Historia conciliorum generalium, in quatuor libros distributa. Auctore magistro Edmundo richerio... Accessit huic editioni ejusdem auctoris doctissimus liber qui inscribitur, demonstratio libelli de ecclesiastica & politica potestate Parisiis primum

발행: 1681년

분량: 145페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

1 His ToRIA forte dicet aliquis solum Gregorium XII. non Benedictum XIII. fuisse Legitimum Pontificem, de ita Sanderus cum omnibus Italis

scriptoribus, sed fallunt elencho a sippositione principit: id enim

probari non supponi debet. Accedit nos antea docuisse ex Bella iseno communem esse opinionem, Alexandrum V. & Joannem XXIII. veros Pontifices, & continuo Synodum Pisanam legitimum filisse Concilium. Quamprimum Joannes X XIII. consecratus est, Academiae Pariseivis studia multis gratiis expectativis, quas spe& bolo

injecto emereri conatus est. Tum Academici de Ordinariis valde conquerebantur , propicrca quod ab anno M CCC XCVIII. quo decretum fuerat in Concilio Ecclesiae Gallicanae, ut eadem Ecclesia ad suas antiquas libertates reduceretur , & beneficia ab ordinariis tantum conferrentur: hi omnia sacerdotia &praebendas parentibus, amicis, domesticis, ac famulis conferebant, nulla habita ratione corum, qui bonis artibus invigilabant in Academiis. Quocirca Rector P risiensis Academiae cum omnibus Academicis provocarunt ad Sedein Apostolicam, S Concilium generale proxime celebrandum de substractione facta a Pontifice Romano propter collationes beneficiorum tempore Benedicti XIII. Quam appellationem M. Joaones de Use sinis Advocatus Regius recepit die Xv. Februarii xi CCCC XI. Hoc eodem anno Cardinalis Pisanus missus est in Gallias a Joanne XXIII. qui , ut Partamentum Curiae Romanae propitium redderet, Bullas Patribus conscriptis obtulit, quibus Pontifex facultatem Indulti &nominationum super beneficia singulis Consiliariis largiebatur, sicque de Ecclesiae sponsae Christi corio ludebat.

II. Patre, Cossori es sin perde metre habuerint res emtroversas prismaem Mati maliter i ter Nationes examinare: ismis ad Symaeum referre ut cime Icariter conriuaerent Q.

III. Dames X XIII. ex decreta Pinrumpasiuetur pro pace Meti se abicanorum Papa

tu, eamque ob causam clam erigit ex cibo. IV. Decreta quaretae quintae Sessonis δε Concilii auctoritare sin a Papam, prin- tecti naliter, deinde Concitiarure examinantur a Patribus. V. Ana s eo dem Decretorum, 'M Conciliinnemerate Eccles Cattit eam repraesemirer immediate auctoritarem habear a Christi conserueneter Papam fractivo coactia

72쪽

Co Ner Leton UM GENERALIUM. D

nem Mariam .XIL Praxis duratomis εὐνω ct quintae s sonis de Camillia eritates. a Papam ingratiam A geli δε Corrario, qui Gregoriuι X II. vocatasurdum esset Papa. XIII. Comitium Constantini se cavet ne Pontifices Romam Hubirari decima/super Clerum Onans ab e consensu Comitii. XIV. D Eecle με imminutatiόω, ctagumentis Pellam a Cressantiosis Comessii aederato sumptis. XV. Patres Constantiensera ramam habria Sy miram generatis Abitatu Ponti j risis Hismir. ει quam si Ecclesiae Carioticae mussarium H ω Decenmis mi gen

ratiaret Dari.

bit: Item ne Pontifera Praelaras multor G bemscio in abis beneficium transferant, amfbi B Uria O Spolia Clericomm reservem. XVII. Symadis Constansiensis octoduim articidas censeruit nares manda Maesa in capitectis membru, antequam Concurum Constantiosed statur. XVIII. g id miserit crvi minus Ecclesia non reformaretur in Synodo Con intiensi iis conclusenefacta inter onmes Nationei de Amaris non fletendis: cdi responsone Apologotio Gallicanae nationis si per ea re. XIX. Martinus V. statim postsuam electionem cum mezet dolorem Nationum ob refremat nem Eut sitie isnpedito linire aliquot Decreta seper reformatione eadu: ET amptarem reformasionem in proxi-m rejicit Cotilium. XX. Martinus V. Muram indicit Symadum adram praescriptam a Cossoriensi concilis SV one x xxix. er Papiam halend. cibo idoneam de Syniau censere se nominat. XXI. De S Mi Cmstantiensi comissane, in qua Martinus Papa voces Natio iter. et Concidiariter ν δ intrast opponit . earursorummodo a Synas conclutane excludis, non factaratrant C cisti ter, qua sum cinctas esent Nati omineri X XIL Ca navi, ct Bellarmim argumenta ab hae Mari conclusone ducta IV ntur. XXIII. Debbra fratris Daret Faelambergia ara Natiora ter, O' i Conciliari- ter, O quae in eo AI naremineretur. XXIV. Pro ratio Pol-- adproximum Concitaran is Ma riri Papaegravamine. XXV. Bulla Martini V. Pii II. er Dbi II. contra appetamei a Papa ad Concilis Malitice examinatur a Gersnia in dioersi in His. XXVI. Martinus V. consentiente ct aprilan re Concilio Rusem mustaspra ex intime Decretorum θηρῶ Constantiosis admersus errores Bohemoriam:'solaris argumens mris adversarii romum ex ejusinia, Bulla. XXVII. Martinus V. Iat postsolutum cinstanti se Conciliam Nuncios Apostolicas in m GaIlias, qui Eicti Gaa canae tibertates convellerem, o si repugnanter censeris

innodarent: er de Gersones tractatu cometra ejusnodi censuras pro Eia a b patriae e

73쪽

τ His TORIAI. Q Ynodus Consumiensis Pisino Concilio tanquam essectus causis successit: nihilque est aliud quam Pisanae nodi continuatio , ut

Acta docent: quandoquidem Alexander V. Semone XXIII. Synodi Pisanae futurum proxime Concilium in hunc modum indixit anno.

M C C C C IX. Item,suro approbante Concibo decernimus nos. Uuccessorem nostrum ex cenis magnis'arduis causis nos-hoc sacrum Conci tam ni ventum iterum generiae Concibum fore convocandum hinc ad triennium . videticet anno quo disetur anno Domin/ Amilesimo quadringentesimo duod

cimo in mense Aprilis in civitate seu loco habiti ta decenti, qui locus decurabitur per arinum ante tempus Concidis per nos vesper successorem nostrum. Cum ergo Principes Gallicanae & Germanicae nationis post Alexandri V. excessum crebro a Joanne XXIII. Alexandri successore poterent, ut Synodum indiceret, juxta indictionem factam ab Alexandro, .& ex omnium nationum desiderio: tandem ille anno M CCCC XIIII duos ini sit Cardinales in Germaniam, ut cum Principibus Gallicae&Germanicae nationis locum habendo Concilio idoneum deligerent. Constantia vero civitas omnium commodissima viti, quo etiam ipsemet Joannes Papa prosciscitur, quamquam amicis reclamantibus,

atque idipsum, quod Joanni accidit, praesagientibus. At in Synodi exordio habes rescripta & bullas Joannis XXIII. quibus palam sic

Constantiense Concilium esse continuationem Synodi Pisanae, utEcclesia in capite & in membris resormaretur. Primasessione, quae XVI. Novembris M CCCC XII. celebratur, OG

seiarii Concilii ex singulis Nationibus, scilicet Notarii, Procuratores . Fiscales, Advocati, &c. delectu habentur, quorum magna pars jam Pisano Concilio interfuerant, sicut & Cardinales, quos inter floruis Casedinalis Columna, qui postea electus cst in Papam, vocaturque Martinus V. Magister Joannes de Scribanis, qui unus fuerat ex promot ribus Synodi Pisanae, eandem gessit provinciam in Constantiensi Co cilio cum Magistro Henrico de Pyro: Petrus autero Ancharanus sive de Ancharano cum Raphaele Fulgosio insignes Iuriscosulti fuerunt. Advocati Concilii II. In hac sacra Synodo, ut Patres accuratius & liberius de Ecclesia

resormatiqne statuerint,voluerunt onmes personas qui Concilio intererint distribui per Nationes Italicam scilicet, Gallicai Germanicam, .

Anglicanam, & Hispanicam haec enim postrema adhaesit Concilio Constantiens, propterea quoὸ Benedicto XIII. favebat, qui adhuc superstes erat & quae tractanda proponerentur in SInodo, Prius tribu

tame

74쪽

CON cILIORUM GENERALIUM. aim & nationaliter examinari: deinde ad Synodum congregatam, quae a singulis nationibus tractata & conclusa fuerant, referri, ut tum demum Synodice concluderentur. Domini Cardinales separatim etiam convonlabant, ut in suo Collegio negotia discuterente Deinde acum itintinnibus ad Synodum referebant, quae in suo Collegio demtivissenti Et hinc aecidebat, ut nihil Synodice aut Conciliariter factum censeretur, quod non prius nationaliter de collegialiter a Dominis Cardinalibus discussum & conclusum; Deinde vero unodice & Conciliariter a P tribus in Sydodo congregatis desinitum fuisset. Qua ratione procedendi Concilium impedire voluit, ne Italica natio quae sola plures serme habet Episcopos quam omnes aliae nationes simul congre3atae caetcras Nationes suiu iis vinceret: & hac vis Ecclesiae reformationi obstacu lo esset, ut contigit, patebitque hujus historiae progressu. Caeterum amense Novembri, quo prima Sestio habita est, nihil Synodice actum estanicinensem Martium, propaerea quod Patres, & Oratores Principum expectabantur.

III. Anno Domini 1a cccc xv. die secunda Martii altera habetur Sessio, in qua Dominus Vitalis Patriarcha Antiochenus de mandato Concilii hanc schedulam linendam obtulit Domino Joanni Papae: Ego

Damnes Papa XXIII. propter driraetem totim popul, Christumi, profitear, spondeo, promitto, voveo , c isto Drata Ecclesia, talara acro Concilio,

sponte S Meredare pacem ipsi Ecclesiaper viam mea si bris cessionis P

partu, cs e facere cae adimplere cum effectu juxta duberationem praesentis Concilii: Etsiquando Petraude Luna Benedici XIII. UAngelinde Co- raris Gregor X II. insitas obedient in nuncupati, Papatui, quempratendunt,perse, vel per Procuraetoresuos legitimossimpliciter cedant, ta etiam in quocumque co cessionu,veldecessu,aut alio, in quo per meam cessionempo- serit dari unis Ecclesia Dei, adextirpationempraesenti chisematis. Qua perlecta schedula a Joanne Papa, Imperator Sigismundus surgens de sua Cathedra gratias egit Domino Joanni Papae nomine suo & ConciliuHinc viam Patres proposuerunt Joanni XXIII. ut duos Antipapas facilius allicerent ad unionem, & pacem dandam Ecclesiae, non autem ruod non ducerent Dannem esse legitimum Pontificem: qui cum uberct se non posse Papatum retinere,nis quoad videretur bonum Patribus Concilii Constantiensis, paulo post clam se subduxit ex Concilio cum aliquot Cardinalibus, quos creaverat, & Scasiisam urbem Di cis Austriae , deinde Friburgum confugit: ac paulo post captus α.in carcerem conjectus cit: quae fisa Joannis causam praebuit

Κ a Concilio

75쪽

7s His roni A Concilio criminaliter procedendi in illam , ut, statim'. dicetur Tertia Sessio frequentatur XXV. Martii ejusdem anni, in qua Do minus Petrus de Alliaco Cardinalis Cameracensis pretesedit propter decessum J' iis XXIII. qua in actione Cardinatis Florentinus nos, perlegit articulos de mandato Concilii. Primus fuit ; suod Siso

Constantiensis juste rite convocata esset Constantiam , ac Uiaran rit etiam inchoasa continuaret. Secundus; propter decessum Dannis XXIII. vel etiam aliorum Praeliatorum, seu Hiorum quorumcumque, non dissolveretur sacrum Concilium , etiamsi aliquid statutum esset, aut de hinc statueretur in contrarium. Tertius; Quod idem Comcilium non dissolvetur , quo que praesens schisma exstirpatum ta E clesia reformata fuerit in fide , moribus , capite ta in membris: qui a ticulus uberius tractatur Sessione XL. Quartus; quod cincinum non transferretur aho , nisi ex causa rationabili, probata pridem taprobanda ab ipsemet Concilio. Qiiinti' ; cuod Praelari atque alii, qui intererunt Synodo , non recedent Constantia ante finitum Conrecilium , nisi ex causa rationabili per deputatos examinanda ta appro banda a qua de re amplius agitur sequenti actione. IIII. Qiuarta Sessio celebratur XXX. Martis M CCCC XV. in qua haec statuuntur ; Quod ipsa Synodus in Spiritu sancto congregara, legitime generale Concibum faciens, Ecclesiam Catholicam mititantem repraesint ans , potestatem a Christo immediate habet , cui quiliabet , cujuscumque status vel dignitatis etiamsi P apalis existat, ob Are tenetur in his quae pertinent ad fidem ta exstirpationem dicti schismatis, ta reformationem generalem Ecclesia Dra in capite I in

Qiiinta Sessio agitur V I. Aprilis sequentis , in qua , - celebrato Misis officio, Litaniis cantatis, de mandato Concilii surrexit Reu rendus Pater Dominus Andreas electus Poetnaniensis, & certa Ca pitula per modum constitutionum Synodalium prius per singulas Na tiones conclusa & deliberata legit & publicavit, 'quorum. tenores soquuntur, &sunt tales.

In nomine sanctae & individuae Trinitatis Patris do vilii & Spi ,, ritus sancti Amen. Haec sancta Synodus Constantienses generato Concilium faciens pro exstirpatione ipsius schismatis, & unione, reformatione Ecclesiae Dei in capite & in membris, ad laudem ,, omnipotentis Dei in Spiritu sancto legitime congregata, ad conse--

ΜqMaduani facilius istuc ius, liberius unionem & reformationem

76쪽

CONCILIORUM GENERALIUM. 7

si Ecclesiae Dei ordinat, diffinit, decernit, & declarat, ut se

is qui tuno Et primo declarat, quod ipsa in Spiritu sanctio Iegitime congreginis ta Concilium generale faciens, & Ecclesiam Catholicam repriis ei si tans, potestatem a Christo immedia' habet, cui quilibet, cuiuscum seque status vel dignitatis, etiamsi Papalis existit, obedire tenetur in ,, his, quae pertinent ad fidem & exstirpationem didit Schismatis, M., reformationem dictae Ecclesiae in capite & in membris. - Item, declarat, quod quicumque, cujuscumque conditionis, statunis dignitatis, etiamsi Papalis, qui mandatis, statutis, seu ordinationibus, ,, aut praeceptis hujus sacrae Synodi, re cujuscumque alterius Concilii se generalis legitime congregati, super praemissis, seu ad ea pertinent ,, bus, factis, vel faciendis, obedire contumaciter contempserit, nisi re ,, spuerit, condignae poenitentiae subjiciatur, & debite puniatur, etiam ,, ad alia juris subsidia, si opus fuerit, recurrendo. V. Ex his duobus decretis quartae & quintae Actionis Synodi Con stantiensis septem colligimus. Primo, quae illis stat' sunt, ante Nati

naliter fuisse discussa & examinata, quam Synddice proponcrciatur aut referrentur ad Patres sedentes in Synodo: & continuo sequi concili riter facta ibisse; quod apprime norandum vcnit contra effugia scri piorum Curiae Romanae. Secundo, patet Ecclesiam, de Coneilium cam repraesentans, seipso & immediate auctoritatem habere a Chri sto , non a Papa: Ratio est, quia Christus immediate suum Sace dotium cum potestate jurisdictionis ordini hierarchico contulit in commune, non uni de soli Pet&: Unde accidit, ut potestas Petri magis intima, propria & essentialis sit Ecclesiae, quam petibnae Pari, ut alias demonstravimus : qua de causa in Ecclesiae gubernatione

cuncta sanetorrum communione robur habent, non amoluto unius

Imperio, sicut indubitata Ecclesiae praxi ostendimus in historia octo primorum Conciliorum generalium. Porro cum haec Osinitio Sy nodi Constantiensis de immediata. Eccles ae & Concilii auctoritate

pridem ante exauctorationem Joannis X XIII. facta sit, nescio quid causae habuerit Platina, ut assereret Patres Constantienses primum Joannem exauctorasse , deinde ad confirmandam abdicationem Joannis decrevise Ecclesiam immediate habere auctoritatcina Cbrisio : Ioraiitu abro arionem a se factam veram integram dicarent: hoc enim fundamento concesso ipsum etnam Pontificem Con-

cu o subjiciebant , inquit Platina , historiae vcritati plane V 3 adve

77쪽

adversus, nisi forte figam Joannis Papae pro ejus abrogatione sumat.

Iarum illa anno M CCCC xv. mense Martio secunda Sessione: ab icatio vero die xxix. Maii quidem anni Sestione duodecima e titit. Itaque Decretum de immediata auctoritate praecessit abdicati nem Joannis. Tertium notabiσest Papam directivo & coactivo judicio Ecclesiae & Concilii legitime confregati subesse tribus in casibus ; Primus est cum de fide : Secundus , cum de exstinguendo hismate di constituendo unico vero atque indubitato Pontifice rTertius, cum de Ecclesia reformanda in capite & in membris Q tur. Qui tres articuli complectuntur quicquid potest unquam venis re in controversiam : Drum habentur Synodi ut notat Cusinus lib. II. de Concordantia cap. xvII. vcrsus finem enim de rem ad fidem spe uiam , via de rellendo schismara , ta construendo legitima Papa , - de Ecclesia refom uione , in capio ta membris dissuta re Quae tria capita Sanctorum communione & consensu libero, non unius Papae auctoritate statui debenti inartum notable est, Patres Constantienses hos tres articulos, non in sola Synodo Constantiensi, sed in quocumque' alio Generali Concilio locum habere volui se, sicut haec verba declarant; mandatu, saetutis, seu ordinationibu3.

N praeceptu hujus Sacrae Synodi, ET CUJUSCUMQUE ALTERIUS CONCILii GENERALIs LEGITIME CONGREGATI super praemissu ,seu ad ea pertinenti ν, s. Quinto, in mem ratis Canonibus certum occurrit genus Decreti, quod a Canonistis Vocatur irTitans, eo quod poenam certam irrogat eo in casu quo Papa Sacris Canonibus parere detrectare Id enim haec sonant; Condignae poenitentia subjiciatur, debite puniarur, etiam ad agia Iuris sub dia opus fuerit, recurrendo. Et hinc ὀbstruuntur C etani, Bellumini, &aliorum evasiones, qui persuadere moliuntur Decreta Synodi Constam tiensis non esse absoluta, sed tantum in casu schismatis locum habere,

quod sola lectione Decretorum confutatur. VI. Sextum notabile est, tria praefatis Decretis inesse ad materiam

fidei spectantia : Primum est, Ecclesiam Sacerdotalem, cui Dominus immediate claves cum sacerdotio suo contulit, immediate & seipsa auctoritatem habere a Christo: hoc enim tanquam de fide proponitur,& ex eo probatur quod Sacerdotium Christi Ecclesiae in commune creditum sit velut causa cificiens potestatis clavium & jurisdictionsi Ecclesiasticae, ut alias docui. Alterum ad materiam fidei spectans, est Concilium Generale legitime congregatum Ecclesiam Catholicam

repraese

78쪽

CONCILIORUM GENERALIUM. Drepraesentare r nuspiam enim Ecclesia aut Christi Sacerdotium aecuratius repraesentatur, aut magis eminet, quam in generalibus Syn dis legitime congregatis: qua de re legendum XXII. Axioma nostrae Apologiae. Porro, ut recte Patres Baiileenses adversus dissolutionem Concilii ab Eugenio IV. factam inferunt, eadem est prorsus in raesentante&repraesentato auctoritas; alioqui non plina &persei ictet tep entatio Ecclesiae in Concilio generali. Tertium est, Papam o ligari Canonibus, qui prosido Catholica, exstirpatione schismatis, re Ecclesiae resormatione in capite & in membris sancitantur: hoc enim ex duobus articulis praecedentibus necessario colligitur: pura, quod Ecclesia immediate auctoritatem habeat a Deo, di quod Concilium

generale Ecclesiam Catholicam repraesentet: confrinaturque hoc or culo Domini Matth. xviii. Dis EGUM: si Ecclesia- non aud erit sit tibi sicut Ethnicusta Publuanus: Ggmen dico μ' quacunnruerilia

gaveritis, ino de loco consule X v II. Axioma Apologiae, &Nut iv. libri tertii Defensionis Libelli de Ecclesiastica& Politica potestate. Proculdubio materia est fidei, Concilium legitime congregatum Ecclesiam Catholicam repraesentare. Quamobrem accedente ad. hoc universali Ecclesia consensit decretum si dei quoad materiam αformam effcit. Itaque decreta Synodi Constantiensis quoad rem &modi , id est, ob universalem consensum & auctoritatem Ecclesiae,

quae a Christo immediate potestatem habet fide Cassioli ea obligant

aut Canones fidei Catholicae materialiter & formaliter inciunt: Quare Haereticis, Ethnicis, atque infidelibus deputandos voluit Dominus, qui Ecclesiam Catholicam non audiunt, Matth. X v III. Quapropter S. Greerius profitetur se quatuor Concilia generalia, sciit quatuor libros Euangesti ideo venerari: , inquit, dum universis fiunt consensu con uta, se, caenon uti de uis, Amsiquis praesumit ausisero

quos religarit, aut ligare quo omunt, L XV. Can. Sicut Saristi Euam aeui. Ubi animadversione dignum est, virum sanctissimum velut ea iam cssicientem obligationis laudare consensum univcrsalem, autgen ratem sanctorum communionem. Septimo observandum videtur; D eretum aliquod posse duobus modis considerari ; nimirum materialiter,& somialiter; sive quoad rem, & quoad modum illam tractandirnue seri posse ut utroque modo, id est, quoad materiam, di formam

fide Catholica tenendum sit: ut in praesenti disputatione trium artic lorum contentorum in quarta & quinta Sessione, quibus declaratur;

79쪽

Gram, cum de fide, de schismate tollendo, aut de Ecclesia reformanda in

capite Uiu membris agitur. Aliis in rebus Canones Conciliorum propter universalem consensum, quo constituuntur, sorinaliter & nonnisterialiter ad fidem spectare possunt: unde hac quoque ratione non

licet Pontifici de illis pro animi sui arbitrio dispensare, sed tantum eo in casu , quo Ecclesia in Synodum generalem congregata dispensaret:

hoc est, cum de communi Ecclesiae bono agitur. Qua enim commi nione sanctorum conduntur , deben: quoque coinmuni consensu abrogari aut temperari, alioqui frustra.& uipervacue habcrentur Coi edia : quoniam Papa totum Jus Canonicum abrogare posset. Qitae autem ab hominibus obnoxiis in contrarium proponuntur, illudunt 1

petitione principii, ac si Papa constitutus esset absolutus Ecclesiae Monarcha, & candesii haberet potestatem cum Christo, quod satis

alias confutavimus.

VII. Cardinalis C eranus de auctoritate Papae & Concilii, Bellar- minus lib. I i. de Consiliis& Ecclesia cap. x I x. Item, Magister An dreas Vallius quarta Parte, Quaestione septima librisui de supremap tas late Papae quatuor potissimum obiiciunt contra decreta quartae &quintae Sessionis Synodi Constantiensis. Primum, hos Canones factos solummodo ratione Schismatis , & obligare dumtaxat cum de Papa incerto & dubio agitur; minime vero cum est certus atque legitimus PVa: Hunc enim tanquam absolutum & infallibilem Monarcham p testatem habere super Canones omnium Cpnciliorum dictitant. SOcundo, negant huiusmodi Decreta saeta suisse conciliariter, expensis

utrinque rationum momentis. I crito, obtendunt solam obedientiati Joannis xxIII. consensum praebuisse hujusmodi Canonibus etiam Joanne absente , & continuo tum temporis Synodum fuisse velut Acephalam. Quarto, negant Martinum V. probas te hujusmodi Docrcta, idque liquere ηunt ex Bulla peculiari, qua Martinus post Constanti ense Concilium distblutum privatim errores Joannis Wicleis, ct Joannis Hus damnavit, nulla facta mentione Decretorum quartae &quintae Sessionis. . His vero objectionibus, ut ordine satisfaciam, dico ad primam, sola lectione decretorum quartae & quintae Sessionis propelli; quibus decretis Papam in tribus casibus Canonibus Conciliorum gener

lium se ic i liquet; nimirum, ci m de fide , des hisemine FZrimendo ,

G Ecclesia in site in membris ord nanda a itur e quae tria simul

non divisim aut separatim tractantur a Patribus. Accedit insuper in

80쪽

CONCILIORUM GENERALIUM. 8 in hac Synodo hujusmodi Decreta decies ad minus deducta fuisse

in praxim crga vcros atque indubitatos Pontifices, ut infra demonstrabitur, & Sessione X L. arti c. X III. qisteri, Propter quae es quo modo Iapa possit comgi de vir de vero autem atque indubitato Papa disputatur, ut caecis notum cst.

Ad secundam oppono, Decreta , quibus de Utur, primum nationaliter examinata filisse: deinde in publica Sessione Concilii conclusiones nationum relatas & Synodice approbatas , ut ex quinta Sestione liquet. Amplius addo Gersonium libro de potestate Ecclesiastica consideratione X i L testari ejusmodi quaestiones diligenterfui se discussas : Ubi enim eos retrehendit, qui absolutam & infalli bilem potestatem Romano Pontifici tribuunt, haec subnectit; ni , ait, si non ante celebrarionem bustu Sacrosanctae Consotiensis Synodi fieoccupaverat mentes pherimorem literabum magis quam Literatorum ista

traditio , ut oppositorum dogmari uor fuisset de haeretica pravitate vel notarus vel δε-natus: Hujus rei signum accipe , quia post declarationem ex Theologiae Trincipiis iace cliariorem, quod urgentiuspost determ nationem , ta practicationem ejusdem S OH inveniantur qui laba pati asserere non paveant. Haec Doctor Christianissimus qui Synodo Coi stantiensi intererat, in cu)us oratione haec tria notanda sint; Post δε- clamationem ex Theologia principiis luce clariorem,post detreminationem,

G post pranticationem. Primum spectat ad disputationem & examen quaestionis. Secundum ad constitutionem Synodalem D retorum quartae & quintae Sessionis. Tertium ad praxim corundem Decret rum erga Joannem X XIII. & alios indubitatos Pontisces, ut pro priis locis ostendetur. Caeterum sit minam memoratae declarationis insertam fuisse Decretis quartae & quintae Sessionis quis non videt dum Patres sciscunt Ecclesiam immediate suam colligere potestatem a Christo, Concilium Generale legitime congregarum Ecclesiam Cauolicam repraesentare. Ex his enim principiis evitanter & necessario relinquitur, Ecclesiae regimen esse Aristocraticum, non plane & simpliciter Monarchicum, ut Adulatores probare volunt a posteriori ex

iis, quae hodie & ab aliquot seculis quibus disciplina primitiva ex

levit) in Romana Curia sunt. Dicere etiam praetcrmitto , tempore Pisani Concilii controversiam de Ecclesiae de Concilii auctoritate supra Pontiscem agitatam misse in omnibus Academiis Europae,&dissone viii. demonstravi r omnia causariun genera Papam ni bine Concilio Ecclesiam r icitientanti Lib. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION