel nepoteς vel neptes E manu sua, sive pote ita te dimittere i ne in cuiusquam iniuriam beaneficium Principit tribuatur, I. . h.t. Non dubito quin requiratur scriptura, ut in exteris quae apud acta fiunt; et si non tam scriptura hie, uti in donationibus, quam veritas consderetur,l. a.h.t.: cum plus valeat quot agitur,
quam quod famulate concipitur, sup. ιiι. plus quoia a t. 4 Interdum cogitur pater emancipare filium, veluti si male contra pietatem filium alliciat, I. uti. e. o parenta is monti aut filiam prolii tuai, I. ia. fum de se se. uas filivi impubet arrogatus si n post pubertatem probet sibi non expedire arrogationem, seque in ea circumscriptum esse,i. 32. fa.' . de adopt.: ii pater a mverit testatum sub hae lege sibi teli fum s filium eman cipet, Lya .si δε eoud. Craemon 3ν. e s pater pecuniam acceperit, ut filium emanciparet, I. r. 3-'ε. d. r. sparente ρυ i. De hisce eiabus vide nec s. tis. qti 5. mod. jus puto. t. soLI Effectus emanet pationis est praecipuun , quod sui iuris esse latur filius emancipatus , cum liberatur patria potestate et aded ut pollea invitus redidi nequeat in patris potestatem , I. uti. q. vi Hi sti; fune sit folia I. Solet filio pater quasi pro vitae alimentis peculium donare, vel res si s in eum tran ferre iure patrimonii: ipse ve-IO Pater retinet pro semisse usum ructum , in rebul filii adventiti te; non item castrensibun vel quasilidque pro Iraemio & remunerat ione emancipationis, I. titi. At ε. Dp. cie boni. qtiae Id. Nam pretio non potest aestimari emancipatio : δ beneficux est patet qui filium
emancipat, uti dominus qni servum manumittit. Nee
est ne se post Constitutionem hanc quiliniani patri, legitima iura tutelarum de hereditatem sibi reserva re , ut sit filio, qui intestath et decessem & sne ii, i , heres legitimus, ct impuberi filio emancipato tutor te
lium in propriam silam utili tuem ne otiari tamquam patremfamis., censetur eum emaeeipasse. Item s consenserit in matrimonium filii . Adeoque prodest illa emancipatio filio, ut possit sibi aequilete , &.familia suae providere, patri ique testimentum nussum dieete, si st praeteritus: imh ipsemet testamentum de rebus suis condere, & hereditatem patris non aditam , ad suos tran limitere , de iudicio age te quae sacere non posset ssub potestate patris mansitet ; qua tumen non liberat
matrimonium iure Romano, i. t a. stip. de collat. l. 7.su p. is napi. I. i. g. vi I 5. extis. Sunt alii emancipationis esse elus, quos practici recensent.
Manei patio non tribuit liberis eam potestatem , Ita ut pollint impunὸ parentem offendere. Hinc tra-ὰitur hoc titulo quod s filius vel filia, caeterique libe- vi parentes vel atroci iniuria, uel acerbitate convicii affecerint , iust/ reuocentur in prillinam potestatem,
ι.xu.h.t.: quamvis libertus ingratus etiam oti levem o sensim revocetur a patrono in servitutem , I. 2. supr. άe I beri eor.55. Da e revocatio fit vel aet ione ingrati,
vel allieio iudicis, vel per accurationem ingratitudinis.
qui prior ueracior, pend te sorti capi vi .
io Pollimia i jura otii personi nu gaudeant. ri Au ea ,tire gaudeat e repetis o narti, optici hos a patra ibi moritia i
ra siti 5 s iis rastis es, out non es pomimia rara. ia Redimiι quis se sua pectinia, vel aliena .
r Rea Mens alitim, quistis causis non repetat pretium 13 Rea misui νesime redemetim itire pignoris , non tit
lo Redemtus preris n/rim sitito, hereditarem au is,
I7 Cogitur re mor meritim aec pere , o dimittereri temtam
Sicuti per ingratitudinem restituitur patris potestas aometo iudicis; ita etiam ipso iure per poli limi
ni uni: unde nascitur occaso agendi de eo, quatenus re
demtis Sc reverss ab hostibi, prodest . Est autem postliminium ius amissae iei recuperande, te in statum piis liqum relii tuendae, inter nos dc liberos populos, Regitque legibus ae moribus constitutiam . Nam quod bello amismus aut etiam citra bellum , hoe si rursus suscipiamus dicimus postliminio recipere. Idque naturali aequitate introductum eis, ut qui per iniuriam ab extraneis detinebatur, iet ubi in fine tum redi i sset,ptulinum ius suum reciperet. Ita Paulus J. C. in I. 19. E. λe f. sI. ' Finiebat itaque hoe ius , captum Aab hostibus reversum, quasi numquam captum semper in civitate mansi e . Quemadmodum δc lex Cornelia fugebat patrem mortuum in potestate hostium , eum primo captivitatis momento decessisse, de proinde ex eo tempore liberos i sus sui iuris siclox esse, I. O. I. I a. i8. O 22.F. M. igitur in milliminio c-suleratur primo praesens status captivitatis, suo servorum qualitati smilis quis est, ut per se nihil posse dicatur . Deinde suspenso iurium i quae sit dum expectatur postliminium, ut quae in peculio servorum copia sunt, 31 filiorum in suspenso sunt, ut s redierit, eius sint : si apud hostes decesserit , lege Cornelia ad
heredes eius pertineant, I. i. ha. d. Lar. Interim binis capti datur a Magistratu curator cum satisdatione, i. 3. At. Quo fit nullam esse hereditatem viventis, Li. g. ae Drad. v I. as. et Q. Expectan3a itaque est mors naturalis, ne sequatur Iabsurdum, quod qui semel fuit heres, revertente captivo, R iuq suum recuperante, desnat esse heres . Quamobrem priusquam quis certus si de morte naturali capti, non poterit super eius hereditate transgere, aut eam adire, vel ab intestato, vel ex testamento, I. 4.haia cum fieri mist, ut qui proximior est in stratu succedendi, interim dece3at; dum de vita, vel morte capti dubitatur, Zc succedat remotior, ut in specie δ.I. ; cum adhuc incertum esset: utrum mater ab hostibus capta; an intersem esset, di filius eius hereditatem adiisset, ac decessiser; postea vero innotuerit matrem δvita excessane , sororis si iis licentia datur agnoscendae per bonorum possessionem iuccessionis: nec ossicit aditio a filio satia, quia non valuit . In successione enim intestati , dum quaeritur quis ad successsionem v cetur , spectatur tempus, quo certum est defunctum intellatum tibi ille , . rem antem s. Ius r. i herea. quae ab inses. Quapropter cum eo tempore sororis filii priorem gradum obtineant, sure succeisionis compendium qu eos pertitiet, a. I. . At quo iure 2 ex lege Cornelia ; quae palitur hanc successionem proximioribus deis serti, . 28. f. a/ ititi. Nam citra hanc legem, capti υaquae in hostium pote ilate de se serva deceist , success, rem habere non potest , in fn. . de verbor. s . Esse ius milliminii eii, quod qui a captivitate re- 4 diit, recipit pristinum suum statum, sue si ingenuus, pateriami I. vel niussam l ., I a. h. t. o Lia. s. i. l. eia. Item recuperat pristina iura, Ze quae illi medio
tempore captivitatis continetere potuerunt; ut apud ho
stes filius susceptu , si postliminio redierit, si ii iuralia, i ; ita reverso filiosam ii. iure postliminii pater
filium suum recuperat Zc filius suum,l.9.h.t. quia patria potestas non tam sublata, quam suspensa videtur : seci. domanica redintegratur, reverso servo , qui dominum .el eius sequitur suecelsorem, Lao. h. i.
75쪽
, Potib s pater te filius fuerint ab hoste capti, & patre
in captivitate mortuo; pollea filius suerit ad suos reversus, lex Cornelia hunc filium patris sui heregem facit, eique res hereditarias relli tui iubet, s modo inrotellate patris suerit, tempore quo capiebatur ; δenis filius te versus aliqua temporis praescriptione subm veatur, quae pali filii reditum ab hostibus eur rete incipit. Recuperat quoque reversus iure postliminii .i, at Vris, vel mancipiis, vel aliis rebus ante, huit, etsi a fisco possideantur: nec timere debet alia
cuius contradictionis moram ῆ cum hoc solum requirenis dum sit: utrum sortitan aliquis cum barbaris voluntate stetit ; an coactus, I. n. f. t. Plane s istae res militum nostrorum virtute recuperentur, non praeda illi acquiri tu i sed illico pristinis dominis restituuntur: raeceptae enim res sunt non captae r 3d militem civium rerum. que eorum defensorem esse decet, non dominum , . r. h. i. Dixi postliminio re versum, recuperare Omnia iura quae per captivitatem amisit; dum tamen ea integra inveniat nam si luc interim si alteri quaestum praestra. ptione, tunc oportet eum in integrum restitutionem petere: qua obtenta poterit rem vingi care actione re- cissoria, quae olim 41bitur intra annum utilem, . I 8. h. t.; hodie intra quadriennium continuum, I. uir. δεμῶ thmp. in int. res. . 44 Caeterum, quamvis reversus omnia iura recuperet,
di quod ille fingatur retto in civitate semper fuisse , I. iri. g. h. t ea tamen quae facti eaulsam continent sui postismo non recipit; neque enim potest videri possedisse , qui ab alio solside iur , I.23. ρ. aii. mg.
Cur autem ea quae sunt auria, ut dominium , ei vitas , , votestas, similia, recuperentur non etiam ea quae
Iuni facti: ratio est, quod in posti minio sit quaedam sanio , quae tantum locum habet in iis, quae sunt iurit; non ue id in iis quae sunt facti, ut in possessione, Joach.
Non tamen scut iura patriae potestatis restituuntur pol liminio , ita uxores maritis redeuntibus restituun. tur: nam tantum Onsensu uxorum redintegrabantur
matrimonia, I. 3. o i 4. si. h. t. Haec tamen iure novit smo captivitate non distatuuntur, nisi per quinquennium ignoretur, an persona raptiva si in vivis , N TAI. et r. c. . dimim sup . dereptici is n. a. a Nihil autem intere ii quomodo quis ab hostibus redeat , si oe eorum dimissione, sue vi, aut fallacia, foevirtute nos totum militum , l. i r. h. t. ita tamen si apud' suos sit mansuru : ' nam s eo an imo venerit, ut ad , stes revertatur cessat postliminium, ι. 26. f. h. t. rde id eliin Attilio Regulo, quem Carthaginenses Romam miserunt, responsum est non esse postliminio reversum; quia non habuerat animum Romae remanendi, ι. . s. h. t. plane qui armis victui se hos ibuq dedit, possit minio non gaudet; nec quem nos dedimus hostibu , ste vel lutea, de si ad nox redierit ab hostibus non receptus, 37. g. h.t : transfugae etiam nullum postliminium est. Nam qui malo consilio di proditoris animo patriam reliquit, hollium numero habetur, si modo sui iuris sit: si veth servus transfugerit, non esus caussa, sed domino postliminii tutetit, ut servum recipiat, l. 9. q. s.f. h. t. Item si captiuu , de quo in pace cautum fumet, ut rediret, sua υoluntate deinde apud hostes mansi , non ei postea postliminium es I. io. β. eod. ro Dubitari posset de conceptis he natis apud hostes, ex eo quod numquam in ciuitate fuerint; ae proinde re. verit dici nequeant: attamen non est iis iuet postlimi idenestandum, qui in ciuitate concepti fuerunt, etsi apud nostes niti, quia pro niti habentur tempore con-
qui concepti apud hostes, cum patre redierunt: Ruod quidem benigne datum patriae pote inti, quae quia cum Tedemto revertoque pure est integra , etiam ab ea dependentia illi integra este debent, I. r. h. t. Non eli idem iuri in matre soli redeunte; nam eri ea conce pia proles in captivitate, ex marito ibidem mortuo, eis auditanda st ingenua secundum matris condita nem , I. cl. h. t. ; non tamen concepta legitim/; atque ideli patri non reverse non erit heres, I. a f. h. t.: matri tamen succedit ex s. C. Orphiciano, I. iq. h. t. non item ex fictione legit Corneliae, quae quidem legitimos apud hostes δefuneio conii ituit heredes: ad eum tamen, qui illic conceptus est, non pertinet; cum eo Iempore quo pater captus eliseiem suum oblisce existimetur i.I. i, a sunt etiam res, quae iure postliminii non pollunt repeti . Nam Marcellus aut navi iis quidem longis Sc onerarii , propter belli usum, postliminium ερe; non pistatoriis, aut actuariis voluptatis caussa paratis: equos freni impatientes ad hostes se proripientes postliminio repeti ; non item arma , quippe quae salvo putare non amittuntur ; non vestes, I.a. o g. g. l. r. ; quodque in bello captum est, de cessit in praedam, postliminio non redit. Imb s bello captus, pace facta demum refugit; deinde renoυato bello capitur, postliminio redit ad eum, a quo priore bello captus erat: s modo non convenerit in pace, ut captivi redderentur, I.28. q. h. t. Secunda huius tituli pars vi radEmtis ab hos stis .ia Nam paesione solutoque lytro redemtut ab hostibus crvitute liberatur , δι pristinae ingenuitati restituitur, LI. l. r. Uerumtamen observandum est redemtum illico quidem restitui, s sua pecunia ille se redemerit. At si aliena redimatur; tune demum statum suum re-I cipit, cum pretium conventum solverit, vel ei aliquo alio iudicio illud remissam fuerit, Liu. h. r. vel si ali modo, qui pretium dedit, iure id amittere debeat; ut si
redemtam prostituat , I. . 1oe t. Items tacite renuntiet pretio, veluti s redemtam in uxorem accipiat, Lia I. t.
Etenim qui redemtionis pretium solvit, iure pigno i 3ris redemtum retinet, La. h. t. ; nisi hoe ius seu pignoris vinculum ei remissum suisse redemtus probauerit , I. I. l. t.: qui tamen a nemine detineri poterit, praeterquam ab eo, cui redemtionis pretium debet. Sed non pro pterea quod redemtus sit, ti pretium debeat, fit redemtori et serυnt; cum liber suerit antequam in hostium potestatem ueniret. Non enim debet benefi6um in ea
lami tatem cotiuerti: eum redemtio facultatem redeundi praebeati non autem ius postliminii mutet, Lao. in bis. q. . . Nihilominus tamen aequitas sudet pretium restitui iis, qui emerint a barbaris; vel pro pretio, laboris obsequio, vel opere quinquenni i vicem referre be-ndscii ab alii , qui habituri sunt incolumem, si in ea nati snt, lihertatem; ne sorte aliquanJo damni con-sdelatio in tali necesstate positis negari saeiat emtionem , .uti. h. r. Ex qua de illud obse trandum: s quicquam in usum uelitum , vel alimoniae impensum est, ex humanit te id praestitum videri, nec victualis sum pius repetitionem dari ei, qui impendit in tam
interim is qui liber constitutus, captu ab hostibus 16
commercio redimitur, etiam antequam pretium re
demtori suerit exsolutum , utetur iuribui postliminii , proinde si ore ingenuitatis successionem sbi delatam vindicate, hereditatemque adire poterit, ut ex ea pretium redemtionis pro se latum exolvat, Laue. h. t. Quiti di si totum statum tuebitur , quus postquam mater redemta est, ex ea procreavit; cum eos qui post redemticinem nascimiur, ne pignoris quidem uinculo ob pretium, quod pro iis datum non est, teneri, nullis auEloribus uisum est, I s. h. t. Nam remissis pignotis vinculo, ut redemtus non si servus, aut libertus redemtoris, sed ingenuitati quam amiserat restituatur
tit dictum supra) ita nee eius filii 1 obsequium ideo
tedemtori eiusue liberis debent, I. II. h. e. Quia s redemtus , vel alius pro eo pretium offerat, II cogitur id vel invit ut recipere redemtor, Ee redem tum remitte rei nee debet eius status securitatem in quietare . Hoc enim, δc communis utilitas, Si postlimi nil ius existi, ι.ε. ha. De quo non plura reseram; cum inter Christiano; ex antiqua de laudabili consuetudine capti non fani capientium servi; sed tantum teneatur ad pretium redemtor, eoque soluto liberi abeant.
De Insantibus expostis, liberis, de seruis . De hi
qui sanguinolentos nutrientas acceperunt.1 petr a potestare ἰndlantis patre qui si os exponit ,
qua paena puniatur. 2 sitiemori poenam evitat, expositus manet Ller,
rat ; qua tamen repetat prae id .
3 Insu:es .aeposti , otio m purentes iis Menuis non IussiciMur, a quibus snt istindi pDAttiam potestatem, de qua paulo ante, amittit pa- . 1 ter, qui propriam sobolem exponit, aut eam pas- 3 sus
76쪽
sis es exponi sire e misericordiae, quam ipse non hahet, ut merito inEignus sit prole , cuius vitam & m res contempst , di animadversoni, qum extra Odilinem constituta est, subiiciatur, i. r. h. a. Neque enim, ut diximus, liherum est parenti filium negare, I. s. su p. d. tr. 1 f. Senatusconsulto de nunciata poena de partu agnoscendo , l. i. 4. a. .ue agnose. liber. a Poenam tamen evitabit pater, qui egellate 8c fame cona pulsus , alaene misericordiae filium exposuit, eum tueri ipse se non possit: quo ean pignoratio δc venditiolieita est , I. r. δεν is putr. qu; filia sol a s. Verum ut venditio, ita nec expositio filii eius ingenuitati ollieit nam liber & ingenuus manet, & sbi aequirit; & aequisita quomodo uoluerit, ad alium transmittit; nec educatori competit ullum ius patronatus, I. titi. h. l. a Quinimo ius suum saluum retinet pater 8c dominu ,s eo invito vel ignorante filivi aut servus ab extraneosuerit expositu , quem & in re vindicat; modo educatori restituat alimenta, ti sumptus in artiseium diseendi iuste factos, I. a. l. t. Quemadmodum in I. 16. 6 de nApr. patet: qu.rgente nectilitate filiam exposuit. nee uest consentit ut educatoris filio nubat, cogitur restituere pretium alimentorum in expostam factorum. Nam lices alimenta pietatis intuitu facta non repetaniatur; hoc tamen casu, ea repeti sacit ingratitudo patris adversus educatorem, qui Ac filiam aluit, & hoe ampliut affuitate patrem cohonestare voluit. 4 Caeterum si quis invito patre infantem expostum furti animo suscepcrit, impensas quas in eo alenJo secit , non repetit , LI. l. r. quamvis necessariae snt, quod sine iis 'infans non crevisset. Rationem eius esse puto;quia non permittatur suri impensas deducere necessa rias, nisi quae sint in rerum natura, Ee possnt abradet . In praesenti autem rasu abradi nequeunt i atque hoc ita
in elium sutum inductum , quod 3c multa alia speei alia circa condictionem furtivam induci fecit, uti es quod
res surtiva aestimatur, attento tempore quo plurimi valuit, i. g. f. i. f. te d. fura. , etsi facto suras pluris valeat, qui addit,aliquid inseparabile, i. t 3. q. a. t. Uideatur Joan. Carria a expenesis e. r. n. s. Ec Franc. Sarmientus I. i. ecq .inrer'. e. io. qui diversum obtinete diiscunt in malet fidei possessore i siquidem hic necessarias impensas reputare potest per L 38. E. Aper. herea. Rrecte i quia abest in eo iniuriosa 1lla , & violenta rei contre statio, quae in sere repetitur: & licti in utroque reperiatur mala sides; haec tamen potentior, exceditque magis in sere, quam in reliquis possessoribunt idque patet ex t. 1 a. 6.s sui scieris X.LI. d. per. heres. : praetercitatos videatur Fachin. I. t. contric. 3443 Hodie in heae consti tutis civitatibu et solent esse hospitalia ad alendos insantes expolit et , & pauperes . Hospitalibus non extantibus, onus hae alendi incum-hit communitati ubi insans est expositus ; quia censetur pauper desertus: Et ideo alendui ab uniueis ineoli ei situ et loci tibi repetitur 1 nisi dominus loci, vel Ecclesia ad quam spectant decimae , teneatur pauperes alere,
Quae si longa consuetudo. 1 Qtiid si Gn Mucio, o quid 2 eam regia ratis. a An optir sa fisutio Prive pii r
I Us patriae potestati et consuetudine receptum, dicit tUlpian. in 1. 8. F. ι tii suo stii oel alieni itie. Et consuetudinem definit esse ius, quia sne ullo seripto populus approbavit. l. ar. F. vi tilis. Igitur eiussa
esse iens huiu iuria est tacitus populi eonsensus ; col- , ligiturque is ex moribus utentium , qui consistunt in temporis diuturnitate ae frequentia athrum, I. I. h. t. non utique iudicialium, quamvis hi certissimi sui; sed extra iudieialium t cum tales pletumque satis noto et ii ella pollini. Quanto autem temporis spatio consuetudo introducatur, pro negotiorum varietate definiri debet; cum consuetudo sit sani: quae autem iacti sunt, ea arbitrio Iuli eis relinquuntur, Menoch. risia f. XI.& Gail. I s. r. f. pr.
Scientiam Principis sunt qui destitant; quia in illum a
Omnis potes fas condendi iuris translata. Ego tamen existimo sincere, ne princeps contradicat, utque tacite patiatur consuetudinem introduci; cum eius omnis vis ex voluntate populi pendeat, sine qua ne quidem in satu libero leges .im suam exereebant, nee editis radices agebant, d. I. 32. - Nam etim latae leges. Faeit in hanc rem textus in e. i. de reus. Λ 6. , ubi non improbatur specialit loci consuetudo, ex eo quod Pontifex eam ignoret; dummodo illa sit rationabilis ti legit; me praescripta r quae duae conditiones requiruntur in capsu. . de ennsiet. Ut ex eo satis intelligitur ignorantiam Principit non obstare, quo minui consuetudo teneat, ut siti. sundamento speciali et eius scientia, aut expressius consensit desideretur, Abb. add. c. M. n. ig. Maxime eum principi liberum sit consuetudinem receptam abrogate & reprobare . Hine vi3endum quando consuetudo abrogetur , re- Iprobetur, aut prohibeatur. Abrogatur dum ea, quae existit, revocatur per legem supervenientem, vel expresis vel per clausulam generalem non obstante quacumque consuetudine ) quae frequenter adii ei tui; & abro-a tantum consuetudinem obstantem , non etiam pro-ibet suturam : odiosa enim est ista abrogatio, ut non debeat extendi ultra verba. Quo fit ut contra legem consuetudo postea introducta teneat, s ratio eam commendet . Reprobatur autem quando indicatur irrationabilis. prohibetur vero dum impeditur, ne inducatur rquo non obstinte induci poterit, eum tuta subest ratio. plane inducta consuetudo si abrogetur, denuo valide induet poterit, uti & lex abrogata denuo rogari si ita reipublicae vi 4eatur. ' Hine abrogata , vel prohibita con- 4suetudo, videtur tantum pro illo tempore impediti; magisque eius ei latius suspendi, quam in perpetuum tolli: quandoquidem successu temporis ex noὐa caussa introducta consuetudo mist substineri, ut in I. q. 3. de δε- . Ici M. 1 prohibetur in civitate sepeliri. cuius ta men contrarium hodie consuetuli ne servatur. Caeterum consuetudo, quae ex caussa perpetua fuit abrogata seu ab lita , denuo introduci nequit; alias secus, quia per novam caussam supervenientem pollet tolli iniquitas , quae ei videbatur adessὴ eo tempore, quo lex eam ut iniquam
reprobabat, Covarruvias I. I. et r. ressi. cap. Iq. N. 4.
Sed dubitari posset : an isti eonsuetudo si probanfla ' 3 Et sine: cum in iacto eo stat, probanda est ab eo qui
eam a legat, ex regula communi, qua: alienanti incumbit probandi onui 1 idque per testes, qui deponant Jeuso & frequentia actuum ; atque duo si scient, e im plu.ralis elocutio duorum numero contenta si, t. tr. . uero s. Quamquam in curii η harum provinciarum , tialiorum locorum consuetudo probari debeat per tenes ad minus decem per turbam, ut pragmatici loquuntur, non examinatis sngulis, sed omnibus simul uno eorum reserente asserente eam consuetudinem esse diu reeeptam . Quae tamen s publica auctoritate inscripturam redacta solet, non alia indigeret probatione: cum scriptura ista persectam donat probationem . Idemque est 1i notoria laetit. Videatur Gail. f p. d. Leo χ. 17. Doctoris uniue assertio non quidem sufficienter probat consuetudinem ; cum ea suae iacta sunt, etiam prudentissimos fallant , . r. f. de νών. Ofacti sen. Attamen praesumptionem gignet, in casu quo nulli contradicunt Liam operabitur curiae testimonium : imo & ad probationem valebit; uti δc notarii instrumentum , ex quo apparet de uniformi consuitudinis observantia Clavet tam is . Maseardus de prolat. lil. I. cinci. 426.
77쪽
το an . Peredii Praeten in Lib. VIII. cod.
o Cum consuetudo sit ius non seriptum , quod usus adiprobavit ; quaeritur: an si in scripturam redigatur, maneat conluetudo λ quod assirmandum i eum substantia consuetud init non in scriptura,sed tacita popul i approbatione inductioneue consuat; ita ut si quandoque scribatur, id fiat ad memoriam , sicilioremque probationem . Unde seudales consuetudines litat sint scriptae, ius scriptum non ponunt, Bariolus is l. pr. n. s. R. dis Da s. Redae a vero in scriptis consuetudo, a Principe ,cui soli clancelsum est leges condere , posset videri desinere esse conluetudo, tineri ius scriptum ; modo ea suerit mens mandantis in scripturam redigi: nam alias retinebit vim consuetudinis. Hinc patria potestas, sub titutio pupillaris , interdictio bonorum prodigo, ex moribus populi Romani primum ortum habuerunt ; quae pollea publica auctoritate in lagem transierunt. Quamvis etiam dici posset isto casu manere nihilominuet consuetudinem
in speela origine ; propterea quod non repugnet elle quid inductum tacito populi consensu , &lege simul probatum , uti patet ex ι. q. . qui matri arcti. o c. a. de prael.
In .ubi pontifex consuetudinem approbat,& vult nihilominus eam inviolabiliter obseruari: atque ita unum dc idem stinatur duobus vinculis quae tendunt ad finem, ut superveniens compatiatur prius, arg. β. ex e Irario Insit. δε legat i I. s. aul. Fati. ; quatenus tamen con suetudo ante erat persectar nam s per legem eius intro-ὰucatur observantia, pertinebat potius ad sus scriptum . Vis consuetulinis non est minor quam legis, l. 3. h. t. cum si altera iuris specteti omnesque loci ubi viget, incolas obligat ad sui obseruantiam e proinde eo in loco, aut oppido ubi consuetudo probata receptaque est, nihil seri debet quominus observetur ab omnibus etiam agoenis, quatenus ibi litem movent, aut contrahunt, I. i. h. l. Quoi s in aliquo loco desciat consuetudo; tumius, quo urbs Roma utitur, servari oportet, I. 32. Fri Ici,h. Ita hodie urbis reaiae consuetudinem sequimur, ea deficiente in oppidis uicinis: ac ita intelligendus fη.In i. dest; at. Nam aliat regiae civitatis consuetudo non obligat reliqua oppida; quia respectu illorum rumgerit se ut superior , quando illa suam legem Et consuetudinem habent. Baries . ad i. a. h. t. q. 35. , ubi era-ὰit, quatenua civitaς potest vicina loca, quae sunt de elut distri Au, obligare. ἡ Quid iuris quando locus at quis unitur civitati, aut provinciaei debet ne eius consuetudinem sequiὶ Et resoluit d. Leo Bariolus translationem a Principe satiam eruere, ut sequatiit consuetudinem loci aut unitur; eo uod translatio videatur perfecte salta, utpote ab eo quium imam habet potestatem ; ut quod iuris eu in principali , idem 3: in accestorio esse debeat. Divetium est sttan latio non si facta per Principem .
Non solum consuetudo ut dictum γ vim hibet legis;
' sed de mulio masis legem interpretatur: cumque legas verba ambigua sunt, inspicimus quomodo retro fuerint
intellecta , atque in foro semper accepta , I. 37. Osino. p. is Iesib. Quia quamvis ea non sit lex scripta ;nihil tamen vetat legis scriptae interpretationem esse non script ima, o Contingit autem interpretando, ut consuetudo lepem restringat, aut ei deroget, quam & abrogare potest: nam ut lex posterior abrogat priorem : ita de consuetudo superveniens legem iam itantem nabet enim legis
vigorem, a. sue eamdem vim & virtutem,quam habet lex, puta perare, vetare, permittere, punire ,
I. . f. M IV b. Non obstat quod dieit asdorus e. 3.ahi. i. . tunc demum consuetudinem esse pro lege, ubit Ex deficit; quasi quando lex est super aliqua materia , eonsuetudo induci super eadem nequeat . Nam loquitur de consuetudine, quae praeviae legi consonat, qualis non patuit ius novum. At vero quando consuetudo manitesta ratione subnixa, legi est contraria , facit omnino eam descere ; quia non versatur ei tea idem , sed circa Oppositum. Bari. in a. .ar. I A. a.n. 6. aliter Isdornm inteli igit, verba eius accipiendo de consuetudine per legem reprobata, quae lenem non vincii r quod certe saceret, maioremque vim haberet, ouam lex s non esset repto bata . Non obstant l. 3. 3. 3.s de septi . M. ubi non valet statutum contra legem latam, atque receptam ; quia ibi agitur de patiatis, quae fiunt ab inferioribus, quos oportet superioris legi patere, nihilque contra eam statue te . aliud est in consuetudine , quae licit sit contraria suae legi, videtur tamen ei deserte legislator, permittendo tacite ut inducatur; se ut minus peccetur, quam in statuto, quod expressam continet legis abrogationem, non sne contumaeia, quam non habet tacita consuetudini inductio, Henr. Zoesus s. vi letis. n. go. Denique obiicitur ι.a. h. ., tibi eis consuetudo non tisi vilis auctoritatis, non tamen usque adeli sui valitu
ra momento ut legem vincat, aut rationem : quem locum aliqui accipiunt de eonsuetudine, quae nondum penitus inolevit, nondum consensu Omnium rerepta de s gitime introduria est, Cuiacius in paras. a., & ita inter pretari uidetur . . I. I., Cancinissae iuris . . de eo u/ιtid. Alii sentiunt consuetudinem non vincere legem directe; sed patientia & δissimulatione legislatoris ob
servantiam haud exigentis, longo tempore , Duarenus I. a. disp. c. 32. Cui accedit Gregorius I per lib.
moua. I. dum asserit 1 consuetudinem non vincere legem,
in uigore nempe & vi;neq; legem consuetudinem. Quod etiam probo, non vincere quidem legem; sed bene legem abrogare: quod non negat d. l. a. t di .ersa enim sunt vincere de abrogare . Nam abrogatio enicere potest longa consuetudine legi contraria, ut lex in usu esse desinat; non tamen eam vincere potest, idest, non ita potest legislatoris potestatem consaetudo infringere, quin possit lege nova certiori & aequiori ratione stabilita, vitiosam eonsuetudinem tollere & emendare ; aut legem consuetudine obliteratam in usum revocare , Contius in a. I. 2.
Ex qua resolutione inferor iurit esse man festi, δci,
rationi congruum Legislatorem posse consuetudinem re vocare cum ea vires non habeat, nisi ex tacita Principis voluntate r atque ut in eiu Gem potestate suit non consentire; ita & postquam tacite consensit, potest ex caussa dissentite . Deinde s potest legem expressa voluntate stabilitam & probatam reuocare ἔqhidni & consuetudinem tacita approbatione introductam ὶ Sed obstat quod dicitur Id. r. Fetidisa. .in prin.IL vim Romo nartim non Hi mitisaties fici non aurai m Itiam extenaunt, ut tisim vincant, atii mores. Cu-
iacius hunc textum accipit de consuetudine firmata em ii dictorio iudicio: sed mitius recte; cum talem consuetudinem reuocari per i Egem supervenientem nihil implicet, quoniam lex tali consuetudine pestentior est rcum uti diximus mani selia principis voluntate & ratione subnixa sit, quae potior est tacita. Imo& sc - suetudo per principem approbata suerit, nihilominus ab togationi est obnoxia, uti & lex ab eo lata . Igitur recte textum seu dalem aceeperis de legibus generalibus, quae , licὰ taliter disposuerint in materia communi, non habent tamen Ioeum in seu tali, in qua propri esuae sunt consuetudines eaeque seruandae . Sie, licpt iure communi parentes silccedant liberis, filiae una eum s lias, frater fratri; non tamen in ista materia seudati . de qua diuersae sunt locorum eonsiletudines . motidia
num est dum Princept inauguraaut, magistratus civitatum suas consuetudines &stituta principi erre; ut squid durius, aut lenius constitutum sit, ille emendet, , in perpetuum confirmet. porto quod ὀieium est de reuocatione consuetudinis , iaper legem polletiorem procedit; sve leti istaeontineat clausulam, qua aboletur consuetudo; si .e non contineati dummodo sit talis, quae non patiatur consuetudinem, ex voluntate legislatoris. Hine universalis lex subsequens id operatur, ut revocetur etiam universalis consuetudo: quod patet ex e. i. dicen et . in ε. ubi dum prae-
si1pponit pontifex se ignorare particulares consuetudines, indicat se se ire uniuersales. easque contraria lege tollere; ubi nihil saeiat quod consuetudo si immem rabilit , quia videtur talis non habere maiorem vim , quam habet lex lata, quae ut tollitur contraria lege, itati consuetudo.
Denique observandum hὶe est: consuetudinem pri- 14 orem specialem alicuiux loci non tolli aliqua gen ali lege posteriore: in quam sententiam propendet Bartol. ad d. l. 3 9ti sus gr. H. d. l lib. Mouetur auctoritate d.
c. a. ubi universalis lex non tollit specialem loci consuetudinem subiuncta ratione; quod scilicet legislator non censeatur se ire iacta particularia, ad quae spectant particulates locorum consuetudines; ita ut non videatur eas revocare velle nis ea tum facta mentione ; nee sussciat subiecta elausula non ob ante iontrar a con- Deitiu ue. ) Atque haec ratio aequitate Canonica subnixa, etiam obtinet iure civili, nil obstante quod habetur in L . stineptii. Vet.: Prine patia refristogene GI; esse o m omni Ioco desere tolere: quia aite textus non loquitur de consuetudine; sed de saluto municipati, a quo recellam per generale Principis rescriptum . Dein
78쪽
Deinde em idem obtineat in consuetudine, dicendumetit ibi a i , vel de ta quam scit Princeps obtinere, vel ,tius de ea quam expresse voluit tollere, uti patet ex dii, textu . oeoa d ictum de lege abro ante consuetudinem : idem dicendum de consuetuatne superveniente, quae & priorem tollit: legi enim comparatur , santiquitus probata & tenaciter servatast l. r. h.r. n. currantque in ea reliqua requisita suae initio sunt ex o sita . Non tamen facile recedendum a consuetudine praecedente sed ratio quae illam suasit, custodien3a est. Quapropter, ne quid contra probatam & longim consuetudinem fiat ad selicitudinem suam revocabit Pra. ses provinciae , i. i. s. t.
de iste rei donatae acre otione , viso Aonante .
36 ρυήd moristis e res ouus , ntiat is x ree pitim, ocorum qim jud eo faciendo in usui Θ . 3 morsr rentini ore in Atiurioni non potes. ille, io, huiuη libri tractatus est de Donat ou scis, Mia reasone eius quod Jictum de stipulatione , sine qm olim donatio non perseiebatur : itemque ratione eius quod paulo ante visum est , filios emancipatos in patriam potestatem regigi propter ingratitudinem rnam sinis iter donatio revocatur , si donatariuς suerit ingratun adversus donatorem . Est autem dotiatio liberalitaς nullo iure cogente G. acta, I. i. .. . h. t. In neces statibus enim nemo est , aut praesumitur liberalis . Unde donatio remuneratoria sub hae definitione non e tin t cum heneficii potiussit compensatio , quam donatio:ideoque ob ingrati tulinem revocari non potest. Itemque ab ea excludit e dogn donatio propter nuptias , cum ad utramque quis cogatur , I. is. E. t auis. De. Ditii est don1iis a dono , cum suis ea mente dat simul & tradit, ui res tatim accipientis fiat, nee umquam ullo satio velit ad se re
Donit quilibet paterfamilias, ctii libera est torum sinum adminii iratio ; nam suae quidem quisque rei moderator est ri arbiter, . tr. h. t. L ai. p. manu. Exclu3itur furiosuc , prodigus cui bonis interdicium , R insatis cum sensus desit, qui ad donationem requiti- . . tur: eam tamen facere non prohibentur mutus & surdun , quia donatio consensu st; nis a natura quis mu- tu di surgus simul est, nee intelli eret quid a eret, Lar. . a. ibi Gio s. q. s. r. Id ipsum in sene considera, ut is qui mente constat, donare pollite qui autem ὀellia. te di despere incipit , nuti pollit, i. 15. h. t. Pubes cum personam habet liberam , ut contramam inire potestia ex eo obli ari sine curatoris auctoritate , quem habet , r. io i. si Δ O s. ost quidni & dotiando obligabi tui , quamvis rerum immobilium alienatio liti non si concessa sine curatore auctore , 3 a. iii . de in m m. νε iit. Exi meus in extraneum etiam ignotum donatit - nem conferre potest si sine seripto donatum quid fuerit , adhibitin aliis idoneis documentis , hoc quod gestum est , comprobatur. l. 29. h. t. non iam veth pube tum aetas adhuc nimii in becillit, es aliorum audi huc obnoxia est : ideo cauit Rex noster edicto suo atinii 4 ., ut cuiuscumque generis donatione et a minoribus cur1tori sui , eorumve taberis , patimis Idimidio irritae sint. At verti iure nolim interveniente actorum test sea. 3tione , in tet ne ebrias coniunctasque personan δο- nationes factae valent, i. 1 . . r. Hinc statim persem est donatio, quam pater in filium emancipatum confert: nam in eum, qui in potestate adhuc remanet, magis est ut si dθllinar io paternae voluntatis, quam per sella donatio, ι.ε i. h. r. Nisi fauore matrimonii facta fuerit, ut m . sabet aliique observant, ut facilius ad nuptias contrahendas invitentur extranei, qui cum filio filia vel mil. contralitati non essent, I. . eum not. g. l. mo. . Caeterum coniuges liciat invicem donare prohibeantur, ne mutuo amore se spolient, donationibus non temperante ς, neve concordia coniugalis praetio conciliati videatur a. g. md uar. in . et is otiae . t ta men id quod sponsus sponise suae ante nuptias donat, iure eo fuit, etiam ii eodem die nuptiae sue lint consecutae, I. 18.i . h. t. Item quod pater vel mater filiae sponso, uel crus genetra nulla repetendi lege donavit, aled tenet, ut nes pluς divortio clutis, non repetatur, I. ir. si p. vi abnar. an . nrept. sed si sponsas rem parentis sui sine eius consensu dum verit sponsae suae, ad eam quod non habilit, trans serre non potuit, i. i . h. t. potest vitriens privigno donare, i. . h. t. item doliatariuς ea quae accepit a don1 toro , ei dono reddere , vel invi e quid aliud donatis; nee dotiationis antecedentis inlitu inenturia actis sequentibu obesti potest, I.23. h. t. . Ceterum situ sami l. donare non potest, neque s li- 4beram peculii adininistrationem habeat non enim allitie ei cotieeditur libera peculii a ministratio, ut per dat
79쪽
'' es p. mi die in donet maxim) si ii non potest rioinde cum pater Zc Aim pro eade in y E eii duim ponit pia eiusta habeantur persona, durante patria potestate non valet in paupere dc praeceptores o Mq.: quibus donatio, quam pater filio in 'ris imis facit, m-
. r i . . mori die otio illi constituere
honorat luna solent tutores nomine pupilli constituere pro eius facultate & di itate , dc solemnia munera parentibuς cognatisque mittere, l. 2. I. I. i. t. deo Imm.
II Aliij sin. , si non sus' iis voluntas patris saltem
prae sampta , non poterit filius quidquam 4onare: & si Liaverit ii cogit ut res tuere tamquam a in rebulalieni, , ut docet Nauar. iu maurea. n. i56 At si habeat ca strense peculium vel quas vel pleno iure ad- venditium , de eo lunare noterit, ut & servos castren
Etenim in emanetpatum filium nosse seri donationes io non ambigitur,l. 6. .r.; nec interest e ncipatus ne fuerit filiun cui donatur, quando si donatio; an suus, dum modi, s facta si suo , antequam eum emancipauerit in donatione perseveret, I. 17. r. : seuti enim morte flonatio confirmatur: ita & emancipatione, quae Pro morte est nuoad solutionem patriae potestatis , ut li-
1ltumento, ut in I.2. . . rem p IIumfud: am. Porrh gotiationes assectionis causa factae, neque ho- Inestae, neque inhonestae sunt prohibitae: honeltae et sabene merentes, amicos, vel necessarioq; inliqnestae in
tam donationem smplicem , quam remuneratoriam in compensationem nobilitatis , prout in compensati nem sene futis validam donationem a sine iuveni uxori fasiam, censent citati a Gail. m. r. At velo de iure uxor coallante matrimonio dote in Λ iure uxor coallante matrimonio dotem bene merentes, amicos, Te, necellarios,
rip. miritum constitutam donare non potest , meretricus, i. . f hi quibus tamen donationes sas p Πς ' ,- dominium est i ctae cedunt, nec condicuntur a donante cum in V V l
I ii. h. i. quia ipsa tantum naturale dominium habet ciuile uer , est penes maritum , I. u. sup de Iure aer. Imo non tantum dotis, sed nec aliarum rerum, qua-γum admi miliario eii penes maritum, uxor recte do mi. nolo tecte donabit res paraphemistri quiae tum proprietas ti administratio ad eam spe iat, modo non obli et consuetudo ampediens libertatem alienandi sitie con est se notiti. Etenim mulier in manum viri conveniens tutelae eius supponitur, R alienae pote satis conditione asscitur. Interdum tamen ameritis fa cit, ut uxor subueniat egentibus parentibus, fratribus L fili ut bt oris matrimonii, etiam ex bonas , quorum mitii stratio est penes maritum , ii consensus eius Ba bete ne tueat, qui hae in parte non videtur attenden du : quia quoaa parentes & liberos id dictat naturalis ratio: quoad fratre et subest aequitat.' sub inle & per ipsum 8onatorem, cu per alium qiti vice eiu υoluntatem declaret subscribatque . donatio fieri consummatique poleti, rt. h. t. per nuntium , A diem epiliolam, cuius chartulae brevitas donationi nihil quicquam nocet, i. i . h. t. Et proin Je inter absen tet don tiones validat esse non ambigitur; maxime si ex voluntate donantis, donatatius rei donatae possessio
nem nanciscitur, .6. h. t. t nemo tamen ignorant, vel invitus donare dicitur: voluntax enim donantis tequi
ctae cedunt, nec condicuntur a donante; cum rus civile donationem meretricibus russuam fieri prohibeat . illae enitar turpiter faciunt, quod sint meretrices ; non ideli tamen turpitet accipiunt, cum tales snt, ιδ. I. cona. Oh tui p. eo s. At vero si donationes in meretricem conseratitur, ut copiam sui cor oris faciant, uel ut luxoriose uiuant ;Chtilitantini elia non arbitror, his pribate donati et, veluti ab omni virtute de iustitia aliena . Quamobrem Constitutione Antonini permissum est militibuη donationes , quas suis concubinis secerunt, revocare, i r.sup nar .hrreri uae subiunt a rat ione , ne a forariis suis per inax adulationes rebus suis Golientur: loquitur I p. de donationibus gratuito laetis; nam si quis milites iecerunt meretricibus suis in pretium usus coitioris, non iure tepetent; quia cedunt ante munerationem , uti & datum in compeniationern ob esui tuna exhibitorum. Oeeasoue militum infero. lictre Magistro militum iam iniscentiam exercere in illos mili e i, tam ex si a stibilantia, quam ex spoliis hostium ; sive illi in ivsa bellorum occupatione, sue in quibus unaque locis degant, I. p/, . h. t. Nonnumquam Dux belli etiam tbs immobiles bello captas divendere , di ex eis par tem militibuet a se nare solebat: donatis ante alios iis, quorum virtus in Sello maxime eniteret , habita quo.
: 'H ne in ubia in dubio nem praei amatur do
nare. Unde non propterea quod quis iunci rones, exactiones , vel tri, in nomine alicuius solverit , res eiaca uiritur, aut donata praesumit r. l . h. t.: probari enim debet donatio, quod sim scilicet fuerit conten t iente domino rei, aut silieni facto aliquo, quod consentum declaret; veluti si consensem dominiis, ut res sua in alteriuς censum deseratur, h. t.: nam hoc modo ea res pro tralita habetur. Idem deerit si mater rem
commercio stitit: quare donari non potest, quod fieri non potest accipientis, ut res quae dei nil esse ira rerum natura item rex sacra, religiosa , publicis utibus destinata, liber homo ; adeo ut nec a Praelitis riciesra. si iein re cel Eliae in praeiudicium e donari pollunt,t i. a. reo. E. t . non ol iso. e. r. . h. t. Neque res aliena potest cum eis tu donari , sirqva. I 4dem evinci posit ; atque ita dominum non quaeritur ei cui donati, L i . h. . Quare si pater iem filii donave -
. - a. 4 habetur. Idemque erit si mater rem ei cui donat 1, I l . D p. I
do ea res pio tradit vindieabit, his patri heres exti sua in delerat in censum b. l. 14. h. i. t nam si patri succellerat & rem ab
t ' ' M via minis tu i tibis i id alio ani luci donatam V in care velit, doli mali exceptio
coniunctis: lide ea non appareat, ex hic tetia menti ver bi non praetim Or dunationis consti latio i sed fidei.
omni stum inducitur, eiulque dabitur periecutio, l. l. a. , quia relinqvcndi studio huiusmodi verba fuerunt adser: pia,ti dispos tua india ceuli fideicommisi irri , in quo et an voluntas magi spectator . i fa pala . ι
donatio cum bona fide, quae ad1ici saeit dominium, ex ne Histentia in tui . . Hi ne sequitur, quod non valeat donatio here litati si uevicentis, qui se succelliarum viventi sperat, . s. t. titi. h. i. Quia rahitim fumidi successotris viventis im-ptobatur . i. f. . . de ei, tum quia viventis nulla est hereditas; tum quia 'alignus est hereditate , qui vivente taurino ad eam adipit. t . At mores hodierna pactum hoc probant. quo aliqui itueri. Uicunt ir, vel vir dc uxor, ut si contu
80쪽
ut sine liberi, dedidere, superstet omnia bona habeat. libera quam praesentium, gnomossa It ea rese vendun-Nee olitate dicunt Interpretes text. in Li inde A. tae & pignori subite inntur, ut dictum per d. I. .
tibi pactum inter pri .aton de successione reciproca ire pro. Non recte obiicitur, qvod gonatio omnium bono- shitur ; quia loquitur ἡe promissione simplici: hic autem tum constringat ti auferat liberam testandi saeuitatem; astitur fle promissione mutuae successionis ex caussa dona- quia hoc non directh agit donator, litat per consequentioni inter vivos: proinde etsi illo casu pactio non va- tiam omnia donando , desinat h1bere ei rea quae telle-IE,t, hoe tamen sustinebitur . non tamquam pactum , tur. Verum s potest qui particulatim quot ille eroga sed ut obligatio, s ulter sine liberis remoriatur ἔ quae do bona sua, eruere ut ei morituro nihil si reliqui de Hilotrahitur eveniente conditione ad tempus conven- quo disponat, nihil obstare viderat suo minus una Iar-εititiit . & pro pura habetur, Gail. a. oου. Ias. σseq. sitione hoe esse latur. Praeterea nihil hie eontra legem Mynsng. erat. Σ.-ῖ . nt; nam nullo pacto donator potestatem tetandi, ha-
uisaeuam igitur res Aonari possunt omnes non prohi- hetidique heredem sibi adimit; si quid/m non in thndathitae, si ve mobiles , vel semoventet , ut mancipia, ilia donatione transferre rerum dominium, sed solum I. i. h. e. vel mobiles r itemque res incorporales, veluti modo se obligare as id transferendum, ut ante traditio ias stetit remittas in onem, quim contra ipsum habes, i. nem res adhue maneat in eius bonis, I. ro. su p. de pati. vel cedas eam,quam eontra alium habes i. a. d.: Ita ut possit ea de re tamquam propria testimento flis quo eisti licti actio cesta est, donationis titulo fi procu- nere, I heredem habere , qui cogetur rem. aut res uni-kator in rem suam , eamque actionem ad heredes suos versas tradere donitario, cum succedat in ius desunni,tfansmittit, quamvis moriatur antequam eam moverit, eiusque personam repraesentet . atque acquirat ius hono- aut litem fuerit contectatos eum ἡebitore, L 3ῖ.ha. Pla- rificum patronatui, & s quod aliud lucrosum isti uni- ithi iam spem suturae actionis,plena intercedente dona versitati bonorum annexum suetat. Ut non obitet quod rotis Uoluntate, posse transferri, I.3I t. quin & in man- dieebatur pacto hereditatem dari non posse ; quia ve-cipatum conferri nominum delegationes, LI I .infin h. t. rum est, ubi pactum illud vice testimenti interpostumr; Porm non eonsderatur cuius res fuerit, aut ex cu- est; non enim s animo donandit ut non moveat pactumitia familia proυenerit, dummodo donator eiuste rei hoc ideo improbari qnod indurat votum captandae mot-Aominiam acquisverit; quod quidem iure transfert in iis, eum id non praesumatur ex quo eonsentit is de cu- donatarium, I. 1'. s. r. Hi ne princeps cum non habeat ius bonis agitur; qui sanE in hane donationem omnium dominium in bonit suorum subditorum, non poterit ea suorum honorum consentiendo, videri non debet pro- donare aut usurpare, nisi exigat caussa publica, quae digus, ni supra allegabatur, cum talis non sit, nisi miri tritorum utilitatibus est anteponenda . Plane bona interdina est bonorum administiatio , quam hie libe-Comnae donare, aut de iis disponere tamquam de alae- ram habet; nee ita adipi debet ad solutionem, ut postea his, illi non lieebit inconsulto populo aut illis qui egeat alimentis, A s urgeri contigerit. proderit illi populum repraesentant. Adeo ut s quid Princeps aliena- rescriptum Di .i pii, & beneficium, ut in quintum saverit, iure possit & debeat id revocare, non ob iante te- cere pollit, conveniatur, I. 33. q. h. t. gula, quae non patitur quemquam suo facto contraxeni- Ut autem omnium honorum donatio teneat, viden aoie 1 nam obtinet quando quis proprio nomine & com- dum quiq in conuentione actum sit; qui a s simplieiter incido factum suum vult retractare, non etiam quando mentio falsa st donationis, ea non comprehendit bona homine tertii, cuius res temeria alienavit, iure aliena- sutura sed praesentia, I. .si ι .um o aQ. Le. cum utili titiem impedierite & irritante i ubi nihil faciet iura--cti iuris contract ibest Aonatio annumeretur, ι. M.' Mer. meetum, si quidem involvat detrimentum animae iu- qui non extenduntur vltra es e quibus actum. Et quod antis, cui incumbit bona provincim administrare, non de bonis suturis, idem sentiendum 4e iuribu , ut nisi etiam dissipare . inter .ibi Canon illae . de Iure uriquias ex prelsa si eorum donatio, non censeatur comprehenies it latἡ Uasqueet eontr. iILVir. e. q. o δερ. dc Pinel- si sub generali bonorum donatione, I. 8 6. U. de Ies. a.
tua I. i. p.3 et 73. Cod. de honis mater. Eo pertinet Extra- Videatur de illa honorum omnium donatione G. ar. s. i. vi rel. Getis non ali . ubi Pontifex iubet res Fachin. Coras I. s. m Me. est'. r . Uandus I l. i. 1 M. ursi. Et tesue alienatas per pralatos revocare. e. i. Ant Gamma dri f.386. Clarus donatis quis. I9.
8 Valete donationem partis bonorum certi iuris est, Tulden. in f coah. r. I. t i. in prine. h. t. etiam bonis nondum divisis, Liaci a. Dico inspicien tum esse, quid initio placuerit : qui artsed Eubitatur 2 an donatio omnium donorum subsilas ex conventione donationes ut reliquae pactiones legem Negant plerique quoad bona sutura , quia prae luditur accipiunt. Interdum qui et donat smpliciter bene meri-υia donanti habendi heredem, qui non nisi aliquo lucro to , considerando cauitam praeteri tam , ut quia eius non praesumitur uelle desuncti adire hereditatem, M. I. ne tia gessit, aut quia sibi antea donarii r atque eo Iris. .d I. Foli I. Accessit quod hereditas non pactis , ealia donata sitis non tenetur donatori nis naturaliter sed testamento deserti debeat . . praue pacta veni. in antidota, Letue. 4.ri S a per t. serea. Interdum conside- quo plus cautionis &solemnitatis adhibetur elique ulti- rat donator caussam suturam , & quidem piam , velutima de bonis dispositio libera,& revocabilis usque ad ex- eum ea lege donat, ut alimenta donatarius praebeat, tremum vitae exitum, cum contractussiatim inducato, I. O; sq. vel ut eaptivi redimantur, aut domus incen- ligationem immutabilem. Denique quia hususmodi pa- dici vel ruina corruptae instaurentur, I. pen. in pr. σcto indueitur votum legibus improbatum, captanda f.a. h. t. Atque id ἡoniri dicitur obeaussam, quae omni
mortit viventis, I.s . sup. de pati. , instarque prodigi vi- no a donatario impleri debet; & si implere ieeuset, indetur, qui prolusa liberalitate, omnia bona praetentia arbitrio donant in est: utrum actione ex stipulatu , siti futura sibi adimit, & vitae subs diis se exuit; ut pro- stipulatio intercissit; vel praescriptis verbis, s stipula-
inda exemplo prodigi rata non erit eius alienatio , tionem omist; donatarium urgeat, ut id de quo eoa- I. i. g. vi eurat 1in VI.6. g. de is ablis. se3 contra veis venit, adimpleat, Ib .ha. or est assirmantium opinio , subfllera donationem plane s eui ea lege donatum sit, ut creditoribuet do- , , omnium bonorum, nis insnuatione ea reat, vel ob super- nantis satisfaciat, hi et satisfacere cogitur, ι. r. h. r. venientiam liberorum revocetur, vel eorum alicuius serva a enim lex donationi , l. o. eci. lic3t alias dualegitimam portionem minuit: nam eatenus donatio im- natarius creditoribus donantie solvere non teneatur , modica revocatur . Idque Iustiniani Constitutione s- I. r. h. t. quae ait onus aeris alieni ad tot iuc iuris suceesgnificatur, dum ait: valere donationem universitatis bo- sorem pertinere, non ve ad donatarium . uid sitioium, salva tamen liberis donatoris legitima portici- omnium honorum donatatius stὶ veri ut est nec eum te ane , ι. a 3. MI eriam totius .seq.ibi e totam fab- neti diisblvere aes alienum donatoris, nee directb ob id fantiam tracio. D. Nee quisquam obiecerit futurorum actione personali conveniri posse , quamvis adversua notum nihil illa emili tutione comprehensum esse ; ipsum supersi actio revocatoria Pauliana, L i . f. i. tamets universitatis mentionem faciat. Constat enim I . cur in faud. eradit. Videatur Io1nn. Gail. q. 3ς. sub uni .ersali concessone, dispositione ve bonorum , & Papon . . tis. D. t. r. arres. i. a. ubi dicit de praxi non praesentia dumtaxat, sed de sutura omnia contine- intentari polli astionem personalem ad Uersuq donita xi ; ut videte est in oppignoratione bonorum , quae et- rium universalem , super:lite debitore, s notoriὸ sol iam post obventura continet, I.fn. supra quae res pignori. vendo non sit, aut etiam eo mortuo s heredem non tit multo magis id debeat obtinere in contractu liberali, habeat . Idem assimat Guido pap. uriis io 3. rio. qualis eli donatio Se legatum ς quomodo grege legato, Perseitur donatio smul atque donator suam volun dia& quae pollea acceduntiad legatarium pertinere conitati tatem scriptis, aut sne scriptis, etiam nuda convena I ri .f. de tef. i. Faeit quod eadem militet ratio quoad tione manifesta. it, & accesserit donatatii aceeptatio.
tia sutura; eum & eorum disposito non si minus Nam invito, inicio, aut nolenti nua potest libε talitas λι. Perae ii Pratis. Tom. s. Κ amisi.