Caroli Sigonii De rep. Hebraeorum libri 7. ... index rerum, & verborum locupletiss

11쪽

CAPITA LIBRI SEXTI,

inscribitur. DE cIV IT A TE. cap. i. D. Consilis. cap. fDe comisne. cap. ii, De Senatu. cap. iij. De Iudiciis. cap. v. De Iudie se ciuitatum. cap. vi. De Concilio Hierosobmitario. cap. vi. De Pomis. cap. vij,

CAPITA LIBRI sEPTIMI,

qui de magistratib. inscribitur. Degeneribuε magistras . I,

D. Iud egi u Israel. cap. i.

De Regibuι. cap. 6. De Principibus Iudaeorum. cap. iii De Principibuι Trib-m. cap. v. De Principibur miliarum. cap. vi. Da Principibuo ciuitatum. cap. vii. Da Scribis,seu notaris. cap. vii. D. re bellica. cat. ix. De Principa militiae. Cap. x. De Tribunis , cur centurionibue. cap. H. De Quinquagenaris , o Deeanis. cap. xj. De magi iratibus tempti. cap. xiij. De Miris Iudaicis . cap. xiij. De extremo μα- Iudareum. E. xv.

CARO LI

12쪽

HEBRAEORUM

LIBER PRIMUS, Qui de forma Reip. inscribitur.

Ropos irvM est mihi hoc loco, vel rem Hebraeorum Remp. a Deo antia quitus institutam, atque intimis penetralibus sacrarum litterarum inclusam inuestigare, atque inuentam quoquo modo in lucem, postςrorum memoriae , prodere. Res est enim, ut omnes fatentur, cum per se ad coenoscendum praeclara, tum ad sacros libros intelligendos usqueadeo opportuna, ut iure mirari quisque possiit, veterum adhuc neminem in hoc genere lucubrationis elaborasse, quos constat magno, atque excellenti

ingenio,do strinaque suisse,atque incredibili quodam diuinarum rerum exponendarum studio exarsisse. Vtinam

autem hoc & ipse aliquanto ante vidissem. neque enim aliunde prima probandae operae, atque industriae meae rudimenta sumpsissem. Quod quidem & temporum ordianem ineunti,& propriae salutis rationem habenti fuit magnopere faciendum. Verum voluntati Dei obtemperare oportuit . qui occulto, credo, consilio grauiores fortasse A annos

13쪽

a Car. Sit de Rep. Hebr.

annos meos tractationi omnium sanctissimae reseruauit. quodque adolescens studio ad scribendum incitato non cogitaui, quem ille sibi populum delegisset, quam l. eius remp.lege data instituisset, iam grandem natu, viribus in dies magis ad lucubrandum elanguescentibus,ostendere voluit. Est enim mihi,ut dixi,consilium,his libris Hebraicorum sacrorum sacerdotumq.descriptionem,Consiliorum,Iudiciorum,&Magistratuum rationem,totamq.p cis, belliq. disciplinam ex sacris litterarum monumentiscrutam aperire. Feci hoc idem olim iuuenis in Athenientibus,& Romanis,ut eorum leges, instituta, ciuitatem,&remp. Varijs corum voluminibus abdita palam facerem. Verum , Ut nunc sentio , conatu aliquanto adscriptionis commendationem insigniore. quod illorum commentarij,ut maiorem verborum ad scribendum facultatcm suppeditarunt, sic firmiora ad coni jciendam ex tanto temporum interuallo antiquitatem adiumenta isubministrarunt. Adde,quod res hae minora quoque orationis ornamenta ferynt. neque enim elegantia verborum, ut illae, sed sanctitate mysteriorum hominibus comendatae sunt. Quin etiam in ipsis veteris Latini interpretis, ut Oportet,

vestigijs insistenti ea saepe adhibenda dicedi genera sunt,

quae elegantes, & eruditae fortasse multorum aures aspernari merito possint. Verum in re magna,ac maxime necessaria quencumque conatum opinor esse laudandum, &, si facultas fortasse desit perficiendi, non improbandam tame esse voluntatem experiendi. Quam ob rem accedamus ad rem,Deo ipso in nostrum aure ilium inuocato,qui per prophetam dixit: Beati,qui riuantur testimonia mea, ct in toto corde exquirant me.neq; enim aliud est testimonium Dei, quam Christus ipse,filius eius, qui totius Hebraicae historiae finis est . ad quem omnia legis mandata,

Omnia

14쪽

Liber Primus. I

omnia prophetarum vaticinia, omnia Hebraeorum acta per arcana quaedam mysteria referuntur. Hic est.n. Moyses,qui verum hominibus Deum,veramq illius lege ostendit. hic est Iosue, qui deuictis aduersarijs caelestem eis Chananaeam distribuit.hic est David, qui caelestem Hierusalem a Deo tibi ab initio destinatam aedificauit. hic est Salomon, qui caeleste templum, templum inquam non manufactum,eisdem credentibus praeparauit. hic est demum rex ill qui Iudaeos,& proselytos eius aeque in caelo potes reip.recit, cuius adumbrata imago a Deo Moysi in terris tradita fuit. Vt enim in hac terrestri rep. David rex cum XI I principibus tribuum Israelitarum populum iudicauit,sic in illa caelesti Iesus rex cu xi I Apostolis populum fidelium iudicabit. oniam autem sic sermonem hunc disposuimus, ut duas eius partes Religionem,Ciuitatemq.fecerimus,placet, antequam ad eas explanandas veniamus , rei illustrandae caussa, vetustam Hebraeorum Originem demonstrare, ac legis traditae, reipublicae institutae, & urbis illi imperio destinatae in uniuersum historiam enarrare, lectore harum antiquitatum admonito, utilem admodum, frugiferamq. operam suscepturum,si prius, quam se ad haec cognoscenda contulerit, aliqua ex sacris historijs actionum Hebraicarum haustam animo notionem habuerit. cui officio nos quoque pro virili nostra seruiuimus in eo commentario,in quo sacram B.Sulpicij Seueri historiam explicuimus. De populo Hebraeorum. Cap. I. QV O NIA M vero hic populus primum Hebrae .

rum,deinde Israelitarum, tum Iudaeorum nomen tulit, ac

Varias sibi subitide sedes, & sormas asciuit, sane res po-A , scit,

15쪽

Car. Sig. de Rep. Hebr.

scit,ut ante Omnia,quis,ac qualis extiterit,& unde has ille mutationes acceperit, videamus. Primum igitur omnium satis constat,quattuor a principio hominu quasi stirpes,aut propagines extitisse. quas scriptura sacra γυωως, idest generationes appellat, Vnam vero a primo homine Adam usq, ad Noe,alteram a Noe ad Abraham, tertiam ab Abraham ad Dauidem regem, quartam a Davide ad eum, de quo diximus, Christum, pertinuisse;ac secunda quide aetate Hebraeos, tertia Israelitas, quarta vero Iudaeos emersisse. Hebraei vero gens fuit omnium, de quibus litteris sit proditum, antiquissima,cum Assyriam, quae regio inprimis scriptis gentilium celebratur, secunda aetate tenuerit. Cum autem in prioribus stirpibus alij natura duce Deum unum, ac verum, alij vero simulachra falsorum Deoru coluerint, Hebraei progenies eorum fuere,qui ultro Deum cognouerunt, ac cognitum adorarunt. Itaque succedente tempore eosdem

sic Deus dilexit, ut non solum eis se praecipue patefecerit , sed ad extremum ex eis quoque filium suum Iesum Christum nasci ad salutem generis humani voluerit.Quae omnia pluribus sacrorum librorum voluminibus explicata nos hic breuiter complectemur. ADAM igitur, qui ut primus homo a Deo creatus primus Deum creatorem suum perspexit,sic primus mandato Dei violato, se cum tota hominum posteritate pessundedit,ires praecipue filios habuit,taim,Abel,& Seth. ex quibus Caim fratri Abeli vitam ademit, ac prorsus a Deo defecit,& progeniem ex se impiam propagauit,quς Deos plures,& falsos asciuit.& propterea scriptura illius rationem non habuit, ut quς ad unam Christi Saluatoris

p genium ex piorum genere prodituram incumberet.

Seth vero in paterna Dei cognitionc ferme cum sua progenie

16쪽

Liber Primus. I

genie perstitit. & ob id scriptura eam usq; ad extremum

recensuit, tanquam eam, cui se Deus indicaturus, & v de salutem perditis hominibus esset missurus. Fuit vero eius posteritas talis.Seth, Enos,Cainas, Malaleel,lared, Enoch, Mathusala, Lamech, & Noe. Huius vero aetate

cum ph homines, nempe ex progenie Seth, cu m filiabus

impiorum, nimirum eorum, qui a Caim originem ducebant,connubia contraxissent, ac malitiam in terras inuo stam cumulauissent, Deus nefario facto illorum accensus genus humanum ulcisci constituit; ac diluuio aquarii super uniuersas terras immisso omnes utriusque sexus homines perdidit, uno Noe, viro iusto cum familia eius excepto, tui in arca iussu Dei a se constructa seruatus est.Reliquit autem Noe tres filios, Sem, Cham, & Iaphet. Vt autem progenies Sem in patrio Dei cultu, quanquam nouniuersia, perseuerauit,sic soboles Cham, & Iaphet prorsus ab eo defecit. Lagare scriptura posteritatis Sem tantummodo meminit, quae secunda aetate floruit: nempe

Sem, Arphaxad,Sale, Heber,Phaleg, Reu,Sarus, qui desciscens a Deo primus dicitur Deorum simulachra fecisse, chor,& Thare,qui pariter in patris, auique suscepta impietate mansere. Haec vero progenies prima Hebra oi una nomen gessit. siquidem post diluuium, cum arca in montibus Armeniae constitisset, Noe,ac filij cius Sem,

Cham, & Iaphet in Oriente habitauerunt. ea vero regio fuit ratione illorum cis Tigrim amnem, magna ex parte post Assyria nominata. Sem autem genuit Arphaxad, qui Tigrim transiuit,& in Chaldaea consedit, ut S.Hieronymus etiam confirmauit. Itaq; sunt,qui putent, eos, qui cum Arphaxad traiecere, nempe filios, & nepotes eius primum Hebraeos dictos esse, quod ultra flumen venis aeni. nam apud Hubraeos Huber significare ultra.vnde ii

17쪽

ε Car. Si t. de Re p. Hebr.

Iud est Genesis X: Sem pater fuit omnium torum Heber, idest omnium, qui ultra sumen venerunt. Inde posteri quoque Cham, & Iaphet alias adire terras statuerunt, cumq.in Chaldaeam tempore Heber , qui fuit filius Sale,

nepos Arphaxad,concessissent,& campos Senaar tenuis. sent, antequam inde cederent, auctore Nebrod, Cham nepote,gloriae caussa statuerunt,urbem cu turri condere, quae altitudine sua coelum attingeret. Erat adhuc, ut in. quit scriptura, terra unius labij, idest una tantum lingua omnes utebantur, quam ab Adami ore hauserant. Deus autem foedam eorum audaciam auersatus linguarum diauersitatem immisit, ut alter alterius intelligere mandata non posset. itaque cum ex gloria,quam affectabant,confusione nacti fuissent,quae babel dicitur, & turris,& urbs, & regio inde Babel, Babylonis, & Babyloniae nomen inuenit. Heber autem, quod expers consilij aedificandae

turris fuerat,veterem sermonem retinuit,quo Hebraei ex

posteritate Sem usi fuerant.Quare S. Auetustinus in libris de Ciuitate Dei, Hebraeos prorsus ab ipso Heber dictos fuisse asseruit. Abraham certe, qui sextus ab Heber fuit,

capite xiii i Hebraeus vocatur. Inde diuisis inter se terris Heber in Chaldaea,& Oriente remansit. Iaphetis vero posteritas Occidentem occupauit, Cham autem,quae intem media sita sunt. Atque haec quidem Hebraeorum non minus vera,quam vetus,origo, & prima gentis incunabula celebrantur primis decem capitibus Genesis explicata. Cum porro Thare filius Nachor,abnepos Phales adhuc in Chaldaea vitam traduceret,& inVr urbe agens eos Deos coleret, quorum simulachra Sarug auus suus instituisset, venit inde cum filio Abraham, & Lot nepote in Mesopotamiam,regionem inter Tigrim,& Eufratem fluuios sitam,& sedes in urbe Charris posuit.

18쪽

Liber Primus. Z

Ab hoc porro tempore Hebraeorum cum prisca, tum sancta historia incipit.quar Abraham praecipuum, & gentium,& rerum gerendarum auctorem est consecuta.Thare enim vita functo Abraham a Deo monitus, & promissis ingentibus excitus cum Lot, fratris filio, inde Eufratem, Iordanemq. traiecit, & in terram Chanaana venit, quae postea Iudaeae nomen accepit, & oppidum Sichem tenuit in ea parte,quae postea Samaria nominata est. Promissa vero Dei Abrahae facta,ac Lepius repetita haec fu

runt. Vade in terram, quam tibi monstrauero monstrauit autem Chananaeam) ibi aciam te ingentem magnam , se benedicam te, ct magnificabo nomen tuum, se eris bene μιIus, ct benedicam benedicentibus te, se maledicam mal dicentibus te , atque in te benedicentur omnes cognatIones terrae. Tria vero promissa fuerunt, terra Chananaea, quat osteri eius cum imperio,& gloria possiderent,gens Israeitarum secundum carnem,& omnes gentes secundum fiadem. quod ad Iesum Christum ab illo multis post hculis oriturum omnes constantissime referunt, qui dicitur filius Abraham. Post autem querenti Abrahae, quod filiorum compos factus non fuisset,& seruum suum heredem habiturus esset na uxor eius Sara sterilis erat dixit Deus: Susice caesumes numerastesia sipores, sic erit semen tua.& alio loco iterans idem promissum ait, se multiplicatu-rti semen eius,sicut arenas maris. Suscepit inde ex Agar

ancilla filiu Isiit l, ex Sara vero coniuge Isaac.ex quibus duo populi prodierunt,Ismaelitae,qui a Deo defecerunt,& Flebi si, qui in auita religione manserunt. Isaac inde duos filios genuit Esau,qui & Edom, & Iacob,qui a De rIstaei appellatus est. Ab Edom Idumas populi, a Deo auersi manarunt, ab Israele Israelitae,qui vetere Dei notitia cOservarunt. de quibus nobis prscipue disserendu est.

19쪽

J Car. Sig. de Rep. Hebr.

Depopulo Israelitarum , &xII tribubus eorum. Cap. IL. CETERUM ipsum Israelem Deus in ptimis dile

xit,eiq.promissa auo Abrahae facta redintegrauit . Ille vero genuit filios duodecim, nempe ex Lia uxore sex, R ben,Simeon,Leui,luda,Issachar,& Zabulon, inde ex a cilla Bala duos, Dan, & Nephtalim, tum ex altera ancilla Zelpha totidem, Gad, & Aser, postremo ex secunda coniuge Rachele Ioseph, &Beniamin . pratres inde decem Iosephum, quod patri carus in primis esset, & Ω-pientiae laude praestaret, inuidia deprauati ipso insciente

patre mercatoribus Aegyptin vendiderunt. illi vero eu Putiphari curatori regio tradiderunt . Ioseph autem propter egreg;am somniorum interpretationem regi cognitus primum, deinde summis honoribus cultus ab eodem

annonae curandae cum summa auctoritate praesectus est, quo tempore per septem annos terra ipso prsmonenta extrema inopia rei frumentariae laborauit. Qua compulius Iacob filios decem in Aegyptum ad frumentum coemendum misit, quod ibi Iosephi prudentia in multos annos congestum ad leuandas Aegyptiorum angustias diceretur . Eos vero Ioseph agnitos, neque ab eis agnitus varie primum illusit,deinde , ubi se patefecit, metu trepidantes fraternam In gratiam, amoremq. recepit. atque, ut ad se patrem cum familia uniuersa deducercnt, imp rauit. nani penuriam per multos adhuc annos terras esse

coctietaturam. Hac igitur occasione Iacob terram Chananeam, in qua vixerat peregrinus, reliquit, & cum sedituaginta capitibus ex familia in Aegyptum se contulit, ubi magno honore a Iosepho filio exceptus aliquot a nos egit, ac demum moriens duos Iosephi filios Manas.

se ma

20쪽

Liber Primus. '

sem, & Estraim adoptauit, ac duodecim filijs suis adiunxit, &solemni benedictione affecit. Illo inde ex humanis rebus exempto Ioseph principatum familiae gessit, ac post aliquot annos, & ipse naturae concessit, relictis in

Aegypto undecim fiatribus,& duobus filijs,qui subinde,

ut Deus promiserat, ingentem, ac numerosam nepotum sobolem procrearunt, quae a Iacob,qui Israel diccbatur, Israelitarum nomen accepit. Hic autem populus,ubi succreuit, diuisus est in partes tredecim, quas tribus vocarunt, prout xui principes generis fuerunt, Ruben,Simeo,

Levi, Iudas, Issachar, Zabulon, Dan, Nephtalim, Gad, Aser, Beniamin, Manasses,& Esaim,qui isdem tribubus

nomen imposuerunt. Cum autem Iosepho morte extincto Israelitae in Aegypto a rege nouo indigna seruitute, atque intolerabili premerentur, Deus illorum misericordia motus,ut promissa superiora praestaret, Moysi, Levi pronepoti, oves in solitudine Arabis pastenti ex ardenti rubo se obtulit, pr cipiens, Ut eos ex Aegypto educeret,& in terram Chanansam,quam illis antiquitus sede propriam,ac perpetuam destinasse adduceret,nam se illi aD futurum , atque assidue auxilium allaturum. Ita Moyses diuinis prςceptis obediens, statre Aaron adiuuante, regem Aegypti omni ope exitum inhibentem varijs plagis affectum elusit, ac sexcenta hominum millia ex Aegypto eduxit. Inde Rubro mari ope Dei traiecto , cum persequetium Aegyptiorum manus euasisset, per solitudinem Arabiae longo instituto itinere transijt, atque ibi, ita volente Deo, populum, licet reluctantem, atque inuitum annos quadraginta retinuit. Ibi primo anno Deus Moysi iterum se ostendit, atque homini ad se in montem H

reb solitudinis Sinai aduocato legem incisam duabus la pideis tabulis dedit, eamq. in posterum ab Israelitis seruandam