장음표시 사용
81쪽
8a His ToRIA Tertia objectio duobus constat membris. Prius est, Decreta qua tae & quintae Sessionis facta Joanne XXili. absente a Concilio, tumque Synodum idisse quast Acephalum. Respondeo, hoc argumen tum elencho a petitione principii illudere, quasi solus Papa esset M
narcha insallibilis , & absque illo nihil statui posset, contra quam
opinionem filiam atque adulatoriam, quae tum temporis hominum animos invaserat, Patres Constantienses ex principiis Theologiae loce meridiana clarioribus, ut asserit Gersonius , definierunt, Ee-- fiam Cariaticam immediate auctoratasem habere a Christo. Et Vinci is Generati Mitime congregarum Ecclesiam Catholicam repraesentare, e .
contin-oque auritoratarem Papa virtualiter, supplet e, eminenter, cs amnitectonice eo secti; isa ut si Tapa nolit aut nequeat praeesse Synodo; aut etiam si Iuxta Turrum suffragia nobi concludae, Synodum , Patres in Syuodo sedentes ex communione Sanctorum legitime inita de re ta ruere valea t. Cum ergo sit in concessis apud omnes Synodum
Constantiensem lesitime congregatam filisse , & Joannem X XIII. aus isse ex Concilio ne abdicaretur , planum moque evadit, Patres etiam absente Pontisce Decreta illa potuisse constituere , &apud recte sentientes tantumdem habere auctoritatis quam si Papa praesente & concludente facta filissent, cum illorum vis & robur a jure divino , non a praesentia Pontificis , pendeat: quoniam ut dixi Ecclesia eminenter , suppletive , & architectonice potestatem Papae continet. At vero, quamquam non sit necessarium , hic addi potest, Joannem XXIII. Sessione XII. aperie declarasse de pro-ksum fuisse , Synodum Constantiensim es legitimam Concita Pisana
continuationem , atque est re non posse : proptereaque ejus ordinarioni, declarationi, ta determinationi omnabus in re stare, ac se confirma, re: ac contra ea se H quo processu temporu nunquam isurum promittere.
Haec ille, qui, teste Bellarinino capite praecedenti laudato, legitinius Pontifex ex communi opinione ab olantibus habebatur. Posterius membrum tertiae obiectionis est , solam obcdicntiam Joannis hojuscemodi Decretis assensum praebuisse. Contra oppono quae capite
praecedenti numero v I. notavimus ex Milarmino, Alexandrum V
S Joannem XXIII. veros atque legitimos Histe Pontifices : at que urgeo hanc unam & solam obedientiam Ecclesiam constituisse Catholicam, ut ibidem probatum est. Certe Eugenius IV. qua do Synodum Basileensem voluit dissolvere , causabatur solam ob Joanius memorata Decreta edixisse et Patres autem Basi
82쪽
CON cILIORUM GENERALIUM. 83leenses ejus petitionem ad hunc modum depulerunt: inquiunt)negare vult pro eo tempore Constantiense Concilium verum fuisse Concilium, ta declarariones ab eo factas vatidas esse ρ cuia autem G1
triauere vis de obedientiis aeras ' recti mine assiqua contra huyus voritatis declarationem ' Nun 'id non omnes unanimiter-depositionem
'annis luNaarunt, cs in privationem Benedimas omnijure, siquod his bas in Papatu, consienserunt, qua vigore a ctoruinis 'nodalis per praefaram veritarem facta sunt' Nunquid non omnes ad elinionem feticis recorda tionis tauanini Papa V. processerunt eadem Synodati auctoritate ' Qui quidem . Martinus deinceps approbante Concilio d nisu errorem esse; si quis diceret non esse de necessitate salutis credere Romam- GH - esse supremam inter Ecclesias, fi per Romanam Ecessam intelluatur univem suis Ecclesia aut Concilium generale. Item, ordinavis eodem approbante Concitio, ut quibbet de haeresi relin starum se pectus isterrogaretur, aricredar, teneaι,Masse et quod quodubet sinci mgeneriae,qetiam Con- otiense Catholicam Eces am repraesentet. Item, utrum credat quod qui
quia ipsum Conribum Constantiense definivis approba in favorem fidei, cisalutem animarum, quod hoc sit ab omnibu Abbus reflendum es
'probandum; cum tamen non ignoraretprae tam declinationem in eodem
concilio fas Iam esse. Deinde vero in hoc Basilerest Onestio eadem discuratio innovata seu in publica Sessione , ubi de nulla obediensiarum ius ferentia fermo erat: ubi etiam quamplures Cardinales, Patriarcha, e schiepiscopi, Episcopi, caterique 'alari ,'Doctores insignes in multμtudine copiosa praeientes erant , Legatus e sol in praesidentia exercebas. Ut quid ergo nunc Hregatur , quod haec declaratio ab una tantum obiarentia in Concilio Constantiensi facta fuit ' Hactenus P
tres Synodi Basileensis in responsione Synodali, qua incipit; Bea rin Deronymus, tac. Ex quorum indubitatis rationibus liquet, mera esse etagia , & viti litigationes quae dicuntur a Curiae Romanae Scriptoribus contra decreta quartae & quintae Sessionis Constantie sis. Certe ille, qui et lationes lucubravit ad Concilia generesia nuper Romae edita, veritate devictus nihil habuit quod his D cretis opponeret: quamquam in omnibus aliis, quibus de potest iis Papae praejudicio agitur, semper soleat exceptiones instruere: ae
opportune & importune oggerere.
Quam objedito duas item habet partes, quae spectant ad SP nodi Constantiensis confirmationem, de qua magis opportune dispotabitur , partim Sessione ultima , partim in Analysi Bullae, qua L 1 Marib
83쪽
M 1 STORIA Martinus de consensu Concilii ejusdem Decreta in rem iudicarat mitti mandat. 1. Porro . iisdem Sessionibus IV. & V. Patres cavent , ne Joannes X XIII. quem pro vero atque indubitato Pontifice agnoscebant, totum Concilium , vel partem Concilii, hoc est Perso nas eidem Concilio adliaerentes interturbet, vel alio traducat ipse invito Concilio. Hocque est primum exemplum praxeos Decretorum de Concilii auctoritate supra Papam. Procul dubio si Ecclesia in Synodum congregata hac porestate minime polleret, nequaquam sibi ipsi esset architectonice & sufficiens : & quotiescirinque de illa resormanda in capite & membris agerctur, Papa posset impedire ne Concilium indiceretur ; illudque , ubi congregatum esset, di sibi veret, aut alio traduceret: Sicque Ecclesia Sponsa Christi amantis. sima despotico Papae imperio subderetur, quod Juri divino & natu rati plane repugnat. Anno Domini M CCCC xv. die xvi I. Aprilis Actho V r. cel bratur, in qua seliguntur & mittuntur Legati ad Joannem XX sI I. ut eum invitent & orent quo revertatur Constantiam ad schisina exstirpandum , & Ecclesiam in capite & in membris melius ordina dam , sicut jurametrio se facturum obstrinxerat, quem in finem Joanni offeruntur nomine Concilii quascumque voluerit excogitare securitates. Praeterea ex singulis deliguntur nationibus Doctores, qui doctrinam Joannis Hus examinent; ac demum Literae Academiae Parisiensis ad SacrumConcilium super decessii Joannis X XIII. per-
r. Die 11: Maii in vis. Aetione sermulae citationis contra Joantem Papam Concilio parere detrectantem , & contra Hieronymum Pragensem instruuntur. Hocque est secundum exemplum praxis Decretorum quartae & quintae Sessionis contra Pontificem. vi II. Semone Iv. Masi damnantur XLV. articuli errorum Jua nis Wicles , quorum articulorum decimus finimus Anarchiam ii troducit,. scque est conceptus : Popul res p m ad suum a bitrium
Dominos debmquentes corrigere.
Item quadragesimus primus ita habet; Non est de necessitate s. tis credere Romanam Ecclesiam esse se premam inter alias Ecclesias; Cui articulo haec subjicitur condemnatio Synodi; Error est si per Romanam Ecclesiam intelligas universalem Ecclefiam, aAt Concitam Gener se , aut pro qu-to negaret uum Summi Pontificu serper Mas E elemia
84쪽
i CONCILIORUM GENERALIUM.tae 3 particuti res. Quorum articulorum idco mentionem faciendam duxi, quoniam dehinc nobis futura est disputatiis de illorum. su. ix. Sestione xm. Maii delectu viri habentur qui in causam Joa
nis Papae inquirant, eamque instruant.
3. X. Actione xiv. Maii pronunciatur Sententia suspensionis ab ossirio Papalieontra Joannem XXIII. Hocque est tertium exemplum praxeos auctoritatis Concilii supra Papam. XI. Actione xxv. Maji Promotores Concilii quinquaginta Capita accusationum proserunt adversus Joannem XXIII. VIII. xii. Sessione die xxix. M i, Legati, qui ad Joannem Papam missi fuerant, ut Actione sexta patet, reserunt quaenam egisseno cum Joanne , illumque causari , se pro Dei Ecclesia Vm unione permulta fecisse etiam antequam fuisset in Tapam assiιmptus, et ante
Concilla Constaritiensis inchoationem , in quo etiam se obtulisse ait tib ram cessionem Papazm , valde dolere quod tam turpiter inde recessis
fir se nullo disensionem arit exceptionem facere veste contra processum in se factum a sacro Concilio , sed parato esse e in deIermina
tioni ordinationi parere , eamque rati scare : optimeque scire S a fimare Concibum Constanti se sanctis fimum , ac Asiani Concita continuationem esse , neque errare posse e ac proinde es nisomodo velis contriauere, etiamsi esset Bononia , set in acto quocumque loco
tibero fibraque metu accepto a fatera Duce se in Papasu nullum hahasero; desiderare ut quam cito sententia abdicarionis contra se ferretur , quippe qui eam confirmare , ratificare, emologare par tus esset , ut jam omnia gesta Concilii contra se rari asar, appro babat , ta confirmabat, promittebatque contra ea se aliquando minime reclamasurum. En summa eorum quae Legati de Joanne retulerunt. His autem peractis , Patres primum decernunt, si contigerit Sedem vacare , ne sine expresso Constantiensis modi consensu auritoritate ad electionem Papa procedaturi. Deinde vero sententiam desinitivam adversus Joannem pronunciant: istumque velut notorium simonui cum honor m Ecclesia dilupidatorem ,hta notorie sicandalia num Ecclesiam suis detestasiabus arque inhonestis vita, morabiti, tac. condemnant, Ua patu,' atque omnι ejus administratione spirituabo temporati privant, . atque deponunt , caec. Qua ex ratione procedendi innotescit Patres Con-
ii Constantiensis tenuisse Joannem X XIII. pro vero,legitimo atque indubitato Papa, quippe qui ante Mus abdicationem statuerint, Sedra
85쪽
va re tantingeret, non esse ad novi Pontificis creationem procedendum
niside consenμω auctoritate Syniai, Ge. Deinde post ejusdem abdic
tionem eadem Sessione decernunt, ut neuter senti parum eligeretur
ad Papatum, quod argumento est illos censuisse sedem vacare per Joa
q. Et hic occurrit quartum monimentum praxeos auctoritatis Concilii supra Papam. Verum cum post Joannis exauctorationeni non deessent in ipso etiam Concilio Constantiensi, qui Joannem tu rentur, quos inter erat Joannes Patriarcha Antiochenus, Cardinalis Alliacenus, & Gersonius Cancellarius Parisiensis scripserunt tracta rus de Ecclesia auctoritate, eosque coram sacro Concilio publice recitarunt. Gersonius quidem librum de potestate Ecclesiastica anno M CCCC xv II. die v I. Februarii, ut in fine illius Ilibri testatur. Actione xii I. die XV. Junii MCCCCX v. conditur Canon de Eucharistia a jejunis sumenda, &de communione laica sub una spe cie pani S. Sessione xiiii. die iv. Iulii sequentis Carolus de Malatinis Procurator Gregorii Papae XII. in sua obedientia venit ad Synodum, ut nomine Gregorii Papatum eiuraret, ea lege ut etiam Gregorii nomi ne & auctoritate Synodus Constantiensis indicerevir in Apulia, quae tum Gregorio parebat, atquc etiam tonfirmaretur : Cavit insuper
Gregorius, ut Acta ejusdem Concilii, quoad ei adhaesisset, potius Κb nomine Sigismundi Imperatoris, quam Synodi Constantie sederentur. Quocirca Patres Constantienses hanc Sessionem sic concipi voluerunt; Anno a nativitate Domini MCCCC Apostobra sedis vacarite, regnanteque Sereni mo es Invicti mo Principe Domino Sigismundo Rege Roseorum, Hungam, m. Die autem 'vixw. mensis
Jul uuten Sesiis generatis per sanctam Synodum Constantiensem, tae. Reliqua videbit Lector. Caeterum Caietanus, qui undequaque arripit occasionem labefactandi Decreta quartae & quintae Sessionis capite xi. Apologia: siae, de comparata auctoritare PV re Concilii, hinc ecticere conatur Constanti ense Concilium non tiai se legitimum, dc verum ante Gregorii XII. adhaesionem: & Patres Constantienses id certis sime indicare, quando Gregorii XII. postulatis annuerunt de se scripserunt: consenserunt enim ut ille etiam indiceret de confirmaret concilium, atque etiam ut sub nomine Sigismundi acta ederentur, &c. sipolim, inquit Cajetanus, scandarum permitti debet a qualtari singulari persena, quam ut veritas deseratur : quomodo Concilium unia
86쪽
CONCILIORUM GENERALIUM. 87 versis a Spiritu sancto rectum potis veritatem desimit, seipsum De se negans, quam scodalum permutere votivit Iam nasum y Ac si diceret Caietanus, Patres Constatienses si moraliter compertum habuissent se verum atque legitimum essicere Concilium , nunquam pati dobuisse ut nomine atque auctoritate Gregorii Antipapae Synodus Constantiensis indiceretur & confirmaretur. Unde a primo ad ultimum
perstadere vult, Decreta de eminentia Concilii sit pra Papam famnonnisse in Synodo generali l tima. Quae dum attendo, valde a dubito , utrum Gregorius Antipana magis fuerit in culpa , quod tamdiu Ecclesiae unionem & schisinatis exstirpationem imperiveriti An C eranus, qui tam sedulo eius Adia sephisticis argutiis dese dere molitur: Si quidem pura quaestione ficti iuris quaestionem obruiti
Prosecto Cajetanus, ut curialis homoque mundanus, non ut ma
suetudine legis gratiae & bientia Christiana instruias, loquitur rSi enim Deus quaedam nobiscum agit in sacris scripturis per Anthr
popathiam & condescensionem et atque ipsemet Christus sese exin nivit ut Sathanam exarmaret, & mundum Deo Patri lucrifaceret et quid mirum est, Patres Constantienses, ut schismata sarcirent, dc pacem Ecclesiae Catholicae redderent, de jure suo in speciem esse quantulum reccssisse, ut duos ambitiosos, pervicaces, di foediti gos Antipapas ad concordiam adducerent λ Quod plusquam hum nae seu sapientiae, quam homines mundanos despicere non est mira bile : quando animatu homo non percipit ea qua Dei sunt, sustitia est illi; ta non potest intelligere, quia spiratister examinantur. I Corinth. 2. Equidem Gersonius, qui Synodo Constantiensi intererat, quo se se haec Acta Concilii capi debeant, explicat sermone, quem inscripsit, Pro vise Regis Romanorum ad Petrum de Luna, directione IV. Siquidem Sigismundus Imperator se in Arragoniam contulit, ut hominem pervicacem ad unionem faciendam invitaret: Ita ergo habet Cance Iarius ; Concilium generale sic est super omnes leges positivas, vel a su-- Fontificibus, vel ageneratibin Concitio editas, quod eas potest intem
pretara , mutare , vel tollere , pro quanto videretur impedimentum velsiandalum esse ad iter Ecclesiastica unionis. Hoc priaticavit praesens Co cibum tollendo poenas omnes, Uinhailitationes csc. sustendendo insuper futuram hummi Fontificis electionem , recipiendo denique ad cautelam,
G humia quadam condescensione pratensam confirmationem Concilii a Domino Papa Gregorium XII. designat cum mustis simiabus: quata qMala jurium possimorum rigor non admutit. Sane quidem Patres
87쪽
88 His TORIA constantienseς hac Sessione xiv. nominatim declarant istam caut iam abundantiorem pro majore bono factum; Attende Lector ; Mero fincta S odio Constanti is in Spiritu icto legum vrega , EG
με- Catholicam reprae tinis, ut ista dua obia entia , viriticet , ita,
avia profitetur 'annem X X I II. obm fuisse Paparan, ct m
ad ipsiu- spectare violetur abundans ad certum empro bona -- leti ne ii nocet, sed om/ubus prodest)m omnil tu ta per omnias. λάι- iis, ta amori has supra i tas obedientiau functas muras esse decemnit, es decliarii in uno corpore Domini nostri J E s V Christi, m. Sed ut Ca etanum argumento ad hominem expugnemus, .lim rescire, si Gregorius ut ariolatur existimavit Constantiense Concilium nequinquam verum & legitimum cilc Concilium, cur passus est Patres C stantienses hac Sessione Xa v. asserere Concil-- Constant se m Spiritu sandio lexit e congregarum es , ta Ecclis obcum reprae sentare. Item, cur ab iisdem Patribus flagitavit, vestem, juberent' que sua saluti ta securuvii futura consuli , cameraque , ne dehinc quiei gerentur Ponti ires indubitari quicquam ob negotii aut pericula crearent , propter res a se vero vel putarivo Papa, quomodocumque 2 qua-btercumque gestas usque in diem , quo see APapatu abdicavit Sessione XVII. Haeciae, amabo, Gregorius potuit aut debuit ab iis pet
re , quos non rebatur certum atque indubitatum efficcre Concilium λ minime gentium : quid ergo illis cautionibus , quas urget& obtendit Caietanus , moliebatur volebat scilicet suae ambiti ni imaginariae velificari, α excusationem aliquam suo errori i
Vcterato praetexere, atque suam conditionem mcliorcm reddere, de
nihil aliud intendebat. Quod si argutulus Aphista hic opponat
Gregorium non duxisse Constanti ense Concilium nise legit mum antequam eidem adhaesisset, parum quidem profici ci : quia ut alias docui unitas atque auctoritas Ecclesiae hoc articulo maei decantata ; Credo unam sanctam Ecclesiam Catholicam, tac. habitare non potest apud illos , qui unitatem vel oppugnant, vestotis iacrvis impediunt , ut Gregorius, cui sola Apulia obtem perabat. Accedit praeterea, Benedictum , cui Arragonia , Sc dia, cum Comitatu Armeniaco parcbat, eadem excipere, de
88쪽
CONCILIORUM CENEn ALIUM. 89 postulare potuisse cum Gregorio: & consequenter, ne quidem post unionem Gregorii, Constantiense Concili ii liui imitin esset, si sipsi rargutia obtineret.
Caeterum hac Sessione x I v. Decretum conditur de interpellanta Petro de Luna, ut exemplo Joannis XX III. & Gregorii XII. cedere vellet Papatu: eamque ob causam Sigismundus Imperator rogatu P trum proficiscitur in Arragoniam, sed frustra: quia homo perditus, tanquam aspis serda , aures obturavit, neque unquam animum asiungere voluit: & hinc patet caecum fuisse Platinam dum Petrum de Luna visem bonum cs reipubsica Christum amantissimum nuncupat.
xv. Sessione die vr. Iulii condemnantur errores Dannis Hus .ejusque persona Curiae seculari traditur : Ille autem de hoe judicio appellavit ad Dominum nostrum JEsUM Christum, tanquam ad summum Judicem, ut habetur in sententia condemnationis. XI. Eadem Sessione haec Propositio Joannis Parvi,Theol. Pari sensis, caedem meis Aurelianensis a Duce Burgundo factam propugnantis, sic damnatur: Qibbet Tyrannus potest debet Mite ta mentorie occidi
per quemcumque V actum suum, ves Subditum, etiam per c culiares i silin, Esubtiles bcanditias, vel a talatione , non ob inte quocumque prae suo juramento, seu confoederatione fiatis cum eo, non expecta sententia. vel maridaro Iudicis cujuscumque. resin hunc errorem sata res haec sancta Synodiui urgere, Gipsium funditus torare,praehasuadet reatione rura declarat, decernit, cs definit, hujusemodi dominam erroneam in Metamoribus, ipsamque tanquam haereticum, scandalo n, G ad stam des, deceptanes, mendacia, proditiones, perjuria vias dantem, repro cicondemnat.Declarat insuper decemis es definit, quodpertinaciter doctrina, hanc pereicis imam asserentes,sunt haretici, G tanquam laserjuxta Can nicassan tionespuniendi. Cui Decreto adjungenda est Condemnatio propositionis decimi septimi Articuli errorum Joannis V Vicieri cujus jam
memini Sessione bi iva: Populares possunt adsuum arbitrium Pominos de linquentes comere. Caeterum memoratus Joannes Parvus superiorem Propositionem novem quasi rationibus seu appendicibus confirmare nitebatur, quae longe plures errores continebant, quam memorata Pr positione continentur.Prima Propositio erat; od Lege divina. turis, G humana lueret occidere, vel curare ut occideretur Tyrannus, qui per i des, machinatione lolosita rim vitisecretis Regem Rumperimere moti ture maxime vero quando Rex talem uisumpunire nonposset; quia hic nimis
89쪽
ps i s π o R tens esset. Quae Propositio cum niteretur levibus conjectaris, & ru moribus fictis ab inimicis Ducis Aurelianensis, qui Faviter ferebant illum Regentem esse Franciae: ideo ut filia, & multipliciter scand lasa, α erronea tam rueratab Episcopo Parisiensi. Secunda Pr positio erat; mitu Hrmana b re unu ques aera
riacm V innum occidere, vel curare ut occubreΠιr. Tertia, &quartar Licitum tameritorium esse talem occidere tyrannum , vel curare ut occideretur etiam per in uas cruriserumque, quocumque modo- Quinta, sexta, ct scptiana: Oeciseres tyrannorum Uusemodi dignos essep -ο- Regem Hudebere honore ta muneribus orere. Octava: Occisorem ta uoranni nihil
agere contrapraecepta Dra bene intellecita: quoniam titera occulit, spiritus vivialcat. Nona: Quamquam confoederatio aut Iuramentum intert annum , occisorem tyrannι interce rit, deside ta amicitiaservandainterse, tameu usmodi confoederationem Iuramenta non obligare,.s contingat Ha cederern damnum siuae uxom, familia, tac. cum ex o me chaotatu quit et teneam
turseipsum, uxorem, ta famibam usibine, e c. Quae omno Propos tiones sunt damnatae ab Episcopo Pulsi cris unquam fas, errone sed setiosa: udrama quod vias mμper muniret au mendacia per Iuri Caeterum in Synodo Constantiensi annitebatur Geri Oitius, ut hujusmodi novcm Appendices etiam dumiarenuar cum sua generali aut cardinali Propositione, hasque causas adierebat. Primum, quod Joannes. Parvus suas propositioncs iure divino, naturali, & humano fulciret tanquam certiissimas. Secundo , quod assereret quocumque modo, .
absque dissitatione , ignominiose, ac dere te occidi poss2 Tyrannum. Tertio, quod Rex occisorem Tyranni deberet aporobare, atque honore S praemio asscere. Quarto, quod proprio i m sensu sis cram Scripturam in s uum privatum sensum ac errorcin distorqueret: ac quoslibet privatos iaceret interpretes sensus literilis scripturae, rendo literam occidere, & spiritum viviscare. into, quod falso supponeret Regem non pollem potestate puniendituri diccillum quem Tyrannum este fingebat: & proinde ab alio quocumque,&quacui rue via posse occidi. Cum autem Patres Concilii has quinque circun- antias in condemnatione Propositionis generali sol nisissent, suadebat Gersonius errorem illum non sufficienter, sed valde distinuic damn tum este , eo quod plerique Duci Burgundo faverent, cujus rei causam reddit in Dialogo apologetico Actorum Synodi Constitatiensis, de quo mira commodius metur Sessione ultima. Jomnes Mariana
libro primo de Rege & Regis institutione capite sexto , i ubi pro certo
90쪽
CONCILIORUM GENERALIUM. in comperto hanc assertionem defixit quam tamen lege divina ince tam alias ostendemus) nimirum jum, hoc est, licere Tyrannum interimere, e se in apertor solam vero quaestionem facti, id est, quis habendus sit Tyrannus , obscuram esse: Tandem in fine capitis haee subjicit at fortasse ad extremum, quod Farribus Concita Co stantiensis Sessione quintadecimareprobinum ea , Tyrannum tosso debere occissi a quocumque subdito, non aperta vi modo, sed insidias spiraude. Verum id decretum Remano Pontifici Mamimo V. probatum non invenis non Eugenis , aut successeribus , quorum consensu.Conciliorum Ecclesiasticorum sanctitasstat: ou praefe=tim, quod non sine Ecclesia motu tricipiti Pontificum disidis de summo Pontificatu contendentiam celebratum Iusse scimin. Et erat Pinni spropossum H itarum iscentiam si
nare , reprobare placita existimautium quocumque 'Principes crimine a Anio , principatu cadere , posseque potestate, quam i uria occupatant, a quocumque impunespoliari: acproprie Ioannis Parru Parisiensis TheoAP--nuatem improbato animus stru Ludovici a urelianensis caedem a Ioanna aurgundo Lutetiae factam eo commento excusantis, qu Tyrannum opprimoneres t privata auctoritate: quod non iuret, praesertim violato' amento,
aut siti secu, neque expediata sententi uperioris, sifaculta unetar via
Hairinus Mariana , in cujus opinione quatuor anis advertenda video; Primo, Decretum Synodi Constantiensis adversus Tyrann cidas non probatum fuisse Martino V. Immo vero, Mariana, Otho de columna Cardinalis S. Georgii in Velabro, qui Pisano, & Constantiensi Concilio, nec non huic decimae quintae Sessioni, cum delibera retur, interfuit; postquam est creatus Papa nominatim dixit Sessione ultima Constantiensi , se omnia probare quae facta fuerant conciliarito in materia fidei. Porro hanc materiam ad fidem spectare docetur hac eadem Sessione XV. Deinde conciliariter aliquid sanciri, est primum inter Nationes discuti: deinde ad Synodum referri, ut publica Ses sione Decretum condatur: quod ita factitatum ipsa Acta clamant e dem Sessione xv. ubi decretum silentii ad hunc modum concipitur
Et quia jam materia Deo annuente tractanda per omnes nationes, sanctos Patres, Spiritu Sancto dirigemte, unanimiter concorditer conclusa est,
Prout audietis; prohibet, ta mandat eadem sancta Synodus sub simili poena
ςfautoria haeresis, ne quis clamare, contradicere, aut etiam surgere, dissutare vel defensare, aut alta voce loqui audeat, nisi hoc per ipsam sancit - θ dum duutαπι, tac. Quibus ex verbis claret res in Sessione X φ