장음표시 사용
191쪽
cognouit,lintrem,qua ad euvsium milites intra arcem cauauerant,extemplo emittit:9 in eam duobus prae strenuis viris impositis , quid eos facere velit edocet rych ante catenam ferro harpagone devinxerat, quam ab hostibus con steίtisint. Qui cum ea sub aquis trahi procul intueretur, miraculo quidem resfuit:nec prius fraudem cognouerunt, quam funem peraedi ad arcem videre. Quod ubi constexerunt, certatim in scaphasiuesilientes ad excidendum vinculum cum dolabris, ct
securibus contedere. partinu, retinacula caedere, pamiisnfunibus iniectis catenam retrahere adsie conaba
rur. Cunis viris ex arce simul ct e scaphis siummo' certamine adsie traherent, catenae ipsin soluta comprige neque enim barpagones rescindi potuerant) bonae pars eius, ijs duobus incolumibus, in arcem pertracta est necpost eum diem hostibus reficiendae catenaepol
stas aut animus fuit. Verum tamen ea res obsesso nia hil leuauit: quinetiam ob eam ipsam causam omnes a ditus terra maiore cura cisi Ioditi Auto grauis erue amni exparte obsidio. Hinc arci circvujus hostis pre
mesar : illinc naues mare claudebant. Tormentorauianeorijm ob inopiam pulueris nul us usus erat. Ad haec,
teta,ct misiilia iam deerant, lapidum modo copia, ac balistae qua castra hostium infesta faciebant. Se rastior, durior ch his omnibus erat famis impendetis me tiu ublata commeatuum spe, qbod perpaucorum disrum umentum supererat. In tant is tamen malis smnaldus,ptforti animo ob dionem ferrent hortabatur aliquam haud dubie viam inuenturum regem, qua eos lato periculo liberaret:quos plus laboris ct discrimitus paterentur,hoc se plud laudis,ctgloria apud re-
192쪽
1ρο B A R THOLO MAEI FAC 11 gem adepturos e se. Rursusi ad Alphosum eundem ho
minem mittit,qu paulo ante dixi ub aqua nantem ad illam profectum, qui eum de frumenti penuria, O caeteris incommodis doceat. Quo nuncio permotus , Pr
par erat, iste celeris auxili, , ct annonae facta, quo labantes suorum animos confirmaret , eundem mox remittit :sed neque aperta pia , neque dolo poterat iam obsi is opem ferre. Nam neque frumenti quicqvam ex arce maritima, quo stumentum ex Caieta convehi triremibas curauerat, clam, Pel propalam ad arcens summittipoterat: nec hostium munimenta castris ob recta penetrari. Itaque omnes eisin cogitationes ct c
filia de auxilio praebendo stu Ira erant. Postquam ad extrema ventum est Mos desierato auxilio saluti co silendam clamitantibus, Arnaldus cundem hominem tertio ad Alphonsum mittit, qui ignificet ob rei si mentaria inopiam obsidionem diutius ferri non posse. Oua recognita Alphonsius ad eum rescribit, ri quo a seripsit, ne eius, sociorumg pernicie arcem tueri
pergatrid cum minu positi alati siuae,praesidijs prospi
ciat ibistori non fore, quam conditionem ab hoste acceperit. Simul quod nec hostes in uniuersum cert me illici posse expertus fuerat, stultra ibi diutim tempus teri, inanis operae esse intuens, remenseo, per quem 3 enerat monte , ad Castrum Maris, eo videlicet confiatio, ut inde Salernum peteret,abist. Cuxul eopem nisset, mutato repente consilio, ne quid omnino intemtatam relinqueret: antequam arx in hostis potestatem
destentret, cum duabus trircinibus ad arcem maritia
mam noctu regressus, procul a Neapoli Ablatis velis nauigis,experiristatuit: an posset inter hostia naues.
193쪽
s forte eius discessu aditus indiligentius castodiretur,
commearin quicquam in arcem inferre. Caurum Oi rustrafuit. Nanque hostes cognito triremitim ad uenta ad arcem mari:timami longe accuratius ad c stodiam intendere. Itaque ibi reluctis Gulielmo MO cata,ac Mimundo Fuillo prant antibin viris Os tr dira potestate de arcis deditione cuin Penato agent, cd Castrum maris reversus, compsitos agmine S lexnum profectus, non longe ab oppido caura possit Forte per id temporis Carolus Gallorum rex legatos Neapolim miserat componenda dissordiaOratia, quae inter Alphousium ct Renatum erat: is enim Penato non amicitia moti eram ct consanguinitate luctus, eum a regno pedi aegreferebat Sed alphonis inimicitias suscipere , praesertim cum bella Britannico adhuc plicitusforet, non audebat Itaque arbitris de ea redaris his legibus conuenit. Petebat aurem Renatus mannum inducias. Itas deditionis conditionessc dicta, Si siphonsus inducias in annum petenti Penato intra certam diem dederit, arx Alphonsi esto. Sin eis dare recusaverit, arcem liberam in Revari potestatem suphonsius concessito: interim arx ipsa in Galli regis po-
restate esto: eiusdem arcis potissionem ipsius regis legatis praesentibus Renatus sinito. Proldsum omne a phonsus inde emittito : ipsurus prolatum cum rabis
priuatis ine raude abire, quo petivi,Rexatin permitrito. His compositis Amaltas tradita arce Gulielmo ac Raimudo,quos supra nominaues, ipsi cum omnip fidio,atque miserem rebus in arcem maritimam, ain
inde ad Alphosum abist. Gulielmus,ac Raimudus tradiris clauibus Galli regis lega:ii, ijsq, potestate arcis fa
194쪽
cta se inde ad Alphonsum contulere. A quibus de condiatione deditae arcis edoctus rex, negauitse cum Renatoinducias vellefacere praesertim anisuassatius esse ambitratus arcem amittere, quam pati, ut ille iam propὸ belli fumptibus exhaustus respiraret. Posse enim intemea nouis amicitijs , ct societatibus comparatis eas vires contrahere, quibus t e postea obsistere nonposset Itaque arcem liberam in Renati potestatem triai pem misit. Dum haec agebantur, Alphonos salernum ducto exercitu, ipsam urbem, praeter arcem cepit castellach e regione excitato, quoniam vi capipo lse non videbatur, Capatiumpetist: id1 paucis diebus, praeda militi iacessa ,expugnauit:post id Pucinam profectus, Geomti, sitimani, cuius id oppidu erat, uxorem, filio obside accepto, ad deditionem breui compulit. Eo rerum seu ressu conterriti Lucania reguli omnes sese in Alphon si fidem absique certamine dederat. Nassi eo tempore R natus illi equitatu par non erat: magna item Brutiorum pars meruperculsa ultro deditionem fecit. His robus gestis in Campania copias reducit, veritus ne qua sibis copiae Pelignis, Massi ad Renatum accederent. Cunish accurset in itinere Iacobum Caudoianicum copin proscisci ad oppidum, quod Sanctam Agri: ibam appellant, atque inde Ducentam fidei castella
est nomen qua transsurum Iacobum audierat, contendit,ne ille prius cis Vulturnum amnem copias tr duceret. Vix eoperuenerat, cum Iacobus praestὸ adfuit.
castra1 e regione in aduersa ripa posivit: tysh in 1'
ciem ibi diutius masuri exercitus communitis , secundo mine magnam suorum partem uoctgad quatuor
mi ia passuκma castris misit: qui funibus ad piraque ripam
195쪽
ΗI ST. LIB. VI. ι ripam deligatis,aisseribrus iniectis, pontem extempus ricarent ut eo traductu copist loca ad hostium imperunt reprimendum oportuna occuparenti uuare Aiaphonsus per θeculatores c nita,equitatus partem c leriter ad eum locum citra flumen mittit e lys trecen- ros pedites,qui iam nansierant nacti iii fugatis coniseriunt atque usique Moroium, quod castellum ijs proximum eruta equunturireliquos transgredi conantes, disiecto ponte transitu prohibuerunt. Quod i bi Iacobus agnouit,paulo pὸst seneuentum abist, eo consilio, visipos et decepti saltuum custodibus Matolim trajceiaret. Cuius itinere comperto Alphon tu , motispropeiis ab Ducenta castris,in Caudinam vallem celeriter ad iuolat saliumclh qua in valicui est aditus, occupari uocognito Iacobus siue xt inde regem auerteret, siue ne nihil rei gerere videretur,ad collem quod caIledum tacobi lagonisa erat, reptas ducit castriss ρstis onunt ire coepit id, non parua muri parte diruta expuasnaturus videbatur: cum rcpente catarrhi profluuid correptus, in magno militum Dorum luctu deferiri ruit hic ccπὸ trastanti vir ingenio a literarum II dij, haud abhorrens: ct inpinnis rei militaris periatus, Is enim sub Bracio stipendias c: rar atat, ijs arti bus naturane itin quae ad conciliandos m litum afumos valent Si quidem facuMD ,o prudons exsitim to/:ersi con tantia Uus 6 sit,intιr instras si i temp. . pis duces numerandus. tius decessu soluta obsidibus, Antonius eiiusius,qui tum in magna apud arem militesvatia erat,ducibus copiarulis comuocaris, ' .ns permanerent es ducem siqui vellent,exhortaris: cum annuissent, elato patre confessiim in Peis,
196쪽
mn,ac lapidum vis ingerebatur. 7ampanias vcro pG ites inplures acies diu erat,i se per vices magno cum impetu, o alacritate exteriorem turris circulum βι-
bibant pilus, ct manubalistis pupugnantesummouebant. st qui oppugnabantur, quanquat, cremata xlirris pinna magno erant munimento nudati fortiter tamen resistebant: multosfi audacius siubeuntes Paunsrabant. Caterum una res eos aliquanto siegniores faciebat , quod tormentis, ob inopiam pulueris, cujus vi
id genus machinae saxa iacit, ad vim propu*anda; v,
'it nequibant: nec ex arce regia ob eandem causam . adiuvari quicquam poterat. Nanque Arnal DS quaa.
tu ab obsidione urbis superfueratpulueris, duobus modo ictibus consum erat. Si quidem dum Alphonsius ad Neapolim cactra habuit,totum pene quicquid ad Uuns tormentorum consumptum est, ex ipsa arce regia deis prompserat, baiocemodi casus per id temporis siem rus.itaque hoc grauior oppugnatio ijs erat. Sed quoniatomentorum, ispulueris, quo lapis emittitur, mentionem feci,non erit ab re de tu rebus paucis dicere, posterorum gratia. Num qui de re militari scripsere, de huiusinodi machinamento nihil literis mandauertint: ex quo opinio apud omnes excrebruit, antiquos hoc tormenti genere haud usos e se. Tormentorum alia ex refrentialia ex ferro. Sed quae ex aere, meliora ac pra- stantiora habentur conficitur autem ex duabus f iis qcarum anterior latior, atque amplior multo est, eat langitudine prope pares. constantur autem alia
mul, alia separatims quae seorsum, postea compse
ae latiori augustae inferuntur: ita nequidprorsus indet'iritus, ubi committuntur, emanet. Deinde trunco gere
197쪽
IOS T. LIB. VI tu quercus cauato quem cippum appellan 6 naltius,ulongius lapidem iaciat,tormentis includitur. Haec rementi forma,atque usus. Vis autem, qua tanto impetu saxum emittit , e puluere imp toproficiscitur, 'm Uulphure, nitro, O saligno one conscitur: litis injDianenti ratio ducta videtur a fulmine,quod ex humore, atque igne rebus natura contrari,s gen rari a Phyris putatur. Is verupuluis in angustioris stula in f us,remferreo ad id facto condensatur: ptiexbi ampliori stulae committitur,saligno cuneo obturath. P haec saxum rotundum ad amplioris fistula latitudinem excisum in ea imponitur. Demum per δε- ramenfabrefactum,in angustisresistulapuluis ince ditur: atque ita violento igni interius costactante,at exitum quaerente,isi moremfuisiuissaxa colorquet. Nec est timentum pilum tormenti genus, quod rebe- mentiori impetu, aevi longius lapides iaciat: hoc solidis ima moenia , hoc amplas turres solo aequat, hoc ad
duo millia passuum aut eo amplius saxa projcit. Sed omnia iactu vicit unum illud alphonisii, quod Generale appellabant. Nam ab insula, quae est contra Masilliant sita, in ipsam urbent ingentia saxa iaciebat. is item aliud huius generis tormentum, quod vulgo Glabrianam quia tenue sit, O oblongulum) appellant, lonse perniciosius superiore, quod eius telum emissum ocu is
hominum non pateat.Prius enim hominem extingunt,
quam, quemferiat ,scire posis Eim fistula per iles
sunt,aliae minores. Insteritur tormentum a seripedum 'trium, eossi tanquam manubalisti milites in praeliis utuntur. Nullum armaturae genus huic potest re flere: si quidem armatum equitem,qIamuis gravi armatu
198쪽
ara, trajcit: execrabile profecto tormenti genus. Etu tela e plumbo constantur, nucis auellanae crasiitudine dunt etiam huiusmodi tormenta, qua uno iactu quinque, 9 qt plurei lapides iaciant. Sed de tormetis haec satis:nunc adpropositum redeo. oppugnabatur turri orique cominus,atque eminus ut e nauibus mal
solo in si&:ne rasagittaru multitudine quissu mcxtra munimenta prodire, aut apparere poterat: quin continuo in ea corporis parte, quam nuda sset, usinus acciperet. Nec tamen qui quam stanta inerat auimis virtus locum,in quo constiterat, deserebat:murunthsubeuntes lapidibus, ct pilis summouebant, complures se vulnerabant. Procede te vero longius praelio, cum iam eorum nemo e seisine vulnere, ct ob ἱd aliquan-ςo rem iuspugnare riderentur: hoc rampanias vi
tori nixo inuadi iubet: asseribvis solidis muro appli citis, ub quibus consistentes milites a superno lapidum ' iactu protςcti dimicabat magna ex parte vectibus subruit. Ouo casu territus Martinus, ct qui cum eo erant, destituta)tationese in inrrim receperunt: dum et per scalas ad portula contendunt,nκdatis ad vulnera com poribMplures eae iis sauciati sunt: in quibus ipse Mamrinua duobus vulneribus,altero in dextro femore,altero in ceruice accepto. Nec tamen eorum qu quam remistit arma, o excepto, qui crureperfractostare non poterat. Sed omnes continuo obligatis vulneribus, ns hostes turrim *nscenderet ummis viribus certabant: maxime Vero contendebant, ne quis ad portulam A federet quouestem omnem salutis in una virtute postamscire laues in mareproiectae sunt.Quae quidem rei tua vani necesitudine iniecta, eos nonnihilso
199쪽
HIS T. LIB. V h lisitorei ad resistendum esserit. Hostes exteriori turris Greuis potiti, atque ipsosuccesse acrioresfacti tignis
identidem muro turris admotu portulam incenderet: turrim ingressi arma poni coegerunt. Pugnatum est ad horam circiter septimam continenter, atque acriter.Postpugnam ob virtutem pictisparsam, js in umbem perducti, ct curari iusii. Ex hostibus nonnulli domerati, plures pulnerati sunt.Post haec victores lati pallia praesidio turre firmata,ac pro tepore refecta abi runt. Haud multo post captiuus quidam homo in ima sortis ex arce regia per fullem elapsus,atque ad Ren tum profectuue, docuit,perpaucorum dierum flumentum in arcesuperesse: ses id certo scire a quibusdam de praesidioso s, inter quos de ea resermonem conferri audisset, breuis prasidium,s arx obsideretAr, δε-
me ad deditionem compelliposse. Eius oratione motus Renatus, cum in expugnatione turris diui Vincenti, cognouisset,lormentis aeneispuluerem in arce defecisse, sam arcem obsidere quamprimumstatuit, priusquam Tarentinus regulus, teris,qui ad Alphonsium proficisci ferebantur,aduentarent.Mititibus 9 naualibus socijs conuocatis, maina ex suersa, ct aliunde accita manu,extra lapidis iactum ad arcem castra posuit: eah occupatis Petri Apostoli,ac Mariae coronata aedibus,qua arcem claudebant,ne aut impetus a tergo,
seo Alphonsius accederet, aut ab obse is eruptio fieri posset, duplici fossa,ac pallo communiuit ' a mari a
tem onerarivi quinque, ac triremen unam maiorem, aequo interuallo distinctas,inter arcem diui Vincenti, ac molem urbis in anchoris statuit tormentis, atque mhigenere telorum instructas. Ac nequa omnino pia
200쪽
bus generis nauis cum frumento, aut milite per portuufauces,quae sunt inter turrim diui Vincenti,,ac molem alteram, quam Prouincialium vocant, penetrare ad
arcem posset, replatos saxis lambos, quibus omni epiretur ingrclsus, in imo fundo destituit: hoc maxime
modo arx regia omni tormentorum genere terra n
ris oblatri coepta, nullossario obse is adquietem duro. Arnaum arcispraefectus, Alphonse quamprimum ea de re certiores icto, istostis per muros militibus,in omnia intentus erat, ne quid hostes aut vi,aut dola in arcem molirentur. Alphonsus ubi agnouit diui Vincen-rij turre amissa, arcem regiam obsideri caeptam, copio undique confestim accersit: nec quicquam magis aduentum eius retardavit, quam Ioannis intoni, Ursini cunctatio, quem cum equitatu expectabat. Quo adseprofecto, in castra vetera peruenit, eo consilio vicimon esse iam arci qOmprimu auxiliaretur. Sed cum
inde moturus esset, fortuna aliam morae causam int cit. Nanque Marcus Perficiα, homo obsecuro genere om
rin simulato transfugio ad eum profectus e amici cu- istam opera in eius potestatem traditurum liniae Carmelitanum tempulm,quod aditum in rebem V riebat, spollicitus. Idi multis propugnaculis in arcis modum emunitum tomentorum vi imposita, ingenti citra ab hostibus custodiebatur. Cum1 id tempu3 e pectari oportere diceret, quo luna minime pernox esset , non templum subeuntes procul proderet, in plures dies de indu tria rem traxit: vanis1 ad extremu promi s rege elusit. Interea Renatus,que inchoata eranti operibus ab selutis, omne a terra aditum ob is clati sit arcems circumvasiavit. Simul ut mari quoque