장음표시 사용
11쪽
DEDICATIO.netralibus animi Tui intulit Augustinus. Neque formidamus , ut hanc possessionem pristinam aliquando amittat. Radices eius nimiopere veteres sunt: dc non approbas , scimus, eos , de quibus grauiter L Di- Cassiiodorus : Sunt nonnulli qui putant esse laudabile ,si quidi ii contra AntiqMuspiant , in aliquia nonι, 2niae perire ridean-
Quam enim id praefidenter hodie fiat, non est opus lcribendo aperire: quando eadem superbia, quae homines arbitri) fui laudatores facit & aestimatores ;reddat Veterum Patrum contemtores: quorum perinde Theologicam scientiam habeant insea Peripateticas suas dc profanas quisquilias. Iam &. Episcopi res gestae , tanti equidem quantus Augustinus fuit, nemini quam eiusdem ordinis
Viro summo, inscribi debuerunt et ut cum Te temporum nostrorum speculum Vitae habemus ; habeas ipse memoriam Ante-diu-cessorum. Etenim in do
ctrinae puritate quod tralatilium est Augusti
num nobis aliquem repraesentas et in animi robore, per hanc temporum dissicultatem, Ambrosium: in benignitate Martinum et ut quos dignitate &aetate sequeris , porro sequaris imitatione virtutum Atque hae caussae sunt , cur Patrocinium Tuum,
12쪽
meus ecce Augustinus imploret : neque Episeopus pietate & doctrina praecipuus , voluerit alteriusquam utroque hoc titulo spectabilis Episcopi, tecta subire. Tu eum accipe Illustrisisime Praesul ,& tantum Africa limpitein , cordis tui benevolo hospitio ,
Bruxellae e Camobio Augustiniano, ipso die sancti Pr sulis Augustini. i 643.
13쪽
tionis c p industriae suae pikos Axerunt; sed haud tali existimo successu, γt eruerint omnia, e r singula. 7Nam sicuti omnes =ion habi=runt easdem stribendi caus 23: ita in Parios scopos abierunt, prout suam quirine controuersiam optabat esse decisam. Nos , horum nihil oculis proximus ,sed a nam in solam Historiae 2 eritatem; quam a 't assequi possimus tanto siue rectius, siue certius non alium fere Ipitae , rerum a se gestarum scriptarum testem citabimus , quam ipsummet AUGUSTINUM: qui 2 ti optimus: ita P eripimus sui sus ipse piLior est. Non tamen praeteribimus quae illius aeui , atque etiam aliorum sequentium scriptores fide digni, de eo memoriae prodiderunt, quantum propositi nostri ratio permittet. Ea 2 ero ex ipsis fontibus, in
quibus repet imus, educta publicamus : neque alienis oculis alicubi lectum iac transferimus magis, quam fribimus aliena manu. Vtrumque enim, quia errori atque deceptioni obnoxium,studiose γitauimus. Vale, ac fruere.
14쪽
AVdebone tuis secretum tradere conchis Aurium, ab inuidia quod procul esse iubet
Et candor meus, & comperta scientia, quam te Hac in materie maximam habere scio pQui Uitam AvRELI mundo hactenus AvGusTINI. Conscriptam variis exhibuere libris ιRancida dumtaxat saecli monumenta novelli. Somnia quae possis dicere vana senum, Iudicio procul, & procul omni mente dedisse. Atque ipsos fontes praeteriisse Operum: E quibus illius certo ordine gesta decebat, Et solis, vitam mordicus eruere. Hinc etenim turbata fides aetatis, de Anni Confusi, & vitium repsit in Historiam: Dum quae facta, insecta volunt: inseetiique facta, Quod post anterius, quod prius ulterius. Caeteraque in genere hoc quamplurima, quae tuus arte Mirifica in versum protulit ecce labor. Cessabunt igitur lites . ΑvRELI vs ipse Totius vitae testis & auctor adest.
Ludebat God. 'vanden Moniae. I. C.
Doctrinae en phoenix ex se redit AvGusTINVs et Scribere vel scribi verius an potuit 'A L I V D. E Rivo pelagus doctrinae exundat, ab orbe Pelagi j sordes diluat ut reliquas.
15쪽
ΡVblico Ecclesiae bono & eruditorum desiderio consulit Reuerendus admodum ac eruditissi Pater Io ANNEs RI v I vs S. Theol. Doctor, Patrum Augustinianorum in Belgio Prior Prouincialis, dum in hoc suo libro SANCTvM A vGusTINuM rediuinum exhibet, non alienis coloribus sed propriis , & ipsis pene verbis Sanctissimi Doctoris depictum. Non potuit Alexander nisi Apellis penicillo depingi : non potuit magnus Augustinus nisi ab Augustino, aut magno Augustiniano
vivis coloribus delineari. Ita censeo hac a I. Ian. I 643. Bruxellis. HENRICvs CALENus Archidiacon in Metropolitana Ecclesia inchliniensis ac Illustrisιmι Dominι archu-piscopi Uicarius Generalis.
PHi LIPPus Dei gratia Hispaniarum, Indiarum, &c. Rex Catholicus, Archidux Austriae, Dux Burgundiae, Brabantiae, &c. Serenissimus Belgarum Princeps, diplomate suo sanxit, ne quis Librum, cui tit
Ius est, Vita D. AvRE Lia Α vGusTINI Libri I V. Auctore R. P. IOANNE RIv Io S. Th. Doctore ordinis Eremitaram S. Α vGusTINI per Inferiorem Germaniam Priore Prouinciali, praeter HIERONYMIVERDvss II Typographi Antuerpiensis voluntatem ullo modo imprimat , aut alibi impressum in Inserioris Germaniae ditiones importet intra nouennium. Qui secus faxit, confiscatione Librorum &alia graui prena mulctabitur, uti latius patet in litteris datis Bruxellae 28. Marti j, Λnno M. D C. X L V.
16쪽
Oc primo Libro , quiproprie his Nostinum Mn-gis , breuiser ac succincte vitam eius exhibeb mus , quam tum ante tumpost Baptismum duxit: illum liberam seper varios errores celpitantem; hanc UMonachisimo , 'eo terio , ct denique scopatu, atque interea Libris conscriptis se editis, 'pido memorabilem: unaque cum natura dotibus, gratia diuina charismata. Σλω deinde in Epistopatu fluero Fidei citholica contra varias Hare es defensione, siue pro morum remtutione egit; tribus sequentibus Libris prolixius, ac plenis, G ita dicam, -- lis persequemur.
C A P V T I. AUGUSTINUS ANTE ET POST
17쪽
i L Ι B. I. C A P. Lei natiuitas humana suit aditusque in vitam, ut de sua scribat: Quid
volo dicere Domine Deus meus, nisi quia nescio unde venerim huc in istam dico mortalem vitam, an mortem vitalem , nescio. Deus enim est qui per parentes carnales, ex carne & in carne nos format in tempore. &c. D. Cotifc.6. ct 9. c. I .
ΡΑter ei PATRI crus suit, de numero Curialium in municipio Tagaflens.l 9. Confau PGp .c. i t. a. Ons.c. . Per id tempus Curiales & Decuriones in municipi is vocabantur, qui Romae S in coloniis Senatores: ideo quia curiae ossicium administrabant, & procurabant munia ciuilia. Erat vir animosus,sed opibus tenuis: sicuti beneuolentia praecipuus, ita ira seruidus : infidclis primum, post fidelis. I. r.
Mater MONICA , orta Christianis parentibus, & educata pudiceae sobriὸ:diligentia potissimum famulae cui usitam decrepitae, quae patrem eius infantem portauerat, sicut dorso grandiuscularum puellarum parvuli portari solent. ι. 9.conf. c. 8. 9.ct i s. Vbi plenis annis nu- 'bilis facta est; tradita viro, seruiu i t veluti domino et atque ita tolerauit cubilis in urias, ut nullas de hac re cum marito haberet unquam simultates. Noverat enim non rcstarc viro irato, non saeto tantum, sed ne verbo quidem: fracto vero & 'victo, cum opportunum videret, rationem facti sui reddebat. si sorte ille inconsideratius commotus fuerat. Hoc quoque illi munus grande Deus donauerat, quod inter dissidentes atque discordes quaslibet animas, ubi poterat, tam se praebcbat paciscam; ut quidquid inimicum utrimque audisset, neutri partiis ν - proderet , nisi quod ad cas reconciliandas valeret. l. 9. cons. c. v.' Fuit viri unius uxor: mutuam vicem parcntibus reddidit: dos ' mum suam pie tractauit: in operibus bonis testimonium habuit: nu-L. 1 triuit silios t toties eos parturiens, quoties a Deo deuiare cernebat. P ibi . Quare cum videret mortem filii,ex fide & spiritu quem in Deum Diqitirco by Corale
18쪽
habebat; exaudiuit eam Dominus: exaudiuit eam, nec despexit Iacrymas eius, cum profluentes rigarent terram sub oculis eius, in omni loco orationis eius. Hinc illud somnium, quo conso latus est eam, ut vivere secum crederet filium, & habere eandem mensam in domo. Et alterum praeterea responsum , pcr sacerdotem Dei Episcopum quemdam , & exercitatum in libris diuinis, qui assirmabat Fieri non posse, ut filius istartun lacrymarum periret. l. s. ωUc. II. O I 2. Etenim his freta, & pietate fortis, terra mariquc filium secuta est, in periculis. omnibus de Deo secura. Nam & per marina discrimina ipsos nautas consolabatur, a quibus rudos abyssi viatores , cum perturbantur , consolari solent, pollicens eis peruentionem cum saluto, quia hoc ei Deus per visum pollicitus crat. l. 6. cons. c. I. I ilium cum Mediolani reperisset. falsi rati iam quidem ereptum, sed veritatem nondum adeptum; pectore pleno fiduciae diccbat: credere se in Christum, quod prius quam de hac vita emigraret, visura. eum esset fidelem Catholicum: cum nequc interea cellaret Deo misericordiarum preces & lacrymas d cnsiores fundere, ut acceleraret adiutorium suum, & illuminaret tenebras filii sui, S: studiosus ad Eeclesiam curreret in Ambrosit ora suspendi. ibid. Conuersationis enim erat religiosissime. qua in bonis oporibus tam seruens frequentabat Ecclesiam , ut eam propterea Ambrosius diligeret, S sepe, clim Augustinum vidcrct, prorumperet in eius praedicationem. Vnde & ipsa, pro eo a 'tu quo in Ambrosium ferebatur, quem propter saluto in fili j maxime diligebat, pie de obedienter prohibitionem cius amplexa eth, qua vetuerat ad Memorias vel Oratoria sanctorum I scuti in Africa fieri solebat pultes& panem & mcrum adferre: tum ne ulla occaso se ingurgitandi daretur ebriosis; tum quod illa quas parentalia, superstitioni gentilium et sent simillima: l 6.ιού. c. i.vel quas egi cita de corporibus animae carnales cibos requirerent. serm. I 1. de Iunct. Cumque lustina, Valentiniani Rcgis pucri mater, Ambrosium per Thest- sequeretur, haeresis suae Arrianae caulia;& ob id excubaret pia plebs in Gret. t. Ecclesia, ne fortasse subita haereticorum audacia occuparetur, mori parata cum Episcopo suo; atque ibidem ne moeroris taedio contabcs- 33. ceret, secundum morem Orientalium paxtium, coepi lici hymnos bc psalmos concinere; primas ibi partes tunens sollicitudinis & vigiliarum Monica, orationibns vivebat. l. 9.ιοηλ7. Vnde contigit post Λ a dispu-
19쪽
di istationem De vita beata, ut, recognitis verbis , quae memoria ipsius penitds inhaeserant , quasi euigilans in fidem suam, versum it 'lum Ambrosij, Foue precantes Trinitasaaeta effuderit. l. de Pit . beat. infin. Erat etiam seruaseruorum Dei , id est, eorumqui ante dormitionem ipsius, percepta gratia Baptismi se in Deoconsociati una cum filio eius vivebant: ita curam gerens, quasi omnes genuisset; atque ita seruiens, . quasi ab omnibus genita fuisset. Lyamf. c. 9. Intersuid quoque disputationi non paruae rei, quam Augustinus diesuo Natali cum conuiuis habuit,atque in libellum contulit: in qua, licet ante1 ingenium ipsius atque in res diuinas inflammatum animum, convictu diuturno & diligenti consideratione perspectum habuisse dicati tum vero tanta mens Monici apparuit,ut nihil aptius verae Philosophiae crederetur. Ob quam caussam volebat, ut neque ali j scolloquiis deesset. La. de Ord.c. I, Etenim cum de Vita Beata disputa. tum est; ipsam prorsius arcem Philosophiae tenuit eius sententia : vi. ei tantummodo verba defuerint, ut non sicuti Tullius sese tum panderet. t. de νιt. beat. Quapropter recitante verba Tullii Augustino,.se Monica exclamauit, ut ii qui aderant, obliti penitus sexus eius, magnum aliquem virum considere secum crederent r Augustino quantum poterat intelligente, ex quo illa,& quam diuino fonte manarent. eod. lib. Iam cum Philosophia sit amor sapientiae, quam Augustinus a puero vehementer amauit; testatur matrem suam non minus eandem amasser imo in ei adeoprofecisse; ut nec cuiusuis incommodi fortuiti,nec ipsius mortis squod viris doctissimis dissicillimum est in horrore deterreretur i ut ob id libenter se illi discipulum tradat.
Quae cognitione multis quidem ardua; Monicae tamen cuius in .genium quotidie nouum crat, cuiusque animum vel aetate, vel admirabili temperantia remotissimum ab omnibus nugis, & magna labe corporis emergentem,in se multum surrexisse Augustinus cognouerat) tam erant facilia, qu m dissicilia tardissimis,miserrimeque vi uentibus. Quapropter eius sermo, tametsi non careret fortasse locutionis & linguae vitio; attamen contemtis istis vel puerilibus rebus vel non pertinentibus ad se, ita Grammaticae paene diuinam vim naturamque cognoscebat, ut eius animam tenuisse, corpus reliqu1sse, disertis videretur. t. a. de Ord.c. 17ἀVt sua perinde suorumque vota quibus non diuitias, vel honores, . Vel
20쪽
vel eiusmodi res fluxas atque nutantes, & quouis resistente transeun-χε tes, optabant deuotissime impleantur; maxime iniungit negotium , matri: cuius precibus indubitanter credit atque confirmat, istam sibi mentem Deum dedise, ut inueniendae veritati nihil umnino praepo- nat,nihil aliud velit, nihil cogitet nihil amet. Ideoque nec desinebaν o . λcredere, hoc tantum bonum , quod matre promerente concupierant, eadem petente adepturos. l. 1. de Ord. c. ro. . Me Ceterum religionis in Deum,eiusque timoris manifestum in Moni- ALAE U tica indicium fuit,quod die quodam post coenam , cum ad requisita na-
Ceterum religionis in Deum,eiusque timoris manifestum in Μοni- α κακ
turae foras Licentius exivisset,& ad aliquem cantilenae modum quem γε nuper hauserat & amabat, ut fit, melos inusitatum isthic loci paullo clarius cecinisset, Deus νututum conuerrenos, ct Umis secum isam, O γ -- salvi erimus, quam ut ipsaeferre posset; obiurgauerit illum religiosi di sima semina,quod inconueniens locus cantico esset. I. .de ord. c.8.6 - M. o. In Africam rediens, cum apud Ostia Tiberina decubuisset sebribus, licet magna semper cura aestuasset de sepulchro quod sibi prouiderat & praeparauerat iuxta corpus viri sui;volens,quia valde concor- GIώ- diter vixerant ad i ungi ad illam felicitatem , & commemorari ab ho- ω minibus, concessam sibi esse post transmarinam peregrinationem, ut fi coniuncta terra ambos coniuges tegeret: illam tamen tum curam dimittens, Ponite, inquiebat hoc corpus ubicumque: tantum illud vos rogo, ut ad Domini Altare memineritis mei, viis fueritis. l. s. cons p. II. Ergo imminente die resolutionis suae, non cogitauit corpus suum. γsumptuose contegi, aut condiri aromatibus, aut monumentum ele- ctum concupiuit, aut curauit sepulchrum patrium et sed tantummodo desiderauit memoriam se i ad A ltare Dei fieri,cui nullius diei prς- termissione seruierat; unde sciret dispensari victimam sanctam , qua deletum est chirographum quod erat contrarium nobis, & triumphatus, est hostis, qui delicta nostra computans quaerit quid obiiciat, nihil inueniens in eo in quo vincimus. I. I 3. Obiit nono aegritudinis suae die, anpo aetatis quinquagesimo sexto : ibid.c. D. Corpus sepulturae eo loci traditum: ibid. c. ia. postea Martino V. Summo Pontifice Romam transsatum , in Ecclesia Sancti Augustini hono-