장음표시 사용
11쪽
to Tract. IP. Cop. I. De genuino conceptu
tur, & aeternae vitae haeres, si in eo statu ad m
Subdiuiditur ulterius Gratia theologice furematuralis inferna b externa in Gratiam DEI, F Gr fiam Christ. Gratia DEI dicitur, quae a DEO consertur absque respecitu ad merita JESU Christi DEI Hominis; qualis secundum verisimiliorem Theologorum sententiam fuit ea, quae Angelis in statu vise ad beatitatem positis. & quae Adamo& Evae adhuc innocentibus collata est. Gratia Christi vocatur, quam DEUS largitur ob merita
JESU Christi. Vulgo Gratia DEI etiam appeulatur Gratia sanitatis; quia Angelis & primis hominibus nullo peccati habitualis morbo insectis data est. Contra Gratia Christi vocatur Gratia medicinalis; quia primis parentibus eorumque posteris jam originalis peccati morbo corruptis in hujus remedium, Vel certe B. V. Mariae DEI Matri in praeservationem ab eodem morbo, Collata est, ct conferri solet.
Gratia denique aliae sunt, quae ipsam pers
nam, cui conseruntur, ad finem creationis suas promovent, atque in ordine ad illum in ratione
medii magis semper perficiunt; & hae Gratiae gratum facientes vocantur; quia talem personam DSO gratiorem amabilioremque per se emcores aptae sunt: alia gratis data appellantur, quae per se & ex principe aptitudine sua idoneae sunt, &a DKO conserente diriguntur ad promovendam moralem persectionem ὁe salutem aeternam non ejus personae, cui immediate donantur, sed aliorum ;
12쪽
aeum; eoquod nimirum inarum particeps immediate idoneus certo modo evadat ad alios conve tendos in meliores secundum statum moralem:
licet eisdem uti ad pr0prium quoque prosectu absolute possit.
. Primum de actuali, deinde de habituali Gratia, fertio Deo de gratia datis Gratiis, iisdemque singuΗs theologico sensu consideratis, agemus, tam quoad DE Μ solum. qnam quoad Chrissum DEUM Hominem auctorem habent.
Ceterum notiones has omnes hucusque propositas interim non nisi pro nominalibus definitionibus haberi volumus idonee earum realitatem in ipso hujus tractationis deeur. sa demonstraverimus.
Erravit porro praecipue in Gratiae tam naturalia quam supereaturalis coneeptu Michael Bajus, sua se Bannatus Melini in territorio Athensi apud Belgas, postea Doctor Lovaniensis, SS. Literarum Prosessor, ejusdem que Universitatis Cancellarius. Erravit, inquam, docen do inprimis, Prop. 9. , secundum usum S. Scriptura κο-mine Gratia ea tantum inunera intelligi, qua per P SUM Chrisum male merentibus 9 isdignis conferuntur. Ereavit secundo, docendo in Proh XXI. : humanae natu tura sublimationem in confortium diviva natura debitam
fuisse integritati prima conditionis, re proinde naturalem dicendam fuisse, non supernaturalem; fuisse denique natura Iem tonditionem c Prop. XXVI. sicuti sam immortalitatem Prop. LXXVIII. Erravit tertio, inserendo εκ his erroribus, DEUM non potuisse ab initio creare talem hominem, qualis nune nascitur Prop. XXV. . Id est . su jectum coneupiscentiae, morbis, malis aliis physicis, &morti: sed debuisse primo homini integritatem originalia iustitiae Prop. XXI. citi e denique omnes omnino affli
13쪽
1α Tract. IV. Cap. I. De genuin0 conceptu
mones etiam jussorum non esse nisi ultiones precatorum ip-Drum, ae proinde, qua ob ta Martyres passi sunt, propter sua peccata plos esse Prop. LXXlΙΙ. . In primo
errore falsum quid asseruit, quod ex SS. Literis probarenuspiam poterat. In altero errore debitum DEO a Tnxit, id est, necessitatem largiendi omnia dona originalis.integritatis, ortam ex dignitate naturae innocentiε, ceu ex ratione morali: eum tamen caussa moralis qua talis movere non possit nisi ut aliunde eXistens quam ab eo, quem movet; natura Uero aliunde quam a DEO dignitatis suae totius existentiam non habeat Ont. g. a63. sed.& sinetotalem solum, ortam unice eX divinis porsectionibus, adstruxisset; adhuc errasset; ut ostendi Tram praeced.a38. not. 2.: eo quod Videlicet, nisi DEUS praeviderit, majus commune bonum snale ultimum ex feliciore illo
statu conseeuturum, neque infinita benevolentia, nec alia persectio, talem ei necessitatem imponere potuerite atquihoe DEUM non 'praevidisse, a posteriori recte eoncludiatur ; quia, s praevidisset, ne nunc quidem ob Adae peccatum eo felici statu nos ejus posteros dejecisiet. Porro novus priori error in eo accessit, quod ex necessitate unde unde orta, qua DEUS innocenti homini originalem integritatem deberet, intulerit, eam non supernaturale idonum, sed mere naturale suturum, cum ratio naturalis& supernaturalis boni non ab eo pendeat, an necessitate, an libere conferatur ca s. . Sed & errore eX parte consimili errarunt eum Bajo multi Theologi cetera probo ea. tholici, qui docebant, Gratias naturales, quibus homo ad finem ultimum necesse habet, in satu natura purae, s is exseret, esse natura innocenti debitas, aut hula tribuendas esse a DEO necessitate orta ex ipsius naturae exigentia. Profecto debitum omne ex parte ejus, cui quid datur, originem & causiam lassicientem habens, cum notione
14쪽
Gratiae pugnat ca44. IV. tum vero ex retia naturae nihil est nisi eapacitas seu compossibilitas ejusdem eum id genus gratiis et denique DFUM nihil nece late urget ad
subveniendum indigentiae rationalis creaturae, quam ipsa propria benevolentia infinita, qua vult beatitatem istius. Praeterea capacitas naturae eX aequo ad supernaturales aenaturales Gratias datur; secus illae cum natura compossibiles non essent: ergo si ad naturales largiendas illa per se DEUM necessitate assicere potest, etiam poterit ad supernaturalea ; quod Theologorum illorum plures nega bant. Ex tertio errore Baji, qui consectarium secundi est. multi item probe catholici Theologi intulere, possita-ιem se statum natura purae; quasi error propositionis xκ viae Bajanae in eo consisteret, quod is status istius possibilitatem negarit. At enim consideranda ista Bajana propositio est, prout est conneXa cum aliis ejusdem propositionibus, ceu sequela earundem. Negabat Bajus, DEUM hominem nullo praevio peccato originali, vel actuati, potuisse creare in eo statu tam misero, praesertim cum concupistentia etiam per Gratiam medicinalem supernat raIem adjuta, uti nunc fit; item cum morbis, mortalit te &e. et idque eκ eo falso principio, quod homini innoeenti tota supernaturalis illa primae integritatis felieitas aDEo debeatur. Jam vero utut hoc falsum sit, non tamen inde sequitur, posita DEUM creare hominem in sta tu naturae purae, id est, cum concupiscentia ne quidem per Gratiam medicinalem adiuta, nee ordinatum ad finem beatitatis supernaturalis: sed Bajo satis eontradicitur, flRsseras: potuisse DEUM, etsi nullum praecessisset peccatum, statim primitus eondere & Adamum dinos meo statu ominnimodo, in quo nunc ab eo tondimur. EX adverso re pugnare statum naturae purae divinae benevolεntiae infinitudini; satis superque a me ostensum eAistimo S. 239. Tract. praeced.
15쪽
14 Tris. IV. Cop. I. De genuino conce tu
. . . Errores porro istos, jam antea a Luthero in Cap. ΙΙΙ. Gen. & a calVino L. II. c. r. sparsos, Baiatus una cum Joanne Hestelio Doctore Τheologo in Lo vaniensi Universitate magna paritum contentione docebat; quam ad tempus Pius ΙU imposito parti utrique litiganti flentio sopivit. Attamen eontentio anno I 563, Bajo uconcilio Tridentino redeunte, ad quod ab Hispaniarum Rege Philippo II Theologus missus fuerat, ob sparsa ab eo quaedam opuscula. & a PP. Minoritis graviter accusata, vehementius recruduit. Ex his opusculis ad se d latis Pius V. Papa an . Tmp. eXcerptas septuaginta novem propositiones solenni edita constitutione, tacito tamen Bajinomine, damnavit, sub hae clausula communi: Quas quia dem bententias fricto coram nobis examine ponderatas, quaminquam non nulla aliquo pacto susineri possent, in rigore, Nproprio verborum sensu ab osertoribus intento, suspectas.
temerarias, haereticas, erroneas, scandalosas Us., respective damnamus. Verum cum postea Morillonius, Granvillan Cardinalis. & Arehiepiseopi Mechliniensis UIearius gen fatis, Bullam coram Faeultate Theologica Lovaniensi promulgasset, & obedientiam eidem praestandam exegisset rBajus datis ad Pontificem literia conqnestias est, quoa
nullum Bullae exemplum transcriptum nec Romae, nec Loia vanii, obtinere minisset; cum interim propositiones damnatae per totam inseriorem Germaniam circumferrentur.
Apologia insuper suae doctrinae Romam missa, exponebat. plures propositiones damnatas sibi falso assictas, & retia quas ad mentem S. Augustini vεras esse: videret itaquo Pontifex, an Bullam pro lassicienter discussa, & Iegitima, an vero pro subreptilia, haberi vellet. Rescripsit Pius R. nihil actum nisi maturo cum examine in ea caussa fuisse; nihilominus. ut Baio satisfaceret, curavisse se, ut & l, hei, & ipta propositiones, & scripta apologetica, novoeae maturo EXamine ponderarentur: quo facto se, quae Iu-
16쪽
liniendaque esse judicam. Cum vero Morillonius istud Breisue Bajo redderet, & ab eo sciscitaretur: num damnatas propositiones ejurare Vellet; reposuit hier se id saeere non posse, nisi Bullae exemplar obtineret, eoquod in illa diceretur: non nullas propositiones susineri posse in rigore, 9 proprio verborum sensu. Non admisit hunc praetextum Morillonius ; sed, nullo licet concesso Bullae exemplo, eoquod Pontifex rem istam silentio supprimi euperet; l stitit urgere Bajum, donee tandem genuflexus sententias omnes in Bulla damnatas ejuraveriti Paullo post Morit- Ionius Bullam Pii V., quam antea coram sola Facultate Theologica promulgarat, ritu solenni in Scholis publicis preposuit: sed licet tunc omnes se subjicerent; brevi tamen iterum aliqui damnatos articulos asserere coepere, diis centes, hane Bullam ab ipsa Sede Apostolica aliquandci ore retractandam. Itaque Gregorius XIII Papa, Pii Rsuccessor , anno 1679 edita nova constitutione Proviasonis nostra, Bullam Pii U. confirmavit, omnesque artiis euios in ea contentos iterum damnavit, misso Lovanium Francisco Toleto S. I. Contionatore, & Theologo Sed is Apostolicae, ac postea Cardinale; qui anno sequente infrequentissimo totius Academiae consessu per conradum Sylvium Universitatis Notarium constitutionem Gregorii iussit recitari, Bajumque publice interrogatum permovit, ni fateretur, in Bulla multos articulas damnari, qui in quihusdam ejus Iliasiis prius editis continerentur etiam in eo sensu, quo in Bulla damnarentur; atque insuper, ut eos- .dem siecundum Bulla intentionem, θ' modum, S ipse damnaret. Quod exemplum postea secuti sunt omnes reliqui Theologiae Doctores. Licentiati. Baceat aurei, & studiosi. Porro Bullas Pii V. & Gregorii XΙΙΙ. diu post iterum eo firmavit Urbanus VIII. in constitutione In eminenti. Haeo de catafla Baji tum ex literis Morillonil ad Cardinat.m GranviIunum, tum ex actis Facultatis Theologicae L vaniensis desumta; hic Teferre placuit uso ioeo; cum dia
17쪽
16 Tract. IV. Cap. I De genuino conceptu
versae & alterius generis propositiones Baji in his Bulsi.
tum in istius, tum in aliorum sequentium Tractatuum d cursu, rediturae sint. Ceterum Bullam Pii V. quoad doctrinam a tota Ecclesia Gallicana receptam suisse, ostenis dit Τournely Tom. I. de Gratia q. 3. Gallus ipse insignis Theologus; licet non si acceptata quoad formam & ceristas clausulas moribus gallicanis adversas.. . . . cum Jansentani versus medium sequentis se euli deeimi septimi plerasque Baji sententias damnatas r vocarent, varios quaesuere obtentus ad Bullam Pii V. elevandam. Dicebant I. in clausula Bullae comma noti
esse positum post verba sustineri possent; sed post illa, in
senseu G auctoribus asserto; ita, ut hic nexus prodeat: Quamquam non nulla ex istis propostionibus aliquo pinosi lineri possent in rigore, N proprio verborum sensu ab
assertoribus intento; eas tamen ut hareticas M. damnamus. Sed respondeo I. prae exemplaribus omnibus, forte incuria, aut dolo corruptis, attendi debet exemplar Romae Exeusum, uti an . I 644. declaravit Congregatio Cardinalium. Testatur vero Cardinalis de Lugo, die x8. Octobr. 16 4. se vidisse in ipso Franeisei Toleti autographo comma post verbum possent. Respondeo a. Ipse Bajus con- setas est, ex articulis in Bulla damnatis multos contineri in suis libellis, seque omnes damnare, prout in Bulla damnantur. Respond. 3. Non solent Pontifices damnare propositiones, nisi in sensu proprio & usitato apud setiaptores, eX quorum libris excerptae si M. Ridiculum enim foret, damnare sententias, quas ipse in sensu proprio satias & ab omni errore immunes judicaveris. Dicebant a. rpropositiones solum censura vaga , indeterminata, & in
globo damnatas esse, nec certam cuique crisin eX. gr. haerellare, vel erronea &c. appositam: imo ipsos ToleIum,
Bellarianum, Vosquem credidisie, aliquas solum confixas suis
18쪽
luisse propter acerbitatem censurae, qua Bajus aliter a se sentientes in eis notabati Respond. Suffcit bono cuiquaeatholieo, propositionem aliquam a Sede Apostoliea damnatam . & hujus iudieium ab Episcopia communi conse su probarem fuisse. An porro talia propositio hane illamve censuram mereatur, EX subjecta materia eolligi debet, & Doctorum scholae examini relinqui potest. Praeivit jam id genus modo damnandi propositiones complures Ioannis Wiclem & Joannis Humi exemplo suo Conisellium Constantiense ἔ nee aliter Sirius IV, Papa damanavit plures assertiones Petri de osma, & Leo X artruentos Lutheri &e. Denique propositiones Baianae, quae
acerbiorem censuram continent, etiam hoe nomine fusas ege, ac proinda ut tales damnari potuere. Interim pleiaraeque nullam censuram continent. Haec in ipso ingressa
hujus Tractatus adnotare placuit ἔ in quo saepius de singularibus quibusdam propositionibus Bajanis per Pontifices praedictos damnatis redibit sermo.
24q. reatio lasa, natura uni Ua, ejusque ordo proe-. sens, ipsa ovoque permino malorum, vera gra tiae sunt a DΕΟ rum generi humano universe, tum 'gesis hominibus in hoe mundo aliquando existent bus 'gillatim exhibita. Res enim omnes creataea DUO sunt, & primitus ordinatae sub certo com positionis modo, certisque legibus naturae prae
19쪽
a8 Tract. IV. Cap. II De Gratiis DEI
dia formaliter optima ad finem creationis optimum; id est, ad maximam beatitatem tum communem, tum singulorum hominum; quoad istorum salus cum majore communi salute non pugnatura a DEO praevidebatur: atque ut talia media sormaliter optima res Omnes creatae, etiam
mala ipsa a DEO permissa, seu per se, seu per
accidens ratione praevisi boni usus libertatis saltem ab electis faciendi circa eas media veri boni sunt; id est, non solum non pugnant cum majore bono communi, sed istud actu promovent Eth-univ. chriae g. ab.); ita, ut ipsa malorum voluntaria permissio in DEO, ceu ellectus immediatus vere bonus, impererer ab infinita benevolentia
DEI. Ergo per g. 243. &c. Vide dictum S. Augustini supra g. cit. ΠΟ
Non dixi, mala hujus mundi per se esse bona; sedi
per occidens habere bonos effectus; cujus rei caussa tamen ipsa eorum permissio divina voluntaria vere actu benevolus & vera gratia est. Et hoc ipso sensu ipsae ponae peccat rum paternae, in hae vita peccantibus permisinsone malorum physicorum infligi solitae, vere gratiactsunt: ut proinde homini sapienti DEUS semper aequε amabilis esse ae videri debeat, sive in bonis quibuseunisque naturalibus immissis, sive in malis quibuscunque permissis. Hoe sensa dixit Iob IL xo. Si bona suscepimus da mana DEI; mala quare non suscipiamus δa5O.
I. Creatis, natura mundi, ejusque universus omdo, Gratia mere naturales sunt a 3.3 ; etsi a DEGordinentur ad finem beatitatis supernaturalis; quia haec ordinatio seu intentio DEI illis extrinseca est; nec per se virtute pollent eam beatitatem pro-
20쪽
externis naturalibus F supernaturalibus. 10
dueendi Uth. univ. christ. gg. I 38. I76. . Int rim ordinatio haec illorum utique supernaturalis est ΙΙ. Eadem sunt Gratiae communes omnibus h minibus ; quia & de se apta sunt, ut cunctis instar medii serviant ad finem illum, & ea tute tione benevola cunctis a DKO offeruntur. Hoc nempe sensu Christus Matth. V. 45. de Patre suo
coelesti dicebat: Qui solem φιm oriri fecit super honos V malos, o pluit super justos is injusos.
III. Eadem sunt Gratis particulares pro qn sis inditiisio homine; quatenus eorum omnium h nus in os externus in hune determinatur per in dividuas eireum santias temporis, loci, F personarum, in quibus homo quisque indivianus vitam praesentem agit.
Revelationes divina supernaturales, miracula, prophetia in veteri tesamento inde ab initio mundira , tum pro religione naturali, tum pro supern turali, communi, ta partieulari judaisa; item . I SU Chrsi DEI Filii Dearnatio, vita, mors, doctrina, Io, exemplum, insitutio novae religionis chrisiana sub certis cerimoniis externis, miracula ρο vaticinia in ejus eonfrmationem edita, V quoeeunque bona ad cujusque aternam salutem promouendam per se utilia conferata exinde tanquam ex principiis sunt, ferundum se spectata, V prout extra
individuum e usque hominis existunt, totidem fune Gratia externa supereaturales theologiee talis. Uera enim bona homini extrinseca per se sunt; nec nisi a principio efficiente supernaturali, immediato, vel mediato, existentiam habent, omniaque ex virtute propria, ceu media serviunt cuique homini ad beatitudinem supernaturalem promoven-