장음표시 사용
11쪽
PRAEFATIO. mIectiones mutationem vulgatae lectionis atque eius emendationem suaderevidebantur. Ipsos etiam codices, quorum ConSenSu Sive admittendae siue reiiciendae esserit variae IECtiones, eorumque numerum laudaui in his commentariis, ut magis confirmarem Iectoribus sententiae meae veritatem, et Si-ino liberum ipsis iudicium, de singulis locis serendum, maneret. Scripturae vero
compendia, quibus libri conati in Amste laetamensi et Lipsiensi editione indicantur, et quae in iis laudandis quoquearetinui, ita sunt explicanda: Ar indicat lectiones codicis Arundina, nisi Nortalciani, Aug. indicatlectiones cod Augustani,
Cass. indicat lection cod. e Bibliotheca Comitis Prouincialis Hasso, cas- sellani, CL indicat lection cod. e Bibliotheca Comitis clarendoniae, C. indicat lection cod. e Bibliotheca Collegii Corporis Christi Oxon. D an indicat lection cod. Danici, HaL
12쪽
Reg. indicat lectiones cod. Regil, quem Gallios inter Parisiensis litera: indicat, Vindob indic lection cod. Biblioth
Inter antiquas Thucydidis editiones laudantur Ald Bas Flor Aem Pori Steph.1. Steph. II. Vas c. h. e. Aidina Basileensis Florentina Aem. Porti, Prior et PomsteriorMenr Stephani, Vascosani editio. Praeter illos libros, ind fesso aliorum studio collatos, diligentius quoque, quam
antea Vallae interpretationem Latinam cum Graeci scriptoris nostri verbi comparaui atque itide magis veram multorum locorum lectionem stabilivi. In uniuersum
quidem continuata genuinae lectionis disquisitione in multis locis Thucydidi volnera
esse inflicta cognoui, quae verum eius verborum sensum occultarent atque Peruerterent id, quod inprimis in tribus olismis
scriptoris nostri lioris, si quis adcuratius varias illorum librorum lectiones voluerit Inquirere, adparebit. Nusquam quidem annotis meis de illa plurium verborum coniunetione, etiam in recentissimis adhuc rhucydidis editionibus obuia mentionem inieci, quia non ad diuersum quidem verborum SenSum, sed ad elegantiorem scribendi ratiotiei, usus curam inprimis futuri 1ucydidis editores suscipere debent, pertinere mihi videbatur. Sed hac quidem data occasiond, plane silentio praeterire nolim
13쪽
PRAEFATIO. Eistam Plurium verborum coniunctionem, quam magis librariorum festinationi, quam ipsi scriptoris nostri elegantiae deberi cenis sed, qoia verisimillimum est, a librariis in libris describendis, cum celerius labori suo
finem imponere Studerent, non Solum excogitata esse innumera Scripturae comem dia, sed Saepe etiam omisso esse ac nius
Particulis proxime antecedentibus imponent cos et elisas quidem ultima vocabulorum literas, si vocat; antecedenis a vocabuli Proxime sequentis vocali exciperetur Quam quidem sententiam multorum quoque codidicum Conderim confirmari, qui vocabula in aliis codicibus coniuncta SeParant et vo cales a militi et iis adiiciunt, Glatis quam
plurimis scripto is nostri locis oheros in Praefatione estioni suae praemissa docuit. laxuro igitur Thucidi dis editore retineri dam esse eme in plurimi locis vocalem; in particula A, atque etiam in fine aliori
τοπροτερον, ε)jτάχιστα - verbi Potio Separatis, sicut Codicum nonnullorum aucto
14쪽
Σpero igitur, ore, ut obsermationibus a me conscriptis etiam ipsa Scriptoris Praestantissimi interpretarao adiuuetur, quia ex falsa verborum lectione Plerumque SenSuS scriptoris consilio minus adcommodatus et saepe adeo ineptus existere Solet Iis sero, qui editiones huius scriptoris possident, illa lectionum variarum copia destitutas, quam Hudsono, Duhero, Gottiebero et Gallio debemus, praestantissima quasque lectiones, quae plurimum conferre ad necessariam verborum receptorum emendationem Ohi videbantur, in omnibus octo libris suppeditavi, ut aptis adiuti subsidiis, quae ad scriptoris intellectu difficilis explicationem requiruntur, illius se lectioni accingant. Si quid denique, quod futuro Thmerdidis editori utile atque virorum doct*rum comprobatione non indignum esset attuli, id maxima ex parte viris omni laude dignissimis acceptum refero, qui difficile
lectionum variarim ex tot codicibus colligendarum opus susceperunt. Scripsi Anna-
17쪽
vενι ταρασκευῆ τὴ πάση Exquisitior et dicendi generim Thucydide obuio conuenientior erit tectior eo res uaei--- oua emendatione ne litera quidem suo loco monetur. Hanc lectionem Gottieherus et Duherus iam Suidae loco, qui Ionicam scribendi rationem spσαν, Thucydidi male obtrudit, adducti suaserunt. -- In verbis x αλλώ ελληνικον όρων ξυνισταμενον προ εκατερον -- tres Pariss codices cum aliis duobus libris omittunt veraba et ou κατερoυσ. Quia igitur haec verba cum Thucydidis breuitate minus conueniunt, ex librariorum inter pretamento orta esse mihi videntur. - Denique in ver his: μοι πιστευσαι συγ βαφνει - quatuor codicum Parim.consensu lego: ισγευσαι ξυμβα νε ι, quia etiam in aliis ioeis Thucydides hanc scripturam sequitur. Cap. 2. Ex γὰρ τήρ αλλη χλόα πολε - , --hπίπτοντο - . In sex codd. Pariss legitur: si noλεμφή-άθ--, sicut etiam Duherus edidit. Unus veramae...ctionem adhuc retinere videtur a maeus i στα--
Eandem huius codicis lectionem quoque valla, haud du-h e ex libro suo, attulit. Nam vertit Ex reliqua Graiatia qui aut bello aut seditione excideri,nt. Cap. s. TDλλ μ υστε σάτι και - Devestis r -γε- --. Recie damus doctissimus omni instare odi
18쪽
Thucydidi propriam etiam in aliis locis ubi tot codices
non consentiunt, sequi debemus. Conferantur, quae a me dicta sunt ad lib. IV cap. d. et Cap. 26. In ver- his denique o δ' υν ω ἔκαστoι ελληνε κατά, ολει τε οσo ἀλλη λωγ μνίεσαν, κα ξυμπαντε ιστερον κλ, θέντε - verba: σοι - .riλων ξυνὰσαν , varie explicantur. Vulga-xem interpretandi rationem, quam etiam quidam codd.ire variis lectionibus uis proponunt, ut de mutuo linguae Graecae commercio, quo se inuicem Graeci collo qui instituto sintellexerint, haec verba explicemus, ore impugilauit Bauerus. Nam ab ipsa oratione contexta huius loci minus adii matur nauerus igitur aliam uasit interpretationem, cuius vestigia etiam in codice Danico iam deprehenduntur, ut haec verba vertamus Quicunque inter se essent coniuncti. Sed ne hanc quidem imeterpretandi ristionem orationi context- limus loci satis .adcommodatam esse Censeo. Nam initio latim Thucydides demonstrare conabatur, nullum unquam bellum grauius aut opibos maioribus a Graecis uniuersis, quam illud Peloponnesiacum, esεe gestum. Quae demonstra
tio etiam in ilia his, huius loci verbis adhuc continuatur. Dare vertam haec varbas Otamnque inferae,isitatagiatas urbes verecimus, hiata Morerunt. Quod quidem a Graecas ante belli Troiani tempora iam tactitatum esse, vel sola belli Thehaini historia testatur. Multa autem, Eneri, Xenophontis altiorumque scriptorum loca hane verbi: Mιέναι significationem, . de hostili congressu
auctoritate. Sed illud bo, o etiam nihil habet, quq apte referatur. Mibi quidem particula: reor tis creem Poria. intelligenda esse videtur I uno temporis haud lievi tace mctri remouit Articulu8 D, queri forte nonnulli anter 'o o de i-r3buxit . epe Thucydide mattitur. Ut cap. s. - ναυτι- - ,σχ'--- m. Lecu Hasimis Cesiam nix cap. 1β. tu priuii:
19쪽
vo nox aeo Motθήρουν, decem eodicum auctoritate est redipiericla. Quod vero particulam: ore attinet, eodem modo iri intimis verbis quinti capitis G, τε σιδηροφορε -
υμοιo3 ἐρ-τῶντε - Thucydides haud dubie Homeri lo- com Odyss. lib. III 'et iam a Gotuebero laudatum, aliaque similia scriptorum loca reapexit. Quae Gallius doctissimus e significatione verbi: καταπλειν adfertia ut, sicut Gallicum di hordar etiam indicet: imn iam cicere in hostem nondum exenipli: idoneis confirmauit ab hoc loco certe aliena erit illa significatio.
nihil habet, quo referatur, et aperte redundat. Quareri malim legere: καὶ ναυτική γ uis .
20쪽
igitur etiam nostro loco excidit optativus VHη--, ut iam legatur: τὴν δυναμιν ἐ' ίκα σ3αι, coniicere Poεεα. In eiusdem capitis verbis: νομί - δ την στρατ αν ἐκείνην. μεγίστην μἐν γενέσθαι , septem codicum lectionem: vi, στέατειαν ἐκώνην - esse Praeferendam censeo, qua etiam hoc loco sicut in capite antecedenti optime quadrat. In x-his denique o booλλοὶ φαινονται ξυνελθόντε -- vocabulum: ξυνελθοντε interpretibus deberi videtur. Nam nouem codices legunt: φαίνονται ἐλθον--τερ. quaerisorio non est spernenda, quia: ερχεσθα saepe indicat in expiastionem bessicam Proficisci. Quo
sensu h. l. apte adhibetur. Cap. II. GUπειδὴ δ αφικόμενοι μάχ3 κρατησαν, δή-λo δέ. το γαρ ερνμα τα στρατοπέδω υκ ν τειχέσαν .mulio mo ovae ἐνταμθα παση τ δυναμει χρησαμενοι. Huno locum viri docti interpunctioi e mutata potissimum esse emendandum censuerunt, ut illa: δηλον δi, cum seque tibus coniuncta in parenthesi ponantur usque ad verba: τειχίσαντο, et verba: ἐ-δη - ἐκρατυ σαν,, προτα ισ, ad illud: φαίνενται, tanquam adtanoMσιν referantur. Sed
quemlibet attentum lectorem particula M. in h. l. terposita ostendet. Cuni autem illud M, post: φαίνονται positum, inprimis loco alieno adpareat, aueri coni cturam, ut legatur: αἰνονται δή ouae, admittendam
censeo. In verbis; μέρει τε ἀεὶ παρατυχοντι ἀντειχαν- praeserenda est sexdecim codicum lectior g ἀεὶ παρόντι. Non solum enim tot codicum auctoritas hanc admittere lectionem nos cogit, sed sensus etiam vulgatae r παρατυχόντι, minus est aptus. Nam urbs obsidenda nona militibus, qui casu adsunt, obsidetur Indicat potius Thucydides lectione: A παρόντι, semper continua serio adfuisse exercitus partem, ut urbem, quamuis nondum obsessam tamen hostiliter cingeret. Cap. 12. 'Aπεὶ -- ό ελλἀ ετι μεταναττατο τε και μεν ,κέ- - . redecim codices legunt: καὶ κατωκίζετο.
Cuius verbi sensus 'rehilnifum emitti , idem ter indicat, quod lectio vulgata, em modo antecesserit Aem-