Bartholomaei Facii et Io. Iouiani Pontani Rerum suo tempore gestarum libri sexdecim. Quos idcirco cum Guicciardino coniunximus, quia vbi Pontanus desinit, Guicciardinus suam historiam inchoauit

발행: 1566년

분량: 744페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

181쪽

HI ST. LIB. Vt Opegiae viros per biremem ad Petra mi fit quipis diem inflectantibus hbctibus, in longius abeutium steriem,

in mare proti cti, noctu ad arcem reuersi, biremi ubfornice abdita, arcem intravere. Postero die Renatus ad connis clam noctu hora cum filiorem pleririque sub arcem venit: eo h Gndos per quos de prodisione arcis egerat,tribim additis,qui primi omnium ingrederenrur,ccm duobus tabis nibuspraemittit. couenerat aurem cum Iacobo, pri tibicines duo cum Gallis quinque primo introducerentur: ijs, po quisu vidissent a rem in Gallorumpotestate esse, tuba canerent. Iacolus inflationesiua paratus adstabat, Pίtrosofero cum omni praefidio interius abdito,ad quem prefecti Galli per

portulam admisii fiunt. Caeterum singuli, ut primum in arcem euadebant, a praesidiarys militibus comprehens in vincula conjciebantur. Sequuti tibicines, 'sq, correpti tuba signum dare coacti sunt. Ouod ubi auditum est,con festim reliqsta multitudo rata arcem asuis occupatam, qκκm temere ad muros cucurrisset,lapidibus, ct omni misilium genere, compluribuό grauiter vulneratis repulsa est. Saluti plerisifuit, quedia primum lapidum deiectum arcis muros quamproxime subierunt: qui primo iactu declinato sese mox adjuos illas recepere. Quae ubi Penatus animaduertit, cognito dolo, suis in urbem redist. Paucis diebus interiectisatsepe contingit, ex leui causa ingens J τι- mentum acceptum est. Nam dum Nicolaus Fregosin, queo Genuenses cum onerari' quatuor Revato petenti miserant,ut metum Neapolim veheret, forte adhuc in portu esset, mox Brutios periturus,quidam exam regia magni ponderis saxum in eius navim rose

182쪽

mento aeneo contorsit f qisto ictu, magno cum stagore,' magna puppispari perstacia,quu laxuvi in cubiculum, ν&forte pecuniam numerabat,cum ingeti terrore ac trepidatione circunstantium incidi siet:

ira utamusinon abiturumste inde iurauit pri quam quinquagies saxa in eam arcem balista coniecisset.Siniui his dictis,impetrata a Renato venia bati tam,quae ad aedem diui Nicolai pro arce tabat, coni pontifixis immanibus muros arcis pulsare coepti. Elidebatur pluribus socis arcis tecta: nec minus :ntrorsus omniam si sta erant. Plures enim, O periraues lapides uno iactu emisit, quonam incideret incertum faciebant. Nec locus ullus,pratex imos fornices, tu tota arce s situs vid bat. Quod cum Arualdus arcis praefectus animadue teret, Petrum arcis maritimae praefectum oratum mi tit,uti quinque illos Gallos, quos noctu arcem in ressos interceperat, ad se mittat: si forte ise balista obiectis hostium furor compesci posset quos haud cunctanter ad seperductos cum bali fae ictibus opposuisset, U-

pantas Renati dux,natione Gallus, indignatus suaego tis homines tam foede interfici: quid agimus,Nicolae, inquit' cur nostros perditum imus' aut cur non potiuae cogitamus, quonamodo hoItes honeste vicistiposimus oppugnetur turris diui Vincet' qua capta artam regians umento, atque omni commeatu inter sim breui tempore in Penati potestate redigentius. Cums

id se libens facturum Nicolaus respondisset, sisee sequi

cum copi s vellet non renuit conditionem rampani M. eam 1 rem ad Renatum detulit. Renatus ea re laetusae finiatis eorum nauibus,qui eas temere periculo e

ponere recusabant: ises idonea cautione prestita,

183쪽

HI ST. LIB. VI. in quae necessaria ad ipsius turris oppugnationem videba-gur,parari quamprimum iresiit. Qua re cognita Arnaldus, culin custodiae ea quoque arx demandata ab ALpbonfosuerat, milites viginti floreprae si ij arcis Regia in turrim sebito traducir: fio omnibus narique ad triginta erant) Martinum, ac Bernardum statres praeposuit quibus longa oratione con malis,magnaeshvi lapidum ac missilium importata, caeteris, omnibus pro usis,quae aJetam exiguo temporis stacto prouideripotuerunt,in arcem regiam redire.Arx diui Vivcm-r, undis ri aduitur: ab ea 8arte, quae ad mare rem git,murum lat imum ad elitidos sucius habet, a terra nullo munimento clauditur. In extremaparre,quapropioreIt Wrci regia turris sta erat: ab interiorepa re muro cincta, paulo supra hominis magnitudinem: caeterhm ipse Adeo humilis,ut eius muris igium vi somm nauium prorae aequarent. Ad hanc oppugnatam postridie Nicolaus,ct ampanias cum nauibus, ct i bis compluribus venere.Milites Iampania duce lembis inuecti ,sine certamine in extremam molis partem descenderunΠ atque hostes lacessere coeperunt Post ipse naues contrη ictis tormitorum,o machinarum munitae uno agmine a lsam turrim contenderere quibus una inter Vini,ctar regiam se iniecit:via multissimul Drti iis lacesti hostes facilius expugnarentur.Primo1 appulpu,qua magnitudine cateris praest bat,ad turrim adactaprora, pinna quae aduersus viseiorum nauiμm vim recto aedificata fuer-t, lignis aria dis pice circumlitis tigηρ , qui in prorapraefertur, cim cumpositis, primo impetu accendit: nec extingui inccnium potuit: tantasmul ex omnibus nauibus telo-

184쪽

ira B s R T II o L o 31 ALI FAC IIram,ac lapidum vis ingerebatur. R ampanias vcrbp rites is plures acies diu erat, se per vices magno cum impetu, o alacritate exteriorem turris eir iam βι- bibant pilus, ct manabalistis prepugnantesAmmostuebant. st qui oppugnabantur, quanquam cremat amrris pinna magno erant munimento nudati fortiter tamen reflebant: multos, audacius siubeuntes Paunsrabant. Ceterum una res eos aliquanto signiores f. riebat , quod tormentis, ob inopiam pulueris, cuius vi id genus machinae saxa iacit, ad vim propulpandam, vir nequibant: nec ex arce regia ob eandem causam adiuuari quicquam poterat. Nanque Arvaldus quata.

tu ab obsidione urbis superfueratpulueris, duobus modo ictibus consum erat. Si quidem dum siphon tu ad Neapolim cactra habuit, totum pene quicquidad sui

tormentorum confiumptum e t, ex ipsa arce regia de prompserat, huiuscemodi casus per id temporis sic rus. itaque hocgrauior oppugnatio iis erat. Sed quoniatormentorum,opulueris, quo lapis emittitur, mentionem feci,non erit ab re de in rebus paucis dicere so- ferorum gratia. Nam qui de re militari scripsere, de huiusinodi machinamento nihil siteris mandauerunt: ex quo opinio apud omnes excrebruit, antiquos hoc tormenti genere haud usos esse. Tormentorum alia ex re funi, alia ex ferro. Sed quae ex aere, victiora ac pra- stantiora habentur conficitur autem ex duabus 1 tis:qcarum anterior latior, atque amplior multo est,eah langitudine prope pares. constantur autem alia

ui, alia separatimse quae seorsum, postea compse ae latiori auguri in seruntur: ita nequid prorsius indet'iritru , ubi committuntur, emanet. Deinde truncoqgere

185쪽

HIS T. LIB. VI quercus cauato quem cippum appellant) ut altius,ae longius lapidem iaci cito enim includitur. Haec

rormenti forma,atque usus. Vis autem,qua tanto in

petu saxum emittit, e puluere impos toproficiscitur, ut Uulphure, nitro, o siligno carbone conficitur: ius injtrumenti ratio ducta videtur a fulmine,quod

ex humore, atque igne rebuS natura contrari' gen

rari a P siris putatur. Is verὸpuluis in angustiori msula infuse s,vecteferreo ad iduecto condensatur: quae ubi ampliori sistulae committitur ,saligno cuneo obturatur. Ps haec saxum rotundimi ad amplioris situla latitudinem excisium in ea imponitur. Demum per δε- ramen fabrefaritum,in an Itiorest Ulupuluis in seditur: atque ita ritolento igni interius coiluctante,ato exitum quaerame,isi morem futatuis saxa colorquet. Nec est inuentum pilum tormenti genus, quod vehenientiori impetu, aevi longius lapides iaciat: hoc solud ima moenia, hoc amplas turres solo aequat, hoc ad duo milliam suum aut eo amplius saxa projcit. Sed omnia iactu vicit unum illud siphon si, quod Generale appellabant. Nam ab insula, quae est contra Masiliamsta, in ipsam Hrbem ingentia saxa iaciebat. Est item aliud huius generis tormentum, quod vulgo Colubrianam quia tenue fit, O oblongulum appellant, lonse perniciosus superiore, quod eius telum emi sum ocu uhominum non pateat. Prius enim hominem extingunt,

quam,quem feriat ,scire posiis. Eius Rube per iles

sint,alia minores. Insteritur tormentum a seripedum triunt, eos tanquam manubalista milites in praelisertuntur.Nullam armaturae genus hstic potest resistere: s quidem amatum equitem,qχamuisgravi amatu

186쪽

Ia, trar it: execrabile profecto tormenti genus. Eius tela e plumbo constantur, nucis auessana cra intume. Sunt etiam huiusmodi tormenta, qua uno iactu quinque, 9 qua plurei lapides iaciant. Sed de tormetis haec satis:nunc adpropostum redeo. oppugnabatur turri undique cominus,atque eminus simul e naurbus iniri solo in uiame rasagittaru multitudine quissuιm cxtra munimenta prodire,aut apparere poterat: quin continuo in ea corporis parte, quam nudaisset, usinus acciperet. Nec tamen qui quam tanta inerat Auimis virtus locum,in quo constiterat, deserebat:murum1 subeuntes lapidibus, ct pilissummouebant, complures, vulnerabant. Procedere vero longius praelio,cum iam eorum nemo esset fine vulnere, is ob id aliquar so rem ius pugnare riderentur: hoc Rampanias m lora nixo inuadi iubet: asseribus, solidis muro appliacitis, ub quibus consistentes milites a superno lapidum iactu protςcti vimicabat magna ex parte vectibus subruit. Quo casu territus Martinus, is qui cum eo erant, destitutastatione se in turrim receperunt: dum i per scalas ad portula contendunt,nκdatis ad vulnera comIoribus plures ex iis sauciati sunt: in quibus ipse Mamrinin duobus vulneribus,altero in dextro femore,ali ro in ceruice accepto. Nec tamen eorum qu quam remisit arma, o excepto, qui crurepefacto stare noκ poterat. Sed omnes continuo obligatis vulneribus, ns hostes turrim conscenderet ummis viribus certabant: maxime Vero contendebant,ne quis ad portulam su federet quouestem omnem salutis in una virtute postam sciret, laues in mare orerisunt.Qua quIdem rei tuinania nec itudine insecta, eos nonnihil fomtiores

187쪽

HIS T. LIB. V h ii torei ad resistendum essecit. Hostes exteriori turris circulo potiti, atque ipse buccessu acrioresfacti tignis

identidem muro turris admotu portulam incenderat: turrimi i resi: armaponi coegerunt. Pugnatum es ad horam circiter septimam continenter, atque acriter.Post pugnam ob virtutem pictisparsam, j1 in umbem perducti, se curari iussit. Ex hostibus nonnudi δε- siderati,plures vulnerati sunt.Post haec victores laeti vali praesidio turre firmata,acpro tepore refecta abi runt. Haud multo post captiuus quidam homo in asortis ex arce resa per fullem elapsius,atque ad Ren rum profectin, docuit,perpaucorum dierum flumentum=n arcesuperesse: ses id certo scire a quibusdam deprae sidioso's,inter quos de ea resermonem conferrri audisset, breuis prasidium, si arx obsideretur δε-

me ad deditionem compessi posse. Eius oratione motus Renatus, cum in expugnatione turris diui Vincenti, cognouisset,lormentis aeneispuluerem in arce defecisse,ipsam arcem obsidere quamprimumstatuit, priusquam Tarentinus regulus, terii qui ad Alphonsium proficisci ferebantur,aduentarent. Militibus 9 naualibus sorijs conuocatis, magna ex suersa, ct aliunde accita manu,extra lapidis iactum ad arcem castra posuit: eah occupatis Petri Apostoli,ac Mariae coronata

aedibus,qua arcem claudebant,ne aut impetus a tergo,

seo Alphonsus accederet, aut ab obse is eruptio fieri posset, duplici fossa,ac pallo communiuit. a mari a

tem onerarivi quinque , ac triremen unam maiorem,

qua interuallo distinctas,inter arcem diui Vincenti, ac molem urbis in anchoris statuit tormentis, atque mhi genere telorum instructas. Ac nequa omnino ria

188쪽

bus generis nauis cum frumento, aut milite perpon fauces,quae sunt inter turrim diui Vincenti3,ac molem alteram, ram Prouincialimn vocant, penetrare ad

arcem posset,r latos saxis lembos, quisus omni epiretur ingrclsus, in imo Dndo destituit: hoc maxime

modo arx regia omni tormentorum genere terra n

ris obsideri coepta, nullossario ob efiis adquietem dato. Amalos arcispraefectus, s bono quamprimum ea de re certioreficio, istostis per muros militibus,in omnia intentus erat, ne quid hostes aut vi,aut dolo in arcem molirentur. Alphonsus ubi agnouit diui Vince rὸ turre amissa, arcem regiam obsideri coeptam, copias undique confestim accersi: nec quicquam magis aduentum eius retardavit, quam Ioanni antoni, Vrsini cunctatio, quem cum equitatu expectabat. Quo ad se profecto, in castra vetera peruenit, eo conflio vicimcumsisse iam arci Vir primu auxiliaretur. Sed c minite moturus esset,sirtuna aliam morae causam ini cit. Nanque Marcus Per scrin, homo obscurogenere om

tin imulato transfugio ad eum profectus e amici cu- asdam opera in eius potestatem traditurum Mariae Carmelitanum templum, quod aditum in rebem V riebat,est possicitus Idi multis propugnaculis is arcis modum emunitum tormentorum vi imposita, ingenti cura ab hostibus cui todiebatur. Cum1 id tempus eripectari oportere diceret, quo luna minime pernox esset , nra templum subeuntes procul proderet, in plures dies de industria rem traxit: vanis1 ad extremu pr missis rege eliser. Interea Rexatus,quae inchoata eranti operibus ab se lutis, omne a terra aditum obsi is clausit arcem, circumvasiavit. Simul ut mari quoque

omnia

189쪽

ΗI ST. LIB. VI. II

omnis anxiiij stes iis praecideretur e solidis trabibus.

intersie colligatis catenam essecit: qua diui Vincenti, turrem,ac molem iunxit: acpost eam onerariaου ille suit. At Alphonsim intellecta Perfici fraude rapere in de mouis: ac monte, in quo arx montanota est,cim cummunito,inter ipsam arcem, ct hostium castra iaexercitu confierit. atque ita coligit,ut utrique se ob- Herent pariti r ct obsideretur, rerum longe di starvirorumque conditio erat. Nanque Renati copiis tutus , ac liber in urbem accessus erat, ct ex urbe absis periculo commeatuue inferebantur: castras violari. munimenta inter iecta prohibebant. Pugnabatur quotidie, non tamen ut in uniuersam praeli, fortunam δε- ueniretur. Sed nihil erat infensius Alphon si castris,

quam tormentorum ictim :quae eo partim ex montana

arce die noctu ara iactabat ullosssi palatosperi-1nebant.Perstabat, ramen Alphonsius si qua perumpere hostium munitionespclericircuniliciens. Cum hic et rerum flatus , hostes rati tormentum aneum, quo ub imam arcempostum erat,auelli posseta arcem

repente subire coeperunt, di isto tis in mole, qui illud

comprehensimpertraheret.Quod cum smaldus ani- maduerteret,iantam contumeliam minime fer edam ratus, ad centum homines manu promptos ex omni

raemio deligit: eoss per portulam occultam, quae ad eam partem flectabat, magna vi lapidit superne prius deiecta, celeriter emittit, ijs tanto impetu in hostes

inuecti sunt, ut non modo eos ab arce repulerint, vorum etiam in molem transtras i,funem,quo tomenis tum alligatum erat gladiis desectum in arcem repo Duerint. Adbiec tres hostium naues ex ist qui vh, q a

190쪽

dixiae nonibus digressae trans molem concesserant.: Ouod cum Petrus arcis maritimae praefectus animaduerteret, occasonem, ut bividebatur, opportunam mictus, lembum cum triginta hominibus celeretur ex arce emittit: qui, ut ab A phons isus fuerat, arcem regiam peteret: asci concitato remorum pusu, laterduas naues,qra reliquae erant ,sunma celeritate ea ctus ad arcem nasio obsistente contendit: cuius audaciam admirati hostes, qui circa arcem in stationibus

erat, correptis armis repete obuiam eunt, atque in am

cma scandere conantibus ob stunt. Discitis admoduerat ascensius nanque θ' ad portulam contendere, ct cum hoste pugnare,vno tempore nece seerat: i, tamen desuper a suis adit ti,uno duntaxat excepto, sese incolumes in arcem receperunt, ctis quoque, licst gratu-ter saucius, ad multam diem magno certamine receptus in arcem est. Oua re cognita, Renatus ad costitutum locum naues confesti'; reuerti iussi, ac ne quis omninρ lembus ad arcem penetraret accur itius obsee

uare. Quae cum in ordinem redissent, iussi Alphonstrurormentum,quod ad mare Aub castrispostuerat,in eam, quae propinquior erat, dirigi, eirus ictu malum est' est. Quo viso tanta consternatio Nupor Renatum, O eos qui circunstabat cepit, vis tum A bonsus castra hostium adortus esset,in maximum distrime, eos fuset adducturus. Posthac Arvaldus ratusse posse e renam , quam dixi, perfringere, praesertim cum hostes nihil minus quam tale aliquid metuerent, ad Alphon-pum misit nantem sub aquis hominem, cum literis c ra circumlitis : quibus ei consitum suum de catenas

stione Agni abat. Quod postquam ab eo approbari

cognouit,

SEARCH

MENU NAVIGATION