Bartholomaei Facii et Io. Iouiani Pontani Rerum suo tempore gestarum libri sexdecim. Quos idcirco cum Guicciardino coniunximus, quia vbi Pontanus desinit, Guicciardinus suam historiam inchoauit

발행: 1566년

분량: 744페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

161쪽

i Is LIB. V. πρ ad patrid cham ierant, ad siphon uri rediere; his 'induciaue in duos niensis si ita is vrstet Patriarc a seri 1lacere retuleritnt. Quod cum ille haudabnuisses ii Euctae fridae, hac lege adiecta, visi qrea pris quatrid foentequa bi inducia denunciata essent,alterumpam' risese dederet,accipientis audi ne esset. Factis per hucvr iam in excise , glphon vi inde in guersistim cum colidi redire,ct ad Iuliamur a vicum tria millia D si Z ersa castris positis i i aliquo; dies egit , saturi ars

Preteolos pstere,atque accessus triremibus, quas tum C teiae habebat, id oppidum oppugnare, ut inde coimmeatuum Neapolim in ortu forum facultatem adimeret. Alerat is visus au plus decem millabitue passi uma Putcolis atque idcirco exm locum interea dum classi accederet, tinis idoneum existimabat. Caeternu Patriarchae nouum cootiussi eum, visententiam inmmlitaret,compulit. Is enim per Archiepiscopum Sen Dentanum, qui tum Renati pauibus auebat, Iacobo Callidola reconciliatas,rursis cum eo copias iunxit iu-

reiurado ab equitibnue,ac tactoribus vltria cis os ex cla est cominu ne bellum cum me gesturos, nec inimriam ducibusferimisuros. Demia quasciret Alphos sim ad Iulianum vitai stativa habere, locum haud satis tutum.opprimipli se ratus, si anteqcam de reconciliatione eius cum Iacobo resti set,aduersu eum comtenderet : omnis humani iuris, actum oblitus, per

omnes altus, atque aditus custodes disponi insiit, qui obseruarent,ne quis nuncius ad Alphonsum iret, a quo de eius constito certior feriposset. Quod Him Iacobus

Isionissa , unus e regni regulis ,fide in si Onsium, ct constantiasngulari cognouisset,plures ad Aphoseum

162쪽

ωΦιtimnuncin per Varias partes dimisit. Caeterin j onines excepti a custodibus 9 p ter unum qui pertransuersos, ac deuios tramites ad regem profectus,omuem ei rem panditi Alphonfiusprimum admiratus,qubd bona de Patriarcha serum inducias fecisse exi simaret, cum se loco hau satis tuto esse cognosceret, hosteis copist seuperiores esse,confestim abeundi Capua

tangium cepit. Atque haud mora milites cogi, arma expediri,ctimpedimenta componi imperat. Sed dum hostes,qui apud Auersam erant, auxili, opinquitat stetiferocius instant, atque inconsultius, eorum Fer que caμι.Nec dubium,quin intra urbe reiecti omnes, aut capti eo diefuissent,nistipatriarcha, ct Iacobus ciatatis equis aduolantes pauorem ac trepidationem regiis intulissent: qui cum apud Caivanum accepissent

Alphonsium a Iuliano vita iam mouisse s quanta celerintate potuere aversam contenderunt: hest si partim pugna implicitas, partim abeuntes con sticuli e secursu petierunt. Quos vi regi, insist concitὸ penientes

- constexere,cedendum rati,omnibus prope impedim tis amisiis alati consuluerunt. Palis erat propinqua, quam Clanius exiguus amnis escit. Haec lybernis au cha imbribus, ita coarctavera iter, Wfacile pauci a versus multos locum tutarentur. Ea veri pontepera gusto trasene abilis erat.Id ab initio cum a Iuliano mouisset,praeuiderat A bolisus. Itaque amisit qui transitum occuparent,ne ab hostibus circumueniri, ct

pua intercludi possent: ob eam 1 rem copias diuidere necesse esset: od ni essetfactum,ingens sertasse eo die detrimentum hostes accepi ssent.mnque ct vigili, immul, o itinere fessi contempta hostium paucitate

163쪽

V O HI S T. LIB. Ur Hrincompositi pugnam inierant. Hostes ut pontem insissum,atque occupatam videre primosfi iam loge gressossigno receptui dato suerssm referunt. Quos ι Alphonsius auimaduertit, placide iterpersequutus se ecum copi' Capuam recepit. Hunc exitum habuit ramultuaria ad Auersam pugnam inde in aliquot dies ab utra que quiessuit. Post haec rursum interpatriam. cham ac Iacobum dissensio exorta est, hae momὸ de causa: Patriarcha, quo tutum aliquem receptum in Neapolitano regno haberet, uti bi Auersu ab Isbella traderetur, postulabat. Iacobus vero cum intelligeret quorsum eivi petitio tenderet, eum scilicet nρn tam pro Renato quam pro Eugeniopolisice maximo bellum erere, eiuό postulatis maxime aduersabatur. Quod cum Patriarcha permolesta accidi sit, hauddissimilis latis inimicitist,relictu Iacobo,ex Auersa abjtmec mul

to p)2 9 ipsi lacobus in Pelignos in oppida siua coces

sit. Per iden fere tempus Tranenses ad Alphoiisium t ratos misere, qui deditione facta opem implorarent: . dicerent, urbem in potestate ciuium esse: caeterum arcem ab ho tibus tenera,eam h nec expugnam facilem nec absique naui inpropter mare circumfusum, ob dioni obnoxiam. Causa veis deditionis fuit,quod putigatum erat, Patriarcham eὸ irestatuisse, uti a Iudaeis ad Christiariam legem recensnofectis, qui multi in ea urbe erant,grandem pecunianiin bessi flumptui exigeret.muit ea legatio maxime Al onsium, plurima conferre rebussuis ratum prbe iam opulenta potir tur. Itaque legatis benigne resto dit: collaudatos quod deditionem sua volantatefecissent, iste plenos dimisit:mMi Ioannem Cara favi cum triremibus tri

164쪽

us Tranium perere, o quae ad arcis a ren nix cessaria cognosceret ,cu cura gerere imper ait. At P triarcha eius urbis deditione cognita,Andrium, qua cisolvi in Apulia s ubitὸ profectus copiarum duces, ac regulos quoi inside acciperat cum omnitus cssi seodem conuenire quamprimιm iubet: suilus ad tam profectis, obsesse arci crini ferrestatuerat. Inter I aecorra seditio, maiore ciuit m ac militlim parti ad A phonsium inclinate 'uod Patriarchae impotentcm perbram,atque avaritiamferre non poterant' mm mmaximum metum,ac discriniae adduxit .nu eset um-perarum cadibus, ni Dannesanrexivi Vr 'us eorum

furorem interuetu suo compres isset, qui adfdUuam id pertinere exis imans,temeraridis Adram ce silis

se obiecit Itaque postquam inmul; in conquieuit,nihil mutato consilio,contracti hi undis auxὰ*s ex anctio mouere constituit. Ceperat eum ante su stirioaoann Antonium rursus cum Alphonso sentire. Hanc autem susticionem vel ea res maxime comauit,quod Ioannesantonius inualetudinem causetus Traxensim e peditionem detractabat: accepta tamen ab eo reprarum parte Tranium, quod haud plus decem midibis yripuum aberar,repereptas ctus, castris Dis agrum circumiectum hostiliter populatus s. Interea Tranenses Paulo Pellicano auctore, elub factionis principe, qua alphonso ν: bem dediderat, utam,qua arx conti nenti,atque urbis ad c s iungitur,arci Obduxerant.

165쪽

s T. t I g. r. ιθ Coeperat Ioanni toni,sides, ut ante dixi,Patriarchas 'ecta esstuum igitur oppugnare monimerastatuis serio ob eam rem equis desilire equites imperasset, nec paruisset Ioanni antoni, equitatus 3 si licionem

confirmauit. Quod cu viueretur Laurentius Comniola vir bellicis artibus clarus, minime dubia esse ormans,quae de insusticatus esset, eum perpulit , ne serta obsidione, Vescilium, quod oppidum eiusditionis erat,se receperit. Ibiram cognouisset triremes ab Aiabbonso mitti,quae arcem obsederent, peritus νbi venisset, nesibi minus integrum foret,ex ea prouincia,cum vellet, excedere, qu)d Ioannisamoni, copia terrestre

iter occupatura essent, triremes autem mare clausurae,

fatuit ante nauium aduentrem relictis copiis, dum sicerat,abscedere.Lembum igitur quedam niactus pauci confici,s, is, qui paulo ante uniuersum Neapolitanum regnum terrore compleuerat, quasi ad contrahendasmatores Pires iturus, turpi fuga, intempesta nocte d Gessus, in is in Picenum,mox terraini itinere adpo rificem abjr. Postridie milites, atque equites cognita Patriarcha' ,rebin uis dissideres, cimi nec ducem, nec pecuniam haberent, unde commeatin suppedit rent se ad Iacobum Caudola contulerunt, qui Mabe lae rogatu posita multate eodem accesserat huic enim salutem suam credere quam hosti maluerunt. Dura erat obsessorum conditio. Nanque Danensis naviculis per varia ante vi bem loca distositis,nec commeatin tu arcem inferri, nec militem quenquam ingredi me

bant.Inter haecIoannes Caram triremibus duabuι vectus Baristam primis,mox Tranum venit. Asa longioris mora fuit, quὸd is primum profici si in Siri-

166쪽

liam ab Alphonsio iussuffuerat en inde pecuniam in stipendium Ardironi copiarum duci, qui tum Barietaerat,deferret cuius pecuniae exactioserio uerat. Huiui aduentu Tranensis vehementer confirmati sunt . quod minime dubitabant, a ce terra maris circumsessa, praesidium ad deditionem Logiposse. Ad centum quinquaginta milites erat iisdem triremibus inuecti Ante omnia Ioannes collustratis munimentis, qua ciues arci obiecerant, cum propter latitudinem hostis nunc quinos, nunc donos erumpere, mulata fuga regios sub arcem illicere, incautius5 sequentes a s gittarise,qui pro arce occulti stabant, excipi anima sterteret, iacto interiore vallo, a fossa, crebris tumribus per interuasti excitatis, munimenta coarctauit. me a terra prouisa, a mari aurem naues lovgas,quia bus aduectus fuerat, contra arcemstatuit: ct ne quavis maior succedere ad arcem posset,qu od ea maris aiaritudo erat, ut possent non incommode triremes anccemsubire caphas complures praeparauit. Eas veros . burragrauatas, tignis olidis inter se compactis, ante arcem extra teli iacitum in anchoris tenuit: ut si quasve maior vis ingrueret, has continuo undis si uri teteret.His operibus perfectis cum animaduertisset hostes biremem in arce subductum habere, qua furti captata occasione ad commeatus deferendos ni possent castellam a terra aduersus arcem aedificauit, ta ta altitudine ut muros superaret in quo ca tello complures milites collocuti ct infe Istabant telis obsisses, o ne biremis clam emitti possset, obstabant. Ombos praeterea viginti tectos praeparauerat:eosfi intra opera ac munimenta maritima collocarat, ut si forte triremes

167쪽

III ST. LIB. V. ιυhostilium nauium impetum ferre nonpossent, interi ista munitiones igittis hostem arcerent. Per hunc maxime modum circumstes, arx, omni telorum actommentoru genere ne intermissione quotute oppugnabatur.quam tamen oppugnationem fotiter ferebant. Postquam vero res fumentaria arctior eri carpit, nec quicquam vis bi in Patriarcha relictum esse persi lxerunt, ob dionem diutius non tulere: impetratis, uiginta dierum induci', quibus liceret ad patria cham mittere, qui iaceret Ad extremam inopiam ventum esse: dedituros se arcempactisunt, nimiura eam diem auxilium asserretur. Luod cum ad templa nullam Xenisset, deditione facta, arce excesserunt.

Vix triduopost exacto Ianus ne sus nanque sabeia D a Genuenmus auxilium ponulabas cum triremibus octo profectus, ad sex millia passuum a Trano pera

uenit. Ibi cum de arcis ipsus deditione accepissetiretis conuerso itinere redist. Recepta Trani arce, 9 Patriarchae copi s ad Iacobum profectis, Ioannes Antonius Vrmus,cum i omni metusolutin videretur, ad AL phonsum, qui eum avide expectalat nam Iacobus imde digressus 'erat sese contulit. PARTHO

168쪽

PORE G E S T ARV MLIBER VI.

E R eos dies,quibus hac ad Troumgesta sunt, Renatus cuius summa erat apis hostes opinio atque expectatio, a Ioanne Bargundia duce dimissus, triremibus 5 decem comparatis,e M ilia Neapolim profectu est. Eius velis aduentus Andegavensisfactionis animos l. usustulit siquidem magni animi rir Britannico bello cognitu uerat. Dprimum venit, contrahere tapirao qua ad bellum gerendum pertinere videbantur,pi. rare coepit,imprimis 1 Iacobum Cau lambi accer sendum putauit,qui per i temporis in spatia cum piu hybernabat. Misti igitur ad eum,qui rogareticum copiis ad se venire ne cunctaretur de tota belli ratione a confiuitaturus stus nuncio accepto Iacobin,ut primum potuit,coactis copi' sese itineri commisit profectus, Neapolim, cum eo de flumina belli colloquutus, primum hortatuι est,ni Scaphatum op Datu iret, quo tuto in Lucanos ac Bruttos transire posset: atque inde necessaria aduehere. Cuius cosilio probato, confestim cum omnibus copi' Scaphatum petiit, accitisi naualibus sociis arcem aggressus,oppidanos,qui in eam se receperant, adeo conterruit, yt deditionefacta vix primam oppugnationem tulerint. Interim Alphonsius Renati aduentu cognito, confestim, quas potuerat, copIM contraxerat.Itas reprimumsuctus est certior

Eoatura

169쪽

ΗIST. LIB. VL 1 Renatum ad oppugnandum Scaphatum isse, citato agmine e Capua in Nolanum contendit. Ibi cum accepissu arcem npotestate hostis venisse, coepto itinere a Tnuit:reuersusi Capuam in Pelignos ire constituit, eo cosilio,vt Iacobi eppida vexaret:ffortepolsethliaritudine domi iniecta, a Renato distrahi costituerat alio quodam breuiori itinere proficisci. Caterum Suia

monea sis urbs inter Pelignos,hoc etiam clarior,quod ex bis Naso poeta ortus est Hiper Sulmonensem agruiterfaceret periisecerunt . quis alio itinere, quo ire ii stituerat profectin 6serii a celeritate totam eam regione depopulari, ac vastarepotuisset. st Iacobus eira itinere coperto,de rebus suis solicitin, cum Revati v nia,quam maximis itineribus potuit,per Beneuent

nu, ct ipsi in Pelignos sprefectus:ct ad Casam Catine ais i id ei casten est nomen) constitit. Haud procul hinc duo colles siti sunt, inter quos angusta valle

exiguus amnis excurrilsed eorum collium a eratis ro eminentior est,ac multo munitionHunc sibi cognitum Iacobus primo aduentu occupauit eos multo p

dituromato sub radicem Ograposivit. Cuius adustu cognito a bonos haud muliops ct ipsi eo perrexit. Cum1 eum colum,quem edoctas ab hominibus eius regionis peritis occuparestatuerat, ab hoste ca , ptum comperilset: altero colle, quem demonstraui os cupato , se ipse e regione sub montem cactra possit. Amnis modo virosῖ diuidebat: aquandi ex eodem mirrisique aeque potestas erat. Ea resi castrorum propi

quitas viri que partis animos mutuo clamore prouocantium,ac probra iactantiurn longe ad certamen M

170쪽

Sfortiam impigrum iuuenem,quem Renatus accers rat,magno cum equitatu adiacobum aduentare, arshaudprocul inde abesse. Quo rumore permoti regul rum ac ducum pars magna, uadere Alphoseo coeperant vis pri siquam ea copia cum Iacobo coiugerentur sero niam is locus parum tutus esset) castra moueret: tuae aut inim pluribu loco iniquo pugnare cogeretur, aut

circusessus comeatu intercluderetur. Quae omnia cum Alphonsus circungliceret,eis dimicare in aximo erat, mu lato repente consilio, castra movit,ar que in Celse num , ct Albanum agrumprofectus, totam regionem illam, adue1estus sui fama tumultuantem, una prope excursione debellauit. Quare cognitudacobus in sequi non ausus neque enim Franciscus venerat diuerso itinere Sulmonem contendit:ac non longe ab oppido ch rapasiuit, arbitratus Sulmonensium discrimine Aiaphon sm a rerum sarum oppugnatone reuocara posci continuo ad Renatum ,qui moneret,si bellam

tiro ire cuperet,uti quas posset uitὴ contractis viaribus ipse ad exercit*m proficisceretur.Regium nomen in bello praesertim quod aduersus regem gereretur)plurimum rasere aquilanis,qui Alphos maxime a uersi erant , ad quinque mitria peditum, finitimis scomm eatus imperauitia quibus omnia impure, ct o- ieienter praestita. Renatus approbato eius consilio, coacto extempti ex urba iuuentute, quem potuit, quitatu, Sulmonem petist: eam fi urbem oppugnare

aggre1sus,irrita inc πω abstitii Nunque o oppidimis, ct rei frumentaria copia, tum a sensi exercitu Sulmonensisseti,haud signiter oppidum tutati fiunt.

Quod cum Penatus an 'xaduerteret, cursionemper

SEARCH

MENU NAVIGATION